Lo codi Eine Summa Codicis in provenzalischer Sprache aus der Mitte des XII. Jahrhunderts

발행: 1906년

분량: 478페이지

출처: archive.org

분류: 상속법

311쪽

m, II, 76, 7 dehinctus sciuerit rem ess alienani uel non, ille qui rem petit debet probars quod defunctus sciuit romosso alienam si potest, et tunc heres debet dare michi rem uel rectum si uero probam non poterit quod defunctus sciuerit rem esse alienam, non poterit

aliquid potore, nisi sit talis persona de qua uideatur quod defunctus ' dimittore si rem, etiam l si sciret illam esse alienam, sicuti est silius et uxor uel alia proxima persona

LXXVI

Si aliquis dimisit michi rem aliquam quo erat pignori obligata, heros debet eam redimem et debet eam michi dare, si defunctus 10 qui dimisit eam michi sciuit eam esse pignoratam nec dixit nominatim quod ego redi inorem eam sol si placitum est inter eos, et unus dicat quod defunctus sciebat rem esse pignoratam, et heres dicit quod ignorabat, ego debeo probare quod des eius sciebat

rem esse pignoratam. 15

LXXVII quoni- aliquis potest dimittere aut per Iegatum.1 Unusquiso potest dimiuem legatum alii otium et sub condidione et usquo ad certum tempus et etiam a certo tempore in antea. nec est disserendia si dixerit em dimitto uel dono'. Si quis dimisit micti rem aliquam ipso potest me rogare ut ego dem meam alii ue totam us parisim ues quod ego demissim aliam, quia omnes qui dimittunt aliquid in moris alicui possunt illos rogare quibus dimittunt, ut ipsi dent alii ianium quantum ualet id quod eis dimittunt, et non plus M aliquis Aet michi aliquid bono possum illud sibi dimittor in morio mea quod michi debet, et Gheres meus non poterit sibi indo aliquid petero, set cogetur heros meus ut so dicat quietum. ures non cogitur presiam legatum

sciuerit M soluit L 2 sciuerit M 3, 4 probaro non non fuit M rem illam licet sciuerit rom M rem legatam quamuis sciuium eam I l

312쪽

quod in testametit stimissi im sest, si testamentum nichil ualet set si aliquis dimisit togatum si iis tostamento, illud sene ualet, si sunt ibi V testimonia, siue dimiserita illud scriptum uel non. solidum use pro parto non accipit heroditat pili uel quia non uult uel quia non potest, totum illud luod destinctus precepit fieri nichil valet, ideo quia testamentum Ottin destructum St. nec aliquis potest qui quani petere de testamento illo quod factum est, i si defunctus non preesepit hoc modo si illo de quo fecit suum heredem non acciperet hereditatomi ut illo tui accipero hereditatam sine ostiintento a sero id quod defunetus precepit se si illo defunctus dixit hoc quod dictum est, ille qui erit suus heres, luamuis ipse abstat hereditatona sine testanient , debet totum id facerelo quod defunctus precepit. Sicut si haberet hereditatem ex testamento, Si defunctus precepit id fieri quod possit esse et quod non siteontra Ieges.

LXXVIIII quomodo qui petit legatum debet probare

quod et sit dimissum uel non. 20 Si aliquis dii togatum se hoc o testamento, ipse debet pro Ibare quod testii ni sentum factum sit se eundum liuod lege precipiunt: aliter sipro nichil potest propter testamentum, nisi defunctus hoc precepit sicut supra dictuni est Sin uero petit aliquid et non ex testampnto, ut dicit luod ofunctus sibi dimisit et aduocat tostos 2 debo id probarso tostibus legitiini quod ofunctus sibi dimisserit. Set si noluerit sibi uocare testimonia, set tantum dicit quia defunc 2 tus dimisit ei in morio sua: si heres cognoscit uenim ess quod defunctus dimisit ei rem quam petit se tamen vult heros se tantum ii defendere subtilitato legum o dicit quod non rusrunt tot

313쪽

I adus. VI, tostos sicut lux dicit, uo dicit testamentum non esse factum socii dum leges, ipso debet facere id quod defunctus precepit. 4et si ipse hoc non cognouerit, ipso debet iurare quod non audiuit quod dosiinctiis di inittore ei aliquid. si potitor uoluerit quod ipse iuret,

prius Bh et iurare do caluinpnia. et si heres noluerit iurare sicuti supra dictum est, debet persoluero id quod alius petit ei. si heros noluerit confiteri quiquid seiunctus dimisit in morte sua et con isit tu pariem, uel debet iurare sicut supra dictum est, uel totuin debet persoluore hoc autoni quod dictum est, serui est, sius fuerint ibi sestes V sius auoloros uel nulli, siue defunctus fuerit pator I heredis, siue etiam extra ii suin fecit suum heredem. et totum quod supra dictum est uno demum uerum est, cum petitor non petit ox testament defuncti. cum uero petit ex testamento defuncti, ipse

debet probare quod testamentiun factuni sit legitime.

XX. 15 Qui horas est institutus, seu sit filius siue sit extriineus, ipso debet obedire uoluntati defuncti et debes saeus preeopim ipsius semidum pariem quam habet in hereditate, si potest illud lacero nec est contra leges et si non sederit id quod delanctus precepitinis annum post quam iud- monebit eum quatinus ipse persoluat mi quod destinctus dimisit pro anima sua, hanc ponam debet in tinere si heres est pater defuncti uel filius uel patruus, iudexssi debet adespero totam hereditatem do qua ipso est i heres, et debet totum illud diuides quod defunctus ei dimisit preteridesdiam ethoe, si est maior XXI annis se si minor ost XX annis, potest mrestitui, licet non seest infra unum annum id quod destinctus pr. piu et si heros non est talis persona sicut supra dictum est, set est extranea, siue uir sius mulier sit, et est maior XXV annis, et ipso non secit id quod defunctus precepit ius a unum annum ex

quo potestas precepit ei potestas debet capere quicquid defunctus Udimisi si

314쪽

missatis. 1, M. ala indicta viduitat. VI, 82. 227

Si heres noluerit soluor legatum et noluerit lacero id quod dolanctus procepit, illo qui est ei substitutus potest ei petero qui quid ei defunctus dimisit, sicut supra dictum osti et si illo non Uparet uel non uult illud petere si sunt duo heredes, alter potest petere partem alterius qui non uult sacer quod defunctus procopii

si uero illo qui petit non apparet, potest illam petem proximior consanguineus defuncti item si ille qui petit non apparet, potest eam petere extraneus. set ille qui uult hoc petero do omnibus istis 10 supra dictis debet firmaro quod facio totum illud quod defunctus iure precepi postea habebit in hereditatem talo ius quale haberet, si esset heres, et in pelando id quod debebatur dolancto et in sobuendo id quod debeba Set si nullus appareat, supra dictis qui petat hereditatem, siseus poterit petere. i5 LXXXII. Si uxor dimisit marito su aliquid tali eondlesone ut non Melpiat aliam uxorem. Si uxor dimisit marito suo aliquid in morito sua tali tenor adsinu uir non ampla uxorem aliam, uir statim a mortua potest toro rem illam, si certum est quod non accipiat aliam uxorem, 20 sicut si unatis monacum uel ericum se si certum non est quod non Mespiat postsa aliam uxorem, non poterit petere id quod dimici tibi uxor sua usos ad annum transactum post mortem uxoris transacto autem anno poterit petere, si id est possest quod et defuncta ei dimisit, si uult iurare quod reddat rem et fructus quos 25 percipiet M aliam uxorem accipiat et insuper dobet dare in ora omnes res suas ut ita obsorue eadem rario est, lices res set mobilis, sti illo cui res dimissa est fusi diues si uero id quod uxor es dimiri sub tali conuenesono fuerint nummi, et ipse non tenuit illam conuenesinem, ipso debet reddere denarios o lucrum quod habuit,

dimiserati si alterius illius scilico solo M 7 petat, 10 oonfirmare M

315쪽

228 Ds indicta viduitais VI, 83. Commutua Maeotis si fides amnimis. VI, 84

si dudori eos ad lucrandum se si non dederit, debet ipso dare lucrum de solido IIII denarios in anno donec tenueri eos se ianon est diues, ipso debet dare securitalam, si vis habere id quod uxor sibi dimisit, quia obseruabit sicut supra dictum es et si

non potest inuenire securitatem, debet obligare res suas in pignoro 6 et iurare sicut supra dictum est. Si ille cui uxor aliquid dimisit illa conuencion quo dicta est supra accipiat postea aliam, quamuis iurausint se firmauerit prout dictum est: ores ipsius mulieris poterit potui rem illam, quicumquo habuerit eam es ubicumque inueniat, siue sit res mobilis uel inmobilis. 0

φ LXXXIII.

1 o quod dictum est quia maritus debes smaro uel iurare iunc uerum est, si uxor non dixit nominatim quod non sirmaretues iuraret se si dixerit quod ipso non firmaret nec iuraret, non cogitur hoc facere. Eadem radio ost, si uir dimiserit uxori suo 15 aliquid, ut non aecipiat alium maritum, quo dicta est, si uxor dua miserit uiro. Similis quoquo radio est, si aliquis dimisit aliquid alicui semine, ut non Mespia alium maritum, ut etiam si aliqua semina dimisuri alicui ea condicion ut non aecipiat aliam uxorem. LXXXIIII. Cui potest dimitti res que est dimissa per mlegatum. Illo cui illi quid os relictum per legatum potest illud petereti prodi pius qui iiiii sit et etiana Omnibus tui tenuerint rem illam, si res erat ipsius qui dimisit. Si illo qui tenet non tenuit eam tanto tempore quod possit se defenderct. si si res non erat defuncti, mille cui relicta erat non poterit eam petere nisi heredi defuncti.

2 am dinarios L iei pros. . unum donarium V tenuit MN sicut M qmeum ius, et 'hi MN II Rubri sthi L. Min istιer Tite in N14 uel quod solo L I lio facere postsa iuraro M 20, 21 Cui sthnittitur allis quid de re missa per legatum M. Min neueraue in N 20 dimitu stimandari demandarismo. T. 23 -- M5. Nov. 22 c. 444 5. 6. Nov. 22 e. 444 6. VI, 83. I. Trec. VI, 2543 Nov. 22α-σ9 in L 2. Nov. 22 o. 44 pria. Nov. 22 d. Mas VI, M. Dies in die sociis fulgondon Tito lassen dem Iubalis nael untordiis rubr. C. I, 43 communia de legatis sit Meleommissis me. VI, 28 ε 3 L. i

316쪽

communia de legatis o fideicommissis. VI, b, 6 87.229 IiXXXV. quod res destinet sint obligato imisu Mittit aliquid.

Defunctus obligat omnes res suas tacito illi cui aliquid dismittit donec ei sit sollitum id quod ei relictum os si si non fuerit solutum quod dimissum os ei potest peter tot de robus d lancti his qui aliquo modo tonunt a quantum ualet id quod laneius ei dimisit, si ille non uult ei dimittor qui tenet res

LXXXVI si aliquis dimitu aliquas Nun alio minuin uult eligere illo eu dimittit. l

a Si quis habebat plures sortio uel oues se boues uel equos et dimisit duobus hominibus unum do furuis illis o do aliis robus supra dictis ut acciperent quodcumque uelloni heros obset dimittoro ut ipsi elie uant quod uelin et si discordia est intor illos in loc-tione ipsi d bent inittere sort0m, et ille qui uincet obet ligorat rem ot dei, set ipsam absere, et dubet dare unicuique s0ciorum talem

partem preci qualem ipse haberet in re.

LXXXm M aliquis Minuit alii alam rem simit eliget

Iohannes. Si aliquis habebat pluros quos uo alias res eiusdem maneriore si dimisit unam do illis alioui quam Petrus - uel Iohannes eligeret bono potest petero illo cui eam dimisit iidem qualem Potius uel Iohannos legerit et si Petrus steterit per annum post mortem defuncti quod non plegerit rem ille cui dimissa fuerit poterit eam eligore tali modo ut nec meliorem nec deteriorem ambab piat se mediocrem. I, 2 - -- πω in N 2 aliquid M adboem VI id. ι quod silas si se Mem est Noantum peterem demanda per Minora iant μον ν quod ille ut Mintuitur unum pluriluis sint quod veIl M.

317쪽

230 commilia da legatis et sideicommissis. VI, 88 89.

LXXXVII quod res quam defunetus dimittit alii subeon uelane, ni debet alleui uendi. Si aliquis di sint alicui rem aliquam in moris sua sius purosius cum aliqua retencione, siue procopi ut daretur ei usquo ad certum tempus, sicuti usos ad sesuuiis sancti Martini, illo eui 5 destinetus prees, ut daret rem illam, siue sit heros ipsius ues non, 1 non debet illam rem uenderea nec Onaro nec pignorare et si hoc fecerit, non erit dampnum ipsius cui res dimissa est, et poterit eam petero tanquam suam ab Omnibus qui eam tenent, si erat ipsius qui eam dimisit, si si ille qui rem tenes non potest in do 10sendere per Menesonem XXX annorum ab ea dis in antea quod ius cui inussa sui potuit eam petere se si res non fuit defuncti qui eam dimisit, illa cui dimissa est non poterit eam petere nisi tantum heredi defuncti Si aliquis emit aliquam rem ab heredo quo res cuidam dimissa erat, et postea reddidit eam illi eui dimissaria erat ipse non poterit repetem ab heredo nisi iantum modo procium quod sibi dederat, et non plus, si semit quando omit quod res illa esset alii dimissa se si nesciebat, pesint ei petere totum dampnum a quod indo habueri Eadem racio quo dicta est superius si heres

alienabit rem quo puro uel ad certum tempus dimissa est, eadem mines obseruatur, si heres alienabit rem alicui relictam sub eo dicione, id est cum aliqua resonesono ut si defunctus ibat hoc modo: Ego uolo et precipio quod ores meus de domum suam

post mortem suam Martino

LXXXVIIII quando suus potest alienare rem illam quam 25 pater preeepit ut daret aul.

In duobus casibus, si heres est filius uel filia dolaneti potest alienare rem quam defunctus dimisit alii et potos illam minuero: sicuti si pator uel mater secit suos heredes filium uel filiam et rogauit eum ut redderet creditatem alicui suorum amilcorum uol 30 alii su filio ad certum tempus, sicuti usque ad X annos, uel in

318쪽

-mio,ico legatis si sideto. VI, M. D salsa causa adlaeta luato. I, sa. 23i morio sua, seu etiam post mortem suam in hoc casu potest filius

uol filia retinor falcidiam, o alias partes hereditatis debs redors integras iacui precepit defunctus si uero filius illa acceperit uxorem anto quam reddat liereditatem, poterit in sponsalicium sibi dare do rebus quas debet alii reddere si autem fuerit feminarius accipiat maritum, poterit ei ars s rebus illis pro dola. Motamon uerum est, si illius non habeat quid dono uxori quam accipit, uel filia non habet dotem quam det marito. Quod dictum est o patro, si fecerit heredem filium uel filiam, idem dicimus, i si auus uel auia fecit suum heredem filium filii sui, id est nepotominium et si heres fuerit extraneus, et non est filius uel filia, non poterit retinere dierum saluidiam XC. Quod autem dictum est quod filius poterit dare donacionem, i si uxorem accipit, et filia dolem, si accipit maritum, de rebus quas defunctus dimisit alii, hoc uerum est, si ita honorifico dederit sicut comunit, id est non debet emo ita parum quod sit uituperium illius qui donat, nec debet sup0rsuum esso, ne sit magnum amrnum illius qui debet habere res quas destinctus sibi dimisitim CL Pinaritus dimittit per legatum uxori sue quod issa non dederat in Si maritus in testamento dixit: Ego dimitto uxori meo dotem quam micti dedit' l si ipsa nichil sibi dederat, nichil poterit petemper illum legatum, nisi maritus dixerit do aliqua certa re, ut sin ita dixit: fgo dimitto domum meam uel e ses pro doto sua quam ipsa odit michi in desom'. in hoc insu poterit uxor heno potero legarum, licet ipsa victi dederit in dotem. Similitorsi dixit minius: Ego dimitto uxori meo id quod scriptum est in carta dotali' mulier poterit tunc tantum petor quantum scriptum ad suerit in artula illa, licet ipsa nichil dodissec

Tein neue Tite in N,n im pror T. 20, 2 Kein reuer Tite in N 20 dimisit m per legatum 'hi Wi sue quod dotem quam M 21 dedit 2 quam uel quam o qua pror. . t ipsa - dolam michi dedit MN 29 uno poterit mulieris 3 nichil sibi oly MFI, 90. Nov. 3 c. I pr. L

319쪽

XCII De luis rebus quas aliquis dimittit aut sub eonMelone. Quod sub condicion relictum est, statim potest peti postquam euenit condicio, ut si aliquis dimisit michi aliquid, si ego

irem Romam, uel post quam rex minuus esse et quamuis non eueniat condicio, set pro me non remanet quin ueniat, set ideo 5 quia non possum illam adimplere, ut si dimittat michi sub tali condiciono si celum digit tetigero' tamen re possum petere id quod michi dimissum est, quamuis non possum angere celum eum digito eadem radi est, si quis dimittit michi aliquid sub condicione quo est contra racionem, sicut si defunctus dixit: fg di 10 mitto Martin C in sub tali condicione quod dimittat uxorem suam 'uel quod hominem occidat uel quod laesa latrocinium'. in his

omnibus casibus ot in similibus istis non cogitur illo cui destinctus dimisit Ciso uel aliud, ut obsorus illam condidionem, et poterito peiere id quod i defunctus dimisit L sit si aliquis dimisit michi i5 aliquam rem tali condiciun quod possim eam facere nec os contra racionem, ego non possum petero rem Ono sit adimpleta condicio ut si quis dimici mihi, e sot ea condicion ut darem XX mi Martino ues, ego irem ad Sanctum odium. XCIII quod heres debet pagare usuras, si non uult mpamre quod defunctus precepit.

Si heros non persoluit micti eo tomporo luti sebit se Olli re et sunt donarii ipso sebo hi erum donariorum psersoluser ah si die in antea secundunt consuetudinem terre, dum amo non sit lustrum illud contra a transeni si uero non fuserint nummi et alia res bmobilis uel innio bilis ot heros non dat eum micti cum obset debet eam michi reddero cum omnibus mictibus quos percipiet ab eo die in antea et omne proficuum quod habebit 1 De legatis sub eonMelone relictis' quas aliquis dimittit que dimiumsturi cessui nisi ego irem et quamularam ut incara pror Timammis enim L 10 radionem redin f ruentionem M 15 , sot -- idium 'hu au is si tum si uoris Romam N 20, 21 - --erae in Mi vult preeepul pagat dolium MFI se. Resint rubri C. VI, M. Dec. Vs,3 si a L. una raras cad. iou. VI, 51 L. 542 D qualido dies lag. XXXVI, 2. 2. L. 544 D. οὐ idtigri

320쪽

Ad sonatus consultumare litanum. VI, 94.

233X L Si denineius praeerit heredi sit ut lime redderetalli hereditatent.

Aliquis qui moritur Mus faciat testamentum uel non potoritar ars heredem suum uel illum ad quem putabatisreditatem suam m. iners sino testamento, ut ipso reddat alii illud do quo secit eum suum heredem, et poterit dicem hoc modo: fm uolo uel mando' usi rogo te, suo qui es heres meus, ut tu reddas quod tibi bmitto Martino'. hoc dicio hores M. quidem poterit retiners quartam et partem O hoc quod defunctus ei dimisit, licet destinctus precepiti ei ut totum reddoret sui tamen tres partis Ast reddes illi uidefunctus precepit nec est disserencia, siue defunctus precepit ut statim redderet post quam haberet, uel si posuit ibi laminum, ne os differendia, siue defunctus precepit ut redderet statim post morioin suam, uel si dixit ut redderet, si moreretur in filiis. 15 omnibus istis modis potest aliquis dicero heredi suo ut reddat horoditato alii quam sibi dimittit heres debet reddoro secundum

preceptum defuncti tamen potest retinere quartam parto si uult, quamuis defunctus hoc sibi non dixorit, ct 0bet rospondero obtitoribus defuncti et potest petere creditoribus secundum partem quam 20 habsit in hereditate. Si uero illo qui reddit hereditatem habuit 3

aliquod lucrum ante quam redderet hereditatem, debo reddere tres partes litori simul cum hereditato. et si ipsi habui aliquod damp-nuni, si uti si orsoluit Bliit tu herseditarium, tantia in ininus dobet ei reddero cui defunctus precepit, quantula ad eum peltinet pro 25 tribus partibus, et si reddidit o totas tres partes, potest ei diniandaro II partes debiti luod persoluit illo tu habet IIII partomherseditatis Si heres luem defunctiis rogauit ut reddoro heredi talom alii uult adire tereditatem Ola uoluntato et uult pani totam reddere illi cui defunctus precepit, heres nullum proficuum et

1, 2 quando heres romtu restituere hereditatem altior preeipitin suo, hereditatem ut reddat hereditatem alliis 3 Aliquis Illo M 8 hoo dicto M tunc Ni Rhi L l si quidom LM 1 - 20 ρ - hereditate 'hi MIR I dubitoribus L ala depissis p. . creditoribtus N a creditoribus L

ala credeon Detin. . Ohilari . 24-27 cui- hereditatis quantum pagauit Hira quartam pariet M 26, 27 m partos octoditatis las III par des Opio ius ei a paga ad aque qui a las III para pros T. 28 tota L

VI, si Rubri rubr. C. VI, 49. I. Troc. VI, 33 3, 4 32 10 Inst. h. LII. 23, L. pr. . comm de leg UI 13. 2. Inst. II, 23. 3. mo. VI, 3345;

I, 23 12 D. h. LXXXVI, , L. 2, 3. U. VI, 49. 25-27 L. I C. VI, 49. . si T

SEARCH

MENU NAVIGATION