장음표시 사용
311쪽
basiatam ad regem Iohannem et Earcium misit, instanter petendo, ut secum ad partamenti conveniret terminnm: vellet enim sibi de universis iniuriis et vi0lentiis, quibus Iohannes, filius suus, per Lud0vicum, filium suum, in abalienati0ne uxoris et comitatus Tyrolis dampnificatus esset, integraliter satisfacere, et c0ndignam reddere recompensam. Qui quidem placitorum terminus suit super die certo coram Trevirensi archiepiscopo, qui regis Iohannis patruus suil, in Treviris constitutus, ad quem quidem terminum multi domini ei viri magnifici ad regis Iohannis partem
convenerunt, qui Super re magna magnos habuerunt tractatus, quia sic facti enormitas et perpetrati criminis execrabilis immanitas requirebat. Α seculo quippe non eSi auditum, ut magnus generosusque princeps et dominus tam nobili terra et uxore propria machinatione iniqua et proditorio c0nsilio sic nequiter privaretur. Multis itaque Oxaminalis consiliis, produclum fuit in medium, quod Ι0hanni, qui de comitatu Tyrolis et aliis suis dominiis maligno et
fraudulenis consilio per suos eiectus et expulsus fuerat, nullatenus competeret nec honori fit cum exiSteret, ut comitatum Τyrolis et alia sua dominia reingrederetur denuo, nec uX0rem reassumeret, quam taliter adulterii lurpiludino pollutam nunquam posset amplius dulcibus lavero amplexI-bus, nec assectu uxorio Sine abhominationis nausea, sicut ordo coniugalis exigit, adamare. Τandem ad hoc deventum exstitit, quod Ludovicus de Bavaria se ad hoc detulit, quod regi Iohanni et silio suo, qui de dominiis suis,
ut presertur, relegatus extiterat, vellet dare terram Lusatie, utpote Gortilg et Budissyn civitates, quo cum lotis dominiis et universis suis pertinentiis regn0 B0einie incorporari debeant, totis suturis temporibuS permansure. In-
312쪽
super viginti millia marearum puri argenti, pro quibus Berlin, Brandenburg et Stendet civitates marchio obligaro vellet cum universis et singulis proventibus utilitatibus et usui ructibus, ad ipsas ei vitates pertinentibus, tam diu
per regem Iohannem aut silium eius Iohannem tenendas possidendas et ulis ruendas, donec ipsa viginti millia marcarum summa in parata pecunia in civitate Pragensi totaliter solveretur. Quam quidem ordinationem rex Iohannes amplexatus est. Sed postquam ad Icaroli 'niarchionem Moravie et Iohannem filios suos perduceretur, noluerunt in eadem consentire, dicentes: Si pater noster arripueriι istas pecunias, disperstet eas inter Einenses henianos, et sic decepti manebimus et illusi. Dum itaque Ludovicus intellexisset, quod regis Iohannis filii ipsam ordinationem acceptaro noluissent, nec eorum litteris strinure, tutum quod tractatum et ordinatum fuit remansit irritum et inane. De quo Ludovicus Bavarus valde suit territus, et ultra moduinquam dici poterit stupefactus. Et suspicatus est mali eventus esse omen, quod filii regis Iohannis ordinationem per magnos prin0ipes maturis et providis consiliis dispositam
et ordinatam et per patrem eorum a0ceptatam, acceptare renuunt et amplecti, Sed animoSe et mente superba contradicunt. Post hec rex Iohannes intravit curiam Aveniunis ad papam Benedictum, et cum eo practicavit in tantum, ut ipse coram omnibus electoribus Vocalis insinuaret, qualiter Ludovicus de BaVaria non esset Verus imp strator, cum ipse staret contra sacrosanctam Romanam eccleSiam, christianitatis matrem, et quendam statrem Minorum ad coronandum se in papam posuisset. Et sic statim electores ad electionem procedentes, Κ arolum marchionem Moravie in regem Romanorum felicibus auspiciis elegerunt.
313쪽
Excellentissimo principi domino Alberto dei gratia dupi Austrie Styrie et Earinthie, frater Iohannes de Victoria
abbas indignus, eius devotus capellanus, Orationum Suarum libamina cum salute Subditorum, in presenti providenter regere atque in futuro clim principibus sedere et sceptrum glorie in eternitatis solio possidere. Rex Assuerus sicut in veteribus legitur historiis, qui regnavit ab India usque Ethi0piam super centum et viginti Septem provincias, dum quandam noctem duceret insompnem, iussit afferri et legi eo presente priorum temporum hist0rias et annales, ne otio marcesceret, et ubtempus gratie soporis deputatum interruptione studii recrearet. Nam ut ait Seneca: holium sine litteris mors est et vivi hominis sepultura . Octavianus Augustus, ut scribit Eutropius, liberalibus studiis prosam el0quentie inaminiculavit, ut nullus, ne in procinctu quidem, Iaberetur dies, quin scriberet legeret declamaret; sciens hoc reipublice utile, principem decere, maximam oblectationem animi generare. Unde Oratius: -Ηoc opus hoc studium parvi properemus et ampli, Si patrio volumus, si nobis Vivere cari . Theodosius christianissimus imperator, ut in gestis Roma-n0rum habetur, ministeria lasciva psaltriaSque lege pr0hibuit commessali 0nibus adhiberi, litteris mediocriter doctus, Sagax plane, mullumque diligens ad noscenda gesta maiorum, execrabaturque cum legisset superbiam dominantium precipue persidos et ingratos. Cernitis, o clarissime princeps, quantam sedulitatem habuerint princepes prioris evi in studio litterarum, quod gubernat sapientiam, per quam reges regnant iuxta Salomonem, principes imperant, legum conditores iusta decernunt, quod philosophiam in larmat, que ab Isidoro diss-nitur: Drerum divinarum ac humanarum c0gnitio , quam
314쪽
depingil Boetiust dextra libros, sinistra Sceptrum gestantem,/ires divinas per libros , huminas i per Sceptrum imperialiter disponentem. 0ud Secundum eundem fludum Platonisnorei sanetvit sebeatas lare respublicas si eas vel studiosi sapientie regerent vel earum Rectores Studere sapientie contigissΡιμ. Ex ipsa enim procedit consiliorum moderatio, iudiciorum trutinatio, bellorum estimatio, diosti uni propulSatio, legum promulgatio, malarum ostM Mio, bonorum remineratio, officiorum ordinatio, in p0litia oeuli,uel in c0rpore reipublice disiunctorum membrorum ad suo. Per quam morum labes reprimitur, Virtutum i claritas ac quiritur, tempus bonis actibus instruitur, Vita componitur, desiderium accenditur, fastidium tollitur, anima pascitur, et quasi terra germinans stillicidiis roralibus irrigatur. Placuit igitur, quia ad hoc servet asseclio P0rdis, virorum illustrium ac maiorum dicta et sacta memorabilia aliquabiliter recenSere, qui quasi naves poma portantes transierunt biodorem sue memorie in noSiro littore reliquerunt, saporem vero presentie ad litus aliud transtulerunt, ut eorum contemplatione animus in speculabilibus incaleScat, in agibilibus non lepescat. Unde Mathathias princeps et sue civitatis clarissimus filios ad actus virtutis animans' dicit: seMementote operum patrum, que secerunt in generationibus suis, et accipietis gloriam magnam ei nomen eternum . Et Sallustius testatur preclaros viros civitatis Romane Solitos dicere: hvehementer sibi animum accendi ad virtutem cum maiorum imagines intuerentur .
Exordiar ergo scribere de hiis n0nnisi que repperi in libris eorum qui gesta virorum illuStrium texuerunt, Seu quo percepi ab illis qui eorum lactis presentialiter assuerunt vel per relationem veridicam didicerunt, Sive que ipso vidi et meo tempore contigerunt. Ex quibus quaSi qui per pratum transit de diversis storibus fasciculum 'coli gregaVi, quem non murenulis aureis argento vermiculatis, id est sapientia cothurnala vel el0quentia phalerata, sed sermone simplici col0ratum de sarcinulis naee paupertatis vestre prestantie dedicavi, limam eorrectionis vobis osse rens, ut qu0d minus fuerit addatis, et quod superfluum abradatis. Εsi autem congesta materiaide imperatoribus,
315쪽
273 regibus, pontiscibus, Austrie Styrie Κurinthio ducibus prop
ter genealogiam vestri genoris intr0ductis, curn diversis incidentibus ad propositum narrationis et temporis dbbse, quentibus intermixtis , sub decursu annorum a centum et viginti vel paulo plus, Ioctori exhibens humans vile bri Vltatem, nature fragilitatem, fortuno instabilitatem, labilem et transitoriam mundane glorie varietatem, ut patet in singulis'capitulis subnotalis. Decorem ordinis et venusta' leni styli in narrando ad illum devolvero dignum duxi
DRes geste regumque ducumque et tristia bella, Quo possint numero scribi monstravit Homerus . ti
Capitula primi libri. De Friderico imperatore secundo et de quibusdam gestis Sui temporis. Cap. i. De Vacatione principatuum Austrie Styrie, et variatione StatuS regni. cap. ii De transitu imperatoris, et quomodo Ollaxariis marchio Austriam obtinueritet quibusdam aliis. Cap. iii Qu0modo Bela rex Ungarorum Styriam apprehenderit. Cap. iiii. De dissensione in regno, de Bernhardo duce Icarinthio aliisque incidentibus. Cap. v. Quomodo Ottaxarus Belam vicerit et Styriam acquisierit.
De sevicta Ollaxari, de prelio Meinstedi et Ear0li, et quibusdam incidentibus. Cap. vit. De introitu Chunradini in Italiam, pretio, captivitate et m0rte eius. Cap. viii. De morte Urici ducis Karinthie, et captivitate nobilium Styrie. Cap. ix. Quomodo Ollaxarus Karinthiam Carni0lam Portum Naonis habuerit, et de lormentatione Sistidi de Merenbercti.
316쪽
De curiis eius sollempnibus et Iegatione ad Oilaxarum. Cap. ii. De concilio Lugdunensi, colloquio pape et regis, eiuSque proscctione in Austriam. Cap. iii. De prelio Rudolli et Ottakari. Cap. iiii. De aclis Rudulsi diversis, de Friderico salso imperatore, et quod Arrogoni regnum Sycilie obtinuerunt. Cap. V. Quod rex Rudolsus duos filios suos et Meynhardum cο- mitem duces secit. Cap. Vi. De intronigacione ducis MeFnhardi et consuetudine Κarinthorum. Cap. Vii.
De secundis nuptiis regis et de Alberto duce silio eius. Cap. Viii. De expedicione regis in Burgundiam et ibi gestis. Cap. ix. De expugnacione Accaron et m0rte regiS. Cnp. X.
Capitula tercii libri. De vocasione Alberti ducis ad regnum, de electione Adolfi comitis et aliis incidentibuS. Cap. i. De traditione civitatis sancti Vili, de obitu ducis NeFn-hardi, de gestis Adolsi et aliis diversis. Cap. ii. De invitatione Alberti secundario, de intersectione Adolfiet declaratione Alberii in regem. Cap. iii. De curia regis in Ν6rnbercti, de anno iubileo, et principibus regi se opponentibus. Cap. iiii De Iegatione regis ad papam, de regno Ungarorum, et
articulis contra papam Bonifacium. Cap. V. De morte pape et vacacione regni B0hemie. C9p. Vi. De vocatione ducis Heinrici garinth. et susceptione Ru-dulfi filii Alberti ad idem regnum. Cap. Vii. De prosectione Alberti in Misnam et ibi gestis cum quibusdam incidentibus. Cap. Viii. De morte Rudolfi regis Bohemie, de Heinrici ducis successione et subactione Earinthie. Cap. ix. De morte regis Alberii. Cap. X. Capitula quarti libri.
De electione Heinrici c0milis LutZenburgensis. Cap. i. De oppositione Australium et Bohemorum contra princi pes suos et restitutione Earinth. Cap. ii.
317쪽
De expulsione Heinrici de regno ei firmacione Iohannis filii regis in eo. Cap. iii. De preparacione regis in Italiam et curia marchionis de Brandenburch. Cap. iiii. De c0ronatione regis in Mediolano, de duce Austrie Leu-poldo, et destruetione Templariorum. Cap. V. De obsidione Brixie, de duce Iohanne et morte imperatricis. Cisp. Vi. De coronacione et prelio imperatoris in urbe, et desponsione Κatherine silie Alberti regis. Cap. Vii. De transitu imperatoris. Cap. Viii. Do prelio Ludewici ducis Ba ario cum Australibus, et filia regis Arrogonio Sponsa Friderici. Cap. ix. De preparatione principum ad electi0nem et aliis diver
De electione Friderici et Lude ici et coronatione utriusque. Cap. i. De dispositione utriusque ad suturas concertationes. Cap. ii. De expeditionibus Friderici diversis, de reconciliacione Iohannis regis et Heinrici ducis, et quibusdam aliis. Cap. iii. De prelio LudeWici et Friderici. Cap. iiii. De gestis post bellum et solucione amborum fratrum a captivitate. Cap. V. De obitu Leupoldi et Heliarici ducum et oppositione Ottonis contra fratreS. Cap. Vi. De introitu Lude ici in Italiam et ibi gestis et reconciliatione ducum cum rege B0hemie. Cap. Vii. De obitu Friderici regis, regine conSortis Sue Gulte, et ducisse Ottonis, aliisque incidentibus. Cap. viii. De reditu Lude ici et reconciliatione eius cum Ottone duce. Cap. ix. De ingressu et egressu regis B0hemie in Lombardiam et ibi gestis et amicicia eius cum ducibus AuSirie. Cap. X. Capitula sexti libri. De morte Heinrici ducis Karinili. et quod duces Austrie
terram obtinuerunt. Cap. i. 18 ἀDiuili co by Corale
318쪽
De determinatione pape de statu animarum pDSt mortem Cap. ii. De intronigatione ducis Ottonis in ducatum et prosectione eius contra regem Bo hemio. Cap. iii. De secundaria expeditione contra eundem regem et ibi' gestis. Cap. iiii. De eometa que apparuit, de Eligabeth et Anna filiabus regis Friderici. Cap. V. De peregrinatione Alberii ducis ad loca sancta et reditui eius in Austriam. Cap. Vi.
De locustis et intersectione Iude0rum. CRp. Vii. De causa regis Anglie contra regem Frangie ventilata coram Ludewico et privilegio Karinthorum. Cap. viii De obitu ducis Oilonis et visione precedente. Cap. H. De Friderico filio Ottonis et quibusdam pretiis et incidentibus illius temporis. Cup. X. De casu Iohannis filii regis Bohemie cum ux0re sua, et in ironigatione Alberii ducis in ducatum garinth. et quibusdam aliis. CRP. Xi. De statu Ludevici iterum, et finalis conelusio de diver sis'. Cap. xii.
IXCIPIT LIBER PRIMUS. De Friderico imperatore secundo et de quibusdam stratisi xvi temporis. GP. f. 12 11 Anno d0mini m.cc.x.Vii. Innocentius tercius anno sui p0ntificatus x.vii. Oltonem imperatorem quartum anno imperii sui quarto' in concilio Lateranensi ab imperiali deposuit dignitale, contra quem Lude icum regem prancie invitaverat ut eum in auxilium ecclesie debellaret δ. Ad
319쪽
consilium etiam predicti regis Francio ab electoribus Fri dericus Sycilie rex Sue te dux pridem electus navigio Romam venit et honorisine susceptus. Statimquo ad insequendum Ottonem accingitur, quem in Alemannia deprehensum invasit ac in territorio Constantiensi de eo magni sice triumphavit Extat super hoc epistola summi pontifieis, que incipit: Quammis ad restimen opostolice sedis, Ollonem
ut desisteret et ecclesie patrimonium non subriperet atque ecclesiam in suis confoveret iuribus paternaliter ammonentis. Innocentio sublato Honorius iereius substituitur, a quo Fridericus R0mam rediens, peractis ei expeditis aliis ad cullum suum perlinentibus, anno domini m. cc. . in im 1220peratorem sollempniter coronatur. Primordia Sua bene geS- sit. Anno imperii suo tercio apud Capuam presentibuSpluribus episcopis et magnatibus sancivit: quod nullus prolatus ecclesiasticus possessiones ecclesie cui preest alienare vel in Dodare potest perpetualiter ad heredes instoduli, nisi sint prelati qui insistnia sua de manu imperatoris suscipere et cum eo bellice erpessitionis gestare clippeum conoeye- muri. Deinde insolentius agere incipiens contra eccleSiam res et personas molestans eiusque benivolenciam poster-gans, ab Honorio anathemigatur, et indisserenter omnes a iuramento sibi sagio universaliter absolvuntur. Subducto l227 Honorio succedit Gregorius nonus, qui Rome concilium volens celebrare misit duos cardinales otionem Tusculanum et Iacobum Prenestinum ad transmontana, contra Fridericum auxilium postulando et concilium publicando. 0uod
dum impera l0r comperit, omnes Vias maris et terrarum
concludi et observari precepit, et Sic tam cardinaleS quam alii prelati tendentes ad concilium per naves Pisanorum imperialium parcium capiuntur'. Papa, quia paSSagium distulit quod iuraverat, et terram sanctam in manu hostili reliquerat, exercitumque Christianorum in periculum miserat, inter quos Thuringae lanigravius perierat, qui fuit marituS sancte Eligabeth, et episcopus Augustensis, atque alia quo pr0misit et sollempniter iuravit non impleverat, ipSum eX- coinmunicavit et contra cum sententiam Honorii gravissimer0boravit. M0vit etiam papam quod nobilem dominam quo
320쪽
regni Ierusalem heres suit, non duxerat in solatium terre sancte Sicut spoponderat prestilo iuramento. Post hec im 122s perator religionis ac devotionis pretextu mare tranSiit, BC-cepto iam dudum signaculo sanete crucis cum multis, Pt pene nichil aliud quod ad decus honoris pertineat quam titulum regni Ierusalem reportavit, et hunc anno domini m.CU.XX.V. eSt adeptu S, et sic triplici diademate Romanorum ST cille et Ierusalem claruit insigniter. Extat super hiis epistola pape digesta contra eum que incipit: In maris altitudine vaciosa nuPicula Petri posita et c., eius exceSSus et negligentiam graviter querulantis. Est et ipsius imperatoris epistola quo incipit: Lerate in circuitu oculos restros iniuriam et culunipniam sibi seri deplorantis, et qu0d papa guerras atque opp0Siliones exortas in SSci Ita et Alemannia reman Serit prolestanti S.
Fuil hic Friderici primi nepos, Heliarici sexti ex Constantia silia Rogerii Sicut 0rum regis filius, et genuit quinque filius. Duos scilicet Heliaricum regem Alemannie et Chunradum ducem Suev0rum ex coniuge sua prima'. Duos scilicet Meliis redum Apuli e principem et Encium rogem Lombardie ex Bianka marchionissa Lanigensi de sanguinen0bili principum Montis Ferrati, Pedismontium et ASten sium Et hic quidem rex a Bononiensibus prope Mutinam in Fossa Alla capius in Bononia ultimum diem clausit. Quintum habuit ex filia regis Anthiuchie Syrte nomine Friderisum, cuius quidem matrem, filiam generose d0mino Supradicle iuvenculam, eius pulchritudine plus quam matris captus, duxit' dum in illis partibus moraretur. Hunc regem Tuscie presecit, et apud Fl0renciam decessit; patri Valde carus, probis actibus et egregiis decoratus. Hein-ricus delatus ad patrem, quod eum papa cardinalibus et principibus Alemannie contra patrem aliqua m0liretur, c R-pitur, et in Syciliam abductus apud Mallam interimitur in custodia carcerali. De cuius tranSgressione imperator mencionem fecit in sua ad principes epist0la supradicta. Statimque Chunradus rex Romanorum et heres regni Ierusalem designatur. Qui accepta uxore Eligabeth, Sorore