M. Tullii Ciceronis Cato maior de senectute

21쪽

Sei de Iet2te noui lage is durchmerr S. G. de Uries in Minen Exercitationes palaeographicae Lugduni Batav. 1889 von

bovem vivumJ. Vir es uires eschrieben), igitur has corporis an Pythagorae tibi malis vires ingenii dari

22쪽

Orator metu ne languescat, is siue est enim munus eius non ingenii solum, sed laterum etiam et virium. Omnino eanorum illud in oe sphndeseu etiam nescio quo pacto in senectute quod equidem adhuc non amisi, et videtis annos), sed tamen est decorus seni Madvig. st senis sermo quietus et remissus. Defersorderliche Sinnaannaein anderer sein, Issolgendo: De Bedner, surchie ich. Wir mi dem Alter schwllcher, den erbedar nichitur Geisteshraste, son dern auch Κ6rperhraste laterum et virium). llerdings omnino de helle vollea lani calor uis de Stimme nimm mi dem Alter ab ibe mi mulich liat e sich

24쪽

DE SENECTUTE.

25쪽

O Tite, si quid te adiuero curamve lavasso Iouae λιunc te coquit et vergat in pectore ua, Ecquid eri praemi Licet enim mihi versibus eisdem ad sari te, Attice, quibus adlatur Flamininum Ille vir haud magna cum re, sed plenus dei. Quamquam certo scio, non, ut Flamininum, lgi. 2Wid munides Buehes

an T. Pomponius Alticus. l. ait --equid erit praemi,

nisellen Philippus M Xynois

phala 973 hier uberi ragen ausCiceros reund Titus Pomponius

nem Feldauge ege Philippus in Epirus gelandet War, conni erdem dureli die Naiur der Gegend

sehu tet lenaeinde nichtaei hommen. Dies is de Gegens tan de Sorge, lucunque esset, heissi es ei iv.

XXXu, c. 9 illo ista tam iniquo loe oggredi hostem puteuit. Sed magis id fieri y taeebat, quam quomodo fierat, satis saepe die xant Vieretis Tagebile eri obii irgen eiWas unie nelimen et honnen, de Feindensesenuber, bis in vo dem epir tischen Furste Charopus gesendeteriit de Konsul ege eine Betolinun idaher equid erit praemimin praemii den e dure das

Κonsonante in de Aussprache aus- gestossen. gl Cic. orator c. 48 l6l ouin etiam, quod iam subrinsti-nvidetor, Olim autem poli sus, eorum verbinim, quorum eaedem erant postremas duae litterae, quas sunt in optimus', postremam si teram detrahebant, nisi ι-ausi

sequebatur. Ita non erat ea os fensio in versibus, quam nunc fugiunt Poeras novi. Ita enim loquebamur: qui est omnibu prim

26쪽

cAT MAMR. e. l. 1-3 Sollieitari te, Ite, sic noctesque diesque. Novi enim moderationem animi tui et aequitatem, teque cognomen non solum Athenis deportasse sed humanitatem et prudentiam intellego. Et tamen te suspicor eisdem rebus, quibus meipsum, interdum gravius commoveri quaruna consolatio et maior est et in aliud leni pus disserenda. Nunc autem visum est mihi de senectute aliquid ad te conscribere. 2. ΙIoc enim onere, quod mihi commune tecum est, aut iam urgentis aut certe adventantis senectutis et te et me etiam ipsum levari volo etsi te quidem id modice ac sapienter, sicut omnia, et erre et laturum esse 10 certo scio. Sed mihi, cum de senectute vellem aliquid scribere tu occurrebas dignus eo munere, quo uterque nostrum communiter uteretur Mihi quidem ita iucunda huius libri consectiosuit, ut non modo omnes absterserit senectutis molestias, sed effecerit tollent etiam et iucundam senectutem. Numquam gi Ibtur digne satis laudari philosophia poterit, cui qui pareat omne tempus aetatis sine molestia possit degere. 3. Sed de ceteris et diximus multa et saepe dicemus hunc librum ad is de senectute mi, iis omnem autem sermonem iramimus non Tithono, ut Aristo Cius - parum enim esset auctoritatis in sabula . 20

2. c nomen. T. Pomponius haltevon seinem lannalirigenausenthalis in Athen de Beinamen Atticus. 4 eisdem rebus, die Verhalinissedes Staates. I. d. inteitung. 5. quarum coriolatio, o elli. Genetiv 'eine Trostschris daruber'. maior est et iam lan greicit'. s

8. aut iam ι re itis aut adventantis senectutis. Cieero War

dis mihi saepius es Cato maior adas missus Amariorem enim sse Metus facit. Stomachor omnia. 15. est deerit mollem etiam eliseundam senectinem. 'l. e. 16,

aucupium atque venat . 15. cui ... cum ei.

ε 3 4b. inlei tun in die Seliris uber das Alier. 19. misimus se illini de Butur

vo aeripsimus in .

tribuimus, in de Ilund legen'. te habe nichiatu onus um e

27쪽

sed M. Catoni seni, quo maiorent auctoritatem haberet oratio; apud quem Laelium et Scipionem facimus admirantes, quod istam lacile senectutem serat, eisque eum respondentem. Qui si eruditius videbitur disputare, quam consuevit ipse in suis libris, id tribuno litteris Graecis, quarum constat eum perstudiosum fuisse in senectute. Sed quid opus est plura lam enim ipsius Catonis sermo explicabit nostram omnem de senectute sententiam.

4. Scipio. Saepe numero admirari soleo cum hoc C. Laelio II

1 cum ceterarum rerum tuam excellentem, M. Cato persectamque

sapientiam, tum vel maxime, quod numquam tibi senectutem

esino, et eo, Artito sed ea, quas desideratur a mag=io philo-3Ostho, gravitas in eo io fuit. Scripta sana et multa et polita: sed nescio quo pam auetoritatem orati non habet. ich et ve

sententiam.

4 in suis libris suis mit ach- me voran et gen 'gl. c. 5, 14 aeua uiti et suam ulpam eonferunt Uber seine Sebrisiens. inteitun S. 11.

b. litteris Graecis senectute.

satis eas ingenia Graecorum invicere, non perdiscere. gl. Plutarch Cato c. 23 . . . πασαο 'πι-

φιλοτιμίας προπι7λακιζωa . Ciceroselbs sprichi iii an ei ne anderen

ouid enim M. Catoni praeter hane politissimam doctrinam transmarinam atqus adventiciam defuit' ii quodn pu- - senserim.

28쪽

onus se Aetna gravius dicant sustinere.

Culo. Rem haud sane dissicilem Scipio et Laeli, admirari videmini. Fuibus enim nihil est in ipsis opis ad bene beateque vivendum, eis omnis aetas gravis est; qui autem omnia bona a se ipsi petunt, eis ni hil potest malum videri, quod naturae necessitas

adserat; ito in genere est in primis senectus, quam ut adipi Scantur. Omnes plant, eandem accusant adeptam tanta est stultitiae inconstantia atque perversitas obrepere aiunt eam 10 citius, quam putassent. Primum, qui cosigit eos salsum putare Qui enim citius adulescentiae senectus, quam pueritiae adulescentia obrepit Deinde, qui minus gravis esset eis senectus, si octingentesim uni annunt agerent, quam si Octogesimum Praeterita enini aetas luamvis longa, cum effluxisset nulla conso Iblatione permulcere posset stultam senectutem. 5. Quocirca si sapientiam meam admirari soletis quae utinam digna esset Opinione vestra nostroque cognomine i ci lio sumus sapient ut Onus, sustinere. ach

το γηρας αἰεὶ βαρυτερον Αἴτνας σκοπέλων ἐπὶ κρατὶ κεῖται.

4. quibus enim nihil est in ipsis adferat. Nur,er in steli sellisidas Gluch et suchen und En findenweiis αυτάρκειαὶ findet die rich-

8. quo in genera ea . . . . 'bieris

noe die iuventus et i schen die adulescentia und die senectus gestetit. Richiiger adulessentia, die Zei deretunehmenden rasi senectus die Zei de abnehmenden Erast, go dassa isseentia die iuventua, und Wiecie Top. 7 32 auch die pueritia mit insciitiessi. 15. cum effluxisset, Wann', et de Zeit, O . . nicht 'da'; pleonasiiset nacti praeterita, in diese Begriss aus welchem derdia elidruch llegi. besonder hervor-zuheben. Wi ' an si voruber

Konjiinktivs posset V gl. c. 23. 82 posteritatem ita semper prospiciebat, quasi, cum aerasisse s vita, tum deniqua victurus esset. 17. utinam digna esset. Indem ieero de Conj. Impers gebrauchi,

hies 'Sapiens', in ei me derubrigens voretum eis dem Sinai

29쪽

29ies, quod naturam Optimam ducem iamquam deum sequimur

eique paremus a qua non veri simile est, cum ceterae partes aetatis bene descriptae sint extremum actum tamquam ab inerti posita esse neglectum. Sed tamen necesse suit esse aliquid ex tremum et tamquam in arborum bacis terraeque fructibiis, maturitate tena pestiva quasi vietum et caducum quod serendum est

molliter sapienti. Quid est enim aliud Gigantum modo bellare

cum dis nisi alitiae repugnare 6. Laelius. Atqui, Cato, gratissimum nobis, ut etiam pro 10 Scipione pollicear, seceris, si quoniam speramus, Volumus quidem certe se ite fieri, multo ante a te didicerimus quibus facillime ratio iii luis ingravescentem Belalem terr possimus. Cato Faciam vero, Laeli, praesertim si utrique Vestrum, ut dicis, gratum suturum est. 15 Laelius. Volumus sane, nisi molestum est, Cato, tamquam

dum naturam DivstrE.

2. ceteras partes aetatis, etche

mti m actum.

diser*tas servare vises verum' qr a Diores cur ego si nequeo ignoroque οὐ Ia salvior Alle Le

4. necessa fuit, in de Natur

wie die Giganten guen die Golierimenso cie de divinatione it, c. 36. 78 ouid est aliud nolle moneri a Iove, nisi moere, ut aut nasseri possi auspicium, aut si flat

ut etiam pro Scipione pollicearerklar das vortiergehende nobis. 11. multo ante, he wir alta e

30쪽

T MAI0R . 2. 6 - . 3. 7. longam aliquam viam conseceris, quam nobis quoque ingIediendum sit, istuc, quo pervenisti, videre quale sit.

Π et Culo Faciam, ut postra, Laeli Saepe enim intersiti querelis aequalium meori; - pares autem vetere proverbio cum paribus facillime congregantur quae C. Salinator, quae Sp. Albinus, homines consulares, nostri sere aequales deplorare solebant, tum quod voluptatibus carerent, sine quibus vitam nullam putareni, tum quod spernerentur ab eis, a quibus essent coli soliti. iii mihi non id videbantur aecusare, quod esset accusandum. Nam si id culpa senectutis accideret, eadem mihi usu 10 venirent reliquisque omnibus maioribus natu quorum ego mul- tuorum cognovi senectutem sine querela, qui se et libidinum vinculis laxatos esse non mole te erreni, nec a suis despicerentur. Sed omnium istiusmodi querelarum in moribus est culpa, non in aetate Moderat enim et nec dissiciles nec 15 inhumάni senes tolerabilem senectutem agunt, importunitas . autem et inhumanitas omni aetati molesta est.

l. quam nobis quoque ingrediendum sit - αἰ ξρο ισως δεήσει - τεσθιαι bes malo a. a. St. De Gebrauel de transitive ob-jehisahkugati v heim Gerundivum istiei Cicero selten. S. 2 c. 19 471.2. istuc, quo Pervenisti quale

sit quate Re die Beseliassentiete; ebens lis istuc, quo pervenisti dureli in Substantivum et ube

orab: quod avocet. . . gl. e. 12: 39 Sequitur tertia vituperatio Aeneetutia, quod eam arere di- eunt voluptatibus. sin quibus vitam nullam putarent, das Leben suraei Lebe halten, d. h. dieses Namens nicht Mur-

diceraeliten. Vsi. e. li, ε 3b quam tenui cu mina potius valetudine. 12 sin querela, anstat ei nes Alektivs, wie Tusc. II, c. 3 9 7: lecti sin ulla delectatione un-

apparatus vitaeque cultus eum