장음표시 사용
541쪽
Io 1 De q. sci. I. APhil. Cara. utque Deum pietate, de tam atroci deeXe Cranda Calumnia non queii Nam sane si talis efferri qualem me in libro isto describitis, in nulla re publica bene instituta essero ferendus; quin etiam , si vel suspicio tanti criminis mea culpa de met haberetur, quam vis falsa & injusta esset, satis daret causae ii S dputa quOS versarer, ad me suis finibus non immerito expellendum, atque italo tus mihi terrarum orbis claudi posset, cui ramen , si ulli mor talium, optimo jure patere nonnulli arbitrantur, quia sciunt me illis studiis incumbere, quae universae humanae genti utilia esse possunt, ac nulli privato damVOsa. Cogor etiam ex pie. tale maledicentiae vestrae resistere: quia si vobis forte credere tur, hoc ipso periret fructus rationum, quibus existentiam Dei demonstrando Atheismum evertere Cona Us sum; neque enimbome esse putarentur, si ego earum Author essem Atheismi suspectus. Verum quidem es , illa quae contra me scripsistis esse tam absurda, & ab omni veritatis specieram remota, ut si in libro anonymo, & nullius authoritate fulto prodrissent, non
immerito a me spernerentur. Verum etiam est nomina vestra
non multum illis dare authoritati S apud eoS, qui me & vos norunt. Sed mihi praecipue ratio habenda est: exterorum: necnon etiam posteritatis. Cum enim liber Vester praeferat nomen Professoris Philosophiae in Academia Gron in gana ; cum vulgo credatur a te scriptus, eiusque rei rumor ad exteros etiam pervenerit, ut mihi per literas jam ante aliquot menses nunclatum est; cum tu in illo ipso libro , quia te scriptus creditur, pag. Icii, dicaris Ecclesiarum Eeformatarum lumen O ornamentum , passimque pientissimus es innocentissimus voceris , quod
extranei quibus es ignotus non credent te passurum fuisse ibi scribi, nisi citra controversiam verum esset; Cum denique me
in his regionibus existente liber ille sit palam editus in urbe Ul- trajechina, in qua Nobilissimus ae Ampliss. Mag stratus se prae illi antehac tam accuratum in famosis libellis prohibendis , ut ipsam Regii ad tuas theses responsionem, quam Omnes sciunt fuisse valde honestam & moderatam, in sua urbe Vendi vetuerit: Si causam meam defendere negligerem, quamm ii, qui labrum Vestrum videbunt, nullas in ipso inventuri sint ration CS
542쪽
de meritis ejus Author. Pars ultima. Iostiones, ex quibus ea quae de me scribitis vera esse suspicentur non tamen sibi persuaderent vos tantum calumniandi, &omne genus conviciorum in me congerendi licentiam assumpturos fuisse, idque impune tuli me, ac me siluisse, nisi quid esset
in vita aut moribus meis culpandum, cujus ego mihi conscius, nec publice rne defendere , nec de vestris injuriis apud Magistratus queri auderem. Quas ob causas ossicii mei esse putavi non modo ad librum de Phil. Cart. respondere, sed etiam,cum viderem illum authoritate tua potissimum niti, de faetis, doctrina, & meritis tuis nonnulla exponere, ex quibus appareat quantum tibi sit credendum . Et quia eodem tempore Iibrum Q e Confiaternitate Mariana, non inutilem ad meum institutum,edidisti,eum etiam examinare non neglexi . Restat adhuc ut de Seutris calumniis apud Magistratus querar; hoc enim non videor debere omittere, presertim cum vos mihi aliquoties alias chartas, hoc est iniuriarum dicas , Fimbriae more minari sitis , quia nempe antehac Academico tuo judicio graviteri lus obloqui ausus sum , & totum telum corporci non recepi.Sed quia pacis & quietis amantissimus neminem unquam hactenuS in jus vocavi, rerumque forensium eo usque sum ignarus, ut ne nunc quidem adhuc sciam ad quos judices talis causa per Lineat; Et quia delicta quae publice nota sunt, etsi nemo in PartIculari de iis queratur, publica tamen authoritate puniri solent, Contentu S ero hac vice calumnias vestras tam notas ae
CelebrC, recidere , ut non facile ignorentur ab illis, quibus de iis inquirendi cura incumbit.
Et primo quidem , ut breviter hoc in loco Professoris tui
GromngO-Omlandici causam agam,velim ut illi, Quorum interere de ea Judicare, considerent nihil mihi antehac negotii Ciam unquam fuisse : ac quamvis tu mihi valde iratus sis , di me praeceptorem suum te appellet, nullam tamen ei actio
Uem hoc nominem me competere, ac multo minus licere atrocissimis injuriis me assicere: nec proinde opuS EI Te uteXaminent an jure an injuria mihi sis infensus. Considerent etiam me non queri, quod meas circa Philosophiam o Viniones im Pugnet : nabeantur omnes falsae, ridiculae, ineptae, per me licet
543쪽
1o De i. FcI. l. de Phisi Cari simulque non illae ad mores spectant , sed ad ingenium dumtaxat ,
quo tamen me non esse omnino desti Lutum ultro Concessistis.
Quin & alia omnia ejus maledicta possint praetermittere. Unicum est de quo velim uet ii qui Lanc et nempe in pag. ii suae praefationis, ac in toto Penulsimo capite sui libri expressieme jubdole ac admodum occulte ta/bcismum docere , atque id rationibus malitiose ad hoc excogitaeis pes suadere conaturi tota quaestio in his duobus locis continetur non opus est,ue legant caetera , rufi velinc et nec uc testes aliundet con
quirant e Si rationes quas ibi attulit sine sitis validae ad pro bandum me vel Atheum esse , vel Acheismum docere , vel tanti im me aliquam dedisse unquam occasiouem , ob quam id merito quis suspicetur : aut etiam , si quas allias afferre Dossit, nondum ibi expositas , quibus id verum esse osten dat, non dubium est quin severissime debeatn puniri, nec matiam ullam aut veniam peto a Sed si nullas habeat rationes meliores iis quas jam exposuic , ut certus sum nul las eum habere ; atque si ex his nihil aliud possit conclu.di , quam illum impudentissime aeque atrociali me calu mniari , ut confido omnes aequos juGices esse facillime co gnituros , rogo ipsoS quantum Possum ut semel decernant, an nullae unquam in his regionibus calumniae punienciae sint. haec enim est tam atrox , tam ineXcusabilis, & tam publica, ut impunita esse non possit, quin hoc ipso aliae omn S permitti' videantur. Novi quid in harum Psovinciarum incolas macina gaudere libertate : sed libertatem istam in bono tum tainnocentium securitate, non in malorum impunitate consistere mihi persuadeo : Cumque boni nunquam tuti esse possint , ubi malis datur libertas iis nocendi, hoc prieta pue nomine hanc Rempublicam liberam puto, quod omneSin ea se quo Jure utantur, atque incorrupta fiant judicia, quibus injuriae a quolibet cuilibet illatae, si non acerbe ac crudel ster, cerre ac Curate ac quotiescunque opus est puniuntur Possunt fortasse leviores obseurioresque calumniae aliquando dissimulari: Ied hac nulla gravior evidentiorque esse potest. Patrem occidere , paetriam incendere, vel prodere, leviora sunt quam
544쪽
A Neritis eius Auctor. Pars ultima. Iosthei fimum docere: Notandumque est vos non affrmare me esse Atheum, ne forte in hoc ignarus credar potius quam sceleratus: sed me subdole atque occulte Atheis mi venenum aliis affricare, qua in re me omnium nequissimae ac perfidiosissimae proditionis accusatis: Magis enim execrandum scelus est Deum prodere, quam patriam Vel parentes. Atque ut hanc de me opinionem lectoribus inculcetis, sexcenties in vestro libro me vocatiSmendacissimum, versipellem , fraudulentum, te Septorem: quae
nomina si mihi conveniunt, vel si me unquam in mendacio sive in fraude quantumvis parva deprehendistis, aut ab alio depyehensum fuisse probare potestis, non recuso quin tuus Professor Omlandicus abeat liber, de ego pro ipso poenas luam; Sed si hominem a talium vitiorum suspicione quam maxime alienum per insolentissimam malignitatem tot maledictis onerasris , ut insuper eum docere occulte Atheismum persuaderetis, in qua gente quaeso id impunitum relinqui potest Praesertim cum haec vestra
Calumnia non ab uno tantum aut altero iciatur, sed per universum terrarum orbem sit a vobis divulgata. Iam expertus sum ante tres annos, cum libelluS quidam contra metiuisset Hagae editus sine Authoris nomine , ac tam futilis , ut quamvis V sirerin nequitia sit longe superior, in futilitate tamen & ineptiis ei tantum par dici possit, statim non paucos in Gallia Anglia de aliis locis ejus videndi cupidos fuisse, qui postea ipsoseriecto in dignabundi mirabantur quod in gente cultissima, qualis haec est, tantae inurbanitatis & rusticitatis absurditas ferri posset. Quid
autem nunc iidem dicturi sunt, cum praeter futilitatem rationum, & indignitatem conviciorum, atrocitatem etiam calumniarum vestrarum intelligent e Quid cum scient ista in libro contineri, cujus Philosophiae Professor in una Academia se jactat auctorem , & tu Theologiae Professor in alia Academia, tu qui
Ecclesiarum Belgicarum lumen & ornamentum viS VI deri, Pro cipuus Author haberis 3 Non credent profecto Vos accipere str-pendia ex publico , ut tales libros componatis , neque Ut arteSeam impudenter mentiendi, tam indigne conviciandi, tam flagitiose ac tam licenter calumniandi juventutem doceati S , Aca demia scue vestras hoc nomine infames apud exterOS red*ariS-
545쪽
ros De q. m. l. de Phil. Can.simulque Quae si considerentur ab illis, cujus jurisdictione subest tuus Profestor Gron in ganus, non puto eum quicquam posse invenire quo se apud ipsos excuset. Quantum autem ad te, satis praevideo quid dicturus sis. Au dacter omnia pernegabis et Librum de Philosophia Cartesiana
non agnosces: Ac forte alium promittes De busto Cartesianae furociae, est nimiae atque inauditaem alleva Academiasset ablica, s Ee clepia cesti tatis: Addesque, Vos non putare arridere usiquequaque prudentiorabm, ut peregrinub quis tenebrio professioUe externa Ponti Dius , est sensu Scepticismi inora Athesmi candidatis, perpetuo
protracturis Theologica atque Ecclesiassica non attingere, interim in unas Theologos, praetextu Philosophico totam belli molem conventat, Medicis es Philosophis praeteritis es o sacra Theologiae s n.
litiae vestrae Ecclesiassicae perreplet, atque Ecclesarum est Academi rum perturbationem moliatur: unde aliquando nihil aliud quum
Reipublicae concusionem, O Optimatum ac Procerum quorumdam cocilionem expectandam norunt ici, quibus eo gemud incolarum Se gii notu3. Quibus verbis vestra Paralipomena adpraerationem conis clusistis. Sed haec omnia tam in Opta sunt, atque a ratione aliena,
ut ne quidem apud bonos rusticos illius pagi, cusus olim Concionator fuisti, fidem essent inventura; non proinde vereor ne tibi prosint in tua urbe, quae, si ulla in Belgio, viris eruditis &pe spicacibus abundat. Nam primo quamvis non esses author libri de Phil. Cart. ( ut revera critici doctiores existimant solam ejus materiam a te fuisse suppeditatam, etsi ego de stylo ex conceptibus, magis quam ex verbis judicans, illum aperte tuum esset
supra scripserim ) satis est quod pro te ac te conscio sit edirus , ut non minori sis in culpa quam si solus eum scripsisses. Dein de cum me nimiae in aliena Academia, Republica& Ecclesia curiositatis accusatis ob id unum quod judicium sub nomine vestrae Academiae contra me editum ausus sim examinare; teque
ut ejus Authorem, si non unicum, certe praecipuum quod vcrum esse manifestum est, ouia tunc Academiae Rector, de in ju' dicio illo praeses fuisti considerarim, ac pauca quaedam Vitia tua descripserim , ne fides calumniis haberetur: quis non Videt x
Fimbriae iniquitatem imitari e vis enim tibi licuisse me sq M
546쪽
de meritis eius Auctor. Pars ultima. IOI
nihil unquam juris habuisti, publicis scriptis infamat et ferociae
me accusas quod istam insolentiam tuam sine obmurmuratione non tulerim: Et sane injuriam facis Academiae, Reipubli-Cae, atque Ecclesiae vestrae,quod privata tua vitia earum Partem,& quidem secretiorem sive sanctiorem , de qua nefaS sit extra- Deo inquirere,esse velis. lHocque idem crimen curiositatis Maresio aliquoties eodem jure exprobrasti, quod nempe benedictas tuas Theses examinare ausus fuisset: Tu vero non era S in
aliena Republica nimis curiosius , cum in iisdem illis thesibus Optimates Sylvae ducenses dololatriae accusabas. Mirum est et profecto, si dominis tuis posses peti uadere, tantam esse debere in no a vestra Academia Professoris Theologiae potestatem, ut alios quoscunque, ad arbitrium,& sine ratione,publicis judiciis condemnet; iisque quos ita condemnavit mutire non liceat, quin statim rei sint nimiae curiositatis in aliena Republica clicanturque res es sacra Theologiae O Politiae oesyrae ecclesiasticaepe
reptare, atque Ecclesiarum si Academiarum perturbationem moliri.
Nae magno honore afficis Ecclesiam tuam , si velis ejus res ta sacra in calumniis tuis consistere, adeo ut nemo de illis queri ausit, quin hoc ipso Ecclesiarum vestraru in perturbatior em moliatur. Non etiam tibi proderit quod me peregrinum & Pontificium voces:Nec opus est ut dicam talia esie foedera Regis mei cum Dominis harum regionum ut quamvis hodie primum huc appulissem aequo tamen jure cum indigenis frui deberem : Atque me a tam multis annis hic versari, & omnibus hones bioribus esse tam notum , ut quamvis ab hostium partibus venissem non amplius pro peregrino essem habendusi Nec opus etiam est ut provocem ad libertatem religionis in hac Republica nobis concessiam : Sed tantum assirmo tam scelerata menda Cia, tam scurrilia convitia, tam atroces calumnias in Vestro libro contineari , ut nequidem hostis in hostem , vel Christianus in infidelem ris uti possit, quin se improbum sceleratumquc esse declaret :Addo me tantam urbanitatem in hac gente semper esse experiatum, tam amice ab Omnibus quibuscum Versatus sum rece
pium fuisse, ac tam benignos & Offciosos alios Omnes agnovisse, tamque remotos ab ista vestra rustica ta importuna libertate
547쪽
quossib et quamvis ignotoi N innocuos lacessendi, ut nondu bitem quin vos conterraneOS suo longe magis quam ullo, pereetinos aversenetur- Denique genius incolarum: Belgii se mihi est notus, ut putem eos qui cauteris pronunt, stipe qui dem in hoc Deum Opt, MaX. imitari, quod satis tarde ac cun ctanter poenas a nocentibuS CXigant; sed tamen cum impro borum audacia eo usque processit , ut eam judicent esse coet cendam, eo sciem nulla gratia Corrumpi, ZC nulliS verbis inani
bus falli posse: Ac qui Prosessionis & Religionis tude honoti
pessime consuluisti, libros charitate Mationibus vacuos, se lisque calumniis refertos evulgando, cave ne judicent seipso, non satis bene illi posse consulere, nisi in te animadvertant. Vale.FINIS.