장음표시 사용
531쪽
vir De disci. I. de Phil. Cara. udiseniscentiam luam probare conabatur, Ex hujus etiam generi, est Dei cognitio. cumque inde, tam in Thersite, quam in libellis de Atheismo intulisti neminem esse speculative Atheum , hoe est
neminem esse qui Deum eXistere omnino Non agnoscat, non minus ineptus fuisti, quam si, eX eo quod omnes Geome tricae veritates sint eodem modo nobis innarae, dixisses ne minem esse in mundo qui nesciat Euclidis elementa. Pag. iso,
negatis id omne quod clare percipimu , a Deo fieri posse, prout illi percipimus; & vestra negandi ratio est, quod clare percipiam, duo contradictoria simul, qua tam simul seri nonpo sunt quod est puerile sophisma, neque enim contradictoria simul fieti posse percipimus , ac proinde ut fiant, prout ipsa percipi mus, non debent simul fieri. Pag. IOI, dicitis nihil juvate ad probandam animae humanae immorra litatem, quod osten. sum sit eam per extraordinariam Dei potentiam absque cor. Pore esse poste , quia de anima canis idem etiam dici potest
quod nego, cum enim anima cani S sit corporea, sive sit tenue quoddam corpus, repugnat eam a corpore separari. Caetera quae istis interseritis tam longe a proposito abludunt, ut potius inconditas psittacorum voces , qUam Philosophorum ratiocinia referre videantur. Atque haec tantum de Metaphysicis habetis, nam pag. is6 transitis ad Physica, de quibus nullum uel minimum verbum ex meis scriptis profertis; sed pauca tantum ex Regii dictatis desumpta 1. de principiis, a. de particulis insensibilibus, a, de calore, g. de magnete, S. de aestumaris ; atque in illa tanquam an dabatae nugamini. Adeo ut non opus sit ut quidquam respondeam, nisi quod insignis impudentia calumniae vestrae in eo possit notari, quod prolixe de magnere, ac de aestu maris tanquam contra me disputetis, quamvis nul
lum plane verbum de istis quaestionibus in meis scriptis hac tonus editis reperiatur.
532쪽
de mentis ejus Author. Pars ultima.
De quarta sectione libri de Philosophia Cartesana, simulque
de meritis Uus Authorum. PAR s ULTIMA.
Postquam egregiis istis speciminibus ostendistis quam ii,
mas ob rationeS, de quam maturo cum judicio meas opiniones improbetis; unam adhuc sectionem, in quaeuor capita divisam, de nihil nisi quatuor insignia maledicta continentem, pro conclusione subjungitis in primo Capite pag. 2 s, meam philosophandi Methodum ad Scepticismum viam Arnere , ac me in Scepticorum alione haerere affirmatis. RationeS hujus rei affertis, Guod in spectem contra primae notae Scepticos detonem; Ce tissimam evidentissimamque vanarum rerum scientiam Iactem sitam denique nova vera crateria circumferam , talia sit. quae nulli
scientiae ab aliquo homine, qu quis etiam sit, pe/ sub dium naturae applicari Possint. Er nova ista Criteria non alia affertis , quam quod ea taratum ut vera velim amplecti, quae tam clarasunt,
ut nusiam dubatandi relinquant occasionem : quippe dicitis, ne quidem veritatibus fide cognitis competere. ut nonsaepissime de iis dubitandi sit occasito quod si refertis ad illud ipsum tempus quo elicitur actus fidei, vel alicujus naturalis cognitionis , Omnem fidem dc omnem humanam scientiam destruitis, estisque revera Sceptici, cum nullam cognitionem dubio carentem haberi unquam posse assirmetis; si vero loquimini de diversis temporibus , quia ille qui nunc habet veram fidem . vel evidentatem alicujus rei naturalis scientiam; potest alio tempore il- Iam non habere ; hoc infert tantum infirmitatem humanae naturae, quae semper iisdem cogitationibus non immoratu Inon autem quod in ipsa scientia ullum dubium debeat eme s Ideoque nihil contra me inde probatis , quia non de certitudine ulla per totam hominis vitam durabili; sed de illa tantum, quae hahetur eo momento, quo acquiritur ali a scientia, loqu tus sum. Quin etiam quia hanc distinctionem non aflertis , &fuse probare conamini nullam rem ab homine ita sciri posse
533쪽
ut de ea non dubitet , pro modulo vestro, & quantum in vobs est, Scepticismum doceris, Cum Vero pag. 3 3 3, additis,io propatulo Scepticismum docere quando sensuum udicium in dubiam
vocare doceo, datis occasioncm te cori judicandi, vos quidem sensibus vestris credere, non autem rebuS fidei, nec ulli natu rati rationi: tantaque vestra est prudentia, & aequitaS, ut quam
vis assit metis de ipsis rebus fidei, ac sciet rariarum omnium prin cipiis posse dubitari, velitis tamen csse orthodoxi & fanimi me vero, quia dixi de sera silum indiet is esse dubitandum, in propatulo Scepticismum docere affirmeris, Quid quaeso non diceretis si crassum librum de catechetli Belgico sermone vul gassem, in quo ad 8 milli aquaristionum continerentur absque ulla ipsarum solutione, quemadmodum tu fecisti: tunc cet te optimo jure tanquam docens Scepticismum arguerer; nihil enim aptius esse potest ad essiciendum ut homines dubitare assuescant, quam si hoc pacto multae quaestione; absque ullis earum solutionibus proponantur; ta nulla in re periculosius dubia docentur quam in Catechesi.
In secundo capite pag. ai s, meam Methodum recta ad En thusa um ducere dicitis, hoc nullo alio probantes argumento, quam quod scripserim mentem abducendam esse . sensibus at Deum contemplemur. quod ut culpetis primo pag. 236, statuitis, tanquam principium , quod intellemiras se bus externis, ut ducibus, indigeat; S axiomata sola radsis clariora ut indubitata non amplectatur, ni sensuum miniserio eorum in tuerit examen e quod falsissimum est , & nullo modo admittendum : si enim verum esset, nulla unquam de rebus divinis cognitio habere cur, quia non possunt a sensibus externis examinari. De inde pag. 238. sic loquimini, Deti bimemdentem Carte ianusquis detrahendit per ideam , cur non ergo instar Enthus aesc etiam coracludat: Deus tu me es, et ego in Deo ergo per Deum tum era tem omnia ago O consequenter neque pecco neque peccare poss*-- quas consequentias falcos a solis Enthusiastis , deliris, &vestra similibus elici posse. Denique dicitis pag. 26o, experim rim cere , cos, qui volunt mente qua mense pse secundum ratis re humauae regulam contemplari supremi entis persemonem,
534쪽
demeritis ejus Author. Pars ultima. simam imperfectionem ei aFingere. Ex quibus lector judicabit vos nolle de Deo cogitare ne fiatis E nthusiastie, vel aliquas imper
chiones ei tribuatis, atque ira de Deo nunquam cogitanteS in summae impietati S abyssio versiari. In tertio Capito pag. a Si affirmatis me Athei num docere Spropagare, addices qDidCm si rae Uuorantia idfaciam, me esse commiseratione dignum: si vero prae ma otia unetendum : Sed non vultis dlabitari qum Iaciam, inaci omni arte , Omni tydvsstria,id persuadere conamini: ac postquam multa ea de re vel ba fecistis , se No concluditis pag. atii, me in imperatorum ammis Athe mithronum erigere laborare. Norandumque est hoc esse antiquum dc inveteratum maledictum , Quod sam a te per multoS an HOS , pertinaci calumnia, in me comechum suis et audivi, ac etiam ex libelbs tuis de Atheismo anno is editiS facile perspexi At-quet ad hoc unum confirmandona , Ss hominibus persuadendum , totum v strum librum composuisse C demim : Nam in Praestrionis pagina is Promittiti S VOS i , rei quo tractatu Ostensulos,me subdole ac admodum occulte Atocismi venenum aliis a ricare : deinde rvitii discipulos a Sangitis, & totam primam sectionem in absurdissimis irreptissimisque legibus fabricandis impenditis , qua, per incredibilem impudentiam , absque ulla vel minima specie vera ratis discapulis istis a me praescribi vultis , dc pactim me cum petissimis & odiosissirnis qua busque Atheis , impostoribus, Ecclesiarum ac rcrum publicarum turbatoribUS,qUiuuam maxime horrendis soppliciis propter scelera sua fuerunt affecti, componitis, Ut tandem in fine concludatis, me illorum exemplo Athesmum docere S propagare. Quod si facerem, sane Commi PterCm crimen atroci imum, & in nulla Re publica quantumvis libera tolerandum; quapropter hic accurate referam Omn CS rationes, quas aliquot annorum studio meditati estis ad illud mihi affrigendum , ut (cum veras este non posse mihi con cus sim j si quam Iiubeant speciem veritati S, de imprudeDLla, vel istra orantia per quarta illis ira cum dedero, veniam petam; si vero ex sola improbitate ac malaria vestra profectas esse mari feste lippareat, de atrocitate tantae calumnia Coram Deo & hominibus queri possim . Unicum invenio totius Pr bationis
535쪽
ys De c. sui. l. de Phil. Cart smulque
bationis vestrae fundamen eum, quod u loquimini pag. aci, sterba Oirtutem arguererat, imque .uto sides adhiberi deberet, ab a
themmi letissima etiam fusericione essem asieuis me Ex hoc enim quod nonnulli aliquando loquantur u L viri boni, qui tamen sunt improbissimi hypocritae ( ut tu optime novisti) cum exscriptis meis appareat, me ab Atheismi levissima etiam sius icio ne esse alienissimum, vultis inde inferri me esse Atheum , sup ponendo scilicet me esse hypocritam , sed hoc postremum nul libi ulla ratione vel probatis , vel probare conamini. Nisi forte sit probatio quod longam de me instituatis comparationem cum Vanino, qui, ut refertis , publice Tholose es combustus,nbutantum quod Atheus esset, sed Athesmi Ipso s. Haecque e it tota
vestra comparatio. ramumscribebat contra Atheos, ipse Athec rum maximus . similiter Caytestus: Vamum jactabat iis argument, rum machinis se obfirmatos Atheorum animos pulsare , contra quas nucumpertinaciae scutum , aut clypem constissere Pomet smiliter Carate s. Vaninus antiqua O vulgata argumenta tribussubmovere, O
in eorum locum sua reponere atagebat idcm omni dudio est conatu Cartesus agit: Postremo Vantni argumenta, quae Atheis ut si sinoe Hector quis opponebantur penitius inspecta S examinata, elumbia es ficulnea deprehendebantur: ejusdem per omnia farinae Eenatides Cartes rationes sunt. Atque inde concluditis pag. 26J, Nulla ergo injuria Reualem quando cumsubit smo i Athe i patrem,
Caesare Vanino comparatur , i dem enim artibus, quibus ursim imperitorum animis thesmi thronum erigere laborat. Ubi nemo non mirabitur absurditatem impudentiae vestrae, quamvis enimis a quatuor vera essent, quoci nempe scripserim contra Atheos,& meas rationes pro optimis venditarinnque duo verissima esse prae me fero: quodque antiqua & vulgata argumenta reliciam,
de mea elumbia & ficulnea deprehendantur; quae duo sunt falsissima: non tamen inde sequeretur me Atheismi, non dicam reum , sed suspectum es e debere. Quamvis enim quis, Put ii refutare Atheismum, rationes a terat quae ad hoc non susticiant, imperitiae tantum . non ideo statim Athei si cst accusanaui Quin etiam profecto, cum Atheorum refutatio sit dissici ma,
ut ipse testaris in ultimo tuo libro de Atheismo. non omne, qui
536쪽
sse meritis eius Auctor. Pars ultima. ST contra Atheos infeliciter cerrarunt habendi sunt imperiti. Vide Gregorium de Valentia theologum solidissimum & celebe rimum, ille refutat omnia argumenta quibus usus est D. Thori s ad existentiam Dei probandam , re invalida esse ostendit, idemque etiam alii graves & pii theologi fecerunt, adeo ut ab
iis qui vestro more loquuntur dici possit de D. Thoma s qui,
si quis unquam alius, ab omni Atheismi suspicione quam maxi me fuit remotus j ejus argumenta contra Atheos penitius inspecta de examinata elumbi a re ficulnea deprehendi eademque comparatio de illo cum Vanino possit institui , & ausim addere( absit tamen invidia dicto) aptius quam de me, quia mea argu menta nunquam fuerunt ita refutata. Sed duas egregias habetis rationes ad probandum ipsa elumbia esse: Prima est, quod obiter libri vestri sectione tertia id ostenderitis, ubi recte additis obiter, quia revera nihil minus validum ac magis ineptum scribi
potuisset, quam quod scripsistis, ut jam paulo ante ostendi; Altera est quod fingatis me ipsum id innuere in epistola quae Meditationibus meis prafixa est, &eo usque sitis inconsiderati, ut ipsa epistolae meae verba referatis, qua bus expresse ajo rationes mein certitudine S evidentia Geometricis aectuare vel etiamsuperare , quod sane non est innuere illas esse elumbes & siculneas :Sed nempe addo me vereri ne a multis satis percipi non possint, quemadmodum ipsae Archimedeae demonstrationes a paucissimis Percipiuntur; unde, pro more vestro ineptissime ratiocinandi, infertis illas refutandis Atheis esse inutiles; cum tamen, licet ab Omnibus capi non possint, saltem sint utiles pro iis a quibu Sintelliguntur i, ac praeterea quoniam ii qui demonstrationum percipiendarum non sunt Capaces, de ipsarum veritatC solent credere aut horitati aliorum omnium qui eas inrelligunt, non dubito quin post aliquod tempus incta argumens , licet vobis inviti S, dcringentibus, eam vim sint habitura, ut eos etiam
revocent ab Atheismo, qui propter ingenii sui tarditatem ipsa intelligere non poterunt, quia nempe hs sciene illa pro certissimis demonstrationibus haberi ab omnibus iis, a quibUS recte intelliguntur , noc est omi tum maxime ingeniosas & doetis: quamvis a vobis, aliisque quam plurimis, transversis Oculi; in
537쪽
specta sint, a nemine tamen potuisse convelli. Quemadmo dum jam nemo est mortalium qui dubitet de veritate eorum o innium qua demonstrata sunt ab Archimede, qUamvis ex mul tis hominum millibus vix ullus sit qui ejus demonstrationes in telligat. Quae omnia probe antea scivistis,clare enim a me scri pia fuerunt in epistola quam citatis : sed pro vestra insi hi erga Deum pietate, rationes illas , Quibus validissime Athe.ismus evertitur , maledicentio , re calumniis vestris, infru ctuosas reddere conamini. Quod autem antiqua & vulgata
argumenta tribu submOVere , 5 in eorum locum mea repo. nere voluerim non alio argumento probatis , quam quod in eadem epistola meas rationes omnium optimas vocarim et ea quo tamen non sequitur me alias rejicere , sed contra ibi
dem addidi , me existimare rationes fere omnes quae pro hac re a magnis viris allatae surat, cum satis irate iguntur , vim demon strationis habere et unde patet vos etiam in hoc , quod tamen non est magni momenti , calumniari. Sed postquam ita si mulastis rationes aliquas a vobis afferri , Quae probent me docere Atheis una ; ut tanto magis id credatur (abiis scili cet , qui tantum perfunctorie libri vestri titulos percurrent, Tationumque momenta non expendent , quales speratis sore illos omnes in quorum manus incidet, quia jam satis estis experti scripta vestra non manere aliam fortunam ) quatuor
exceptiones subjungitis , easque simul refellitis, hoc pacto I , Nec quicquam ad rem facit quod mestri benignius de Cartessio quam de Caesare Vanino, sentiant , ipseque religionem Catholico- Romanam tu propatulo prostratur: em oersipelli, Si phus Vanisus faciebat. a, Prodesse nonpotes homini quod dicatse contra Athe
scribere , iis enim bellim quoque Vaninus indixerat. q. Nou excusari quoque potest Senatus , quod Theologis res gioni suae adversantibus , O nominatim Voelio , quem sit. Theologi Academi Lovante is pro haeretico habent , e opponat , idem enim a Vain no in Gallia flebat. Hic insiuisa tua vanitas sine risu praeteriri non potest: fama tua , scilicet , Lovanium usque pervenixi re qBia ego duas aut tres paginas antehac de te scripsi , quam vis cum nullo alio Theologiam profitente mihi unquam
538쪽
de meritis ejus Author. Pars ultima . Syfuerit controversia , nec tecum de Theologia sed de iniquitatibus tuis tantum egerim , me tamen oppono Theologis: Crede mihi , si te cognoscunt LovanienseS , aliive hinc re-.IT Oti, non Propter ingenium , aut Theologiae peritiam vel aliquam virtutem , sed tanquam Herostratum propter vitia tua. nempe insignem maledicentiam , cognoscunt; Et ego, priusquam de te scribere coepissem, non amplius pro Theologo habebam , sed pro theologiae ac pietatis inimico. Quippe
Ut eos magiS honoramuS, quos ex vestium forma & coloribus Principis domesticos putamus , quam alios ipsorum aequales qui tales vestes non gerunt, ita ego Omnes Theologos tanquam Dei domesticos observo, etiam illos, qui sunt diversie a me religionis , quia colimus omnes eundem Deum et Sed siquis forte insidiator unius ex Principis satellitibus vestes induisset, ut earum beneficio tutus inter nos versaretur, non imped(renc
profecto illae vestes, quo minus ii, qui scirent eum ex hostium numero esse, id ipsum Palam facere tenerentur: Atque ita siquis profiteatur se esse Theologum, eumque insigniter mendacem & calumniatorem esse sciam, & Cujus vitia talia sint, ut magna ex iis pericula putem Reipublicae esse timenda, non impediet nomen Theologi, quo minus ipsa patefaciam. Nosti
autem calumniatorem graece vocari Diabolum, quo nomine
Christiani cacodaemonem Dei hostem appellant. Quartam re postremam exceptionem hanc assertis: Non expediet quoque se Cartesim , si dicat se a multis pro strenuo Atheorum antagonissa haberi : ita ccidit enim S hoc Vanino quem a multis' harum diaboli ignaris probatum, pauci ita detexerunt, ut a premis potem satibus debito 'licio oportune ablatusfuerit. A tque ita ex solo nomine Vanini arma vestra omnia eduxis his : hicque insignem stropham diaboli sive diaboles notare licet, quod quemadmodum initio fundamentum calumniae vestrae in eo situm esse ad- Vertimus , quod scripserim contra Atheos, si verba mea vir-rutem arguerent, ab Atheismi levissima etiam suspicione essem alienissimus; ita ex eo quod a multis pro Atheorum adversario habear, sed a paucis, nempe a vobis solis detegar, hoc est, per calumniam Atheus dicar sum supplicio assiciendus. In quo
539쪽
roo De L de Phil. Cart. simageue profecto impudentia & insolendia extremae atque incredibili
malignitatis vestrae cognoscitur : Cum enim ex hoc solo quod contra Atheos scripserim , dc a multis credar illos solide resu lasse, occasionem & argumentum ad me Atheis i accusandum sumpseritis, quis unquam in mundo tam innocenS, tamque inculpatus esse potest , ut ab estraenara maledicentia vestra sit tutus 3 Certe nullus unquam scriber contra Atheos, nullus
ab aliis hominibus eos solide impugnasse credetur, de quo non eadem omnia, quae de me scripsistis, eodem plane, vel et iam potiori jure scribere possitis : Adeo ut si qui nolint avo bis, tanquam si essent pessimi Athei summo supplicio assici cndi, proscribi, & prolixo libro multis vigiliis ad id parato in
famari, diligenter debeant cavere ne Atheos refutent, sicque vos ipsi Atheisimum, quantum in VObiS est, protegitiS, ac fouvetis. Iam sane non amplius miror Quod cum tu D. Voeti g. li bellos de Atheisimo scripseris , nullum tamen vel minimum argumentum in iis attuleris ad existentiam Dei probandam, sive ad Athei fimum impugnandum, sed contra hoc diffacillimum esse testatus sis, verebaris scilicet nequiStecum Va nino compararet, quia audiveras ipsum scripsisse contra Atheos, & tamen ob Atheismum fuisse combustum. Sed notare
debuisses illum non fuisse combustum propter publica seriis pia, s quae quamvis debilia tantum argumenta, & forte ad praevaricationem parata Continerent, nullum tamen periculum
ipsi crearunt, sed propter facta& dicta privata, quae testibus
probabantur. Atqui tam parum curatis quid dicatis, modo tantum possitis calumniari, ut merito credere possimus ne libros quidem Vanini a vobis unquam lectos esse, ubique enim
pro Vanino Vaninium scribitis: & quia idem error in libellis tuis de A theismo ubique reperitu r, ut videre est in pag. I, Nreliquis, hinc forte multi sudicabunt hanc Philosophiam Cartesianam a te scriptam esse. Quod tamen lectori persuadere
non cupio, quia sussicit eam pro te scriptam esse, ac te conscio& consentiente vulgatam, ut ejus causa mihi non minus in te
Competat injuriarum actio quam trum illum qui se Auctorem pro
540쪽
demeritis ejus Auctor. Pars ultima. Q TIn ultimo capite pag. et GS Methodum meam, norum tim sphos, quam deliros phreneticosiquegignere assirmatis , hocque
Unica probaris ratione, quia nempe scripsi, mentem absacerauam esse a sensibus ad res divinas intelligendas. Ita, ut video, s boni viri non vultis unquam meditari, nec de Deo cognare, ne phrenetici fiatis. Iamque non opus est ut quaeram undet orian
tur falsi rumores, quos audio de Regii discipulis spargi soleret, postquam Itrajecto discesserunt, quod nempe in delirium
inciderint, id enim satis indicatis pag. asse , dicendo , VOS MOAle exempla colligere eorum qui nuper ex sophiae sacerdotibu , perissam Philosophiam transformat uerunt aut in Moriae epotas , aut deliriorum rustas Nempe non vultis illos nominare , ne calumniae vestrae falsitas nimis appareat; sed interim aliquos desipuisse vultis credi, quia licet omnis praetextus vobis desit ad maledicendum , rabies tamen superest: ad calumniandum et Atque hanc vim Philosophiae meae esse experior, ut non illos qui eam excolunt & probant; sed invidos ti malignos, qui ringuntur, ad insaniam possit adigere. Atqui non queror quod homines a mea Philosophia amplectenda revocetis, metum illis delirii & enthusiasmi incutiendo : parum curo quod ipsam ridiculam ineptam falsissimamque dicatis: Si sum imperitus, si deceptus, si per imprudentiam
aliquid mali scriptis mandavi, qualecunque tandem sit, cum nemini unquam illud obtruserim , nec ullo cum artificio commendarim, sed nude tantum exposuerim ut eo quisque suo periculo uteretur, non potest esse tam perniciosum , tam infandum, ut idcirco mores mei s ni culpandi. Mentem corpori meo non indidi, nec ingenium mihi fabricavi , de sollioperibus voluntatis cujus mihi regimen Deus Permisit , spondere possum. Sed cum memendacem, verse emfraudulentum, deceptorem sexcenties in vestro libro appelletis, ac deir de in fine affrmetis me iisdem artihm, quibus Van Umbra imperitorum an mis Athemmi thronum erigere laborare, ut scilicet liet(-i persina
deatis me multis malis artibus & fallaciis id praestat Eotiati quoniam hoc pertinet ad mores, qui e X voluntatii arbitrio dependent, non possum honore salvo, nec etiam heroa