장음표시 사용
221쪽
timam, Vix ulla sit veritas, sed se f pertienis cundam, sic mendacium mendacio cumulatur: ideo certissimam mihi aequi Lectoris integritas addit fiduciam , eum nec aures, nec animum tam impudentibus Calumniis praebiturum s quando perspicuum est, haec iterum aselo Grammatico, tine ullis testimoniis affirmari. Quare Societas unico verbulo NEGO , sufficientissim ὀ se purgauerit, donec indubitatam fidem faciat Accusator, cui muneris istius necessitatem Leges omnium gentium iniungunt. Quis enim
uni alicui seli homini, di quidem tali exedendum autumet, quem tot experimentis iam nouit S Societati capitaliter inimicum,oc simul esse spectatissime mendacem Q ω Crerem mirari ψarium . seu insulsem Ponti-
Ceriὸ dum de Virginio Caesarino postquam is sua statione mortali iam functus. reclamare falsimoniis non potest,) nunc demum. fabulam tam monstrosam, turpEmm 'relatu Grammaticus decantat, vehementer se de fallacia suspectum reddit; cum nullum accusationis genus sit iniquius, quam quod per mortuorum nomen tantummodo stabutitur. Si ostenderet Chirographum Virginij, si consignatas ipsius annulo tabulas, si sicripturam publicam produceret, tunc videri posset, aliquid meruisse fidei; at nullis vivis tessibus innixum quis non refutet 2 Quem enim
222쪽
Puo Senatu Ventio Apologia oc a s
inde pari pondere & aiulioritate stare in iudicio bene constituto, aduersus totum Rel ligioirum Sodalitium, nullo modo potest. Adde quod vix ulli hominum generi sit m gis fluxa dc vana fides, quam poetis, quibus quidlibet fingendi & mentiendi est concessa potestas; quare non immerito Petronius A biter, cuius non minus , quam Eumolpi meminisse debuisset Grammticus ) dixit .
Foer ν Adresimonium non e randos. Adbaec quι norunt Fratrem Thomam Campanellum
norunt autem in Italia plurimi norunt etiam Thomam Stilianum poεtam,Vti mihi Roma nunciatur. Qualis autem ille testis habendus sit, alijs iudicandum relinquo. a. Cur non edidisti, Grammatice, nomen illius Iesu itae, qui Virginio Caesarino a sacris confessionibus fuit, eum tot artibus
in Societatem pellicere est conatus 'Vt enim vim ac robur habeat, contra totam aliquam Congregationem accusatio, non est fatis, si dicas, Vnum aliquem, nescio quem ex illo numero, designasse facinus; nec tamen; ater, an albus; Cornelius an Sempronius fuerit,eNprimas. Intemperijs agitari dicerent te Philolphi, ct cum laruis luctari, si μιαι- aeuum sagum, Ut appellant, in ius vocares, criminis insimulares, ct iudicio persequere
ris. Prosecto nihil aliud hic egisti. Quid est
223쪽
autem stultitiae documentum dare , si hoe l
. 3. Certissima nota falsitatis est, si quis pugnantia dicat. Videamus ergo, quomodo tu in verbis tibi constes. Ais pag. II a. v. 24. Vi ginius confessarium dies nocteis lateri aspisum Antilogia habebat, ex eos MEum Angelum eu de uum Gramma- per ioca appetiare consueuernis adem pag. pautici. Io post ais, 'Qua qu,dem in re adeo Iesu,ta pro-eesserunt, se eam isse s His,nius 2 pro re nocturnos nescis quos terrores solum negaret se dormire posse, ,Eo idem custos eius se cum Uenia Generalis , si prater Societatis leges ta insitura , perpetuoiati contubernio ιunctum fore, ath etiam propter cubare sesta ostenderer, Et pag. Ιῖ q. quam ep. lam Hrginius es iuuiauram , noctu eustode δε-
misse, fransierit. Ex primo loco habemus, Confessarium uniuersὰ & semper, etiam nocturno tempore Virgino adfuisse, de ab eo nunquam, ne latum quidem unguem, discessisse: hoe enim e se, noctes ta diei a xum aD- quem habero lateri ρο ; ex secundo autem αtertio liquet, confessarium noctu dimitti selitum fuisse, quamuis se promptum aliquando ostenderit ad nocturnam praesentiam, clim se solum adolescens dormire ob metum dc terricula posse negaret: quae profecto minimὸ cohaerent inter sese. Nam lori-gὸ aliud est aliquem tantummodo parat tam
esse ad aliquid faciendum, quam re ipsa id facere; dc perspicu. sibi inuicem aduersaritur ν
224쪽
. tur, etiam noctu lateri alicuius perpetuo a fixum esse; ct ab eodem noctu dimitti, altero solo relicto. Clim ergo hac euidentissima verborum pugna seipsum turpis mendacii redarguat Grammaticus, statuet iam haud grauate prudens Lector quo loco caetera, quae malitiose hic commentus est, sint habenda. Neque enim ad singula necesse est re--spondere, quae visita, impudenti illius asse- iteratione nituntur, ita sola, & sblida nostra infitiatione abunde refelluntur. 4. Contrectari manibus grande potest .mendaeium, quod pag. I 23. de Mathematico, siue Chaldaeo eonnnxisti. Non tantum
innumeri Iesultarum discipuli, sed & eorram Iibri vociferantur, palannm testantur, illis
grauissimam iniuriam fieri. Quam enim intesto odio illi persequi soleant Iudicrariam serologiam, vel inde patescit, quod eandem
Velut ingentium errorum , ct maximae impietatis nutriculam , integro volumine iamdudum refutauit Benedictus Pererius; nigerrimo, calculo notauit in D, uirιοπιι Magicis, Martinus Antonius Detrius; sceleris damnauit in Bibliotheca sua Antonius Posse- uinus: acriter insectatus est Alexander ab
Angelis, alij deniq; in alijs scriptis de dolo,
fraudibus, de praestigijs deterrimis accus Tunt; ut dubitare ne-3 possit, quin Iesu itae uniuersi vehementissime&execrentur & d testentur hariolos illos temerarios, qui falo lacis.
225쪽
nota est sentetitia de G nethliacis.
lacissimo artificio, γm pretio Vendentes, fatua mortalibus fata promittunt, de dum astrorum tyrannidi subiiciunt omnia, humanae imponunt iugum libertati de quibus haec legimus apud Isaiam c. 44. Egosum Do-m--: /rriris faω- g- diuinorum, ta ari tos in furorem ferrensa conuerrensi ienses re-rrorsum , Uscientiam eorum iram faciens. Ecc. 47. Stenr ta salue, re augures cini, qui eo templabantur sidera, Guppurubant menses .
nunciare qua ψenturaiknt infuturum , O Fiemur, quia odi estis sos. Cum ergo omnium Iesu itarum fit conspirans sententia voce Ecscriptis publicὰ contestata , oc toti Europae cognita, istiusmodi Genethliacos, pessimam artem factitare, & mendaci fatorum enoda- 'tione improbissimo homines deludere, quis credibile putet eosdem Iesultas ad Virginium sibi adiungendum argumento eX motu , positsiq; stellarum ducto voluisse vii 'quandoquidem nihil procliuius suisset, qua vi acutissimi iudicii, oc stupendae eruditionis adolescens Iesu itis diceret: O Bonit quid agitis Vos mihi Generalatum vestrum qu
dragesimo aetatis meae anno ex astris praediuinando promittitis ; dc tamen vestri Patres ubiuis terrarum Dasinistricem hanc scientiam ad Orcum ablegant: quomodo ergo fieri potest, ut mihi non verba detis inania,
ct me per lucida sidera splendide decipiatis 'Certe
226쪽
pro Senatu Veneto Apologia oe. εον
Cerid non potuit ignorare ista Virginius, cum, decimum quintum annum ageret, quo ob incredibilem illam mentis capacitatem celeritatεmst, iam ista omnia ingenij ala peruolauerat; cum tamen nemo ante illum annum soleat ad Societatis tyrocinium a mittI. s. Si vera scripsisset Grammaticus, dubitandum minim j esset, quin Virginius men- virginiurtem suam ab omni studio sensu pIesultarum bene as- toto deinceps vitae tempore ita deflexisset, sectus ital ab eis animum auertisset, ut nee beni- silit in gno quemquam eorum oculo intueri, nec Societatet
de iis apud alios honorised loqui, neque in ν ης dpectore ulli bonae existimationi de Societate locum relinquere potuisset ι praesertim si 'Confessari iis pudicitiae illius velut Eumol- pus ille Petronianus, perpetuas struxisset in . sidias, ut pag. a II. nequissim dindicat Gram- 'flmaticus. Cum enim ille summi generis a
dolescens non ilum ingeniosissimus, sed occastitatis ardentissim E studiosius fuerit, adeo ut S. Bernardiniexeplo nihil minus serre potuerit , quam si quis coram illo aliquid indecorum aut diceret, aut faceret ; nullo modo illi tam improbae voluptatis captator & auceps tana diu latere potuisset: quandoquidem flamma illa, quantumuis supprimatur, per rimulas tamen etiam angustissimas solet emicare. Si ergo vel minimum hac de re suboluisset Virginio, pro quantas surrexisset
227쪽
in irasi annon omnem in sempiternum Societati amicitiam renunciasset annon ab omni omnium Iesu itarum eonsuetudine se avocasset, sir linam alienationem animi palam, multis indicijs demonstrasset Atqui non modo a nobis alienus non fuit Virginius, sed etiam per reliquum vitae suae curriculum quod usque ad virilem aetatem' perduxit semper peramans Societatis permansit, ct Socios quoscunm pijs charitatis brachijs adeo arcta ac valid E complexus est, Vt ante mortem, signatis testamenti tabulis, idem v iusserit se humari, non alio, nisi sacri nostri ruit se no Ordinis habitu indutum a quemadmodum Picus Mirandula olim cuius cum laudibus certare visus est religiosis voluit Dominicanae familiae ornamentis terrae mandari: uti commemorat in oratione funebri Alexander Gottisredus e Societate nostra, quam has ait in funere illius ad S.P. Q. R. cum ei in aede Viuinis Capitolinae anno. 362Φ. publico sumptu parentaretur quae oratio Ro
inscripta multorum manibus cum laude ei cumfertur. Quae autem potest esse luculentior atque certior significatio animi, cum rectissimὰ de Societate sentientis, tum omni beneuolentiae affectu in eam propendentis,
quam quod virginius in vestibus Societatis voluit tepelirip ut videlicet mortuus test retur, quantis in amoribus illam habuerit vivus:
228쪽
Vivus: suaque ossa eo honore afficerentur in sepulchro, quem plurimi semper aestimasset in mundo: α quia non obtigisset, ut in ea Veste potuerit vivere, saltem iam illa indueretur, esim mori amplius non posset Quamobrem si alia deessent, vel ex hoc vinnico, argumento satis vanissimum figmentum L meditatum mendacium, quod de Caesarino Virginio Grammatiςus hoc loco frivolis chartis illeuit, cognosceremus. Quo non selum in Soelatatem est contumeliosus sed etiam in ipsum Virginium vehementelliniurius,cuius demortui laudibus obtrectat, famamque imminuit, dum eum illusereni ct irriserem sub consessarii ,.simulque ReIigiosi ordinis ixaductorem facit, Vt qui non dubitauerit in maximum probrumac ded cus, Societatem tam acerba insimulatione dehonestare; a quo crimine eum fuisse semper remotissimum tota Roma α ipse Romanus Pontifex,Vrbanus VIII. si ut opus, testabitur. Quae porro pag. II. dc 3I , ex brasseio de S. Ignatio, & Diaboli artibus deprauata ocmala fide profers, impiaque interpretatione
contaminas, in Ant-anatomia sect. II. n. G
Ωsd latεque resutaui, ubi tam Masseium, ruam sanctum illum Virum ab iniuria vinicaui.
Quae vero deinceps, Vsque ad pag. 34 o. ado clarandam illam Masseti sententiam, co-
229쪽
piosὸ disseris, etiam magis scatent mendaci is, quam putris & graveolens caseus vermibus : quorum nonnulla hic placet excet Pere: nam omnia percurrere inutile esset, de fastidiosum. Falsum est pag. ii Ieseirin omnes scholari
qmnes cathedrin ror in o bis rerrarum, fuis hom/nνώ ν occupasse. Innumerae enim reperiuntur
scholae & cathedrae, ab alijs occupatae a vi
novit totus orbis terragum. Falsum est ead. pag. Iesu rin minam Ph/l thia, ta Theologiam ,nuenisse exeu is omnium eorum libri qui prias fuerant in manibus. Apud
Iesultas enim in scholastica Theologia post sacros libros , adhuc postidet pristinum de principem locum S. Thomas de Aquino , quem habuit olim : Aristoteles itidem in Philosophia, in Eloquentiae studia Cicero, di Virgilius in Poeti; qui authores assidua praeleguntur iuuentuti, & summa diligentia
explicantur Igitur nullo modo verum est, omnes eos libros in Iesu itarum scholis de mania. buae excutν, qui prius fuerane is ,αι. Si Don tus in Grammatica rude donatus est, non inuidebis illi hanc quietem, qui noua Gram matica tua ipse conatus es illum extrudere. Falsum est pag vlli eorum, qui daturi sunt nomen Societati, proponi splendi da dc honorata, quae positi consequi in hoc Orine. potius omnia contraria fiunt, illis'
disertissime legitur, ct legenda exhibetur
230쪽
Fregula decima Summar, qua jubentur cuncti, cunctis dignitatibus, honoribus, titulis, ire ornamentis renunciare, aeternumque Valedicere. Falim est se ad . pag. quempiam ea pro- Prominmissione in Societatem allici ; si Iesuseis flati si oribus de cultu,sictu, I amictu ris A in omnem se, iam splendidis prosiectum fore, cuiuis Principa carius , quam nemo at us rat mendumse egesaeis perieultim Superi, licitur in
enim norunt, a nobis Omm cura tales moneri,& ea opinione imbui, si velint in Societate Deo Vivere, necesse esse, ut parati sint ad paupertatem, inopiam , famem ct sitim tolerandam, dc quaecunque aspera perferenda, uti a nobis postulat Regula Summari, 23. 24. dc 2 S. Tantum vero abest, ut quod etiam nobis hic mendaciter exprobrat Grammaticias cuiquam spem faciamus, fore,se,n Meserare
dis muneribus prae clatur, in qu/όμου rractare magnin pecuniarum semmin se ere arb/rraru posesie, ta in consanguineos conuerrere ; - Vt credam
ex hoc ipso figmento iterum Grammaticum vanitatis fortiter posse conuinci. Cum enim in societatem nemo recipiatur , nisi prius meditate Regulas eiusdem perlegerit, de per plures dies diligenti conlideratione perpenderit, possitne linmeris suis ferre ita ponderis, quod Societas imponit, stolidi sistamus mortalium fuerit, quisquis non aduertit, quantum cum Regula eiusmodi prona i