장음표시 사용
71쪽
Nota res iis, qui ad illorum hominum Scripta, infi- μ' nitae inanitatis reserta, accessere. l:
Hi ut interiorem Sanctitatem, ventialem, ae Divinam, in Lingua Hebraea resed e crepant, ita easdem dotes Divina Linguae Printimae inseminatas fuisse aest,tant. Cur se iis adhuc sociat Cl. Theologus a quibus sese disjunctissimum nune voluit 'Cur interiorem, essentialem illam Sanctitatem Lingua Hebrae hic videtur saltem retinere, & defendere quam ad paragr. XXXI. palam nobiscum abjiciet, atque e plodet pEst aliud adhuc, quod ut alias, sic nunc quoque non
sine novo iterum dolore, ac stupore, in hac periodo tertia deprehendo, vere tinguam Primaevam Adami Cl. The
isto ut inspiratam; pernaturali insinctu jugiter infusam obversari. De eo supra quodammodo ambigere discupiebam. Nunc non licet amplius quum nihil hisce expressius dari queat. n. Quid, quod diligenter cautum, ne hoc ipsum quem risquam sugere posset Sic enim vel continuatur, vel re- sumitur, ' Ut enim Primaeva Adami tingua Divisti fuit μis Originis S Auctoritatis cons hujus Dissert. p. I. g. - io. sic quoque Lingua Hebraeo-Biblica in Librorum, Sacrorum Scriptoribus Divinae suit, atque adhuedum, est, ruinis es auctoritatis. Nil eonfusius. Illud Divina Originis, actoritatis nimium quantum aciem C. Dissertatoris ludit, ae velut praestimis quibusdam distinet. n. Et tamen tanquam liquidae veritati, scilicet Sigillum hoc appenditur ' Certum enim atque indubitatum
is est, Viro DEI S eris , qui Sacra in sacris Bibliis
72쪽
i; tactas. SRcUND. AD EDIT PRIM ET SEcum. conscripserunt Oracula, a Spiritu Socto non minus acia cepisse ipsi illa verba, quibus Dei mentem, non tanis tum quantum n, sed etiam quantum ad Qxiae, expretarunt. Conser ait X I9, 2 o. cum Act. Il: is . Add. cadi XXI H 2, 3. Rom. XV. 8, 9.M B. Cor. II: 3. Min Scias, postremum hocce NB. tim loco adjecto, misnuic hiema esse Fritionis Auctioris, S Emendatioris. Proh ab sionem Si ita pergat Cl. Di ertator, video, non &s Llo i solum . sed etiam Theologice mihi cum Ipso congrediendum fore ad indecoram torsionem omnium horum locorum enudandam.
inter In praesenti elangar Respoinone , qua similem combiηςj- elusionem Neologi Groniagani jam consutavi pag. 9s.
2. Vindie Opus de Defect Objecerat ille , pro sua in his retusa peritia, &permicacia, ilNGUAM BlLLICAM PER in Vin- , S esse PLENAM, in εο ν SINGULAREM, ποδ
ri, dem habens Auctιrem SPIRITUM SANCTUM. Theo Ad haec reposui Muilinus enim vero volatus, qua β- 0gui' nubes standem Cl. Dissertator, Driesserius nempe
si h smul nostris ripis. SPIRITUM hum si SANCTUM AUCTOREM Use VERBII nos ensis mas. OMNEM D CONSTRUCTIONEM use, DIUINAM, concedo ; si mr CONSTRUCTIONEM
A L ielligitur CONSCRIPTIO, oua Sacri Scriptores, ve bona sve mali, narraturi se iis bonιrum , sue, malorum hominum dicta reddituri , nihil confanarunt, is
si SPIRITU SANCTO AUCTORE; ita tamen ut is idom iri Pl RITUS cui vi mi PTORI SACRO, SUUM relinquiret GENIUM SUUM diundi CHA-- RACTEREM SUUMQUE de STILUM H si MANUM LINGUA non atque PER SE DI-
73쪽
, VINA sed HUM IN I 6 HOMINIBUS HE- AER EIS VERNACULA sui Oenegaret, FUN-- DAMENTA ipla REVELATIONIS sit VERI-- TATIS in pernulam adducent atque APERTO sese 'NATISMO impluarer Cl. DRIZbSENIUM hue, Proer um, quum ait, quae LlNGU. PER SE PLE-- A est, non crediderim: Sed existimarem .um nihil aliud voluisse quam voces quae in B:Hiis Murpantur, incere, DIVINISSIMUM ARGUMENTUM Orundem is nobis insinuandum. Atqui eodem jure LINGUA GRAE, CA . . dici potest, i debet, PER SE PLE- A. Apparet, ex una quasi Pharetra depromta sagittas quibus me figere conantur Theologus Gonirianus, Ut ita uus. Apparet, quoque , vel abjiciendum iis esse genus hoe is telorum , vel publice agnoscendum FAMATISMUM nr, KABB ILISTICUM. Quid Cl. D tesserius faetiirus ita dexpecto. Eum, post infelicem successum priorum Cona 'bin minum, istoc jam in luto haereres, ipsemet annunciaresu, δε- coepit. Cl. Conscriptor de Ling. Primaeva Tabbalisis quidem i. nuncium remittit, eosque res si s sibi habere iubet, inium Nota ad in mapitis comparitura ; sed tamen in hoc primo paragram ha scribit, ita instat, ita concludit, aes purus putus esset abbalisti. Haec conciliare non est
LXIX His ita bullissime inchoatis intertexitur magna Para- insertio , quae paragraphum L constituit novae Mitionis. ς 'Ea complicationem - sic intricat, intorquet, ut nil simile unquam mihi quidem occurrerit. Verba sic.intertio. sonant. V Ad quod si porro addamus, Gro admodum si-λ 6-
74쪽
x o tacuas. SEcUND. AD EDIT PRIM ET SEcu No. Edit. M usque ad Mosen qui primus inter Sanctos viros, in-Aixςr stinctu Sp. S. extraordinariam divinae sapientiae, io' 'i' luntatis de via salutis patefactionem hac Lingua Hebraeo- Bib scripto comprehendere coepit)visitationibus, hac
vitro - , eadem Hebraealaam explicasse mentem, ac patriarchasi M' aterilauianos postultuumnos ea, quae ex re dei ac-
, ceperant, eadem illa, qua ea ex ore dei audiverant tim, tus, in domesicos suos retulisse Commentarios, ex quibus is Moses, moderante eum Sp. S. ea, quae in Genesi tradidit, is hausit hujusmodi Commeηtarius domo Lus suisse quoque videtur ob tiber usque ad Zehielis, apud quem V DEUS eum una cum Noacho. Daniele, cap. XIV: 4. Eo laudavit, tempora unde inter sacros Libros locum videtur invenire coepisse ac ab ara, ωθna-- goga Magna in Canonem redactus possemus quoque se inde argumentum petere admodum probabiis pro Linguais Hebrae, Biblicae cum primaeva Adam Lingua conveni.
Jam non est quod amplius Cl. Dispertatorem adversus semet sustinere, aut suspicionem anatim ab Ipso arcere
E:ultro coner. ludit haec novi luculenta accessio omnem mei: Π am operam, ossiciaque in Excurseu Primo impensa deridet.
viii In Kabbalistarum castra plani ime transit Cl. noster in Theolagus sibique imaginatur Linguam vere S proprie Di- castra minam qua DRUS, propter Aetustas videlicet virtutes, suaserues illius, uti soleat, ususque in semper in suis mIriarcharum vistationibus , inde ab Adam usque ad Moserii. Hae LINGUA vere DIVINA consignatos censet a patriarchis tam Antediluvianis quam postdiluvianus domefrico Commentarios prout EAM LlNGUAM EX ORE
DEt acceperant, atque audiverant.
3. Ad hanc Liquam Divinam quum Mosi nullus Naturalis
75쪽
DissERT. DE LINGUA PRIMIEva a racrassus pateret, Spiritus Sanctus Et praelucere debuit,ad intelligentiam Commentariorum illorum Demesticorum ut inde, quae in Genesi tradenda erant, hauriret. 4. Hujusmodi Commentarius Domesticas etiam suisse videtur C. Wheologo illud vetustissimum, monumentum Libri Ibi; qui non conscriptus sit Lingua diobo ct Amicis ejus vernacula non Dialecto aliqua Humana, atque ut Ego adstruere sustinui, illorum temporum Arabica: sed Lingua supra-hu--ση , divisa, singularis a illa, pro qua tanquam pro Aris orisque depugnat Cl. Diferrator, quum sit Ararum
focorumque nostrorum desertio. s. Mitto temporis illam demnationem, qua Commentarius&m-h4cce rerum 'bearum, omesticus, dicitur mansisse usque F ' ad te satem Eze telis ad cuius laudationem,' com-ὴ . mendationem Publicus demum factus sit, Coonique insertus Nempe haec non pertinent ad sinit usta mum abbatist cum, sed ad Philainicam nostram Quaesionem de Origine, Auliquitare Dialecti Arabicae Gratularer Cl. Usenatori subtilissimam inventionem, qua palmarium clauia meae A gumentum tam dextre in parenthesi, quae longe aliud agere videtur , subpernat, si de gloria Sophisticationis ad Verita- α tem implicandam, S obscurandam, in Certamen descen Scio dissemus. Sed non abibo nunc longius Tantum obserit A vare liceat, Cl. Theologum non eundem perpetuo circae aliaestiones facti rigorem exercere rae LXX. Ad paragraphum II novae Editionis, qui partemp-gr. mediam constituit parur L primo dis paucula etiam monebo. Sic habet ' Sed hoc Bocharii, ct quae addidiis argumenta arguunt quidem aliquam vel smilitudinem. A vel convenientiam inveniri posse, primaevam illam ant is diluvianam, assu Adamiticam in primis, inter ac interis Hebrae, Biblicam linguam, verum identitas harum lingus
76쪽
is neutiquamprobari posse videtur Linguae enim Adamiste ue, atque antediluvianae prorsus nulla extant monumenta , o quare de ea hic versamur enim in Quaestione Facti ni- , hi certi definire possumus. Sed tinguae Hebraeo BibMaeo admodum multa in voluminibus sacris prostant docuis menta ex quibus certissimas de illa Hebraeo Biblica is lingua dare possumus definitioncs. Priina. a. Quid Cl. Theologus per identitatem intelligat explanari vellem in Notula Convenientia ω ilitudo haud dubie
summa Tam certo Lingua Hebraea, cum Arabica, Srra , Chaldaea, ex Lingua primaeva tami, quae Au ediltiviana ac Postdiluviana, una ac eadem, usque ad Linguarum permansit Divisionem, naturali cursu Luxuque Oligine suam Vernaculam traXere, unamque stirpem unam tenerit Matrem primigeniam; quam certo quatuor Graecae Dissecti unam sypem, Matremqlι', ororia consanguinitate amplectuntur. Apparet
idensitatem ne a nobis quidem comprobari , quam qui adversus S stema nostrum urguent, praejudicata opinione semet liberabunt, si Regiam Viam inspicere volent pag. 1. q. S tuu EXplicationis quoque eget illud. prorsus nulla extare monumenta Linguae Adamiti ae atque amediluvianae '' a. Verum est, si monumenta lignent Libros Sine iis tamen
Cl. Dissertator , superiore quodam ingenii nisu detegere
potuit tot Dialectos Antediluvianas, tam varias, tamque ιuiplices, de quibus Caput primum dissertabat. b. Non verum it; si monumenta designent documenia, reliquias vestigia, notas quasdam Characteristicas ct fommas nominum, atque verborum, ex quibus de Orpbre reli-
quo Linguae judicium serri queat. ni iij. Vereor ne patientia publica abutatur Cl. Dissertator , quum sic sinit. V Sed Linguae Hebraea Biblicae admodumis multa in Voluminibus Sacris prostant documenta , ex se quibus certissimas de illa Hebraei Biblica tangua dare se possumus demitiones ' OL
77쪽
a. Si dixisset, Linguae Hebraeae admodum multa prosant monumen ra pro Abrii palpabilis fuissetis intentio,
vanitas nos enim , Dialectorum veterum necessitatem vel maxime evincimus ex eo, quod Unius tantum Codicis e pia in Veteri tingua Hebraea supersit. b. Dictum itaque Linguae Hebrae, Biblicae admodum musta proflant documeria. Dic Cl. Dissertator eodem modo, acjure, Liquae Graeco-Biblicae admodum multaprostant documenta. e. Ubi emo in Sacris Voluminibus. Hoc iam est mdificari homines. d. Resciscere denique gestirem, quaenam sint ilia ce tissimae Unisiones Linguae Hebraeo-Biblicae. I. Estne Granimatica absista, omnibusque numeris com pleta. II. Estne Θηt is omni ex parte rotundata. II. De Uxicon omnes ecundarias non solum, sed primaria signiscationes Radicum claro in die collocans pLXXI. Parcus ero ad paragraphum IV. qui in dit. Adi prima finis estes parat 'mum Vero cum primaeva post- si ι, diluviana lingua majorem habuerit convenientiam lingua uis, 'si Hebraeo-Bιblici, quam cum primaeva ansediluvianai, buerit lingua plane incertum est. Vidimus enim p. 8 is 83. Aramaeam Veterem linguam, eam antiquis illisis temporibus suisse Linguae postdiluvianae Dialictum, per quam lingua primaeva postdiluvianua progressu temporis is tantum non Omnes suas peperit S propagavit Diale. Perplexabiliter omnia Scopus , Liquam Hebraeo-BAblieam facere NON VERNACULAM. Hinc confidenter nunc assumtum , quod dubitanter tantum insinuatum erat in Comment Bel p. 72. quam Aramaeam Vet rem habendam esse promma a communi matre omniam Dia-
78쪽
i cuns. Ecum AD EDIT PRIM ET SEcuND. lectorum uae pag. 18 - Ι 83. Disseri praemissa dem aurigantur. Magnam in his omnibus regnare frustrationem egentium , suo tempore patescet. Nunc quorsum contortulae hae lineae collineent tamen , obiter modo indicandum duxi. Adpa LXXII. Accedit hinc Ct,issertator paragr. . ad al- 'gy teram illam destin, quam is mali suo sustentando in-2ji . ita duxerat, quaeque cum priore illa, Linguam Hebraο-BLUI blicam , qua Linguam, totam Divinam fuisse, indivulso ne
miti Nempe ut Ling sm aliquam contemplatur in abstracto, ut Terris, merrestri usu commercioque vel Sanctiorem Dignioremque , vel sublimiorem Miminis suis dotibus Emia isentiorem , is eo ipso jam tacitus secum constituit, atque decernit nil repugnantia simul in mente sua admittere possit talem inruam nulli terrae, nulli genti suis Remnaculam. Hoc tamen assertum quum non eodem splendore oculas imperitos perstringere posset, atque deludere, quo prius illud Lingua Hebraeo-Biblica tota Divinae plane originis atque actoritatisci sed contra haberet aliquid crudum, temerarium , praeceps, a quo nemo non abhorreret, atque
resiliret ultro singulari quadam methodo ' dexteritate, opus fuit, ad animos pedetentim occupandos atque in opinionis tam absurdae inauditaeque aliquam communionem impficandoε. R iis, a XIll. Operae pretium fuerit oculis omnium subje- . h. cisse subtilitatem illam artificemque manum qua in Com-.YCom mentario Belgico de Gristi ortu e Davide p. 7o. c. telamentan haec texi coepit. Quum C. Dissertator, in Miula huic Bς g Paragrapho attexta , haud memor fuisse videatur earum,
quae ibi ip siustae Calam consignata publice, Veritas,
multi oc Iustitia, imperant ipsius Viri Verba in medium serre. Ad versus Clarita de Dim itaque, qui Originatioηem vocabuli
79쪽
Dissinae D LINGua isti MaevA. et sndit ex Arabum tentaverat Diali raci id est , adversus Sasere omnium eorum , qui Dialectis Orientahbus ullam tribuunt auctoritatem cita insurgit, atque in me Clandes, nam Excursionem facere instituit Cl. Theorius. o In haeis Explicatione , si Declararisne Vocis re Schiloiuli1ώM Ita
is supponitur quod NUN UAM PROBATUM si q4 M NUNQUAM PROBARI potest. En oop bemesen
Caal quotidia is Iu , commercioque , θν in ἰο---M gente usurpata fueris: quodque HAEC LINGUA, lapsa rustis. emporum, ria desuetudinem adducta apud talem gentem, mibi ea reliquum habeamus, quam quaedam FRAG
80쪽
I 6 tacuas. SEcuND. AD EDIT PRIM ET SEcuis. XVI. Commentarii illius Belgiri, quo post solemnem Clarigationem, hasta missa, piamque Bellum scilicet, indic
tu omnibus, qui pro talectis pugnarunt, Pugnant , pugnabunt atque, ut bellantibus in more, Causae quoque
armorum in nos captorum, atque ulterius suscipiendorum, promulgantur. L. LXIV Forte nunquam quicquam par, aut secundum,vi- , , is sum. Omnia comparata ad in vidiam, cum indignation Axaei .αidio tandat: tum contra Mortuos, gloria, Gaude perenni,
Aut in Ecclesia florentes, ac florituros, quales Erperii Gliique n. T ' tri, Orientalium Linguarum latores, cum D is, Bochartis, Hortingeris, Selmnis malionis, Castellis, Pococ iis quin&Merceris Buxtorsis, Coccejis, altiviis me non Sisineseris, Luisl , θFris, opitiis, Naidiis, Danetiis. ac novissime Relandis Κc Sc. c. tum contra vivos qui Linguas Orientales in Academiis, Imnasi que, ubi purioris Doctrinae Candelabrum lucet, cum honore S dignitate profitentur, earumque mecessitatem, S utilitatem, Ore Scriptisque,
His omnibus, quin muniversum cunctis tum Commemtatoribus, tum Inter eribus sacrarum scripturarum, atque i tegerrimae famae Triolous, qui nobiscum agnoscunt guam Hebraeam inter Hebraeos, inde a Condita gente, usque ad Captivitatem Rahlonicam, quinin ultra, vernaculam viguisse ac propterea ultro confitentur, magnam, atque adeo maximam partem veteris Linguae Hebraea deperditam
esse, & nunc nihil nisi unum illum Codicem ni Tes superstitare de amplissimo olim corpore Disistri: His inquam omnibus una eademque dica impingitur, quasi Majestatem steri dicis misis minuerent, si roram Lin uam Hebraeam, in omni suo ambitu intra arctos illos sine contineri, Repugnan AUurditaris existiment cumulum Pac propterea opem Dissectorum comiter venerentur.