Petri Fabri SanIoriani iurisc. consil. reg. libellorum exmagistri, et in senatu Tolosano praesidis, Liber semestrium primus secundus

발행: 1598년

분량: 200페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

121쪽

Acerct indomitio libentis uem Hier reice petares. Prudentius' quoque istis Sed pudet esse tinnyquaerunt vani Π erseque

is niteminge ma leueis ut roboreasoluant Vellere non Outitivi, sed Eoo ex orbe petitu amorinns oliM Uitamessumere amistiuGaudent,or durum scutulis persundere corpus Additum ars,ut fila herbis Ialmata reco lis nudant varias dii imi tostamine Iormas. 'Vt quaeque est lanugo fere most ima tactu, Pebitur,hunc videas lasciuas praepete cursu

Venantem tunicas,autrim quoque versicolorum Indumenta nouis texentem plumea telis.

Marcellini autem haec sunt quae adscribam i :Alij summum decus in carrucis solito altioribus&ambitioso vestium cultu ponentes, sudant sub ponderibus lacernatum,quas in colli exerta tibulis se enim legendum non singulis) ipsis adnectant nimia subtegminum tenuitate peruia, filis extantes crebris a locis omnibus, maximeques nistra, ut longioris fimbriae tunicae perspicua luceant varietate liciorum essigiatae in species animalium multiformes. Qiuod ait Marcellinus,Sudant sub ponderibus lacernarum: hoc ad aurum & semmas siue lapillos lacernis intertextos,&,ut Clementis; verba vium 3pem, τρά, ργἰαν κυοου ἐξεργασἰαν. ad lapidorum ruinis sitatem aurίque accurationem refero,ad auratas inquam ac sericas paragaudas auro intextas, quales priuatis virorum usibus contexere

conficereque Impp. prohibent, x a gynaeciariis tantum suis heri praecipiunt quodam loco .Sic pondera gemmarum,& sudates di- Li. V. gitos idem argumeti genus perseques Iuvenalis dixit s his versibus: --ο- Cum pars Pitia plebis,cum verna Can*i t rinpimu Tyrias humero reuocante lacernas s emitu aestiuum digitis sudamibus aurum, Nec fulserre queat maioris ponderagemmae, P pcile est atyrum non scobere. Sic Heliogabalum viam

esse aurea omni tunica,vsum de purpurea, usum & de gemmis Persca Lampridius auctor est 6 , cum grauati se diceret onere volupta ue mlas. Hoc oneris nomen eodem sensu Tertullimius vi mea fert opinio usurpauit in illo loco 7 :Nam quanto diues aliqua est,& matro

sic enim lego, non matrona nomine inflata, tanto capacem do- ωxorem.

mum oneribus suis requirit,campum in quo ambitio decurrati NaPliniuss quoque ubi de anulis & gemmis: Multis hoc modis in- squio ut caetera omnia luxuria variauit, gemmas addendo exquisiti

fulgoris, censuque opimo digitos onerando. de Iaulo post, Galliae taBritanniaeque in medio dicuntur usae, hic nunc solus excipitur, cae' d. οὐ aististeri omnes onerantur.& Hieronymus ,: Nec collum inquit auro nes, de margaritis premas, nec caput gemmis oneres. de noster Clau

122쪽

i 1 5.i. δὲ & Seneca i : Quid refert quantum habeat quot lecticarios, qu in re quit -- Oneratas aures,quam laxam sellam,&c. De Zenobia scribit Tiebelis cap lius Pollio a. ductam esse per triumphum ea specie ut nihil pompa 'i - bilius. po. Ro. videretur. Iam primum ait ornata gemmis ingenii - ι7 . bus, ita ut ornamentorum onere laboraret. Fertur enim mulier sortissima saepissime restitisse cum diceret se gemmarum onora serre non posse. Simile est quod Lucanus Cleopatram cultu laborare ait quodam loco 3:3 Flena maris rubri quiis coniue com/ Fre

Disitias Cleopatra geris, cultuque laborat. i. p.i. Seneca 'etiam de ambitioso vestium cultu loquens, pondetis nos i p men usurpauit.Placet non in ambitionem cubile compos ibum, non

prolata vestis, non ponderibus aut mille tormentis splen- 'f' - euentibus expressa ed domestica & vilis,nec seruatam ecfu-ε ι . F. Iri menda sollicite. Claudianus denique ad Honorin m s: r. AEnei L Quis itinxit lapides O tro'quis miscuit iones Sidon, rubrsque maris'tribuere colo rem Phoenices eres subtegmina pondiu Hi asses.sia π Quod vero apud Marcellinum pro singulis restituo fibulis adne- . v.Pinare diant, perspicue 'rectum est. idque tum auctoritate poetarum prin- in Anthe cipis 6 comprobatur, cuius illud est.

Aurea purpuream subnerilit Iula mestem. Et sane magnum ac prope necet sarium fuisse fibularum usum in ves I. TH, ἔ- stimentis veterum nemo nescit 7. illud notandum, quod ait Vlpita. D.deair anus svittas margaritarum,item fibunas, ornamentorum magis quar vestis esset quoil ego de iis sibulis accipio, quae in muliebri cultu Πι ἡά percensentur a Plinic': nam sbulae vestimentis annexae quin vesti-ΣH. My. . mentis, quorum ornandorum causa sunt adhibitae, quasi principa- .v. i. Fabri libus accessionis loco cedant,neminem inficias it uiu crediderim . eam etiam licet de exemptis, & a veste separatis aliud statuendum putem. Sed redeo ad pellucidas vestes, quas ratias ab antiquis vocatas reor,to, ,. i. ' qubd Rallam vestem , raritate dicta Nonius ioauctor est. Plautus ii civisi, verb tunicam ratiam a tunica spissa separat.Seneca etiam pellucidisina--. vestibus spis Iri aut spissatas videtur opponere it,apud quem haec le ' mi in gas: are tres graisae, de quare sorores sint, de quare manibus im- ' plexis,quare ridentes,quare iuuenes,&quare virpines soluta ac perii Ahia , lucida veste. Alia quidem videri volunt unam iste, inae det belus alim ciu: alteram quae accipiati. tertiam quae reddat,&c.& paulo pbst: Ina. Tmi ueniam alium poetam apud quem praecingantur & si illis aut phryxianis prodeam Trebellius Pollicii graues pellucidis opponit in Celso. Discumbere milites, inquit,ne inferiora nudarentur, cum sa Uicium. gis iussit hieme grauibus,*state perlucidis. Iuvenalis etiam cum iα i. deri dixit x rnesis. ωρο- pingues aliquando lacernas

Munimenta toga auri cra Tque coloris, o male percu in t rerisI ccline Galgi. graues

123쪽

t L i 2 et a I v graues de spissas vestes intellexit & perlucidis contrarias. Crassas Quintilianus alicubi i sericis opponit, quas esse pellucidas docui- I

mus: Do tempori ait ne crassa toga sit non serica,ne intonsiam caput non in gradus atque anulos totum comptum. Hoc ille. San ἡ 'quemadmodum pingues lacernas Iuvenalis, ita Suetonius togam pinguem dixit in Octauio x. Hieme quaternis cum pingui toga tu' inicis & subuculae thorace lanco , & seminalibus de tibialibus muniebatur. Cum autem perlucere dicamus ea, quoe adeo rara sunt ut Iucem transmittant qua significatione accipitur apud Senecam, v bi ait : Quid enim simile speculis habent nubes, com illa non per .u i luceant, lix transmittant lucem. illa densa de coacta, hae rarae sint λ Eius vero naturae sit vitrum ut perluceat. ideoque idem Seneca . in nube aliquid dicat ess e vitro simile, quod potest petiscere:& Hora 4 ea. I Litus 1 fidem arcani prodigam perlucidiorem vitro nominet: propteret, ut arbitror,perlucida vestimenta vitrea veteres vocabant, ut Nonius Marcellus docet, cuius lisc verba sunt ε: Vitreum pertenue mim. .Lde perlucidum quidquid est auctoritate veterum dici potest. Varro 18.MVa Modio. Quam istorum quorum vitreae togae ostentant tunicaeci vos,sic enta duobus locis apud ipsum Nonium =versus ille Varro- nis legi d cbet. Vitreas telas eodem sensu Claudianus dixit his verdibus II.: Pasia grames humeras vetit quam neueras uxor, Dipereurrens et irreare sub gurgite tela Ac pellucidas quidem utpote leuiores,tenuiores,& delicatiores εnon Romanis mod sed etiam Graecis veteribus in usu aliquo, prae in. iis Presa sertim coenatorias vestes fuisse vel ex eo colligitur, quod apud Va- ρο Probis letium ii de Polemone di Xenocrate relatum est. C. m v conuiuio non post occasum solis, sed post ortum surrexisset, domumque re' iidiens Xenocratis philosophi patetem ianuam vidisset, vino graui Si rasis . unguetis delibutus, sertis capite redimito, pellucida veste amictus, re sirtam turba domγrum hominum scholam eius intrauit. Albis quidem certe vestibus Romanos coenatoriis, ut Athenienses serennbus amiciti atque indui solitos verum est,idq. alio loco,s et it c modum,demonstrabimus. Nunc ad alia omnia nos animus trahit, cui in hoc scriptionis genere nonihil indulgeri omnino necesse est

in lib. de

Poenae militares cst communes. Munifices, Principales,Beneficia'. Fe- .u Valerius explicantur. Fromo emendatur. Legiones tuniebatur. Suetony Acus ut legendis. Exaudi alimis igno nimias istemque mi nis ignominio ' D. Exs vrum S conciliamur interse L 2.3. Ig

minia. D.de ιis qui L indues I,.3.Et ne. v. de re anilis. CA p. XVII. OEnarum siue capitalium, siue non capitalium quaedamiunt militum propriae, quaedam paganorum, quaedam com taedio munes. Rursum quae paganorum,eae vel humiliorum,id est picbeiorum, vel etiam honustiorum hominum personis insit

124쪽

sumus. Poenae militum huiuscemodi sunt ait Modestinus γῆ - Castigatio, pecuniaria multa, munerum indictio , militiae mutatio, lu. gradus deiectio, ignominiosa inissio: nam in me allum api in opus metalli non dabuntur nec torquentur. Haec Modestinus, qui interini litium poenas pecuniariam multam percensuit, non qubd ea sit militum propria, sed quod ut paganis, ita militibus nonnunquam indicatur atque irrogetur.Nec mirum est poenas quasdam communes esse: clim & militum delicta siue admissa aut propria sint, aut

cum caeteris communia: unde & persecutio aut propria aut comit, D A ςst, x Menander scribit x: Propriuin militare delictum idemia in lium. esse aiit, quod quis uti miles admittit in exercitu i cilicet vel in ca-3 d. l. i. stris,& lioc quidem castrense peccatum dicere cum Vopisco possu- ni mus: cuilis haec verba sunto:Militibus ita timori suit, ut sub eo posteaquim semel cum ingenti seueritate castrensia peccata correxit, nemo peccauerit. Castrense igitur siue militare delictum est, quod extra castra & in pace nullum aut perleve saltem esset: veluti con-s Lo,iud, tu maciae, segnitiae, vel desidiae crimen cut est apud Menandrum 1 aut si quod pagano neutiquam prohibetur miles artem ludicram seceiit,vel in seruitutem se venire passus si imam capite puniendum L d, militem ex ea causa Menander idem apudMacrum auctor est δε paeisis. Ex quo apparer,militari delicto non semper propriam poenam, sed picrunque communem iniungi:vi ct ex eo qubd miles qui in bello arma amisit vel alienavit,capite punitur, liumanὸ militiam mu-j άI., 1 --Modpitino nam armorum amissio, itemque alienatio delictum est imilitare,&quidem graue ut Paulus docet . Itaque flagitium militare ut Imperatores loquuturs,dici potest. Polybius motus. s. r quidem hoc ipsum non in deliciis,quae nominat,militaribus,sed in criminibus, quaei κλη αῶ vocantur,polait: ut &aliar,rritis quaepiani , Veluti ii quis locum stationemve deseruerit , si honoris a Mil. H. consequendi gratia fortiter se secisse quis apud Tribunum mentitus sit. in delictorum autem ordinem haec retulit idem auctor, se tum in exercitu admissum,salsum testimonium, praeposteram libidinem, si quis eadem ex causa, id est ob consimile factum tertio anulciatus fuerit. Historici clarissimi & vetiistissimi haec verba e se lib. 6. sitiit QVAι sucise ἰμαρ

tuterit, denique o qui in acie constitQus abusus corycire comperitur,finsiti caditur.adhaee, qui ter eandem ob causamfueru mulctatus. 'gorm pdimo hac ut det D.Imponitur vera ignauiae ignomima utilitans securo careris criminibus, qualiasum, si quusonitudinem apud Tribunu m

125쪽

L a B E R I. f. uictaueris,homs consequemuimi se inpr is concinui tiο-n suam prae timemne deserit, pariter quoquesimi opericulopra timomer Mi. d. armo innatiquid abiicit. Duplex. verib pro cri uinis adrnini qualita ubi de te,aut potius pro animo iudicis, militaris p cena praestituitur: una urinunis,altera propria. Etenim militiae mutatione soli milites,

capitis poena & milites & pagani plecti solent. Erat militiae muta

tio exempli gratia ut id obiter dicam cum ex iis qui equo metue- orrant, peditum numero iubebantur militare: aut qui pedites fuerat, , fin funditorum auxilia transcribebantur: ut de iis decretum fuisse a Senatu ait Valerius tiquos bello Tarentino captos,& , Pyrrho rege , Vltro missos recepisset. Hoc aute est gradu pelli, gradu militiae deii- sua...d. iis.ci,ut Modestinus noster loquituri ,ut Menander ait in deteriorem εἰ Monmes militiam dari: sed equitem gradu pelli, pςditem militiam mutaret idem Iurisconsultus sentire videtur, c sim ita scribit : Qui in pace deseruit,eques gradu pellendus est, pedes militiam mutat. Ammia- ό L . I. mis Marcellinus: Equites, inquit , quartae sagittariorum cohortis, D. quae ad rebellem deiecerat,vi contentum se supplicio leniori monstraret,omnes contrusit ad infimu militiae gradum. De castigatione Aquaesitum ex me suit aliquando,utrum ea militaribus duntaxat, an mim. mis etiam communibus poenis annumeranda sit. Qi dodhibita distin Ves. - ιοῦ. ctione, homonymiae vitandae gratia ita explicandum censui, ut destigatione quae stagellorum dicitur a Callistrato ,Modestinus non

senseriti na haec corporis coercitio grauior atq. atrocior non modo

militibus aut honestioribus paganis, scd ne sordidioribus quide & inuiclinias. humilioribus couenit: seruitatu in homines' ob comerita malano 3 l. 3 3 sed xia, ita castigari poterat. Milites verb,ut vel sustibus ,vel vitibus 'a Tribuno ceturione aut principali caedoretur. Itaq-Scipio cum esset , i ii ies.

d Numatia, que millic extra ordine deprchedit si Romanus esset, i3. 3. ju/vitibus si extraneus, stibus caecidit,auctore Liuio '' : adcd vitis in res .cta..ibi

delictis poena ipsa honorabat,ut Plinius 'scribit.Drusum Gracchis in auctore fuisse legis illius redae, Plutarchus memorat: qua milites quoq. Latini sulitu supplicio ex epti sunt:του δε ait οπως πα iis Caeliis

lites J Ceturiones qiioq. ii quid pia grauius admisiissent,nsi vitibus, ..isai. i.ad-led sustibus coercebatur. Caluinus qui de Domitius,ut est apud Vel . s. I-Ῥ-letu Patereulum, cum ex Consulatu obtineret Hispania, grauisti:nicoparandi l. antiquis ex epli auctor fuit,quippe primi pili ceturione d nomine Iubilliu ob turpe ex acie suga fuste percussit. Et castigario ἴ. b. L .

q u ide stistium,quae admonitio a Callistrato non linatur,communis ex&hν Italimilitia atq. paganorii coercitio: vitis aut e castigatio propria militu, de quide ciuiu Romanotu poena castrusis suit. Verula me si quis illa Paterculi verba, fuste percuist,ad ξυλοκοπίας paniam retulerit, non repugnabo. Ea fuit militu propria,& a Poli bio grauissimo hilio- -...ibi rico describitur. in animaduersionibus militaribus, praeter eas se AZ-- quas Modestinus enum eiat, suerunt aliae quam plurimae : qui- ' β'

bus Imperatores ac duces, qui bellum administrabant,suo quisqiae , N ij a 'nem.

126쪽

ioo SEMEs TR ivvatbitrio de milites de centuriones ipsos , interdum etiam totas co- ,-ο i. hortes aut legiones afficerent.Suetonius quidem ita scribit' Octa-c.2.2 . uius Augustus cohortes si quae cessissent loco decimatas hordeo paeuit, Centuriones flatione deserta itidem ut manipulares capitali anima ducisione puniit : pro caetero delictorum genere variis ignominiis affecit, ut stare per totum diem iuberet ante Praetori uin, interdum tunicatos discinctosque, nonnunquam cum decepedis vel etiam caespitem portantes. Haec ex antiquo more Octauius, ad quein re militati nonnulla reuocauerat,va id e Suetonius tradit. Marcellus quidem septin latis septa bis mille Romanorum caesis, atque ita bello aduersus Annibalem stiperatus annis antea permultis victas cohortes hordeo cui apud Plutarchum legimus pauerat. E- , ' sint, litae adscribam': Ωιλε ea ci: b iaca τῆ ήέη φ οπειρα ς α,τι πυρύν κειθὰς His dictis, ld. -- vi iis cohorribπι pro humento hordeum admetiri ius it.) de apud Liuiu' .ad 3. Cohortibus inquit quae signa amiserant, hordeum dari iussit. Sed& Antonius quod a Medis obsessis eruptione facta milites sui vaJlo deserto cernissent, fecissent fuganniratus ipsos decimauit, alitiaque hordeum pro seu mento ad metiri iustit, ut his verbis Plutar- sin chus tradidit F: οἴ-μδρο alia τινὰ ic

κειθὰς μκει q. Persae eruptione quada acta in visu imore reserepti fuerunt qui in prima acie erant, qua obrem iratus Antonius in eos qui ai gerant,decimationem usurpauit, cuiuε antea facta e fi meκtis. Si uisa enim per decurias multituatne, decimum quemyue uenito enecauit

Caeseris hordeum pro mento iusiit admetiri. 9 Hoc ipsum Ochauius ι Id. y. hi in bello aduersus Dalmatas feci si e traditur a Dione si , qui, ο δ' ἡ I r. σους δαλ-Γῖς ait πηατερος ἡ υ ο A ei M, 'πειοι οὐ καῖIρ ἐπειπά-

cIn Dalmatas autem , fgrippa prius, deinde Caesar ipse exercitum dux is, Crue plerosque hi vitis ac magnis acceptis lucrari ne cis nam ct Caesar vulneratus oh militibus propter deli tuis quibusliam hordeu protritire datum, st aliarum qui Mesines deseruisset, decimus qui si ne te ad poenam delectus subiugauerum. 9 Lucius autem Calphurni iis Piso Consul cum in Sicilia bellum aduersus Og itiuos gererer, de Titius equitum praesectus, fugitiuorum multitudine hostium circumuentus,arma ipsis tradidi iter, his praesectam ignom niae generibus affici iussit, eum toga laciniis abscissis amictum, discinctaque tunica indutum, nudis pedibus a mane noctem usque ad principia per omne tempus militiae adesse: interdixit etiam ei conuictu hominum, usumque balneorum, turmasque equitum, quibus praefuerat, ademptis equis in funditorum alas transcripsit, ut est apud

p . Mia. i. Valcrium . Lucullus quoque Mithrigatem de Tigranem debellandos

127쪽

tandos missus hanc ignominiae labem ignauis & meticulosis,&,ut Cesaris verbum usurpem, stigiti uis militibus suis aspellit, ut eos in aliorum commiliton in conspectu iuberer tunicatos Sc distinctos fossam ad duodecim pedum alii tudinem sedere: idque Plutarchus

non Θ υ νων) σαλλων πατι A. Reuersus Lucustus, in imam sugi tu in legibus utam inflixit, ilibenspraesemibiu π conssisientibuι teris mititibus mucinos distin ior sam duodecim pedum fodere. Erat haec quasi qilaedam poena, Gnominia quidem certe haud leuis, praesertim pr ncipalibus militibus, obire cogi vilia quaedam ministeria potius,quam munera militaria a quibus munifices quosdam milites nominatos Paulus i tradit, & unus omnium Optimc 1 Lmuisin.

Vegetius, explicat his verbis: Fascicula, i a tamen, id est lignum sita i8. de meis. num aquam stramen etiam legitimi milites in castra portabant: mus P nifices enim ab eo appellantur,qubd haec munera faciant,& facere cogantur qIae principales milites non faciunt, qui priuilegiis mi: niuntur vi idem auctor alibi scribit ι : ubi principaliam siue prin M. i. . r. cipula hoc enim proprium eorum verbum estὶ militum nomina r.& dignitates enumerat: in quibus Tribuni maior minor , ordinari j Ausus tales, Flauiales, Aquiliferi, Imaginarii, optiones,Signi- seri, Tesserari j,Capigeni, Metatores, Beneficiarij, Librari j, Tu Sici- .nes, Cornicines & Buccinatorcs, Censores, Torquati, Candidatis ercensentur.Ex quibus illud Felli verbum, aliovii perobscurum. icet intelligere. Munifices qui non vacabant, sed principi non Imperatori,ut puto, sed militi mi inus faciebant contra Beneficiati j dicebantur,oui vacabant muneris officio. Hsc Festus:at beneficiarios ab eo appellatos, qudd benescio Tribunorum promouerentur, idcVegetius tradiis:ex quo intellige dum ill ud Suetonii de Tiberios: Venir etiam in suspicionem per quosdam beneficii sui Centuriones 'a commeatu castra repetentes , mandata ad complares dedissse ambigua, lec. nam de promotis ad Centurionatum militibus loquitur,qubd alioqui difficile obiter adnotatum volumus. Beneficiariis verb & reliquis principalibus turpe quodammodo & inhonestum erat, si poenae causa, quod munifices obire tenebantur, ipsi potissimum discincti stramenta & ligna secare, aut fossam fodere cogerentur. Itaque Senatus Rom. acceptis, M.Marcello literisor eorum,qui apud Cannas Rempub. deseruerant,opera sibi ad expugnationem Syracusanoriim uti liceret, rescripsit indignos es Ili qui in castra reciperentur: caeter ini se ei permittere ut faceret quod expedire Rei p. iudicatser,dum ne quis ex eis munere vacarer,dcta ut v

lerius Maximus auctor est γ : quod sic accspiendum ex iis quae mo- 7 db diximus palam est, vi eos non principasium, siue principum, sed munificum loco legi Senatus vellet poenae causa. Milites igitur Mariani apud Plutarchuin 3 ita de Mario queruntur, cum a Teutonibua ad pugnam prouocatus esiet,quod ipsis liturgis, id est mu- M. b.

128쪽

s E Mus TR IvΜnificibus Jc operat iis ad fossas excavandas, exhauriendum coenu,& smni ira diuertenda perpet ab uteretur: ad dimicandum verb in aciem exite aduersus hostes non sineret, sed tanquam sceminas sub

rai pra obe te,nobis diem perpetiis muni diu adfigas excavandas, curnsem exhauriendum vel flumina diuellenda uti velis Utis enim ope- ris summis Dborabiu, nos exercuit. Sed ut ad rem, fuit haec quoque antiquitus militaris animaduertio, Iubere ignominiae causa militi venam solui, de sanguinem mitti: cuius rei rationem & originem sub- M.to. ca. tiliter indagat A. Gellius in noctium Atticarum libris . M. Cito

ta io xx didit,Vt apud Iulium Frontonem relatum est x, in fut- i. comprehensis inter commilitones dextras esse praecisas,aut si let tu, malim lenius animaduertere voluiisent in principiis sic enim lego,ut id significet,quod Valerius ait ad principia, non principio sanguinem missum. Modestinus autem eum qui aliena arma surripuit, gradu militiae pellendum scribit. 3 Polybius vero, τὸν τα G ia τοῦ πάθπιδὰ υλοκοπῶ es, Astepercuti eu quisurro quidpiam inexercitusurripuerat adducet , utant E diximusSed & ineutei in petium Tiberio cum legiones duae prima & vicesima in Germanicum penes quem summae rei regimen erat in Gallia) impetu secissent,ipseque Germanicus Caesar graui concione habita circumfusos repressisset, ipsique supplices ex vera exprobrari silentes ora flent eum ut punicet noxios, ignosceret lapsis, de duceret in hostem: praeterea seditiosissimum quemque vinctos traxissent ad legatum legionis primae C. Cetronium: hic iudicium & poenas de singrilis in hunc modum exercuit, ut Tacitus scribit: Stabant pro concione legiones distri istis gladiis reus in suggestu per Tribunum ostendebatur: si nocentem adclamauerant, praeceps datus trucidabatur , & gaudebat caedibus miles tanquam semet absoluetet: nec sar arcebat quando nullo ipsius iussu penes eosdem saeuitia facti

de inuidia erat. Haec in Tacito.

Ad hoc exactae per ipsos milites poenae genus illud Matccllini

reserendum videtur: Com inuenisset eos in exercitu circumse-pros: Quid de istis liciat iis, inquit, proditoribus fieri oportere contubernales devoti censetis ' Secutusque adclamatio nem rogantium sanguine vindicari , eos qui inter Constantianos merebant, prisco more militibus dedit occidendos.

Vesam non niodb milites singulcs, sed de cohortes & legiones quoque.

129쪽

quoque interdum totas malὶ multatas 1 ducibus suisse ad docent

Romanae historiae. C. Curio Cos. bello quodam circa Dyrrachium clim ex quinque legionibus una seditione secta militiam detre- ctasser, secuturamque se temeritatem ducis in expeditionem aspe- tam& insidiosam negasset quatuor legiones eduxit armatas, Mconsistere ordinibus detectis armis velut in acie iussit, post haec seditiosam legionem inermem procedere, discinctamque in conspectu armati exercitus stramenta coegit secare, postero autem die similitet scissam discinctos milites sacere: nullisque precibus legio-

nis ab eo impetrari potuit, ne signa eius summitteret nomenque aboleret : milites autem in supplementum caeterarum legionum distribueret , ut Iulius Fronto auctor est . Et nonam quidem legionem apud Placentiam Itilius Caesar , quamquam adhuc in armis Pompeius esset, totam cum ignominia milliam se-cit,ut Suetonius x memorat. Decimam legionem Octauius Augustus ut ex eodem Suetonio 3. didicimus) contumacius parentem eum ignominia totam dimisit: Sic enim potius quam Diuisit, le- cap. 1 gendum esse,ctim alter ille locus argumento est,tum ver b haec nostri Modestitii verba manifest0 comprobant. Et clim multi milites in aliquod stagitium conspirent, vel si legio deficiat, avocari militia solet. Quid enim aliud est legionem militia allocari, qu in exauctorati , hoc est sacramento solui, & ignominia mitti λ Postremo ignominiosam missionem Modestinus 1 idem inter militum ,

poenas com numerat, cuius vim Vlpianus 6 & Macer explicant, & me. D. i. reveth exemplum illustrissimum Herodianus 3 adfert, quod suo tempore ac loco proponemus: nunc ad Suetonium, si placet, reuertamur. Is ergo post quam de Decima legione id scripsit quod modo exposuimus, adiicit statim ': Item alias immodeste missionem postulantes, citra commoda emeritorum praemiorum exauctorauit. ηM. sa.

Hoc ipsum Iulius Fronto . ita extulit: Caius quoque Caesar cum 7 quaedam legiones eius seditionem mouissent, adeo ut in perniciem quoque ducis viderentur cons irrecturae,dissimulato metiu proces- - ,, sit ad milites: postulantibusque missionem, utro minaci vultu de- 2bb. i. dit: exauctoratos poenitentia coegit satisfacere Imperatori, obse-s - ω quentioresque in reliquum operas edere. Alexandrum Seuerum Imperatore seueritatis tantae fuisse in milites Lampridius narrat ii, ut laepe legiones integras exauctorauerit, ex militibus Quirites appellans, nec exercitu unqua timuerit. Q in loco veru est aspexisse u in μυ-

Lanaeti diu ad veterem di solenem, sed ab eo qui formulas collegit μ' omiliam, a Budaeo tamen illo animaduersam ii exauctorationis rmulam: in qua exauctorati, rites quasi priuati pagani & plebeii, aliam lis

nec iam amplius milites nominabantur: ut ex eo satis apparet,quba asta. D.de

Alexander idem Seuerus in concione quadam ad milites expressit,cum esset mota seditiori legione, cuius socii erant in vincula

coniecti, ob id quod Antiochiae lauacris muliebribus & deliciis vacarent.

130쪽

3 in Iulio lib. 2.L.

a SEMEs TR iv MIgitur orto tumultu,Continete inquit post panca vocem trucule- tam capti ac bellis neci stiriam, ne vos hodje omnes uno ore atque una voce Quirites di inittam,& incertum an Quirites mon enim digni estis qui vel Romaiue plebis sitis, si ius Romanum non agnoscitis. Cum nihilominus post illa freni etent, xclamauit, Quirites dissice dite,atque arma deponite. Mirando ex Pici depositis armis,depositis etiam sagulis militaribus, omnes non ad castra,sed ad diue soria varia reccsserui, &c. arma collecta populus ad palatium tulit:

eam tamen legionem quam exauctorauit, rogatus per dies XXX.

priusqtiam ad expeditionem Persicam proficisceretur, loco suo restituit. Haec ex Lampridio,cui bas antiquae ac per clegantis formulsreliquias debemus Nam quod Quirites pro militibus cos vocabat Seuerus apud Lampridium, qui seditionem facerent, de statim exauctorandi essent, hos illum exemplo Iuli j Caesaris praestantissilui

Imperatoris ita nominasse constat: primum ex eo i quod Placentiae orto inter milites tumultu atque seditione, cum eorum nonnulli militiam detrectarent, alii ad Pompeium transfugere costituissent, ad ipsos ita loquutus fertur: ut delictis exprobratis longam orationem hoc verbo quod Dio retulit conclud.eret: ταυ I. 35υ τηρ 'ατια:,ω, τί ἰν υμῆς ὀνομασα hui τοι ω: φ οα τοι spat τε, αλλ' eo: - ἐμ υ συμ: pl. essu u uitur vos, quos quo nomine compeltim digno non habeo: missos vos ab tua mea militia

facio non tamen eo qua decreuistis or expositHis modo ,sed tit Respub. mih quefore bono a litror. quo verbo eos cum ignominia miliba secit, ut Suetonius tradit, n6sque paulta ante diximus. Tum verbex verbis Germanici: qui in concione quadam ad milites apud Tacitum , , Diuus Iulius inquit seditionem exercitus verbo uno compescuit,Qairites vocando qui sacramentum eius detrectabant: de cx eo denique quod Suetonius sic scrὰ scribit , Decumanos autem Romae cuni in gintibus minis, summisque criam urbis periculo missonem & praemia .flagitantes, ardente tunc in Africa Dello, neque adire cunctatus est, quanquam deterrentibus amicis,neque dimitterc: sed una voce qua Q. irites eos pro militibus apprilarat, tam facile circumegit & flexit, ut ei milites esse confestim responderint:& quamuis recusantem ultro in Africam fiat secuti, ac sic quoque.

editiosissimum que inque & praedae& agri destinati tertia parte. multauit: quae omnia Dio ' diligenter expressit quodam loco. in quo verba etiam Caesaris retulit huiusmodi: δ γε dcυιω- τα se κεκμήκ τε κατατήπω θ' , EniQuera siti rites rect dicitis nam cr labmbin Ur vi Neribus exhausti eitis deinde adiicit,

ii, indigenet, pollicitii se cis qui legitimum tempus mei centior stipendia

SEARCH

MENU NAVIGATION