Excursus Secundus Ad Editionem Primam Et Secundam Dissertationis Historicae De Lingua Primaeva, Etc. Etc

발행: 1739년

분량: 107페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

91쪽

DissERT DE LiNGUA IMMAEva. id Appellavi periodos hasce Tropaea, ct signa Victricia, a Cl. Triori post pugnam tam strenue adversus nos depugna

tam erecsa.

Continent nempe hae periodi omnium Meditationum Theo πλιlogicarum, quae ad hanc suaesionem cum Auctoritate dc A ti, cidendam, ac terminandam, multis magnisque fluctibus ti ridet

Viri pectus volutarunt, quinta E similam. Ut earumD: 2 subtilitas ct vehementia, pro particula saltem alioua,

nunc teneatur, observo diti.

. Tanquam certa, liquida, indubitata, pervicta, subito Pri assumi, quae per ambages dubitabundas processerant. V . . Hoc nihil. Solent ita, qui sophisticam callent, exem Secuncent. Sed in Articulum Fidei aperte erigitur prior Thess με

illa, LINGUAM HEBRAEAM, qua Linguam , per se , TOTAM DO DIVINAM.

3. In Articulum Fidei quoque se erigit altera ista The Tertius. sis, e superiore emanans , Linguam Hebraeam Hebraeis non fuisse vernaculam. In Articulum Fidei item consurgit, Hebraeam Linguam, Θο qua Linguam, & Sacrosancta Biblia Hebraica noc est Veritates με Divinas Hebraicerevelatas, unum eundemquegradum Dignitatis coelestis, Religiosissimae venerationis, sibi vindicare. s. In Articulum Fidei etiam effertur Cumulus ille absurdi δευμ.tatum infiniturum i nullos NE EXTERNOS quidem DEFECTUS ESSE Unguis Hebraeo, Biblicae. i. e. ne vocem, ne formam quidem ullam, interluta. 6. In Articulum Fidei ergo simul erectum, quam Sextus.

Hebraeam TOTAM in Odice Sacro Comprehodi, θ' nihil omnino de EJUS PARTIBUS ORATIONIS DDESSE, vel ABESSE. . In Articulum Fidei subrectum , ne Pota quidem, S itinam, Vel unum picem de Uetua illa, qua Lingua DE---.FICERE.8. In

92쪽

iss Excosts. EcuΝD AD EDIT. Ra M. ET SEcUND.οI, I. In Articulum ergo Ridei tandem evectae, tales Thmes, uui cum suis sibi appendicibus , quae omnem Hilem , Religionem , inevelationem , una cum Eruditione Gana Ratione , quin sensu Communi, funditus labefactant, atque convellunt. Bilbis LXXXV. Quum supra primum eo pectum exhiberem Exces status eontroversi ex Dissertationi es Lettim Cap. IV. pa- sv rur XXVI pag. a s 8. adduxi eandem hancce Cl. Di peris his latoris vehementissimam omni Iholinica armatura sti-ragr. palam, conclusionem. Ostendi quoque R. ii 6 ri , II 8. XVI quantae S iniquitatis impru feriise sese adfinem fecerit

YYY14 tificiis S omnem Rema frem etiam sollicitans, atque contu techin hans, fundamentis firmamentis Linguarum Originalium,

omnisque solidae ruditionis Scripturariae, infelicissime litici subruus, atque subversis. Nondum attigi ibi incredibiles hosce Excessus, quibus nihil par unquam visum nostris in oris, Academissique Melius hic comparent, ad Alteram Editionem Dissert de Ling. Irimaeva , Auctiorem illam S Emendatiorem. In eam hi vii Articuli occupant paragraphum XXXII. p. g. 23σ,2 Π. 38. Ita incipit , Cum ver DEUS hac SlN-- GULARISSlM LlNGUA desieribi voluerit oraculari sis, ut ILLA SPECIATIM LINGUA SUUM te vir bomisiis salute quam CLARISSIM a SAPIEN- , TISSIM explicaret CONSILIUM istis ab his Ora-- eulis bis reliquas, ad praestitutum tempus inque arceret, gemesci eaque solorum Iudaeorum commisteret fidei Confri CXLVII: io, o Rom. II 1. DUBlTARE, NON POSSUMUS, quin flus HANC HEBRAEO-- BIBLICAM LINGUAM DAE NON MINUS Pro-- identia ab OMNI OMNINO vi ndicaverit Corruptio

, ne N DEFECTU QUAM CREDIMUS, Madme

93쪽

sus Ponti eis STRENUE DEFENDIMUS GA UNlVERSAM ET TEST SCRIPTURA I

Deum

M ab , OMNI OMNI2vo corruptionis specie tutam praestitisse. - γε - PROCUL OMN DUBIO est eur cirisus A DE HAC Dei circa verbum sium PROVIDENTl Ari certiores faciens Iudaeo , ITERARUM UEL Hi-- NCTISSlMARUM at a APICUM EARUM momo rionem fecerit Mart. V: 8. c. Sc. Debitas HAUDA DUBIE memori mente Deo persolvere debemus ematias

se quod LlBRO VET TEST NON TANTUM lNTEGROS nobis conservaveris sed quod LINGUAM quoque HEBRAEO-BIBLICAM ab OMN ΟΜΝINO CORRUPTIONE, a DEFECTU IN HUNC USA QUE DlEM tutam praestiterit. Notari hic velim e TRIBUNAL promulgatum.

a. Illud, DUBITARE NON POSSUM Us. I

g. LINGUAM , qua Linguam videlicet , ab OMNI istis' OMNINO DEFECTU vindicatam Pr 3. LINGUAM , qua Linguam iterum , ab OMNI

OMN1NO CORRUPTION defensam. LINGUAM ISTAM, qua Linguam , NON MI Πν-NUS A INTEGRAM S INCORRUPTAM rem me a nobis CRED DEBER QUAM CREDI Θ MUS Deum Ni VERSAM VETERI TEsΤA MENTI SCRIPTURAM ab OMNI OMNINO CORRUPTlONE tutam praesitis. r. PROCUL UMNI DUBIO hoc velle Dominum, Ouin Matth. V. 8 usque ad LlTERULAM VEL MlNU-umcFiSSIMAM IPSIUS LINGUAE, qua Lingua, IUSDEMQUE APICEM P aeque a LEGEM , QUERI . TATES COELESTES IΡSAS. 6. OMNIA M CONJUNCTIM O ECCLESIA Gἡ NOSTRA intra Ponti is STRENU DEFENDI. tui. 7. Hoc

94쪽

opi Formulam ergo solemnem publicae Gratiarum Actioois .ii: semininibus suis Scudiosis praeit, ac praescribit L le

adser a certa, liquida, indubitat pervicta ab iis censeri vult dubet, D sanciti quaeipse Anno i . planem Contrarum adhuc δε--ιlcavit, uulgavit publico Buctoreatissu Theti

. Sancti me quoque eosdem credere jubet, eodem graduri nimis, perfectioinr, integritonis, S SACRO SANG

s Lingua reuelata 'descriptae... Ergo ne EXTERNOS quidem DEFECTUS a m quam posse , vel debere admitti, ninniua pers. i corruptibili ad hanc usque Hem. f. Ergo nihil quoque, nihil omnino, vel DEESSE, vel

95쪽

NiBUS' SINGULIS suis UOCABULIS i secum dum OMNEM S SIGNlFsCATIONE . CONSTRUCTIONEM , in adire sacro ad buce inque diem Divinitus conservata sit. g. Hoc sinisse Dominum Mart. V. 8. ac proinde Rel, giosissime iis credendum , si Orthodoxi manere eupiant, ne iterutam uidem, vel pisu ru, de Veterita uua Hurae intercidisse. h. Has esse Fundanientales Veritates nostrae Religionis , Refmarimis , quas contra Ponti is stremis Vendere debeant ne res ipsorum Theologica quicuum detrimenti capiat. i. Quin has easdem Veritates iis adversus tinguamn Orientalium infaustos illos Defensores , o minorisbanuitate esse propugnandas, omnique virium contemione vindicandas ut ita FACiLLIMUM illud Damstudium in rae Hebraeo Bibsie , magno Magni Thes-lui exemplo ipsis commendatum, ornent, atque co

LxXXVI. Hujus retinitatis adversus Diona m O HGrientalium patronos exercendae , Exemm quoque, ac specimen allustrius, exhibere non recusavit Gi.otiem rigi Excursonem B Vieam tandem ita concludens quam animo- 'sissime paragr. LXιIl. p. a , a s se materea nasti a des illi, qui tam large loquanta de MAGΝO DEFECTU mm

96쪽

16 Excre,. SEcuND. AD EDIT PRIM ET SEcuNv. osus illibatam latinitatem, O CLARAM EVIDEN-- TIAM Sacrae Scripturae teget de ebre kloose vol-- maaktheid , m laare verilaanbaarheid de Helligeis christ quae DUO praeciIua CAPIT adversus eos 4 STRENUE solemus defensiare. Si auxilium quaeritur, apud Arab s, ad DEFECTUM ILLUM. quem a se inrua Hebraeo Biblici, OBSCURITATEM is Deli mei hi tu is de Arabier om datgeleden ebrehis de Hebreeusche Bybel-taale en verseide duyltem si eis, ut de Arabis che taet c. sarciendam ex DIA-- LECTO ARABICA, quae antiquitate Graecam Linguam

is centum annos ante Christum vixisse ac seriasis ne adlim, sam quidem distantiam aequat, quare, inquieta SAAC, VOS-- SIUS, On potius DEFECTUS OBSCURITAS, Sacrae Scripturae, nam filNGUA SACRI SCRI., PTURAE DEFECTUOSA M, ' OBSCURA is ipsa quo ηι SCRIPTURA certissime eo ipsi DEFE-- TUOSA . N OBSCURA sarcienda flatuitur exis LXX inali Versione Et quare dicet PONTIFICIUS, . DEFECTUS E OBSCURlTATES illas non resam

is eire potius student ex TRADITIOΝlBUS , N DECI- . SIONIBUS Ponti is Romani, a Conciliorum Hi pro- fecto, inquient, in suis decretis non minos SANCTI

, secto Atque ita Lector VER lTATIS AMANS e is, is neutiquamapprobandum, LINGUAM HEBRAEO-BDO BLlCAM seu pectam ullo pacto haberi DEFECTUUM, se quos passa fit, eemesinas uati geliden serieesteii uera se agi houde operamque dari ui DisFECTiBUS ILLIS Mis Arabica Dialecto liberetur et atque propterea E motu se am quoque Vocabuli Schiis ex Arabica Dialecto, superius ex

si ClariS DE DIE adductam. ηullum plura loca mereri.

97쪽

Qui has Periodo Ληη I 36 8stemati nostro obiectas, pro securi iniectas, idque Sermone Belgico, expendet,

continuo agnoscet, atque confiteri cogetur, ut complicata, involuta, perpetuisque Paralogismis intertexta omnia, ita omnia quoque ad inextinguibilem invidiam Ssemati nostro purissimo concitandam esse comparata. LXXXIll. Cur vehementior huic tapeaitioηi, in nos, rad nostra omnia, levato quasi vexillo susceptae, me non in confestim opposuerim, strictim indicatum aecum. Prim. '

siae nostrae vix cognoscebatur. Paralogismi, quibus Ueri tam' tas offuscabatur, in materiis tam abstrastis, 4bltrusis, i non cuivis poterant patere. Ἀdsectu industum erat a Magnae Auctoritatis hsologo. Ipsum suismet Paralui is praestrictum, implicitumque cernebam. Ad anatismum, reliquis omnibus Fanatismi periculinuisorem, haec abducere, tam distincte discernebam, quam

Digitos numerare valeo. Fas non erat, ut Cl. Theolo-TIS-gam vere,' ex animi sententia, huc progressum autu-MUS marem . Nesas , ut istoc nomine Calamum adversus riri in Eum destringerem. Concedere itaque malui, dein vi o BI-ctionem meam sustineres, sic tamen ut de ossicio Vermiis, Bia-S Via Regis , defendendae non decederem. Ni fecissem, U. incendium in Academia vitari non potuisset Hinc inanifestissimum periculum , ne anati us Hebraeο-Biblicus imperit Zelantium mentes, nimis sane commotas, Vehementius adhuc adflaret atque genus existeret Hebraietantium,

quod sub ausipiciis principis Molui palam contenderet:

R. LlNGUAM HEBRAEAM, qua Linguam, T TAM UO DIVINAM : atque TOTAM in Bibliis contineri.

98쪽

UNICE. Di CATA, habendam. LXXXVIII a rosas , cum novis Arriosis Fidei,

i iis omni Auctoritate Trio ioAEc severiιate simul anseria adverasia, sus aliter sen ientes, tam Mortuos, quam vivos, inde evelar ulptis , atque Sanctione Domini Mart. V. l. tam s lemniter communius quam magis directe a me impugnatae essent, tam magis anationum Bu=ao-Bιblio imiroducere debuissent atque quaquaversum disseminare. Fuisset haec irr sincta litium Amerios, in novas idemtidem formas , faciesque, Protei ritu se induens, quae, procedente tempore, tenebris plusquam AEgyptus cooperuisset denuo et delabrum Ecclesiae, atque ut Lumen, via Decus quoque, ac Maesidium Meformationis extinxisset. LXXX i X. Quum itaque Dissertatio de Livi primaeva, post praelusionem Belgicam , me ex obliquo acerrime impetentem animosius adhuc sese in rebem Eruditam in tulisset, eundemque amissimum Hebraeo BMicum ulterius provehere minaretur: non potui, non debui, amplius provincia, quam sustineo defensiandae me subducere Aa-ditionis Hebraicae certissima fandamenta, is firmam via quae in ust zelo adversus nos, ct nostra, concepto, convelli videbam, visiarem tandem deposcebant calamum. EYtur iamen scintillae in flammam subito consurgerent,su Pri unoque omnia incendio involverent, inua milia πιν-UI nda, ct largiter ingerenda fuit id est, curandum libηθὰ erat, ut, Ruspirante Dei gratia, infelices hae Theses, quiat, illiu sponte sese restinguere noluerant, liberaliis amicussimatis convictione respergerentur atque Clarissimo Disso tauri ad Cus gallarem trutinam Earum instituendam, sub conspectum errentur quando nec ad Belgaeam Giptionem , nec ad Laiisam, mihi persuadere sustinebam, Cl. Neologum

99쪽

Dissinet. ic Limva PMMAEvA. 6rvere ad misera illam Faxatismum mmcce, quem verba phrases preserebant, atque inculcare videbantur, descivisses multo minus Eundem sedatiore, distinctiore, tantarum veritatum Discussione, defensitare eorum ei Academia holim Orbis Eruditi velle. XC. Nec volui itaque , quod venerationis sui S ami Oeeasis ritim nec debui, quod equitatis ac justitia nec potui, et ρ quod prudentiae ac circumsspectionis necessariae, adversus Bi-E ἰ: eam istam Thesum infinite absurdarum, quae Universom. illa. Dissertationem de Gq. primaeva portant Suehunt, conseitimi CL in Aciem educere Lealque sexcentis repugnantiis, omnisqueThς' nausem plenis contradictionibus, obruere, atque proni-Pri .

gare ritatem

Et veritatis igitur,' concordiae simul curam gerens, m

summe Venerandum, monoratissimum, Virum, quem di

talibus iste sese illigasse dolebam, inde evolvere cona-- μtus sum , non ficta quadam , aut ex metu prosecta, dammanitate , ut nonnulli iudicarunt, sed ex vero vincero

affectu, quo Officium hocce Theologo, annis meritisque gravi, a me deberi existimabam. In se ursu primo ergo, Idonorandi Viri cum Auctoritati, tum Dicitati, quantum justi mae Causae Defenso sine. cujusdam absurditaris S repugnantiae; quam irae risera in se concluderent nihil adhuc in necis demonstrans muta minus Theses illas tanquam veras anianu. Rus mentias Vellans Scilicet, pulchrius aluumabam Nominique Magni viri gloriosus, veritati paci,que conducibilius , ut ipsemet nasce suas Theses reformaret, cuam ut Es eas deformarem atque existimabam Viro Graviis sapiente dignissimam fore propriam Correctionem

talium postimum , , ipse Revelationis Certitudini, Euri

100쪽

r66 xcvlls. SEcuND. DAEDIT PRIM DTSEcuND. dentiae, a Firmitati adversari, ut semper, ita ante octo amnos adhuc recenter admodum. judicarat, ct cum demonstratione Veritatis ad Conscientiam adstruxerat. IIberi XCI. Profecto nec grave , nec injucundum , esse po- eris tmst Veritatem Amanti, tis cum Ea S cum semet ipso,

iis V; aestum disputandi, desci 'isse commoneatur. Mytis Magna propterea spes, expectatio, me tenebat, haud di ficulter a se impetraturum principem Theologum , ut L V concederet Veritati, concederet sbi asci concederet uotis omnium, quibus Eruditio Hebraica ejusque tum Conservatio 'uni Propagatio , cordi curaeque : atque ita semet ipse forem sese nobis redde et , atque praestaret. XCII. Post missum, tam honestum in Scopum, - 4 μ nemque, Excusjurn meum primum, quaesivi insuper mi-z: ci cii simum congressum , Colloquiumque , cum Clariss . Theo- Titidio. Ago , ut Scrupulos adversus Ulema nostrum conceptos, logo ex animo Rus penitus revellere liceret, Quasionem βέν' liante Humanissimo simul, simul Cordatissime, transigere-iti muS.llisce mel sincerissimis desideriis, votisque , si obsecundatum fuisset decreveram in specialem illam Demon stratio levi in finitae absurditatis, qua utraque Nesis scatet,

non descendere.

Quid minus honesum censuissem o Persona mea haud dignum , tali Evictione , tanquam ροδειγμα. ela transducere , quae ipse Cl. Dissertator, ut honesisme, ita persona sua dignisiune correxisset, atque missa fecisset. ο, h. XCIII. Sustinui ergo inchoatum Curium , quamvisi uti busidia sae nostrae haud satis utile judicarent multi, a propo- sit meo non discessi. Increnuit tandem , Cl. Theorium, A rescriptionem parare IIae es suas . cum priores , de

inibi LINGUA HEBRES A TUTA PER SE DIVINA,

dederit ac

SEARCH

MENU NAVIGATION