장음표시 사용
151쪽
HVGONIS GROTII in verba solennis sacramenti & reipublicae in-sgiua adscisceretur, beneficium eorrun in ipsos vertit: & , quasi in provinciam missiis, occulta cum Anglis maxime hominibus consilia init,
qua ratione muniret imperium. Plurimum a
tem differunt harum nationum ingenia & in res. nam Angli, ut addicte serviunt, ita eveeti ad dignitates priorem humilitatem inselentia r pendunt : Belgarum est parere & imperare cum modo , nec gens ulla fidelius amat eminentes, aut iisdem, 1i contemtus adsit, implacabilius irascitur. Quae non expendens Licestri , Igo rus etiam dignitatis suae, auctoribus pinnitemtiam restare tantum in Anglo milite, & pra
senti fastigio fiduciae erat in indulgere pertinaciae
coepit: idque eo periculosius, quia rerum Bat Vicarum intima nec ipsie norat, nec peritioribus
auscultabat. Assumti sunt dc Belgae in partes,sed quorum alii ', rebus domi amictis per bellum
out luxum, qualicunque servitio paueertatem, Ut suminum malorum, fugiebant: alii, Patria capta, assueti honoribus, re privatae Vitae imp tientes,non alium videbant insiargendi gradivn: caeteri, novorum propter ipsa avidi: quibus d inde, ut fit rebus turbatis, perfidi & hostibus venales miseebantur. Talis Belgarum praesidem cohors obsederat, quae primo in Ordines obliqua convitia jacere, dc, ubi haec pronis auribus excipiebantur, apertas criminationes E paucorum culpa in cunctos intendere, quasi nihil hosti arcanum, nihil impervium esset apud suis commodis distentam multitudinem. Arausionensis etiam exemplo ad spem dictaturae praeproperam hortabantur, ipso ad omnia credulo, ut cui longa selicitate corruptum judicium, nec satis dis
152쪽
ANNALIUM, LIB. v. I 33 cerneret, quanto aliis artibus muliebris gratia, re in libero populo principatus quaererentur. At plebi in Ordines concitandae, quae sponte etiam rectores odit sub quibus fortunam adversorein experta est, aerarii patrocinium, res maxime popularis, usurpatur, cum taliten, in eo tradiando, tam verum siti, ministris Llaestrii fidem , quam
si perspicaciam defuisse. Offendit statim plu
rimos edicto, quo non modo cum subactis Beugarum genubus & Hispanis negotiationem reis 1cindebat, quae nisi ob certas temporum occasi nes hactenus tolerabatur, sed ne in Galliam quiadem, aut maritima Germaniae transferri merces olebat, quod obtenderet rerum penuria debes- rari hostem posse , si nec ex Britannia nec ex Belgica ullis copiis juvaretur: incogitato, me ces csse multas, nec hosti necessarias, & Batavis superfluentes. Sapientiores judicabant assenta vium avaritiae obtemperatum, qui Venalem apud se exportandi licentiam, aut ex delationibus limcra animo antecepissent; auctaque fides, cum
Ringestius, sub Albano quondam & Reques
Dio quaesturis exercitus, mox peculatus crimine spersius , tunc vexo flagrantissima aeud Lic Brium gratia, jus ex edicto inquirendi in tabulas mercatorum & literas accepit, contra vetera imstituta, quae maximam partem habent liberi ris, amovere a cujusque re privata speculatorem. Ergo cum aliae gentes, ad quos bellum non pertinebat , arceri Oceano & hostium commerciis non possent , compendio duntaxat a Batavis averso, quo uno res hactenus steterat, magna mercatorum multitudo patriis urbibus emigrabant. Nam Angli quidem facilius mereaturae
damnum patiebantur, gens praedis laetior, ref γ tunc,
153쪽
tunc, egregia belli sipecie immissi oceano, parentes Hispano insulas navesque infestabant. Nec interea Batavis abstinebatur, si qui sorte, emissi custodum dissimulatione , per fretum
tentabant in occidentem erumpere: unde repertum postea Britanniam insulam retro vehi, quo vasto & vix usurpato mari praedonum insidiae effugerentur. Vetitam evectionem vicissim, e rum , quae peregre solita peti, penuria sequeb tur, ita quidem ut non aliud remedium ordines invenirent, quam frumentum omne decreto publico coercere. qua lege iidem incognitae hactenus necessitatis auctores, & maligni interpretes,samem Angliae quaeri calumniabantur. Simile erat, quod hostiles agros, qui stipendium pem debant , Licestrius solitudini & excidio damn
bat, praeter ultionis metum, saevum in eos qui vi aut dolis avulsi a patriae corpore quandoque redituri sperabantur. Commotus dc miles, quod aliarum nationum cohortibus Angli duces instaverentur: aditusque Hohenlotus, qui cunctantes ante in tacestrii verba adegerat, ut impermiratos ordines & armorum praemia tueretur, suscepit causam: odio'ue tam gentis quam ducis imterritus , ut pollicitationibus incorruptus, apemtissime defendit optimatium partes, generosa
sinplicitate simulandi impatiens, & per vin
lentiam tegendi quoque ignarus. Sopivit naς centem dissensionem nonnihil cura belli recrudescentis. Nam Parmensis per praelia aliquot, ct castellorum utrinque ereptiones circa Rh num hyeme extracta, ad nuncium Anglicani foederis pecunia li rege auctus & milite, ut rellia sua Brabantiae perficeret, Graviam, oppidum
in sinistra Mosae ripa, obsidio Premebat, sepra iustaque
154쪽
ANNALIUM. LIB. V. 13sinfraque clauso amne, quod ad commeatus a cendos toties sibi prosperum rursus experiebatur. Sed missus a Licestrio Hohenlotus cum deIecto militum comitatu hostilia munimenta Vincendo perrupit, &, adjutus vemo fluminis incremento, liberavit oppidanos famis dc retia quae penuriae metri. Nec eo minus perstitit hostis majore cum exercitu oppugnationem moliri, quam imminentem Hemerta vir nobilis Belga hunc Hohenlotus praesectum reliquerat) cuiuiam auxilia adventarent, festinata nimirum deditione praevenit, blandiciis, ut creditur, pellicis emollitus, cujus flagitii crimine a Llaestrio capite plexus est. Disciplinain vocabant aequiores: alii gentis odium, quia Olandus Eboracensis Imrusianis quondam consiliis yerinlatus, At Uique plures nihilo tutioris fidei, aut manifesti ignaviae, non modo secuti sed primarum admis.
Monum compotes agerent. Secuta GraViam
Ventoa, Geldriae oppidum superius, & in de tra ripa situm, prodente plebe egregia militum studia. Dimissae interea manus agrum hostilem
Praedabantur : posuitque Mauritius rudimenta ASelae expugnator, quam Temusio egressus sidFlandriae orae munimentum Foederati tenuere noctumo scalarum ascensu invasit. At Muppianense bellum, de quo ante retuli, non tam Pa rium Viribus, quam ducum Virtute flagrabat. Scenquius , relicto Parmensi, transgressus ad Trimum, occupatis passim praesidiis, cuncta amtistitis ditioni subjecta ferro & igni populab tur:deinde jussu Licestrii insulam muniit, quae ad ipsiim Rheni divortium laevo Bataviae lateri
praejacet Grave ardae nomen : idque nunc
maximum in erit istius propugnaculum est. At
155쪽
Nienarius, carundem partium ductor, Novssium, veteri celebritate oppidum , furto ceperat: quo contendit Parinensis, oratus a Brioam , &cupiditate cum selicissimis ducum gloria certa di. Nam Carolo Burgundo secundissimam prius fortunam is locus retussit, Vertitque. At ipsi prospera oppugnatio , & saperba victoria. collucentem incendiis ingressias urbem, mox Aupa, Cra vio, Mursa in deditionem acceptis, ad Bercam haesit, spem praeter defensam a Scem quio: tandemque detrahitur , Licestrio post captum Dosiburgum Zuttaniae imminente. Sed
huic, dum aditus claudere & castra praemunire ignavum Putat, invecto commeatu reversiis hostis experiendarum virium occasionem dedit.
Rus pugnae scelicem alioqui Anglis eventum mors Philippi Sidneu funestavit , juvenis ad
maXima quaeque uati, ut qui claris natalibus opibusque verum decus literas adjunxisset, hoc
major avunculo tacestrio, cui dc fortunae, qua tarunque ea futura erat, succestar destinabatur. Mox venit in potestatem castellum contra Zu
laniam in altera ripa, 'uae cisis alma est,cinetum olim Belgis, &, cum incremento fluminis fugaxeatur , ab hoste perseetum. Hujus curam cum omni terra Velavia Licestrius Rotando Ebor censi : Daventriam, quam, desectionis suspectam; praesidio Hiberni militis ab omni humanititate alienissimi ultro tritaverat, Wilhelmo Stai lato credidit; utrunque adversa ordinum Volum rate , qui satis gravibus de causis, quos exitus comprobavit, illorum hominum Periadiam in tuebant. Nec ullum hac in re Laeestrii dolum NMrim, sed quod in ceteros contumax, re tampum 8dulantibus purus, inexyloratis amicitiis
156쪽
Datum nullaim pretium . nec milii, M '
multas annis se--ἡ ' kkin praesidia eripi conductus eo tempore m
157쪽
alieno imperio militaturum. His ille accensus, a republica, si posset, amovere plebem, quae fere dominantibus infestior est, dc acris depeculat rum observatrix, optimum factu judicavit: idque eo facilius processurum, quia exteri dc civium
multitudo longe maxima regiminis exsors laeto animo acceptura videbatur aequalitatem. At mihi, sapientum praecepta dc veteres civitatum species animo repetent1, Videntur magnificavi etia verius quam factu sequenda excogitasse, quotquot partem eam populi, cujus ad commmnem utilitatem quaestus maxime redundat, ii
noribus exuunt. Nam , ut maritimas taceam
xentes, apud quas Vulgus plurimum pollebat, etiam Spartiatae dilectos E plebe, tanquam admiandi nescios,regibus aequavere: Romaeque haud ante pax ordinum fuit, quam plebs in imperii partem Vocata est: quin dc hodie florentissimis
an urbibus, quas optimates regunt, negotiatores patriciorum nomine plebis officia exercent: n dum ab ista republica, quae cuncta mari dc amniabus debet, is ordo arceatur, majore multo, quam olim fuit, mercaturae dignitate, ex quo orbem totum navigationes aperuerunt. & nunc divitiae fere penes illos sunt ; quarum in mandandis honoribus haberi rationem pristis quoque ac sev ris legum-latoribus placitum est: minusque sisespectae esse debent ullius opes aut avaritia , ubi potentia nec perpetua est, dc fere mandatis includitur. Sed haec at
atque alia semper servata mutare Licestrius parabat, non tam Vano n
vandi studio , quam ut nobilitatem dc clara ii senia a ceteris segregando, partes proliceret. nterpretes primum sacramin literarum qui
158쪽
A N N A L I V M. L I B. v. 'svossident adjungebat sibi specie pietatis,& ab Issimilit Ine. Nam prinus in repita ae
scit cet sacerdotum dominationem uisex mis meminerant,
studia sibi conciliabat. pleraque rop. non in batibus credens, sed his qium aliqua sacro- m parte aut plebejo centuriam versabanrur, I rubus etiam optima volentibus rerum noticiare is Vant. Iam vero multi, quorum lama pro patria consilia exstabant, palam demoti h r oui, rem Romana Ecclesia aut perno R. 3 8 ori iebant parum pro iis
ς - ' - is . Tuli res tiret, sis rimarem , eam induc relieonem quae con
sorti reipublieae alios non admitteret. Brea No De Traiectinue Batavorum, GI er
159쪽
IU HVGONIS GROTII Vim siue praefecturae sperabat, favente Licestrio ut proximas suo fastigio potestates imminue
ret , atque arido hanc regionem , aliaque pro
sidia ab 1 Iollandiar imperio & Mauritii cura divellere, qui magnam indolem pertinaci silc tio dissimulabat, cum eodem tempore & falsissi
mis criminibus & per amicitiae speciem tentaretur. His praestruetus Licestrius cum suoruinh numero multos evexisset, dc vulgus ubique discordiis ambiguum , pars major in Ipsuin Ve geret , non multum sibi ad liberam potestatem restare credidit, si veteri apud Elisabetam gratia niteretur. Ergo ne longae absentiar tempora largiretur inimicis, peritus ejus regiae, domum proficiscitur. Apud Ordines,evocatum se ad Amgliae concilium praeserebat, ibi quoque res Belgicas acturum: apud plebem, Ordinum contim mellis tritatum excedere, & nisi alio rerum vultu haud rediturum minabatur. quod pluria
aut Ordinum acerbitas aut Licestrii merita & in populum studia differrentur: additoque insuper
rumore , reginam principatum Belgicae non detrectaturam , nisi terrerent primae societatis ex-
Perimenta, & innumerae leges, quibus justisilina
quamvis imperia eluderentur. per quae eo de
ventum est, ni Trajecti novi magistratus , & in Frisia privati publico nomine legatos ad regia
nam imitere auderent, qui principatus conditi nes non tam ferrent quam acciperent. At illa , quanquam Anglorum concilio collationes, si vellet, eam ad rem pollicente, pernegaVit: nec tamen quorundam effugit staspiciones, quasi coim
sensu publico delatum honorem & recusatum , plebis ac militum aeditionibus debere mallet. Disce
160쪽
is8 ANNALI UM, LIB. v. IAI Discedens autem Licestrius senatui permisit rempublicam: sed non multo post seriptura prolata est, qua jus in ptaesidiarios dc praecipua ii perii sibi exceperat. Misit hac de causa in Angliam, qui mutilum regimen , dc si subita ii,
gruerent, nulla in potestate praesens subsiduunconquererentur. Sea inauditos Britannia diu detinuit, suis ipsa motibus involuta. nam regina Scotiar, a sine gentis Ordinibus exacta, supplex ad Elisabetam profugerat, cui, praeter solitudinem summi nominis, propinquo sanguine comnectebatur. ibi, magnis suffulta clientelis Romanas ceremonias sectantium , spein recepisse prioris fortunae , & Elisabetae saluti, regnoque imminere credita, custodiis primum, deinde, ne sic quidem infra metum, morti tradita est. Apud Batavos saevi interiin tumultus, &, ut quaeque partium praevaluerat, exsilia aut vincula decemnebantur. Sed ubi Wilhelmus Panteius Davei triain, Rotandus Eboracensis oppositum Zulf niae munimentum Taxi Hispano, accipienti perfidiam & tamen aversanti, tradiderunt, grati sus apud Licestrium uterque, e plebe multi esse re ordinum prudentiam , sua studia damnare. etiam Anglorum nonnulli, eluendae gentis ins naiae, procerum jussibus applicabantur. Inventus tamen ex eadem gente Alanus , Cardinalis postea factus , qui libello in id edito religionis obtentu defenderet facinus, ut pessiini exempli, ita autoribus quoque suis infelix. Nain pomquam ipsi inter se odiis commissi, Eboracensem nominem formidandae in quidvis audaciae Veneno sublatum fama est: Stanteius Daventria d motus , cohorte, quam secum traduxerat, sia,