장음표시 사용
31쪽
tem filisse instructum Casinium ex hoc iudi care licet, quod , si quando praestare non pote rat illud de quo rogabatur , ita abnueret, ut nemo ab illo discesserit, qui saltem blanda illius oratione devinctum se esse non confitere. tur. Quae dum faciebat, nemo poterat dubitare quin a benefica voluntate proficiscerentur , cum ab eo nihil abesset longius ostentatione , vanitate , omnique re, quae vel minimum redolere simulationem posset. Decorabat haec aequa bilitas vitae, & ille idem Vultus, eademque frons, quam tantopere Veteres in Socrate prata
dicarunt . Qui mores cum admirabili sanctitate coniuncti, incredibile est quantum illi conciliarent venerationis. In Republica ita est versatus, ut nihil praeter ipsius Reipublicae commodum , & Sedis Apostolicae dignitatem propositum unquam habuerit. Qua re fiebat, ut ni hil officio, nihil timori, nihil spei tribueret , S in sententia dicenda constanter ac libere se
gereret. Aberat tamen ab hac constantia pertinacia , carebatque libertas omni acerbitate ;& eiusnodi erat oratio, ut in ea semper ineLset mista gravitati modestia . Cum Collegae ejus
32쪽
II eius probe perspectum haberent singulare ip-- sius studium in Christianam Rempublicam , &intelligentiam magis magisque admirarentur , multum illi quidem tribuebant auctoritatis , ut saepe a proprio iudicio discesserint, quo cum illius suffragio consentirent . Ita diligentissime Omnia , quae sui muneris essent, obibat, ut nil
unquam sine gravissima cauta intermiserit, nec dubitaverit etiam cum minus belle se haberet.
adesse illis coetibus S. Ossicii, Propaganda: Fia dei, Sacrorum Rituum, Episcoporum & Regularium , Indicis , ac Indulgentiarum , quibus adscriptus erat. Ad haec onera, quae ceteris sere eiusdem ordinis selent eta communia , accedebant alia extraordinaria, cum CLEMgrus nihil eL se putaret , quod eius fidei & industriae rectissi. me haud committi posset. Quantum autem in agendo dicendoque ille valeret, satis erit unam rem exempli gratia proferre. Nam modus adhibendus est, quoniam hoc volumine Vitas eYcellentium Virorum complurium concludere constituimus. Erat magna contentio inter Ci-Ves Hortanos di eorum Episcopum , refici ne deberet Templum majus illius Civitatis , quod Vitium
33쪽
1 tium fecerat. Epistopus maxime nitebatur, ut primo quoque tempore opus fieret, non solum propter metum ruinarum, sed & quod Deo decorum erat. Ad hoc consilium pauci admodum accedebant, contra plurimi obsistebant, iblud caussati, pecuniam in numerato non esis , neque quo manus porrigerent , suppetere. Intelligens Episcopus aliud tegi hujusmodi excusatione , nihil non molitus est , ut illas ad suam perduceret voluntatem , sed cum id non potuisset, illud tandem consilii cepit , ut rem ad Pomtificem Μ. deferret . Hoc nuntio Pontilax commmotus , iubet Casinium Hortanum se conser-re , ac dare operam , ut ea gens ad meliorem mentem voluntatemque converteretur . Quo
simul ac se contulit Casinius , Primores c Vocat , eosque adeo sua cepit humanitate , gnamVique oratione pressit, ut nemo ab illo distesserit, qui non omni cogitatione ferretur ad AEdem construendam. Quo peracto , cum universa C vitas introisset in Templum ad audiendum se-lemne sacrum, quod Casinius erat facturus , hic ea verba in concione habuit, ut nemo sere tam inops fuerit, quin aliquid contulerit ad
34쪽
I opus conficiendum , quasi alius populus id facere antea recusasset, non ille ipse qui tum in is dando nullum modum servabat . Caepit igitur Templum aedificari, & Casinius summa cum ca remonia primum lapidem posuit: & ut exemplo praeiret, ex sua re familiari centum scutatos dedit , totidemque annuos, quoad ipse viveret, astagnavit. Huius mandati confectio iucunda quidem Catalo fuit. Nihil enim ille antiquius h bebat decore domus Dei, sacrorumque Altarium . Ex quo fiebat, ut non solum necessarios , sed etiam liberales sumptus faceret in .ssides saceruintiorum, quae sibi commissa erant. Huic rei illud testimonio erit, quod in Sanetae Priscae, cuius Titulum gerebat, quotannis mille fere scutatos impendebat. Nam domum ei contiguam amplificavit , duo sacella non solum aedificavit ora
navitque, fed etiam sacra supellectili, aliquoque censu locupletavit; ac demum novum sacrarium inchoavit, quod testamento iussit ab- sdivi. Sed jam tempus est ut de morte ejus aliqua dicamus. Dederat natura Casinio firmam corporis constitutionem , sed vehementissima ,
quam in studiis adhibebat, animi contentio, assiduae
35쪽
duae immoderataeque vigiliae, voluntariae afficta. tiones , longissima itinera, quae pedibus semper fecerat, adeo illam vitiaverant, ut idem sepe calculorum , ischiadis , ac dentium doloribus premeretur . Accessit eo, quod paucis mensibus antequam Cardinalis crearetur , cum forte scamnum ascendisset ad sumendum e pluteo librum , retro graviter ex eo cecidit. Quo ex casu homo senex & debilitatus in febrim incidit, quam& aliae identidem febriculae consecutae sunt, nec non graves renum dolores . Non est credibile quanta non dicam patientia, sed hilaritate haec omnia ille pertulerit , ut ne vix quidem industriae suae cursum interrumperet. Sed quamvis animus non frangebatur , debilitabatur tamen quotidie magis corpus , ut dysiuriae demum succumbere coactum fuerit. Sentiens Casinius se iam opprimi magnitudine morbi, in quo duos men. ses consumpsit, Joannem Antonium a Florentia Procuratorem totius Familiae Cappuccinorum ad se accersiri iussit, eique omnis anteactae vitae peccata aperuit. Pari modo reliquis , quae ad rei,
gionem pertinent, rite sancteque persolutis, in quo ab amantissimo Francisco Tenderinio, qui per
36쪽
II per hos dies Romam venerat, ad utus fuit ,
postrid. id. Februarias a. MDCCxIx. diem suum obiit, tanta quidem constantia animi, ut beatam illam terram videre videretur, in quam tanquam in portum ex longa navigatione esset Venturus is Quam omnibus esset carissimus , id erit indicio, quod ille ex hac vita migrando maximum siti desiderium reliquit . CLEMENTI Vero, qui non mediocri assiciebatur vel Voluptate ex consuetudine illius, vel utilitate ex consilio atque opera , tantum maeroris attulit eius mors, ut, renuntiata, lacrimas tenere non potuerit. In hoc quoque ille testatam voluit singularem benevolentiam suam erga Casinium , quod ei laboranti mille scutatos muneri misit, ut esset unde ipsi sumptus necessarii suppeditarentur ; quos tamen hic recusavit , dicens opus sibi non esse.
Admiratus Pontifex sanctimoniam & abstinemtiam viri, eam ipsam summam ejus hereditati legavit hanc Collegio Propaganda: Fidei v quit adiungi. Eius corpus conditum est in F clesia Cappuccinorum , his verbis humili sepul
cro sic enim ille iusserat ) inscriptis a
HIC IACET F. FRANCISCUS MARIA CARDos. PRISCAE ORATE PRO EO .
37쪽
Placuit vero ipsius amico & assini Bartholomaeo Albergotio in Templo Maiori Aretii eidem fieri magnificum monumentum , in quo hoc scripsit elogium rFRANCISCO MARIAS T. s. PRISCAE S. R. E. PRAESBYTERO CARDINALI CASINO ORDINIS CAPUCCINORUM PATRITIO ARETINO CAROLI HUIUS BASILICAE POST CONIUGIUM CANONICIET OLIMPIAE ALBERGOTTAE LECTIsSIMAE FOEMINAE FILIOpONTIFICII CONCIONATORIs MUNERE PER ANNos XU. OPTIME PERFUNCTO ROMAE xvΙ- ΕΑLENDAS MARTIAS MDCCxIx. MORTALITATEM EXUTO AETATIs su AE ANNO Lxx I. ET VIII. POSTQUAM PURPURA A CLEMENTE XI. PONT. MAX. FUERAT DONATUS UT IN AEVUM TANTI vIRI MEMORIA PATRIA AMANTISsIMA FRUERETUR
38쪽
Et huic quoque honori fuit, quod Arcadu trita, coetus esus obitum carminibus deflevit .. Sic enim Collegae optime de se semper merito gratum praebere se voluit ; qui coetus etiam declaraverat quanti illum faceret , ei inscripto tertio volumine vitarum illustrium Pastorum L Eundem Petrus Olympius Franchetius e Theatinorum Familia laudavit Itala oratione , quae Bononiae typis impressa eii. Satis de hoc viro dictum erit, si pauca adiunxero de scriptis ab eo editis, ac praesertim de orationibus habitis in Sacello Pontificio , quarum tria volumina iussu CLEMgNTIs xi. in vulgus emisit
haud multo poli quam Cardinalis factus est. Ex his profecto facile quisque intelliget Cas,nium in eorum Oratorum numero habendum esse ,
qui primas tenent. is enim illo uberior ac plenior λ quis ad virtutem libet , paucis immutatis , Cicemnis verba usiurpare ardentius cohortatus est ρ quis a vitiis acrius revocavit Θ quis vituperavit impmbos asperius p quis laudavit bonos ornatius p quis cupiditatem vehementius fregit Z Quae dum agit , ita se peritum ostendit sacrarum litterarum, ut hae nullius Oratoris ae-B a que
39쪽
que in potestate fuerint. Sic enim illas, quo in. tendit , deducit, sicque apte ad persuadendum accommodat, ut ex illis orationem nasci facile appareat; et quod mirabilius est , id tam Varie , tam nove praestat, ut ne suspicari quidem liceat aliquid ab aliis esse quaesitum . Totum tamen dicendi genus non est fanum et nam quandoque oratio turget & innata est , & habet quaedam longius ducta , quae Vitia vix declinari poterant iis temporibus, in quae incidit aetas Casinit. Apparent haec quoque in opusculo , quod inscripsit i Ueta deNuomo esse misure det tempo e deli' eternitd ; quodque Venetiis
anno MDCLxxxII. vulgatum ad Costaini III. Magnum Etruriae Ducem instituit ; ac in primis in panegyricis orationibus quorundam Sanctorum , quas typis commisit a. MDCLXXUII , unde factum puto , quod eundem valde poenituerit
illas sibi excidisse . Praeter haec in vulgus edidit opus , cui titu Ius : I Consigii delia Sapienza , in quo gravissimae sunt ad recte beateque vivendum enuntiatae sententiae , quodque ex Gallico in Italicum convertit, plurimisque locis amplificavit.
40쪽
occhi I 6 7. e 1679 con agriunta, in I a. I CONSIGLI DELLA SAPIEMA: ovvero Raccolia de Ee massime di Salamone necesarie ais uom' per favia- mente procedere; colle ri essioni fulis medesime massime . Trasportata dial nane e uere' DaIiano dial Padre France-sco Maria Ca i d Arex o Canticetao. In Venessa presso Puolo Bagnoni I 68 I. in I a. L ETA' DELI' UOm alle mirare deI tempo e de Veternita . Uenegia I 68 a. presD nolo Basioni in ra. ,ed in Roma per Franc0eo M arrini Xomareb ITCa. in I a. PREDI E deste net Rutasio sporrolico da F. Fran-emeo Maria ae Areuo Canuccino , ostri Cardinale di S. Prisca. In Roma pres Gio: Maria GDioni 1713. in fo-glio rom. 3. Alibi etiam mox impressae fuere . Apostolux Zenus in notis ad librum Fontaninii, cui titulus, Billio- reca deIga eloquen a Italiana cap. 7. in iis . ait, haud il-Ii ignoscere posse , quod minime recensuerit inter sacros Italos Oratores Catinium , che a giorni noctri ejus verba reserre libet ha dato non meno ali eloquenῆα Ita liana , che es, sacro Collegio us gran Gme .