Excursus Secundus Ad Editionem Primam Et Secundam Dissertationis Historicae De Lingua Primaeva, Etc. Etc

발행: 1739년

분량: 107페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

31쪽

Dissi RT aer ii NGUA PRimEva es probet fi dubites & vicissim, quomodo dubitet, si proba- eris' Sed cur dabitat An non propterea, quod Rationes Inia. adsint, quae aeque suadeant, quam dissuaseant Et vicissim mae, pii saltem, id aeque dissuadere quam seuadere vide

antur

. . An ergo Rationes tam Judentes , quem dusaddentes, ut Par erat, hac in Suaesione movenda exposuit Cl. Dissertator pNil minus: nam vel imperiti itatim sensissent, suadentiabus 'ationibus adesse vera pondera, at dissuadentibus nihil esse momenti, nisi quod Dabitantis nurus iis addu

dent.

Integrum ergo nobis , Ipso concedente, ii Tam Pisa, Inclinare partem, quae haud dubie praeponderati & omnis C. Theologi dubitatio, id est uniuersa Dissertatio de Liam au primaeva, ne uidem extremas nostri Urmatis margi-

nes attingit.

6. Quid, quod ipse Cl. beologus jam dubitare cogatur, &xta an nos tetigeri, mempe, ut nihil ad mare nunc audet

In hac quaemone, ita disertim inculcat, se NUNC NON negare, LINGUAM HEBRAEAM HEBRAEIS ER- . NACULAM fuisse. Non est ergo absurdum, ut fuerit; quin, ad aequilibrium Q. Dubitularis, AEQUE VERΙ-

Si MIL . FUISSE VERNACULAM, quam NON

FUISSE Ergo jam secum ambigere debet Cl. Theomaus, velut duriis lancibus Auspensus semper haerere, srieritne me in Dissertatione , an non ferieris mula, si bene dubitationem suam, quae nec ad me quicquam , NEC NUNC NEGET , examinare, ac perpendere dignetur , vel in sua ipsius mente . suum ob honorem , propensius sentiet, verisimilius, serium feriisse, quam inertisse.

7. Nobis quide , nimis, nimis sane, quet,

32쪽

Exeras. EcuND. AD EDIT PRIM ET SEc nore voluissem Disertatorem sed non feriissea quippe quibus luce meridiana clarius constet LINGUAM HEBRAEAMI HEBRAEIS VERNACULAM FUISSE.Hoc , citra ullam dubitationem ADFIRMANTI 1. INCUMBAT sane PROBATl quando ita placet Cl. Neologo neque enim ut succumbismtis periculum est. Abb A XXXV l. iam Provinciam tanto minus detrectare tu pro possum, quanto propius cura haec cum munere meo publico ruta conjuncta est; quantoque religiosius mihi providendum, .im ei ne uui ei Heb)ιτο copia detrimenti, per 'porri es absὰum Omni ratione abhorrentes. In finitam dubιtatiorum. πιθ-sraesta strationem, miseris juvenibus objicientes ιum. Utinam modo tam elici mihi esse contigisset ut non

noltra ab Academia illa studii Hebraici macula, ct labes, auia depellenda suisset lQuando tamen ita res jam cecidit atque propior

sietus , unde abstinere malueram, declinari amplius nequirci non inutile fuerit, ante quam in aciem descendam, Statum praesentem nosrae Controversae omnium oculis suri cisse. Tenebras non amat multo minus quaerit, ultrove sibi circumfundit, bonus pugnator.

Ignobilis quoque ignavique pectoris est , post carecta

lateres, ut inde occasuncula captetur. Rusiue XXXVII. me quicquam tale commisisse videamur, ρμ exhibebo duplicem conspectum nostrae Liris...uέμ- Alterum quomodo ea sese ad primam Editionem Diff. iactis Ling. prim habuerit. Alterum , quemaumodum nunc sese habeat ad Secundam ditionem priori multimodis dis ζ4.. inserem, emendatioremque.' . A XVlli. Quod ad primum conspes um Litis nostrae iam =ὸ attinet, quem prima diri Dissertationis de Ling. prim actus ad aperuit eum primus noster Excursu, ad quatuor majores

auctiones revocari posse ostendit reliqua enim , quae

33쪽

DissERT DE LINGuc POMRva sopassim admixta, vel accesbria sunt, vel paratu saciundo δε congesta , vel talia , de quibus ne disceptari quidem par tur, perest in publico , nisi Triconisin Rixatoris iculum forte, ac mortemniscatas palmas , quis ambiat. t. Prima uaeitio. An Lingua Hebraea, qua Lingua, 'tota, quanta quanta fuerit Divina ta Secunda. An Lingua Hebraea Hebraeis vernacula fuerit, nec ne Τ3. Tertia. An inanida ex Dom Heberi, in Arabia Wninsulam iverint Coloni , ut Ego cum summis Philologis Theologi , statuo an, ut contendit Cl. Usertator, in Armeniam Borealem commigrarint' 4. Quarta. An Lingua Arabica ut pura is genuina dialectus Linguae Hebraeae, ut omnes, qui eam callent una mene ac voce testantura an vero impurissima sit latronum Dialectus, ex omni faece is colluvione concreta , atque commixta ut Cl. Dissertatori pro auctoritate scilicet sua his in literis, scientiisque , pronunciare, ct meliora licet monito , denuo promulgare placuit. XXXIX. Qui ad has Quaestiones vel paululum refle----ctent, continuo sentient, me ad duas posteriores, ad quasseris- prosum: cognitio Ling. ab requiri ur, ne congredi qui ciem vel posse, vel debere, cum O. Theologo quippe quem materias istas procul tantum appareat salutasse eae qua Si ergo intra hos fines sese continuisset, vacuum line requis rumque Viro Venerando reliquissem Campum con-

tris riginem Lingua Arabicae, contra ejusdem puritatem,

tantum dissereret, conscriberetque, qua tum Et Olupe L. ng.

Existimassem, has esse opinationes privatas , quibuscum'

iam a longo conflictor , quas publicari conducitatim es : l: :

se Veritati, rabiemat nostro . prae quam ut intra rietes , interque circulos, proseminarentur quippe quae

in lucem eduine judicioque publico expositae, omnem auctoritatem sua sponte amittant. N j XL.

34쪽

xo axeuRs. ΕcUND. AD DIT PRIΗ. ET SEcuNn ma XL. Id num Vir Clariss ipsemet persenserit , dicereri re non habeo. Hoc scio, Eum duobus hisce Philologicis δε-Th., cretis suis non colatentum quippe quae verior Philologia de Iogia, Antiauitas , lacile refellat, ac consulet robur , ac fi em is mamentum Theologicum iisdem circumdare annisum esse, pq ut tanto gravior , certiorque, his de rebus Iudex se

deret.

Hunc in finem ambabus ulnis suscepta imaginani ira Getiani, de LINGUA HEBRAE . BIBLICA in se Di VINA LUCIDlSSIMA, S SOLIS INSTAR REFULGENTE : ut inde, tanquam ex Arce quadam invi- . est , feriri possent, qui de DEFECTIBUS COGNITIONl nostra in Lingua Hebraei, deque Luce ex Dialectis ulterius inserenda, loqueσentur. Haec jucunda maginatio . cum miris opportunitatibus agendi inde porrectis, mox aliam traxit, suggessit-Que , quae non minus opportuna visa, ad Uema nostrum funditus subruendum gratis videlicet suppositum

hactenus L LHNGUAM HEBRAEAM HEBRAEIS VERNACULAM FUISSE D NUNQUAM NEC PROβATUM NEC PROBANDUM &c. e.

XLI. in hiantes hasce Theses sulciendas Studiosistatihi talem inculcandas, Video Cl. Dissertatorem omnem suam sua fur Auctoritatem Dignationem Theologicam admovendam, cienda atque impendendam duxi eri ut quod rationibus4 demon-- strationibus vinci non posset, consummatissimaebvlavim tigi. Experientiae , ct senectutis pondere perVinceretur. stitatem tu collineat notabilis ille paragraphus , qui in est. Tbς rima paginam ro8. . in secunda , to Occupat. Etenim

ei indignatur ibi quod modo , D. Caravia quod I diem is ita edoctus a praeceptoribus nimis diu in easententia Ieserit, intcL quae statuit, LINGUAM HEBBAEAM HEBRAEIs

35쪽

DissERY 4 Lmcuc ritu Eva toest. Provocat deinde is ad perpetuum suum, ac nunquamis inte=missum, Linguae Hebrae, Biblicae sudium. 3. - aluisse enim apud ipsum, a prima juventute usque, ad bis aetatem Apelleum illud, Nulla dies sine lineal . ista tandem diligentia se edoctum se quod hoc assertum se de LlNGUA HEBRAEA HEBRAEIS VERNAC se Α, inter i Uis, quae adhuc mιnquam probata sunt, ac se quoque NUNQUAM probari φο sunt vel ut postea, editum, in quoque NUNC neutiquam probari possunt.

XLII. in eundem Scopum tendunt, praeter alia alibi Nuam producenda , quae extant Edit prim. p. I 6. a I . at Edit. iisucus.

Altera p. 233. Puare etiam haec Hebraeo Biblica Lingua, secundum nativam suam explicari non potes indolem bis is ejus interpres assta sacrorum Bibliorum LECTlONE, M atque ΗΕΝ ISS MA PIA ARGUMENTIM eorum MEDITATIONE , AMUM reddiderit FA- , Mi LlARISSlMΑΜ atque inde , tanquam UNI Cois eorum FONT OMMUM ejus VOCABULO-

beat raris

Quis non Prorisῖri Theologo huc consummationis provecto, fidem lubens adjungat, atque adeo sancte subjungat 7 Sed vide jam , quid in me, meique similes , adjectum si in Altera Editione, velut excursu ubdam hic aucta. , Ut enim Demonis Latinitas non nisi ex Cicerone is Latinitas errarii non nisi ex Terentis erui, ac demon-T 'strari possunt Unrua Hebraeο-Biblata nomiis ex ' contextu Hebraei BibE ovi ac demonstrari potest. Mis et etiam inninianum illud sao de Cicerono dicit , hic recte accommodare peste videmur. Ille se, mistum protectae existimet, cui contextus Hebraeo raro

Micus valde placere incipiti Qui vero Linguam H l

36쪽

Io Excuas. EcUND. AD MIT PRIM ET SECUND. brae, Biblicam , ejusque VocabuArum notiones aliundem eruere, atque demonstrare moliuntur: illi committunt, is ut loquuntur Logici non tantum petitionem principii, sedis ignorationem Elenchi. Quis hic petitionem principii commiat, quis in ignom-tionem perpetuam lancti sese implicuerit , satis vident, quibus oculi in fronte. Sed hae periodi, medulla Critica resertae , alias enuclea

buntur.

Nunc tantum eas produco, ut appareat C. Theolagum. qui nullo nos responso dignatur , Auctoritatis tantum suae molem denuo nobis injicere , ut qui concedere non

possit, conteratur.

XLl i. Quid, quod non suam tantum Experientiam Infimi Theologicam hic interponat O. Dissertator , sed etiam ad τὰ commmem quandam aliorum, qui modo volent, provo-Dighrticet pag. IT. pram. 23 . alter Editionis 2 prim se Qui ita hac in Lingua Hebraeo-Biblica versabitur, ipsisti EXPERIETUR documentis hanc Linguam neutruri quam Vocabulorum aliqua laborare penuria, ac inopia,

is satisfacit enim ouam plenissime Dei in Scripturara is quentis Scopo sed eam ex uberrimo fonte suo, ac D is undissimo Vocabulorum suorum S particularum suarum, radicali virtute ac homoumia suggerere pulentissimum p riter ac venustisimum ac liquidissimum sensum, quo Deusis mentem suam quam sapientissme , evidentissime , atque, ei acissime ita expressit . ut UNUSQUISQUE , m do piam adhibeat attentionem , eam maxima cum se , vitate , ct jucunditate , percipere atque intelligereri que' Non uno modo mustatem hic adversus me neglectam; reverenter insinuatum Excursu meo primo : pag. 4s. Q.

37쪽

Drs in LiΝGUA Pihi MEV1 ros nee iere , mec minatioribus hisce suis Trio icti levare Cl. Diortatos: sed sic nervus praecisus fuisset toti aragrapho, friationique ferme universae. Hoe alias, i sorte quem fugiat, evineam. Nunc conspiciendam tantum praebeo gravitatem illam immotam , quas Cl. Theologus in hae acie subeunda obarmat atque adversus omnes meas velitatiunculas offirmat.

XLlV. Rusdem est gravettatis Theologicae, cum aliqua Alii ιεh mentia jam conjunctae, quod leg pag. 13. Irram.

220. alteri dit. si di suo et3mologizandi pruritum an vocabulorum no-tensia. , tibiam tantum primitivis atque radicalibus vocabulis

A ne dum si hoc ex adulterinis S peregrinis peregrinarum , linguarum moliuntur facere radicibus conantur elicere, is nae illi ostendunt, quod magno conatu nil nisi dissiciles, atque obscuras plane agant nugas ltera Sili is exquisitissimam attexit notulam occasione 'M Regiae Ea sicci

rat V Corrupta illa Metaphsca quae subtilis:mas minutiasse, minutissimas sectatur subtilitates, uspiam magis, viget quam in studio Umologico, c.

In quem haecjaciantur, quivis sentit. Si fortia verba vi--ctoriam dare possent, me victum ac profligatum laterer. Nunc me, per Dei gratiam, vel inde sare sici in Veriatate, quod hanc quoque biliculam , quatenus me petit, lubens condonem C. Theologo simo dolens, quod non senserit se omnes jam non principes solum Literaturae nostrae, sed etiam Lexicographos ae Commentatores serme o

me eadem indignitate adspergere. Nunquam hoc a segmpetrare potuisset vir Clarissimus, qui utique non nescit quid fit generosum illud honestumine cui hic omnis Ratio Mnrisas manifesto adversae, nisi decrevisset gravissimam suam in nos inmaturam educere, ut qui flecti recusaret, frangeretur. XLV. Hoc animo in arenam descensum, nimium, ni Din

38쪽

t. Excres. SacvND. AD EDIT. Patu Eura eorumium, heu patefacit periodus, quae in priori edit unum eum praeradentibus ara rubum XVIII tenet, atque p. tra prostat. Invehitur ibi Cl. Theorius, in eos qui voces appellativas, parmulas, Radicales esse posse negant,ae pro iis aliam Radium quaerunt: iisque objecta mis subiici Metaph Matiamin Saphisticatio se ita pergit. mi Linguamis Hebrae, Biblicam obfuritatis es a biguitatis valde , suspectam reddant matque apud libertinos Atheon ,, ct linguae Hebraeo Biblicae inres, in contemtumii ne adducunt. Nunquam id Zelam infeliciorem. Sed hoe necdum detego istendo tantum quo genere armorum hanc pugnam sibi decernendam duxerit Cl. Dissenator; quibus . praesidiis 13εμ illas, quas sibimet exltruxerat de LINGUA.

HEBRAE TOT DIVlNA ae propterea H BI AEIS NON VERNACULA forieo circumvallave

is undique ut inde in nos nostra omnia, pro a bitrio detonaret. atque simul stagore eo talio quoque, . imprudentius accessuros, a Tebus nostris deterreret. -- XLVI. Post decreta tanto terrore strpata adirierepta .rabilis quoque se demittit Cl. Di tate , pag. 3 . prior EALI ςm ubi S stema nostrum lia impetitur. 4. Animadvertitis opus .i nor, quam amplus mihi aperiatur Campar Grammaιicati. Eandi. . , si in eum digredi atque exspatiari vellem1 Ad hanc enim

siquis, M ADMODUM FACILE praestariis posset mi BELLUM MEMORIALEM nolo enimis. Dinista Hebraea vi manibus studiosorum excutere vel-- let conficero, . in quo ex plicibus Vocabulis sebsi in se vis, ac panicasiis .inguin nebrido Biblicae, omnia istud is . LinguaY-L S voeabula derivas composita itineis apud Hebraeos rariora derivarentur . videret non tam, tum IPSE, sed ALIIS quoque haculenter demonstra. - ret, . Usviam Hebr- - Biblicam NULLIS non tam

39쪽

berrimam, evidentissimam, ac fa ciensissimam. Ut ne , cessarium neutiquam sit alienum aliunde inu se eram inferre Scrupturam ac Spiritia docto . in ea i , quenti, obtrudere..,, dem repetita in E sit ait p. n. rum gemina a

cessiuncula sic satis callida. Dei mox aliquid. Nunc moneo primum,me hunc para apbum quoquem is 43. 44. Excurs primi, in medium protulisse, Iustitiae, -- ' fης ratatu, Amicitiae causa a Clarissi Dissertator , his ipsis verbis , depulsurus Mimn quam quis ei adfricare forte po ad axe.det, quaM toties DEFECTUS Linguae Hebraeae negans, ri θη adfirmare vellet, NIHIL mrum , NI Hl L h. h. DE 'e ESSE si jus membris parat, se quod quidem nemo nisis Limente captus, asseverarit.

Ostendo itaque Cl. TMologum longe aliud per DEFEGTUS intelligeri, quam ego simulque honeste a me removeo Suspiciones , quas Vir Clariss de me, errore V ι abuli concepisse videtur quasi Verbo Dei detraherem Ibertatem, Evidentiam , incientiam Sc , demonstransimoque ibidem, me eadem Religione , Adsectione,

.Scripturae sacrae Integritatem, Evidentiam, Excellentiam, D, --vimque ubertatem adeo , ae susscientiam, quin incompar bium, S nulla humana facundia sequandam magni mistiam agnoscere, atque amplecti, qua Ipse l. Theologus has dotes Scripturi jure meritissimo vindicat. Hoe quum in Excurse meo primo. cibi,' alibi , Immia

corum , tam sincere evosuerim , tam sancteque con--m --

testatus sim, quid causae dicam . quod Cl. Malogus hune paragraphum in Altera Edmon adeo non mutaverit, non zmulgaverit , ut etiam eundem intendere S gemina infer-fertur. aisne robinare conatur sit' praesertim quum Divinisarem

40쪽

to ΕXcura SrcUND. AD EDIT PRIM ET SEcυND. 2 Vuae , qua tinguae jam palam in hac Nova Ationa a ecerit Vernaculam suis, braeam, saltem NUNC ita neges; sed in nredi relinqu) uid , inquam , cau- An dicam , non videri a Vir Clarissimo , non sentiri in bisces, quae omnes vident , quae omnes sentiunt LId quidem suspicari par non est. Quid ergo Nil pronuncio. Vereor tantum , ne quum Cl. Theologus hac sola Acie se vincere posse viderit atque etiamnum sentiat . a se impetrare non potuerit, uream ipse dimitteret atque sua voce quodammodo ex Efforatam esse juberet. Illis XLVII. cc tamen valde sermidolosa erat ista Acies,

ymcep ante quam nervus ei per alteram Editionem incideretur, ne-ba e pulchre admodum firmiterve stabat.

in i In Fronte latim occurrit Mullus Memorialis, quem 1ic: Dili studios sibi conscere debeant. ter tu r. Quem etiam admodum facile conficere queans, ad nor-fἄμ-φ mam a Cl. Theologo , qui neutiquam tamen Grammaticum agere cupit, praescriptam. 3. In eo tabello consignare eos ut implici Vocabula substantivi, ac particula Linguae I lebrae, Biblicae. Ex iisque Omnia illius Linguae verba, ct vocabula δε- rivata ct compusita , . ut as apud rabraeos rariora taeria

I mi UO quum nemo intelligeret, insertum in Pera

Riter Editione , pag. 3o ut notionem eorum , ex ulu Iam

Edit, iam , illustrent, ac confirment , Ne hoc quidem , quumeus saltem stupor , intelligo. Rogo nunc tantum Unde haustam Ouo ui cognitam' Unde illustratam paritae. ι firmatam ΤMagnae .

SEARCH

MENU NAVIGATION