장음표시 사용
351쪽
vide tenebras l) in vita & morte fecerunt parricipes. Promiserunt eidem ac insitie con)ugi S liberis in perist ullo, sive ambitu sepulturam: addentes hoc, se, ubi cumuem terminis DucatusBrunsvicensis obiisset, suo sumptu adductum eadaver in monas rio honorifice sepulturos. . , it in V. Henricus a Uenden, eques auratus, consentiente uxore sua Acelheide, Ludearda filia, Ludolso& Balduino fratribus, certos reditus annuos instituit. qui um Nos homio Riddagςhusiano extrueretur primum, deinde conserva vetur iacellum, in quo parentum, conbugis,& mus ipsius emortualis dies solemnise cro perageretur , 'Anno M CCC. XI Ludolis& Balduinus cognomento Longus equites aurati, VF sui HVnricus clericus Wendent gatres consentiente matre eorum
Gertrude S Bertrada, Lulgares ad Elisabetha sororibus, monasterio Riddagshusano Vendiderunt pagum Bienrode cumJure patronatus fani ejusdem loci. Farnima endenorum ut illustris est & pervetusta, ita foecunda suit multorum excellentium virorum, qui in aulis summorum principum dignitate & honoribus consipicui mere, ae erga cieri ordinis homines munificos & liberales se exhibuerunt Est autem hast familia eadem cum Dalemia, quae non minus illustris, apellationibus diversis sine dubio ortis ex distinctis, quas tenuere, sedibus & domiciliis. Ut fidem rei faciam adducam fragmentum quoddam litterarum, quod tale est Balduinus & Balduinus Datres de Dalem, omnibus hanc litteram in speetiiris in Domino salutem. ob antiquae devotionis & familiaritatis amicitiam, quam pater noster Balduinus,& alii nostri parentes ad Ecclesiam nostramRidgamhuemam habuerunt. cimus dicti sunt fundatores, nos quoque in quantum possumus, ipsorum seque te vestigia praedictum locum omni colimus benevolentia S. favore&c. Datum anno M CC LVI Hie Dalemii fundatores dicuntur coenobii Riddagshusiani, quod citra controveritam debetur Wendenis. Taceo quod invenerim duos statres germanos, quorum alter se endenum, alter Dalemium vocat, utrique sui sunt possieri, ut patebit ex genealogia, quam mediocri diligentia ex literis, diplomatis, aliisque documentis benigne mecum communicatis uestrit ndo laetori non ingratam futuram Ipero. scribere conatus sum, quam operam caudis
352쪽
Ludolos vendidit aliquid agri 'Coenobio Maria Prest, anno I 2 8. adducitur testis in litteris Aberti Ducis Brunsvicensis Iz64. Henricus a Mendena 2 7 8.
353쪽
Conradi i Henrici a a Dese Rosiae.
Rutenbergia Si ridi RHenrisus pa- BaIdvinus amisit parentem intre demortuo fans bimestris. Ad maturam a- puerulus fuit. talem eum permen et primo e-Hujus rura lectus sabbas monasteritS Mi. tris tutor tvit ebaeus Lunaburgi deinde archi- Henricus a episeopus Bremensis, obiit ad-
miles. Baeduinus 1 gr. Henricus a Imenden officium Pineernatus impetrat a Du- Hildiaris obii
354쪽
d si V V mber densi, μligitur Praepositus Hil essem H : evi incio prafuit div nisiiluer se fideliter , Ernesto Antistiti Magdebar o a consiliis.
ibea a Verder. Sophia ingregas monasterium S. Mariae prope Heta. stadium, in quo electa est summasacerdos,fme Domina, anno II 6. die exaltationis Soticis. Obiu Is a. die Aga. iba.
sanctimo malis in eodem mona*rio.
sulfus a Mentin Brunstula gladio tram- verberatur a nobili quodam, eum ante sex septi-aeanas conjugem duxisset: obiit Dominiea δε- moravit IIII. Sepultus ibidem Iohannes h Menden ultimus hujus fa
miliae obiit anno Christi Isρy. 13. Martii, aetasis f7. Uxores ejus fuere r. Arelah Balom. a. Cunegundis a Surichfeld. Eodem, quem supra diximus, anno M CCC M. Hermannus, Conradus, Lu dolias &Johannes, oldenbergit Comites monasurio Valli Mariae donarunt ageNlum ad pagum Eil fleven. In instrumento donationis nominantur Reinerus Ri,daginusanus abbas, Bertramus ejusdem caenobii cellarius, Henricus & Hermannus ambo ex Comitibus oldenburgiis monachi, nic Loccanus, ille Riddagshusanus. Non dissimulabo hic, quod annotatum reperi in FastisMariae densita et nempe hujus Reineri tempore, dc quidem anno M.CCC X. ex coenobio Riddamhu- no novam coloniam deductam esse Walfhusium. Id monasterium ubi sit ignoro: me novi recenseri inter ea, quae subsint abbati Veteri Campi, & quidem visit rati ni abbatis Haesellulani in agro Paderbornensi, ut habet catalogus abbatum Cain. pensium Johannis Dethmari, Coloniae excussis. Forte quω longius abesset hoc coenobium, Riddagshusanus alteri id commisit, sua contentus familia. Dethmarus, quem laudavi testem, Walousensis primordia refert in annum M CCC XX. 18. J o AN N Es II. ccepit anno M CCC XI. quo antecessor dlem clausit extremum. Transegit cum Joanne ab Heide abbate Beetingerodio, nune Martenrode de jure piscandi in Alari fluvio, anno M CCC XII. quo tempore Otto a ΚωtIingen, Ecberri & Hellae Barte leviae filius, Riddageshusi monachum professus est.
In Marten rodensi, cujus meminimus, coenobio Aobatem hoc tempore agebat Johannes eius nominis tertius, cognomento Munstedius, homo imonasterio inutilis, quod ipsius negligentia ad extremam ducebatur inopiam. Admonitus his terve serio & severe, cum nec mores emendaret, nec de monasterio in meliorem statum reducendo, ullam curam cogitationemve lasciperet, a Riddagshusano inspectore &
355쪽
elunxbornense, huius rei gratia accersito, a functione sua remotus est, anno M CCC XVII.
His annis vivebat in secessa Riddagshusano Henricus, Hermanni filius, Comes Woldenbergius, monachum prosetius. Partem familiae hujus supra posui, nunc alteram hic subjiciam, ina tamen ut aliquid praemittam. Sita est lisee Dyna-itia in agro Brunsvicensi, inter comitatus antiquos Peinensem, Ringet heimensem & Winceburgium. Familia Comitum, qui eam gubernarunt, ampla fuit Zc dissu-ia, quippe, quae etiam in diversas stirpes abierit, quae singulae peculiaria sibi nomina adsignarunt. Ex his sunt Comites de Insula, Comites de Woldenstein& WoIden-broke, nec non Nobiles Domini de Vim melctein seu Vim mel sen, qui omnes origine Woldenbergit. Ipsi etiam, qui avitum hoc nomen retinuerunt, cum in pluresitirpes divi vestient, mi ignia gentilitia variarunt, aliis trabes transversas, aliis clathros, qui muniendi causa ad portas penduli suspenduntur, in clypeis ostentantibus.
Episcopus Hildemensis. Hermannus iunior Comes Imi. denbursius.
uxor Ber. nardi G- mitis Da silensis.
Otto. Ge ardus propter adulterium occisus. Uxor Subia. Q. HERWicus, ex equestri Ueltheimiorum Lamilia natus, Riddanshusii et eius est Abbas anno M.CCC.XXII. Cellarii munere inmis est anno M. CCC. XVII. deinde designatur Prior: homo diligens, industrius . c laborum patientissimus. Vix ad gubernacula admotus erat, cum lis ei orta adversus Comites Wernigerodenses, Conradum dc Fridericum. Horum subditi praedia monasterii πλke S Dibb kenstorp invasseverant. Id aegre serentes monachi questi sunt de vi apud Episto pum Halberstadensem: a quod admoniti ComateS damnum resarciverunt, triuuentes laesis agros nonnullos in WaleXen. Fridericus Comes Imrni erodanus
I usivrgis uxor Gebbardus Comes Friderim Domini de Hel- merni g. Ia66. Obiit Iata.drungen. ante annum IIII. Friderisus Lutvr- Fridericus Albertus. Conradus Iohannes. Gebebardus L. IIIS. UOI. IIsI. 13aa. Isai. Α Ludolso Amelungsbornensi archimandrita aere alieno gravato IIemucus RiddaPhusanus emit bona quaedam in Salinis Lunae burg. quod ut sine contradictio-
356쪽
Vivit in Christo, quem templa adoravit inso. ferocientes coerceret. Non poterat p sons adesse Decanus, monachis tamen vum petentibus, inique deesse noluit ideoque ne res cum scandalo comuncta tici diutius differretur; moreque malum augeretur, Vices mas mandavit Henricompos Q SI Ludgemno pro e Hel maestadium. Is causa cognita procoenobitas
Dronunciavit sententiam : cui cum insolentius contradicerent rustici, ab eoderm evestigio sunt excommunicati. Spreverunt aliouamdiu fulmen Ecclesiasticum vecordia quadam, sed nimium ejus onere pretii resipuere tandem, usique interce reotione ice Brunsvicensi, tam a Decano San-Bonifaciano, quam Cus Vicario Pse. o veniam & hanni relaxationem impetrarunt. Facta sunt haec anno
tam v.liheim lux, Henriet Equitis aurari frater, hoc tempore RiddaD
Liasii monactius consecratur. Erat is a Iuventute in litteris humanioribus S. Γhe lotria o clare institutus: quamobrem post annos XXIV. propter praeclara anum corporisque bona dignus visus fuit, qui a monachis Mariarrodensibus abbas eligeretur: ultra quadriennium tamen non P fuit: nam ossicio renunciavit anno M. V phidium monasterii Riddagshusani Oilebium in columellam Ducum M svicensium, Ottonis, Magni, bc Ernesti, ab eorum hostibus nuper exustum erat. mnum cuin non leve ess , optimi princies remoBmm hominum fautores, de a se oriAri isto fratribus providerunt anno M L - αλ Precedente anno Joannes Pontis Romanus privilegio quodam Raddamhu-C-il riarat id hoc eodem anno Roma delatum Abbati inaerico exhibitum est
'' ' rahieu, defuncto antecessore, anno M. CCC. XLIII. concordibus m
si notis minitutus est. Quo ipso tempore Ianus a Marentioli adolescens a patra melino & matre HesdWiga Riddagshusium deductus curullum mninIncertum est an Fridericus sua sponte Ossicio renunciarii: aut facere id sussus
signarit munus, iterum non satis liquet. Deprehendi tamen Frideri cum hoc, banno rursus monasterio praefuisse, S. in munere isto usq; ad annum M. CCC. XL I
'f' ΕΛ dyL,96ba eligitur anno M CCC XLIIX. Quo tempm monacti et rodenses liti abant cum Epissiopo Hildesiense Henrico, Duce Brunsvigio. Ise 1 ἡ nonnulli Canonicis elinus esset Antillas, inventi sunt au maeum ei oppo seerunt Ericum Comitem Scha.enburgium. Cum hoc faciebat civitas Hi leue:
357쪽
ss, cujus auxiliis usus subinde urbe egressias vicina loca depopulatus est. Eversatatum fuit Pipelburga arx: eversus vicus, sive opidulum urbi contiguum, cui nomen ab Aggere. Imasee mr Hildesiensibus gravissime Henricus Antistes, cumque eos Ingenti praelio in pascuis suburbanis victos domuisset, amplius coegit imperata facere, sibique in extruenda munitione auxilium ferre: Eam Mariae urgum nominabat, nimirum frenum, Guod cives rebellantes compesceret. Propugnaculum hoc in tundis Mariaerodentibus extructum, eaque occasione monasterio longe gra- villima mala illata esse querebantur monachi apud omnes: apud Papams cumorimis.
adluti a toto Cistertiensi ordine. Hujus intercessione motus Ponti sex Henricum Episcopi im abstentum reddidit, quod brutum sulmen ille magno animo sprevit, risi que. Elapsis aliquot annis, cum Mariaerodanus praesul, scenae & tempori serviens. Fogitaret, lenta elle auxilia, quae a Papa expectaret, adversiarium vero potentem, ashibito in consilium Eggelingo, Riddamhusano archimandrita, viro S moderato, Ssapiente, conditiones quasdam transigendi cum Episcopo, arbitris ad id delectis o tulit. Petebat pro bonis sibi suisque ereptis, alia quae neque minora, neqiae mimis commoda essent, monasterio ut tribuerentur.υMensit Episcopus, ct pro ademptis alios eis fundos obtulit perliberaliter, ab eo tempore usque ad Lem vitae monasterio amicisumus. I raninctio fi ia est anno Christi M CCC LIII seria tertia post
Dominicam Laetare. Invenit ista aequanimitate apud Pontificem Romanum gratiam Epitcopus, quod Interea aemulus obiisset, sine tergiversatione confirmatus
ini in Episcopatu deinceps vixit, Vicinis, subditis & omnibus aeque carus. Novo primus omnium Hildesiensium Episcoporum usus est titulo, quo Dei gmatia Panae. aequatur, certe copulatur: Hoc modo : Henricus DEI Apostolicie sedis erasian piscopus Hinstensis. Qua occasione, spontene an coactus jussusque id fecerit, non. habeo quod affirmem. Dies anniversarius dedicationis templi Ridda husiani jam annis LXXX. ce- Iebnatus fuerat tempore solstitii destivi, die XV. Iunii,SVito martyri Lacra. Eam sinstivitatem hoc tempore mutare visum iit. Caussa erat. Pro more Romanae E
clesiae superiorum seculorum Abbates a Pontificibus maximis, diversisque Epistopis impetraram indulgentias largas, copiosas, quae dicta die annuatim erogatae, a plebe ex vicinis urbibus, Opidis & pagis confluente, superstitiose magis, quia piri vel prudenter oblata pecunia redimebantur. Fiebat autem, ut partim segetes & agri
pascui a tanta multitudine conculcarentur, partim arbores teneriores ad extruendas pergulas vel tabernacula succiderentur: ut taceam scelera, quae ab insima colluvie, mero largiore victa, invitante laetistimo anni tempore, flagitiose perpetrabantur .
Haec perspicaci ct intelligenti Λbbati corrigenda videbantur. Quia vero sine conis sensu Prietati majoris ordinis Cistertiensium re ni aviori nihil temere mutandum erat, hujus negotii caussa scripsit ad Joannem Cistertii Abbatem rogans enixe, ut is stum dedicationis in alium diem commodiorem transserretur. Cistertiensis gratificaturus monasterio rem in capitulo, sive Synodo monastica generali, proponit, Patrumque singulorum sententias exquirit. Censuerunt omnes, aequum peti: diem solemnem rejiciendum in Autumnum: caveri ista ratione multa inconvenientia, quae Deum iuxta ac homines ossendant. Nec tamen sine Pontificis Romani assensu id publicandum putabatur. Missius igitur ad Innocentium Sextum
Papam legatus, qui preces Abbatis Ridda husam ζquidque patres huic indulgendum
censuissenti exponeret, auditurus voluntatem universiilis Ecclesii Epi opi. Innocentius auctoritate Papali confirmans Decretum Cistertiense ad Henricum Antistitem Hildesianum hullam mittit, per quam Dedicationis dies transfertur in Domin,
eam proximam a talo Divi Martini Epistopi. Huic diei Papa indulsit omnia privilegia, omnesque quas prior habuisset, indulgentias: jubetque; vicinos, salutas suae
satagentes, illuc Cum reverentia confluere Spoenarum relaxationes eleemo*nis r
dimere. Hoc Pontificium diploma Hildesiensis Antistes, de quo supra, Riddagςhusium veniens, publicari e suggestu solenniter mandavit: ipse novam sestivitatem, adjectis etiam de suo liberaliter indulgentiis, honestiorem augustioremque reddidit. Contigerunt ista anno Christi M CCC LV. Innocentii Papae successor Urbanus V. auno Pontificatus sui primo monasterio ToΜ. III. R Z. t se huic
358쪽
le omnes libertates& immunitates, a 'decetaribus suis, sive per privilegia, si-
list debitae remunerarionis communio, a Riddagshusensibus concessa fuit, non privatis tantum hominibus, 1ed integris lacerdotum, monachorum, monialiumque collegiis Usus earum erat, ut quoties defunctus quispiam de comuncto & Qeiato ouodam monasterio, illi collegio fuisset indicatus, pro eo mox instituerentur orati
nos vigiliae, missae, jejunia & eleemo*Dae. Quae pietatis ossicia pari ratione ab aliis o oue pro se post obitum fore singuli exspectabant. Centuriatores Ma eburnici institutum hoc superstitiosum reserunt ad auctorem S. Bonifacium, citata ejus admotatum Epistola. Tempore Caroli M. in usu misse staternitates dubium non est. . in socienatis istius catalogum apud RiddagShusium inscriptos invenio monachos sanctaeetidiano Brunsvicenses, Vallis 'Marianae, Ballenstedenses, Schoningenses Ha- merglebienses, Michaeliteinenses: Moniales Waltingerodenses,Stedesturgias,Tru heeenses, Dorstadienses, Stollertingiburgias, Heningenses, Eglenses, Neindorfien ses.& S Crucis prope Brunsvigam. Gaudebant eodem beneficio Canonici prima xii templi apud Hildesienses, ct Hal inadenses, &alii
Erat tum temporis monachis Mariaerodensibus controversia cum Senatu populodue Hannoverano. Querebantur monachi laedi se multis modis in boni extra ur μ st eis. ouae intra moenia ad ipsos spectabat. Caussa cognita ac composita est .
Meineesheim Riddag husanis donavit ius patronatus iam Ninnigstedensis, Magno
Duce Brunsvicense donationem approbante. - ΗΕ MANNus ejuS nominis alter, cognomento Κissenbrumius, coepit anno M CCC LXXII. quo antecessor ex hac in aliam vitam migravit. Fuerat eis dem Laeellanus. S propter eruditionem mediocrem, subactumque & liberale ingenium, missus fuerat nuper Mariae dam, ut monasterio ad summam paupertatem redacto, peneque corruenti, opem ferret. Fecit quod potuit, verum ista erant loci vulnera, quae alium Machaonem emgitarent. Quia vero Riddagshusanis fratribus nota erat Κissen brugii industria, sagacitas & fides, deiuncto Diderico, Mariaeroda revocatum, sui monasterii abbatem Concorditer elegerunt: in quo ossicio cum laude versiatus est, minime interim oblitus Mariaerodae, cui moderatorem dedit Conradum virum honum, sed aetatis provecti OriS,quem paulo post mors superveniens ad plures transmisit. Successere Conrado unus & alter, verum perta: si splendidae in loeo de sedito miserite, ossicio& dignitate ingloria se abdicarunt. Has frequentes mutatimnes, quae tamen solatii & emendationis nihil, ac ne spem quidem aliquam ostenderent, eum conlideraret Gerhardus Antistes Hildesiensis, ex Baronibus Bernensibus ad ripam Visurgis orientalem prope Mindam natus, princeps litteratissimus, abbatem Riddagςhusanum sui muneris admonuit, daret operam, ne Mariae roda negligenter curata imo neglecta, penitus deperireti Qui ne periclitaretur dejure, quod ei eompetebat, alterique id cederet, consilio cum fratribus habito, ut malorum isto rum aerumnariamque apud Mur rotam finem faceret, prosectus eo duxit secum tres
359쪽
RIDDAGςΠUIT NIT. 373 familiae suae monachos, Hermannum Peinensem Bursarium, Henricum Evennum Priorem & Joannem Oidendorpium spectatae probitatis & industriae viros. Horum fidei, eliminatis tamen prius fucis & inertibus staterculis, ct quos retinebat adseveriorem disciplinam revocatis, monasterium ruinae proximum, commisito sic ut Hermannum Abbatem, Henricum Evesanum, ex academia Pragensi non ita nuper reversum, Priorem designaret. Invitissimi hi exibant Riddaginusio, praeque cael ris Oidendorpius, qui aegre a bibliotheca, cui praefectus erat, quamque libris manu propria exaratis egregie locupletarat, avelli poterat. Verum cum aliter non lic ret, morem gesserunt Antistati suo, cujus paternam sollicitudinem intuentes, de selici iure dissicili successii spem alebant certam, quae nequaquam ipsos fefellit. Per idem tempus Carolus IV. Rom. Imp. Praga concesserat in marchiam Bram denburgensem, quam nuper ab Ottone Bavaro, Ludovici I . F. genero suo em rati &Tange unda d confluentem Albis &. grae desidebat. Eo prosectus Hermantius Riddagshusianus Antistes Imperatori se suumque monasterium hum, liter commendavit, statum etiam Mariaerode miserabilem exposuit. Caesar Rid- gshusanis confirmavit universa S singula privilegia, libertates, immunitat , comRetudines, jura, gratias, a praedeceioribus suis concessas. Diploma datum est Tangermundae anno M CCC LXXVII. XVII. Kal. Novembr. Praeterea condolens inopiae &soli nidini Maria rodae, quod cum olim XXX. monachos Deo militantes, aluisset, nunc vix tribus quatuorve sustentandis sussiceret, abbati eius loci misit trecentas sexagenas grossorum BOhemicorum Pragentis monetae, quibus reditus oppignoratos reluerent, novos sibi compararent. Hujus negocii cunam simul demandavit Riddagshusano, daret ipse operam, ut pecuniae, in usum quem ordinasset, minime Uero in alium converterentur. Litterae datae sunt anno eodem XI. Kal. Nov. Hoc eodem tempore vixerunt Ludolfus,Henricus Oannes aVelthelm,Henrici
filii. Hi beneficio Episcopae Halberstadentis in pago Cremi ingen, Brunsvigae finitimo, & quinto circiter lapide inde distante, possidebant decimam frugum omnium Mgrorum, praeterea quatuor mansios, quos Vocant, cum curia una Sc areis duobus. Haec
omnia impetrato Antistitis Halherstadensis, totiusque collegii primarii consensu, vendiderunt monasterio Riddagshusano perpetuo possidenda. Henricus&Joannes progenitores stini omnium, qui ab eo tempore usque in praesentem diem ex fundatis. sima Velthemiorum familia lucem aspexerunt. A Joanne descendit linea alba , die
Deli se ab Henrico die schivari e 'Au t. Sed hanc iamiliam diligenter a nobis
nucleatam, cum Deo benejuvante, brevi in lucem producemus.
26. ΗΕNRI Cus I. ccepit annoM. CCC. XCII. Huius temporibus Fridericus Magni Torquati Ducis Brunsvicens F. PH nceps bellicosus re prudens, ut Cuspinianus invita Ruperti Imp. optatissimus, optimus Usanctissimus, quique multo labore ad pacem
Irius fuisset Imperium encestaoIgnavo,aSeptemvirisFrancofurti inConutiisCaesaresignatus est e verum paullo post di regnum & vitam amisit. Novi sorte & non ita boni res exempli videri poterat ista a regno legitimi Caesaris deturbatio r sed apud hominem voluptuarium re flagitiosum nullus erat admonitioni locus, frustraque tam primates Imperii, quam germani fratres, Sigismundus &Joannes, aliique ex consaniamineis,a belluina foeditate & turpitudine eum avocabant. Memorabile est fastisque dignum,quod de hoc monstro annotarunt historiographi.Etenim qua diemribergae baptisatus est, ejus diei nocte Priepositi aedis Sebaldinae domus conflagravit, ct infans
Imperatoris aluo soluta aquas baptismi inquinavit Quida urina aquas tum illas,& est va traditate altare misse contaminatum tradidere,in quod designatuSRexBOhemiae adhuc infans, consuetudine gentis illius fuisset collocatus. Nonnulli addunt & matrem ipsius eo partu mortuam. Infausta haec omnia flagitiosium & infamem vitam, ac in gubernatione infelicitatem extremam praesignificarunt. Cum igitur annos XXII. scede indigneque imperasset, sententia Septemvirorum regno exsulus est. Diploma exauctorationis 1 Joanne archiepiscopo Moguntino publicatum, adhuc superest, in quo tum alia vecordis hominis facinora recitantur, tum quod cartis puris Graeci aerea vae vocarunt) Imperatorio signo signatis immodicus, magnarum confusi num occasiones dederit. Et talis quidem encesta . In Riderim Brunsvigiore ZZ a se erant
360쪽
erant omnia, quae in principeViro requireres: in litteris mediocris eruditio, animi ut magnitudo heroica, ita corpus robustum& laborum tolerans, insita, vel potius innata, clementia & moderatio, quae eum singula Electoribus Imperii commendabant. eum Moguntino intercedebant ei simultatoe, partim obscurae, partim apertae. Erat is Ioannes, namiliae Nassicivicae, homo callidus diversipellis, qui quantum accessisset ho noris i potentiae Brunsvigio,tantum sibi metus S periculi enasci serte non inaniter coniiciebat. Qua de caussa principiis obsistendum ratus, Henricum aldecciumComitem induxit, ut domum reVersurum noVum regem invaderet, vitaque privaret. Gesit ille morem Antist iti,& invia regia Caesiarem nihil tale metuentem, cum sicariis aliquot, ex quibus Fridericus Hardingshutius . Cunomannus Falcoburgius intamimud posteritatem nomine indicantur, Violenter adortus, post modicam decertationem partim iugatis, partim captis comitibus illustri loco natis, Fridericum aliquot vulneribus conisium occidit. Propter hoC enorme di parricidiale facinus, ab homine Ecclesiasticoflagitiose perpetratum, commotum est universum Imperium. Alfi diraeterea nassin voces liberiores: sparsa dicteria in Moguntinum: inter quae usurpatum mitα illud vetus παροιμιακὸν : MOGUNTIA AB AN IIQU O NE U A M. Poeta quidam eius seculi, ingenii non infelicis, artis vero nullius, reliquit nobis
Germen Fιlati, nunc denuo vivifcati:
Sicut dum vixit, iterum chrisiam crucimit. Namque ducem framit Fridericum, qui quas David
Brunquic protexit,gentemque suam bene rexit. Transtulit ad Christum respublica, dicitur, sum. Fro qua perrexit, Francfori, heui tunc sibi texit Truditio vesem, quam mortispostea testem. Nj uiter infixit, prope Frituar volnera Diis .... litaalhὸut heu mille r miles validisimus 1lle . . . . .
cernitur ipse fuga, quibaepias ardua is iBelli contrivit. Spes es quod in aethere vivit. Nunc jacet in copia, de quo sunt taliascripta: My fremit in mundo : DE deprimit alta profundo: RI rigidum flectit: CVS cuspide mucroque plectit. Visat ut in casis Dux inclitus ille stilis
o Schmenburgio Hermanni Lerbeccii, Dominicani Mindensis, MS. quod edendum asservo, ubi ita legitur: FRE fremit in mundor D E deprimit alta profundo: I im rimatur : CUScusipide cuncta minatur.
Fratres interemti novi Romanorum Regis, Otto archiepiscopus Bremensis, Bernhardus & Henricus, Duce'S Brunsiuicenses, germani necem indignam, ut par v I-debamr, & multi auctores eram , Vindicaturi, armata manu aggresti sunt,tam adminIstrum parricidii Walde ium; quam ejus architectum Moguntinum, ac utriuSque terris depopulationibus & incendiis magnam vastationem intulerunt. Erant m castris eorumotio Gassiae Lant gravius, erant pene omnes totius Saxoniae Comites αBarones: qui singuli enorme illud homicidium ulcisci volebant. Verum Principes Brunsvigii ista expeditione in tantum aes alienum Inciderunt, ut nonnullis arcibus, Praesecturis, aliisque, tam inima urbem Brunsvigam, quam extra eam post emonibus auribusque, partim divenditis,partim oppigneratis, avitam hereditatem In angustum