장음표시 사용
231쪽
debacchatus suerit . Sed quoniam ea, quae hujus Viri epistolae reposui, typis mandata non fuere, sui Lansean-co Gypsio Jureconsultissimo , supremoque Fisci Proc ratori morem aererem , qui huic Viro non vulgari junctus est familiaritate J compendiose nunc colligam , ut me ab eo provocatum , injusteque lacessitum fuisse , probi omnes intelligant. Dixi, Atestium cognomen esse inauditum , cupiens ab eo doceri, an eruditus quispiam id cognominis umquam scripserit. Nam cum Estensium Principum Familia lupra
mille centum viginti duos annos continenti in eadem stirpe Imperio permanserit , nemo tamen mortalium umquam ausus fuit hanc vocem literis mandare . Si vox haec est inaudita: ergo barbara, quam iocose interpret tua sum sine testibus . Barbarum quoque esse GonZaphium , Rizetum , & VincenZum scripsi . At novus iste
Censor cum dixit , nomen , quod Vere nomen est , pud Latinos vocem suam terminare in ius, nec umquam
aliter fieri , id est falsum , si de proprio nomine intellis
git. Duo de quadraginta enim Romanorum nomina Pr . pria adduxi, ni fallor , voces suas in ius non terminantia . Si vero de nomine cognationis, aut familiae, id e iam falsum esse scripsi . Tredecim enim Romanorum fari milias commemoravi , quarum nomen in ius non desinit . Sed hoc praefixo , non tamen concessis , dixi , hunc vetustiorem Romanorum morem supra mille & quingemtos annos jam abolitum, antiquatumque suisse ab Imperatoribus. Ostendat igitur is doctus Vir, quanam audi ritate veIit a nobis hodie servari . Id profecto non video, supraque ejus vires esse arbitror. Amrmavi, Atestinam vocem esse Latinam ex sententia Coelii Rhodigini,
Petri Bembi, Pauli Iovii, ac Stroetae patris & filii. Scripsi , Estense cognomen non es e barbarum , ut per eum dicebatur . Quam vocem Sabellicus , Longolius, Pont
rius, Aldus Manutius, Coelius Calcagninus, Baptista,&Alexander Guarini, Lilius Gregorius, Cynthiusque, Ioannes Baptista Gyraldi, M. Antonius Antimachus , aliique.
duo de viginti non vulgaris nominis Authores , editis voluminibus, commemorant. Scripsi, Herculem & Feran. tum esse nomina propria, non praenomina. Asserui, Hermolaum, Pontanum, Bembum, &Sadoletum, eorum cognomina Latine scripsisse . Resarcinatorem & navicul rium
232쪽
Cognatione excludo , dum addo Comites , Marchiones , Duces ; at Hippolytum Estensem Cardinalem , si Atestis Oppidi esset Antistes , appellarem Atestinum Episcopum,& battologiam evitarem p Franciscum autem fratrem , Caroli Quinti Imperatoris Praesectum , Leonellum vero Marchionem ; sed Borsium , Herculem , & Alphonsum , Ferrariae Duces vocarem . Annam quoque Principem tassensem , Regiamque Foeminam dicerem , ab alia hujus nominis muliere Ateste nata excluderem s hunc tamen Virum , qui eruditissimus est , docere nolim , cum sim Historiographus, non ludi magister, etiamsi id enixe postulet. J Commemoravi privilegia Pontificia, & Imperatoria annis abhinc sexcentis viginti octo Principibus nostris sub Estensi cognomine concessa ; qui Principes si se
Atestios, non Estenses appellarent, vereor, ne a juribus sibi concessis aut caderent, aut cadere possent. Peroravi ex Diocletianae Legis sanctione , qua cavetur , unicuique licere Praenomen , Nomen , & Cognomen suum mutare absque alicujus tamen injuria ; qua de caussa plures retuli proprium nomen mutasse , nec homini Latino imputandum esse dixi, si velit barbaro nomine , vel cognomine appellari. Haec omnium summa est , quae manu mea exarata isti. Viro legenda tradidit Baptista Saracchus a secretis Principis nostri , cum praelo, ut dixi, committere non possem .
Ego quoque Annae Estensi Principi Illustrissimae, Gypsio, Alexandro Guarino , Bartholomaeo Prospero , Saraccho , Cynthio Ioanni Baptistae , Lilioque Gregorio Gyrat dis , Ludovico Cato, Prospero Paxeto , M. Antonio Antimacho , & Fabio Filio , Francisco Porto Graecas literas MPud nos publice profitenti, Iacobo Acciajolo , Comiti Alphon Bivilacho, Comiti Iulio Sacrato, Ferdinando Trotio, Alphonso Bonaciolo, nonnullisque aliis amicis, quς epistolae doeli Viri hujus reposueram, & legenda, &re
cognoscenda tradidi. Sed ut rem acu tangas, ut aiunt, Lector eruditione, scito, hunc Uirum sua vel humanitate, vel mutua iam, tiaritate, quae de Consilio Principis, de Abravanellio , de Ferrino, ae Gallorum Rege typographis imprimenda tram diderat, mihi iamdudum dono dedisse. Speranam itaque , hanc epistolam ab eo me consecuturum , praesertim cum
233쪽
em Lilio Gregorio eruditissimo , atque integerrimo interulexerim, Amicum nostrum epistolam ad me deserendam dedisse Joanni Mariae Carapho , cui , sicut ab eo accepi ,
non tradiderat; sin autem vel me , vel Gregorium , vel utrosque potius illudere voluerit, alii judicabunt. Duo etiam non praetermittenda duxi, hunc Virum hujus forsitan sententiae oblitum dixisse pollea Herculi Prinato: Mea epistola venalis est, si eam vult Saraeus, sibi emat. Verum epistola minime erat venalis. Ad haec Amicus aegre tulit , nec animi dolorem tegere , nec taciturnitate sua celare potuit , cum intellexit , Saracchum epistolam mihi tradidisse , cui dixit ; Nolebam , tit Sardo epiytola mea innot sceret . fQuae posteaquam rercepi, mecum investigabam, quo sum Viri hujus consilia tenderent . Mens enim mea nescio quid mali mihi praesagire , augurarique videbatur . Incuratum mox crepuit ulcus . En altera proditi epistola , inamo chartula a militari instituto parum discrepans, quam mendaciis & convitiis undique resertam cum vidissem , Gypsio de Viro hoc expostulavi . Cui Amicus noster fidem oppigneravit , quae iterum imprimi mandarat, se Vulcano consecrare velle. Hujus Viri fides fluxa, ne dicam perfida, fuit . Ob mei namque hominis despicientiam, contemptum, ac dedecus, chartulam in vulgum mox spargere curavit, qua, tacito tamen nomine, me detractorem appellans , in tabernis , omnibusque Urbis no- .strae Angulis, & apud imperatam multitudinem , non solum insolenter me jactasse , militemque gloriosum seci Dis : sed in eum quoque omnibus convitiis cum Ore sce-
disinio , tum etiam scriptis multo faedioribus invectum suisse, ausus est assirmare, typisque promulgare. Sed falso quidem commentitiis nugis , sali loquisque verbis sibi
blandiens , se a me provocatum fuisse assirmat . Nec his contentus mendaciis fatetur me liberum, & in libera natum Civitate, & tamen non veretur auctoritate , quae in eo fortasse nulla est, ni fallor , mihi instar gregarii militis diem certam praefigere, qua mecum manum conserere possit, petens , quae ei repotueram , ut praelis committerem, perinde ac si ei essem addictus & si non paruero , poena, inquit , esto, quae pueris in ludo ob barbaras v ces , malasque locutiones esse solet.
Tibi igitur , Lector eruditissime , Viri huius consueti
234쪽
dinem perspicuam esse arbitror , cum nulla a me lacesi situs iniuria, in meum nomen sic impie suerit debacchatus . Vellem pariter vel abs te , Vel ab eo intelligere , num Palatia, A desque praeclarissimorum Virorum, quos Paulo ante commemoravi, sint tabernaei aut Civitatis
anguli Τ & an Viri illi sint imperiti λ ut in chartula scripsit Amicus. A quo quidem mendacio reliqua per te addisces.
Caeterum, o Amice doctissime , ignoras ne , sabros fabrilia pertractare ρ ludique magistros hac pinna coercere solitos esse pueros , quos prima literarum elementa docent Nescio an antiquum institutum tuum , quod profitebaris, coactus fueris a veritate fateri , te etiam inubio λ Ignoras ne , Ciceronem quinque species hominum commemorasse, qui certam faciunt fidem licet tres reserat Erasmus uostissimus in Proverbio , lingua lapsa υ rum dicit. Sed dicite, quaeso, pueri tanto Praeceptori vestro deserentes , ut par est , quanam pinna vobis dignus videtur talis Magister vester, qui in fronte Epist ja: ad Herculem Atestium neutro generi masculinam vOcem copulavit, scribens: Nomen Esensem' Nec id impressoris est vitium. Nam post Esensem, manu sua scripsit, Ubi multa de Praenomine, Nomine, s Cognomine disputa rur . Vidit ergo , vel videre potuit Hiensem . Sed fini mus hanc fabulam. Vos interea valete, ridete, & pla
dite. Nec his contentus, tertio quoque ausus fuit, ante s
crum Pentecostes Festum , hoc est XIV. Calend. Iunii ,
chirographum ad me dare , cujus verba ad unguem rein ferre volui , quoniam impressa non sunt , ut omnes intelligant, quo spiritu , quave mente instar resipiscentis , ne dicam irrisoris, scribere Voluit.
235쪽
Gaspari Sardio S. D. Hae epissola animum G paris Sardia sibi conciliare conatur ,
veniamque eorum petit, quae in eum multa oblocutus D
rat , tit υidere egi in Defensione contra Gasparem Samdum de Praenomine , Nomine, Cognomine in Tomo primo operum Bartholomaei Rieci inserta .
DE me , Sardi , & Pessime locutus es , nec honestis.
sime etiam scripsisti. Ego vero utrique retondens, par tibi retuli , nisi quod mea honestior ratio fuit , qui provocatus tibi respondi ; tua vero iniquior , qui nulla prorsus causis in meum nomen & verbis inimicissimis ,& scriptis etiam inimicioribus invectus es. Sed ut te sum in caussa , sic etiam in Christi Opt. Max. fide superior
esse volo. Cras de more meo eum in me sum accepturus. Quoniam vero is ita jubet , ut prius iis recte conciliemur , quibuscum inimicitias gesserimus ; ego tibi , quae adversus me oblocutus es, ea condono Omnia, Christumque Opt. Max. ut eadem tibi ignoscat , rogo , teque contra oro , ut , quicquid a me extorsisti in te , atque in tuum nomen , ne posthac recorderis ; sed taquoque Christo modo remittas , atque condones. Vale ,& me ut Fratrem charissimum dilige, quem ego contra
Vides , Lector optime , novi hujus Censoris novum reconciliandi ritum , qui cum in nomen meum publice suerit debacchatus , non veretur falso scribere , me de eo pessime locutum , non honestissime scripsisse. Sed narra mihi , quaeso , Frater charissime , coram quibus de te male locutus fuerim. Id enim falsum est, cum numquam de te male cogitaverim. Commentitia sunt ista , ab impostoribus , vel abs te conficta. Ego tibi Gypsium , Saracchum , Lilium Gregorium , Herculemque Prinatum Commemoravi. Idem ut erga me facias , peto. Subdis ;me de te non honestissime scripsisse. Proser in medium , quae scripsi ; sunt enim penes te. Eificiam prosecto , ut omnes intelligant , quae in me innocentem evomuisti , si non a malevolis , abs te conficta fuisse , ut te a me
236쪽
EPI TOLA. 2ῖt provoeatum fuisse scriberes , sed falso quidem. Dic rogo ; quonam pacto i quibus verbis 8 quo loco ρ quibus
convitiis te provocavi λ Scripta autem tua impressa te ea fecisse coarguunt. Nihil mihi condonare potes , ut scri- his , cum in nomen tuum numquam invectus fuerim. Erras , Frater doctissime , si privato chirographo tuo deis decus in me publice illatum aut contexisse , aut emen. dasse existimas. Inquit enim Apostolus. Peccantes coram omnibus argue , ut caeteri timorem habeant , quod Augu- . stinus interpretatur. Si peccatum publicum fuerit , publiace ; β υero occultum , occulte est arguendum. Non est hare Christi Philosophia 8 Resipiscentia vera opus est, non i risione. Non prodes cuiquam a Deo petere veniam , t inquit Pius Summus Pontifex J ni mens ab iniqαitate revocetur. Nam qui lateritium crudum laυat , quanto magis eum a uis , tanto magis lutum facit.
Falso igitur scribis , tuam caussam esse mea honestiorem ; nec intelligo , te in fide Christi superiorem me es.se velle. Num fidem meam agnoscis , quae s oli Deo , qui scrutator est cordium , cognita est Nonne fides est conum Dei Idcirco Apostoli Christum deprecabantur ,
Fateris , te inimicitias mecum gessisse. Ego vero te semper amavi , atque amo , nec intelligo , quid sibi velint illa verba. Guoniam Christus ita iubet. Nescio an intelligas ; si Chrmus non juberet , reconciliationem non peteres Nescio etiam cum dicis: quicquid a me extorsisti
in re, atque in tuum nomen, ne posthac recorderis. Si numquam te laesi, nec laedere cogitavi , quid mihi vis condonare' quid abs te extorsi λ nescio. Tuae itaque partes erga me , quae sint , etiam , me tacente , intelligis. Nam iuxta mensuram delicti . esse debet . plagarum modus , ut Sacrae tradunt Literae. Si sic faceres, ut Fr trem te Christianum diligerem , prout semper dilexi. Futura namque dies omnibus indicabit, si fueris irrisor, an resipiscens. Sed quoniam nonnulla respondi ad Epistolam ad Herculem Atestium , ea commemorare decrevi , ut animum erga te meum omnes probi agnoscant. Scripsi : non mihi vitio vertatur velim , si in literaria palastra ab iaco Viro ruditissimo dissentiam. Tradunt enim Sapientiores, veritatem
multorum gladiis peti posse , at iugulari minime. Subdens:
237쪽
et a GAS PARIS SARDIcenseo ItaqMe novanι hanc o inionem examinan m, absque verborum fuco , Iententiarumque lonυcinio Pscui. endum , ctim verrtas exotico non indigeat ornam nlo , nec sit Viro dignum , in variis fententiarum opin onibus amicitiam esse υel dissuendam , vel dilacerandum , prout fecit noster Amicus.
Dixi ; si inus loquendi Atesium approbasset , sicut Atesi-ntim ensem , dodium hunc Virum sequendum arbitrarer , nec puderet , me fateri hanc vocem hasienus ignorasse, quam ignora Deram. Ideo non contradicendi , sed veritatis indagandae gratia , calamum arripui. Dix : PMυi refert, approbent , rejiciantis indocti , quae scripsi , a quibus laudari nolim. Eorum namque Iaus vera laus nun es. 'deo Epictetum Stoicum sequor. Silentium enim amo Nec reposui flem : nisi tacite laces Pus ; cum 1 cirem quicquam evomendum non esse , quod non sit concoctum ne & nobis alii , & nos aliis risum pariamus . Mens enim augurari mihi videbatur . hunc Virum in mei nominis dedecus injuste insurrecturum. Ideo subdidi. Instar vespertilionum, qui dum neque m&reS,
neque aves frent , titrumque tamen tentare audent. Dixi
Praeterea ; ego opinionum fallaciis, quasi morbis animi praecinuis refelli gaudeo , abortiυas maleυolorum n as facile contemno. Qua de cau ra Amico noltro immortales
fratias astam , si ea , quae me estu gerant , amice supple-it. F iteor tamen, me semper velle Atestinos & Ellenses Principes nostros appellare. Ipse , quo velit , cognomine vocet. Nec Varo illi rescripsisscin , nisi ab amicis coactus fuissem. Historico enim non licet in his nugis bonas studii horas collocare. Fabulam igitur finiendam,
Teceptulque canendum esse cens O. Vale.
AB aequissimo animo tuo peto , Eruditissime Lector , ut ab hoc die sexto Idus Iunii ad nonum Cal. Iu-'lii inni praesentis probe curare velis, quae doctissimo huic Viro scripsi , ne auscultent Corycaei , aut Myonesii , sed in orimis Paedaeo ri , Pedisequi , Sycophantae , Redomathaei , nec Paedotribae , Archimagiri , Archontici , Mimallones , Bassarides , Tyades , Ogygidae , nec Histrio
238쪽
nes Pantomimi , Mimographi , Μimuli , Nebulones , Nugivendi , aut Nugigeruli , quibulcum Balbus , ut ,
iunt, tricatur. Minus enim de iis omnibus laboro, quam de ranis palustrabus , ne videar cum Coryco luctari , dc
extra viam currere. AZanaea quippe mala odi. Nec 1-
Enoro, Naupactos excubias agere, qui profitentur se plustare , quam sciant , ut de Empedocle tradit Cicero. Quibus de caussis catastrophem mini amplec endam, lummum fastigium imponendum, receptuique canendum censeo , ne Mandrabuli more res succedant. Feli enim cro coton non conceditur , nec pro perca scorpius. Intultent in nostra haec , Sardo mastige , qui ea acriter reprehendent ; potenter insultent ; vafre cavillentur ; m-1hraant , ut lubet, illudant, subsannent , seriant , pungant , titillent , stomachentur , & instar sulminum attonent , deiiciant, comburant. Insurgant scioli male literis inaugurati , qui vermiculatis dietionibus , sentential-que tessellis, pluricoloribus, variegatis sustulit , odoramentis , sustituque redolentes , delicatiores sibi cibos mollim- me quaeritent. Esto sane. In ultent ampullo lo Ince mi , elata fronte , inflato peetore , vanaque praediti ostent tione , audacia , arrogantia , petulantia , nihil ad nsspertinere iudicabimus. Nam semper Lybia mali quippiam , ut ajunt , adseri , & cum praesto siit via , lemitam quaerunt. Eurymnum ideo sugiendum arbitror , qui phoci convivium paravit ; ianorans esse Pylum ante Py- .lum. Quos omnes ad Uiugis socios relegandos putabi-- , . . mus, qui nescientes ubi locorum essent , & ad quam divertissent regionem , in sues conversi, inter inertia pecora sordidam transegere vitam. Satis enim mihi est , non certandi cum eloquentibus studio , sed innocentiae meae tuendae gratia , laborem hunc semel tantum suscepisse. Neminem eni in esse , qui tam accurate , tamque circumspecte scripserit , arbitror , qui aut dormitasse , aut errasse , nasutioribus videri possit. Sed, Lector humanissime, dic, rogo, Amico nostro: an arbitretur, se neglexisse Christi Philosophiam, charitatem fiaternam p cipientis. Si quid admiserit in te frater tuus, quod sit anima ersione dignum: ne statim prosilias ad vindictam . Adito tuum solus solum; ut agnoscat quantum abere rit ab offficio fraternae claritatis. Si vero non agnoscet culpam, *ibique soli non praebueris aurem , rursus , adhibito tino, ut
239쪽
que altero , argue eum , ne pudore saltem eorrigatur. Quo
rum neutrum secit Amicus ; sed typis publice excussis in me fuit debacchatus; scribens viaelicet falso , se a me provocatum fuisse. Vale.
240쪽
ABsentia ex Ciceronis sententia non recte dieitur Larsiane, cum tamen praesentia sit Latiniomum. 164 Academiae publicae ad Italici sermonis rationem disci inas
Adrianus musicus insignis . IOSAdulatio Principis in eo Iiis omnino fugienda. Is LAdvocatus quis sit. 137 AEdilitatem dictitare quid significet. 16 IAEdium aedificandarum inυentio, o progressus. 2I Emulari, imitari , sequi tria sunt omnino Decio diversa , genere tamen quodam se sum similia , ur , quod sit a-ιius , vicissim ad alius commoditatem ιransferri positi . De Abschine itidicium. II
tati cuique Iuum quid proprium ess condonan m. ISIADatis eui que proprietates ab Horatio descriptae. I 8a tatis mat&ritatem consilii maturitas sequi solet. IsoΑ filio, a liberis pecuniam legare quid significet. . Is7 Agendi ratio ad optimorum regulam certissimam dirigenda .
Agentes eaugam apud Iudices primo, vel Fem o loco qua ratione se gerere debeam. . 74- 7s Agesilai Retis in filium facilitas. I 8sueri colendi eura , atque sudium es naturae ipsius imitaris . 8 Agricolae similitudo . . I 8 Agriculturae Aiactores, oe de iis iudicium. 24. 27. 28 Aulatus Andreas in GFmnasio Ferrariensi Ius Ciυiae professus es. Alcibiadis adolesentis mirum iudicium. 189 Alexandri Magni admodum adolescentis mirum iudicium . I 89 AIexandre Magnus a solo Apelle se pingi passus est. 4s Alexander Magnus, se nisi ab Apelle depingi, atque a D-sippo infirmari, cur pasus non sit. 171. Alexander Magnus piratae in se acerbius iocanti eum vita