Scholica Hypomnemata scripsit John Bakius

441쪽

tas fuisse a tutoribus quisquam sanus contendet. Nam οι λογοι τῆς ἐπιτροπῆς, et ea quae ex illa administratione supererant, reddita sunt Demostheni δοκιμιασθεντι p. 825. 3ὶ i. e. simulac ad suam tutelam pervenisset: id quod confirmatur his verbis p. 833. i5. δεκα ετων διαγενομένων παρὰ

μἐν των Ουτω μικρα κεκομισμαι. Rursus, eadem

hac actione repeti, quae ante apud Biaetetam peterentur, prorsus conficitur ex loco orationis Adv. Aphob. ρευδομαρτ. p. 862 init. , ubi dieitur utrobique condemnatum esse Aphobum, δέκα ετη μετα των συνεπιτροπων διαχειρισαντα' in quibus διαχειρίσαι ipsius proprium est tutelae, nec pertinet ad illud tempus, quo ἔχειν, sibi retinere, isti arguebantur. Contra, quum nusquam pra sidium reperiatur alteri sententiae, numerum illum decem annorum confici adiecto spatio, quod inter δοκιμασίαν et ipsam institutam actionem intercessit, tenemus hoc, ipsam tutelam decem suisse

annorum.

Quod autem argumentum petit Boetinechius p. 78ὶ inde, quod in Midiana, mentione facta istius cum Thrasylocho ἀντιδοσεως, orator se ipse μειρακύλώον et νέον κομιδῆ appellat; equidem de industria comparatas has locutiones esse existimo ad contentionem cum Midia, qui provectiori demum aetate ista onera sustinere coepisset. Diuitiaco by Corali

442쪽

Boethhius suam sententiam hac quoque ratione confirmaverat, ut diceret, quum octo annis ante scriptam Midianam a Demosthene actio contra Midiam fuisset instituta, quae secuta esset κακηγοριας, ex qua ille in contumaciam damnatus esset, et in hoc iudicio questus esset

Demosthenes de iniuriis quas a Midia tulisset Ol. CIV. I, multo aequius esse ut causae Midianae tempus ol. CVI. 4 ponatur, quam quatuor annis post, quippe sic nimis longo intervallo illa iniuriarum actio ab eo tempore, quo illatae suissent, removeretur. Occurrit hic Boebneexius p. 7.

et primum concedit, ex sua computatione sex annos intersuisse inter actionem tutelae, et dia νκακηγορίαςscontra Midiam: sed hoc inde explicandum esse, quod illae contra tutores actiones aliquantum temporis absumserint, et oratio con

ira onetorem Ol. CIV. 3 demum habita sit: tum aliquanto post υςερον, Mid. p. 540. 21ὶ primam actionem contra uidiam fuisse institutam; itaque, si, ut credibile est, post condemnati nem in contumaciam Demosthenes necessario legitimum tempus exspectare debuerit, lacile admitti posse δίκην non ante ol. CV. 3 suisse institutam, et hinc consequi Midianae quoque annum esse ol. CVII. 3. Respondeo, admitti posse, sed neque necesse esse, et multo verisimilius, si

443쪽

tertio anno post primam contra Aphobum actionem, igitur ol. LIV. 3 contr. 0netor. I. p. 873ὶ,

Onetorem in ius vocaverit, ut hoc iudicio perfunctus statim illam κακηγορίαν persecutus sit, quae arctissime cum reliquis tutelae molestiis con iuncta fuisset: neque hoc negligendum, si scripta Midiana pertinet ad ol. CVΙ. 4, ab hoc anno, non a προβολῆ, octo illos annos computandos esse. IV. Hoc capite ostendit Boetineckius p. 80-86ὶ reliqua omnia veterum testimonia cum Dionysii ratione conspirare. In hac disputatione primum .pudio auctoritatem et Libanii et Quinctiliani, quippe qui tum alios secuti ea tradunt, quae ipsi nullo modo exploraverunt, tum evertere non possunt, quae ex ipso Demosthene conficiuntur, ut supra ostendi. Pueri quoque appellationem apud Quinctilianum, quod Demostheni unius etiviginti annorum adolescenti minime convenire dicit vir doctissimus ex Romani sermonis consuetudine, facile est ad resutandum. Cicero certe 0rat. II, 21, 88ὶ Sulpicium, novem et viginti annos na-ium , adolescentulum appellat. - Sequitur traditio de Callistrato, cuius dicendi vi Demosthenes inflammatus fuerit ad eiusdem virtutis studium atqui causam illam Dropicam incidisse in ol. CΙΙΙ.2, quo Demosthenes, ex Dionysii computatione, quindecim annorum suerit, itaque recte paeda

444쪽

gogo paruerit, id quod cadere non possit in adolescentem undeviginti annorum. Mihi de tota

illa traditione nondum satis certo constat; necdum tamen plane expedire possum causam Dropicam, qualis fuerit, quamquam sidenter pronunciare videtur Boeli nechius. Poteram igitur defungi hac observatione, complura a Vitarum scriptoribus et ab ipsis historicis, qui e rhetorica schola prodierint, confingi solere ad ornandum cons.

Cic. Brut. 11, 42. sqq. , neque quidquam, quod

istuc pertineat, in ipsorum oratorum actionibus reperiri; tum, non everti posse istiusmodi recentiorum narratiuncula, quae ex ipsius Demosthenis voluminibus satis certo possunt constituit sed non discedere hinc malo, quin unum alterumque ostendam, in quo laboret ea narratio. Verbi causa Plutarchus in Demosth. cap. 5 memorat την περὶ 'flati που κρίσιν ἐν τω δικαςηρέco' contra in Vitis

X orat. p. 844. B de Callistrato dicitur μέλλοντος ἐν τω δήμω λέγειν ' tum ita studuisse Callistrato Demosthenem tradit, ut videatur de disciplina cogitasse, quemadmodum diserte tradit. etiam Hermippus; quod in simili errore est atque illud, quod supra p. St. sq. in Theramene et Isocrate notavi. Ε Libanio rursus apparet, quam incerta omnia sint de causa ipsa; qui φαnὶν, οιμα, την περι 'sὸ nov. Scriptor Vit. X 0rat.

445쪽

hoo quoque turbat, ut Callistratum Empaedi filium appellet. contra, ubicumque Demosthenes

ipse Callistratum memorat, in oratoribus numeratiis, qui ante suam aetatem fuerint. Sed haec fortasse alio tempore exploranda sunt. Subiicitur alia argumentatio. quae nititur Plut archi auctoritate et BionJsii, quorum uterque definit quem annum aetatis ageret Demosthenes, quum primas actiones publicas, Androtioneam, Leptineam, Timocrateam et Aristocraleam scribe ret. Videamus quae puncta sint huius argumenti.

Plutarchus Demosth. cap. 15 dieit Androti

neam, Timocrateam et Aristocrateam scriptas esse

a Demosthene ουπω τῆ πολιτείl προσεληλυθοτον rideri enim eas actiones edidisse natum viginti septem aut viginti octo annos. Apparet nulla hoc auctoritate tradi, sed ea mera computatione et coniectura. Aliquanto plenius et fidentius

Dionysius Ammae. T. VI. p. 724. B.), quum

dixisset Datum esse Demosthenem Di. XCIX. 4, et Ol. CIV. 1. ingressum esse decimum septimum uelatis annum, adiicit, δημοσίους τε λογοειῆρξατο γραφειν ἐπὶ Καλλιματου δρχοντος sol CVI. 23 ει- ν καὶ πεμπτον εχων ενος. in quo eastigat Dionysium Boehnechius, merito observans vigesimum sextum fuisse annum hunci, eoque anno scriptam esse Androtioneam, itemque di

446쪽

tam Leptineam. Callistrato arch. scriptas esse illas orationes, etiam si verum sit nihil enim nune definio , manet tamen alterum, sine cuius demonstratione cadit Boeti nechii sententia, tunc viginti sex annos habuisse Demosthenem; quod Dionysii quidem primae definitioni egregie convenit , sed ipsum per se salsum esse potest. Hinc

tota argumentatio in orbem ducitur, adeoque nihili est: si callistrato arch. vigesimum sextum egit annum Demosthenes, natus est Demophiloarch. si hoc arch. natus, Callistrato arch. vigesimum sextum egit annum. Sed utrumque erat demonstrandum iuuandoquidem ex ipsis illis orationibus, neque ex illa περὶ Συμμοριῶν , quae sequenti anno ha

bita est sol. CVI. 3ὶ, proferri quidquam potest

quo ulla suspicio aetatis, quam ageret tum Orator, confirmetur, necesse est ut aliunde conquiramus argumenta et signa. Alligi aliquid ex eo genere supra p. 184. sq. , necdum me poenitet eius sententiae, quum dicerem το πολιτεδεσθαι cum tricesimo aetatis anno coniunctum fuisse videri. Quod ad seriem rerum attinet, Dinarchus Contr. Demosth. p. 24. B., postquam crimen occisi Nicodemi memorasset, ita pergit de adversarior οὐκ ἐπειδῆ τω συμβουλεύειν ῆρξατο - : tum, aliquanto post, in eius πολιτεύμασι, memorat

447쪽

latam legem περὶ Συμμοριῶν p. 33.ὶ Hinc, ut hoc obiter dicam, praesidium peti possit, quo defendatur mea suspicio supra p. 165. sqq. ,

istud Aristarcheum negotium non post acceptam a Midia in Dionysiis iniuriam collocandum esse, quae Boehnechii quoque sententia est p. 45ὶ, sed aliquo intervallo ante: nam eo anno, quum scribebat Midianam, senator iam fuerat Dem sthenes. Ex alio Dinarchi loco ibid. p. 74 conficitur Leptineam νπερ MWγίππου et illam υπερ Φορμίωνος , dictas esse postquam προσελήλυθεν εἰς το πολιτεύεσθαι. significatur enim hoc. in . primis ab eo inde tempore operam dedisse Demosthenem, ut divi lias corraderet. Aeschines Ctesiph. p. 563. de Demosthene: εκ τριηραρρου λογογρωνος ἀνε- amςoς δἐ καὶ περὶ ταυτα δοξας εἰναι, καὶ τοὐς λογους ἐκφερον τοις ἀντιδ&οις quae pertinent ad orationem Pro Phormione, et ad eas contr. Stephanum , ἀνεπήδησεν ἐπὶ Siorursus hic perpetuus et acerrimus Demosthenis adversarius temporibus permiscendis calumniatur; siquidem illae causae actae sunt ol. CVII. 3 vid. Clinton. F. H. , quatuor autem iam annis ante suaserat legem περὶ συμμοριων. Demosthenes ipse Pro Coron. p. 312. 25: ἐξελ ντι δ'ἐκ παίδ- τἀκολουθα τούτοις πραττεον, χρορηνεῖν, τριwραρχεῖν, inempe ex illa cum Thrasylocho ἀντιωσει , εισφέ-

448쪽

ρειν, μηδεμιας φιλοτιμιας ἰδέας μήτε δημοσίας ἀπολείπεσθαι, ἁλλα καὶ τῆ πολει καὶ τοις φίλοις χρησιμον εἰνω' ἐπειδὴ δἐ προς τὰ κοινὰ

προσελθειν εδοξε μγι, τοιαυτα πολιτεύματα ἐλέσθαι, ωςε κ. τ. λ. Aetatis successionem alio etiam modo

significat Aeschines F. L. p. 273. sq. ἐν παισὶ μἐν γὰρ ων, εκλήθη - ὼ ταλος, ἐκ παίδων δέ ἀπαλλαττομενος, καὶ δεκαταλώντους δίκας επις ρτων ἐπιτροπιον λαγχ ἁνων , 'Aργὰς ἐκλήθη, ἀνὴρ δἐ γενομενος - συκονιντης. quibus postremis quum πολιτεύματα necessario intelligantur, iisdem sortasse tamen aliquis abuti potuisset, vel ut demonstraret duo diversa adolescentiae tempora squalia Boehnechius tenet) indicari verbis ἐκ -ίδων ἁ παλλαττ. et ἀνηρ γενομενος, vel larem iν λεις ἁνδρας post prius demum illud tempus Iactam esse; absurde utrumque. Alio loco Aeschines Ctesiph. p. 440 Demosthenis facinora percurrens hunc ordinem servat, ut primum actionem in Dem

metem, tum Cephisodoti iudicium, dein Midianum negotium, postremo. τῶν δημοσίων ἀδικ - μώτων memoret: unde quis perperam tamen conficeret post Midianam demum causam ad rem publicam accessisse Demosthenem. Sed Cephisodoti iudicium recte ponitur ol. CV. 3, in eoque tum Demosthenes κατηγορος exstiterat, ut narrat Aeschines sconL Demosth. Aristocr. p. 676ὶ,

449쪽

postquam superiori anno τριήραρχος in eius classe navigavisset. Nam in Aristocratea rerum series

ita proponitur, ut prima in Euboeam expeditio p. 678. l3.ὶ eaoeperit iudicium Cephisodoti. Quamquam in Decret. I. post Vit. X 0rat. p. 850.

fin. res inverso ordine videntur proponi. Iam, si secundum Dionysium Demosthenes natus est Ol. XLIX. 4, necesse est ut accusaverit cephisod tum in publico iudicio annum agens vicesimum tertium, et anno ante trierarchus navigaverit; id

quod neque ipsi Boebnechio probabile videri posse puto: simulque labefactatur id, quod tam mordicus Dionysii auctoritate teneri solet, de Ol. CVI. 2, quo anno primum coepisset Demosthenes publicas actiones scribere. Et de Androtionea quidem et Leptinea quid suspicarer, dixi

supra p. 183, Aristocrateam autem vereor ne Boehnechius, alios secutus, perperam assigna erit ol. CVII. I: nam et propter Phaylli mentionem sp. 661. 11.ὶ aptius anno ante illa causa

acta videri poterit, quum sequente mortuus sit Pharitus, et minus etiam huic computationi r pugnant exempla illa quae memorat orator p. 654. 12. et p. 656. 8., quibus Atheniensium prudentiam regendam esse censet. Sic aliquantum valerent eae rationes, quas expromit Boeh-neckius p. 26, ad continendam anni, quo Aristo

450쪽

crates causam dixit, computationem, nec certe

proserendam usque ad Ol. CVII. 1. Quidni enim Phayllus, ui δυναςN, laudari poterat antea etiam 3 Haec, nisi singula, universa tamen infirmant quodammodo Dionysii auctoritatem. Neque ea dubitatio tollitur Ulpiani auctoritate, cuius locum e commentario ad Mid. p. 547 apponit Boehne hius p. 85. Falli enim Vlpianum, quum dicit τακατὰ Στρατωνα quindecim annorum intervallo facta esse ante iniuriam in Dionysiis a Midia acceptam, ipse Boetinechius demonstrabit, qui p. 80. init. vere monuerit illam κακηγορίας institui demum potuisse post ol. CIV. 3; quo sumto, ex UIpiani computatione, annus iniuriae in Dionysiis reiicere

iue in ol. CVIII. 2. Sed de illo κακηγορίας, ium de εξούλης in Midiam iudicio, modo disputavi p. 373. In hoc quoque sallitur Ulpianus,

quod τὼ λειποταξιον et τὸν ἐφ ah -τι γραφῆν in Midiana rei ieii post ipsam in Dionysiis iniuriam, sicut demonstravi p. 164. sqq. Talem testem tutius erat negligere. V. Postremo demonstrare conatur Boehnechius p. 87-9l.ὶ Pseudo-Plutarchum sibi ipsum repugnare, et quis erroris sons sit. Coniungit, in quit, Vitarum scriptor Callistrali exsilium in Thraciam cum eo anno, quo ex ephebis egressus