장음표시 사용
321쪽
In quo, p ter Abbatum celeberrimi & antiqui illius
Coenobii catalogum & res gestas, Saxonica illius aevi historia.& illustrium familiarum genealogiae
322쪽
Henrictis Ecformius Chron. Maltinred
JIddageshusanum monasterium, cum Abbati-ibus suis, Chronico erudite conscripto, ab oblivione vindicavit Henricus Meibomius, Poeta &Historicus, inAcademia Iulia, quae est Helmestadii, clarissimus .: qui non minori studio & labore labo.
ravit etiam Chronicon Mariaevallense , resertum
multis scitu cognituque dignis antiquitatibus. RE
323쪽
Vera erga Deum & homines pietate, egregia doctrina, judicio,
sapientia, usu, auctoritate, & multarum rerum experientia praestantissimo,
Venerandis, doctis, humani miss Uiris,
M. CHRISTIANO PRH POSITO, Priori, DN, IOHANNI FABRO seniori, M. HENRICO SCHELEN, DN. CHRISTOPHORO OTTONIO,
Ejusdem monasterii ConventuabbM. Dominis, amicis de fautoribus suis aeternum honorandis.
Emitto Dignitati tuae, Reverende & Amplissime Abbas, catalogum Patrum sive Antistitum celeberrimi vestri monasterii, quem, enixe me rogante, ex antiquissimis libris, litteris Se diplomatis, aliisq; id genus fide dignis monumentis erutum,ante menses aliquot pellegendum augendumque Una cum literis prolixὶ humaniterque ad me scriptis transmisit. Sic enim D. Tua statuebat, me qui XXX. M amplius annis in hoc fio tenti timo Ducatu vixissem, bc mediocri diligentia antiquitates eius investigassem, investigatas consignassem, suisque usibus allai varem, non tantum materiam illam indigestam in ordinem redigere, rerum etiam ex penu nostro historico non parva aecessione augere Sc locupletare posse. Mirifich, fateor, Delectatus sum vestria eolia lectaneis: atque E vestigio contuli ea cum ista Abbatum seri E ; quae ah incompar tali Theologo Se Polyhistore Davide Chytraeo, amicorum meorum facith principe. iterum atque iterum evulgata est. Invexi etiam illa, quae ex diversis quorundam monasteriorum adversariis mecum PerbenignE a ntehac communicata sunt. Nee erubui ipse coram quaedam sciscitari, investigare viis omnibus, angulosque perre mare omnes, bcscrutari, quinieS mihi injectus esset scrupulus, qui dubium faceret. Λdhibui denique in consilium eos, qui ab annis multis in eodem hoc mecum studio versantur. Corrogatis conquisitisque omnibus necessariis adminiculis, rei manum admovi, lariemque continuam. ac solidam Abbatum omnium, a primo fundationis anno usque in diem praesentem . cum DEO bene iuvante contexui, singulisque Pa tribus, quae vel ab illis laudabiliter gesta sunt, vel eorum temporibus αξ ρογα acciderunt, apposui: qua in re absit invidia victo existimo me operae precium se eisse,
324쪽
cita speroq; . lectore candido gratiam initurum. R Chytraeo Dddreeessi Interdum
tam in personis, quam annorum notationibus, i coegit me veritas, quam in oculis
habui unicam. 4lle, at quantus vir l quod latetur, Se ego deprehendi, secutus est martyrologium vestri templi, in quo T. D. antecessores ordine descripti inveniuntur. Verum quis nostrum ignorat, quanta fuerit superioris saeculi negligentia te incuria in describendis libris ' quanta proclivitas ad numeros aliasque is generis notas corrumpendas adulterandasque Z Quadere etsi in medio sunt aliorum quoque hominum doctorum querelae, lino stomachi, liceat tamen mihi producere moab unicum testimonium Gregorii Haloandri, viri mehercule magni. Is Epilogo ad COSS. Romanos sic scribit: Si qua in re unquam boni auctoru depravati sunt, tum mero in numeris temporum ita mulsis Umagnis erroribus scatens, ut omnem fidem superet. Quam culpam merito in superiorum temporum barbariem is supinam Iibrariorum infeltiam rejicimus. Haec ille. Mihi tutius visum suit acquiescerε in iis, quae secundum D. T. indicationem diplomatum fide niti, corroborarique deprehensa fuerunt. Cum quibus consentire mirificd 8t amicὶ quasi coniurare inveni collectaneoruina meorum notationes. Atque, ut amplius dicam, adeo superstitiose Chytraeus secutus est sim plicem martyrologii expositionem, ut non meminerit Conradi ex Abbate Rid. dag husano secundi Lubecensium Antistitist quem ille, tam multifariae lectionis homo, tamque insatiabilis librorum helluo minime ignoram potuit, cum a Crancio, quem ipse continuavit, toties inculcetur, neque ab Helmoldo , vel Alberto Sta densi praeteteatur: imo in vulgato Saxoniae Chronico vernacula lingua scripto etiam reperiatur. Mihi religio fuit, quicquam , quam minimum etiam Hesset, quod adnumeris omnibus absolutum Perfectumque catalogum facere videretur, transilire vel praetermittere. Atque talem T. D. me hic offerre nullus dubito, quem ut una cum fratribus iis henevole hilarique fronte excipiat, etiam atque etiam rogo, Obsecro. Caussas cur D. T. hanc meam operam dedicem , habeo multas familiaritatem puto M amicitiam, quae ab annis bene multis eum D. T. mihi intercedit, confirmata nuper liceat mihi uti vocabulo Byzantinis scriptoribus usurpatwquod necessitudinis vinculum Iustiniani INeratoris sanctione arctissimum este ses istae non essent, sum ceret altera, quam dixi nimirum, quδd in hac serie pertexen.d1 D. T. vitulo aravi, sicut habet proverbium Biblicum. Cur autem in societatem venire vos etiam voluerim, viri reverendi, eruditione doctrinaeu humanitate insignes, id paucis exponere volenti auscultate quaeso, & cognoscite libenter. Nosti Christiane Praeposite quid debeas sanctae animae, Dn. Lorberio socero tuo: quantum te amarit ille: cui propter modestiam unus visus es idoneus, quem e multis competitomhus, Scholae suae, quam non minus ac seipsum amabat, praeficeret magistrum. Hoc ex vita hac in caelestem scholam evocato, maiore te affecit beneficio ejus in mun
re tuique amore luccessor Windruvius. Is liberatum apistrino scholastico, animarum pastorem, vereque Praepositum nosti ἐγκιδνMHebr. 13. quos Hieronymus prae positos vertit) constituit. Is conciliavit tibi matrimonium Sophiae filiae antecesia Bais sui : quod quam concors Sc foecundum fuerit plaerique meminimus. Illa tempore hunc patrem, eonjugem ejus matrem Pronubam experiebaris. Is idem. clim amplius te ornandum putaret, Priorem collegii ordinavit, qui honos summae dignitati proximus. Leges igitur, scio, libenter u cum voluptate, thm veteres Abbhtes quam tuum Lorberium, M recognosces, quae de eo ex veritate , me pro
Tu verti Iohannes Faber, cum quo mihi a XXX annis familiaritas non injucunda, haec evolvens revocabis tibi in memoriam illud tempus, quo adolescens pauper , Lorberio summa benignitate in monasterium receptus inter conventuales scribebaris : quod beneficium luculentum, tuarumque fortunarum scaturigo quasi, ut praeter spem tibi tunc temporis eveniebat, ita cum gratitudine perpetua animo infixum insculptumque retinebis. Ad te venio, amicissime M. Henrice Schelen, etsi sciam magni facere te lucu-hrationes meas omnes, nec minus quam meipsum desiderare: quod cur facias caussas fortε habes non leves, quae M in vulsus notae r tamen haec monastica hist ria, ejusque de communibus Patronis relationes assicient te vehementius. Nam
325쪽
eui proximE M seeundum Deum magis debes, quam AntistitI Nindruvio P Is in scholam suam puerum te suscepit gratis : adolescentem in Julia aliquandiu aluit Academia cum due per aetatem v eruditionem id praestare posses, ludi sui litterarii magistrum constituit. In quo munere laborioso & difficili, cum fidem Mindustriam
Pariter omnibus probares, conventualium numero te aggregavit. 'Eidem debes uni, quod nunc gregi Dominico praefectus oviculas filii Dei sanguine redemptas verbi coelestis pabulo deinceps reficies enutriesque. Easdem tu quoque Dn. Christophore Ottoni caussas habes cur hunc meum I borem non asperneris. Es enim non postremus ex eorum numero, qui Windruvium alterum parentem experiuntur. Nam ejus ope diutius vixisti in Academia Iulia re sintercessione M opera ad ministerium Ecclesasticum promotus es: ejus consilio, quoties tibi opus est, uteris promptissimo paratissimo. Quod ipsum commune tibi est cυm omnibus collegis tuis, Dn. Henninga Bussen, ctui nunc domi meae aleris Nindruvii sumptu, in eam spem, ut nulli eorum Pietate, literarum studio, morumque sanctimonia cedas. Hoc unum ille abs te requirite hoc ego volo eoque spectat ista, utriusque, quam novisti, cura & solicitudo. Haec illustria beneficia, quae ad vos universos& singulos, viri reverendi, eruditi&humanissex hoc nobili Phrontisterio promanarunt hactenus,"idih largiter etiamnum profluunt , nunquam ex animis vestris elabi debent: neque etiam sicut vos pernovi, ullis temporibus effluere poterunt. Tantum ut sponte vestra alacriter currentibus, calcar aliquod addatur, hanc compellationem ad vos dirigere,vosque in societatem hujus dedicationis venire volui. Redeo ad D. T. reverende Hamplissime Praesul, compater ac Euergeta honoram de , & Chronicon hoc Riddagshusanum, labore non exiguo, neque uni us diei, consa cinatum de manu in manum trado. Illud T. D. alumni M clientes, qui infiniti, ama hunt & in oculis serent: legent etiam vicini, legent exteri, qui celeberrimum vestrum monasterium, vel oculis viderunt ipsi, vel de eo fando aliquid audiverunt. Quid M mus viti litigator de meo labore iudicaturus sit, equidem nescio: laudet vel vitupe ret, susque deque habeo. Didici ego ab eo contemni, Drursus contemnere e quia sic ex usu; hoc tempore; his moribus. Illud me erigit, quod nihil scripsi temerhaut injuriose: omnia ex veritate, sine allentatione, aqua abesse studeo quam longissimis. Deus optimus maximus, qui jam quadringentis M sexaginta circiter annis coenobium RiddaPhul ense mediocriter florere, collapsum ladesolatum instaurari,& denique ab idolomani 1 Pontificia repurgatum, Dominici scholam servitii u sincerae pietatis officinam esse voluit, is deinceps huic loco custos la defenPr adsit, ac D.T. spiritu suo sancto regat ac gubernet, ut Phrontisterio & docentium discentiumque collegio ita Vpraesit M prosit , ut in glorioso die illo, qui mundi hujus finem, regnique alterius ,cujus
non erit linis, initium faciet, quique ab omnibus tam summis, quam infimis, dicto rum satiorumque in districto judicio rationem exiget, audiat dulcissimam filii Dei Iesu Christi vocem Eum ferme bone Uuelis, super pauca fuisti fidelis, Aper multa te constituam, intra in gaudium Domini tui. Amen. Dabantur in illustri JuLIA acade mi a quae est Hel maestadii Saxonum, anno M DCIV. menseFebruario.
D. T. fratrumque o collegarum ejusdem
326쪽
Domino re patrono meo reverenter colinia, s. P. D. M tibi tandem, Praesul venerande, Chronicon Riddags sanum, ω l
. non fine comperendinatus more, nempe accessione non exigua au
itum Iongiusque productum Satisfaciendum aliquando fuit pio desi-1 derio manium leti cis si morum Windruvii, σου μἄ-tiis, qui annis Postrae. ἐ--: e mam devastationem insequentibus, quoties ad ipsum ventitabam, -- fac ii sua non raro, de nova Chronici editionς mecum serio loquebatur. Intellige tin priore editione, nulla tamen nostra culpa, omissium esse Nilbernum , qui sextus ita ordine monasterio praefuit, vir sine dubio Pius, deque monasterio optimh meritus Hunc ab oblivione vindicari, be in librum viventium sic Nieetas Choniates historiam appellat referri summopere optabat. Erant praeterea nonnulla suis locis inlarenda, quaedam luculentius exponend3, pauca aliter referendar nequaquam etiam praetere unda truculenta omnibusque cordatis execranda in annum M DC vl. incidens deum. statio. Haec a me recte curari polle, ut sibi omnino Persuadebat, ita operam meam effagitabat. tum vero maximh, nim ex defectu virium, tam animi, quam torporu, germinum mortalis vitae non procul abesse animo prae giret. Subsecuta est mbes optimi senis: subsecutum bellum, ἰλιαι --κακών, quo durante plu8 damni ah mitibus, quam hostibus acceptum. Haec incommoda, conatibus nostris elim; itera eam Chronici editionem huc usque impediverunt. Ante hiennium edito gemino Antistitum Rid dii gshusanorum catalogo, altero Davidis Chytraei in rem άγ- altero meo, R.T.D. de suprema voluntate Windruvii admonui testatum oue feci, nullam inmemoram futuram, modo suppetiae negocio conficiendo non deessent. Quo faei I. impetrato, denuo laborem hune meumrrimi, meet i, tandemquepublici juris laes. Utinam aequos ille censores inveniati utinam veritas in eo non dissimulata, sed pro lata, neminem offendati Quae luce meridiana clariora sunt, quae is publicos lib- relata. authenticis scriptis comprobata,denique suos consecuta sunt enectus, cui honoreticeam, Hendioque involvam 8 Si quid peccatum est, quod nemo inficias ibit, agno. inrculpa eorum Deo & hominibus; haec Fia cum utrisque redeundi in gratiam rhie modus retinendi in hac vita benedici ionem divinam At prosperitate in suecein s. sed de hac re quilibet toto animo cogitabit, te ut id faciat, nemini non necesse factoqIopus erit. Tu, reverende M a Pilia me Praesul. patrone honorande, meam hane operam.Riddagshusio, de me meisque bene meritό, mihique plus oculis meis adaώmato, lubenti animo impensam, boni consule, tuis collegis commenda, eontra caluis anniantium cavillos& morsus tuere ac defende: ad me quod attinet, qualem me ab armis eompluribus novisti, e pertus es, aliisque commendasti, deinceps babebis. vale longum laseliciter. Dabam Helmaestacti XU. Octobris, qui natalis illustrisΛea demite Iuliae quadragesimus auartus x faxit Deus, ut secundum tua omniumque pio rum vota sit M maneat verae religionis,ac liberalis doctrinae custos, mustosque ecclasiaeti re puNicae cum fructu operam olim navaturos feliciter producat.
327쪽
Abbati Riddageshusano, Domino com patri & amico ibo colendo.
M sitius SATLER, D. Salutem aeternam per Christian precatur.
Eris, , 'verende caer ammasime vir, . quidem non moia fine omm --δο missis, sed etiam magna eam mavrate, Chromeon φαεν-- sanam , i , dignam esse lassico, quod in aliorum etiam manus perveniat,
is publicὸ ab omnibus legatar. Fraterquam enim quod auara om es DemM scire aliquid, in ea cumprsmis, quae ante nostram acta Funt ata remi bane etiam fractum inde diligens lector reportare poterit, quod de multogr vissimis rebus, maximam in vita usum babextibus, admonebitur.
Ridduus a UVenden, fundatar moauserit 'Riddagesissena munificentis simu aeterna memoria e laude iugatis eis,qiadadesistam nominis Avini facultates sua. uberaliter eontulit: licet bae in parte, a veia ficopo, quem sibi propositum babuit, infelici illa flecalo aberraverit. Hane ἐυεργεσίαν quis in hae clarissima Evangebi luce imitatur sImperatores cs principes, qui primieriis er immunitatibus amplissimis cosissium istud Ornarunt, itidem exemplo Aspraeiacere nobis debent, ut emnes es fingis, vo loco, cumprimis autem pii Magistratus er qui eum impario sunt, Itudia sacrarum Mera=um in bonarum artium totis viribus promoveant is eo ervent: ut te me quarum iam nicula religio illibata eonsterriri nee R 'ab. rectὸ est feliciter administrari misit. Vicissitudo fortuna er Sarii cajus, tam Antistitam, tum ipsius etiam moηastersim bonorum 6sis, ut utramque fortunam moderate straminin hae vita, quae vanitati Infecta eis,praeparandum G obfirmandum esse animum demonstrant. Ivprimis autem non sine sapore pia mens considerat, quia in religione ingruisse via det tenebras. Eo enim inque processerant immodieae vitae solitaria istius sive mon Iticapraedicationes, ut equestris ordinis 'viri, imὸ etiam principes, relicto vitae genere,ad quod legitimὸ algae ita di initus Neatierant, in quomo bona o Leta confitenerasterviare potuissent, in monasuta sese abdermes . Maelem Mancta Tuae norma, quam ια- in verba has illi hominain ardini praeberi is regulat vivendi ab hominibus exeogitat cir e fctus est equerentur, cr bae ratione, se cultum magis gratum Dest praestare posse sibi persuaderent, quam si ea facerent vera, quae Deus ine praecepit. Atqui omnia is leti sacrarum liter aram cognitione tinctis, imo pueris etiam, qui Wima religionis adimenta didicerunt notam es , frustra Deam obstruatione traditionum hum aram
talir quia . Prophetas er Christum ipsem sui stoli monachis, id est hypocotis, s duuinealcasse ex Iesaia er historis Evangesica manifestam eII.
Acuere debet diligens barum raram consideratio, tam Doctorum, tum auditorum piorum diligentiam, ut summo studio ca aut, ne eulpa cr i oram negligentia, tanti is Ecessam errores irrepant: quod quidem faetu fit, ubi auditoris,sana doctrina, qua sacris literis descripta em pertas, eam fasidiant, . novitatibus atque fabalis, ut ad Timotbeum Paulus loquitur, impeηsὸ delectantur 3 qaando item Ecclesiarum Doctores atque miviseri magis boc flectant, at laudem ingenii, eraditionis is eloquentiae confe- quaatuae, quam ut genuina sacrae scriptura arterretatione Melesiam adiment, . ad vera pietatis furium auditores scos extitent atque inflamment. caveamus ergo summo stadis sacrarum literarum contemtam. stuam ρrimum enim stri aras απνευςζΘ, qaa sua sanctum Dei verbum continetur, viscere ais a D a re torq
328쪽
ctrina tenebrae ingruant atque invalestant, quod omnium temporum historiae resantur. vi enim iaminibus Uu Oenire solet, quod impio Rui Ababo accidisse legimus, qui cum fideles DEI ministros, Micbam . Eliam audire nollet, )ψο Dei impietatem illam n cistentis, iudicio, Spiritui immundo aures praebens, in aeternum exitium hei urn praecι-pitavit. Neque enim unquam fallit gravissima Pauli sentent tua. Thesset. Eo quod
amorem veritatis non receperunt, ut rhyervarentur, propterea mittet Uir Deu O ca- .ciam deceptionis, ut credant mendacio, ut iudicentur omnes, qui non credunt Peritati.
. vi Eundem fortunam everta es Ecclesia i elici illa siculo, quo monasterium latdilibusnum primum fundatum est . annis sequentibu3. Cum enim tum temporis intemplis tar ficiatis, sacrae sileraepropemodum conticuissent, intricatae . perplexae dissutationes Se Isicorum Doctorum se exercuerunt Ecclesiam, ut nullus ferὸ doctrinae Grassianae locu3, praeter articulum de scro incta Trinitate reliquus 'erit, quem Doctores illi nimis Iubtiles, simper distentes, neque unquam ad cognitionem veritatis pervenientes, dglutatio nibus Iuta non corruper;nt. Idem ne nobis , vel certὸ poseris n 'is accidat, Sehementer metuo, cum bujusmodi frizolarum disputationum hodie nec fuis nee modus sit,inbas nonnulti sacrarum cognitioni liter aram longὸ praeferant. Visallent igitur, qui ad clavum Ecclesiae sedent, . Deum ardenter inmocent, ut hanc ab Ecclesia psem, quae illo sicuti tam horrendam stragem edidit, clementer azertat. Aspersae sunt etiam huic Chronico nonnulla narrationes historicae, quae de statu superiorum tempstrum nos erudiunt, tar non tantum legentium animos oblectant ac Toluptate quadam demulcent es etiam fructum uberrimum illis impertiunt, quas omnes vel leviter attingere non licet, ne modum praefationis excedam. Vnicum hoc, quod freti legenti mihi chronicon hoc in mentem venit, caeteris, quae in bue bimria commemorantur, addere vi um est. Memini me aliquoties audire ex δε-
cero meo Balthasaro Musio. p. m. cum in superiori bella Brunsvicensi, anno, n; fallor, Issa. bona ista monasterii piis usibus destinata, deriperentur, praedonibus se idem evenisse, quod Oli in iis, qui templum Delphicum spoliaverant, accidit. Nam ad extremam paupertatem plerosque redactosfuisse, plurimos propemodum intra annissati tiministri periisp., quod utinam diligentius expenderent illi, qui bonis illis ita inhiant, ut dulci pane christι, cess, bonis divino castui dicatis, exsaturari neqκeant, eum tamen Christo. Ecclesiae, veram suam Acare neque velint neqhepossint. Sed haec etiam
Ahimus meritὸ ratias ingentes, aeternoDeo patri Domini nostriIESU CHRISTI, quod boe ultimo seculo, non ιantum claram E angelii sui lucem, traditionibus humanis paulo metamenter obscuratam, denuὸ nobis in his terris accendit, sed animos etiam Illustri simorum principum nostrorum Spiritu suo Sancto ita rexit 9 siexit, ut abusus, errores alis idololatriam, quae in Ecclesias monasteria Ducatus huius irrepserant, E medio tollerent, ει tamen, ut bona illa semel Ecclesiae consecrata, profanarentur, neutiquam permitterent, sed Me potius operam darent, ut ad meliores V Perh pios usus conmerterentur: quo fallum est, vi intra paucos annos ex celebri hoc collegio Rid agesbusano, aliquot miri Ams- Di prodierint . qui UEcclesiis re Scholis Ducatus hujus magna cum laude ει fructu praesunt. Faxit idem benianissimus pater, ut praeclarum hoc coenobium sit e maneat perpetuo domicilium merae pietatis, Darinae is virtutum, in quo Deus juxta verbum suum inferipturis traditum, recte agnoscatur re celibretur, donec omnes aliquando ad si bolam ipsius coelestem transferamur, ubi non amplius per obsturum merbum, ut in hae mita st. Deum agnoscemus, sedde facie adfaciem videbimus 26us beneficiis rei a truentes eum umetersa hominum V angelorum Ecclesia cum grata relaeta mente is voce sine
intermissione lavdabimus. Amen. Scri, aa. Iulii
329쪽
Iddagshusium monasterium, vulgus esitherofusen appes
in lati ad primum a veteri Ducum Saxoniae aula & urbe Bruno s-vico lapidem situm, antiquitus fuit, ut etiamnum est, membrum Ducatus ce)us, qui hodie Brunsvicensis dicitur. Etenim quamvis Illustrissimus υ Saxonum 5e Bavarorum Dux Henricus, quem ob animi sortitudinem historici Leonem Vocant, Superbi F. Lotharii Imp. ex filia Nepos sub consobrino
Priclerico Barbarolata dationem paternam omnem, magnamque hereditatis mater
nae partem, in utraque tum Mes halorum, tumo halorum Saxonia, amississet, tamen ab Henrico Crassia proavo, & Eehardo, sive Echerto, atavo illo ditionis Gottingensis & terrarum ad Visurgim, hoc Marchione Saxoniae & Turingio, agrique Brunsvicensis domino) devolutas possessiones a clientela liberas di solutas callodia-Ies appellant,Jurisperici constanter defensas retinuit, atque ad filios deinceps trans misit, Henricum Ducem Saxoniae, Bavariae, ct Comitem Palatinum ad Rhenum, Principem Electorem, Ottonem IV.sImp. ct Wilhelmum: cujus tandem filius Otto cognomento Puer, stemmatis propagator, cum Electorali dignitate titulum quoque Saxoniae cessit Alberto Antistino, deque ditionibus hereditariis, quas adhuc majores ejus a nemine, nisi a Deo, sive ut vulgo loquunturi a Sole, recognove rant, fidem atque obsequia Imp. Friderico II. R Imperio Romano promittens. Dux ab eodem Moguntiae magna solennitate creatus est Brunsvicensis dc Lunaeburgensis, Anno M. CC. XXXV. pridie Timothei, hoc est, XXIV. Januarii. Ducatus hujus Brunsvicensis, qui ab antiquo in. tres Ecclesiasticorum, scilicet, sive Practatorum, virorumque Equestrium& Civitatum ordines tributus est, Abbates Riddag husiani inter primi ordiniis procereS locum etiamnum tener immo proximum. Jurisdictio eccletiastica pertinuit ad Episcopatum Hal inadensem, quam dioecesina vicina Hildesiana diremit Ocer fluvius, urbem scindens Brunsvigam in duas par tem & utrique Antistiti suam, Hildesiensi occidentalem, Halberstadensi orientalem assignans. Initium, seu fundatio, com obii incidit in annum M C XLV. Indict. HX. quo ipso obiit Lucius II. PP. & successor ei datus est Eugenius familiae Cistertiensis monachus, ct discipulus S. Bernhardi, 'ui non unas ad eum perscripsit literas. Romani Imperii fasces tum tenebat Conradus Suenus, ex familia Ηohenis stausia, eius nominis III. Ducatui Saxoniae praeerat is, quem dixi, Henricus Leo, annorum XVI. adolescens, sed ante annos animvmes gerens curama, virilem. Halherstudensem Episcopatum administrabat Rudolfus, ejus nominis I. ordine XVILqui hoc tempore jam undecimum in PraesuIatu annum agebat. Conditor coenobii in Chronico Saxonico, quod Brunsvigae olim, nescio a quo, vernacula lingua conscriptum & Moguntiae anno M CCCC XCII typis expres.sum est, proximis vero annis Magdeburgi inepte & inerudite versum denuo prodiit, relebratur Ludolis quidam nasta: cubus familiae is fuerit non additur : consta ter autem assirmatur ortum fuisse eX vetusta endenorum familia. Leonis dipi ma, quod hoc anno, quem diXimus, datum est, de Ludolla fundatore consentit, dca Leone liberaliter adjutum ostendit. Erant Ludolso, fratrique eius Riddago sundi hereditarii prope Brunonis Vicum: quorum partem, quae ipsi obvenerat, Ludolis Deo, piisque ulibus devovebat. Percrebuerat id temporis fama de lanctitate vitae,ae quotidianis religiosae pietatis exercitiis ordinis Cistertiensis, qui auspice Di VoBernhardo, abbate Clarevallensi, m imis ab Imp. Lothario Henrico Leonis avo materno beneficiis affecto, prolapsis in luxum ct Ocia Benedictinis, religionem pe- , ne fugientem sistere quodammodo videbatur. De illis in hanc Saxoniae partem accersendis cogitans Ludolius, consilium suum Campensi S Amel unxbornens Abbatib. partim coram, partim per literas significavit: a suibus monachos cum impetrasset, coenobium construere aggressus est. . Non alienum puto, de istis duobus monasteriis obiter aliquid addere, cum utriusque deinceps mentio facienda sit, di alterius, Campensis scilicet, Olim magna fuerit existimatio : addo etiam potentia. Si tum est in finibus dioecesis Coloniensis, qui ab Aquilone Cliviam, ab occidente Geldriam spectant, in monte amoenissimo, conditum anno M C XXII. a Friderico
Coloniensi Archiepiscopo, constituto illic Abbate Henrico, qui stater fuit Arnoldi
330쪽
MD--.traductis eo colonis, anno Ialutis Christianae M CC AXAl. incoatum. Aemolitri rehorna, ab Amel ungo clerico quodam & fonte nomen adepta , coepit anno M CXXXV. auspice & conditore Sigefrido Comite Bommenborgio , Henricara ,s ad Visurom, ct Lotharii Imp. soceri, statre geri nO. De hq -MMQ,husani inveni versus duos, quos, etsi rudes β' bisti. duo C dera bis duo, pente
Transierant, Christe, dum fundatur locus i . Fertur prope aggerem Scheppensiadensem, per quem regia viaBrunmissam itur, in Nanicie ista, quae hodie duύ Raulenset di dicitur, coenobium initio coepisse & Mariae CL mmmm. Nomen istud habetBullaEugenii PP.data a.M. i. nihilomur' eodem anno in diversis literis nominatur Ridda husium. Novae hmus appellationis caussam exponit Chronicon Saxonicum, quod dixi, in hanc sententiam: Riduagus amenden, Ludolfi sundatoris germanus,cum videret seatris piam in religione promo venda ambitionem, aemulari eam Voluit: Ideoque praedium, quod habebat paterna ex haereditate ad Wavam fluviolum, Abbati Cellae-Mariae liberaliter dono dedit. N men praedio erat oufin : Verum a possessore vulguslRiddagshusen, quasi Riddagidomum mmcupabat. Cum venissetin potestatem monachorum animadverta loca a moenitate. quam rivulus, piscinae & nemora augent, Abbas relicta Cella Riddacillulium mistravit, temploque & habitationibus commodis extruendis operam dedit. Hae occasione nomen primum eXspiravit,novumque successit, quod adhuc in uis est, licet breviori sono, ut 'pra ostensum Riddereliusium dicant. Vocabulum Uiddas lut hoc etiam addam, significat equitem heroicum, quasi ritit degeri. Est enim Degii a priscis Germanis idem quod Deldii scribiturque diversimode apud aetatis mediae historicos, nempe Daganus mageno, Dago, Dagus, Theganus: Composita ab hac voce mira-fice enim maiores nostri Graecorum more compositionibus delectati sunt) reperias nassim multa & concinna. Adeldagus, Beridanus, Conedagus, Dagericus,Dazohertus, Dageboldus, Dagestidus, Dagomarius, Dagoaldus, Dagminus, Degenhilda, Degenhamus, Dagulis, Eilda S, Erida gus, Foledagus, Fritudagus, Heldams, Helm-uam , Lio agus, Osdagus,Riddams, Mendildagus, & Sesithacus Cheriiseorum rex apud Strabonem lib. 7. Germanici enim scriptores E nostriam in Α mutarunt, ut invocabulis Harminius, Ariovistus, Carolus, Arnoldus,Aribertus, quae nostra enunci
tione sterniani Ernuisti gerit Erithoidit Erelliturilli aliisque infinitis manifestum est. Verum ista obiter & forte ἡδώ ωρος ἔ-. Atque hactenus Ridda husii primordia,
tenuia illa quidem, ut multorum monasteriorum, sed quae exceperint incrementia optatissima, ut apparebit. Monachis quOS a fundatore corrogatos diximus, de consilio Episcopi Halherstadensis, tanquam dioeceani, & Ordinarii magistratus, cujus erat Ad vocatum agere, praesectus fuit R O B E R T v s , vir literatus, vitaeque integritate, prudentia&humanitate insignis. Is praefluit monasterio ab hoc anno, quem non semel diximus, usque ad M. CL. quo e Vita emigravit, III. Junii. Henricum Leonem princ diem incomparabilem, quamdiu in Vivis suit Robertus, patronum & evergetam exper tuu est benignissimum. Erat huic principi ingenerata quaedam erga ordinem ecclesiasti eum liberalitas& affectio perbenigna, qua avum Lotharium hi erare, Ottones majores suos, principes augustissimos, aequare Et agebat. Vidi inlinita ejus diplo mata, Zelum, quem in promoVenda religione habuit summum, prolixe indicantia. Exstant literaefundationis EpiscopatusSuerinensis, quarum partem adseribam. Iahomine faxim D Indietuduae Trinitatis, Henricus D. G. Bamariae atque Saxoniae Dux. Summa aeternae pietatis pro identia potestatem Uadministrationem in temporalibus id iris renilis contulit,ut bouum operemur ad omnes, maxime autem ad domest eos fidei. Sitta