장음표시 사용
161쪽
ι Imperator, qui iam in procinctu erati ad dormam Iinu, more madorum accipiendam in Italiam demigraret. Qui Caesari bene cupi , auctores ei erant, maturaret iter, publicaeqtie constiteret tranquillitati: ambis em &-Σια, Pontificum intolerabilem esie, iras implacabiles: Italorum vero animos mobiles, neque thrtasse domi destituros, qui rebus novis studerent. Utve tum est in Italiam, Pontificique nunciatum, esse cum exercitu Caesarem in propin quo, ibi de investitura, quae rei errat caput & materia litis, iterum actum. Privatim publiceque testabatur Paschalis nullo se modo admissurum, ut investituras reti serent Imperatores. Tot iam annis ab antecessoribus suis pro istis vindieandis d gnatum, se tandem, cum Deo benejuvante, litem istam terminaturum. Quod i 'n potentem adversarium metueret, ad Daudes decurrit, homo vaser. Etenim, basilica Vaticana Divo Petro sacra, rege Henrico s. praesente pronunciavit decre
tum, seque illud complere velle cum justitia & auetoritate confirmavit, scilicet Gecclesiae Ocimis ει oblationibus contenta essenit, Atarchio natus, cimitatus, is admoea-, 2 tias. dudum a Rarolo umque successotibus Christianti Imperatoribus ecclesiae collatas, reciperet. ea ton tione, ne Pontilices regali manu, anulo Wvirga inmestirentur, qua i
anao Spiritui auctoritatique cauonum contraria viderentur. Haec sunt verba Do- ις γυ tactim appendice ad Marianum Scotum ad annum illo. Accipiebat conditionemv.' Imperator, tum qubi policitatione de quibus tamen subdubitabat, immensae essent,in ara ι-- tum quod pacis ab omnibus desideratae, ipse etiam esset percupidus. Sed addar ; . Epistol.uia Henricis. Caesaris, quae apud Dodechinum abbatem exstat, totius hujuὸ .: . n Ocii seriem exponens. Henricus D. G. Romanorum Imperator Augustri, Omnia . ' ' ' .
bram fidelibus in eccι m. Notum esse volumus dilectioni discretiovi Vestrae, ea quie inter nos et domiuum illum Paschalem erant, quomodo incepta, tractatasiat i ih urit de coti Gutioue inter me σ ipsum, de traditione Romanorum in me . meos, ut ualla intelligatis, intelli ta examineias, examinata dijuscetis. Igitur dum iu . totus issem, ut mea ecclesiae utilitatem . ipsius votum, si iustum esset, componerem, Iu . 'caepit exaltationem re tui super omnes antecessores meos promittere. Studesbat tamea
ου, c tili Q. apostobcu iuvestituras Episcopatuum, eorundem auctoritate υ pririιν Orumfrmitate tenenti, absque omni audientiit auferre volebat. Et cum per nun- ν, cios nostros ab eo quae eremus, quid de nobis feret in quo reZnum nostrum consat, ,si Odo ferὸ omnia antecessores nostri ecclesiis concesserunt, . tradiderunt Θ GL isit: Fratres, ecci sie decimis . o lationibus couleutae sint: Rex vero praedia 'ia, quae 9 Orolo . Ludovico ex Ottone . Henrico ecclesiis collatae sunt, sibi . . tuccessoribus Dis recipiat, s detineat. - hoe cum a n sqvidem nolle violentiam ecclesius inferre, nec ibre, fiducialiter promisit c factamento pro eo M. I ae eum justitia oe auctoritate ecclesiis auferre, nobuque re ruo cum justitia s auactoritate reddere: nostris itidem firmantibus, siboc ut praemissum es ita comples e, in q,ia tamen natis modo sicri posse iciebam, me quoque, uti quarebat, investituras e clesiarum resignaturum Aut in charta conUentionis plenius poteris videre. Haee ea ' ι 'ta conventionis ad me. Dominus Papa praecipiet Di Uis praesentibu iu die T. 'coronationis regis, ut dimittant rexalta regno, quae ad regnum pertinebant tempore
DE. mrici π aliorum praedecesserum eius, s sicripto frmabit sub anathemath, nequis eorum, vel praesentium, vel auehentium, vel luccessorum eorum, intromittant sextu modo, vel invadant eadem re alta, id est, civitates, ducatus, marchias, comitatus, monetas, teloneum, mercatum, advocatias, omnia jura centurionum, id es, et illicorum, turres . villas, qua re n. erant, cum omnibur hertinentiis Ius, militiam cin castra.
162쪽
, Me ipse retem υ retuum super bis ulteritis inquietabit, sed ot emate firmabit ne psori sitit inquietare praesumant e regem benignὸ bonori ce
. , stipiet, . more praedecessorum tuorum catholicorum scienter non subtra AIὸ coronalit, . ad tenendum re tuum cum his omnibus offlcii fui auxilio adjutabit. Si Domi ita n Papa baec regi non assimpleverit, ego Petrus Leonis juro, quod tota potentia mea
tenebo ad Dominum regem. Obsides autem vise essuerunt, reddemus altero Geps cu t ronationem regis. Si per Papam remansierint, ut non coronetur, similiter reddemu t. Cominico die, cum rex ad processionem tenerit. obsides dabo Gratianum flium t meum, filium Vironis stii, Ur si avi sororis meae, si eum habere potero. Haec sunt sacramenta ex parte Domini Papae. Ego Petrin Leonis iam vobis, quia Donitu re papa proximo: die Domi uico adimplebit Ii quod in charta conetentionis scriptum est.
c sunt sacramenta ex parte Regis: Ego Comes Hermannus o Comes Goria: Ego Volmarus: AIO A Libertu : Iaro et Obis, quia Dominus papa proxima V arca vel quinta feria ita principes jurare faciet is obsides dabit, sicat in Garta mentionis friptum est. Ego ver), ut openderem, nullam ecclesiarum Dei di-
e decreto a me lecto cir sub Di scriptum est, mihi adimpleret. cum justitia . OaEctoritate, Pro missa mihi colimentisne,ormiter uni mersis in faciem 6αι re mutibus, . Decreto - su inclamantibus, scilicet, Episcopis, Abbatibu , tam suis, quam stris, ι ecclesi emiis, hoc, una pace ecclesiae dici potuisset, privilegium pro irre P. t. Paschalis Papae Decretum: paschalu Di copus ruiu servorum Dei,d:&yriam patiuntur, accedant. Vnde or Apostolivi Paulus inquit: Iudicia phabueritis, contemtibiles qui sunt in ecclim, illas constituite ad iudicandum. In et stri autem mi partibu , Episcopi vel abbates, adeo curiis sicularibus occupantur, ut comitatum
due frequentare, G militiam exercere coganture qua nimirum aut vix, aut nutu, α D modo sine rapinis, farrilegiis, incendiis aut homicidiis exhibetur. Ministri vero altaris, . D ' iniusti curiae Deli sunt; quia civitates, Ducatim, marchisnatus, monetas, turr , .a caetera ad regni siervitium pertinentia, a regibus acceperunt. Vnde etiam mos e clesiae intolerabilis inolevit, ut e dii Episcopi nullo modo consecratio rem acciperent, ἰ ni prius per manum rutam investrentur. Aliquando etiam vivis se copis in V - ti sunt His cir aliis plurimis malis, quae per inmesituram piarumque streant, 'ri prae secessores nostri Gregoritu ocIa us . Vrbanus hecundus, felicis memoriae pontii r sces excitati, collectis frequenter Epistopalitas conciliis, investituras iugo manus Laicat damna runt; cir si qui clericorum per eam tenuissent ecclesias, deponendos; dato-' . I.' res quoque communioue primandos, percensuerunt, juxta illud Apostoli coram cauonum. ' . capitulum quod ita se babee: Si quis episeopus eculi potesatibus o ιι ecclesiam per i ' obtineat, depο tur I gregetur, Omnesque qui illi communicant. quorum ves. I sequentes, nos eorum starentiam Episcopati concilio conrum M. Tibi ita
163쪽
fili carissime, unrice Rex, π nunc per officium nostrum Romanorum Imperatori, CrRegno, regalia illa imittenda praecepimus, quae ad regnum manifes/pertinebunt tempore Iis oli, Ludovici, Ottonis . caeterorum praedecessorum tuorum. Interdici mus etiam, . sub anathematis distrifctione prohibemus, ne quis Oscvortimseu Abba
tum, praesentium Uuturorum, eadem regalia in dant, id est, ct itates, Ducatus, Vii chias, comitatus, teloneum, mercatum, rivocatias, jura Centurionum, . turres
qua regui erant, cum pertinentiis suis, militiam cs coira: π ne se deinceps, nisi per gratium Re eis, de ipsiu Rualibus intromittant. Sed necposteris nosris liceat, qui positor in Apostolic.ἰsede successuri eruiit, aut Te, aut Regnum, Iuper hoc inquietare neg
cio. Porro ecclesias cum oblationibus . hereditariis possessionibus, quae ad regnummam em pertinebant, liberas manere decrevimm, sicut in die consecrationis tuae Omnipotenti Domino in con pectu totius ecclesie promisisti. Oportet enim Epistopos e uris secularibus expeditos, curam suorum agere populorum, nec ecclesiu abesse diuti M. ipsi enim juxta Paullum apostolum pervigilant, tanquam rationem pro animabu3 eorum reddituri. De traditione mero in nos, vel in nostros, sic sis res babet. Vix portas cimitatis ingressi sumus, cum nostris insera muri moenia jecurὸ vagantibus, quidam vulnerati, alteri interfecti, omnes etero Jobati s raptimite το Σero quasi pro te pu caussa non motus, bona ..tranquιlla mente, usque ad ecisa se beati Petri ianuas cum processione perveni. si uod sic gestum fuisse, rei
meritas multorum astipulata testim Omis qui interfuere, piotestatur. Hactenus relatio Imperatoris Henrici , quam solus Dodechinus nobis conservavit imaram. Habet eam etiam, sed interpolatam, Chronicon Belgicum magnum, pag. tribuiturque ibi Sigeberio Gemblacensi, quod puto μνημ-ἰ, άuset Sugecius
t37. monachus invita Ludov. Groili Regis Franciae, eadem tangit Ied obscure explicat. Ex proceribuς ecclesiasticis, qui Pontifici regalia ipsis abjudicanti, ferociter dc furenter in saciem restiterunt, princeps & antesignanus fuit Conradus Baro Abensbergius, archiepiscopus Salisburgensis. Is composito Stentorea Voce reliquorum nomine clamabat, nullum jus spoliandorum Episcoporum templorumque opes ecclesiasticas Deo dicatas in homines profanos transferendi, Paschali esse: neque se vectigalia, portisti, opida, regiones, a majoribus suis sibi relicta, hactenusque posses D, ullo modo ab
teri cemiros. Immaniter debacchantem non tulit amplius Bavarus quidam, cui nomen Henricus Caput, ortus Κaias ringo ejus regionis Q stello, strictoque ense nisi primibus Romanis morem gerat, mortem minatur praesentem. Quo nihil motusis piis. Em, inquit, si iuber devomm caput. Caesar pertinacem hominis animum nirans, Henrico mandavit, ut a vi abstineret, nondum tempus vindictae compar
inta Frustra igitur laboratum, diesque illa Dominica, quae tum erat media Quadragesima, disceptationibus S rixis protracta est in noctem. Verum illam admodum se cere Romani si inestam, impetu in Caesarianos facto, cumque in armis essent omnes, furenterque caedibus debaccharentur, Caesar rupta muri parte, urbe excessis, Pascha tam secum abducens. Honorifice ille ab omnibus habitus, tandem traditus est asseris vandus Utrico Aquilegientium Patriarchae. Inter Principeς Italicos potentia dc auctoritate tum temporis eminebat Guelsus, maritus Mathildae Bonifacii marchionis mliae, foeminae opulentissimae. Is controversiam demum composuit hac lege, ut Caesar filiae perpetuo absque ambitu sine precio episcopos Sc abbates assumeret, sicut hactenus antecessores ejus sectissent; Sacerdotes, episcopi, regia beneficia, salica pri dia, quae possiderent, retinerent Pontis q; harum conditionum auctor fieret. Sed
, Mirimu Chronicon Belgicum magnum rem totam acurate persequens. In recontariatione, quae falla est inter Papcm is Imperatorem , qui ipsum Papam eum Dis opis is
Cardinalibus ceperat, hoc fuit Iuramentum Restis : Do Henricus Rex quarta mel quinta feri u proxima liberos dimittam, Dominum Papam Episcopos marinales.Θ omnes eaptimos Nes, II, DPapae Ufidelibu ejus Romanis pacem os curitatem sermabo, tam
per se quam per meos, sin personis es in rebia et obediam, Irimo honore Rerni U Impis L
164쪽
Illud iuramentum juraverunt etiam Episcopi o Principes circiter Id. Juramentum veroeae parte Papae hoc fuit: Dominus Paschalis ripa non turbabit Dominum Rhyεm ae Repnum ejus de investitura Episcopatulim vel Abbatiarum, neque de injuria sibi Orsuis illata in personis Dbonis. nec aliquod malum reddit Regi vel alicui perlonae pro hae causia :mentius inpersonam Henrici nunquam anathema mittet, nee impediet Dominis Papa, sin coronet eum, is Regnum ρο imperium auxilio O ii sui pro pel suo adjuvet. Et i-a implebit Papa sine fravde re malo ingenio. Iuramentum illud Papae coordiaeterunt iureiurando Episcopi Cardinates I s. Item Hemim Regi in Imp ratorem eoronato post knum Emanhelium, tradidit Papa ante altare Apostolorum Petri DPauli in oculis omnium principum, privilegium bullatum de investitura Episcopatuum 2Abbatiarum, tam peram nutum, quam per virgam, ut in tenori compendii caussa scribere omisi. Infine bulla habetur confirmatio pacis inter Apostolicum ED Imperatorem, quae dura incelebratione Afi corpus Ufanαι inem Domini nostri Iesu Chri ii Caesariporrigeret, facta est in hune modura : Domine Imperator boc corpi natum ex Alaria virgine, passum in cruce pro nobis, sicut fanaa σωιboli ea levet ecclesia, damur tibi in confirmationem verae Iacti Dconcordiae inter me
me. Et sicut ista pars et visci corporis divisa est, nam hostia friati ipse partem sumsit, alteram H nrico dedit) ita divisinsu a regno Gristi re Domini, qui pacium istud rumpere ac miolare tentarit. Hoc anathemate pronunciato omnes subjunxere Amen. P hanc transactionem videbatur bellum illud ecclesiasticum finitum, paxque reducta, verum longe aliter res cecidit. Etenim reVerso in Germaniam Imperatore rediit ad ingenium etiam Paschalis. Coacto enim Concilio in Laterano revocavit omnia,quartam sancte promiserat, praetendens se imminente discrimine coactum hoc i et Ise. Referre omnia prolixum foret nimis, serie S taediosum. Ad sumi nam, primiteri Cti sari datum appellatum sui privilegium, estque ab omnibus, qui praesentes erant,da natum, eam cumprimis ob causam, quod in eo contineatur, electum Episcopum non consecrari canonice, nisi prius a rege inVestiatur : hoc enim facere contra Spiritum sanct iam & canonicam sanctionem is c. Neque ista perfidia contentus suit Papa , verum etiam ipsum Caesarem, cui tam religiose fidem iurarat, per summam injuriam eonti uneliose abstentum reddidit. Priusnuam vero nanc petulantiam debito modo uleisceretur Imperator, PaschaliS abiit ad plures. Excepit illum Calixtus ejus nona, nis secundus, cum quo denuolHenrico Caesari pro investituta depugnandum suit Scribbit Ono Fris incensis Chron. lib. 7. cap. 13. Albertum Moguntinum, Fridericum Cotoniensem, & Conradum Salisburgensen pacis quae paucorum fuerat annorum per laesos, Gelasium Papam instigasse, ut Caelarem c citus tamen consanguineus haberi volebat) excommunicaret, quod facile ab illo impetratum. Videns igitur imperator Pontificum FTannidem frustra oppugnari, praevalere ubique: clam palamque fieri coniuratione : ruere principes in perniciem Reipublicae, parumque se ab infelicis
parentis fortuna abesse, cessit demum adversariis, dc investiturata totis trecentis Sc a plius annis legitime usurpatari intraque annos non ita multos copiose sanguine Ge
manico acriter defensas, Pontificis legato Lamperto Ostiensi,qui postea Papatum deptus Honorii nomen habuit, miserandum in modum resignavit. Factum hoc est ormatiae in frequentibus Comitiis. De quibus sic Urspergensis : Factor ime, fati conmenta apud urbem Vangion , qua nunc Mormatia dicitur, sicut longum, ita Vincredibile memoratu est, quam prudenti, quam instanti quamque per omnia silieito cunctorum procerum consilio,pro paceρο concordia per unam mel amplius hebdomodam certatum sit, nee ipse, in cujus manu cor Regis est, omnem animositatem Augusti sub Apostoli eae reveren-ιia obedientiam eatissa matris eccisae, etiam ultra spem plurimorum, inflexit. Mox ta
in nab Apostolicae stris Apocrisiariis in communionem receptus, tam e Imperator, quam tinimersius bisubiectus exercitus, imo generali absolutione cunctis De schismate possutis. p r auctoritatem Apostolicamfacta, qualiter ecclesiasticas investituras, caeteraque spiritu . alia negotia, quae tanto tempore Regeae Teutonici administraverant, quaeque ipse, ne regna diminueretur honor, nunquam vita comitebe dimissurumproposuerat, humiliatus pro Chri- socoram multitudine maxima abnegaverit, D in manus Domini Episcopi Ostiensis , ae pei ipsum Domino nostr esu Christo , tuaeque in perpetuum jus ecclesiae dimiserit, rursum ahualia sibi ob honorem Remi obsermandum auctoritas Apostolica concesserit, utriusque partis Mel edocebunt subter a notasg scripta. Innomine sanctae Ais , M ae Tri- Corale
165쪽
nitatis. Ego Henricus Dei ratia Romanorum Imperacor Augustus, pro more Dei, ετ fanctae Romana reclesie re Domini Papae Calixti, repro remedio animae meae, dimitto Deo G sanctis eius Apostolis, Petro remulo anctaeque ecclesiae omnem investituram per annu-lin D baculum, is concedo in omnibus ecclesiis. quae mel in Regno vel Imperio meo sunt anonicam feri electionem, reliberam consecrationem. Pol is ones V regalia beati Petri, quae a principio hujus ibeordiae, usque ad hodiernam diem,me tempore patris mei, sive etiam meo ablata sunt, quae habeo eidem sanctae Romanae ecclestiae restituo : quae autem non habeo, ut restituantur Meliter jumabo. Possessiones etiam omnium aliarum ecclesiarum ει principum ει omnium aliorum tam laicorum, quam clericorum, quae inguerra ista amissa sunt, consilioprincipum meliustitia quae habeo. Meliter vi reddantur curabo. D do veram pacemtatisto, sanctae Romanae ecclesiae Nomnibus, qui in parte ipsius sunt vel fuerunt,
, in quibus functa Romana ecclesia auxilium postulaverit fideliter juvabo: es de quibus missi querimoniam fecerit, debitam sibi faciam jussitiam.
Tabulas nas Imperatoris Henrici pleniores cum nominibus testium edidit Arnoldus Buchelius in Motis a II hem. Hedam. pag. Is4.
'Caligus hermus servorum Dei tibi dilicto filio murico, Dei gratia Romanorum Misperatori Autusto, concedo electiones Episcoporum UAbbatum Teutomcircini, qui ad re In pertinent, in praesentia tua steri. absque simonia, edi absque ulla violentia, ut si qua interpartes discordia emerserit, Metropolitani Dprovincialium consilio e udicio , sanio- ο riparti assensium Nauxilium praebeas. Electus autem regalia per sceptrum a te recipiat,
exceptis omnibus, quae ad Romanam eoclesiam pertinere noscuntur: isqvae ex his jure tibi debet, faciat. Ex aliis meropartibus Imperii, conbecratus infra sex mentes regalia per sceptrum a te recipiat. Do tibi merampadem Nomnibus, qui in parte tua hunt, mel fuerunt temporibus huius discordiae. Data anno millesimo, centesimo, vicesimo secundo, non N.Kalendaς Octobris. Hu inmoth scripta atque rescripta propter infinitae multitudinis con entum, loco eampestri juxta Rhenum lecta sunt, data EF accepta postquam multimodas laudes rerum Ilibernatori redditas, celebratis a Domino iniensi divinis Sacramentis, inter quae Dominum Imperatorem cumpacis osculo sanctaque cominlinione plenissime reconciliamit, disce sum sub omnibus cum laetitia infinita. Hactenus Conradus Urine S, quem tamen in nonnullis locis correximus ope doctissimi Hei mitisset dii, exelmo Malmeςburiente Anglo. Qui dem nomina Principum, quorum consilio iania facta sunt, recenset. Hi sunt: Adelbertus archiepiscopus Moguntiar,Fri-dericus Coloniensis archiepiscopus, Ratisbonensis archiepiscopus , Babenburgensis
Epis pus, Bruno Spirensis Episcopus, Augustensis Episcopus, Trajectensis Epise
pus, Constantiensis Episcopus, Abbas Foldensis,Herem annusDuX, Friderieris Lux, Bonifacius marchio, Theobaldus marchio, Ernulis Comes Palatinus, Othbertus Comes Palatinus, Berengarius Comes. Hoc modo magna sapientia & quodam: quasi prietano ingentium malorum, quae ambitio &superbia Pontificum Rom. non tantum ecclesiae, verum etiam reipublicae connatura esset, nisi mature & per vim coercerietur. Noemodo, inquam, constituta seiacitaque a Karolo Magno jura Imperat rum, S ultra annos 3oo. contra turbones Italicos conservata atque defensa, infelixReiatum uno pene momento elii it..Qui Henrico s. successit Lotharius nostrates historici Luderum . c interdum Lutgerum appellant animadvertens, quantum Respublica ex investiturarum resignatione damni accepisset, conatus est vulnus h sanare,& iure vindiciarum amissa repetere. Occasio lita fuit: Innocentius ejus nominisa. Papa canonice elemas ab Antipapa Petro Petri Leonis F. Roma ejiciebatur. Extorris itaque&exsu penetravit in Germaniam adaes irem, quem Leodii invenit. Confluebat istuc magna turba principum, & cumprimis procerum ecclesiasticorum.
Chronicon Belgicum ex Anselmo affirmat pretesentes ibi fuisse episcopos : abbates 3. Quomodo Fefacta sit audiamus Urspergensi. Eo quoque tempore ipse Papa adiit Imperatorem Lotharium apud Leodium, petens ab ipso favorem is auxilium, contra praedictum Petrum, repuos fautores. Sane Imperator usus consilio super huiusmodi re- is sponso, carpit a Papa repetere investituras Episcoporum, quas multo tempore Imperato. ,, reae ante se habuerunt, ideoque Apostolicus non modicum es turbatus, Due adventustio est contristatus de reditu quoque anxius sectus: nam petitionem principis exaudire non poterat super tali articulo, pro quo eccle tu mala sustinuerat. Intermeniente ιamen conm
166쪽
silio, rationibus beatiBerctardi, securus recessu ab Imperatore. Oreo Frisingensis,, addit: Imperatorem exposuisse modeste inquotum regnum amore ecclesiarum attenua ,, tvmi investituram eorum quanto dispendio remiserit promisisse tamen auxilium. LV culentius omnia exponuntur in vita l)ivi Beria hardi lib. 2. cap. i. verbis sequentibuSοῦ
Soluto concilio Claromontenti Leodium Dominus Papa Romanorum Regi occurrit. Et bonorifice quidem 'sceptus est, sita melociter obnubilata H illaserenitas. Siqui
importune Rex restitit,tempus haberest reputans oportuum, Episcoporum sibi restitui in mestituras, quas ejuspraedecessore Henrico per maximos quidem labores, ου multa pericula Romana Ecclesia mendicarat. Ad quod merbum expaetere N expalluere Romani, gra Dius sese apud Leodium arbitrati periculum ossendi se, quam declinamerant Romae. Nec
eonsilium suppetebat, donec murum se opposuit sanctus Abbas Bern hardus.) Audactere- lnim resistens Regi verbum malignum mira libertate redarguit, mira auctoritate compescu it. Haec ibi. Carolias Sigonius, qirasi actui interfuisset, orationis a Beri ardo habi Lar summam nobis exhibere non dubitavit. Sic autem lib. ii. de Regno Italiae scribit
Bernbardus, qui ab Innocentii latere nunquam discessit, petitionem fus Imperatoris iniquam atque alienam docere: neque ipsum petii se sed extorsisse tempore iniquioris fortunae captato, iudicaturos bomiues esse. Oportere eum, ut genere, sic ludio a Gibellinis di se terre, qui pramum exemptum, ut vendendorum Sacerdotiorum se oppriuandae Ecclesiae m- duxissent, eundem omne disidium inter Imperium Meclesiam tostere lebere, ne diuturnaeoncertandi consuetudotaristianorum in duas fuistiones ludia distrabat. Quod si quando leveniat, profecto non sine ingenti pernicie omnium eventurum. Haec ipsa non aliter, at que sim oraculo edita essent,facile prudentem piumque Regem de sententia deturbarunt. lHactenus Sigonius. Ex Lotharii vero petitione colligitur investituram Epii OP rum Reipublicae fructuosam misse, fiscumque regium ditaste. Onuphrius Patavini us invita Gregorii septimi, ait Imperatores Romanos amissis Praelatorum investitu ris majorem Imperiisui, meliorem fortioremquepartem deperdidisse, is maximarum ea lamitatum sieminarium fecisse. Ex peritione porro Lotharii animadvertitur ejus Pru dentia, qui modeste, ut loquitur Frisingentis Papam convenit. Viderat Princeps o' lytimus intemperiem, imo Rabiem Pontificum in asserendo iure, quod semel animo sibi ldesponderant. Quod si oppugnare voluisset, necesso habuisset de filia etiam dignitate lpericlitari. Maluit igitur tyrannidi cedere, quam frustra cum ea luctari, contenti Pontificem saltem admonitum, sacrilegii a raptus eum excuseri nequaquam Posse, Marsilius Patavinus in Defensore pacis, parte a. cap. 26. testatur Ottonem 4. &Frideri cum a. idem sensi me cum LCthario, sed infelici exitu tentasse Verba ejus addam
Has, inquit, concessiones D privilegia ex caussa forta se Iehitima remeare molantes, alii
revocantes tripliciter, aut in parte, Otto quartias Uni ritus ste Ius Romanorum M iperatores Episcoporum D cleri Romani plurimas insidias, persecutiones ta impedimenisssint passi, morum praedecessores aliqui minus adjuti per populas subditos, propter ips0rv aut suorum Onialium D ministrorum regimen quandoque forta 0rannidem sapuisse.
Meminit etiam Crancius in Metropoli lib. a. cap. 29. utriusque Eriderici Augustorum de investitura cum Pontificibus contendentium.Verba eius haec sunt Ne mireris lector ab Imperatore constitutumDVcV .Ferebant hoc ista tempora. quando etiam Summorta, Pontificum constituendorum destituendorum s habebant arbitrium' quod temporum necessi tm'rebat. Non erat capitulis ut nunc, Helaio libera nouerat confirmatios Iolita neces' saria: quemprinceps delegerat, is erat Pontifex, consiecrandus a micinis Episcopis. Eras
longa super boejure concertatio inter Sacerdotium G Regnum. me duo Henrici patre remio di hoc item duo Friderici, avus re nepos, diu defendere ae tueri quaerebant zsta misit gladius ecclesiae perficitque ut jus suum Ecclesiisrelinquerent Imperatores, e .
Quem vero gladium ecclesiae dicis, Cranci, mera fuit tyrannis, armata perfidia & per juriis, immane quantum debacchans in optim Imperatores, totumque terrarum o hem civili Languine inundans. Illa demum perficit acerbis latis Ecclesiam ct Rempublicam agentibus. Quantum vero mali ista investiturarum concessio orbi terraiarum invexerit, quantum damni Trimalciones Romani indebita potentia, ct tydiannide effreni armati passim dederint: quomodo non tantum omnia impudenter tentarect aggredi ausi sunt, verum etiam cogi ata .ideiscetum perducere potuerint, quomodo denique Imperatorum auctoritatem Pedibus quasi inculcarint, funestisque ci ia
167쪽
bus Sc bellis universam Germaniam impleverint, id sensere superiora secula, ct hist
loquuntur. Sub hoc praetextir,Pontifices ecclesae legitimum clavium usum ad inunt, sequeiactarunt stiprernos moderatores &judices, qui non tantum Episcopis, que ecclesiae doctoribus, verum etiam magni ratibus politicis tam summis, quam dior imis & infimi ς, leges darent, a nullis acciperent. Nisi igitur a Pontificibus penderent Episcopi, suaria lite auctoritatem & existimationem ab illis quasi mutuarentur, nullius erant dignationis, atque inefficax, quo se venditabunt, ministerium. Per iniquam clavium usurpationem arrogaruntdbi potestatem fingendi & stabiliendinovos in Ecclesia cultus & ceremonias, quibus sine discrimine omnes ita obli gabant, ut siquis vel obloqui, non dicam obluctari velletiis statim diceretur proclamaretiarque haereticus, apostata, putridum & Dropudiosum ecclesiae membrum, ac perpetuis inferni iuppliciis immisericorditer addiceretur. Omnium autem -- serrime hominum conicientias excarnificarunt, isto sormidabili excommunicationis fulmine, a quo nec Augustissimi Imperatores, nee potentissimi reges satis erant ruti, quibus quoties libebat, dominatum eripiebat violenter, aliosove, quos volebant, su rogabant. Ex his omnibus evenit id ipsum, quod ante oculos interque manus no suas verssetur, adeoque neminem quenquam fugit, nempe, quod Germania terrarum
victrix, regio, si quae alia, olim florentissima, unaque digna superis visu quae Graeciae litanti&Italice bellis civilibus infandum indulgenti, utrique inquam Romani Im i ωμα mascule ereptum sustineret cum laude, ornamenta dignitatis . cpraesidiailitaris amisit. Successit autem perquam ignominiosa, planeque infamis servitus r ab omnibus seculis libera, maxime indigna. Qua obruta ad nutum flagitio- 'in immaniumque alas lorum nunquam non bella plusquam civilia, intestinos mo ς&horrenda sensit dissidia, nervis bellicis inusium foedis limum alienae tantum tibi dinis explendae, luxusque portentosi alendi, cum stimino dede reprosusis. Parum que abfuit, quin Imperatoribus Germanicis tanquam vilibus ariectisque uterentur mancipiis. Nisi enim, quoties illi vellent, promti paratique essent, incredibile dictu, quanto strepitu fibrata sint fulmina, iteratae dirae, instigati ad rebellionem subditi, i ramenta relaxata, cuncta denique scede mixta, turbata. Omnibus istis malis, quae sa- tristissima suere, accessit novum & insolens, reliquis omnibus funestius. Etenim religio, doctrina ct ceremoniis a Deo aversa, ct ad horrendam blasphemamque super sti onem prolapsa, Pontificum ambitioni, stiperbiae, avaritiae & Frannidi, quasi ve dita & mancipata serviebat servitutem tristissimam, quod ostendunt inde usque ab Henrici . temporibus canones, dogmata, Idolatrici anteaque inauditi & ignoti cul
tus, foedae indulgentiarum nundinationes Scaucupia, deniquetotum chaos errorum
abusitumque abominabile. Tantam vim habet si a perstitio, quando semes animos homulum invasit, sibique devinxit, demen
168쪽
juxe, scriptam Dis sertationem, citat Ain
in not. ad vitam Memo reci p. 332. his verbis: Rem lbano tractat Meibomius in opusculis, Modio Romanorum Ponti um, ceu furiis agitatim Orestes.
Nolo reponere, quae debeam: serere enim desiit, non ita pridem mortuus. Iudicium autem penes Lectorem erit, annon Vera sint, quae disseruit, &annon decuerit Historicum, veri amantem, ista ex
priori aevo repetere, & Impp. jura assierere. Ego . certe hic alteram quoque Dis sertationem adjiciam, argumenti nobilis, quod nostro etiam seculo turbas dedit: ex quo patet, quomodo, Regibus Galliaeque id jus exercentibus, nihilominus Imperatoribus
169쪽
Super quodam. antiquo & antiqua
to Carfarum Germanicorum jure in decedentium majorum Praelatorum relictis possessioniblIS.
170쪽
Silesiographiae cap. VI. pag. LXVI. Visurientium Antistitum bona non Ecelsis, xus cognatis, sed
' isto regio, sive camera eedunt. qua ob id mortuo oblato, mel. bbatissa, quamprimum asses Obsignantur, er praesente Dei adlocata in Inventarium redetuHur. Idem olim jus Imperatores in Episco rumer Abbatum mortuorum bonis mobilibus er se moventibus, quorum o mnium sistus heres erat, vel Camera Imperialis, usurpaverunt: Ωι pia. ribri docet Henricus Meibomius in peculiari super eo jure dissertatione. IH inde . Carolo M. mque ad Ottonem IV. qui incertum I onre, an importunis Eliatorum Principum preeum, merserums lenociniis viri ι, in maximum succedentium praejudicium, parum consulte id abrogamis, rei apparet ex Principum Imperii seripio ad Innocentium III. Pontis Rom. N ps illud Friderici II. IN. aurea bulla, s. m. Ωuorum tamen consituriones per omnia apud nos minime receptae.