장음표시 사용
141쪽
OTTONA IV. IMP. . IU Smon. vernaculum & aliud rithmis contextum: quatuor, ut Godese idus mona- chus, Trithemius, Mutius S alii, fato functa, unde malevolis immane quanta ca- lumniandi obvenerit occasio. Sed audiamus hie Mutium lib. I9. disserentem. Suspi-
diabantur, inquit, alii aliam mortis caussam fuisse: quidam dicebant mirginem non immentam : quidam concubinas magis Imperatori placuisse: fuerant, qui putabant, per petit lices mene sublatam, non eo eis Imperatore. Inimici ει Pontifcii palam dicebant . per i mperatorem illi venenum datum. En sinistra judicia proclivesque ad calumniangum
animost Inimici Ottorii Pontificii satellites a ιλήκυτοι, qui aliter possent, aut vellent prominciare y Spange .abergius historiae Saxonicae cap.246. scribit, fuisse quos offenderit tarditas &procrastinatio nuptiarum. Verba eius lingua vernacula sunt huiusmo
rebei lilist ferininit lich qeschleypti. Haec ille : certum non habeo, an tam Uere, quam libere & audacter. Non est judieare sed calumniari, silvis rem i notam rapit in pejorem partem, Mutius lib. 10. caussas dilati matrimonii donis & a suspicione vacuis
animis satisfusturax indicavimus. Unde vero in latici novae nuptae tam repentinus, non atramento, sed lacrymis scribendus ex hac vita discessiis, Detis qui profunda men-Dsqueperscrutatur,earumque calliditates permidet, cles p. .VersI8.qui cor perscrutatur e renes explarat. Jerem. II. cap. vers Io. novit omnium optime. De Ottone
suspiciari sinistre nihil possum, & quam ille tam nefarii facinoris habuisset caussam ISi abhorrebat ab ea, refugium erat ad divortium, isto aevo valde stequens & usitatum, quaesito praetextu, vel a sterilitate, vela cognatione nimium propinqua. Exemplo fui siet parens Henricus Leo, ejusque con brinus Fridericus Barbarossa Augustus. Neque assequor, quomodo meliori Otto esse potuisset conditione Beatrice deuincta, quam vivente,residua tum adhuc aliqua spe Imperii retinendi, quae a tam sumecto innocentis adolescentulae obitu prorsus concideret atque evanescereti inice de pellic, hus, sive concubinis satis inverecunde odioseque tam a Mutio, quam Spangenbergio ingeruntur, ceu conficta & ementita, iure meritoque aversor & explodo. Persancte
enim assirmo, cum omnes aevi illius cum propinquorum temporum scriptores, tam domesticos, quam exteros, editos & ineditos, diligenter inquisiverim, attente & curiose pellegerim, nihil tamen horum de Otione oblatum mihi fuisse. Neque ille siepotiis, Ut magnoru m indignus avorum, augustissimos sacri Imperii fasces, per illustret gentis Germanicae nomen, ct continuatam fundatissimae familiae splendorem, tam turpi probro contaminare sustinuerit. Norat animo per libidines corrupto nihil bone fluminesse. Areligiosissima summaequepietatis Ucasti pudoris Deus enixe eo remante matre Mathilda Henrici Angliae regis filia exemplo Tobia ab infantia, Deum timere e doctus est, ut oculatus pariterque religiosius & integer testis Arnoldus, ex monacho Sane Rigidiano Brunsvicensi primus Lubecensis abbas lib. a. cap. 2. Adolescens prola dabili istius seculi consuetudine traditus est in disciplinam ecclesiastici hominibus, in quorum contubernio pietati & bonis litteris operam navavit diligentem: unde fa ctum, quod de eo priaedicantem audivimus Sigfridum Hildenshei mensemEpiscopum ut DEuM SEMPER PR A OcuLis ΗΑBuERIT. Occasione exsilii parentum deductus in Gallias vixit apud avunculum Richardum Comitem Pictaviensem, mirum re naprobitatis, ut Ronertus de Monte. Qui haut multo post regno Angliae potitus tant pere Ottonem dilexit, ut duos potentes & amplos Comitatus, Pictaviensem in Aquitania Galliae provincia, Eboracensem apud Brigantes in Anglia, hereditario iure possidendos vivus, valensque ei donarii; praeterea duas partes thesaurorum suorum cum omnibus erim is&baubellis verba sint Priptoris Anglici ex vulnere lethaliter
decumbens testamento legarit: denique vehementer in eo laborarit ut ilhelmi Seo- eorum regis filiae Margaritae matrimonium ei conciliaret, cum indubitata spe cons quendi regni. Cui quidem rei Scotus consenserat conditionibus matrimonii in tabulas relatis, verum eX primoribus regni quidam,Patricius nomine, intercessitJactitans, superilitibus adhuc agnatis, per leges patriaS extraneum ad regnum admitti non posse. Neque multo post regina altero partu enixa est filium. Sic igitur Otto bene natus, imgemieque te liberaliter educatus, habens etiam cujus cerneres facta quemqueprimu ad. miraretur ab annis, non potuit non ἐυς ν, insitam naturae bonitatem, doctrina exem-
142쪽
M6 . APOLOGIA PRO plisque roborare & promovere, duce etiam ct auspice sincera erga Deum pietate ab mrani immunditia vagi sique libidinibus se abstinere. Est igitur haec nova innocenti principi imposita contumelia ejusdem gregis S conditionis cum superioribus, mera videlicet συ 2am ,iplissima falsimonia, nata in animis suspiciosis malevolis,suom in genio alios aestimantibus, jure meritoque cum architecto suo exsibilanda. Biennio Lst immaturum Matricis obitum Otto ad primos amores se revocavit, ducta Mariarabantina, 'uae, ut ex testamento apparet, marito superstes filii, acceptoque a Levi-xo Henrico Saxoniae Duci & Rheni Palatino, nonaine donationis propter nuptias, Cer ta argenti suma legatisque in tes amento expressiis, in Belgicum ad suos redii post obitum sepulturae tradita Lovanti in aede Sanpetrina prope Mausoleum matris Mathildae Comitis Boloniensis, ut Chronicon Belgicum. Nihil liberorum ex hac coniuge tulit Otto, longeque falsiisest Elias Reus erus tribuens ei duas filias, Helenam sive Mathil dam, Uxorem Alberti primi, Ducis Saxoniae, & Mariam Iealdemam Stesiuicensium
principi maritanam. Contradicunt aperte annales nostrates antiqui, ex quibus Co
stat Alberti Saxoniae Ducis conjugem, non Ottonis Imperatoris, sed ejus ex Nilhelmoseatre nepotis, Ottonis pueri, primi Brunsvicensium Ducis, filiam fuisse. Wol demaro Duci Si esui censi, non suam,sed fratrisHenriciComitis Palatini filiam, despondit quidem Otto Imp.sed domu deducta non fuit: nubiit enim Naidemaro largarita,
nata ex regio Boemorum sanguine, qua deiunista duxit Berengariam Flandricam. Crancius omnem tollens dubitationem Saxon. lib. p. cap.2I. disertim amrmat Ottonem sine proje defunchum.'Verum antequam recentui canam, ne quid praetermittatur, paucis refellendus venitJoannes Trithemius Chronico blilanugiensi ad annum iaI4.
Ottoni impingens tenacitatem, quae causa fueris, vi multi eum reliquerint. Indignum est, fateor, regibus & principibus hoc vitium: convenit eis magis beneficentia ac liberalitas, nunquam ab hoc fastigio ab ungenda. Quemadmodum enim ne Sol quidem desideratur, nisi radios suos re terra s hominibis reomnibus animantibus impertiat, ita nee Princeps vere imperabit, nisi civibus suis benefecerit. Qui mero tenax est is strictus ad largiendum, simulacrum regni tractat, non regnum, Pachym. lib. 3. Verum liberialitias ista
exercenda sic erit, ut modus teneatur, qui ii absit, facile illa in exitium vertetur, inque Ierniciem proruet, & liberalitate libertas peribit. Dandum omnino cum modo, ne aerarium eXhaustuin suerit, per scelera stippiendum sit, alieni sique bonis manus ais rendar, ut ex publico parente fiat sασιλιυς λι οβιρος. Incesserat corruptis di contaminatis Ottonis temporibus mos perquam vitiosus, sed qui insequentibus annis magis invaluit, nempe, ut novi Reges, sive Caesares, suis electoribus gratitudinis ergo hooo- rarium se dignum osserre tenerentur. Videndus ea de re α υμγ scriptor historiae
Slavicae apud Erpol dum Lindenbrogium, de Ricnardo Cornubiae in Anglia principe, designato Romanorum Rege, cujus insanam prodigalitatem, ut & principum Germaniae avaritiam admodum salse auctor perstringit. Notus etiam de eodem versus: mus ait pro me nubit Cornubia Romae. Reit Otto, quod necessium erat, sertassis etiam liberaliter, non tamen ut Imperium mercaretur, id enim ei jam in manibuS, sed ut mori & tempori, quod in lapientiae artem numeratur, inserviret. Testimonium rei perhibet Chronicon Halberimense MSQ verbis sequentibus: Utto electus Imperator avunculo suo Anglorum Kegi pro necunia Comici a sua data, Electoribus quod iturant erogamit. Rerum Anglic
rum scriptores venditionis nullam faciunt mentionem : exportatam ex Anglia in Germaniam ingentem pecuniae vim non dissimulant, uti nec nostrates. Videndi Arnoldus Lubecensis lib. 7. cap. I7. Robertus de Monte ad annum Do . Godefridus Monachus ad annum Iaz6. Tenacitas Orionis ab aliis praeterita, Zca solo Trithe
mio indicata, fidem facit, quicquid hujus est accusetionis , ab ordine ecclesiastico profluxisse. Tanta enim eius & tam inaltabilis fuit πλιωξία & avaritia, ut etiam profuse liberales principes offenderit. Illustre notatuque dignum exemplum est apud auctorem vitae Mein erci Episcopi, Paderbornensis, bonorum Reipublicae hi, rudinis, qui cum ab Henrico Secundo Impenatore, quem Sanctum indigitamus, nonnulla opima diversis in locis praedia, intercessorum illustrium, more istius seculi, comitate adiutus, eblandiendo extortisset, neque illis contentus Pisis est litas
143쪽
OTTONE IV. IMP. rcano inverecunde admodum donari sibi peteret ac impetraret, Caesar Henricus, quem dixi, homini importuno cum exprobatione assidua in regni detrimentum spoliationis, amerso multu ODwM mi ET HOMINUM IMPRECATUs En, nec injuria. Quis enim mortalium serat r quis non execretur eum, qui amicum simulans fio stem agat 8 benefactorem improvidum Sinoniis artibus Sinobservata fraude ad inseuuas, legibusque iuxta divinis S humanis interdictas largitiones inducat; rerum cominos nervis Imperii administrandi privatos sustinendo oneri publico impares reddat, adeoque in contemtum praecipitet: sibi vero ipsi impudenti sacrilegio ins miam ct aeternum attrahat exitium ' Sed quid his immoror φ Absolvit Ottonem a tenacitatis probro priscus canusque testis, aevi nimirum simplicis & ab omni simulatione alieni, cujus verba initio hujus scripti recitavi: absolvunt cumulate diploniata admodum multa, a me visa, lecta, quibus ecclesiasticis personis, puta Canoni corum , coenobitarum &. sanctimonialium collegiis & sodalitatibus multa de suo largitur: donata ab aliis auctoritate publica vel confirmat, vel auget, vel contra inis quorum violentiam communit, subinde testatura faciens, sui id esse officii, neque aliam ob caussam in fasti tum eminentiae dignitatisque regiae divinitus collocatum. Atque hactenus, quae instar apologiae criminationibus di maledictis, quibus
prater meritum innocentem Principem nonnulli onerarunt, opponere visum fuit. Illustrissimi Herois Hermanni Billingit, imperiosarum aliquot familiarum in Sax rara, qua maternum genus, conditoris felicissimi, velut in antecessum, natales gene rosos, rem etiam ante principatum satis lautam, contra veterum quorundam stris lptorum a recentioribus plerisque coeco judicio approbatas, conquisitis rationibus masculo animo S cum fide vindicavi, apud eruditos ct intelligentes, uemihi persuadeo, illique publice testamur, laudem consecutus sempiternam. Altera operia tribuenda venit Ottoni Augusto cujus proavia Wol iidis Hermanni Billingit abneptis fuit & quidem eo libentius, cupidius & fusius, quo atrocioribus
ille verberatus injuriis, laceratus Sc proseisitas convitiis. Spero autem bonorum calculis instituto meo satisfacium, calumnias abstersas, infamiam elisam, suspicionum nebulas dissipatas, maledicentium odia obturata, stilumque effrenem hebetatum. Orationis affabre expoliendae rationem habere non licuit, quod verbis aliunde po tuis, iisque illotis, suumque seculum redolentibus, utendum esset, sententiae narra tionesque integrae diversorum auctorum majoris fidei, evidentiae, firmitatisque caupta, non nisi ex promissio inserendae venirent. Restat secundum haec, ut Henrico Leoni, principum sui seculi principi, similem pro copia mea navem operam, visu rus quid proterva S petulans calumniantium libido in hunc etiam sibi sumserit, quae
probra ingerere, quae facere convitia non dubitarit. Qiai sit .omnes abessent, unusi lassis suiliceret Saxo Stalandicus, quo nemo acerbitis virulentum calamum adver
sus Leonem strinxit, ut in eo recognoscas Tlinaeum Siculum, qui ob nimium reprehendendi insectandique Cacoethes Ainsico nuncupari meruit, ut Suidas.Sed isti lo-n aedalo nugatori, cum Deo bene iuvante, non pro Leone tantum, sed &Friderico nobarbo, Caesare, quem non minus contumeliose iusse status est, respondebo. Cui . io ille pepercerit, qui Germanos, quibus non tantum Dania, sed totus Septentrio primordia religionis Christianae omnemque doctrinam ct humanitatem merito acinceptam refert, barbaros vocare, qui Saxones purumque temeritate niti, cunctaque proinnius, quam prudentius exequi non Verecundatus est palam affirmaret Sed de hisce singulis suo loco, nunc coronidis vice Cuspiniani de intone disticho, supra recitato. reponam nostrum, si non melioris monetae, saltim indubitatae veritatis. Est autemhoc:
Expulit λ regno rabies Papalis Ottonem, cui patriae nunquam noluit esse pater e Imperioque datam temerare fidem enerosus
Abnegat, hine Bald fraude doloque perit.
Ego verum amo, verum volo mihi dici:
144쪽
menit milii prolixius de te mereri, annexa ad em gemina appendice. Prima a fert tibi aliquot Gitonis Diplomata, historiam ejus haut parum illuseratum, nostras I assertiones
firmatum euntia. Altera appendix es relectio apologia, nonnulla 2 mo, haut tamen aeolenti animo, praeterita post inio adferens. φλαρχαρι patriarumque antiquitatum cupiditate flagrantes operam meam gratam acceptamque habeant.
individuae Trinitatis. Otto quartus Dei gratia Romano- Arum Rex & semper Augustias. Ad hoc nos divinitate propitia ad fastigium Regalix dignitatis credimus esse promotos, ut ecclesias Dei gladio acceptae potestatis a violentorum opprestione defensando tueamur, eas privsertim, quas sub patronatu didesentione piae memoriae patris nostri positas arctius & Amiliarius nobis constat esse obligatas. Unde nos universitati fidelium constare volumus, quod nos dile ctum coenobium nostrum in Riddaseshusen sub defensionis nostrae patrocinium suseipientes, Regali autoritate nostra districte prohibemus, ne aliquis eiusde coe hii terminos, in pratis, pascuis & silvis invadere, imminuere, convellere dc immutare praesumat. Quod si quis praesumserit, gratiae nostrae offensam se noverit incursurum, quia omnes terminos, quos idem coenobium sub patris nostri protectione quiete possedit, integros ei in perpetuum constare decernimus. Porro ut limc ratum & inconJulsum inposterum perseveret, praestentem paginam sigilli nostri impressione jus limus insigniri S idoneorum testium subscriptione roborari: quorunomina sunt haec: Borchardiis Praepositus de S. Blasio, Walteriis de Balde Conradus de Hagene, Baldewinus advocatus, Basilius de Osterode, Anno deckenborg. Aet uni ab incarnatione Domini anno MCXCVIII. u IN nomine Sanctae & individuae Trinitatis. Otto Dei gratia Romanorum Rex Sc I semper Augustus, universis Christi fidelibus. Constare volumus universitati strae, quod nos cum conssensu tratrum nostrorum, pro remedio animae nostrae, cotulimus coenobio nostro in Riddagestitassen proprietatem octo mansiorum in St, lana, cum adjacente silva& onutibus attinentiis suis, quosLudolsus ministerialister a nobisjure beneficii possedit. Ut autem haec nostria donatio rata & in petuum inconvisa perseveret, praesentem paginam sigilli nostri imprestione Scidone rum testium subscriptione roboriavimus , districtissime prohibentes stub obtigratiae nolinae, ne quis hanc donationem nostram convellere, mutare, aut imnuere aliquatenus pricissimat. Testes autem hi sunt: Ludoliis Da piser de per& frater suus Balde pinus, Ludolsus de Bordi et te, Et lardus de Oberge, Walterus de Baldens te, Luthardus de Memersen, Fridericus Mars chalcus, HerWicus de Scoune, into de Lune N, Otricus de Sine lenitede. Acta autem sunt haec ab incarnatione Domini MCCIII. anno autem regni nostri V. N nomitte Sanistae dc indi dux Trinitans ONO Dei gratia Romanorum Rex &IIII semper Augustus, universis fidelibus suis gratiam suam Sc omne honum Fide litati vestrae constare Volumus, quod ROS i m Mos in Mascerox, cum adjacenti silva,
145쪽
quae dicitur Cololioli, & eum omnibus reliquis pertinentiis fiuis, cum consensu dum rum fratrum nostrorum, ecclesiae in Riddagestius en pretio sexaginta sex marcarum vendidimus. Porro ut huius nostrae venditionis contramis rarus & inconvulsius Perseveret in perpetuum, praesentem nanitiam sigilli nostri impressione communis ri fecimus, & idoneorum testium subieriptione roboravimus, quorum nomina sunt haec: Henricus Dux Saxoniae&Comes Palatinus Reni, Berni ardus Comes de Wi- , Luthardus de se inertem Ludolphus de Esbelle, Echebertus de mulserbulle, alteriis de Gandersem, Godes ridus de Summersen N, Bertholdus de Borne Acta sunt haec ab incarnatione Domini MCCIIII. anno regni nostri VLTN nomine Sanctae & individuae Trinitatis. Otto divina favente elementia Roma V. Inorum Rex & semper Augustus. Regiae majestatis decet celsimidinem omnium ecclesiarum utilitatibus invigilare & earum paupertatem in meliorem statum reso mare. Qua propter notum facimus, tam praestentibus, ouam futuri temporis Christi fidelibus, quod nos de consensu seatrum S. Cyriaci in Bruns picti, duos mansos inviti t. quae dicitur Tuel uen, attinentes jam dicto S. Cyriaco dc fratribus, ecclesiae ad fontem S. Mariae, quae antiquitus dicebatur Moridat, auctoritate Regali liberaliterct libere donavimus. Ut igitur haec nostra donatio rata stabilisque omni aevo permaneat, & ne per nos aut successores nostros infringatur, praesentis scripti firmamento G si illi nostri impressione fecimus communiri. Teilas huius rei sunt: Albertus Abbas S. Egidii. Volbertus Praepolitus S. Cyriaci, Rodolsus Decanus&fratres sui, Henricus sacerdos, Conradus sacerdos, ernerus Diaconus, Volmarus, Ludol phus, Her Picus, Bertramus, Bertoldus, Anno S. Blasii Canonicus, & alii quam pli res. Actum annoDominicae incarnationis ICCIIII. regni nostri septimo. Datum
P r manum Stephani notarii nostri, majoris ecclesiae MindensisCanonici & in insula
iberti feliciter. nomine sanctae&individuae Trinitatis. Divina favente clementia Otto quami . Romanorum Imperator di semper Augustus. Imperialem decet munificentiam religio arti vitam professis, in iis, quae ad utilitatem ecclesiarum pertinent, suum prinstare aibsidium, ne cujuslibet temeritatis incursu indebite patiantur detrimentum. Ea propter in proposito habentes,non solii ea, quae aDivis anteceltaribus nostris peratoribus pro ecclesiis sunt utiliter ordinata servare, sed &siquid minus actu est, prout Iintellexerimus & potuerimus, stupplere, ob reverentiam intemeratae Domini genetri eis Mariae, venerabile ae dilectum nostrum monasterium iu Porta ordinis Cistertiena sis, cum omnibus hominibus & possessionibus, quas in praesentiarum canonice possiect& in futurumiustis modis, procurante Domino, poterit adipi sici, in nostram AImperii protectionem despeciale patrocinium suscipimus, Imperiali aufioritate confi mi mi et eidem monasterio possessiones, cum omnibus sitis pertinentiis, in quibus haee propriis exprimenda duximus vocabulis: Locum ipsum, in quo praefatum monaste diurni tum est, cum omnibus pertinentiis suis : grangias, scilicet, de Cusiae , cum nentiis suis : aliam quae vocatur Wentetendorip : aliam quae voca, elati : aliam quae vocatur Borschendoris r aliam quae vocatur Se dc Hum melilede, cum molendi no&cum adjacente vinea. Insuper vineas, iura adjacent V entetendori Fgrandiae suprasscriptae cum molendino, piscatione, frutet octialicto. Praeterea aliam grangiam quae vocatur Ge stede cum adjacente vinea & c
pratis: praedia in Krene Vita: aliam quae dicitur Hrehendorii cum adjacente
recto do cum silva &adjacente vinea: Grangiam quae dicitur Ossorte cum piscationain aqua quae dicituri ni ruta: aliam quae dicitur Lepita cum molendino adjacente &cum piscatione in aqua, quae dicitur Luppa: aliam quae vocatur Mettendors cum ad Jacente vinea Scarecto molendino : Unam quae dicitur Flemingen & pascua da faenrode cum ad acente area ad molendinu inconstruendum: Grangiam quae vo carur Velire cum piscatione in aqua, quae Vocatur Unstriata,&carecto& salicto: In si j villam quae escitur Burgo e ct aliam quae dicitur Hirten cum vinea adjacenteri locunt in inarchia quae dicitur Lucist, cui nomen Holige in confinio urbisuae dicitiai Sturl OWe,ctura mansis centum juxta lacum Cullange, quae inadus marcilio de Landaein, cum favore nostro Portensi
146쪽
er Lato Icontulit ecclesiae in Aldenburg, praelientibus Principibus Ducinernhardo, Hermanno Landgrav io, Theodorico marcirione de Misina,& aliis pluribus. Insuper q aecunque bona ubique locorum in silvis, in agris, cultis 3c incultis, in pascuis, in aquis & aquarum decursibus vel piscationibus possidet,omnes libertates A privilegia & donationes
ab antecessoribus nostris Romanis Imperatoribus, vel quibuscunque liberis sive ministerialibus Imperii collatas ct exemptiones secundarum exactionum confirmantes, illibatas praecipimus deinceps observari.QPraemisiae vero concessioni, ob remedium animarum nostrae δ. succeuorum nostrorum Imperatorum vel Regum adjicimus, ut
quaecunque deinceps idem monasterium de bonis Imperii jussis modis fuerit adeptum, sive per emptionem, sive per commutationem, sive per eleemosynarum largitionem, vel alio justo modo, a quacunque persona libera, sive ministeriali Imperi non renuisito super hoe speciali nostro consensu, licenter recipiat& quiete possideat, ita iit nulla lex generalis vel privata luce valeat impedire. Imperiali ergo auctoritate statuimus, ut nulla persona secularis aut ecclesiastica, Praedictum monasterium in rebus aut atra tenorem hujus privilegii molestare, aut huic concessioni audeat personis, contra tenorem hujus privilegii molestare, aut huic concellioni audeat con traire: alioquin&nostram indignationem ineurret, di volumus, ut in poenam temeritatis componat libras auri XL. dimidium Camerae nostrae & dimidium ecclesiae injuriam passae. Et ut haec noltra concessio omni tempore inviolabilis perseveret, praesentem paginam sigillo nostro fecimus communiri. Hujus rei telles sunt hi: Volet ' rus patriarcha Aquilegiensis, Lotharius archiepiscopus I)isanus, Johannes Cameracentis Episcopus, Henricus Episcopus Mantuanus Imperialis aulae vicarius, Henricus Scholasticus s. Gereonis, Jonannes Barde vicensis Praepolitus, Gerhardus Comes Viennensis, Ago mullio Estensis, Agelinus de Romania, Me inhardi Comes des riol, Salinguer ade Ferraria, Harimannus Comes de Wirtenberg, Rodolnis de Kei Iove, Hellemoldus de Plesse, Berni ardus de Dorsiadi, Luthardus de Meinersen, Gungelinus aulae Imperialis Dapiser, Henricus de Kalendin Marschalcus, Cono de Munaetib g merarius Walterus de Schipse Pincerna, Henricus de Ravensburg, Monachus d. Villa&PasLGuerra Mediolan.&alii quam plures seculares&laici. Acta sunt apud Interamnem in partibus Spoletanis anno incarnationis Dominicae MCCIX anno re gni nostri XI. Imperii vero I. VI Kal.Jan. Indictione XII. Datum permanum alteri Imperialis aulae protonotarii. IN nomine sanStae & individuae Trinitatis Divina favente clementia Otto , 3Romanorum Imperator & semper Augustiis. Imperialem decet munificentiam, ut in his facilem praebeat assensum & favorem, quae ad honorem Dei & ecclesiarum uti litatem pertinent & quietem, & libenter faciat pro amore ipsus pariter ac timore, a quo & per quem omnia habet, in cujus manu cor ejusest, ct Omnium potestates, consi-uunt &Jura regnorum. propter in proposito habentes, divinitate propitia, non se lum ea, quae a Divis antecesserinus nostrisImper.itoribus pro ecclesiiis utiliter suntor , quae a Divis antecessoribus nostrisImperatoribus pro ecclesiis utiliter fiunt oradinata servare, sed & si quid minus factum fuerit, prout intellexerimus a potueriiniis, supplere ob reverentiam sanctae&intemeratae genetricis Dei&Uirginis Mariae, vene rabile ct dilectum nobis monasterium in Wallierarith Cisterciensis ordinis, & omnes ejusdem loci fratres clericos & laicos, cum omnibus hominibus & cum possessionibus. quas nunc habet & futuris temporibus justis modis poterit adipisci, in nostram & iiis
i quae vocatur Berinangiam quae Vocatur Ueringe cum villa Uthitede& villa quae dieitueoth, sive novale: Grangiam quae vocatur Chaldenhusen in arundineto inferiori, dialiam quae vocatur Bervefleben cum alia, quae dicitur Rithoue: Cellarium Thatheim cum vinea sua : Grangiam Kintheroth cum alia Quae vocatur Gunt2eroth & curiam odenroth: Grangiam Hildevvinesburne, cum alia quae diciturHimmeroth Grai giam SchoWen cum tuis attinentiis: curiam Sc areas, quas possidet monasterium me dictu in in Goslaria, cum universo emolumento, quod ibidem habet in monte, Se casas conflatorias, quas habet in nemore: curiam is vineas ipsius in Herbipoli & ejuspertinentiis sitas: pcaeterea silvam praelato monasterio alacentem, quae dicitur Bogenthes, quam ab antecessore nostro, piae memoriae Imperatores riderico, pro reditibus duo.
147쪽
IV. IMPRR. ATOR IL , o a iti in m talentorum commutando acquisivit, cum omni libertate possidendam perpetuo donamus, . confirmamus insuper quaecunque bona ubicunque locorum in silvis, in agris, cultis Si incultis, in pascuis, in aquis & aquarum decursibus vel piscationibus possidet, omnesque libertates & privilegia dc donationes ipsi a praedecesibribus nostris Romanis Imperatoribus, vel quibuscunque aliis nostris subditis collatas com firmantes, illibatas praecipimus omni tempore conservari. De liberalitate veron stra, ob remedium an irrue nostrie S successorum nostrorum Imperatorum vel re gum, oraemissis adjicimus, ut quicquid deinceps idem monasterium de bonis Impe rit Jultis modis fuerit adeptum, sive per emptionem, sive per commutationem, live per eleemosynarum largitionem, vel alio quocunque justo modo a quacunque per sortia, sive lisera fuerit, live ministerialis Imperii, & non requisito super hoc speci liter assensu nostro, aut exspectata sententia, eadem bona Sc licenter recipiat,& in mni libertate quiete possideat, omni contradictione cessante, ita ut nulla lex generalis, vel privata, hoc valeat impedire.)Praeterea fratres praefatae ecclesiae absolvimus ab omni exactione & collecta, quae fit in Northusen ad qualescunque civitatis necessitatis, ut nec de areis suis ibidem ad aliquam civitatis justitiam neque de curribus onera ecclesiae ferentibus, teloneum solvatur, & liberam concedimus faculta tem commutandi argentum suum apud quemcunque valuerint. Imperiali igitur auctoritate praecipimus, ut nulla persiona hecularis vel ecclesiastica, prienominatum monasterium in rebus, vel personis, aliquatenus contra tenorem hujus privilegii molestare, vel huic facto audeat contraire: alioquin &nostram incurret indignationem,& volumus, ut in poenam temeritatis suae componat XL. marcas auri Camerae nostrae inferendas. Ut haec nostra concessio omni tempore inviolabilis perseveret,
praesensem paginam sigillo nostro jussimus communiri. Huius nostrae concessi nistestes sunt hi: Vol herus patriarcha Aquilegiensis, Lotharius archiepiscopus Pisanus, Iohannes Cameracentis Episcopus, Henricus Mantuanus Episcopus, Henricus Sesolasticus S. Gereonis, Johannes BardeWicensis Privpositus, Gerhardus Comes Viennensis, Ago Marchio Estensis, Mei nardus Comes de Friol, Salinguerra da Ferraria, Hermannus Comes de Wirtenberg, Rudolis de Keselove, Helmoldus de Pleste, Bernhardus de Dorstadi, Luthardus de Meinersen, Gungelinus Imperialis a lae dapiser, Henricus de Selial adin marsealeus, Cuno de MinZenberg Camerarius, Waltherus deScipse Pincerim, Henricus de Ravemberg, Monachus de villa & Passa-nWerra Mediolanensis, Albertus Strutio Imperialis aulae judices, Henricus de R tenburg, Cuno de Somerowe, Albertus Rindesmuel, HereWicus de Wit ense, Henricus de Reueninge di alii multi honesti clerici & latet. Sinutim Domini Otto uis quarti manorum Imperatoris invialissimi.
Ego Conradus Spirensis Episcopus, Imperialis aulae Cancellarius , vice Theodori et Coloniensis archiepiscopi recognovi. Data per manum Waltheri Imperialis aulae Protonotarii. Acta sunt capud Interamnem in partibus Spoletanis; anno inea nationis Dominicae MCCIX. anno regni nostri XI. Imperii vero I. IX. Kal. Ianu rii, Indictione XII. N nomine sanctae dc individuae Trinitatis. Dei gratia Otto quartus RomanorumVTIImperator & semper Augustus. Quoniam Imperialis exigit majestas, ut quae dictante rationis aequitate statuerit, nulla debeat retractare potestas, tamen ne quis se excuset de facti ignorantia, placuit scripto annotari, in quibus sibi decreverit obtemperari. Ea propter notum iit universis Christi fidelibus, quod piae recordationis amrecessor noster Fridericus Romanorum Imperator, de Imperii utilitate solicitus, insorius arundinetum per quendam fratrem de Walkenrith Jordanem nomine, ex aqua rum inundatione valida revocavit ad habitationem hominum & culturam agrorum. Unde ob gratiam impensi laboris ad proventum emolumenti a lioris ecclesiae de Wallienrith ibidem contulit aream curiis, quae vocatur Midenhullen,&duos mansos, cum omni iure tam censuali, quam decimali, deinceps libere possidendos. Aliam et iam contulit aream ad molendinum construendum, reservato tibi privilegio, ut penes decursum aquae illius nisi de licentia Imperii, nemo praesumeret molam construere. Prceterea ex Imperiali munificentia contulit ecclesiae Hl. mansos, salvo sibi jure
censuali, videlicet XX L solidis, quos annuatim solvebant: ex quibus etiam huiu modi
148쪽
IDI PLOMATA OTTONIS IV. IMP. modi solv itur decima, de omnib', quae crescunt in agro portio rei undecima, de agnis, porcellis, anseribus quod decimum venerit in numero, de poledro denarium, de Vitu lo obolum. Ab hac vero lege decimandi excepta sunt volatilia, qtiae nutriuntur in curia,& quaecunq; intra septa ejus excoluntur, di quaelibet genera holerum, fructus quo que arborum. Imperio autem ad nos canonice devoluto, sicut ea, quae a praedecessori bus nostris Romanis Imperatoribus circa statum ecclesiarum acta noscuntur,sive ipsis de Fisco Imperiali collata, tenemur illibata conservare: ita simplici devotione decreVi mus ad relevandas servorumDei necessitates aliquid supererogare. Unde divinae retri butionis intuitu & conservando Imperii statu, praedictos VII. mansios in arundinetojacentes, cum ipso censu, scilicet viginti octo solidos, de favore principum & assensu curiae nostrae contulimusDei genitrici Mariae & ecclesiae de aikenrith S in manu Henrici Abbatis, cum omni jure deinceps libere possidendos, nulla generali, vel privata lege contradicente. Statuimus igitur& Imperiali praecipimus edicto, quatenus imp sterum nullus homo, cujuscunque fuerit conditionis,ausu temerario praesumat contra sectum nostrum venire, &supra dictumCoenobium super possessione collata Simmunitate praescripta gravare, aut aliquam in eis bonis rerum Lacrarum facere jacturam. Quod si quis facere praesumserit, tremendi judicis se sciat incurrisse animadversionem S majestatis nostrae reportare offensam, in vindictam vero sui reatus centum libras auri componat, dimidium camerae nostrae, reliquum monasterio injuriam passo. Utautem haec nostra concessio omni tempore inviolabilis perseveret,praeientem paginam sigilli nostri impressione signavimus. Hujus rei testes fiunt Walherus Patriarcha Aquilegius, Lotharius Archiepiscopus Pisianus, Johannes Cameracensis Episcopus, Henricus Scholasticus Gereonis,Jonannes Bardewicensis Praepositus, AZo Marchio
Estensis Gerhardus Comes Viennensis, Mein hardus Comes de Friol, Nelmoldus de Plesie, Bemhardus de Dorstad, Luthardus de Memersen, Rudessus de Keselowe, GuntZelinus Imperialis aulae Dapiser, Henricus de Schaladin Marschalcus, Curio de Mincenberg Camerarius, Waltherus de Scipse pincerna, Henricus de RavenSberg, Henricus deROtenburg magister coquinae,Cuno de Somerowe,AlbertusRindesinuet, Hemicus de Wit ense, Henricus de Reueninge, Monachus de Villa & Pastu erra Mediolanensis & alii quam plurimi honesti viri, tam clerici quam laici.
Sinum Domini intonu Quinti Romanorum Imperatoris invictissimi ,semper, MUL
E Conradus Spirensis Episcopus imperialis aulae Cancellarius vice Theodorici Coloniensis archiepiscopi recognovi. Data per manum Waltheri imperialis aulae Protonotarii.Acta sunt haec apud Interamenm in partibus Spoletanis, anno incarnationis Dominicae MCClx anno regni noliri XI. Imperii vero primo lX. Kal. lanuarii. Indici. XII. VIII. IN nominSsan e& individuae Trinitatis. Dei gratia Otto quartus Romanorum imperator es a semper Augustus. Sancta quidem & Domino placens Cisterciensis ordinis religio,fidelium omnium Veneratione digna. nosti is tanto devotius est curanda subsidii ,quanto nobis excelsiorem inter homines contulit divina gratia potestatem. Piam igitur circa omnia illius ordinis monasteria voluntatem habentes praecipue circa dilectis Iimam nobis ecclesiam in Riddageshulen, bonum S salubre propositum nostrum cupimus in effectum opere proficisci, quotiens nobis oportunitatem adeptis competenter eam suppetiverit promovere. Itaque Friderico Marsichalco de Volcmerodect filiis ejus resignantibus in manus nostrasjus pheodi , quod habebant in patrimonio nostro Scaz-horst S sylva & pratis ei attinentibus,cum ceteris pertinentiis,contulimus S donavimus ecclesiae in Riddageshusen idem patrimonium nostrum integre cum toto jure suo. Henrico illustri Comite Palatino consentiente. Haec autem facta sunt attellantibus fidelibus nostris. Guncelino Imperi lis aulae Dapifero, ilheImo Marsichalco,olrico advocato Gostariensi. Borchardo de Wolsci bulle, Caesario advocato de Quidlingeborg,Tiderico de Werbene,& Johanne de Bomem. Ut igitur praedicto monasterio in Riddageshulen ejusdem praedii possessio integra S tam salva, quam libera sine omni molettia permaneat in perpetuum, secimus hoc authenticum sigilli nostri muniminero. horari. Acta sunt haec anno ab incarnatione Domini MCCXV. anno regni nolui XUIlI. Imperii autem XI. Indictione III. VII. Idus Martii. IX. Π Odem an no Otto quartus ecclesiaeMagdeburgenti confirmavit privilegia & donationes suorum cpraedecessorum Cael)rum, testibus Harmerto Hildenshei mensi, Ticlerico Meriburgensi, Sihoto Havelbergensi , Episcopis, Henrico Comite Palatino Rheni, Bernhardo Duce Saxoniae. Hermanno Landgravio Turingiae, Tiderico Marchione Misinenti. Conrado Marchione de Lan, perg. Alberto Marchione Brandenburgensi. Friderico Comite de Brene, Gevehardo Burg avio Magdeburgensi, Adoliis Comite de Schovvinburg, Burchardo de Mansseld, Comite Eligero de Honstein, Comite Alberto S Gevehardo fratribus de Arnstein, Cunone de Munainberg,
Basilio de Osterrode, Guncelino Dapisero, et Herico Rabit. Actum apud Bruulvich.
149쪽
150쪽
Ixi de moribus Romanorum, temporibus Ottonis quartis viventium, ab elogio isto Divus Bernhardus nequaquam discedit, ver- . ba eius lib. a. de cons deratione ad Eugenium Papam ista sunt: Qui tamqnotum sieculis quam protermis Ufastus Romanorum Gens in veta paci, tumultui assueta et Gens immitis Θintractabilis retisque hue subdi nescia, nisi cum non valet resistere. Deeorundem avaritia dignus est notatu locus Glabri Ru-dolfi Historiarum lib.4. cap. I. Licet tro tempore φιλαργυρία mundi regina queat appella ri, in Romanis tamen inexplebilecubile locavit. Ad paginam I36. Salinguerrae Eerrariensis, sive de Ferraria, mentionem facit Otto 4 Imp. diplomatibus duobus uno Portensi altero eskenredensi monasterio dato. Utrum que impetratum est in partibus Spoletanis anno Iro mense Decembri Indictone Ia. Monachus Paduanus ab Urstiso editus, lib. 3 Chronici capientissimum vocat: addit etiam Otionem Italiam ingressum eius potissmum consilio usum. Ad paginam eand. Dixi Giselam Conradi Salici Augusti coniugem, non principis cuiusdam Vari datici, sive Heruli, sed Hermanni Ducis Sueviae fuisse filiam. Id primum me docuit Chronicon Hermanni Contracti, post Christiani Urstisii editionem ab Henrico Calabsio evulgatum. In eo ad annum IoIa. ista reperias verba: Hermannus Alemanniae Duae defunctus Ernestum sororis suae Giselae maritu Meessorem accipit. vide hie Giselam Hermanni iunioris Alemanniae, sive Sueviae Ducis Brorem. Parens horum fuit Hermannus senior, qu i Conrado Sueviae Duce anno s97. e vivis abeunte, ab Ottone 3. p. in locum ejus suffectusest. Obiit autem anno io . relinquens in Ducam successorem filium Ouω -ον, quicum post octennium natur concederet,sbrorius ejus nestus, Henrici cognomento Rebellis, Austriae marchionis T. Giselae maritus, ab Henrico Claudo uacatum promeruit. Sed nec ille dignitate gaudere diu potuit, quippe qui venationi operam dans ab Alberone quodam Comite fortuito sagitta interemtus, filio cognomini dignitatem, viduam Gileiam Conrado Franconi Duci, postea Imperatori, reliquit. Giselae mater fuit Gerbirga, Conradi Burgundiae Regis Frod ardus Jurensem dc Galliae Cisalpinae regem appellat filia cujus stater Rudolsus ab Herm. Contracto ignav iae infamia notatus, regnum, quod multis annis inutiliter asministrarat, diademate Conrado seri transmis , resignavit anno iop. Hanc me sede Giselae parentibus sententiam stabilit ippo, testis omni exceptione major, invitaConradi Salici: stabilit Otto Frisingensis Chron. lib. 6. cap. a8. Commentum de Vandalica ejus origine debemus consercinatori Chronici saxonici vernaculi, qui mo lassis istum in errorem deductus est a Chronico rithmico, MSC. quod antiquius est, deque Brunone a. marchione S mi , primo Giselia marito, sequentia habet: .