장음표시 사용
11쪽
M NON . quod per se ει NATURALI Jks aliqua, SANCTITATE SANCTIO si aliis Loquis via, a quod Rabbini in non rem Iarcastice fatis ludiscatur, , ram sanctam vocant: SED . - DEUS .deatur tis . M usus in tu σεum parriarchas digηatas est, vis arionibus. a. - DEUS Oracula per haη fingulari inam, a tuis conscribenda aeraveri amanu fibas. 3. ustod DEUS ita hae Oratuu ngulari adae tingua in comis exta Hebrae providentia Iaa incorrapta adhue dum eouiso, at Saracta se mitii Lingua haee, propter samo ctissimum hune usum ut Tabernaeuis se Templum cum omnibus bis, nolim dicta fuerant Sancti; - Ο ΙΝ-
A Hinc Paulas hae fieri a voeat a mim. III in ,, Μαρο-ς XIll. Hac dee ararum nil distinctius, praecisius, com-Nupletius. me umhra qui ciem ambiguitatis relicta emi R. P o uti repellit, ct facesserejubet Ct feria- rror, quicquid caecus Zelus in Scholis Iudaeorum4 Christaηο-rum turbavit circa Liπuae Hebraeae, qua tinguae , interi aca rem quandam ac naturalem sanctitatem, dignitatem perse Pς monem, lucem, per quam uuas Humanas transscende-u'ret velut ει-- I. Secundo Pastive rationes , ob quas Lingua Hebraeo ta. Biblica appellari possit Sancta, eas promit Vener Theol tus, quas ipsemeti complexu saltem strinxi atque in-snuavi Institur ad Fund Lint Hebr. p . ubi de niuis
pn Re iuva Sanctae haec paucula posui se Appella Rad is uo a Iudaeis inducta ad Gentis inguae mul decusae se Coelo locandum Patimur, si superstitio absit Sa crvis tuis illo nihil aliud inferatur, quam sanctissimos mi o-
12쪽
Adjeci, ut qua in re superstitissum illud, quod abesse
volui, juvenes nostri perciperent: Eximiam quandam si sanctitatem ipsi Linguae quoad materiam formamque arr is gare, solis licet Iudaeis, qui se reliquis gentibus sanctiori res, eadem inanitate, gloriantur. AI ψω. lv. Non est quod verear unquam quemquam vel D m Theologum , vel Philologum cordatum ex verbis istis aliquid 'μ' offensionis suscepturum Iudaeorum inanias, & varas glo-ι. - riolas denudare, non est Doctores Cla,stianos ludere. reus D mittere ergo potuisset Cl. Dissertator insertionem quae num a. obliquo imi me, ut creditur, appetit se Non quod Rabis bini ut non nemo sarrastice satis ludi atur eam sanctam is vocant. A Circumspicio quaquaversum quaero ubinam resideat sarcastis ludificatio in Q. Adversanum nuspiam eam reperio Certe sic docui jam inde a quo Linguam Hebraeam profiteor Apparet quoque submonitionem tam
necessariam esse, Altingi Fundamenta Lingua Saxctae tradenti in Academiis , quam necessarium, cavere neu centes testae aliquid odoris imbibaut, quos ceraveritas imficiatur, atque acescat.
α V. Sed muta haec facio: inseritanotam istam, si quidem me serire conatur, condonare malo, quam refelle-es o, Ad rem ipsam potius accedo atque venerando Neo-Thesin laxo vicissim declaro, quando ineptias Scholae Rabbimcae Prima circa Titulum Linguae Sanctae tam aperte repudiat nunc, talis nullum amplius hac quidem in parte, inter nos remanerem se Certamen solidumque me gaudere gaudium, quod mole-puum stissima, in taediumque infinitum exitura, conflictatione aeconsutatione, in totum jam sim liberatus, atque exsolutus.
Lubenti interim, volentique spero, fuerit Vir Clarisi,
13쪽
DissERT. DE LINGUA Pnixi xva. 'ν-rissimo, ab his jam partibus plane diremto, quin contra eas mecum nunc stanti, si procedente hoc excursu 'mnia Rabbinorum quorundam Christianorum, circa interiorem sanctitatem Linguae Hebraea in clariore ponam conspectu, eoque ipso consulem, atque configam. XUl. Consimilem mihi hetitia materiamur et , quod In is Venerandus I loseuciam cogitate, curateque mentem C rora
explanaverit num. i. o NON quod PER SE, Q ΝΑ- le si TURALI sua aliqua SANCTITATE SAN IOR, μι - - , Linguis. Idus Nempe haec Arx erat nostrae dissensionis , Usem MD it Lingua Hebraea, qua Lingui, aliquid SANCTUM AN DIVINUM. NATURA ipsa insemina um, eiqu/propter ea NATURALE 3
Illuc universam Dissertationem de Ling. Primos tendere, sibi persuaserant Lectores docti juxta , indoctique. Ego alibi Primi Excursus solemniter testatus
-sum, ne unquam crediturum, hoc Venerandum Noeologum
vere intendisse quamvis verba primo id ad pectu prae se se rent ac propterea imprudens fores, quin emerarium, vel amicissime di putatiorus aciem adverseus ratem Thesin instruere. Habeo cum jucunda conscientia gratissimum rei exi, tum Expressinime nunc mecum negat Cl. Dissertator se id voluisse omnemque ansam dubitationis, quae alicui sorte haerere potuisset, penitus amputat. Apparet insuper Theologum nostrum longissime remotum esse a S semai Hieroglyphico, aliisque Metapbbicis sublimitatiburi quae in interiore naturali quadam anctitate, perfemora, claritate , c. Luce, praesidium sibi quaerere solent ac proinde sicissima nos ungere incipit consensio tam masis coalitura, quam magis veris Literaturae Sacrae prin- cipiis uterque innitemur.
14쪽
ν ExtuRs. SEcdND. AD ED1T PRIR ET SEGNn 'net, in quibus Cl. Dissertator Titulum Ungua Sanctae sundat in iis nihil video novi, aut quod a communi sententia abeat nisi sorte aliquid subiit, quod de industria velatur. Senten. . Certe Sanctam passim appellamus omnes Linguam sius no Hiraeanet, quatenus ipse eas ea usus, quum Patriarctassim alis ut dignatus est. Eam tamen fuisse Humanam Linguam -τ' nemo ambigere queat, nisi cui quid dicat, pensi non
si a Sanctam quoque eandem salutamus, quatenus Mosis h*β a Proh iarum Oracula continet quae nobis aeque ac Cl. Diseriaiori in pretio sunt. Iaerasancta habentur iam tamen Humanam fuisse Linguam quin Hebraeis Vernacudam et tam parum dubitare fas est, quam ipsam Revelati nem in dubium vocare. Sed hoc necdum agimus. In praesenti tantum excutimus declarationem a Cl. Dissem datam. In ea maluit Ipse num a V uia Deus sua G, racula per hane SINGULARISSIMAM a suis e seria se benda curaverit Amanuen us illud Singulari a similiter textam utriusque Editionis occupat. Id oculos munus firmos, aut peritos, praestringit. Discutiamus rem ipsam. Hocce verbum Singularissima, vel Divinam dicit
Si Divisam intelligat Ol. μυνι , relabetur ad albquid quod Ratio S Revelationi adversum quodque in eadem hac nota disertissime a se removis. Si Humanam, repugnantia item loquetur palam, nisi
eandem in terris furpatam, mernaculam futae Populo Nebraico concedat. Sed haec latius suo loco. 3. Ut Sanctam quoque veneramur eam Liuuae Hebraea partem, quae Sacra Oracula nobis conservat , quatenus provisum, procuratumque, peringularem Numinis pro-m, ut integra, plane interra, ea ad manus nostras
vervenerint sine CORRUPTIONE, ac DEFECTU.
15쪽
DIssERT DE LINGUA ni Maeva. 8s Ecquid satis concinimus, atque concordamus t C. Dis striator certe nil sortius vel dixit, vel dixerit, quam λ:go Auditoribus meis inculeare soleo. Rus verba sic sonant num. 3. Puod Deus sua haec Oracula SlNGULA-RlSSlM Bae LINGUA in contextu Hebrae Bibliso Pro--dextia sua incorrupta adhuc dum conservat. Tolle capti sum SINGULARISSIMA ae LINGUA num a refutatum . nil restare senties, quod non vel Catechismus suus quemque doceat, ubi de Verbi Divini, in fonte Hobrae conservati, veritate, integritate S Auctoritati, Christiante notiones inchoantur. XVIII. Cumulum omnibus hisce imponit, ct concor-Pleniar diam nostram complet clausula, tribus rationibus regres Misc
ium hae LINGUA, ut ABERNACULUM N TEM-z:
PLUM cum Omnibus suis vasis olim dicta fuere SANCTA: -- non , INTERIOREM siquam ' ESSENTIALEM meream SANCTITATEM , sed is SANCTUM eorum USUM His Paulas haec scripta vocat is in Non potuisset sese Vener. σ3eologus planius pleniusque suspicionibus, quas de se in Publico concitavit, absolvere. Non potuisset etiam firmius religiosusque consensi
nem nostram internam, in externa specie dissensionis, simcire. Ne verbulum quidem in his minuarim, mutatumve velim. yi ita scribit, anatismum omnem circa Li tuam Hebraeam, omnesque adeo inanes imuinariones, ex
Rabbialea Sebola haustas, de nescio qua Sanctitate interiore S essentiali ejusdem mecum proscribit. XIX. Sed jam reverenter rogare liceat Cl. Dissertato-UM rem, an non Graeca Novi mesamenti Lingua eodem jure Saηcta appellari possit, ac debeat, quo Hebraea n--ε ieris similiterque is i. ., --G contineat 7 Haud du- ncta. bie. An ergi Graeca Lingua propterea sngularissimast
16쪽
o xcvas Sacum. AD ED1T PRIM ET SicuN 'An minae item Originis , d Auctoritatis qua Quas videlicet An etiam sorte no vernacula unquam, in ter- risve usurpata' An Sc. Sed sustineo mera atque has aliasque, vaesiones alium is locum potius ejiciam, atque reservabo in praesenti satis habeo , liquido demonstrasse, atque evicisse , CL meum Adversarium qui in Soctitat tinguae Graecae N. . non alios, credo, fovet conceptus, se usque, quam quos vera Eruduio inio Crisica perminunt, consimiliter circa Sanctitatem tinuae Hebraeae V. . neutiquam id sensisse, quod te 'riuue sibi persuaserant, sed sub externo apparente dissensu, intime tamen mecum consensita atque conspu
Urin XX. Plae quum meridie clarius nunc teluceat, vereoσυῶ, ne Vices commutentur neve oculis suis jam disi. Fbi, fidere incipiant, qui Alteram Editionem Dissertationis d. noni Liv. Primaeva, cum aliqua cura, attentione, examia
Deprendent nihil omnino in ea remissum a pridre,e hementia, qua Mema nostrum impetitum, atque oppu- gnatum fuit. Deprendent contra, animos accessisse Q. Theologo, quasi in Primo meo Excursu nihil actum esset γ quasi non nervus toti isti DFertationi ita incisus foret, ut ne quidem sustinere sese amplius valeat apud omnes, qui aliquo pollent judicio is momenta: rerum potius quam Verborum, ponderare solent. Emirabuntur ergo, qui, fieri potuerit, ut quum universa Disperiatio illa inniti videretur in Paradoxa illa
o Laue, humanos fines, in que, excedente praeditam jam Iries illa, Basi/que in medio cursu disiputandi deseraturς non mutata interim, ne mitigata quidem, Fertatis ipsa
17쪽
DissERT. in LiNGUA PRIMAEva. 8s ipsa sed animosius adhuc in B ema nostrum consurgente. XXI. Merito nunc profecto, quicumque Disseriarionem de Ling. ni v legerunt, perlecta hacce Nota, I. Quaerent,d rogabunt, Ubi ergo illud 'ngularissimum, omnis
illud DIVINUM plane, Lingui ue humanis negatum, quod ἴῖζcontra Dialectorum Defensores tam graviter urgebat Cl. titioni Dissenator 8 daa. Quaerent, Ubi Lingua Hebraeae qua Languae, illa Lx'DEuidentia, Perfectio, quae PER SE omnem Omnis OB-. ' i'
SCURITATEM N DEFECTUM uel EXTERIOREM Cl. Au
nostrae in ea Cunitionis , excludat , sibique soli ad omnem 'orem claritatem, S intelligentiam, lassiciat violux. 3. Quaerent, Quo jam non jure,led vel tenuissimo praetextu, Dialectorum semper Veneranda apud omnes Eruditos Auctoritas ubernatur, S a Sacris pomoeriis, tanquam
aliquid Profanum, absistere jubeatur 74. Quaerent, Quorsum nunc reciderint omnia illa Telatam animose in Schullensis, ejus Ante Gres ει
nios, Boetarios, Hortiveros, Golios, Pocockios, Dievis comjecta, quasi Divinam Perfectionem, Digritatem, --- satem Linguae Hebraeae minuissem 3 contendendo multam isti Linguae lucem ex Dialectis sororiis posse insundi p3. Quaerent: Si externam tantum Sanctitatem Linguae
Hebraeo Biblicae vindicare voluerit Vener. Neologus, quid tam laboriosa S circumducta se fatigaveris Scriptione, in qua nihil tandem, hac quidem in parte, proferatur, quod non communi omnium calaulo sanciatur 6. Quaerent postremo i quid coloris habeat jam amplius Vehemen illa Dubitatio, qua Linguae Hebraeae Capitalissima Lis mota, quasi nunquam adhuc probatum esset, 'atque etiam nunquam probari posset, eam Hebraeis, uti, qu adeo Genti fuisse Vernaculam XXll. Quas cogitationes cuncta haecce mihi, cum L 3 ado.
18쪽
84 Ycuns. SE ND. AD EDIT PRIM. v SEcuND. adoratione viarum Dei, commoverint, alias commodius expromam. Nunc pergendum potius ad postremae illius 13
forte HEi : ALIS, cam defensationem, quam dubrio an C. Accedi T luus sibimet approbare potuerit, nedum ut se Erudito' in Orbi eam probaturum esse, sperare queat. ζ ἡ ixta ea Editionis secundae pag. Io. M. ii Iasar The gram V subjecta. Isse paragraphus, respondens parumpho II miniae Editionis, pag. 98. non loco solum motus, sed & emendatus siesatis subtiliter; subtilitate tamen in Cl. Auctorem recidente, S deploratam plane Causam arguente quae quam magis se sustinere conetur, tam magis semet conficiat, atque configat. infimi XXIII. Sed loquatur ip paragraphus , prout eum remiιtatio fingere placuit Cl. Theologo, pag. Io. Ir Edit. θαὐ st quaeritur annon Lingua Hebraea qua sancti Dei viri, bis 'eri , in consignandis oraculis Divinis , Sp. . initinctu usi .fert si sunt, aliqua in Gente fuerit vernacula, id est, quotidiam
is in mutuis commerciis usus. Atque num ex muri Hebraea, Lingua nihil, quam quod is sacris invenimus Bibliis amplius supersit Ad quam duplicem interrogationem respomis deo, quod etiam ego, ita edoctus a praeceptoribus meis, is nimis diu in ente fuerim sententia quare ante XXX.
- amplius annos non dubitavi in Commentario meo Bel eois, de Veris Dei viis, Lib. IV. Cap. VII. p. 23. 22. eam I raelitarum Vernaculam vocare linguam. Sed perpetuum, meum,.ac nunquam intermissum' valuit enim apud me,
a prima juventute ad hanc aetatem usque Appelleiam isse lud: δε la diri in linguae Hebraeo-Biblica st
is dium me tandem docuit, hoc Grammaticorum assertum, si quod qua Hebraica olim alicujus gentis, praeliticaeis saltem, uerit Vernacula atque apud eam frequenti inuis in quotidiar commercio fuerit usus, inter illa esse, quae is ad-
19쪽
Dim Em: DE UNGUA PnrM Eva. 8ς -- adhuc nunquam probata sunt, a quoque nune neutiis quam probari possunt. XXl V. Notandae insertiones, mutarionesve, quibus Contextus hicce a priore Editione par. II. p. 89. discrepat.
i. evicula est, quae glossulae loco pol Vocem Verna n. cula, subdit, id est Dolidiani in mutuis com-rciis usus. ista Pauci, quid subsit, intelligent. Non tamen de nihilo erra, prinis. de inceps percipietur. a. Altera insertio , A quam duplicem interrogationem'o darespondeo.
Ea mederi conatur hiatu praecedentisadisionis Sed vhium adeo non sanatum, ut palpabilius sit factunt. Id in Examiae totius Dissertationis ostendetur.3 Quum in priori Editione extete Fui etiam ego , itannia
edoctus a praeceptoribus meis, nimis diu in illa sententia nunc ita editum: Ad quam duplicem interrogationem respondeo. quod etiam ego, ita edoctvi a praeceptoribus meis, nimis dis in Hente fuerim sententia.
Existimas sorte, parum, aut nihil, differre sed ex diς cussione Notae subjectae mox liquebit, a sapiente nil frustra
. Quarta mutatio Capitalis. Nempe Editi prima si,stiaria
finem parrir exbibet, tinguam Hebraicam olim alicujus gem Capitatis, Uraelum saltem fuisse Heraeaculam, inter illa esse quam adhuc nunquam probata sunt , a quoqua NUNQUAM probari ossunt. Hoc in Editione sua δε hanc Hrmam induit: inter ilia esse quae areae nanquam probata sum, a quoq- NUNC neutri quam probari possunt.. XXV. Discrimen in ommum oculos incurru. Quam uiuis timi ponderis, de momenti, ic trahat in Oraestione nostra, prudentiores fugere nequiti Paucula pro minus peritia:
20쪽
8 Excusis. EcuND. AD EDIT. PMM ET SEcυNE. Psi. - . Qui pronunciat aliquid esse inter ea, quae anue
NUNQUAM PROBATA Juni, a quoque NUNQUAM
PROBARI Usunt, in orb Εωtita judicatur Negarei gis, quam dubitare, etiam si dubitationis voce utatur ad ia- dignitatem rei mitigandam.
Mun 1. Qui NUNQUAM adhuc PROBATUM esse, di m acquοσα NUNQUAM PROBAR POSSE contendit, manti eitum saltem inducit ea in re cepticismum, nulla
unquam Luce veritatis , ac demonstrationis finiendum.
verat, vel in quaestionibus problematicis, intelligitur modum ac moderiam haud servare sed sibi arrogare judicium inomora quotquot fuerunt non solum , sed octant aut erunt. Quam Conduplicatur Inmodestia, nemini minus conveniens tu quam sapienti, si non Probuma agatur non auari , sed veritas manifes , de qua nec in Ecclesia , nec in Orba Eruditi, unquam dubitatum. Quin s. Si iam cum omnibus hisce talis agatur veritas, quae ι- Revelati em ineligionem universam sustinet, qua vacillante, cuncta vacillarent be caecis appareat necesse est, cum immodestia incredibilem imprudentiam asseve- tione ista ineludi numquam nee probatum, nec probandum,
LINGUAM HEBRAEM ISRAELITIS VERNACULAM FUISSE.
M XXVI. Ad Veritatis, &Iustitiae rationes pertinet, ut i teneatur quid modestissime , quin remisse quodammodo dii t. arisse Adeosummisse, hac de.re insinuarim pag. t. Excur Primo susprimc narro ibi ortum subitae S insubidae sane οὐ sionis, quam in Academia Batava suscitatam, apud posteros idem vix inveniet. Verba mea haec sunt. 'Ha, senten- ές ,, num de Lingua Hebraea Hebraeis vernacula quam ηαπ omnium vox una mens, firmat, quum Vir Garsi. NEC PROB,