장음표시 사용
171쪽
Arolus M. Imperii Romani versus oecidentem instaurator sortissimus, iselieissimus, eiusque successores Caesiares Germanici, cum majoribus Praelatis, hoc est, archiepiscopis, episcopis, & abbatibus eminentiori abus, praedia ac fundos, unde clerici divino servitio mancipati liberali A ter & honesti, alerentur, munifice assignassent, praeter tallias, sue colin
regales, drum, paratas, ct mansionaticum, quae regibus adventantibus de quamdiu ibi moram traherent exhibenda erant hoc auris sibi ae Imperio retinuerunt, ut ex hac vita decedentium maiorum Praelatorum, quos dixi, relicta bona, sive res mobiles, puta aurum, argentum, pecunia cle nodia&c. ac se moventes, Vse delicet equi, pecudes, animalia domestica, serar: ecclesiarum denique vacantium reditus, quamdiu vacarent, cederent fiseo seu Camerae Imperiali. Isto jure & privilegio gavisi sunt Imperatores Germanici omnes usque ad Frideri eum Suevum,c gnomento Barbarossam, cui Urbanus tertius hoc nomine primus litem movit, quemadmodum in sequentibus audiemus. Scriptores rerum Germanicarum, ut in aliis rebuς, ita in hoc etiam Aurusto- Iram jure&consuetudine explicanda valde negligentes mereTYltant tame apud nomnullos vestigia quaedam obscura,quae diligenter indagata in lucem producemus. V k- Lehardus monachus Sangallensis in casibus sui monasterii cap. r. de Hatione archi
episcopo Monuntino, qui Ludovici IV. ct Conradi I. Augo fuit, sic seristat: Paretio post i mpore confectus Italica febre cruce non exacta diem qbiit. Egit tamen il Salomon Constantiensis Epi opus pro animi eius precibus isopibus, quantamcumqu/ potuit: SCRINIA EIUS Hattonis PALATIO ADDICTA - . SIBI NON PRODERANT. -
Adamus Bremensis historiae ecclesiasticae pag. ter. Historia archiepiscoporum Brernensium edita ab Erpoldo Lindenbruch pag. 46. Albertus abbas Stadensis, Alberius Crancius in metropoli lib. s. cap. it. pene iisdem verbis de Adelberto archiepiscopo Hamburgense haec habent: obiit esurissimus noster metropolitanus AdeIbertus II. Kal. Aprilis, Indicii one Io. His es annus Domini nostri Jesu oris i torri Alexandri Papae II. Henrici quarti 17. Praeter libros fandiorvms reliquias vel i- menta sacra fere nihil inventum es in thesauris ejusdem viri, quae tamen o Ad NIA . REX ACCIPIENS, una cum praeceptis ecclesiae tulit etiam manum S.Iacobi
Apostoli, quam dono Vitalis Venetorum Discopi ab Italia rediens quondam secum de
Chronicon Laurisheimense editum opera Marquardi Freheri JCti ct consiliaria archipalatini, in historia Henrici eius loci abbatis quadragesimi haec resert: Fru mentum reminum, quod eo anno abundat imp provenerat, eum bis, qua ab anno pra- terito more suo copiisse confermarat, partim ab ipso distributum, partim temere distra
Haec apud istos scriptores, quae eis obscura, aliqua tamen monstrant iuris hu ius Imperatorii vestigia. Disertius & explicatius rem indicat continuator Helmol et Buroviensis, Arnolduu ex monacho Santaegidiano Brunsvicens primus abbas Lu- censis, lib. 3. cap. i6. Ubi de Urbano III. Papa, cum Friderico Barbarosia Romae disiceptante, sic scribit: A mabat etiam Urbanus Papa) quod Imperator Episcoporum exuvias injuste acciperet, quae dum ipsis mortuis de ecclos rapiantur, e elesiae quasi eorrosae'exspoliata ab Episcopis subintrantibus inmeniuntur ; ita ut ex nece late quadam raptores injusti inveniantur, dum ablatis stipendiis, quae inivsta prurride nomo resarcire eogantur. Et ibidem cap. 17. Philippus Archiepiscopus Colonienta, quem cumprimis hoc privilegium Caesareum . λ. . Oui
172쪽
Urbano Papae) quod justam contra vos carissam proponat, quod mortuis Episcopis con- iliciantur ecclesiae. ita ut ablatis omnibus mobilibus D stipendiis tr entis anui, Discopus stibintrans omnia exinanita inveniat. Haec Arnoldus Lubecensis S ex eo Albertus Crancius Saxon. lib. 6. Cup. o.& I. Verum Imperator sapiens & cordatus ins iti bili Ponti sit cum avariti , E piscoportimque πλεο1ιξω animadversa, sui se officii, quod Romani Imperii reditus di ve ctigalia nequaquam imminui, sed conserrari cic pro viribus meliora reddi postular admonens, Coloniensii Archiepiscopo, eiusque complicibus macule respondet his verbis: In meritate compertum habemus, quod praedecessores nostri anti vi Impera res. hoe juris habuerunt, it defunctis Episcopis investituram Pontificalem sine alicujus pra judicio probatis personis liberrime locaverint. Sed quia hoc ipsorum moluntate ista itim invenimus, ratum habemus. Hanc mero minimam scintillam juris nostri, quam in
menimus, nequaquam mutari permittimus. Hactenus Imp. vere Germanus. Ecclesiarum vero vacantium reditus, quam diu vacarunt, fiseo Caesareo cessisse,
ex eo patet, quod huic iuri renunciare necessiam habuerint Fridericus II. ct Rodi plius I. In p. illius bullam auream edidit Baronius lib. singulari de Monarchia Sicit.
pag. 63.&69. edit. Paris. Ilium quoqΠe, ait, dimittimus ab umisi et utamus, quem in octacupandis bonis decedentium Praelatorum, aut etiam Ecclesiarum vacantium nostri conoe merunt Phitecessores committere, o motu propriae et oluntatis. Rodulso totidem verbis in sua confirmatione a Gregorio X. Pontifice ea renunciatio dictata, & ab ipsi, praestita est Lati sannae anno MCCLXXV. Quanquam idem Fridericuςjuri suo adeo non resignavit in alio diplomate, dato Cremonae anno MCCXXXIIX. inter alia ita scribit: Quodin turia nostra, dictante sententia Principum, is de speciali petitione conqui renituta sit obtentum, quod qualibet Imperator in indicta curiapercipere debet intepraliter, 9 macautibus ecclesti omnia, usque ad concordem electionemhabere, donec elemus ab eo
Non destiterunt tameArchiepiscopi&Episcopi Imperio Romano subiecti, hoc si-xiam volvere, & Imperatoribus quiritando molesti esse, donec voti redderentur con
potes, quod demum factum est tempore Henrici VL Friderici Barbarosi e filii ; qui
cum unice hoc ageret, ut Imperium suae familiae haereditarium iaceret, neque qui quam Principibus, ut quod volebat abiis extorqueret, denegaret, huic avito juri renunciavit. Ciun vero SaΣon es induci non pollent, ut Caesar i in tam insolenti nego-ciogratificarentur, nihil in Imperio inimitatum est, mansitque Cisaribus jus tirum integrum, usque ad obitum Henrici VI. Videatur Chronicon Belgicum Magnum ad annum MCXC. Tunc vero Principes majores, penes quos tum temporis potestas fuit designandi novum Caesarem, de electione di cordarunt, quibusdam Philippum Suevum, aliis Otionem Saxonem, Henrici Leonis filium, eligentibus. Hi duo de ho nore & dignitate semel oblata retinenda soliciti, vel inviti cogebantur gratificari suis fautoribus. Qui etiam per hanc occasionem, cum jam non amplius lis ellet de paupere regno, neque exuviae Episcoporum, ut nuper, tenues & non magni ellant momenti, sed dignae, pro quibus vindicandis laborarent ex illa exactionis, quam vocabant, molestia atque onere sese eximere atuue in absolutam vindicare libertatem ma-Ximopere satagebant. Manifesta haec & plana ex literis, quas principes, quorum suis fragiis Utto quartus electus est, Romam ad Innocentium 4. Papam miserunt. Exstant apud Caesarem Baronium, historiae ecclesiastica tomo Io. Nos pauca inde trans Eribe
173쪽
a maximum succedentium previm, parum consulte illa admiserit, lati tori judicandum relinquimus. Hoc cer , non ubivis locorum morem illuni in valuistiti neque omnes Prae atos in Germa- I . 1 ε nulli tarn libertatem adeptos. Colligitur ex diplomate Ca tareo Ottonis 4 prae- ' iquod cum non parum re ira, de qualite agimus, illustret, ex codice manuscripto
aes rancipalis, O demum suffraganearum eccles Iartim siuarnm con cunδ. cxn aes antiquata conluetuiue omnium Epistoporum decedentium. qui de Iurisdictione hun , in qui incunque reait: s, reliquiae fisco credere deleavr I errasi, ob seceram dilem rati archiepisopi, Ut que Aersinae reverentiam Accelsor:ι in, dummodo a praesenti toga carnas exeunt, ' σα tum S straga eorum sinorumjure 'rasus, inper tuum concedimus,ut omnes pro irentis Epistopales, quiae uouis ινρου Imperio ceue eo uevemur. dem ' ad asu imrum .ce . Cautur, O coE Za reserventur. Statuentes, ursi decedentes pi aliqvilus ibi is fue- ' Lrint innodati, exi et solvantur, ex hoc tamen se eoa, grana nostra conum pQ e testam. o mn gue ejus S ra missas, cum omullus earum familiis occasone memor ara . minores esse peciali is sonoratas, G c. Datum Bruniuigae anno Iro8.13. Kal. Jia a
. Junii. H to&exauctorato, cum Eridericus secundus successor designaretur, non potuit ι ' : lide gaudere dignit ate nova, nisi iure a maioribus suis sine injuria usurpato,& miner ab avo Friderico Barbarosta contra vulturium istum transAlpinum Urba I . Papam masculo animo defensio, in magnum Imperii Romani, alius per investiti in Episcopalium alienationem plus eatis enervati,det hirnenturn, inconsulte se ab
. Habeo imperatoris hujus diploma datum Herbipoli an. iri 6. s. Idus Maii, pauca adicribam. In nomine IunELe . individuae Trinitatis. Frideri stra Dinatiorum lax, temper Augustos ex Siciliae. I ad pridii lutum, egum, . Dominus dominantium, in memoriam ecclnotio sanguine scripsit, ita regio decet cuso irer Pore, v eat, quodilusgratiae lardeatur obtenebrare decorem, quae a tanto procedit Ut ergopos terreni regni fastigia securius exspe lare ρ imus ab ipso aetematis coronam, cum nostrae de Potionis ministeriopei man erit taliae integritatis . as O si Chri ti, grata sui status debet a nobis percipere potius incrementa, quam i tib quadam oeci est vitulis propossema mim indumenta discerpi : ideoque et
a illum conpuetudinem detestantes, quam antecesseres nostri Romanorum Impe ita 1 te; in cathedrales exercuerunt ecclesias . Abbatias, quae manu Regia porri e, quod zidelicet decedentibus Episcopis . Praelatis earum, non tam reliquia rea em consuerant occupare, convertere tu proprios occV et as,
174쪽
quam etiam reditus oepromenti uper totius anni curric
' in Milolvi debita decedentis, nec succedenti praelato necessa γ con uetudini,sive, i, zelquocunque zocabulo exprimatur, r. i a re Perentiam craca xι, cultas in corpore nostro b ulamus insinnia, '. perpetuo jure donantes, auElor tate regia statuentes, ut ecesi sitarum omni interra Iemper in omnibus permanente, res reditus buyusmodi in nenda debita z dentium pr. lorum, in auos ecclesiasticos uiusper manu s legitime succe ext bere conUertantur. Obsecramus igitur easdem eccle ira in Pirtute altissimi c nar, quatenus ob hanc muni centiae nos egratiam, apud altissimum suppler ὐ tur nuperfectum tuta orationibus, e post terminum vitae nos e auniversarium olvo stridiem in pernet tiae commendationis memoria retinere c. Testes diplomrim eisden, Walterus
Haribertus Hildensemensis Epi . scopus, Tidericiis Mersburgeiliis Episcopus, Siboto Havethernensis Episcopiit ricus Palatinus Comes Reni, Beria hardus Dux Saxoniae, Hermantiu ς Lant Turingiae, Tidericus Marchio Misin iis, Conradus Marchio de Land berg, tus marchio Brandelaburgensis. Comes Fridericus de Brene, Gevehardus Euavius Magdeburgensis, Comes Adolinis de Sehou enburg,ComesBurcha usi . seli, Comes Algerus de Holinstein , Albertus & Gevehardus Datres de Ari J Cone de Mincainberg, Basilius de Oiterro te, Guncgillinus dapister, Tiderici, f bil, dcc. ' Verii quod Romanus Ponti sex hanc Praelatorum caussam, vel primus . to dam suscepit, vel agi coeptam tam diligenter fideliterque juvit & promovit, line, duas fecit ob causias, nempe ut Imperatores Germanicos, quorum potentia dc al . : εἰ ritate curiae Romanae, inter immodicas opes luxuriantis, petulantia di libido coei-XV relaenarii e poterat, enervatos di imbelles redderet: Episcopos autem, quos Can
175쪽
ι Petrus Verdius intrita Coloniensis in catalogo archiepiscoporum Colontei n, ne Idolum suum Romanum offendat, in historia milhelmi archiepiscopi rapbi hanc dissimulat contentus dixisse: Reliquit Episcopatum omnibus rebus necessariis, i re frumento relertissimum, quae omnia post ejus obitum, ita bremi absumta sunt, ut si nihil reliquisse miraretur. In historia vero archiepiscopiJoannis vix uno verbu- rem attingit. Interim, inquit, summus Pontifex Urbanus C. cvm ibi ad suas manus ο- t. i assum isset, ac vindicasset, quem ecclesii proceret, fecum evenit. Festiui autem vulturem cucullatum, ex monacho Massiliense Papam, alterum Gem, dioeceses&monasteria everrentem, nihilque, quod non eversium at te exterium, relinquentem, Urbanum dico V.qui quod ipsius antecessiorVrbanus tertit Versipellis&callidus hypocrita, ante annos circiter centum Sc octoginta duos, injustum adeoque ecclesiatum corrotionem &exspoliationem, id est, mani stum sacrilegium vocare non dubitavit, impudenter Sisine exemplo perpetrare haud erubescit. En etiam Adolsum Coloniensem Praesulem luentem poenas inconsultae illius &i osterae sententiae, quam antecessior ipsius Philippus contra Eridericum Barbaros tum Roma , tum alibi in Comitiis Imperii protulerat. Vere ergo Claudianus inopium lib. . Quam bene compositum est terris. ut semper iniqui ructus consillii primis auctoribus instet. Et Lucretius lib. . Circumretit enim fraus atque iniuria quenque, Atque unde exorta est iu eum plerumque revertit.1 Hoc nimirum moliebantur Romanae Harpyia: si, ut Hieronymus loquitur, malitia tantas habuisset vires, quantos conatus ut quod in Italia per inveteratam, sive veteratoriam consuetudinem obtinent, idem etiam in Germania, ubi opulentiores ' magis divites Praelaturae, inobservatis molitionibus impetriarent, nempe uesteius bonis per fraudem insatiabilem cupiditatem explerent. Morem litum Italicum graphice describis Theodoricus Niemius, quem nostio cur Magdeburgium nominent Fabricius in Orginibus Saxonicis lib. 2. ct Petrus sinus progymnasmatum pag. i99. cum Ni hemio agri Padibornensis opido oriundus fuerit ex scriba Pontificio primum Verdensis, deinde Cameracensis Epise in Nemore unionis tractatu 6. quem Labyrinthum nominat, cap. 36. his ver
Hi boni Episcopi, Abbates ess Praelati Italici) Christo pauperi, et ejus pauperibus t acerrimi es parcissimi. sed fisco fideli simi, cui omnem eorum subsantiam mimi mistrὸ
vendo conseret ant. Alorientibus enim dicti Episcopis, Abbatibus GPraelatis, ο- ita per eos relicta quae spolia D merito appellantur collictores frutitium Camerae A. Dilec recolli punt, oin usus eorum, seu Camerae praedictae convertunt, metentes messin, quam non seminarunt. Per has depraedationes edi rapinas, ultra quam diei potest, thedrases ecclesiis N monasteria Italiae defructa Irint, espauci in eis, scilicet monasteriis. instri ρο monachi detunt. Hi etenim collectores es o tales, simulante amaritid. his malignis spiritibus quodammodo sunt aequalis . quia ipsi Spiritus animas eorundem morum Vraelatorum ad ima inferni demergunt, es bi caduca bona illarum omnia totat o con 'munt. Haee dicto loco Niemius: qui idem lib. a. de schismate cap. Io. addit, non e
a i semper, verum saepe-numero priuventam suille a raptoribus decedentium 'rum mortem. De Bonifacio non quem modo improbum mereatorem, m
inverecundum is ingeniosum quaesorem, is in fundum iniquitatis descendentem e inus in Cosmodromio aetate 6. cap. 87. petram scandali es lapidem ossensionisito verba ejus ista sunt: Hic etiam Argus antistes, libros, me stet, ut en ilia, tas suorum curialium edi Praelatorum, a buc quandoque ipsis agonizanti bies . peri inciales suae euria ad Me deputatos, pro se recolligi fecit ad instar cormi in praethiantis. Nullus etiam dubito, quin Bonifacius nonus, ex isto iure Caesarum, cuius dba mas riderici secundi meminit, quod nim ixum Imperatoribus licuerit ab obtru Pr lati cuiuslibet majo is, reditus re proventus per totius anni curriculum prorsus auferre, sias excogitaritAnnatas, novum anteaque inauditum aucupii genus, de quibus Ni . - ἡ Ζ a a miua
176쪽
co ore, primos fructus unius anni omnium ecclesiarum Cathedralium sAbbatiarum ma cantium suae Camerae reservamit, ita quod quicunque ex tune in Archiepiscopum, mel Discopum, aut Abbatem, per eum promoveri moluit, ante omnia cogebatur solmerepri '. mos frauctus ecclesiae mel monasterii, cui Vaelici moluit, etiamsi nunquam possessionem ejusdem consequi poisset, de quo ipse Bouilacius penitus non curabat: imo kpe dicebat, utinam non adipistatur plessionem ecclesiae mel monasterii huiusmodi, is quam, vel ad quod eum promomi: ut iterum de alio, quem praemeret illi ecclesiae, vel monaseris,si verecenteου pecunias extorqueret , Viue autem, cordate lector, & exsecrare mecum detestandam profligatamque ingratitudinem Romanorum Pontificum, erga optimos Caesares Germanicos, quorum pia munificentia ex inopia pervenerant ad opes: non enim conquievere, neque fraudum, technarum, aucupiorumque finem modumve fecere prius, quam beneD- res suos, memorabili impudentiae ct improbitatis exemplo, ab opibus tanto oneri perneces Iariis ad deplorandam detruderentinopiam, ipsumque Romanum Impe rium, toti olim mundo venerabile ac aeque formidabile, suis juribus, vectigalibus, ornamentis, majestate & auctoritate, turpiter spoliatum denudatumque, vicinis r gibus dilacerandum vexandumque propinassent.
Ab Henrico quinto, & Lothario Saxone, isto bellis civilibus per vim oppresso,
hoc superstitione dementato, antiqvumius conserendorumSacerdotiorum vulgo Invellituram Pontificialem vocant quod a temporibus Karoli magni per continuos trecentos annos dessensum conservatumq;, Imperatoribus ad bella gerenda vectigal erat maxime necessarium, primum extorserunt: quo concesso, ambitiosis Pontificibus, ad omne nequitiae S crudelitatis gen' impune exercendum fenestra patefacta est.
Secuta post annos centum,& quod excurrit, iniquis timeti spoliatio heredit istius ecclesiastici, de quo hic disserimus. Potuissent eo jure di privili rgio bono titulo uti & gaudere nostri Imperatores, utpote quorum liberalitate, etsi immodica & praepostera, majores Praelati supra morem modumq; ornati oneratiq; e nt: potuissent superflua bona, quae incautis possessoribus relicta malorum erant irritamerata, sibi & fisco vindicata, ecclesiae ac reipublicae ornandae defendendaeq; impendere. laus vero jure,quove prae textu, eXuviae illa: ad extraneum, eumq; ecclesiastici ordinis, nulloq; cum magistratu hominem, cui cum rebus imperii nihil negocii,quiq; alias plos nimio ab eo detraxime rabidam demersit in alvum, devolvi potuerint vel debuerint, equidem non video. Sed haec,& similia ostendunt, non sine gravi causia Fridericum Secundum, Imperatorem sumis illis omnium temporum heroibus annumerandum,exclamando quali dixisse:
Remeia Imperialis felicitas Papali semper impugnatur invidid. Lege Laris huius
pistolam apud Petrum de Uineis lib. t. epist. 3r. Daunes Naticlerus Chronographia optima volunt. 2.generat. qLANno Domini iri . clara. ut vult Godefridus monachus otio quartus Imperator, cum ad partes Germaniae dimissa Italia declinasset, circa festum Pentecostes comventum Norinbergae principum suae partis celebravit: in quo multiplices Romani Pon
istis contra be calliditates exponens, quam injuste ab illo inbectaretur, declaravit: Adeste, inquiens, animu principes, quibus cura sit de regno, des in eodem rebus gubernandis en me ad vos respicit Teutonici regui quaevis dispositio: vestra intererit eminus evncta projisere. Vestri etiam juris esse fatemur, non Romani Pontificis, Imperatorem creare minutem stituere: mestrum,si qui in Imperio tumulus inIurrexerit, quo miritim exstiriantur, curare legitur,3 Principes megni, cordati proceres, Ius vestrum defendite: pro patriis Esimperii legibus mires exercete, ne si minus, IMPΕ iura es PAH1MONio M di mittatb. Ut autem id fieri possit, perruaseum credimus Romanum Ponti rem quo bellestiis a 'praesumtionibus revocet, si monere blandiloquio tentaveritis. Nam si pro libito suo Eo mano Pontifici nimium, quam expedit, dissimulando, depositionem Imperatoris permiseriatis, actum bremi mestra de potestate in deligendo Imperatore omni dubio ocul intelligetis. His itaque ae similibus dum in concione ad Principes Otto Imperator pero, russet, an imos nonnullorum sibi cone,
177쪽
Ex perillustri S antiqua familia,
Guo monasterium Chremlami ster alas con-
ditum munifee dotat, ditat. Cum Notis
178쪽
Quo in loco occisi filii, GUNTHERI, monasterium Κrenabs in
' Eenante in perpetuum Domino nostro Iesu Christo, qui ab arce poli δε- scindere dignatus es in alaum virginis ac deinde in praejepium, de prae lepio in crucem, de retice in sepulcrum, de sepulcro in tartara, de rar- taro rediit adaethera, binis viris albis indutis testantibus: ad pol remum redersurus ad iudicium, in quo judicio unusquis que quod ges t retributionem accipiet, deputabuntur injusti ad Iupplicia,justi autem admiram aeternam. st
retributio nullum habet terminum, nec in malo, nec in bono. quamobrem propter amorem aeternum, . timorem horribilem, ut evitare valeam mansionem Diaboli, cir hub re merear mansionem cum Grim: Ego Tassio vir illustris , Dux Bojoariorurn, anno Ducatus mei tricesimo, indictione prima, mente tra Iazi, ut de hoc, quod mihi Dominus largitus es, per memet quin aliquid Deo conferrem. Nam bonae memoriae antec spres mei, in quantum potuerunt. res suas devoverunt, ecclesius Dei construxerunt, nugivis opibus ditarunt: monasteria quoque studiorum construxere, cirnon modicas ad ea pecunias tradidere. qua de restatui quoque . ego in animo meo,
si cum summa vittilatione Diu Christi Domini nostri, in ipsius Domine adi carem monasterium, quos, ipso adjuvante, ita fastum est. Nam monasterium construxi juxta fueritum non patum Kremsa, in honore S. Salpatoris: quod cir Deo dicavi, dedicatione tradidi, quod potui, quod bubter auuotamus. stuin etiam abbatem coulia tui nuncupatum Fater, cum monachis sibi deputatis e tit in praediEIo venerabili loco, vita ibi commorantium ruulariter duceretur. Nunc ergo ea, quae tradidimus, int imabo. Ego igitur Tassiis vir illustris, Dux, visura adnotathm est, anno tricesimo Ducatus mei: simulque dilectissimus filius meus Theodo, anno Dacatus ejus primo, tradidi mM confirmavimus ad praedictum monasterium sanni Suisatoris dec. Cum post haec vel ba multis praedia a se tradita Thassilo recensuisset, quae hic inserere operae pretium non fuerit, subdit tandem & concludit Hec autem Omnia, quae supra diximus, per singula loca omnia ex iuturo, domos cir curtes suas, s avellas, h mines tributales, . quicquid illarum est mobile, cir immobile, cultum zel incultum, rura, prata, campos, silvata, aquarum ἱ decurius, vel quicquid ad ipsus pecunias pertinere
videtur, trado atque confirmo, adpraedictum monasterium Er etenerabilem locum ut ab
hodierna die, is deinceps, ibilis firmum Er stabile. Si quis autem qualibet persona
contra hanc cartam traditionis contraire voluerit, iram Dei omnipotentis incurrat, e partem habeat cum Iuta proditore, cir caussam cum uncto Sumat ore, cir carta b.ec nihilominus Armapermaneat. Acta sunt baeo coram multis testibus, mi dentibus cir audientibus : ex quibus hic aliquos instruimus: Virgilius episcvim Iuta mensis, Simpertus Episcopus Rathbonensis, altricus episcopus Laureacensis, Oportunus abbas Vmi precbi abbas, Hatto albud, Gozrich abbas, motiari abbas, Viricus comet, Maelio Comes, Stilucho Comes, Rutubossi, Adester, Haiani . Scripsi autem ego Vmltiprecbi, indignus tamen Diaconus, hanc cartam traditionis, iussus a summo principe Thiasilone, ex ore Sue arti diaconi. Masunt Lec tu praedicio monaserio, re ovante Domino nostro sese Chrso insecuta perpetua.
179쪽
i Tasylonis Recitatii r a Noli ango Lario, Medico, & Caesaris nandi Historico, lib. . de gentium migrationibus. Meminit, sed perobscure, a ἔnus Annal. Boiorum iiD 3. inter omnes&nobilissis iras Briariorum farnilias ni nobilior fuit quam Agilol fingorum, ex qua etiam Duces gentis eligi soliti fuere, nutur Dagobertus Rex Galliae & in legibus B uaricis Agilolfingos nominat . . d. apes Sionis, quibus Dux regionis semper elemis fuerit&eligi porrodet, iconcisione Regum anteces rum suorum, qui id ita fieri debere sanciverint .Pri i autem ex hae familia Ducem putant finge Theodoricum voce veteri Celtica vocatur qui anno Christi so8. Danubium transgressiis provinciam ali lisnam sibi fiubjecit. Ex illustri autem hac Agilol fingorii familia natus est Thaive Fastilo Boiorum ultimus cujus hoc est diploma quod commentandiam nobis
us. Patrem habuit Ucilonem, avumbiiugobertumB ariae Duces. Patre desun- . p
no Francorum Regi se subjecit, ultroque prosectusCornpendium, Belgici civi, Uti . 1
pit. Anno regiminis et . ad diem XIV. anni 1 CCLXXIl. Concilium indiXit Uin' . . D L fingit celebrandum. Pipino rebus humanis exemto, filii & successoris Icaroli, , talem, fidelitate religiose urata, invet ituram Ducatus Boiorum , quam vocant acce
posteam agnum dixere uventutem despiciens,accedentibusque flabellis impe rione conjugis Luit burgae, Desiderii, nuper Longobardorum in Insubria regis, sed a P Orolo vidit regnoque exuti, filiae, iuncto cum Hunnis Ic Avaribus barbaris A paga- . V driis foedere, Francis rebellavit. Contra quem Carolus proiectus statim supplicem de erriuni pernicaci obediendum pronarum paratum invenit. Quae ciun fraudulenter agerentura ad ingenium rediisset Tia assilo, nunquam non regno Francorum puta rebeesae deni
m Capitis damn atus est. I ex haec cap. r. titulo io. ejusmodi legitur: Si quis Dux diem molitus, a Karolo Ingetlieinium, ubi Comitia indicta erant, ad caussam coram moribus regni dicendam, evocatus es L Ibi multorum criminum, puta rebellionis, . I fidiae, foederis clim hostibus tam ecclesiae, quam reipublicae, initi; laesae deni Sue re- am et latis reus actus convi eiusque, a judicibus Palatinis juxta legem Boioario--
ia illa, quem rex ordina erit, tam avdax, aut contumax, aut semitatesimvlattiferius is latus, mel superbus atque rebellis fuerit, qui decretum regis conten erit. ,ri . . ipsius dignitatis Ducatu careat, etiam Uinsuper spe supernae contemplationis, sciur Gudemnatum, tamiam salutis amittat. Tam acerbum suppiliciumThaiulo cumnis deprecatus, a rege, commiseratione moto, id demum impetravit, ut omni i&restitutionis ademta mutato habitu cuna filio Theodone, Laurisheimensibio includeretur, in coetu religiosorum hominum probrosam turpemque vἰ ae enormitatem piarum precum & austerioris institi iti exercitiis piobe Eandem fortunam subiit Luit burgis, caput horum & caussa malorum, i ipsa in suis aetas coenobium. Fasta sunt haec anno 788. ut Eginardus, dc Exstat adhuc monumentum Thassilonis in caenobio Laurishei mensi in V, cum hac inscriptione sequenti.
CONDITUR. HAC. FOVEA. QUE M. PIE. CHRISTE. BERTAS SILO. DUX. PRIMUM. POST. REM MONACHUS. SED. A D. IMUM. IDIBUS. IN. TERNIS. DECESSERAT. ILLE. DECEMBRI
Atque hoc modo in Tassione, eiusque filio Theodone, desiit stirps Agilofingore e diu in Boiaria cum imperio fuit,& in legibus B oariorum non semel non ἰAppendice ad Gregor. Turonensem, sive lib. r. vocatur nobilis gens Anglol in e variatione nominis Thassilonis haec habet Aventinus in Nomenclatura annaliberi) ol angus Lagius commentario de Repub. Rom.
180쪽
paucis in proximum nemus exiisset, ut erat jur enis, aprum ardentim con eculum fuisse, co- γ' f- ' mitibus tardius me ilia Amiui legentibus, ac in nemore demio errantibus. Unde acci
' dit, uti luma , principρα obruerit. isti lisque atquesagittis destitutura interfecerit, HEL . Iolo cane cadameri ad ente: quies post aliquoties, eum de Ieraretur Olius Ducalis,
quaereretur, Laure acum cucurrit, ac latratu suo continuo sermos
, ' -- l Mulorum ubi e a Gunm rus deduxit. Quamobrem in loco occisionis pater V ν ta : . cum f. uit ursta matre, coenobium celebre in honore S. Salvatoris D B. Agapiti a pica i: i . es, quo f. t ri πο istbie luente Chrem amappellavit anno labente a Cbri li nati mittite A . . . tibi ct corpus filii terrae condiderunt. Hactenus L ius. Haec eadem recitans Avit in iis rem gestam iri dubium vocat. Verba addam: Ita qui amprodidere, mihi m erisimile. Mara in oratione, quam Thessalonus in ejusdem templi dedicatione tTheodonis quid vi filii mentionem facit de Gunibero hujusmodi fabula, ne
quidem olfendes profecto tantam rem ille non taciturus, si ita fuisset. De ebova bos, ut originem principiaque templo; tim suorum austisti a mili plebeculae fa imos mulli imperit hujusmodi fabellis ad quaestum constais, allicere obse stare solactenus Aventinus. Sed rejicit haec cap. a. Marcus Vel erus rer. Dr. lib. v. di pri ori sententiae accedit. Tunc marcha Boiariae Annales Francorum a Frehero editit ad annum DCCLXXVm Simili er e Amares in Maroba Bajoariae atque Italiae idib. Marciaena vox, sive marca originem habet Celticam, ut Petrus Albinus Chronici Misiilo'. πολυ ita est teste Reineecio histor Juliae torno 3. in regno Germanico, a. itfieans 'limitem live terminum I regionem limitaneam. Cui, qui cum imperioaeerant Maro ravii dicebantur. Hi tempore Earolum in regnoFrancico num bantur, Avaricus, Chaventanus, Foro fuliensis, Saxonicus, H panicus, ct ordinar nicus. Quorum illi ouidem in Oriente Francorum imperium contra Hunnos, Ava i dc Longobardos: ni Ve
ero in Occidente constituti perpetuo milite Gallias ispanias adversiis Saxonas Rheno incumbentes, Saracenos & Nordinannos, de ant. Wolf Laaius lib. I. de Repub. Romana. Incola: ejusmodi regionis linliciantur Marcomanni, ut Helmo idus inChron. Slavor. lib. I. can. 68. aifirmat his velis: Vocantur autem usitato more Iarcomanni, qui maream incolunt. Secundum l ignificationes marea denotat dii trietiim aliquem ditionis aut villicationis. Siclis '. dolsus Dux Saxoniae conditor coenobii Gand heimentis in literis fundationiis in On limoniasibius ibidem Deo firmientibi tradidisse quicqvid in Gand heimi amni uidena-marca, istu Alunga-marca babuit, in terris, si is, ca pis, pratis, pis, aquis, aqua; umve decursibus, propriis mel communibus, domibus, aedificiis vesp. habitis, et Apogea construciis, mancipiis quoque di mersi generis mel conditionis his marcis Mιt lenam intelligo de districtu circa urbem Eudem, in dioecesi Coloniensi est. ' .' nam ibi habuisse Ludolium suaς ditiones ex historiis certum est, ct Innocentius 3. P anno iam . A ecbtildi abbati sae, usque sororibus re ita iter substituendis omnes, quas tum habebant, possessiones confirmans meminit decimarum in dioeces Coloni
. . ensi, Haliarsa ensi, GHilde emensi, Praeterea Ottor. Imp. in privilegio, coenobio
getasomarchum. Ita in Antiquit. Fuidens a Pistorio editis lib. i. in traditione Ecclesia Fuldensi facta a malefrido, est i inurabone marca S Hrann gero marca : in tradit oi Ercamperathi, xitruero rea : in traditione Hrvadunt, Fri in
one Ercamperathi, xitrebero rea : in traditione Hrvadunt, Elidi romarea, Huu- eromarca, Salagen nomarca, Kiziceberomarca, Scutaramarca , Lutturumare feromarca lae. quarum nominaiam expirarunt. Ex his vero liquet marcha m pagum, ut Althamerus in Tacitum, sed pagi partem aliquam, distrie tum si vepraesecturam uod etiam elicias ex verbis Helinos di loco supra cinato. Sunt autem, m- quit, tu terra Stivorum marcae quamplures, quarum non infima est irenses pro incia. Maroba Bajoariae)Joannes Aventinus lib. i. annal. Boiorum : Ba arus nomen barbarum, obscoenumina: picatumque, semidocto Mulgo protritum, recens est, nuper ab imperitis murparico tum: nec Latinum nec Germanicum. Nusquam apud metere nusquamin et is exemplaribus, monumentis, literis, epistolis, legibus, tabulis,