장음표시 사용
21쪽
vilibus clericorum controversiis 2 , adhibitis solemnitalibus , quae in veris, perseelisque judiciis
adhibentur 3 , et in suo quidem soro 4 judica
vit. Quin etiam ne qui clericus minus ecclesiastico judice contentus ad Laicum iret, graves consti-lulae sunt poenae, quibus hujusmodi facinus coerceretur Q Hae autem clericorum controveniae ,
ut plurimum , in provinciali synodo 6), sed saepe etiam Episcopi judicio dirimeiantur 7 .
1 in Canelas de religions controversias a sesa Mesesia definiri posse, ae semper definitas fuisse , inter catholicos omnes eonfiat. Sed in his definiendis judiciarium quoquo
methodum adversus haereticos adhibitam fuisse , facile intelliget quisquis ad ea advertat, quae in conciliis gesta sunt. Nicaeni Patres antequam in Arium sententiam serrent, eum ad synodum vocarunt, tum eum , tum ejus accusatores au diverunt , denique re cognita, expensaque diligenter, eum plane convictus esset, adversus eum sentensam protulerunt, sicuti patet ex Socrate M. ν eap. 9 pag. II ed. Valea. Cantabris. I7go aliisque. A Patribus Ephesinis ter ei talus, atque ad synodum vocalus est Nestorius , ut adesset auarumn est , quorum nomino Boveregius Cod. ean. Himit. Melea. vindie. lib.'ν eap. 5 num. 4', apud Cotelerium m. οδιοι. t. a pay. Ω3 designari putat Can. Aposto.
Ιor. 74 ὶ quoniam nihil, inquiebant, eae iis omnibu/, qu
as ecclesiaaticum ordinem pertinent, praetermistere patreει. Legatorum, quos postremo misit Concilium, monita suerunt , quod nisi eoram de omnibus, quae aeripis constate allata fuerint, alve citra aer plum eaeptivaveris, eum Synodus coademnasset. voeatus bis, et tertio Nestorius --nire noluit, atque in eontumacem', et absentem sententia lata est , quae omnia narrantur in relatione concilii ad caelestinum Pont. Tam. 3 eonesi. Labbaei V M. M. I. IIM.
H Breve ee. tom. st pay. oi 9 δeq. a quibus ostenditur, quemadmodum tolum illud judicinm contra Nestorium jussu Caelestini P. aetum luerit. Trima monitione Euliches a Concilio Constantinopolitano, et trina item monisione Dioscorus vocatus est a concilio chaloedonensi , ac denique expensis omnibus contra utrumque lata sententia est , quae
22쪽
omnia patent ex relatione riusdem cone illi ad Leonem apud Labbaeum Iom. 4 col. colleci. a Sit. Quid aliud hic restat, ut omnes iudiciorum solemnitates adhibitae videantur concilii Patres, qui eius controversiae iudices sunt, reum citari iubent, repetunt sis, et tertio citationem, quae solemnitas audiciorum Osi a legibus inducta, ut nonnisi post
unam peremptoriam , aut tres simplices citationes adversus contumacem reum Sententia proferatur. Emissis tribus cita, itemque secundum judiciariam methodum elapsistereunta sententi' emittitur. Quid aliud egisset judex laicus , si de re sui fori propria judicaro debuisset Atque in
omnibus aut Episcoporum depositionibus aut haereticorum condemnationibus occurrunt accusationes, leues, judices. eetera ad verum , perfectuinquo judicium nocessaria.. η concilium Nicaenum Can. 5 tom. a collaet. Lab haei ea. Venet. col. 35. constantinopolitanum l. ean. 6
δt, a Joannes VIII. can. H. Mai. 56. in Ecclesiam in exoreendis iudiciis adhibuisse mellio.
dum judiciarium , Ustendunt lum ea, quas paulo ante dixi. mus , praeseriam de Nestorio, Eut Iche, Dioscoro, lum indoles ipsa rerum, de quibus Ecclesiae judicio agendum erat. Definiendae erant controversiae, quae fervebant inter duos: pluresve clericos, qua ad laicos judices ire non poterant. Quomodo hae controversiae sine vero , persectoque judicio definiri 'luissent 7 Reuera in hoc iudicio erat causa, aclor, reus , audex , non deerat citatio, testes, probationes, euncta demum , quae in ludicris requiruntur. Iudex expendebat aclo. ras petitionem , reique exceptionem, ac denique tum explorata erant omnia , sentcntiam terebat, cui clerici, qui tu. dicium illud egerant , parere cogebantur. Quid aliud agetur 7 Fateor , haec rudicia , quae ab Ecelesiasticis fiebant cureum , alque exilum habuisse celeriorem , quam ea, quae a Iaicis exercebantur, atque ab illis procub suisse tricas ambagesqne forenses ; Verum haec non pertinent ad inlimam
23쪽
iudieii naturam , nenue iis neglectis minus verum, minusquCPersectum judicium videri potest. In summa judicia eccle asticavera erant judicia, quae ex litigantium contentione, ei judicis potestate, imperioque fiebant, aejudex audiri ac lore, et reo, expensisque probationibus ogSolutoriam , vel condemnatOriam sententiam proferebat , cui litigantes parere cogebantur. Iam pars Gla, inquit S. Joannes chrIsostomus de Sacerd. lib. 3 cap. Ir Iom. et ore. 399 ed. Part8 173 Squam Episcopum traetare in jussi sis conventi, infinita certe odia, insatias ofenysones parit. Haec certe in au dicem odii, ei ossensionis causa quem alium attingero pobest , praeter litigantem , qui condemnatus est ac sententiae parere invitus cogitur Τ Simile est, quod habet Concilium Tarraconense I. can. 4 , Labbaeum tom. 5 col. 698 ed. Venet. , quo Sanctium est, ut nulluS E Scoporum, aut Presbyterorum , vel Clericorum die dominico propositum
cujuS umque ea- stomum audeat oudicare. Erβο clerici exercem aetus vere ludiciarios, et contentiosae aurisdietionis , qui die dominiso fieri non possunt. Verum etiam, persectumque judicium coesesiasticum memorat Sidonius Apollinaris lib. 2 siει. et a sol. Fila, et lib. 6 Epist. N et 4ed. Sirmonia sit. Uus opp. edit. Venet. I 28 mi. 57Ora577 , Mnesius autem D. 3o5 pay pG H. Patavit IDoo. Episcopum vult osse lectum melorem, ut quae lembua eon-amta a Sunt, loquatur. Sed videndus est in primis Amobrosius, qui graviter reprehendit Syagrium veronensem Episcopum, quod in judicando non eam adhibuisset methodum, quam adhibere oportebat Ep. t. N P. 479 opp. ed. Mauris. Venet. 378i ; ex qua quidem epistola manifestum est, qua solemnitate ab Episcopis iudicia agerentur, et quemadmodum in iis nihil omitteretur eorum , quae ad verum, et Derisclum judicium requirebanturi Quis tot Episcopos non solum iudicasse , sed et judices suo arbitrio dedisse, testatur Socrates Histor. lib. I cap. 37 pao. 38r es. Valeri Cantabr. I et go , qui narrat, Sylvanum Troadis Episcopum, cum suos clericos , quos dirimendis contraversus dare audices solebat, aliquod inde Iuerum quaerere animadverto. ret , laicos judices et me , qui controversias illas delini rent. Hi laici, qui episcopi iussu, et elericorum loco audicabant, quam in judicando methodum servare debebantI Ad. de ea, quae in causa S. Athanasii a Liberio Pontineo di
cta sunt adversus Constantium Imperatorem , qui saucii Mi. inum illum virum vehementer condemnari cupiebat, apud
constantium Epistol. Koman. Pontola. col. 444 deq. Ex
24쪽
quibus intelligitur , quam accurato diligenterque ab Eccleata iudicia agerentur , diu multumque audito reo, datis odosonsoribns , excussis omni lius probationibus, servatis de- Ilium omnibus , quibus opus erat, ut verum, persectumque judicium haberetur.
4ὶ Ecclesiam vera , et propria iudicia exercuisso insiciantur , ii negant, habuisse territorium , et forum , in quo ius diceret , atque riunt, Episcopale judicium non verum , propriumque audietum , sed audientiam, hoc est arbitrium appellari. In primis autem obtrudunt novellam valen. tiniani li I. quae est Novel. Ia de Disc. Iudic. , et qua scriptum extat: Quoniam conδιαι, Episcopos torum legia Bua non habere, nec de aliis causis, quam de Belisione OSSe cognoacere, ut Theo Sianum corpus ostendit, aliter eos judices esse non patimur, nisi voluntas Dryantium atibvinculo compromissi procedat, quod 3i alteruter nolit, sive Iascua, aias clericus Rit, actent publicis Dyibur et jure communi. At si territorii nomine intelligimus locum in ira certum terminum positum, in quo magistratus jus dicit, et suam iurisdictio oem exercet , quis neget, jam ab ipso initio Ecclesiam
torritorium habuisse Cum divisae sunt dioeceses, cum instituta sunt jura metropolitica, quae sane Titum, et Timo. lheum habuisse constat, cum item jura patriarchica, quorum initia aut ab Apostolis sunt repetenda , aut cerie Nicaeno Concilio antiquiora sunt, nonne Episcopis , Metropoli iis , Patriarchis datum est territorium, in quo jus dicerent, suam. que potestatem exercerent 7 Concilio Nicaeno can. 6 apud Labbaeum lom. a col. 35 ed. Venet. designata sunt eorta loca , quorum omnium Alexandrinus, et Antiochenus Episeopus habereul potestatem. An non his locis eorum Episcoporum territorium est' Postremo ipsum territorii vocabulumox presso memorat Zosimus P. D. N apud Labbaoum col.
Deι. con est. tom. 3 col. 4os omneae Sane, inquit, admoneantur , ut quique Ini a , territoriisque auia contenti ainι. Quod si Episcopi habebant territorium , in quo imperabant, ius dicebant, poenis coorebant , consequens est, ut Eliam sorum habere debuerint. Nam forum locus est , in quo inter litigantes jus dicitur. Neque refert, quod non hae ipsum sori vocabulum occurrat ; nam salis est , quod fuerit res ipsa , hoc est potestas , ei locus reddendi juris, ut deesse non potuerit sorum, quo tandem cumque voeabulo appelletur. Quid quod Constitutiones Apost. lib. seop. 4 et apud Colelerium PP. οStol. to m. I p. ed.
25쪽
Ania telaeda mi iret 4 espresse memorant χριτιρ Ου forum 8 Quod vero audentiae nomine interdum ecclesiuStica judicia nuncuparentur, id certe arguinenlo PSSe non poteSt,
quod vero judicia non ossent , sed potius ari, traria ha ho-rentur , quae sententia est C acii in Paratis eod. de Ep. aud. OPP. tom. 2 coL 3ο , Caroli Loysei dea Selyn eurtea cap. 15 , Ure vetii in Libro de Abusu lib. 4 eap. r. item que Van-Espenti Iur. Eccles. Par. I lit. ι cap. 3, Jacombi Gothostedi ibi Miravag. de Disoopali judio. Cod. The Odo3. Iou/. 6 pag. 3 io ed. LipSiae arid , aliorumque maxime Prot sta litium. Principio apud durisconsultos in Juris civilis voluminibus audire causam idem significat , ac rite costvoδcere et judicare litem L. t C. de Lit. conteδt. L. a C. Si e e fula. inatrum. vel leatim. L. 6 g. Super Λι C. de Appellat. , et auditorium saepe pro tribunali soro
que judiciario usurpatur L. 54 A. de Oisse. Adaeas. De
indo vero ad ecclesiastica ossicia designanda utrumque vocabulum et judicii et audientiae usurpatum constat; quod cyidenter ostendit , veteres inter haec duo vocabula nullum discrimen posv sse. judicium occlusi aSticum , non audientiam memorant S. Leo M. Ep. 2 au'Ruatro. Aarbo
nen. , OPP. ιOm. 2 cst. I 424 Balteria. i 753 , S. Augustinus ad Bonifac. lib. 3 cap. 5 lom. Io col. 456 et Mim. 35i num. Io tom. 5 col. I 5o3ed Ven. 173 1 S. Ambrosius L p. 5 ad Nyayr. Disc. Veron. OPP. ιom. 5 pag. 479 ed. Mauris. Ven. i 78i , Sozomenus alor. lib. I cv. 9 pag. a I ed, Valeati Cantabrig. Gratianus Imperator Ep. ad Aquilin. apud Constantium D. Roman. Pontis. eol. 53o, qui ei ulosiastico judicio vim taniam attribuit, ut Imperatorem appellare velet eos, qui Sunt condemnati judicio recte gentientium Sacerdotum. Millo loca alia Sexcenta Patrum, et Conciliorum; ac milio etiam titulum Codicis Theodosiani , qui est de EpiscopaliJudrer O; quoniam de eo puulo post suus erit agendi locus. Deinde vero titulus ille Codi eis Iustinianei ae Episcopala audientia editus est, p0steaquam multae prod: erant superiorum Imperatorum Constitutiones , quibus iudiciaria Ecclesiae potestas confirmista fuerat, adiectis legibus, ut quod ab Epi)copis judicatum fuisset, ab omnibus ratum , liraeumque habere tur. Aa judicia tam solemnia , tam firma , quibus omnes parere coguntur , mera arbitria videri possunt Extat ea de re Constantini Constitutio in Miravag. de Episcop. judie. C d. Theodos . tom. 6 pag. 339, qua sancilnua est ut omnea cau3ae, quae vel praetorio jure, vel e Pili ιrael untur, E
26쪽
macoporum gententiis term natae perpetuo εtabitilatissume .firmentur, nec liceat tillei tua retractari negotium quod K piscoporum sententia deciderit. Falsam lianc constitutionem putant Gotholaedus, Fevrelius, Loyseus loc. cit., sed etiam lato vindicant Atlaserra de Iurisae. Meles. lib. I cap. 7 , Baronius ad an . num. 38 t. 3 P. 572 ed. Lucae ,
Florens de Iurisdiet. eccles. tom. a p. 35 ed. Plorimb. a 356 , Doriat Praenot. can. lib. 2 cap. a , ae Joannes Io Gendro Episcopale Iudicium advers. calumn. Goth re in acerrime vindicat. Atquo ad hanc quidem legem spe clare videntur Eusebius de Fit. Constantis. lib. 4 cap. GP. 53o M. Valesii Cantabrig. irgo , et Sozomenus lib. 1 Histor. c. 9 p. 2I ed. ejuδdem cum da Constantino seribit
quod litistantibus pe1 misit , ut ad Episeoporum judicium
Provocarent , Si mayistratus civiles rejicere vellent, eorum autem sententia rata eaget , aliorumque judicum sentenittae praevaleret, perinde ac ai ab Imperatore ipso dula fuisset. Patet ex hoc loco Episcopos habuisse forum, et conten-liosam jurisdictionem ; secus enim quomodo episcopale judicium polius , quam saeculare litigantes elegissent Ao patet etiam, sententias Episcoporum exitum et vim tantam habere debuisse , quantam habere maximam poterant, et ideo non arbitria fuisse , quae sorte dospici potuissent. Eamdem Constantini logom , euius nune facta mentio est, memorant etiam , atque confirmant Capitularia Caroli M. lib. 6 eop. 366 tom. I col. 658 ed Balutii Ven. irra ubi ea sumpta dicitur eaebaeaelodecimo Theodosii Imperator a libro cap. XI. qui locus nonnullos in eam opinionem adduxit, ut crederent illam logem a Carolo M. non Constantino, sed Theodos o adseripiam fuisse. Sed falluntur egregie; quoniam, ut observat Balutius in Nolis to m. v co I. Sis iis verbis Theodosianus Codex designatur. Cum constantino consentiunt Arcadius , ut nonorius , quorum est constitut o in L. 9 Cod. de Episci audient. , qua Imperatores inquiunt: si acopa D Ddeium ratum sis omnibus, qui se audiri a sacerdotibus elegerint, eamque iliorum judicatione adhibendam esserererentiam jubemus , quam vestris deferri necesae e3t potestatibus , a quibu8 nou lieet provocare. Quis, nisi plumbeus in jurisprudentia sit, merum arbitrium dicat Episco
27쪽
palem sententiam , euius tanta vis est, ut ei euneti parere debeant . atque ab ea ne provocare quidem liceat' Est otiam d6 Episcopali judicio lex Mareiani imperatoris , quaei est Lm. d. de Episcop. audiem ., et ex qua similiter patet Episcopos non meros fuisse arbitros , sed veri judicis partes egisse. Idem etiam ostendit Lex Theodosii, si valentiniani in Ley. 4 et Cod. Theodos. de Episc., ex qua intelligitur, Episcopalem audientiam verum fuisse iudicium et ab eo tantum nomina diserepasse Quod si Episcopale judi-eium , pro lscio cum Tribonianus in titulo Codieis avissen. tias vocabulo usus est, nullam inter audientiam , et judicium discrimen posuit; praesertim eum ipso titulo Disco. pali avdentia leges descripserit, in quibus judicii vocabulum usurpatur , quaeque ad verum indicium pertinent. Cum' autem tot praeclara uabeamus Episcopalis judicii monumen, la , nulla prorsus habenda ratio est eonstitutionis , quam odidit Valentinianus III., ut Episcopis jus suum adimeret , quamquam ejus successor Majoranus abrogavit, ut ostondit Baronius ad an. 45a n. 5a tom. 8 m. 334 edo Meae. 5) Conei liuia Antiochenum an . 343 can. 5 ι. 2 col. 5so eolmet. Labbaei ed. Planes. , Carthaginense III. can. 9 eol. 686 tom. 4, Aurelianensa lv. n. so eol. 1363 L 5 ,. Matiseonenso I. san. 7 eι 8 eoi. 659 ει 66o tom. 6, Ἀ- etanum 4u. can. is eri. 7oo ett. tom. 6 . Parisiense V, e . 3 eo . t 389 eod. tom. 6, sabinopense l. ean. ar
zi Sardicensi can. 3 ιom. v eoueet. Labbaei col. 35 et 659. in concilium chale onense ean. s Toletanum III. can. I 3 loc. cit. Eodem se munere saepe iunctum testatur Augustinus , qui illud o Apostolico praeeepto repetii, uti de monstratum supra est. Atque in ejus vita on. Λωρ. rom.' IO col. 27o ev. 39. Possidius narrat, qua ipso diligen- P tia , ae pietato eausa judicaret, idque , inquiti Possidius , ' aecundum rententiam Aportoli dicenιis, audem quisquamete. Idem quoque Ambrosium praestitisse, testatur ine Augustinus confra. lib. 6 ea .' 3 ιom. I eoι. IBI mι. M.
g. XXIII. Ipsi ollam Christiani Principes non so
lum sponte sua, Sed etiam hortatu sanctissimorum Episcoporum , quibus cerium, atque ed plorulum erat, clericos ad isticos judieos non , esse. trahen-
dos l), aequissimas tulere leges 2 , quibus cautum
28쪽
esl, ul clerici suarum controver8iarum judices nonnisi ecclesiasticos haberent. Quin etiam dignitas Epi- Scopatus, et praeclara virtus illorum, qui eo sungebantur , diu secit ut Episcopi civilium quoque controverSiarum , quae inter Iaicos servebant, judices constituerentur 3 . Verum id siebat consensu litigantium , qui coram Episcopo litigare malebant, quam coram Saeculari magistratu, et concessu Principum, qui ab Episcopis, quorum sapientiam exploratam habebant, civium suorum causas iudicari
i) S. Hilarius Ptela viensis Episcopus ad
sua l. lib. I num. I Opp. tom. 2 col. 535 ed. Veron. ITIO Provideat, et decernat clementia tua, conflantio Imperatori inquit , ut omnes ae ubique judices , quibus provinciarum adminiStrationes creditae auni ad quos tota cura, et sollicitudo publicorum nectotiorum pertinere debet, a re Hysoδa 3e abδtineant, neque poδι hac praeδumant, atque usurpent , et putenι Se caugas coynogcere clericorum. EX tat autem in Lib. I a Cod. Theo a. de Dis. et Clerie. Constantii lex, qua caulum est, ut clericorum cauSae non .
nisi ab Episcopis judicentur; atque hanc quidem legem Hl- Iarii hortatu editam , putat Baronius ad an. 355 num. 8a pag. 355 4 ed. Lucae. Eadem est Ambrosii sententia
Epist. AI n. 2 tom. 6 p. 32 opp. ed. Mauris. Veneta a 783, qui laudat ea de re Valentiniani legem, sacerdotes deaacerdotibus voluit judicare ς eadeinque etiam Martini Turonensis , uti testatur Severus malar. aac. lib. g c. Solom. 2 p. 263 ed. Veron. I 734.' Abutuntur autem aucto inritalo Patrum quorumdam ii, qui judiciariam potestatem Ecclesiae negant, eorumque Sententias detorquent, pravequo interpretantur. Nam locus Lactantii de D vin. instis. lib. 5 cap. so tom. a Past. 4Ia ed. Paris. Ir4s perlinet ad infideles , qui inviti ad fidem compelli non possunt. Chrysostomus de Sacerdot. Lib. a num. 3 Opp. Is m. I pag. 354 Montgaucon. Pariis. non negat imperium , et PO testatem Ecclesiae, quam imo coriam ha bdi, cum illud Apostoli ad Timol. 4 praecipe ac doce ita explicat Homia. I 3num. I pag. 61 7 ιom ιι vi δ, ut imperare sacerdotum necesse ειις tantum dieit Ecclesiam nou habero potestatem
arcendi hominesia delictis, et si haberet, eam inutilem su-
29쪽
quod regum proprium ossicium esι jacere Iudicium, et Iu'atissam, non id dicit quasi id tantum ad reges, non etiam ad Ecclesiam pertinero statuat ; imo in Ierem. lib. 422 opp. tom. 4 col. 98r ed. V allarsii Veron. quidquid regibus in Scriptura , id et Sacerdotibus datum ostendit. Doniquo Bernardus de Consider. ad Gyen. lib. I cap. Ucol. 4ir Puris. Mabalon. inquit: stetisse denique le-9ο Apostolos judicandos , aerisse oudieantea non ιωο ς non ut iudiciariam Ecclesiae potestalem adimat, sed uiprehendat eos, qui neglectis illis , qui potiora sunt, judicandi studio rapiuntur. Atque ad haec sero revocari Omnia
possunt Patrum Ioea, quae contra judiciariam Ecclesiae pini talem opponuntur.
24 conser ea , quae paulo ante diximus de legibus a Constantino , Theodosio , et Arcadio , ae Marciano latis. His vero adde loges Constantii ac Theodosii, quael sunt Lest, ira et L. 43 Cou. Theod. de uiae. et Clerio . ., tum Jus liniani Novellam et si , quae ad Monachos pertinent , qu tantum Episcopali judicio subduntur , praeterea leges, quas . a Theodorico licet Gotho , et Ariano editas memorat cas-siodorus Var. lib. I 0rat. 9 p., 7 tom. I ed. Rotomv. bi 679. Quod si aliquando clericos ad laicos magistratus ivis se , memoriae proditum est, id quidem aut factum a clericis audacibus , et protervis , qui se despicere impune putabant posse ecclesiastici judicis imperium, aul interdum ebiam ab ipsis Ecclesiae magistratibus, ut civilis quoque ma
gistratus imperio homines in ossicio conlinerentur , eorum que sententiae exilum haberent faciliorem. Atque huc reserenda sunt exempla universa, quae de hoc rerum genere ex ecclesiastica historia desumi possunt.
3ὶ IIuc spectat Lex Constantini, cuius seci paulo ante
mentionem , quaeque extat in codico Theodosiano de πι-δevia. Ddie. , praeterea Leg- 8 et 9 Cod. de DiseopuI. audiau. Repete etiam ea , quae paulo ante de Auguilino, deque Ambrosio dicta sunt.
g. XXIV. Nam Ecclesiae potestas, atque itidi-'
eiu in tantum pertinet ad res sacras, ac divinas, alque ad personaS clericorum, qui nonnisi Ecclesiae imperio subiiciuntur. In controversiis laicorum mere
30쪽
civilibus, atque pronimis nullas sunt Ecclesiae par tes, sed eae tantum spectant ad judicium, potestatemque laici Magistratus, cujus imperio illi, lam quam reipublicae cives, subesse debent. Quare Ερ-' clesia, cui nulla in his. rebus jurisdictio est, eam 'exercere non potest, nisi acquirat consensu litigan- ,
tium , et auctoritale Principis qui civili reipublice
g, XXV. Atque, intra hos quidem sines, et leges
utraque res lica .sum semper' exercuit potes 'tem, ecclesiastica in rebus sacris, et divinis, negociisque clericorum ; civilis in omnibus laicorurn controversiis, quae spiritualia non attingunt. Inilio occlesiae judicia minoribus solemnitalibus acta suisse videntur, ut celerius expedires lur. Hinc Saepe
e Iesiasticum judicium forensi opponitur si , qu0niam ab illo procul aberant tricae, et ambages ,
quae forensem concertationem implicabant. Salis erat esse actorem, qui pelitionem proponeret, reum, qui excluderet, judicem, qui rem nosceret, et sententiam serret, ut . Omnis rei ratio conclusa habe- .retur. Non deerat quidem, quae ex jure naturae procedit, citatio rei, non deerant legitimi probationum exquirendarum modi, negite celera opportuna remedia ; sed judicium' sine tot solemnitalibus, quas civiles leges invexerant, celeriter eXpediebatur. i,
gustinus. ad Bonifae. lib. 3. cap. N. Opp. t. Io. eoι. 456. ed. Venet. m ., S. Leo M. Diat. R. ad Ististis. Rarbonem. Inquia X. eoι. t. ed. Batierin. I733. aliique complures. Sed hi omnes distinctionem hanc inter utrumque ju- dieiuna adhibent, non quod ecclosiastieum verum non esset judietum; sed quod eelerius. quam sorsnso expediebatur, ne que in eo tricae, ambagesque forensos obtinebant. .
g. XXVI. Denique aucto Illium numero, commodius visum est in judiciis ecclesiasticis corium ordinem, sormamque constituere, atque in iis quas-