Syntagmatōn linguarum orientalium quae in Georgiae regionibus audiuntur liber primus secundus ... authore d. FranciscoMaria Maggio, clerico regulari, Panormitano Liber secundus complectens Arabum et Turcarum orthographiam ac Turcicae linquae institut

발행: 1670년

분량: 102페이지

출처: archive.org

분류: 어학

2쪽

D. STEPHANO ME DICES

Congregationis Clericorum Regularium

PRAEPOSITO GENERALI

D. Franciscus Maria Maggis Clericus Regularis RRGO abeo Reuerendissime Pater, Romae annum integrum commoratus: quo ut S. Congregarionis nutui faceres satis, me iterum atque iterum aduocasti: nunc vero ijs Gentilium meorum precibus urgeor ; tuque adeo nostratium vehementi suasione pulsaris, ut Sac. Congr. venia cogitaueris, me Meis demum restituendum. Enimvero Deus fauet consilijs tuis: quippe eaedem sunt Equitum Hier solymitanorum triremes, quae me praeterito anno, a Siciliae oris aduexerant; ut in patria litora, ut spero, breui iterum velificatione reducar. At linguarum isthaec Orientalium Syntagmata sistere cogor: ea enim angustia temporis urget, ut aut prosequi, aut absoluere non sufficiam 2 etenim quot mihi de eis tractatuli & opuscula cudenda typis supersint, tute vides in aduersiarijs meis. Verum me

intermissionis huiusmodi non pigebit: praesertim quum hic Romse Nostris suturum audio ; qui Armeniae rudimenta, eidem praelo subijeiel. Ego si interim excusa isthaec ab Apostolicis viris, ut ona, nor , grato animo eXCipientur s si eorum gremio longe gentium transuem, in Dei gloriam cedere deprehendam, redire denuo Romam, de reliqua ad lucem promere non grauabor. Dabo interim operam,ut quod morale & theologicum opus meditor,ita breui perficiam,quo Apostolicis viris sit satis, ut in quibusvis difficultatibus , atque haesitationibus instruantur. Mox vero Siculis typis, historica illa opuscula, dc asceticas exercitationes excudam i quas pluries ut luci darem, humaniter impulisti. Equidem nihil in me

3쪽

augustissimo Summi Pontificis nomini cistasecrauerim; neminem praeter te unum amauerim cui alteri, qua par est animi reuerentia, posteriorem offerrem. Tu vero Reuerendissi Pater, qualecunque hoc exile munus meum, ingenita tibi a natura benignitate suscipias; ct filioli tibi multis nominibus deditissimi, inspicias volunt tem . Gaudeo Pater optime; Sc tibi etiam maximopere gratulor; quod doctrinae & virtutis pretestantia, generis splendore, suauit, te morum, altitudine solertis ingeni j, consilio, usu rerum, gube nandi peritia inclytus; semel etiam atque iterum suprema ista di gnitate donatus, ea vitae integritate, rerum gerendarum prudentia, Religionis Zelo, omnium votis atque expectationi responderis, ut summa laude,& celebritatis fama, semper absolueris munus tuum. Neque te Vnquam alius, e nostratibus plures, in varias Orbis terrae oras, Viros Apostolicos allegauit; ut proinde tibi opellam hanc, pro eorundem hominum ope conscriptam, non immerito destinauerim. Ergo aequi boni consule mentem meam, Ec dum tuis genibus aduolutus, amantissimi Patris benedictionem exposco, mihi bene precatus, ita tuis auspicijs faueas, ut in DEIunius gloriam assequcndam, virtutum tuarum vestigijs inhaer scam . Vale Reuerendisi. Pater, votis annue, & bono omnium nostrum, ultra pensum feliciter vive .

4쪽

AUT HORIS ADMONITIO ADLECTOREM

CAndide Lector, dum Messanae .grauiora opera moliebar. quae mihi per episeolas demandauerat, Eminenis . atque Excellentis. Dominus meus Cata. Antonius Bariar nua , Sacrae Cori nutu, meorumg. moderatorum imperio, huc Romam tradiceretessus sum; imo ut i aeescriberem luci exponerem, coactus Ego quidem diu abnui, omni m eortim Procerum rogatu , Mamert, ni Patres. quo sisterem sagitabant. Veni, θ' parui tamen: atque omniumsuada re prece, haec qua poteram celeritate, citius quam gradatιm complebam. Quapropter plurima paragrammata. cor menda , tam Latmis. quam Turcicis, ta Arabιcis characteribus Jubrexere: quum nec mihi licuerit , ut solertiori vigilia eue solicitudine opographos admonerem; qui quidem feregrinae tinguae ruris, quid excuderent, ampraeloseMycerent, ignorabant. Imo quodacerbius sero , apicibus puncti ue corroses, male ιunctae, vitiataeque formulae, praesertim in Hebraicis, 'r Driacis comentis saurae, ac male feriatis hominibus, ansampraebent detractionis' qui ut quidam dolet inmenda in cortice adnotarint, totam arborem execrantur. Puncta quae ibi plurima desunt , naui Topoervbi calamo at certe addere poponderunt. Faxit Deus ut mihis demseruent. atque instar autographi omniasuo labore perficiant Ego binc dis edere, s redire iterum in Siciliam statui: ut quum diu ba baros impiosque homines iuuare, cum vitae meae discrimine Di spem; mox /n re urgentissima, ipse meis Gentilibus non deessem. Ergo ex insperato istac si tire, atque abire coactus, non nuta relinquam, quG ad posteriorem partem absoluendam, utcunquesus iant. Po Iremam, quam addicere cogitabam: supremam, cui recens imposueram manum , seorsum quum Deus annuerit , lucι dabo. Interim Lector grato animo, haec pauca suscipias. Habes que ad Turcarum Grammaticen spectant, breui quidem sed, ut reor, accurata tractaGone disposita. De Turcarum atque .lia

5쪽

rum Gentium muris, libelgum integrum baseo, eum alijs excudem dum . Equidem scio Turtica rudimenta typis mandanda a Petro dei la-valle , Patricio Romano, Viro doctissmo; quem primum in hac re

In tutorem, me habuisse profiteor: sed uiam scripss dejs P. D. Iacobus Stephanius Cler. Reg. breuem libellam, quem pluries a ser cognitum , adeo expoliuit,e auxit, ut a vari s religiosis hominibus, summa omnium laude transcriptus, excurrerit Orientem. Scripsere adhuc Andreas du Ryer, γ' Ioannes Molinus, ille Francorum Re gis , hic Venetae Reipublicae interpres 1, uterq, linguae huius peritia exaornalis M. Ego vero qui alienam messem non muos neque speci-legium tantum colligo , sed uiam novalia sero, quam dispari, elon ge cui ori mesbοδε disseram, tute Lector videbis. Audio nunc Ca puccinorum Patrem F. Bernardum oec. doctum quidem amicis tim Virum de Turcico idiomate conscribentem : ego quidem gaudeo ; es presulor Atqui ut inter tot Authores egregios, P. D. lac, bus Stephanius non primas, certe aliquas neque immeriso teneat; qui primus omnium scripsit, mox quae ipsius maxima humilitas fuit, omnium po Demus, in lucem prodibit , is me Latinitate donatus, ilia D iratus scho*s, atque annotationibus auctus. Viae Lector; mihi

bene precare.,siquid hic laude ignum inueneris, totum J E S VMARIAE JOAN NE., Amori meo, Matri meae, Tutelari

meo , acceptum referas Uctim: An veris quid non confinum , ta ab num repereris, mite corrige i atque is mco calamo plura huius generis expectato.

6쪽

LINGUARUM ORIENTALI UML I B E R. SE UNDVS

Complectens Turcicae, atque Arabicae Linguae

D. FRANCISCO MARIA MAGGIOClerico Regulari, Panormitano, Linguarum Urientalium profes ore.

PARS PRIMA

De Turcica, atque Arabica Orthographia.

CRIBUNT Turcae a dextra sinistram versus; & totidem sere literis utuntur; iislemq; characteribus, quibus Arabes: dc haec prima linguae suae elementa habent contonas dc vocales, ut inseri ositendemus. Literasautem instar Hebraeorum, dc Chaldaeorum, omnes habent consonan .es, & mutas, ut subiecta syllabus indicabit. Potestas Hebraeum

Literarum Appellatio , Figura

Aliph i

ordo I

7쪽

, ALPHABETVM TVRCICUM ET ARABICUM.

Potestas Appellatio Figura

O G Gallicum Gim

O I3

x Hebraeorum

F vel Ph

8쪽

sONvs ET PRONUNTIATIO LITERARUM. 3

I consonans Ie π Iterae igitur sunt vigintocto, nam penultima non est alia a relictis distincta, sed prima simul cum vigesima tertia, ut ex ipsi met figura, α nomine patet . di hic ordo congruit literarum figuris ; siquidemset incorpore omnino si miles, solis punctis distinguuntur ι quae enim unicum habet Punctum inserius vi , est Ber quae duo superius in, est Te ;&quae tria Q/, Thse . similiter g r quaerumstum habet inserius, est Gim: quae punctis caret, est Itha: di quae punctum habet superius, est Chlia. atque idem videre est in reliquis omnibus, corpore, si

uersatur tamen ordo hic valori, seu numero, quem valent litem, de quo suo loco dicemus: at etiam Africani, in Alphabeto literas collocant in hunc modum: υ ubi animaduerte transponi post Cqaph z. Scin, oc in Sin; cui etiam tria puncta subiiciuntur: item literam Fe, unico inferiori puncto notari iCqaph vero unico pariter superiori G.

Deseno, &recta pronuntiatione

literarum AIiph l, vel Eliph ut dicunt, aspiratio lenissima, eadem est ac prima Hebraeorum litera quam ' N Aleph vocant ; quae consonans

quum sit, penes motiones ut aiunt varias superadditas, cuiusque Latinorum vocalis, aemulatur sonum: ac proinde valorem earum omnium continere , veluti virtualiter dicitur; superaddito tamen, aliquanto amplius vigoris, ac robo ris; est enim, ut dicemus, una earum, quae ab Arabibus vocantur& formatur in protunda gutturis parte. unde quum habuerit motionem, Latin

9쪽

SONUs ET 'ONUNTIATIO LITER A M.

rum vocali A responilantem, dicetur A; quum ver, calem habuerit similem vocali Ε, sonabit E; & ita I; O, dc V, quum his vocalibus, similes habuerit motiooes. Be sonat ut B Iatinorum: verum quandoque a Turcis huic literae alia duo neta subscribuntur sic di tunc effertur vi P , cum qua plurumue confundLtur. Haec dum profertur incipit 1 labiorum eompressione. Teut simplex T Latinorum, quod lingua palatum putantes pronuntiamus. , Thse lingua tangendo superiores dentes,' absque tamen flatus emissione ideoque blaesum dicimus; estque idem cum Θ Graecorum. C Gim pronuntiatur in principio linguae, dc ea palati parte, quae desuperesti atque eundem sonum semper edit, ac G Gallicum ut diruim est, aut G Latinum subsequentibus vocalibus sivel I; ita ut cum motionibus, seu vocalibu Latinorum A, O, V respondentibus, non sit dicendum Ga, , Gu, sed per modum unius stllabae proserendum est: Gia, Gio, Giu, huic etiam diuerae alia duo puncta adduntur a Turcis sic s. α tunc pronuntiabitur cim; eritque ident cum C Latino B, vel I subsequentibus. Illia ex pmiunda gutturis parte paulci vehementius sonat quam H): idebduplici hac aspiratione Hl, valorem eius expressimus. e Chlia aspiratio densissima adhue vehementius soliat: se aturque paulo superius in principio gutturis, unde ad eius valorem aliquanto amplius explicandum his literis Gh usi sumus, respondetque Chheth Heb eorum. a Dal ut D Latinorum. Sed sciendum a Turcis sepe pronuntiari, ut in Teleschdidatum , hoc est reduplicatum, &grauem; praecipue si una istarum praecesi serit quae etiam sua vi essiciunt ut se Pe, & r Gim g Cim esseratur, ut suo loco docuimus. a Dhsal in apice linguae pronuntiamus tangentes dentes superiores, estque Dblaesuin, quod nonnulli Di alvocant, docentes aliquanto lenius proferendum, nempe ut D, quum post ipsum immediate sequitur II. Re in extremitate linguae exprimimus, di ea parte quae est parum infra truncos dentium anteriorum, ut Rese Hebraeum ,&R Latinorum.

I Zein, quod Zain &Ze dicunt, in fine linguae inter dentes sibilantes profertur, respondetque Zain Hebraeorum. Si vero alijs duobus punctis insigniatur

sic I sonum edit mixtum ex sonis literarum e Gim,& - Cim, in solis Pert sicis dictionibus adhibendum.

10쪽

sONVs ET PRONUNTIATIO LITERARUM: ,

in sin cum tactisin seriorum, ac superiorum dentium , dc linguae palato pro nuntiatur vi ta Hebraeum cum punisto in sinistro latere. Sein , quod alij Sun, alij reddunt ut Ch Gallicum, densius quam Sin proserimus , retrahentes sibilum intra dentes, respondetque Hebraeorum cum puniacto in dex tero cornu: est enim S&C, quum sequuntur vocales I&E. atque sic sonat cum quavis motione ut G Ibericum. Ssad prosertur duplicando theras Ss inter dentes, aliquando enim sertiusquam Sin , & ut ita dicam, paululum sibilantius sinat. Dahad, quod i Dad&Dtadab alijs dicitur, ut bene aiunt ictu quodam extremi tatis linguae, superiores gingiuas percutientis exprimitur; senusque editur ex D,& Z mixtus, sed valde confusus, de temperatus; ita ut expresi8 nec Onus D, nec Z audiatur; unde addita est tertio loco II, qua sibilans sinus literae Z, quodam modo lenitur. I Tta reddimus, lingua palatum concutientes, eum stagore instar Corvorum vocis, respondetque o Treth Hebraeorum. . . L Dha, quod alij Thda,&Da dicunt, minori quidem ictu, quam Dethad , sed maiori veluti stridore profertur. huic , Turcis alia duo puncta superadduntur siet, ; dc sero sonat clarius, & densius quam a Dal. ρ Aain, vel Aain in protunda parte gutturis formatur, magna faucium dilatatione, atque innixa extremitate linguae interius, subtus inseriores dentes pr sertur, cum quodam gutturis fragore ut aiunt, instar vocis vituli, matrem v

cantis, sine narium adminiculo; respondetque literae I iuxta eum sonum quo ab Hebraeis Orientalibus tantum pronuntiatur. ρ Ghain Pnat ut G Lettinum cum vocalibus Α, O, V; ita ut quem sonum edit Geum E&I hunc reddat uniuersaliter Gi in ut suo loco monuimus; quem vero edit G cum reliquis, hunc e Glia in uniuersaliter cum omnibus motionibus

sormet, cum cooperatione tamen gutturis: nam haec litera, ut dicemus, cum gutaturalibus deputatur; &per hoc differt eius sonus a sono G Latinorum. O Fe, aut Phe, vel Phaut alij malunt, valet F ut B Hebraeorum sine daghese. Ei: aph, aut Quaph ut ab aliis scribitur , per redditur, quia paulo asperius Enat, quam C sequentibns Α , O, V; Armatur enim in prolanda parte gutturis, admota aliquantulum lingua super molares dentes in seriores; versusque medium Palati profertur instar , ut aiunt , vocis corvi: sed hac lite Dicitia od by

SEARCH

MENU NAVIGATION