Excursus Secundus Ad Editionem Primam Et Secundam Dissertationis Historicae De Lingua Primaeva, Etc. Etc

101쪽

ne HEBRAEIS NUNQUAM VERNACULA tum posteriores , de CULONIA OCTANlDARUM NARMENIA deplantanda , atque DIALECT ARA BiCAE SPURClSSlMA PROLUVlΕ, doctius, ct in

terius, adstructurum esse. Laetabar S quid Responsi venturiam esset, tranquillus ij hraestolabar quum ecce sublio affertur , Alteram prodiis rius EL Uitionem Dissertationis, accessionibus quibusdam non: π

humanissimis adversus me , ditatam. I, Non credere Ego. Mox oculis meis fidem habere titum. hae saltem in re , coactus fui. Vahu Adeone quemquam i iniquum fbi injurium esse poste Nihil aliud nune addoci S ad rem ipsam devenio. XClV. Perlectis , quae prima curiositas , Notulis, qui fines bus Altera Editio haecce adaucta , in stuporem plane defi bile is xus sum. Vidi, quod nunquam sorte in Orbe Erudito, sic is , quidem, visum vidi duas insegniores Notas, quae duas illas, priores Theses, quibus adstruendis Dissertatio universa desti-mmen. nata fuit, destruerent, ipsa Dissertatione tamen adeo non

relaxa a, aut remissa , ut contra haud paulo animosior in nos surrexiM, exarsisse, videatur. Hae alias sub conspectum dabo. Nunc quod instat. Fatebor itaque , me tum lectis Notulis, tum aliis accessο-nibus perlectis, ac perpensis, uno eodemque tempore, sincero perfusum gaudio, lacri dolore compunctum. Gaudi 'cer , quod Veritiis evaluisset. Acri dolore quod ει iis Veritati tamen adhuc ex parte obniti viderem Honoratissi hae mum Virum , qui tam ambabus ulnis tus , gratansque, ru 'amplesti potuisset. Spero tamen δε confido, in Domi-:' eo , Verbo Veritatis , nec hune fructum laboris mei, in frust. pro eo impensi , multo suavissimum , semper mihi desuturum. Sic demum audium meum completum, atque munium, censebo.

102쪽

ι68 axe s. SEc D. AD EDIT PRIM. EYSE Nn.c hi, XCV. Laetiissimus mentus non unum interim offerumtionis Gratationis mihi injungit. krtisse Primum omnium infinitas Patri Lumnum grates ex

2 ir od, pro ardentissimis meis votis, ad Alteram Mitionem i

sertat de Ling. prim faciem Academia obnubilatam direnaverit, atque lucidissimis Veritatis, semper Vistricis, radiis telisque diem nobis pro imminente nocte caliginoia reddiderit, nusquam, hoc quidem in Sacrario omnis sold, dae Eruditionis, offuscandum. Deinde graevio Ecclesia, quod perieulum anati νmiso Biblia tam prope imminentis, isque imperitis mentibus insim re minantis sub magna Auctoritate Trivi. hqrcii, sponte semet discutiat, atque dispellat quandoquidem isses illae Audaces, quae Periculosissima haecce Prim troduxerant ad Systema nostrum profligandum, ab

Earum Inventore ac Promotores, Theologo nunc palam dimittuntur atque exaActoratae esse jubentur.

Gratulor denique Stadiosis Triologiae , tum iis qui per Viam Regiam strenue nobiscum contendunt ad veram Erudirisius Hebrais palmam tum iis quoque, qui metu contagiunculae quasi, ct noxae alicujus in se, ct res suas, inde redundaturae, ad nos, nostraque, accedere resem

ero. XCVI. Primbius quidem illis, qui Disciplinae nostrae,ridatis, institutioni, se committere aula . tam in Hebraicis

i quam in Chaldaicis Syriacis, Arabicis , literis , optatum hunc Capitalis Litis nexum gratulor quod jam nebulis artificiose congestis, compactisque , ad videarismam

Veritatem infula dam, semet dissolventibus, curriculari liciter suscepta inoffensius, alacriusque, pergere liceat; abscive ut a voculis ullis, aut suspiciunculis, attingi n dum laedi, atque interturbari queant. Posterioribus a tem qui Fortunam semper iratam, adVersamine, ver

103쪽

Dissxstet vi Nova PMMAEva. rentur, si vel Auditiones nostras excipere sustinerent, congratulor quod ita jubente Numine eadem illa maxima Auctoritas Theologica , quae Bigas hesum, super quibus Fanarismus Hebrae Bibdicus residebat, clanculum invexerat in orbem Belgisum primo, mox fidentius is apertius, in Literatam easdem nunc pro suis ampliu agnoscere verecundeturi atque viam deo emone destiad', ut quo velint, sine Aurigatore serantur. Congratulor iisdem,

quod proinde jam ex uu sint a victis illis Fidei Aeformatae Arriculis, quos Theuduica illa umritas, suis Agis confidens, condiderat atque publice privsiamque

inculcabat.

Quantis, hac in parte, malis, per Divinam Magiam, levati sint, uno oculorum eo em assequemur, si pagellas replicent 17. Ie8. hujus Excurseus. Idem adhuc plenius percipient ex reliquis deinceps, sT longo satis agmine huncce consecuturis, Exeuobus. Et TUS proxime proditurus quidem Tertius demonstrabit, atque,sns quando ita voluit, ita jussit, Cl. Di enator, pervictum D o dabit, LINGUAM HEBRAEAM corto certius Ε-NIS. BRAEIS Dis VERNACULAM; simulque, purum pu- esse, ac manere, FANATISMUM HEBRAEO BIBLICUM lion tantum VERITATEM istam NEGASSE, sed quandoin obscuram anxiamque Dubitationis aveream nunc se recepit Cl. Theologus , per pulchram illam Notam quae parogr. V. Alterius Editionis subnexa, vel EANDEMIM DUBIUM REVOCASSE.

104쪽

CORRIGEND

27. l. persuadere. m. l. i. I. Rhetoricationum. Io . I. I s. l. 'HEBREIS.IIr. I8. l. consequentias. II 8. Ima. l. velint.134. l. Q. l. PROBARI. I r. l. Ima. l. primar. Is I. l. II. l. Iudam . Is7. l. 44. l. infinitarum. l. penult. l. unum. xe8. I. r. l. Dissertationis. I . l. ae. l. OMNINO.