Corpus scriptorum historiae byzantinae Theophanes Continuatus, Ioannes Cameniata, Symeon Magister, Georgius Monachus

211쪽

200 THEOPHANIS CONTINUATI LIB. IV.

ex balnei iisu detergendis siccandisquo corporibus, madentem adhuc indou muliorcula allatum nccipiens, mappae loco linteique subtilioris pro men-

sue usu fiternit, erepta ive mulieri clavo unus omnia sit, imperatorisquctot mensam instruentis coquique et convivae munus obit. productisque quae pauperculae mulieris Penus erant, Cum ea epulabatur ac concenabat, Christum meum ac deum bello eo facinoro reserens atque imitans. Peracto convivio, lento pede in palatium redit, magnae stoliditatis etnrrogantiae fastusque damnans superiores imperatores; cuius illi nugasai audivissent, uti sue dicturi essent Vat non temere deliciis di siluentem atque ludentem haec te oportuit sacere, fastumque nostrum damnare, sed cum prior belli Iabores desudares, parcoque victu militum amans cum eis lubens, non cum Copis Inalis tuo ac impuris mulierculis concenares.' haec itaque omnia Exosum reddebant Michaelem, deique in illum iustissimam iram provocabant.

38. Quodque his gravius, quod secum habobat sodalitium Satyri

quidam ii erant, ganeones in omnem turpitudinem parati; dixisses Bacchi thiasotas , his illo honorem habens eosque colens, divinorum Contemptu sacerdotales auro conteaetas efites ac pontificum humeralia eis adhibebat, ad haecque turpiter ac impure, quae Pura Sunt, eos Peragere cogebat. eius chori principem, sic nuncupatum Grylum, patriarcham vocabat; reliquos undecim praecipuarum illustriumque sedium metropolitas ι

212쪽

καὶ λαμπρῶν, οἷς ει μη καὶ αυτος ἐκοινώνει, Ουδε βασιλεxειν ἰξίου ' P 125

quibus nisi ipso sodalis sociusque aecederet, ne gratos quidem habebat imperii fasces. idcirco Coloniao praesulis sibi ipso nomen indebat.

quia Vero etiam cantillare divinaque peragere mysteria illis incumbebat, Cantica modulosque explendo citharam adhibebant, modo fiensim pulsantes, et ut illa stridulum argutumque sonum ederet, hoc aemulati quod sacerdotes secreto agitant; modo pulsu libero ac claro sonitu, pro eo ac sacerdotes sic clare quaai perorando pronuntiant. aurea quoque ac gemmis baccata Vaga aceto ac sinapi implentes, atque illis impartientes qui erant Percepturi, Per eum modum impollutis mysteriis illudebant. aeeidit autem ut quandoque chorus hic beato Ignatio patriarchae obviam fieret, cum is supplicationis causa ex ecclesiastico ordine cum clericorum Pompa procederet. hunc ut conspexit G lus, Iubenti,sime rem capessenspulaare auspicatur, retractaqua casula cum sodalibus, contentiore citharue Sonitu, Sanctissimos viros conviciis compluit verbisque turpissimis fatigat. 393 quin Theodoram quoque matrem adhuc superκlitem at luctin palatio versantem quandoque ad se vocavit, quasi illo fausta ei procaturo, quem beatum Ignatiuin esse finxerat. ut ergo sanctissima mulier religiose animo incitata modesto cultu accessit, humi prostrata pro se

vota concipi petiit latebat enim adhuc quia esset, cum is do factu bar-

213쪽

202 THEOPHANIS CONTINUATI LIB. IV.

img ον αυθωρον επωpεις δυσωδίας πλήρο κω ὐηι ιαμ απρεπῆ τας ἐκεινης καὶ τῶν εοσεβεμέρων εἰς ἐαυτους Lζεκαλειτο ἀράς, η και τὸ ιιελλον αποφοιβάσασα τῆς του θεου προνοίας τε καὶ γενέσθαι διεσάφει τω

ζειν εποί-ν οἱ των τοιουτων αι Γιοι καὶ ἐφευρεταί. και πρωτονι ἐν εις εαυτὸν ὁ Βάρδας ταυτα ἐπέρορεν, ιιαλλον δἐ ὁ Θευκτιστος ὁ κανίκλειος πρὸ αυτου, εἴτε δη τω Παντελώύς τουτρο χαρῆεσθαι Io πάντας δη ὁμοθυιιαdὸν κώ μη των πονηροτέρων ἀν-οπτειν διδα- πιάτων ώς ἐπιτροπων ἐπιχειρουντων, εἰτε δὴ του μἐν ἐνὸς ἀναστέλλοντος , του δ' ἐτέρου ριχὶ τὰ ἰσα φρονουντος ἐς ἐριθειας καισυνανασrελλοντος , ἀλλ' ἐπιτρέποντος ιιαλλον, ως καὶ hsιεις ἐν P 126 καθ' ἡμας χρονοις τοιουτους ἐθεασάμεθα. πλην ἐπηγαγον Is εἰς ἔαυτους τὰ κακά, καὶ ὁ με, Θεοκτιστος νυν μν, ως εἴρηται, σφαττόμενος, νον ει ταις αἷς ἐπιχείρει δουλείαις-κατευοδουιυ- νος. καὶ γὰρ πολλων στρατιων noλλάκις προκριθεὶς ηγεμων, καἰ

κατὰ notaλων ορμησας πολεμίων νυν τε και πρὸ τουτου ουδα ιου

νικήσας ἐπέσzρεψεν η τὸ συνολον των ἐχθρων καθυπερτερων, hz- mτωμενος δἐ καὶ πανωλεθρία τὰ στρατευμα τα παραδοος, -κ οἶδα πιε φρονησεως ἀμοιρων κώ λογοω καὶ των ἐν πολέριοις ἀνδραγα--I3 ἐρεριθείας P, ἐρεσχελίας in margine.

ham tegeret. lum ille statim ventri, crepitum foetoris plenum verbaque obscena edens, Augustae piorumque aliorum in se sodalesque diras excitavit. quae et filio vaticinata, divina providentia ac protectione pror-Bus extorrem fore praenuntiavit. Verum fieri non poterat ut qui a recta via ac virtutis tramito abscesserat, ad meliorem iterum frugam rediret, ac quo beati praestamur, Iter iniret. quapropter talium auctores et inventores non mala longiua procurarunt, sed iidem ipsi sibi adsciverunt. priniumque Bardas in suum Illa caput vertit; quin illo quoque prior Theoclistus canictio praesectus, alvo quod omnes una quasi conspiratione homini indulgebant, nec pro tutorum munere, quo sungebantur, a nequioribus eum studiis revocare studebant; sive sane quod uno corripiente alter ex contention non ipse pariter insolentiam reprimeret, sed ex genio potius eum agere Permiti Tet ἔ quorum exempla nec nostra aetato defuerunt. ut ut sit, mala certe illi in sua capita impulerunt. ae quidem Theoclistus, uti dictum est, modo iugulatur, modo in iis quae gerenda susceperat inauspicatissimus invenitur. multis enim saepius expediuonibus ducis potestato susceptis, Pluresque hostium bello aggressus, cum modo tum antea nunquam Victorisversus est aut prorsus nostibns sus,erior, sed victus semper, iisque duas ducebat copiis internecione deletis, sive prudentia rationi Iu-icio deautuebatur ac res bellicae rudia erat, cui nunquam n V Set OPe-

214쪽

γαρ ηλιακων noτἐ ἐκλείψεων δυο γεγενημένων, κατα των Ἀβαπων ουτος προκριθεις στρατηγος Θεομηνίας ἀπήλαυσε δυστυχως' οἴε ιιεν γαρ ναυαγίω περιπισοντες περὶ TUν εαυτῶν εδυστυχησαν,

οἱ δἐ καὶ τῆς ξηρας ἐπιβάντες ταῖς ἐκείνων δυστυχμαις συνεκοωυ-

di παλιν θρασυτερον αψάμενος του πολέμου ἐρ τὰς τέσσαρας μυριαδας ἀπέβαλε του στρατον. καὶ αυθις κατὰ τῶν ἐν Κρήτη 10 Aρύβων στρατευσας απρακτος υπέστρεφεν, οὐκ ὀλωος των περὶ Cαυτὸν ἐκεισε καταλιπων διὰ τὸ φυγῆ χρησάμενον ἀθροως ἀπαλλα- γυναι αυτῆς. ἀλλὰ ταυτα ι ἐν ἐκεινος προτερον ' 40 .νυν MoU ιβολά τινα προφανῆ καὶ κομητων ἐπιτολαὶ καὶ γεις ὀνειράτων γινοριεναι τὰ μέλλοντα τω Βάρδα δεισὰ παρεγυμνουν, οὐκ ἐξ αυ Mτομάτου πάντως ἡ καὶ αλλως αλπω φορα, προνοία δέ τισι του τὸν θάνατον ζητοιντος ως την ἐπιστρο in του ἁμαρτωλου- κατὰ τὸν υπνον γουν εδοξεν ουτος πρὸς τὸ του θεου τέμνος, ψἐπ ύντριον Σοφία, μετὰ του is πανδMutu πανηγυρει καὶ προελευσει φοιτῶν. ως ουν ἀφίκοντο καὶ κατὰ μέσον ἐγένοντο D20του ναου, λευκοφόροι τινὸς ἀνεφαίνοντο δυο τὸν ἀριθμον, τὸ

rem aut studium posuiset, sive alia quadam superiori nobis ratione, alvo etiam illa quam modo dicebam. eum enim aliquando semel et iterum sol deliquium passus esset, Theoclistus adversus Abasgos summa ducia potestate exercitui praeserens dei iram infelicissimct expertus Estr pars enim naufragio vitam infeliciter amiserunt, pars in littus recepti ipsi nihilominus cladia Meil extiterunt. ac quidem ille exercitus ita periit. nec longo post temporo praefidentius maiorique audacia bellum aggressus supra quadraginta milia de exercitu amisit. iterumque suscepta adve sus Cretenses Arabes Expeditione irrito conatu reversus est, non paucis suorum illio desideratis, eo quod fuga usus coeptum repente negotium deseruisset. verum haec illo prius. 4m tune autem perspicua qua clam signa, orti cometae, visa insomnia, mala prodebant quae Bardam

sent exceptura; ea vero non casu seu alias caeco impetu, sed qua

dam illius providentia, qui non perinde mortem peccatoria atque ut convertatur, quaerit Ε2 h. 18, - . . itaque sibi in somnis visus est ad dei templum, quod Sophiam vocant, una cum Miehaelo festivo totius Populi conventu solennique pompa procedere; quo cum venisspi et M miatum templi progressus esset, duos quosdam albis indutos angelica specie occurrisse; tumque ad ulteriora procedentes praeter senem in P

triarchali solio residentem aliud nihil vidisse. hune Petrum apostolorum

215쪽

204 THEOPHANU CONTINUATI LIB. IV.

principem esse putaverunt, ad cuius pedes provolutus Ignatius aceepta- Tum iniuriarum ultionem exposceret. senem miserationis assectu ductum brevi eum se ulturum respondisse; tumque uni adstantium, eum duo a Iurerent Vestibus auro contextis splendido ornati, pugione tradito in aec verba locutum esset Vago dum ' inquit, V hunc quidem ad laevam constituens, Theorgistum ita Caesarem nominabat membratim concideralterum vero Asebotecnon imperatorem scilicet ita appellans in dextra quidem parte colloca, similo tamen supplicium ei denuntia.' Aic insomnium finem habuit, quod nec ipsum somnium sed Veritas suit. 41 destinabat Bardas in Cretenses una cum Michaele, assumptis omnibus copiis, expeditionem suscipere. veniens itaque ad sanctiS-simae dominao nostrao dei genitricis aedem, quam Hodegi Vocant, se suaque illi commendaturus ac quasi vale dicturus, praelucentibus facibus ingressus est. in ipsis vero aedis penetralibus excussa subito ex eius humeris chlamys maximorum malorum praesagium dedit. idem Pridie quam ex urbe discesserat, sivo ipsa ultro sive iam suturao Tei urgente sato, convocatos amicos ac convivio acceptos monuit, sua in illos amicitiae memores essent, ac velut e vita miliaturus eis legata distribuit. verum necesse erat ut illa finem acciperent. Coepta ergo

expeditione, cum in Thracensi*m regionem in locum eui Cepi nomen

216쪽

PerVenissent, qui priores locum occupassent, tentoria certatim ac diligenti opera figebant. in his accidit, sive id dedita opera sive per ministrorum imprudentiam, ut Michaelis tentorium humili planoquo loco

expanderetur, Caesaris autem in quodam tumulo pauloque editiori loco. hoc ita factum, ceu oblatum quoddam ae lucrum Insperatum arripientes, qui Michaeli adversus Caesarem obtrectabant, viro calumniabantur eiquo insidias struebant. ingens tamen Caesaris potentia inimicos turbabat et ad audendum facinus segniores reddebat. tum enim Antigonus scholarum domesticus Bardae quam Michaeli, filius scilicet patri, propensius parebat honoremque habebat; tum duces alii, Symbatiusquo dromi logo

theta, Bardae ex filia gener. eius plane rebus studere cogebatur. Verum nesciebat Bardas hunc fraude a Michaele in suas traductum partes, eiquo praecipuum necis auctorem lare. instructo ergo consilio paratisque insidiis, nc expeditis qui rem praestituri essent, non alii quam Symbatio concredita facinoris tessera est. lain ergo lectis relationibus Symbatius ab illis exierat, impressoque fronti crucis si naculo signum dederat. Verum iterum morae atquε timores, eo quod praesens ac in conspectu cohors Caesaris laederatorum erat. veritus itaque Michael no inter has moras re detecta gladium in so traheret, per quemdam fidissimum coniuratos confirmat, bonaque ac honores pollicitus animis audentiores facit.

217쪽

σχήσεσι καὶ τι/ιαις. καν τὸν κίνδυνον καὶ τὸν φόνον ο ισαρ ἐξέφυγεν , τω δέει τουτων καταπλησσομένων καὶ ἀθυι ιλκαταβαλλομένιον ' ἀλλὰ παλιν δι' αποκρισεως ἐδήλου-Βασιλειω παρακοιριέψ ιενος di ουτος, τὴν ἐπὶ ξυρου ἐστῶσαν ἀνάγκην, καὶ ἀπελέγετο την ζωήν, καὶ προς τὸν φόνον καθώπλιζεν. ων sB ἀκηκοως ο Βασίλειος, καὶ περι του βασιλέως κατορρωδῶν, ἀπορρῖφαι πείθει τὸ δέος αττους, καὶ ω τνης ἀνδρίας ' εἰπων ' καὶευτόλμου ψυχῆς ' ἐπτέρωσέ τε ἄφνω αυτους καὶ εἰσπηδῆσαι πρὸς τὸν ἀγῶνα ἐποιησεν. Ους ὁ Βαρδας ἀθροευς ξιπήρεις ἰδῶ ν κα ὶ καταπλαγεὶς ἐνεοκέ τε τον θάνατον καὶ πρὸς τοὐς πόδας ερρι νε is

C ἰλασι τε καὶ θρια ιβευουσι. θορυβου δὲ πολλου γενομένου καὶ Is ταραχῆς, ην ἰdειν καὶ τὸν Μιχαὴλ πικρου τὸν περὶ ψυχgὶς θέοντα

αλλ' ὁ τῆς βιγλης δρουγγάριος Κωνσταντινος di ἐν μέσω

που συρρυεὶς τὸν πολυν ἐκεινον διέλυσε θρων, ευφημίαις τε βαλ- λων αυτὸν καὶ παρατα εις ἀνθοπλίουν κατὰ των ἐπανισταμένων.

ὁ ἐν δὴ Βάρδυς ουτως ἐξ ἀνθ ρευπων ἐγένετο, καὶ Ουτως η κατὰ πτῶν Κρητων διελυθη στρατια, του βασιλέως κατὰ τὸ Βυζάντιον

42. Καὶ ἔτερον δὲ σημιον πρὸ δυο ῆ καὶ πρὸ τρων

ne sano partim abfuit quin Caesar periculo intus abiret necemque evadereti tanto scilicet metu coniurati Derculsi erant. sicque animis lan N hauia verum iterum misso nuntio XIIchael Basilio accubitori significat In novaculae acie constitutam rei necessitatem esse; desperare so vitam δad Bardae necem se eito instruat. quibus auditia Basilius, deque im- Peratoris salute solicitus, timorem coniuratis excutit, hisque verbis Voaudacem fortemque animum i V mox alacres reddidit et ad certamen facinusque aggrediendum impulit. Bardas eos strictis gladiis in se irruere Contuens, terrore perculsus, praesentiquo vitae animadverso discrimin , ad imperatoris se pedes abiiciti haud tamen fieri poterat ut mortem enfugeret. statim ergo indo avulsum membratim concidunt, mensis Aprilia vigesima erima, indictione quartadecima. tum eius genitalia conto pra fixa per ludibrium ostentant aliive traducunt. ingenti autem excitato tumultu magnaque orta turbatione, videre erat Μichaelem vix non invitae periculum adductum: verum Constantinus biglao drungarius in m dium erorumpens ingentem illum tumultum compescuit, tum faustis ominibus Michaelem prosecutus, tum armatorum aciem tumultuantibus oppono . in hune modum Barda sublato, missa Cretensi expeditione, imperator Byzantium rediit.

2. Sed et aliud signum anto duoa tresve diea contigerat. The

218쪽

DE MICHAELE THEOPHILI F.

διαδηρια τῆ κεφαλὴ αυτου ἐπιτίθησι, καὶ βασιλέα τῆ et 3ιερέα πεν

dora namquo sive alias numine amata, sive etiam alicuius relatu docta structas Bardao insidias vestem quandain, eam quidem pulcherrimam aureisque perdicibus intextam, illius tamen staturae imparem longequisquam pro illa broviorem, sub aenigmato ad eum miserat. tum enim perdices, non aliae quaevia aviculae, temero intextae, tum et vestis Ipsa brevitas, citius quam par esset eum dolo circumventum iri fuero praeaagio. M. Ceterum imperator domum revertitur, quodque nullam prolema tulerat, Basilium magistri dignitato ornatum adoptat. tumque Michael , Impar ipso administrandae rei publicae et eum sua eum illa gerenda simplicitas stoliditasque non lateret, simulque audisset moliri senatum in eum desectionem propterea quia illo principe res Romanae male administrabantur, etiam diadema, rem palmariam ac expetendam, illius capiti Imponit, ac die sacro pentecostes, Maii vigesima sexta, indictione quartadecima, imperatorem constituit, acclamatque in magna ecclesia, cui nomen dei sapientia existit. at quisnam fuerit hic Basilius ac cuias, quavis ratione in notitiam imperatoris venerit, sequens rerum illi gestarum hiatoria declarabiti iam itaque Augusti dignitate donatus imperii curia sese impendebat, aequo a quotidianis ludicris ac Circensibus abstinebat,

nec non a turpissimi pseudopatriarchae Gryli spurcitiis, quibus importuno

219쪽

208 THEOPHANIS CONTINUATI LIB. N.

44 παντων φαν γαρ κορον εἶναι και τcῖν αἰσχρων καὶ των φυσι- κων ε ρηταί τε πολλοις, και ἡ πειρα τουτέ0ν διδασκαλος ακριβής'

τεῆ φθόνεο εαυτον καθωποβαλων, κα4 αντὶ gιλου ἐχθρος καὶ 3εεμι- σ17s ενος ο υιοθετηθεὶς ἐνοφιίζετο. ἐντευθεν ου πολυ τὸ ἐν ριεσω, καί τινα ἄλλον, του βασιλικου ὁροιι υνος ερδεην τηνικαυτα τελουντα Βασιλικινος ουτος ελεγετο, καὶ ἀδελφὸς τυν Καπνογένους ἐκείνου του τὴν ἔπαρχικην αβίαν δεξιιομενου τὸ δευτερον , αγαγῶν την πορφυραν τε ἐνδυει καὶ τὸ διάδημα περιτίθησιν, καὶ τα Παρασηse αD των υποδη/ιαΠὐγ περιβαλων ἐξάγει πρὸς τὴν συγκλητον τῆς χειρος εχ υν αυτον, καὶ πρὸς τ/ην γερουσίαν φησὶν ως εδει παλαι si ε τουτον εἰς τουτονὶ τὸν περίβλεπτον κοσμον, ὼ ανδρες, ἐπαγαγειν. πρωτον μεν ειδος αξιον τυραννίδος, καὶ δευτερον δἐ συμφυἐς Πελει στέφος, απανrα δ' αρι Οἰλυσι πρὸς την αςίαν καὶ Ore Πυ ν ην καλλιον τουτον ιιε ποιῆσαι βασιλέα ἡ τὸν Βασίλειον, ἐφ' io ειεταιιευελκὶs αι ἐφ' οἷς αυτὸν ἐβασιλευσα αυτητης καταλυσεως αυτου η αρ i. τουτο πάντας Περιηιχησαν ἐκπλα- Michael oblectabatur. M) amrre demum omnia nauseam, turpia pariter

et naturalia, tum vulgo serunt, tum perspicue docet quae horum magistra exherientia existit. Michaelem tamen tum rerum potientem, ut aiunt, nulla Circensium ludorum. at neque aliorum, compotationum turpiumque, satietas capiebat. haec Basilius cum prohibere vellet, ac Michaelem procul ab eis avocare modo quidem admonendo atque hortando, modo Ver Civium odia, sacerdotum diras, senatus prope rebellantes animos Prop.-nendo ae velut in tabella coram depingendo, illius sibi imprudens invidiam conflavit; hostisquo loco amicus, ac qui adoptatus fuerat, ipse eXosus habebatur. hinc brevi post Basilicinum quendam imperatoriae tunc celocis remigem, ne illiuA fratrem Capno genis qui secundo praefecti dignitatem gessit, adducens purpura induit, impositoque diademato atquctocreis adhibitis, quod imperatorum insigno est, eo habitu manu sua ad senatum eduxit, ad eumque in haec verba oravit: 'par erat, patres Conscripsi, ut hunc olim vobis illustri hoc habitu virum producerem, cui illest primum corona forma digna regia, deindo cognatum diadema est huic viro, suntque omnia dignitati convenientia. quam vero praestabat hunc me potius quam Basilium imperatorem crearct, quem et paenitet creavisse ' factum hoc ac verba exitii Michaelis origo exstiterunt. istud sic dictum omnium aurea circumsonans nimium cunctis

220쪽

DE THEOPHRO MICHAELIS F.

μῖσος, καὶ σφοδροτερον κ-α την του πυρὸς φυσιν ἐγίνετο, Σπέκ-s καυρια εχον καὶ αιτιον το συραμείρεσθαι β λεσθαι τουτοις αμον ιιητε μὴν συνεπαγεσθαι ταις ακολάστοις ' ιαις αυτῶν.

εἰς τοσαπιτην γαρ ο Μιχαὴλ πολλακις ανοιαν δωρατοποσίας καὶειε ς ἐξωκειλεν ως κατ' αυτὴν ι ἐν καὶ τὸν ταυτης καιρυν δεισα τινα καὶ πέρα δεινων ἐγκέλευεσθαι ' του α αιρεισθαι τα BIO ωτα καὶ ωλλου τὴν ρινα καὶ τὴν κεφαλὴ, ἐτέρου προσέταττεν ' αεἰ τινες Οἴκrco κρατουμενοι παρημέλουν καὶ πρὸς την αυριονεπε ιπον, ανα λησίν τινα καὶ υτ ιέλειαν του ἀνδρὸς ἐκδεχόμενοι, οπερ καὶ ἰν, καν απιυλετο συι πας ὁ παραμένων αυτῶ καὶ συγκα τερῶν. ιιικρου δἐ καὶ Βασίλειος συναπωλετο, τῆς παροπίας ουκ15ολιγάκις παίγγιον γεγονως. αλλ' ἐκαρτέρει καὶ εμενε ροταρολον τινα γενηθῆναι κατα τον ανδρα ὀφλ ρουν υnoronκων. αλλ' o τουτον εὐσπιρ αρμάτειον τροχον ἐκ πρωτης ἡλικίας καμφθέντα,

δ' ἄν ει τι γένοιτο, τὴν ἀρχῆς ευ oiρίαν λαβειν. τοιγαρῶ, o μείζονα κατα Βασιλείου συρραπτει ἐπιβουλην. ἡ δὲ ἐν ἐν τῶ 20 κυνηγίω λόγω μἐν κατα τῆς θηρας ἐργω δὲ κατα του Βασιλείου

την τῆς λοχχης ρι γιν ποιῆσαί τινα τῶν υπασπι πων. καὶ τουτο-τος ο προσταγεὶς καὶ τὴν λοχχην αφεὶς κατα τον τῆς ἐξόδου και-

stuporem iniecit, et ni vox omnibns haeraret serit; quod fabulosorem more Gigantum satos Michael quotidio imperatores ederet. lndo itaquBauctum in Basilium odium, ae ignia instar vehementiori fiamma exarsit, hoc scilicet eius fomento ac causa, quod una se cum eius sodalibus vitiis dedere non pateretur, nee illorum effreni licentiae morem gereret. in tantam enim saepius dementiam mero obrutus ac per ebrietatem Michael erumpebat, ut absurda quaedam modumque omnem iniuriae excedentia praeciperet, atque alii aures, alii nares, alii denique caput amputandum Iubereti ac nisi viri quidam misericordia moti negligenda putassent ac in crastinum distulissent, Oa Michaeli quandoque revocanda sperantes, ac foro ut is eorum ali ina paenitudine duceretur quod et contingebat , plane periissent quotquot illi aderant inque aula assidui ac domestici erant. uin et parum abfuit ne et ipse Basilius pari involveretur exitio, illius ebrii petulantiao non raro factus ludibrium. sustinebat tamen, ac tandem aliquando quadam ducendum paenitentia Michaelem existimabat. Verum fieri non poterat ut iam a prima aetate, haud a us ac currus rota, innexus, quie luid accidisset, nativam pristinamque rectitudinem reciperet. itaque atrociores adversus Basilium structas insidiam in eo nutem illae positae, ut inter venandum specie quidem seriendi feram, ro era autem configendo Basilio satellitum quidam hastam conciliares.

라틴어 텍스트