Iani GulielmI Plautinarum quaestionum commentarius. In quo omnes ordine M. Plauti comoediae, tum multa veterum scriptorum, poetarum inprimis, & M. Tullii loca varie illustrantur, corriguntur, augentur

121쪽

s tANI GVLIEL MOtam scribitur. . Ita tibi vicivitate venis laseis lassibus. Vel potius, ne mentiar, accipitur perperam noscribitur. nam lassibin lassis declarant desitigatis ; at debebant, inanibus. nam Iasiis &L- stas promiscua veterum scriptura est, ut ijs de ad int Ocadaxint. Vt autem distenduntur saturitate, ita vacuitate laxantur intestina , non Iassantur. Hoc etiam ex Nonio admonet

Lambinus ; quod vidi cum haec scribsissem, io lised tanti non fuit ut delerem. Illo versu eadem hac scaena, Vocat ad caenwm relligio fuit, denegare nolui.

Interpunctionem mutandam censeo, restigio fuit denegare, nolui non ausus fui negare, ait, irae venturum, ideo negare nolui. caena para

sitico generi res sacra,& cui operam suam denegare in nefarus & illicitis habet. Verba Palinuri vapulantis sunt aliquot scaenis antea. Tua dem Venus noctuvigila. v quod mihi Veneris valde proprium videtur. amat enim haec in primis dea crebra peruigilia, de otiosos dies, negotiosas noctes Lacris suis agundis habet. ea re antiquissimus poeta Laeuius nescio ubi Noctilucam eandem iVenerem indigitat. & is qui prologum Casinae scite& eleganter pr texuit, ipsam palaestram eius deae ex ias, tametsi non hanc ta- tum ob caussam, vocat.de senein puella cum uxorem sitam pruriente loquitur. N

il sperat, si ei si data

122쪽

rerum P - Πιquot explicatio. Curculis emem data.

A D s M scaena sequitur illico, Habent hunc morem plerique az taryVt alius alii 'sicant, reddant nemini. ro dignis re luant ,si quisposcat durius.

sed profecto vere membran et Langit , si qui

pscat clari-. Poscere clarius in nominibus ar

pellandis proprie & latine si loquare flagit re est. Gloisi veteres. Flagitauexit - βοῆς u Διπαι 1ση Eqdam alibi, Απαι- βιωως, Flagito, Efflagito, Profligo. Pseudolo , Si non

Clamore magna m multum mordere. hac fabula, inserius. Postquam nihil', clamore,o hominem posio, iste in iuε me vocat. quq Verba mire hunc locum confirmant, in eadem re & h mine praesertim 'posita. Hi nouitatores, qui nomina tumultuosius &instantius appellant. Cistellatia, Sol semper hic est, que a mane agri Ueram si si flagitator amni que ad sitim. Scsagitium, appellatio clamosa & cum verborum contumelia. Epidico . Flagitio cum maiore ροΠreddes 'pamen. I, c qui ignorarunt, Veram Plauto lettionem hic reddere non potuerunt.

sub finem seqnPL T. Credo hercle esse ab aea. nam ita nugas blatis. Concinnior lectio sir, C. h. re esse ab ula iamdis

123쪽

ubiti est homo, qui te surripuit'

Mirum ni meminerit, turbam fieri, quς etiam smultis verbis eam, ut facta est, explicarn. itaque oraculum putato, non coniecturam, ac

mini istane turbam sera. nam de sua memoria loqui militem , non Plane', manifestum est.

ON geminauerat librarius litteram hoc postremo loco , quam debebat. ea res dictiones confudi t,& sententiam corrupit. Latet Igrassata haec labes est, & per omnes scriptores varie vagata. ita non bene editur in propugnatore pietatis Christiana: Arnobio, libro aduersius Paganos III. Illud vero quod sequitur quale HI, quod deos vobis

inducitis alias fabros,abos medicos,ιanartos,nautas, citharistasauloedos. Venatores, 'a Ares,Cr,quodsi pera rumcos.

Verius est quodsupererat. solent ita latini, cina indigne commissa ab aliquo multa comme- sci. morauerint, postremo adqcere, Pperesse ut hoc aut illud praeterea in se admittat. exem

124쪽

rN CVRe V L. RV AESTIO NE npla ubique se offerui, & notus qui modo succurrit Virgiliomastigis versus. Hordea qui dia xit, superest ut tritica dicat . In eodem Arnobio illud etiam corruptum libro I V. lubet enim s pergere,& periculum facere,tibi ne etiam, G. Pimpini,probare possim ea,quq amico eidem. tuo dc cidem meo Th. Cantero iampridem probaui. Nec non m isti Iouis oles in Trachini,snercules,

o pestiferi tegmnis circumpetit u indagine, nuser biles edere intacitur eiulatu Repono, circumretitus.at ad hoc melius,quam

πῶν λιφνειω, siue obsecrationum & postulationum, quas etiam nunc Deo opt. max. Ec- ιο clesia decantat. & nescio an alibi antiquior . earum mentio: nisi quod Plinius quoque Neros easdem indicat, ut arbitror, cum ad Trai

125쪽

num imp. scribit, Christianossetitossura Te ante lucem conuenire , carmen . Christo quasi δεο dicere. Nam carmen illud haud dubio λι αυνί cs dc supplicationes publicae sunt. Sed in verbis A

nobij pro orator legendum, oratur. id quod etia rv. c. N. Fabro videtur. Sequentia etiam, ut

ex editionibus paullo veterioribus desicribs, mendosa sunt. emaculo dicastos , familiaris communicatores rei. mendi fons, quia scriptum fuit familiareis gignendi casu ecpini inω, de quo Lucillius. Libro V. eiusdem Arnobij omnes legunt. Giluctatus ergo diu cum iuuita est. victus, fractus, seperatu discessit, in quem pietas Liuga

' re ab infando matris non valuit appetim,es salse is bido duiunxi nisi forte dicetis conuentionis in huiusimodi caeptum genus vitat atque execratur humanum; apud deos incestasian nulla. Quin haec maculosissima sint, dubitari non potest. quae enim aut sententia idonea,aut Vo- cum saltim,ut grammatici loquuntur, costructio apparetὶ Confidenter hoc dico, praeclare emendavi , conuentiones in huiusmodi caelum. nam manifesto significat τας σαυUAM-οι πολ- ma σιών. Conuenire, liberis operam dare est is Arnobio lib. VII. . mant Dos foet in , cr&Pnendis conueniunt liberis.Conuentus etiam, concubitus supra lib. ii. Ex conuentulauis inseminati m natisiunt. Hinc explicandus Plauti locus Cistellaria. Illa te, inquit meretricula Lemni- ess selene, or ego hanc mihi educam Ex patribus co

uentisse. Patres cometicu videlicet promiscui

126쪽

r,i e Vncvti Q V ns TroN1 s. sis aduentores fuerant qui in unius scorti nidum conspirauerant amatores. Deinde scri si, caditum : qua voce antiqui libenter usi: posteriores maluerunt in hac re, totium. sic M., Tullius coetum lunae dixit sexto de rep.& Lucretius III. Nil tamen hoc ad nos qui cartu coniugioq. Corporis atque animae con imm uniter apti.

Postea est eodem libro .it, Pudor me habet alma ilia proferre mysteria, quia Lus in Liberi honorem patris it psallis 1 rugit Graecia, im simulacris viribum fastinorum terra toria cunctasorescunt. corrigo, it pha asubrigit aecia. quam labe eo magis .mirum huic loco hqrere potuisse,quod eade pagina de ipsissima hac impuritate item . . dicat. quos per rurater oppida mauubrigit ven ratur antiquus. Est autem subrigere, siue, surrigere, extollere, arrigere, & erigere . Glossae Lo veteres. Subrigit, i που οἰ, υτet Victi. Subri' gQ, α βία ω, ινορθω. Virgilius de fama, Disurrigit aures: significans idem quod Tere lius, m aum Pampin9.Eadem vox in me

do cubat libro VII. AEAM . nasi is brepta culmine conuersiq. ad hiemsigna,patuisse re

abditas, re resierata in maleficia vindicatum. Perspicue verum est , Fur is culmine. hoc est, altius elato. atque hoc liquet, cum ex antecedentibus verbis, tum ex historia , quam M.

D Tullio transcribsit . Libro VI. Arnobi, verba sunt, istis temporibuι priscis Persa uuisi tali ille e

127쪽

ioo IANI GVLIELMIl, moralia ut indicat scriptu,informe rabas lapide, ac nace Scythiae nationes, mum Prognes Thespios. In iis illa, ramum Prognes Thespios , a Gelenij coniectura sunt . nam in veterima editione Romana Canterus repperit , ramum p - iunxi thestiss.scilicet male dissiluerunt litterae, quas coniungo tantum, ramum pro Cinxia

Thestios. Iunonem hic significari paret e loco Clementis,que laudat ille diligetissimus amicus noster.eam Cinxiae nomine Romae cole- Iobant,quod cingulo nouet nuptae praeesset. Festimuli lator Paullus. Cinxiae Iunonis nomen sanctum habebatur in nuptiis: quia initio coniug olutio erat cinguli, quo nova nupta cingebatur. ipse Arno biuslib IV. Vnctionibu ,mluu,superest Unxia, in ' xybrum Onxia replicationi. Verum igitur hoc, quod dissimulare non debeo, etiam N. Fabro antequam me nosset ita visum; quein amici Dsimum mihi hominem etiam hac iudicij si militudine mecum concurrisse, valde gaudeo. Lo De ramo Thespiorum tamen alibi, aut no legi, aut legere me non memini. Vnum etiam adijciam, sed grauissimum omnium & tan-qua υ πουλον Vulnus, optimo scriptori a malis librarijs inflictam libro VII. is Si hirundines garrulae pariterq.cum his porcisensa aliquo humanitatis accepto dras putarent atque existimarent vos esse,sacra . intenderent: honores ergo facerent no ex materysal*s illi . de rebu sed - quibus ali moris emiris , cr natur ab appositione ῬοIulciri. udire a vobis expeto utrum hunc hono - rem an contumeliam potius esse iudicarem.

128쪽

Medicina distinctione facio&leui mutatione, sere'. intenderent honoris vel,honoreis ) ergo fac

re non e. m. a. a. d. r. . q. a. m. e. i. e. n. a. fulciri, audire a vobis expeto . Honoreis Arnobius hic

, quoque seribserat gignendi casu: isti muli ac

129쪽

IN PLAUTI C ASIN AM

I. G. CL UDIO PUTEMNO, CO Iasitano RGA insu prema Curia PMisiensi. S, M o M. Tullium, Cl. Puteane, M in eo multam iam diu Operam pono. neque t men Mistos religiosos imitor, clui Vt germani Cicerones audiant, scriptorem ab illo alium tangere non audent: ne vocula sorte ad calamum adhaere scat, in relliquijs his, quas longa aetas δ' mi sere mulcauit aut mutilauit, non lecta ; aut circumductio verborum exeat, a filo Ciceronis qua fine illi definiunt,aliena. peruersi me hercule homines, qui ut ab impolitie linguam vindicent, mentem ab inscientia liberatam is nolint, Nam, ut iam ait quantur quod volunt,quid magnum fecerint, si verba tessellatim composita & tamquam in emblemate depicta niteant, sententiae nudae sint Ec inan scum prudentia,quae ex auctorum; tum doctri- i, Da, quae ex artium varietate liberali emanatrVcrum prosecto Quam quod tantopere se ,

130쪽

euuntur, non assequuntur tamen . non enim

M. Tullio beata illa verborum & sententiarum copia nata in primoribus sui aiunt) labris, sed ex vetustissimorum scriptorum fons tibus derivata : tametsi situm illum & squallorem vetustatis nitore suo sibi ingenuo deterserit,& mitigarit.Itaque fremant licet qui volunt, nisi omnem linguae latinae non ornatum modo, sed ortum etiam perspexerint, ne in intelligent quidem diuitias Tullianae dictionis,nedum imitatione exprimere possint. Hoc eum mihi suasissiem iam diu , antiquitatem

omnem cognoscendam existimavi, vi rectius cognoscerem diuinumCiceronem: tum ex anu liquis eos penitissime, quos ille & probauit

de expressit maxime, M.Plautum & P.Terentium. Quantum profecerim nescio; triui quidem utrumque non indiligenter. illum, quo foedius temporum 6c hominum iniuria an ini, curia acceptus esset, etiam illustrare conatus sum. cuius opellae hanc partem facio iudicij rui, C L. Puteane; quod, cum a maioribus reipublicae negotus vacabis , ut ad haec leuiora demittas valde te rogo. vel errantem in semii tam reducet, vel confirmabit dubitantem facile summa apud omnes auctoritas tua: cui si

probabor, istorum viti litigatorum dentem Soniorsum facile vel ridebo, vel refutabo.