장음표시 사용
281쪽
Cremonenses, Mutinenses et de Regio hoc audientes con- 1332 gregaverunt potenciam c0rum, acceSSeruntque ad n0s dicentes: Domine, obviemus deSmicoloni nostre prius quam in toto deleamur. Tunc accepi0 consilio exivimuS ad campos, caStraque metati sumus, et de ciVitate Parmensi in κοv.
die beate Κatherine pervenimus ibidem, quo die castrum 8 debebat tradi ad manus inimicorum. Et circa horam nonam cum mille et ducentis galeatis et cum sex milibus peditum contra inimicos qui bene totidem vel plures fuerant pugnam arripuimus. Et duravit bellum ab hora nona usque post occasum Solis. Et ex utraque parte suerunt intersecti quasi' omnes dextrarii et aliqui equi, et eramus quasi devicti, et dextrarius in quo residebamus eciam interfectus est. Et relevati a nostris sic stando et respiciendo quod eramus quasi Superati, iamque pene in desperacione p0Siti, aspeximus. Et ecce eadem hora inimici fugere inceperunt cum Vexillis eorum, et primo Mantuani, demum plures eos sunt secuti. Et sic per Dei graciam victoriam obtinuimus de inimicis nostris, octingentos galeat0s in iuga captivando, et quinque milia peditum interficiendo. Et sic per hanc victoriam liberatum fuit castrum sancti Felicis. In hoc bello accepimus cum ducentis viris strenuis militarem dignitatem. Sequenti vero die reversi sumus cum magno gaudio in Mutinam cum preda et captivis. Et dimissis gentibus nostris, reversi sumus in Parmam ubi curiam nostram pro tunc tenebamus. Post transivimus in Luccam in Tuscia, et ordinavimus guerram contra Fl0rentinos, et ediscavimus castrum pulchrum cum opido muris Vallato in cacumine montis, qui distat decem miliaribus a Lucca versus vallem Νebule, et imposuimus ei n0men Mons Icaroli. Et post hec reversi sumus ad Parmam, dimisso
regimine domino Symoni Philippi ' de Pistorio, qui ante
ex parte nostra bene rexerat, et opidum Bartae in Gerimano super inimicos acquisierat, et multa alia bona in suo regimine lacerat. Cum autem Parmam pervenissemuS, aggravati eramus ex parte inimicorum ex omni parte Validissime. Sed hyemis austeritas nobis profuit, que tantum invaluerat, quod nemo in campis perSiStere valebat.
282쪽
1332 Eodem lempore incepti fuerunt tractatus inter Veronen ses ac inter inimic0s nostros ex parte una, et Marsilium de Rubeis, Gibertum de Fuliano, Mansredum de Piis , Parme, Regii et Mutine p0ciores, qui quasi gubernatores erant earum. Deinde eciam Venerunt ipsi' cum pociori consilio Veronensium in quadam eccleSia parva dyocesi S Regii, et
contra me tractaVerunt, ut me traderent' et se unirent, seceruntque legere missam Volentes iurare super corpore Christi illos tractatus firm0s tenere. Aelumque eSt, ut ' cum Sacerdos Sacramentum consecisSet, poSt elevagionem in eadem missa obscuritas cum turbine venti valde magna facta est in ecclesia, ita qu0d 0mnes territi fuerunt. Et postquam lux reversa fuit, Sacerdos ante se in altari corpus Christi non reperit. Tunc dolenter stabant omnes obStupefacti, et Sic alter alterum inspicientes, inventum est corpus Domini ante pedes Marsilii de Rubeis, qui erat caput
et duct0r istius tractatus. Et tunc omnes una Voce dixerunt: Quod facere decrevimus Deo non placet. Et Sio consilio dimisso quilibet ad pr0pria remeavit. Tunc Sacerdos qui missam celebravit, ivit in civitatem Regii, et nunciavit ea episcopo que gesta suerant. Episcopus misit eum ad Η0stiensem cardinalem, legatum tunc Lombardie, qui erat in Bon0nia. Legatus autem cum episcopo ista intimaverunt vicario meo Egidio de Beriario Franci gene in civitate Regii, ut me premuniret, quatenus michi caverem de hiis conspirat0ribus prenominatis. Qui Vero sis Don- Spirare nitebantur, penitentia ducti mighi amplius fideliter assisterunt et firmiter mecum quaSi fratres perman Serunt nichil in cordibus suis abscondendo. Una dierum Gibertus de Fuliano septimus de ipsis dixit: Nunquam possem letus esse, Si corpus Domini ante pedes meos fuisset inpe tum, sicut ante pedes Marsilii de Rubeis, et bene Deus precarit nos, ne faceremus ea, que pocius quam faceremus mori vellemus. Ego autem Sub silencio pertransivi tamquam inde nichil scirem. In illis temporibus audiens paler meus oppreSSiones quas paciebar ab inimicis, secit c0ngregaci0nem cum multis in Francia de quibus erant capitanei episcopus Bel-
283쪽
vacensis, comes de En constabilis regni Francie, comes i332 sacri Cesarii et quam plurimi alii comites et barones. Et transierunt de Francia in Sabaudiam, deinde per Alpes usque in marchionatum Montis Ferrati, et de marchionatu transierunt' in Lombardiam usque in Crem0nam, et de
Crem0na usque in Parmam. Et erat numerus galeatorum 1333 circa mille sexcent0s qui n0bis Venerant in adiutorium. I' Deinde pater n0Ster cum exercitu congregato ivit ad succurrendum castro Papiensi, qu0d se adhuc tenebat c0ntra civitatem nostro n0mine. Et posuimUS caStra et ObSedi-M Ret. mus civitatem Papie' et eramus bene tria millia galeato- i rum. Et destruximus suburbia et monasteria Suburbiorum et replevimus castrum cui in auXilium Veneramus victu alibus et hominibus ipsum renovando. Sed civitatem per castrum non potuimus obtinere, quia SSata et propugnacula inter civitatem et castrum cives secerant, ita quod ingresSus ad eos non patebat, et ipsi habebant mille galeatos de Mediolanensibus in suum auxilium. Et pOStquam ibi stetimus decem diebus inde recessimus caSira metantes prope Medi0lanum, et devastavimus valde comitatum et districtum Mediolanensem. Et abinde transivimus versus Pergamum, ubi habuimuS per quosdam amic0S n0stros tractatus qui debebant nobis aperire unam portam civitatis. Et sic ordinatum fuerat, quod in aurora deberet intrare aliqua pars gentis nostre, et post hec deberet eos sequi una acies magna, et intrare p0St e0s, et retinere civitatem, donec pater noSter una nobiscum cum toto exercitu eadem die veniremus. Et sic factum est, qu0d amici nostri in civitate Pergami, sollicet illi de Collisionibus, aperuerunt p0rlam, et primi nostri intraverunt. Secunda Vero acies noluit eos Sequi, nescio quo mota Spiritu, et tunc primi, qui pro tempore steterunt in civitate, exierunt civitatem, quia non poterant soli resistere inimicis. Et multi amici nostri cum eisdem evaserunt. Residui vero qui remanserant captivati sunt et suspensi
sunt ultra mur0S, quorum numerus erat ultra quinquaginta. Cumque pater noSter nobiScum superveniSSet, Videntes que gesta suissent et neglecta, turbati sumus valde
284쪽
1333 cum toto exercitu nostro. P0St aliquos dies iransientes sumen Ade reversi sumus per territurium Cremonense in civitatem Parme. Post hec pater n0Ster ivit Bononiam ad HoStiensem cardinalem nomine Bel trandum, tunc legatum a latere sedis apostolice in Lombardia, qui temporibus illis regebat civitatem Bononiensem et alias plures, videlicet Placenciam Ravennam et totam Romandiolam et marchiam Anchoni- lanam. Et tractavit cum eo, quod ipse consederatus est nobiscum, et sagius est inimicus nostrorum inimicorum. Nam et ante erat inimicus gubernatoris Ferrariensis propter causam eccleSie sancte et Suam, qui cum inimicis con sederatus erat, paratus in adiutorium ipsis et ipsi sibi. Et dedit nobis prefatus cardinalis auxilium gentium et pecuniarum, posuitque prelatuS legatus exercitum et castra contra ho Stes temporibus illis in suburbiis civitatis Ferrariensis quorum capitaneus suit postea comes de Ariminiaco. vii Demum eadem estate post pentecosten congregavit pn-8. ter noster magnum exercitum, et premisit nos in civitatem Cremonensem de Parma ultra Padum cum quingentis galeatis, quos misit ante castrum Picgignitonis, qui rebellaverat contra nos et c0ntra civitatem sue dyocesis Cremonensis, et astabat deserviendo Papiensibus et Medio lanensibus. Et remanSeramus in Cremona Vix cum viginti galeatis. Tunc repente sortificati sunt inimici, et augebatur numerus cottidie, ita ' quod illi qui erant ante castrum muniverunt Se fossalis, auxilium nostrum exspectan les. Illo tempore subito Mantuani et Ferrarienses miserunt naves Suas per ' Padum ante Cremonam, et Submer-Serunt omnes naves in Pado territorii Crem0nensis, ita ut pater noster cum tota gente sua non poterat nobis venire in auxilium, nec mittere aliquem nuncium, quia omnes naves et molendina Submerserant et se receperant.
Et nos ipsi in civitate Cremonensi existentes cum ita pauUis, eramus in perdicione et civitalis ei personarum cottidie propter latitudinem, quia civitas temporibus illis propter guerras erat quasi desolata. Ita ut essemus in magna tristicia constituti, quia nec pater nobis nec n0S patri,
285쪽
nec uterque n0Strum illis qui iacebant ante castrum pos- 1333Semus Succurrere. Τunc facta est dissensio inter inimicos nostros qui civitatem predictam obsederant in fluvio Pado, ita quod se Verberantes invicem reversi sunt uniusquisque ad propria. Rescito isto pater noster venit de Parma cum exercitu Suo Super flumen Padi, et mandavit extrahi naves de profundo fluvii, et sic' transfretavit cum paucis in civitatem Crem0nam. Et sequenti die c0adunatis exercitibus processimus in subvencionem illis qui erant ante castrum Picgignitonis. Et tantum fuimus per Dei graciam sortificati, quod forciores eramus omnibus nostris inimicis; eramus enim in numero tria milia galeatorum. Et p0St- quam percepimuS qu0d c0ram dicio castro nichil proficeremus, voluimus procedere in Succursum castro Papiensi, de quo ante mencio facta est. Qu0d pres eiicientes inimici miserunt consiliarios suos et fraudulenter cum patren0Stro tractaVerunt, et cum eo treugas inierunt tali modo: quod de campis cederet et castrum Papiense victualibus treugarum tempore sulciret, ipsum, quod per inimic0S non impediretur, aSSecurantes, per pulchra et blanda verba multa eidem promittentes. Sicque de campis recesSimus genteS nostras per civitates et loca sua distribuentes. Post hec inimici treugas seu pacta minime tenuerunt, et sic perditum fuit castrum Papiense quia non permiSerunt ipsum inimici sulcire victualibus prout pr0miserant. Sicque pater noster cum gentibus suis propter blanda verba et salsa pr0missa in pecuniis et expensis defecerunt. Ηyeme vero superveniente nec in campis Stare poterani. Et Sio proverbium in nobis claruit: Movit differre paratis. Illo autem tempore Ferrarienses VeronenSes et Mantuani ac Mediolanenses sortificati captivarunt capitaneum legati comitem de Ariminiaco in suburbiis Ferrarie iacentem, et multos de exercitu occiderunt et alios Submerse runt in Pado, et exercitum in tantum amixerunt, quod legatus amplius non recuperavit, nec camp0S advel SuSinimicos habere valuit usque ad expulsionem eiusdem de patria. Demum videns pater noster qu0d expense sibi deficerent, et quod guerram serre n0n valeret, disposuit recedere de
286쪽
1333 de patria, et eam terrigenis et maioribus civitatum relin quere, videlicet Parmam illis de Rubeis, Regium illis do Fullano, Mutinam illis de Piis , Crem0nam illis de Puncgo nibus, qui omnes has civi lates patri nostro in potestatem
dederant, voluitque eiS ea Sdem reddere. Luccam autem voluit vendere Florentinis, sed fretus n0Stro ac Suorum consiliariorum consilio commisit eamdem illis de Rubeis quibus Parmam commiSerat.
In tempore illo cum essemus in Lucca dyab0lus, qui Semper querit quem devoret, et offert hominibus dulcia in quibus sel latet, cum ante diu fuissemus templati per
eum, nec lamen divina gracia adiuvante vieti, instigavit homines pravos et perversos, cum per Se non ValuiSSet, qui patri nostro cottidie ad herebant, ut nos de tramite recto in laqueum miserie et libidinis seducerent, sicque seducit a perversis eramus perverSi una cum perversis. Deinde pater noster n0n longe poSt nos arripiens iter versus Parmam una' pervenimus in villam nomine Tarent Parmen Sis dyocesis, in die d0minica in qua erat dies avo. BSSumptioniS Sancte Marte virginis. Illa vero nocte cum β nos sopor invaderet, apparuit nobis quedam visio. Quo niam angelus Domini astitit iuxta nos in parte sinistra ubi iacebamus, et percussit nos in latere dicens: Surge et veni
nobiscum. Ν0S autem respondimus in Spiritu: Domine nes Scio quo, nec quomodo vobiscum eam. Et accipiens nos per capillos anterioris partis capitis exportavit nos secum in aerem usque super magnam aciem armat 0rum equitum quis labant ante unum castrum parali ad pretium. Et tenebat nos in stere Super aciem, et dixit nobis: Respice et vide. Et ecce alter angelus descendens de celo habens igneum gladium in manu percussit unum in media acie et abscidit sibi membrum genitale eodem gladio. Et ille tamquam letaliter vulneratus agonigabat equo insidens. Tunc te nens n0s per capillos angelus dixit: Cognoscis illum qui percusSu3 eSt ab angelo et vulneratus ad mortem p Tunc diximus: Domine, nescio, nec locum cognosco. Dixit: Scire debes quod hic est De synus Viennensis, qui propter peccatum metvrie sic a Deo est percussus; nunc emo caveis et patri restro potestis dicere, quod sibi careat de simili-
287쪽
bus peccatis, vel peiora accident vobis. Ν0s autem com- 1333 passi illi Delfino Viennensi nomine Bigonis , cuius avia suerat soror aVie nostre, et ipse erat filius sororis regis Ungarie Karoli primi. Interrogavimus angelum: utrum ponet con- meri ante mortem p et contristatus eram valde. Respondit autem angelus dicens: Habebit confessionem et viret aliquot diebus. Tunc vidimus in parte sinistra aciei mullos Viros stantes amictos palliis albis, quasi essent viri magne reverentie et sanctitatis, loquebanturque ad invicem respicientes Super aciem et Super ea que gesta erant, et bene ips0S notavimus. Νeo lamen graciam interrogandi habuimus, nec per Se angelus retulit qui Vel quales essent viri illi tanto revereiicie. Et subito restituti fuimus ad locum nostrum aurora iam clarescente. Veniensque I homas de Nova Villa miles, LeodienSis dyOeeSiS, camerarius patris nostri, excitavit nos dicens: Domine quare non surgitis, iam pater vester paratus ascendit equos. Tunc SurreximuS, et eramus confracti et quasi sessi sicut post magnum laborem itineris. Et diximus sibi: Quo radamus cum hac nocte passi sumus tanta quod nescimus quid facere debeamus. I unc dixit nobis: Domine quid Z Et diximus sibi: Delflnus mortuus est; et ipse pater noster vult congregare Gercitum et procedere in a ilium Deis o qui guerrat cum comite Sabaudie; nostrium aurilium non promit sibi quia mortuus est. Ipse vero deridens nos illa die, postquam venimus in Parmam dixit patri nostro omniaque sibi dixeramus. Tunc pater noster VocanS interrogavit nos: si rerum esset, etsi ita vidissemus Z Cui respondimus: Utique domine, eciam pro certo sciatis, quod Del- sinus mortuus est. Pater noster increpans nobis dixit: Noli credere sompniis. Predictis aulem patri nostro et Th0me non dixeramus integre sicut videramus, Sed solum qu0d Deliinus mortuus esset. Post aliquot ergo dies venit nuncius serens litteras, quod Delsinus congregato exercitu suo Venerat ante quoddam castrum comitis Sabaudie, et quod de una balista cum magna sagitta in medio omnium militum suorum fuisset sagittatus, et p0St aliquot dies con-
288쪽
1333 sessione habita mortuus esset. Tunc pater noster audi iis litteris dixit: Miramur valde super hiis, quia Alius noster mortem ipsius nobis ante predimerat. Et multum mirati sunt ipse et Th0mas, nullus lainen post hec de ista materia cum ipsis suit locutus. Post hec pater noster videns qu0d expense sibi deficie bant et guerram ulterius serre contra predict0s dominos L0mbardie n0n poSset, c0gitavit de receSsu Suo, et Volebat nobis committere easdem civitates et guerram. ΝOS
vero regusavimus, quia cum honore conservare non poteramus. Tunc data nobis licencia recedendi premisit nos versus Boemiam. Et receptis treugis cum inimicis nostris transivimus per territorium Mantuanum in Veronam, ab inde in comitatum Tyrolis. Ubi invenimus fratrem nostrum nomine Iohannem, quem pater n0ster c0pulaverat sitie ducis garinthie comitisque Tyrolis. Qui dux, Soger fratris no Stri, habuerat prius S0rorem matris n0Stro nomine Annam, prout superius Scriptum est. P0St obitum vero eius receperat uxorem s0rorem ducis de Bruns victi, cum qua predictam filiam habuerat nomine Margaretham Et cum eadem dederat fratri nostro post obitum suum dugatum Κarinthie et comitatum Τyrolis, nam prole massulina carebat. Et sic pax facta erat inter eum et patrem nostrum. Quia ante erant inimici propter expulsionem eiusdem ducis, quem pater n0Ster expulerat de B 0emia, prout Superius
scriptum est. Deinde transivimus per Bavariam ubi in Venimus sororem nostram seniorem nomine Margaretham, que unicum filium habebat cum Henrico duce Bavarie nO-oer. mine Iohannem. Deinde pervenimus in Boemiam, de qua absens sueramus undecim anniS. Invenimus autem quod aliquot annis ante mater noStradicta Elygabeth mortua erat. Ipsa vero Vivente Soror nostra Secund0genita, filia sua, nomine Gula, miSSa erat
in Franciam et copulata Iohanni filio primogenito Philippi
regis Francie, cuius sororem nomine Blanegam habebamus in uXorem. Tercia vero soror nostra et ultima nomino Anna erat aput dictam sororem nostram in Francia tem poribus illis. Et sic cum venissemus in B0emiam non invenimus nec patrem nec matrem nec Datrem nec SorOreS nec aliquem nolum. Ydioma qu0que B0emiolim ex
289쪽
lolo oblivi0ni iradideramus, quod post redidicimus, ita ut 1333
loqueremur et intelligeremus ut alter Boemus. Ex divina autem gracia n0n solum Boemicum, sed Gallicum, Lombardicum, Τheutunicum et Latinum ita loqui scribere et legere scivimus, ut una lingua istarum sicut altera adscribendum legendum loquendum ei intelligendum nobis erat apta. Tunc pater noster pr0 cedens VersuS comitatum LucZem burgen Sem propter quandam guerram quam gere bat cum duce Bravancte, ipse et college sui, videlicet Le0diensis episcopus, Iuliacensis marchio, Gerienensis e0meS et quam plures alii, commisit nobis auctoritalem suam temporibus absencie sue in Boemia. Quod regnum invenimus ita desolatum, quod nec unum castrum invenimus liberum quod non esset obligatum cum Omnibus bonis regalibus, ita quod non habebamus ubi manere nisi in domibus civitatum sicut alter civis. Ca-Strum vero Pragense ita desolatum destructum ac c0mminutum fuit, quod a tempore Ott0gari regis t0 tum pr0Stratum fuit usque ad terram. Ubi de novo palacium magnum et pulchrum cum magnis sumptibus ediscari procuravimus prout hodierna die apparet intuentibus. Τempore illo mi-Simus pro uxore nostra, quia adhuc erat in LucZemburg. Que cum venisset post unum annum habuit filiam primogenitam nomine IIargaretham. Illis autem temporibus dederat nobis paler noster marchionatum Moravie et eodem titulo utebamur. Videns autem communitas prob0rum Virorum de Boemia, quod eramus de antiqua stirpe regum B0emorum, diligentes nos dederunt nobis auxilium ad recuperanda castra et b0na regalia. Tunc cum magniS sumptibus et laboribus recuperavimus castra Purglinum,
Zbyroh, Τacho , Truln0W in Boemia. In Moravia Vero: Luce0W, TelcZ, WeVerogi, Olomu cense, Brunen Se et ZnΟΥ- menSe caStra, et quam plura alia bona obligata et alienata a regno. Et habebamus multos paratos militare Sy Servientes, et prosperabatur regnum de die in diem, diligebatque n0s communitas bonorum; mali vero timentes preeavebant a malo, et iusticia sufficienter vigebat in regno, quoniam barones pro maiori parte essecti erant tyranni, nec lime-
290쪽
1333 bant regem prout decebat, quia regnum inter se diviserant. Et sic tenuimus capitaneatum regni meliorando de die in diem per duos annos. Tempore illo tradidimus iuniorem Sororem nostram nomine Annam Ottoni duci Austrie
13as Et in illis diebus mortuus est dux Karinthie, socer fra--νη tris nostri. Et cum stater noster debuisset accipere p0S- sessionem ducatus Karinthie et comitatus Tyrolis post mortem ipsius: tunc secerat occulte ligam Ludovicus qui se gerebat pro imperatore cum ducibus Austrie, Alberto videlicet et Othone, ad dividendum dominium fratris nostri occulte et salse, volens idem Ludovicus habere comitatum Tyrolis, duces vero ducatum Karinthie; inmemor Ludovicus et ingratus servici0rum patris nostri que Sibi exhibuerat in adepcione imperii, prout supra eSt Scriptum. Dux vero Austrie, licet s0rorem nostram haberet, statim post obitum ducis Karinthio predicti per c0nspiraci0nem habitam secreto cum d0mano de Aulateyn, qui erat capitaneus ex parte ducis t0cius Earinthie, statim cum fratre suo habuerunt Karinthiam, quam idem de Aulateyn eis libere tradidit ac possessionem eidem dedit. Et sic frater noster perdidit ducatum Karinthie. Illi vero de comitatu Tyrolis n0luerunt se subdere Ludovico, sed permanserunt in obediencia fratris n0Stri. Illis peractis venit pater noster in Boemiam, et adduxit post Se ux0rem Suam quam receperat sibi in reginam nomine Beatricem, filiam ducis de Bourbon, de genere
regum Francie, cum qua postea genuit unicum silium no mine Wencestaum. Τunc mali et salsi consiliarii invaluerunt contra nos aput patrem nOStrum, lucrum pr0prium pretendentes, tam Boemi quam de comitatu LucZemburgensi, et accedentes patrem nostrum sibi suggesserunt dicentes: Domine provideatis vobis, Alius pester habet in regno multa castra et magnam sequelam em parte vestri; unde si diu ita prevalebit, erpellet vos quando noluerit, nam et istSeheres re i et de stirpe restum Boemie est, et multum diligitur a Boemis, vos autem estis advena. Hoc autem dicebant querentes lucrum ei locum suum, ut ipsis committeret eas ira et b0na predicta. Ipse autem in tantum