장음표시 사용
101쪽
Lia ER I. ι procurator aut condemnatus fuerit aut vicerit, actio iudicati do mino & in dominum haeredi & in haeredem, non cognitori vel in i ii iis cognitorem,non procuratori vel in procorator datur: sic accipio quod Paulus Ilib. i. sententiarum ' tradit. Ideoqtie si in procuratorem detur eam recte recusabita nisi in rem uiam non alienam pro is ...d a. curator factus sit,& nisi se liti alienae ex sua voluntate, id est sine tam mandato procuratorem vel defensorem potius obtulerit: quae om- fnia Paulus de Vlpianus tradunt '. Adde ex eiusdem Vlpiani scriptis itertiam exceptionem , nisi cum procuratorio nomine condemna- . tus esset, haeres ex asse domino litis extiterit.sane si actor malit do- ι. minum potius conuenire, quim eum qui in rem suam procurator αι. DAest, dicendum est ei licere . Idem actor filiosam.qui qua ii defensor condemnatus sitit, omitia, iudicati actionem de peculio aducrsus patremn. recte instituere poterit, ut noster Vlpianus docet'.Sed &procuratore post condemnationem defuncto, dari actionem iudi- 'i,M. D. iacati placere aduersus dominum quem destia derit,& hoc Vlpianum sensit se o iamiam ostendi .nus. Atque haec quidem de procuratore siue defensore condemnato sic habent. Quid .etb semiendum, si procurator controuersiam usque ad si. ., Idem exit in iudicii perduxerit Je vicerit' Respondet Iurisconsultus, in=.ctionem iudicati non procuratori,sed domino indulgeri: quam ob rem si agat iudicati,vel etiam ex stipulatu iudicatiun ibi ui procurator,no in rem suam datus, neque ad eandem rem procurator factus exceptione repelli debet π .San E procuratore in rem sitam dato, prae riserendum non esse dominum erocuratori in litem mouendam, vel pecuniam suscipiendam, dato scilicet a procurato e qui in rem sua iactus est,Vlpianus ait ' : hac addita ratione: Qui enim suo nomine . , a utiles actiones habet, rite eas intendit: ex quo sequitur,ut si ipse ve- io Oiis l. lit viilib us actionibus experiri, repellatur dominus qui vel actione transtita in procuratorem in rem suam factuni,vel action, udic - , iti aduersus eum qui priore iudicio victus est,directa experiti velit. Nec nouum est, utiles actiones praeserti directis: nam & quo easu a Ditiari. domino in procuratorem iudicium transfertur, si deinde procura- rat. tot satis acceperit, licet procuratori committatur stipulatio iudicatum solui,tamen domino dandam utilem actionem directa penitus tollenda Vlpianus ait ' . Atque haec de translatione iudicij a domino in procuratorem, a procuratore vel de sensere in dominum, D. d. sali, superque dicta sint. Procuratori autem in eo similis est tutor,quia siue condenauit, siue ipse condemnatus est, iudicati actio nec ei nec aduersus eum, ii ea vel pupillo vel in pupillum datur ' , siue tutore auctore pupillus, siue ipse tutor infantis praesertim vel abselitis iudicium dictauerit aut siti ceperiti nec cogedus est tutor cauere, ut defensores solet '. ii 3 I. D. Clim enim in ea conditione sint tutor S curator, ait Vlpianus ii, ut non debeant videri se liti obtulisse, idcirco debet in eos denegari iudicati actio: nam etsi tunc proprie ac vere non videntur se li-D d. reti obtulisse, cum ad accipiendum iudicium auctores esse non milicata.
102쪽
st Mas TR IvM potuerunt, propter insantiam vel absentiam pupilli aut adulti mi noris,ut Imperator Pius rescripsit x . attamen curatoribus condem natis actionem iudicativissem aduersus adultam dari Antoninus iii e οὐ Car calla rcscxipsit α, multis exinde, id est post pium rescripti, de-λ .sisti, claratum tutore condemnato semper in pupillum dandam actione iudicati idem Vlpianus auctor est 3 : semper autem, id est sitie distinctione, siue auctore tutore pupillus iudicium acceperit, siue ipse tut G pui illum defenderit,& siue pupillus insitis vel absens siue maior infante vel praesens emet, nisi abstentus sit haereditate pupillus postquam tutor eius rei quae petebatur iudicatus suetit, id eu post condemnationem tutoris: quo casu in tutorem non datur iudicati actio, non magis quam si pupillus adoleverit, aut matrem obierit: quae omnia nostet Vlpianus tradit . Quod si non pupillus, sed tutor qui ipse iudicium susceperat decellerit ei tutela excusatus aut Dit aliis remotus abiecit, transferetur id iudicium in pupillum, vel iu- -dicati actio dabitur,ut mortuo procuratore in dominum transferri vel iudicati dati ostendimus. Sed quod iudicati actionem ipsi pupillo dari diximus,si tutor condemnauerit de vicerit, tunc etiam loa cum habet, cum secundam actorem decreto praetoris interposito relictum a tutore sententia dicta suerit mam iudicati actionem ad pupillam non minus transferri, qui in si tutor obtinuisset, ex Papi-D ' Σ.. definitione 'constat: in qua trasserendi verbum Iatius& pin-paulb accipitur de actione quae competit quide, sed eius nomine nondum coepta lis de contestata est, cum ea proprie transferri dicatur, quae in iudicium deducta siderit, ut ex iis quae hactenus de translatione iudicii tractauimus apparet. Quibus addatur id duntaxat, quod uno verbo exheditum erit: A domino quoque in seruuhaeredem & liberum este iussum , itemque in statu liberum, quive ad libertatem proclamauerit,iudicii translationem fieri. Ad prius olf - memb&m haec Vlpiani verba pertinent: Si eum hominem quem Titio petieram, pro quo satis de lite acceperam, Titius liberum haeredemque reliquerit,si quidem re vera ipsius fuit, dicendum est iudicium in eum traiis serri,5 si non patiatur id ficri,committi ui-pulationem. Ad posterius verb quod Vlpianus idem ait 7: Si ad li-is' Min. bertatem troclamauerit is, cuius nomine noxale iudicium susce- ptino est, sustineri debere id iudicium quoad de statu eius iudicetiar:& si quidem seruus fuerit pronuntiatus cait nox ale iudiciunx exercebitur, si liber inutile videbitur. Cum autem est in uille iudicium noxale aduersus dominum, tunc Praetor decernere debet, ut iudicium illud quod coeptum est in eum transferatur, isecundum quem, clam ad libertatem proclamas Ier ententia dicta est: finito autem iudicio nox ali, de facta aduersus dominum damnatione antequam seruus ad libertatem proclamaret, qui postea liber esse pronunciatus est, actio iudicati non in dominum qui nec possidet, nec ii finiata dolo pollidere desiit, sed aduersus eum qui ereptus est in liberi s. 9.D.de tem competit: α hoc nimirum sensis Ie Vlpianum 3 existimo, ubi ait: si cu posscssiore hominis farti agi novili coeperit, deinde is cuius
103쪽
ius nomine agebatur in libertatem eroclamauerit, sustinendum indicium ut si liber iudicatus sit, in ipsum transsetatur iudicium,& si damnatio facta sit, iudicati actionem potius in eum dandam. Ergo ut mortuo procuratore diximus,vel cinum iudicium in dominutransferri, vel priore iudicio finito cum procuratore, hoc deinde mortuo dari actionem iudicati aduersus dominum i : sic & in specie sita Iurisconsultus ait, noxale iudicium cum domitiis, id ais i M. est i are coeptum transferri ad eum qui liber effectus sit, vel si finitum suerit prius iudicium antequam seruus proclamaret, post sententiam pro libertate dictam aduersus liberum pronunciatum iudicati actionem dati. Cuius quaestionis tractandae a Iurisconsulto scruatus ordo,interpretationem & emendationem ad Vlpianum nostram magis magisque astruit atque confirmat. Caeterum quod proclamatione ad libertatem suspendi iudicium noxa te diximus,& euentesia liberalis causae expectari, ut si pro libertate pronuntiatum fuerit, iudicium transferatur,vel indicati detur in liberum, de noxale nullum silasn contra libertatem, utile sir, & exerceatur no-xale iudicium, quaeri potest an locum habeat in statvlibero, cuius nomine noxale iudicium dominus susceperat. Et sustinendum quidem noxale iudicium, vi priore casu adhibito Iurisconsulti testimonio e obatum fuit, isto non putemmam siue rei iudicataeae mpore adhuc in suspenso sit statuta libertas , ex Sabini & Calliij sententia,quam& Caius sequi uri, haeredem liquo scilicet fideicom α i. praeibisue ante peractum ac terminatum noxale iudicium conditio libertatis expleta et ipla per fidei commisium relicta libertas praestua fuerit,auctore Caio 1 translationem iudicii fieri in statu liberum,id est in quondam statu liberum in eum qui statu libet suerat, postea ais
libet euasit,assero: idque ut per se clarum sic ei regulae . consequens l.Maeaea. est,quae dictat Noxam,id est nox alam actionem caput sequi: siue T. t qi istatim post peractum noxale iudicium,& postquam ad sententiam
actor peruenerit,ante deditionem tamen aut oblatam litis allim, tionem ,&antequiun actor qui vicit noxali iudicio actionem iu- . . . dicatis ad uosus dominum exercet, conditio statutae libertatis im- s a, pleta sit,arbitrio iudicis ab uoluendam quondam dominum ,recte Fque ipsum recusare actionem iudicati, qtiae aduersus liberum esse ctum potius competit,arbitror atque a m o. Ac dς iudiciorum tra n statione, dinue iis quae ad cana pertinent quaestionibus ita ut scripsi sentio. Scripsi autem ex mente Iurisconsiliorum quod potui, omissis 3: post nabitis interpretum siue Doctor u neniis: qnippe qui aut omnino nihil in hac iuris parte viderint, aut si quidquam, omnino male idipsum tradiderint
104쪽
tur a lis raris compen scribentibui deprauati. Explicaturnu Acm de acclamationi tu or carmine comittam'.
N quodam Vlpiani responso' mendum unum haud leuen in Pandectis ex illicita & improba per compendium scri4 bendi ratione ortum, paulo ante indicauimus. Nuc alteruptoponemus.Vlpianus idem libro Lxxiv. ad edictu ait ' : No exigio s. mus reum iudicio sisti, si negotium propter quod iudicio sisti pro---- misit, erit transactum: sed hoc ita, si non prius id negotium transactum sit, quam sita oporteret. Caeterlim si poste, transactum est, exceptio doli opponi debet,&c. quae sequuntur. Quid illud estλSed
hoc ita,si non prius id negotium transactum siti lino verb tunc notissimum non exigimus reum iudicio sisti, si antequam si siedus iit, iis is ais de negotio transactum fuerit. Nam qua ratione dicimus in ius vocatum dimittendum esse, ii dum inius venitur de re transactum sueruli. D. de in rit, ac multo magis si ante vocationem in ius transactio facta sit: ea-μο ες- dena ratione si ante diem stipulatione iudicio sistendi causa com- . prehensum, si antequam committatur eiusmodi stipulatio trans chum suerit, tunc potius, quam si post commissam s ipulationem transactio fieret, exigi a reo non debere ut iudicio se sistat, Iurisc5sultum respondere oportuit. Et vero ita respondisse optimum Iuris auctorem indicat contraria quae subiicitur species his verbis: Caeterum si pollea. quibus ostenditur, post commis Iam stipulationem si iransactum sit, agenti ex stipulatu ad poena, ob id quod reus ad diem iudicio status non siit,exceptionem opponi at doli, vel etiam transacti ii gotii: quasi qui de re transegerit, de poena quoque transegii se intelli satur.Transactu in autem accipimus,ut eodem Ii . . ID e bio idem alictor scribit' , non solum si Aquiliana stipulatio fueri erit subiecta, sed etsi pactum conuentum fuerit factum. At clim in manu scriptis libris Modo,& Non,eadem scribendi ratione in augusta contrahi plerumue videamus, ita scilicet mo ,& no: facile potuit virum alterius vice legenti aut potius negliaenti ac dormieti Grq- eulci librario Pandecti rum Florentinarum scriptori obrepere. Placet isitur,ut quom admodum in excusis quibusdam legitur: sed boc ita, ii modo prius,&c. ita legamus. Facilem dc procliuem esse librari j scriptoris lapsium ex unius non literulae, sed virgulae aut apicis omissione quis non videt ' Atqui crebrum & stequens non in eo tatum genere, sed in eo ipso verbo librariorum pcccatum, propositis aliquot locis, demonstrare possum. Seneca in epistolis ad Lucilium, ubi de moribus hominum luxu perditorum conqueritur,eos ait Saturnalia Claudii temporibus Decembri mense celebrare, genidque indulgere tunc poti simium solitos: perinde quasi toto anni spatio voluptati opcram non darciat, qui tamen aliud nihil unquam curabant. l
105쪽
LIar R r. ''obant. Igitur ita quandam' epistolam inchoat Dreember est men sis,quo maximὸ ciuitas desudat: ius luxuriae publicε datum es, ingenti apparatu sonant omnia tanquam quicquam inter saturnalia non intersi,& dies rerum agendarum: ubi pro Nou intersi, restituendum Modo intersit:ea quae statim subiiciuntur aperte probat Adeo, inquit, nihil interest ut non videatur mihi errasse qui dixit olim mentem Decembre fuisse, nuc annum: re qubd Saturni mesem toto anno celebratu ab Imperatore Claudio idem Seneca in Apo- colocyntosi scribit. Eodem in verbo apud ipsum quem modbnominaui Senecam, librario peccatum fuisse circa cuiusdam episto- Iae i initium deprehendimus: ubi ,Expecto epistolis tuas inqiiii)quibus mihi indices circuitus Siciliet totius, quid tibi noui Oileinde- i rit,& omnia de ipsa Charybdi certiora. Nam Scyllam saxum esse, lib. ii.& quidem non terribile nauigantibus optime scio. Charybdis an respondeat fibulis perscribi mihi desidero. Nam pro Non terribile,omnino legendum est Modo terribile: qua voce id significat Seneca suis etiam temporibus Scyllam respondisse fabulis, 3coericulosissimum fuisse nauigantibus: inde illud credo iactatu me it, Incidit in Scyllam. Sali Muinius' in freto siculo esse scopulum Scylla, item Charybdim mare vorticosum ambo clara saeuitia testatur: &alibi Seneca ipse ad Lucilium ' :Nec me Charybdis & Scylla, de ia- ,ποῦ
biliosum istud fietum deterrere potuisset. Transnatas lem ista, non ii. . l. lso lim traiecissem, dummodo te cornplecti possc m. Itaque ratio ca- s visa. s. stigationis eius manifesta est Sed ex illo contracte, breuiterque, ac veluti per notas scribendi more, in aliis etiam vocabulis insigniade vero innumera coaluit se menda constat: ex quibus haec pauca in medium exempli gratia proseram, ut eadem opera tum studiosos lector critii in optimos ac vetustissimos auctores adiuvem .Est apud Varronem ita scriptum: Quom oratio natura tripartita esset,ut su-
fierioribus libris ostedi, cuius prima pals quemadmodum vocabu- , a rebus essent imposita, secunda quo pacto de his declinata in dis uast uim in crimina ierunt, tertia vi a inter se ratione coniuncta sententiam efferant: prima parte exposit de secunda incipiam hinc, dec. De hac quidem lectione quam vetustam et se non dissit eor) complures viti eruditissimi, qui ad Varronem suas vel notas vel commentarios annis superioribus ediderunt,nihil immutare ausi sunt, aut potius nihil immutandum esse censuerunt. Ego autem,qui ex ipso Varrone didici naturam ad vocabula imponenda homini duce fuisse ', ν ιἀ. s. d. verbi autem unius cuiusque duas naturas etle. A qua re de in quare vocabulum sit impositum', de ut idem alibi loquitur verborum naturas duas et se,etymologia de analogiam, natura quadruplicesia se Arma, ad qua verba in declinando accommodari debeant ' : saci Dis.lὸ adducor,id quod ante posuimus orationem natura tripartita esse, m
ut credam nec in superioribus aut inferioribus libris ostendisse Vatronem: neque verbid sensisse in hoc loco de quo agimus: quid igi' riuitὶNaturaene verbum ut juriam de subdititia seras extrudemust
106쪽
86 SEMas TR iv MPlacet , sed ita ut ipsius vice alteruria ei ex compendiaria scripturae ratione vicinum atque assine substituamus hoc modo: Quom or tio nostra tripartita esset,&c. nam his literis i hi scriptores librari j crebro utuntur,cdm de Natura, Nostra,breuiter designare volvat. Et ita sentio: prs sertim quod Varronis orationem,id est ipsum de lingua Latina opus tripertitum sui se, idem auctor ad finem libri praecedentis testatur,liis sere verbis: Quocirca quoniam omnis operis de lingua Latina tres feci partes,prirna quemadmodum vocabula impolita essent rebus, secunda quemadmodum ea in casus declinantur, tertia quemadmodum coniungerentur: prima parte
perpetrata, ut secundam ordiri possimus huic libro faciam finem. Quae propemodum omnia verba in septimi qui sequitur libri principio,ita ut paulo ante descripsimus,more suo repetit Varro. Cui qualem opellam nauauimus,talem Tacito atque Lamptidio historiae Romanae scriptoribus grauissimis daturi sumus. Nam clim illius de Aglicolae mortui haeredibus agentis haec sere sint quae ap-t ponam i . Satis constabat,iecto testi inonio Agricolae, quo conaerede optimae uxori de piissimae stiae Domitianum scripsit, laetatum eum velut honore iudicibque: tam caeca de corrupta mens assiduis adulationibus erat , ut nesciret a bono patre non scribi haeredem nisi malum principem. Illud Testimonio cile librarsi cuiusdam, cam Tacitus Testamento scripsit et facile assentietur, qui ad sententiam auctoris optimi propius animum aduerterit, non ignorans utrumque verbum Testamento stilucet ac Testimonio, in paucas literas temone adposito ita Testsi, contrahi solere. Sane apud Paulum Iuriscons. eodem prorsus errore in vulgatis libris legitur alicubi t.
Denique si quis optandi gratia ad exhibendum egisset, &post lite
.; D ad. contestatam alterius testimonio optio data sit, ad exhibendum agetis . re potest. Reiiciendum enim illud Testimonio, de reponendum Teis stamento ex Florentinis,id est omnium optimis ac vetustillimis libris , nemo qui recte sentiat negauerit. AElius ver b Lampridius ubi de acclamationibus a Senatu in lexandri Seueri gratiam sactis loquitur, Acclamatum est inquit 3 ,Quomodo Augustus sc & Antoninus. tunc Imperator: Video P. C. quid vos tyoueat ad hoc nobis addendum: Augustus primus, primus est huius auctor imperii,& in eius omnes velut quadam adoptione aut iure haereditario siccedimus: Antonini ipsi Augusti dicti sunt, dec. Legendum,Et in eius norue n. Etenim agebatur hoc a Sc natu, Seuerus ut Antonino tum nomen susciperet, quod Commodo Imperatori haereditarium fuissessaulbpbsidici tui: quia Commodus Antoninus M. Antonini phi-osophi filius fuit. Sed & in nome adoptione succedi nemo nescir,
adeo ut pristinum plerunque non retineatur integrum , sed inflectatur: -όwςM γδ, inquit Dio' ,- ς Eu,s ---
107쪽
L i x x K i. oesuc τα quamobrem adoptatus in nomen & familiam Iulii Caesaris Octauius,coepit Ca- 's' ius Iulius Caesar Octavianus postea vocari, ut apud Dionem i rela- itum est. Ac per adoptionem quidem familiae adoptantis aliquem bis iaci inseri,sicut in nomen eius asciscatur, praeterquam qubd e Senecae 'M.
ac Suetoniit quibusdam locis colligi p6test, iis quae sub cribam stimoniis averte comprobatur. Apud Vopiscum etenim Vlpius ι
Crinitus ad Valerianum ita de Aureliano a se adoptaudo locutus fertur: Iube igitur ut lege agatur,sitque Aurelianus haeres sacrorum liano. nominis & bonorum totiusque iuris Vlpio Crinito,&c. Plinius is 're ς' quoque ad Traianum: Iustis ne causis S. V. .optimi tibi cogno, o men adiecit 3 &e. Adoptauit te optimus princeps in suu Senatus in optimi nome,&c.Meri id tibi ergo post caeteras appellationes haecia S, ei addita ut maior: ubi caeteras appellationes ut obiter dicam Im, M.I. δε
peratoris Augusti Caesaris Ptincipis Felicis Pii Patris patriae, alia crue consimiles intelligo, quae nomina fausta Suetonius . vocat ubi ' .et, . e Caligula: Densissimo,inquit,& laetissimo obuiorum agmine in--D-, πcessit super Austa nomina sidus, & pullum & pupum & alumnum appellantium. Postremo principes Romanos in nomen adoptati litos, his quos subiiciam versibus Claudianus docet:
Hic Eu ma ke viri quos mutua virtu in Legit,ct in nomen Romanis rebuν adoptans, nista mem/Maicis piachra an seriem no a uine duxit. 'Ex quibus apparet optima de causa,pro omnes apud Lampridium a nouis Nomen reponi: stigato errore, qui ex isto compendio literarum Oez ortus fuerat: qualem extare apud Trebellium Pollio- sint alimitem i,similique modo tollendum haud leui ratione nixus aliquando credidi. Nam ubi de censura Valeriano a Senatu delata loquitur, Omnes una voce dixerunt,interrupto more dicendae sementiae, Va 'I'
leriani vita censura est,&c. hunc censorem omnes accipimus, hunc qum iis imitari omnes volumus,&c. Primus senere, nobilis sanguine,emc- reni Phosedariis vita,doctrina clarus,inoribus i in ularis, exemplum antiqui tatis.Sequitur deinde: cum essent saepius dicta,addiderunt Omnes,atque ita discessum est. Legedum etenim videbatur omen:v- Miab. bi omen intelligebam,carmen illud quod Graecorum exemplo qninis atq- .m τυχ η,bona nuna, de populi decretis, x conuetionibus prae--. n. ponebant publicis xeteres Romani quia valere omina conseoant, φρο idcirco omnibus rebus agendis, ut est Vud ' Ciceronem: Q mdnum, faustum, felix, sortunatumque ellet praefabantur: Qis verba ut i di o& in Rege rogando ab interrege, de in vocando in licio, S in salu-ix in Lutatione patris patriae,& in adoptione Imperatoris,& in votis susci siq o piendis,& in precatione consulari ad Consule in renunciandum surpabantur: ut ex '' Cicerone, Liuio, ' Suetonio, i Dione, teribusque inscriptionibus palam fit. Renunciabatur etenim Con-Ii,di m in
108쪽
ti set MasTRlv Msul in eomitiis: quorum carmen ut precationem solemnem, sic illa
etiam quae tetulimus aut similia verba continebat: idque Plinius de ..,is, iis Liuius docent. Ille ad Traianum, Vidit te P.Min illa, inquit,vetere potestatis suae sede,perpessus es longum illud carmen comitio- - m. rvin nec lain irridendam motam : Consulque sc sectus es, ut unus ex nobis quos facis Consules, &c. tu comitiis nostris praesidere, tu . . nobis sanctissimum illud carmen praeire dignatus es, tuo iudicio Consules facti,tua voce renunciati sumus: ut idem honoribus nostris suffragator in curia, in campo declarator existeres. 5c, Nam quod precatus es ut illa ipsa ordinatio Comitiorum bene ac feliciter eueniret nobis, Reipubl.tibi,nonne tale est sic emendo via vii L' legitur,nobis rei'nonne tibi tale est ut nos hunc ordinem votorum couertere debeamus,Deos denique obsecrare, ut omnia quae facis, quaeque facies prospere cedant tibi, Reipub.nobis, vel f btea uiuust optandum ut uni tibi,in quo de respub.& nos sumus. L . , uius :Consules in rostra ascenderunt,&concione aduocata, cum
solemne carmen precationis, quod praesari Prius qurun populum alloquantur magi uratus solent,peregisset: Consul ita coepit,&c. Vetustae ominis illius, quod publich priuatimve aliquid aggressuri
praefabantur,sormulae vestigium indicante,ac velut in rem presen-; -- .. deducente Plinio apud Suetonium i deprehendimus:vbi,Et in 3 . auspicando inquit opere Isthmi magna frequentia clarὸ, vi sibi aepopulo Romano bene res verteret optauit, dissimulata Senatus metione:nam utrobique optandi verbum eandem vim habet: sic B num sit apud Vergilium,Hoc bene sit Nud Persium,ex antiquo illo more quo secundum aliquid de prosperum ominabantur, iamque ab aliis animaduersum suit. Praeterea coniecturam illam adiuvabant haec ex oratione Opilii Macrini ad Senatum verba,quae Ca. i. odivi. pitolinus ε literis consignauit: Diadumenum filium meum vobis M. Mis,. notum,de imperio miles donauit,& nomine Antoninum videlicet appellans,ut cohonestaretur prius nomine,sic etiam regni honore: quod vos P. C. bono faust6que omine approbetis petimus,ne vobis desit Antoninorum nomen, quod maximὸ diligitis. Quae omnia ut vera sint,nihilomagis tamen de veteri lectione apud Pollionem immutandum quicquam esse nunc cesseo. Etenim solemne hoc quoque verbum omnes, in acclamationibus pera-- gendis de finiendis citi se reperior quo, ea quae in votis Ic acclamationibus pronunciata essen uno senatorum omnium consensu esse
approbata testarentur. Itaque post acclamationes in Senatu Tacito Imperatori sectas, habitaque oratione a Metio Falconio Nicom cho senatore consulari qua Tacitum ipsem vehementer commotus vi τὸ ι α totum senatorium ordinem concutium fuisse Flauius Vopiscus sscribit statim acclamatum fuisse, Omnes omnes, idem Vopiscus auctor est. Coacto etiam in aede Concordiae Senatu, cum AElio scor-piano reserente de imperio Aurelii Valerii esset acclamatu, de post-naec Manlius Statianus qui primae sententiae tunc erat, in Probi laudes excurrisset,suamque orationem his sere verbis clausisset. Decerno igitur P.Qxotis omnium concinentibus nomen Casueum,nomen
109쪽
L i 2 E R i. men Augustum, addo proconsulare imperium , patris patriae reue- rentiam, pontificatum maximum, ius tertiae relationis, tribunitiam potestatem:post haec acclamatum esse.Omnes omnes , idem Vopiscus tradit.Nam qui omnes dicebant, hoc intelligebant, Omnes i is idem rogamus, omnes consentimus: nam re clim in Maximi atque Balbini gratiam ut principes fierent vectius Sabinus in Senatu sententiana dixisset,post haec acclamatum sitisse uno consensu pitolinus' expressit: Equum est,iustum est sententiae Sabini omnes con ici Asaπι- sentimus: ac deinde poeulo ad rostra conuocato , cam orationem de senatus sententia,& de sua electione habuissent,populum Rom. cum militibus,qui sorte conuenerant, acclamasse Gordianum Caesarem omnes rogamus: sic post Commodi mortem acclamauit senatus,vi est apud i Lampridium,Praeroga praeroga , Omnes censemus ν - -
unco trahendu. α de Imp. Claudio,ve est apud Trebellium Pollionem : Claudi dux Attissime habeas virtutibus tuis deuotioni tuae: iClaudio statuam omnes dicamus,Claudium Consulem omnes eupimus. Atque ex hac acclamationum sermula illud Plinii i Bruta , t ., exponi debet,unus solusque censebat inquit quod sequerentur omnes,de omnes improbarent,imprimis ipse qui cessierat:aded uulla magis omnibus displicent, quam quae sic hunt tanquam omni b. placeant. Ergo in Pollione,Omnes retineo, id ipsum in Lampridio 'vocabulum reiicio, de Nomen insero: quod compendii caula seriaptor ita oen designarativi antE diximus.
Apud Sidonium si quoque Apollinarem, in illius ad Gelasium cotis.
Verum vetaret,ut enda pangeret.
mendu quod ipsa de versus de sensus ratio in Epulatis nomine subesse indicat,auctoritate veteris mei libri,qui habet Epraris, ita castigandii est ut legatur Epistolaris. Imprudens,minimeque intelligens librarius lineam virgulamve illam, quae summis literis appinsenda suit,omiserat:c6que modo adulterinum germani loco nomesubstituerat. Denique apud Claudianum eodem librariorum er- lib.Dii rore,in impressis codicibus hodie legitur: tropin Myarms exercita furiis. Qua τὸ repenuin neglectaquesueuerat arce Claustra remiam non uberine rapi ιPeccet in orbe rara M. At ex veteri meo manuscripto restituendi imnuenc uberio e rapina Peccat in orbe motu.
sequitur enim, qui uid se Tigris ab Hemo
110쪽
Cum itaque articulus Non prima vocabuli litera temone adposito designetair,ita n. cui notae sitie singlae si literulam addidetis hoc moido fic,Nunc efficies: ac rursum sic detraxeris aut etiam orniseris, abnutivum illum articulum no illum temporis quem indicauimus expiimas:inde accidit,ut per imprudentiam librariorum vocabuli unius loco alterum omnino diuersum irreperet. Qim in genere perniciose illos iam pridem ut in Latinis, ita in Graecis quoque libris exscribendis erralse video. Adseram exemplum ex multis viau, quod testimoni j loco sit. Apud Cho sostomum Dionem ,ubi mentem visui comparat,sic scriptum legimus. 6 γδ ο- χιιτι sic enim lego non m. -οῦ νοῦς τοῦ ο ψει,6 μῆ- πλουου. - ο φ υγiἰς γ ea πι- α ρων - .5υτο,. τὰ το ς μυ τοῦ , e πὰντα:-λα ἡ
ον G. ενα οῖκον. mens quiddam usii de habet 2 qu . admodum hic pim ne propinqui quidem videri Du vera usque ad culum cst ait, a peningit , eodem modρ ct prudentiae ammtu --ines homin potestgubernane, i insipientu nesium quidem ipsius corpus, pote F cuctoaire neque unicam domum P Si legas ut vulgo in Aldinis alia enim,ut arbitror,non extant exemplaribas legitur , ' ἡ τε ἀς ων, de verbis Latinis Graeca reddas, nempe tale quiddam elicies . Sanorum oculorum aciem ad asinum dc asstra pertingere atquc penetrare: quo quid frigidius, aut etiam ineptius dici potesvnec enim asino cum astrorum potius concentu atque harmonia, quam cum lyrae sono quidquam est negotii. At quanto illud melius de ad sententiam oratoris clarissimi aptius,ii pro ονω ἰυνου velis ου, id est οὐαιενυ reponatur: ut de astris coelum domicilium videlicet suum restituas,& ab ipsorum consortio asinum, id est vile,abiectum,de sustuatio addictum atque assuetum animal diuellas: que ignarus aliquis librarius adeo temere atque immeritb syderibus adiunxit,ut astrologi & philosophi veteres, optima ratione taurum, leonem,caeteraque generosorum in quibus aliquid simile virtutis inest animalium signa coelo donaucie.
CAb. XV. Egula imis i docet,lestatorum voluntates pleni s de pi
guius interpretari oportere: quamobrem ad mentem potius atque sententiam testitorum, qui plerunque abusii ueloquun-