Scholica Hypomnemata scripsit John Bakius

431쪽

spatium ephebiae, cuius alterum tantum annum, i. e. undevicesimum aetatis, ephebi εν περιπολοις fuerint, accepta a populo πανοπλίg. Haec egregie, ut opinor, conspirarent cum illa lege, per

quam τους δοκιμασθέντας ἐνιαυτον ἀφῆκεν πολις άπασα ν των tiιτουργιων flasias Buetit. p. 907. , qua liturgiarum appellatione militiae quoque onus intelligi, non novum est. In Aristotelis verbis praeterea obscurum est, quid sit αποδεξώμενοι'τω δή - περι τας τάξεις, do ipsis ephebis dictum. Si corrigatur ἀποδειξώμενοι, interpretari, credo, licebit, postpuam popula VHaverint se perit

esse eomum quae ad militarem aciem pertinctia .nt in his ante exerceri eos solitum fuerit. Nullum adhuc in ipsorum veterum monumentis inam Grammatici mn nisi interpretes

sunt deprehendi praesidium, quo Boehnechii

sententia nitatur, aliam fuisse ἐγγραφὴν εἰς ἄνδρας , allam εις ληαιαρχ. γραμματειον. Neque sensit vir doctissimus, quem citat Aeschinis locum Timarch. p. 121 p. 65. not. 3.), plane suae senistentiae contrarium esse. Sermo est de Timarcho, quo modo se gessisset quamdiu in tutorum tutela fuisset: tum adiicitur, ἐπειδὴ δ' Dεγραψεν εἰς τοληξιαρχικον γρομματεῖον , καὶ κώριος ἐγένετο τῆς οὐσίας' quae quid aliud indicant, nisi unam eamdemque fuisse ἐγγρα ν per quam pupillus in

432쪽

demi tabulas referretur, et bonorum liberam administrationem susciperet 7 Pergamus ad ea quae deinceps p. 66. sqq. disputantur: nam levia praetermittam, veluti quod p. 65. not. 5ὶ Aeschinis locum F. L. p. 3is, ita interpretatur, ut διον non, ut oportebat, propter quem, sed per quem esse dicat. Tum hoc quoque tollit Boehnechii dubitationem, de anno decimo octavo aetatis, primum militarem fuisse sp. 64. not. 2. sn , quod Aristotelis auctoritate, ut videtur, traditur annos militares luisse duo et quadraginta, et pertinuisse usque ad annum sexagesimum aetatis, itaque initium

habuisse ab anno decimo octavo, demto tamen primo excusatae militiae annor cons. Bar eration. v. 'μωνυμοι. et a τροτεία ἐν τοῖς ἐπωπιμμοις. ex quo postremo loco fortasse conficiendum.

ἐγγραπους, qui in inscript. apud Boeckhium C. I. Tom. I. M. 171 memorantur, simpliciter eph hos intelligendos eSse. Apponuntur sp. 68. sq. duo loci Demosthenis, Adv. Onetor. p. 868. Hinc apparet, quum Aphobus illas nuptias cum sorore Onetoris contraxerit mensi sciraphorione, i. e. extremo arch. Polixeli, Di. VII. 2, ae Demosthenes ευθυς μετατως γαμους δοκιριασθεὶς rationes tutelae in iudieio repetiverit, ἐγγραφὴν illam factam esse arch.

433쪽

Cephisodoro, ol. CHI. 3. Quoniam autem supraevertimus, nisi fallor, illam de priori quadam ἐγ- γραφῆ sententiam, quae in annum decimum quiniatum aut sextum incidisset, cadit etiam Boehnechii computatio, comprobari sic Dionysii rationes, qui Demosthenis annum natalem ponit Ol. XCIX. 4. 0biter ex ipso illo Demosthenis loco, contra Boehnechium p. 66. demonstrari potest, non

semper ab eo temporum intervalla sic numerari, ut et terminus a quo, et terminus ad quem in compulatione comprehendantur; nam inter

nuptias Aphobi, 0l. CHI. 2, et divortium ol.

CIV. 1, duorum tantum annorum spatium numerat, p. 867. fin. iGravius hoc est, quod de prima Demosthenis trierarchia traditur. Sumit Boeti neckius p. 69. not. 2. in hac liturgia lanctum esse Demosthenem ol. cIV. l, eoque refert verba ex Midiana p.

564, ετριηραρχουν σεις ἐκ παίδων non

reputans primum, illud εο ς ἐκ παίδων ideo non esse premendum, quoniam in contentione cum Midiae socordia in eo negotio dicitur; tum Im- persectum ετριηρώρχουν intelligendum esse de toto tamquam cursu illorum onerum, non de una aut prima trierarchia, quod ετριηραρχ vσα dicendum fuisset. Verumtamen eg alio Midianae loco p. 539, ei ex Contr. Aphob. II. p. 840, sq. constat,

434쪽

eodem anno, quo δίκας ελαχε contra tutores, Demosthenem , spreta ἀντιδοσει, trierarchiae onere Iunctum esse: et his utitur Boeli neckius ut demonstret tunc septendecim annorum fuisse Demosthenem icons. p. 78.ὶ Si enim, inquit,

natus esset Ol. XCVIII. 4, isto anno vicesimum primum annum egisset, nec se ipse orator in Midiana μιρακύλλιον appellare potuisset, neque νεον κοπιδῆ, neque ευθυς ἐκ παίδων εξὲλθοντα. Mi istae locutiones semper oratoriae esse visae sunt, comparatae ad odium Midiae excitandum. Annos autem alio modo esse computandos, ex ipsius civitatis Atheniensium institutis, post demonstrabo, quum reliqua Boehnechii erploravero.

Alia deinde computatione hac utitur p. 70. sq.) Si Dionysium sequimur, ut Ol. XCIX. 4naius sit Demosthenes, pater mortuus est Ol.

CI. 3: quod ideo probandum, quoniam altera Timothei in Corcrram expeditio eo ipso anno de creta suit, in qua Aphobus trierarcha fuit cons. Contr. Aphob. I. p. 817. 27:ὶ neque enim, si altera computatio admittatur, ut ol. XCVIII. 4. natus sit, itaque intelligenda sit prior Timothei

expeditio, quae ol. CI. I. suscepta est, probari posse ut, inter patrem mortuum Ol. c. 3, et illam trierarchiam integrum biennium interfuerit. Fateor nullo modo mihi persuasum esse ut hoc

435쪽

postremum tam improbabile esse putem: neque ex Demosthenis verbis ἐπειδὴ ἐκαλεῖν μέλλων εἰς Κερκυρανὶ necessario conficiendum est, istud statim post initium tutelae iactum esse. Accedit, quod, quum altera illa in Corcyram expeditio negligentia Timothei vicissitudinibus et moris quibusdam suerit impedita, aequius est ut de priori expeditione cogitemus, si quidem in al- .ra trierarchorum etiam voluntas defuisse videtur rXenoph. Hellene VI, 2, 7. sq. Suspicio nostra egregie confirmatur iis, quae usurpanda sunt insequentis argumentationis exploratione. Nam p. 72, sq. primum contendit Boeti- nechius, quamquam diserte tradat orator tutelam decem annorum fuisse, Contr. Aphob. I. p. 815

tamen non amplius quam no em annos numerandos esse, primo et extremo computatis: tum

hoc essicit inde, quod, quum alteram de duabus, quas pater Demosthenis reliquisset, incinis tu

tores ita servassent, ut duo priores annos administratio penes Aphobum, septem autem sequentes penes Therippidem suerit, sic novem , non decem emciuntur anni tutelae: contr. Aphob. I. p. 819. 12. Porro, quum praeter triginta minas, qui reditus ossicinae esset duorum ill

rum annorum, istius pecuniae usuras petat Demosthenes octo annorum, non everti illam com-

436쪽

putationem defendit, siquidem, si primus et w- cundus annus excipiantur, inde usque ad ol. CIV. 1, quo actio haec in iudicium deducta est, vero octo anni fuerint: nam, ut supra vidimus,) actionem institutam esse biennio postquam δοκιμασθεὶς esset Demosthenes. Quod autem hanc octo annorum explicationem evertit, sesellit virum doctissimum. Nam in iis, quae sintim sinita tutela Demostheni tradiderant tutores, quatuordecim ἀδμποδα erant Contr. Aphob. I. p. 815. init. titaque, quum redditum esset hoc ἐργαςήριον μα-χ αιροποιων de altero ἐργαςηριω, deque servis κλινοποιοῖς non redditis, de industria conqueritur orator p. 820. sin. sq.), ab illo inde tempore

usuras petere nullo modo poterat. Utrum eorum , quae reddita non essent, usurae ex lege deberentur eius quoque intervalli, quod emuxisset ante institutam actionem, post videbimus. Sed minime opus est, ut propter novem annorum numerum, qui essicitur computatis duobus annis

Aphobi et septem Therippidis, ipsam tutelam non suisse decem annorum putemus. Quid enim impedit, quo minus post duos annos administratio, absente Aphobo, per Milyam libertum gesta fuerit unum annum cons. p. 819. 183, ac tum demum , ut oportebat, ad Therippidem transierit. Qua opportunitate eam dimiserit Aphobus, comin

437쪽

. mode explicari potest ex trierarchia, qua duobus annis postquam tutelam suscepisset functus est in Corcyram, ut modo demonstravi. fieri debuisse, si patrem Demosthenem ol. C. 3 mortuum esse. eoncedimus. Sed hoc quoque, ut decem anni constent, cogitari potest, post Therippidis se

tem annos unum annum αργῆσαι τὼ εσαςηριον certe octo annorum usurae, quae Petebantur,

necessario demonstrant finita tutela decem annos praeteriisse. Facilius etiam superari potest aliud argumentum a Boeli nechio excogitatum ut obtineret tutelam novem annorum. Nempe in rationibus expensarum tutores in labulas redegerant duodeviginti minas in ει σφογὶς erogatas. Quo ita utitur vir doctissimus, ut dicat quotannis duas minas videri solutas esse eo nomine, itaque rursus emci

novem annos. conir. Aphob. I. p. 825. 8. Vellem meminisset alius loci p. 8l5. sin j, quem

tamen non neglexerat Boech hius Oecon. Civ. Athen. II. p. 53, unde constat Demosthenis suisse trium talentorum, itaque εισφορὰν esse debuisse novem minarum, non duarum. Neque respondere poterit Boehneckius tutores fortasse de in dustria minoris aestimasse pupilli censum, quo expeditiores postea rationes haberent; nam eodem

loco, aliquanto superius sp. 8l5. I 0 , ipsis tes-

438쪽

tibus demonstrat orator tantum sibi suisse patrimonium, εις γὰρ την συμμορίαν υπερ ἐμου συντάξαντο κατὰ τὰς πέντε καὶ εικοσι μνας πεντακοσίας δραχμὰς εισφέρειν. Cons. Contri Aphob. II. p. 837. init. et p. 838r 26. tum locus Adv. Aphob. ψευδομ. p. 862. 11. ex illo supplendus

est. Commode accidit, quod, si pater Demosthenis mortuus est Ol. c. 3, eo ipso anno, Nausinico arch. , celebrata illa συμιοριων σύνταξις constituta fuit: het, si per decem sequentes annos bis εἰσφοραὶ collatae sunt, primum ad Chabriae classem comparandam, qua victoria apud Naxum

reportata est 0l. CI. 13, tum ad Iphicratis in Corcyram expeditionem Ol. CI. 4ὶ, habebimus

summam duodeviginti minarum, quae in has εἰσφορὰς Demosthenis nomine solutae sint, sutquidem in rationibus tutelae professi erant: cons. p. 828. 6 . Neque ερ im necesse est ut, quod Xenophon dicit, Hellen. VI, 2, 1, Atheniensesium s0l. U. 3ὶ ἀποκναιομένους χρηματων ει γραia legatos de pace Lacedaemonem misisse, interpretemur de annuis contributionibus. Quum autem perpetuo in hac causa tutelae apud Demosthenem decem annorum mentio fiat, explicat hoc Boelinechius ex oratoria hyperbole. De quo toto genere sic sentio, ut et aliis in rebus, veluti in pecuniarum aestimatione, et aliis

439쪽

in causis, veluti adversus Aeschinem, tempora nonnumquam vel negligenter, vel salso computaverit Demosthenes; in praesenti autem causa nullum locum neque causam suisse istiusmodi vel fraudi, vel negligentiae, neque totum hoc ullo modo coniunctum esse cum oratoris vitio aut voluntate. Et tamen necessario decem illos annos computandos suisse, sic defendit vir doctissimus p. 76ὶ, ut dicat, inde ab anno quo pater Demosthenis mortuus esset usque ad annum eum quo haec actio institueretur, vere ipsos decem annos emuxisse, itaque usuras quoque exigendas fuisse hac actione eius intervalli, quod fuisset inter sinitam tutelam et actionem institutam. Diceret aliquid, si omnes loci, in quibus decem annorum mentio fit, cum usurarum computatione coniuncti

essent. Sed primum p. 815, quum dicitur δέκαετηiῆμας επιτροπεύσαντες si nihil habet hoc cum usuris commune: tum ex iis, quae indicat Boeh-neckius p. 76. not. 4ὶ, locus qui est p. 821. 6, pertinet ad rationes lutelae απωpαίνουσιν , quas profecto reddiderunt tutores statim post finitam tutelam, non biennio post: idque apparet etiam ex iis quae paulo post dicuntur, τους ἀνθρω

833. ,15 nihil aliud nisi tempus ipsius tutelae significatur, propter antecedentia εἰ πλiaco χρονον

440쪽

ἐπετροπεi θην. Ilaec igitur, nisi fallor, manifesto indicio sunt, reliquis quoque locis decem annos non computari usque ad tempus institutae actionis, sed ipsum tutelae spatium intelligendum esse. Perperam igitur laudat vir doctissimus Reif-kium p. 76. not. 4. , qui p. 819. 3. δεκα in

δωδεκα mutavisset, quo numero usurarum computatio evertitur: nam, si doti octoginta minarum, de qua ibi sermo est, adduntur usurae επὶ quae cum Romanorum centesimis conveniunt), itaque annuae usurae sunt 960 drachmarum; decem annorum erunt 9600 drachmae, i. e. nonaginta sex minae, quae additae octoginta illis emciunt centum septuaginta sex minas, igitur, quod orator dicit, μώλιςα τρία ταλαντα, quibus scilicet quatuor tantum minae desint. Nimirum tota Demosthenis actio spectabat rationes tutorum, in quas in Vehitur, quasque multum diversas esse oportuisse demonstrat. Hinc v. c. p. 824. init., de ebore a patre relicio in ossicinis, ουτε αυτον ουτε τὼ ἐργον μοι ἀποφαίνουσι.

Dilucidius etiam hoc apparet ex iis, quae eodem loco commemorantur. Quid, quod alimentas τροφὴν se pupillo tribuisse septenas minas quo iannis, idque per decem annos, in rationes retulerat Therippides: cons. p. 824. 25. Neque enim has expensas post sinitam tutelam continua-