Joannis Seldeni j.c. De successionibus in bona defuncti, seu Iure haereditario, ad leges Ebraeorum, quae, florente olim eorum republica, in vsu, liber singularis, ex sacris literis, vtroque Talmude, ... desumtus

발행: 1631년

분량: 146페이지

출처: archive.org

분류: 유대인

121쪽

yo De Successionibus, sap. XXI.

M. Verbi gratia, detur masculos ingre scin terram heicita partes secisse, ut possessionibus eorum sursum ad octo patres cognationum latis , quilibet patrum ad posteros transmitteret quatuor Iugera & dimidium. Nam Assem XXXVI Iugerum etiam ei retinemus pro dimidia hae tribu , ac si e partibus quantuliscunque amplissimo imgre rum numero singulatim assignatis ad patres sursum latis suisset conflatus. Sic Hephero Zelophchado,, fratri in deserto mortuo cessere XIII Iugera, dimidium , siue singulis vis dimidium Funiculus igitur seu sors prima, ex quatuor illis quas ad filias hasce attinebant& a majoribus jam deducendae , erant Iugera IV, dimidium, pars scilicet Zelophchadiis egressi ex Atigypto. Secunda, tertia pars erat agrorum Hepheri cin quae Zelophchadus eiuste primogenitus succedere debuisset, id est portio inter fratres duplex, siue, Vt a Iugeriim mensura non recedamus , Iugerum unicum, quod quatuor Iugerum, et portio, ubi septem sunt, ut heles, fratres, duplex est. Nam pars octava quatuor Iugerum 4 est in et unius Iugeri , quanta erat cuiuilibet filiorum Hepheri

Anonymorum portio in bonis paternis, ex eadem causa. Quarta filiarum sors erat portio in bonis fratris nonymi qui mortuus sine prole in deserto. Et nempe naereserat, secundum ea quae superius docentur, Hepherus pater, unde reducenda haereditas ad posteros. Qui Anon

m huic non solum pars quae ei competebat, tegreta ex AEgypto seu Iugerata ὁ, sed etiam pars octa agrorum Hepheri, seu in hac specie Iugeri dimidium rarier, , Ut eiuste filio agnoscendum odeo ut Anonymi huius nomine, sexta pars quinque Iugerum partis decimae sex istae ad filia Zelophchadi, jure paterno , Nansmitteretur.

122쪽

Cap. XXI. ad Leges Ebraeorum si

Vbi animaduertendum primogenitura jus locum in hae parte non habuisse. Nam tametti pro possem ab egressis ex AEgypto terra promissa haberetur, attamen non aliter pro possessa quam si reuera possessa suisset. Et si reuera o Lsessa fuimet portio illa ab Ahonymo fratre,& ab eo mortuo sine prole per patrem antea defunctum , ad superstites fratres eorumve posteros fuisset deducta, ius primogenitura locum plane non habuisset, quoniam ubi pater ipse non possidebat, aut pro possessore haberetur, jus illud minime obtinuisse sententia est receptissimi, quod stiam docetur supra. Ita demum, ad hunc modum, partitio ista atque decisio haereditaria Iugerum lil siue portionum elophchadi atque Anonymi statris in deserto sine prole mortui Hepherique patris Vt quatuor inde filiarum Zelophchadi sortes seu funiculi prodeant, est disponenda. Hepherus sevi η vera lut egresso ex e rapto, is quo etiam Lubis prole demortui Baredata s verum deducenda transmisit ad

gresu ex Egypto, mortuus μου prole is deserto. Is ad patrem portionem 4 iuger. O remisit. Monymu Mum

Iugeram

N a Sic

123쪽

m De Successionibu , Cap. XXI.

Si quicquid per elophchad nomen deducendum erat, siue pars primogenitura duplex qua pro binis sortibus heie accipitur seu uniculis , pars illa sexta fraternae haereditatis .ipsius Zelophchadi portio qua ex egressis ex AEgypto erat, ad quinque filias , nomine quatuor laniculorum, deuenere. Atque ita intelligunt illud, dabis eis sses ionem inter patruos earum in Numeris, taedit eis possessionem se haereditarem inter patruos earum , in Iosua. Haec mens plerianque Magistrorum. Salomon Iarchius ad Iosuae vii, de partibus hisce quatuor vi a v NU ma rvm a vi παια - 'πdim Mnet in m 'aestra m n, me vis iram mi Dm ma, Pars paterna, qui ex egress erat ex 'Ipto. Et iuxta recenis onem eorum qui egres usim ex Eopto disribuebatur Te uti Pars item ei e eumfratribus suis in bonis Hepher atris qui itidem ex egressis ex AEgypto erata Et in hisce quoniam nimogenitus erat, duplex ad eum pars attinuit aluinetium erat eis ars e bonis patrui sui qui obj in deserto sine ro-le. Et aecepere haereditatem in eiusce parte. Si dieunt Masini,diri in tit Baba Bathra Vide Gemaram Babyloniam ad dictum tit sol. III, II 8 II si, cibi adnotata, rarier Hierosolymitanam ad eundem sol. iri col. 1. Certe in Misaa justam tituli alia est partium harum distributio, duntaxat triplex, patrui in deserto sine proale mortia ratione non habita Capite V L , ibi legitur,

ditario

124쪽

Cap. XXI. ad Leges Ebraeorunia et

ditari aceeyere Partem patris sui ui erat ex insis ex sto, partem eius quae ad eum Ile Iabat eum statribus in bonis Hepferi. Et iure primogeniturae aecepit partem duplicem. De qua re videsis Sepher Siph col. 9a. P0 Iba Zoteriba sol fio, col. a Minar Rubia, sol a 8 I, col. 3,

Iarchium ad citatam proxime antea Gemaram absoniam, atque eundem, Rabbi Nissim ad Alphesium pari. 3. Ol. ais Balacotb Sedolot sol ios, col. 4 R. Aaron Aben Chij in Corae Aaronis sol si praue Obadiam Bartenorium, Rabbi Iom ob ad Misnam it Baba Bathra, cap VIII sol. 49 b. Adde Io Drusium ad Io suae XV is, qui ab omnibus dissentis. Sed ab ijs etiam quae de filiarum jure haereditario, atque harum quinque inprimis, tradidimus ex veterum scitis, ditanum nimis est illud Iosephi libri v eap. TC bi Mosem scribit, successionem in paternam haereditatem puellis hisce ita tantum permisisse ι ά ά - , boore; των , ista si 'quam ex tribulibus nuberent. Mη γα Ur vel λῆ τὶν κληρον λ τη πατρία in minorum vero viris ex alia aliqua tribu in uxores durerentur , haereditatem in sua tribu relinquerent. Ac si successio earum haereditaria nuptij ita pependisset. Quin inde inquit, iaci ουτὶ κληρον -- -τρω φυλὴ -α cri , ut uniuscuiusque haereditas in paterna tribu maneret, coni lituit. Non perpetuo

manerent crecentior Ioseph interpres;quod etiam receptae Magistrorum,de ea lege Numerorum Vltimo tradita, sentent aduersatur, ut videre est stipra cap. XVl I. Deprauatum

est a librarijs Zelophchad nomen in Orophatim apud Rusefinum veterem Iosephi interpretem. ΣαλαὰLIis is dicitur Iosvppo, quod , ut fieri amat, ita degenerauit.

125쪽

De necessenibin, Cap. XXII, De exhaeredatione Liberorum seu statrum atque haeredibus instituendis aliter ae exigebat commune. Et de libera Bonorum

Alienatione eiu que temperamentis, ac Restitutione in Iubilao.

IT ex lege sacra Liberi Haeredes erant, , , nuda ex-- haeredationis formula, haereditas eis praecludi nequiret. Si igitur pater pronuntiarat , siue verbo , suescriptis, Filius meus N. Haeres eminter utres suo , plane irritum erat. Qus itidem dicendum de eiusmodi pronuntiat de Filiabus fratrisbus, duplici primogeniti sorte. Id quod habent ex comismate o Numeror. XXVl , ubi Lex de haereditatibus fertur , ut sitimana Nyiri, in decretum iudieij. De quare optime Rabbi Bechai ad Numeros fol. 193, col. a. prauer Maimonid. Halach. Neobaloth, cap. 4,, in Morem boebi part iri, cap. XLII, Misnam it Baba Batsea, cap. VTT, Gemaram Babylon ibid. sol. Ias, Madiectos commentarios Scilicet formulam hujusmodi Legi plane aduersam esse scribunt. Quin si quis alius praeter aliquem ex eis qui ex lege haeredes sunt, instituatur haeres, irrita est huiusmodi institutio. Atque huc'rahunt illud Pro

sumn es erudiau. At si exhaeredationis formula ejusmodi sit, ut simul accedat institutio haeredis qui ex eis sue-

126쪽

rit qui ex lege haeredes sunt, eam valere volunt si fiat amoribuno seu aegroto quem arx vocant Minime vero si ab eo qui seu orpore est sano Et de di- sinctione hac Egroti, Sani vide locos jam citato si Maimonidem Halach. Zichia emithna , seu de dominio donationibus , cap. xli. Veluti si cui resint filij, Si meon, Ruben, Levi, is moribundus seu aegrotus testamento , quod id est ipsum vocabulum λάμ- , appellant, Rubenum instituat haeredem hac verborum sor

mihi solus, ceteri hac institutione rite satis exhaeredes fiunt. Nam fas esse haeredes pro libituita instituere ex eis qui ex lege cohaeredes serent, eliciunt ex illo Deuteron.

XXI, 16, adueneritque dies quo diuiseuru es haereditatem filiis suis, ac si haeredum, modo ex filijs illis seu liberis

sumti sint, institutio libera patri permitteretur. Quod e . tiam ad fratres extendunt. Et Syracides, cap. XXXIII,

28. In die eons mationis dierum vita tua es in te orseaeitus tui , di stribue haereditatem tuam. Videsis Maimoni

tus tostere. Nempe ad eum qui haeres omnino non est, transferre. Id quod intelligendum est Ga seu nomine haereditatis. Videsis Ezechielem XLVI, I 6 Atquinare picta seu nomine donationis licitum habebatur domino, siue Sano corpore siue Egroto, libere patrimonium. quodciinque. alienare, atque ita per consequens etiam li

beros

127쪽

nT- m 6 nem, Unicuique faculta es subsantiam

suam , donatione transferre cuicunque voluerit, quae verba sunt Iarchi citato Gemara Bab solio, R. Obadiae Bartenori ad dictam Misnam in D, ac Magistrorum passim Atque adde hei institutam Ismaelitarum litem coram Alexandro Magno quam habemus supra capite tertio. Verum si filiorum alicui non institutiones ut dictum est sed donationis instrumento donauerat pater totam substantiam suam, donati non aliter valuerat quam Vt is ceterorum partes possideret velut curator, tutor seu tωίety suam tantum ut Dominus. De qua re consulas Maimonidem Halach. Ziebia Hemithna, cap. V l. Ceteriim, ante legem de Haereditatibus latam, haeredem instituere fas erat etiam qui sanguine coniunctus non erat, quod elicitur ex

Genes XV, 3. Vbi Abraham en ibi non deris semencteroe filia rimus meae haeres meus es. Quod de Eleazare

Damasceno, Abrahae oeconomo , pronuntiatum a Numine quidem interdicitur, non quod eiusmodi institutioillicita, sed quod ab Abrahaeam fieri noluit. Quae vero dicta sunt de libera Alienatione, temperantur Modum recipiunt tum ex lege redimendi de qua supra cap. ι V, tum ex Iubilarorum, seu anni quinquagesimi, lege lata Levitici TV, ro, atque alijs eodem capite. Verba sunt;

Iubitius issi vobis erit o redibitis quisque ad possestionem

suam ct quisque redibit ad cognationem suam. Atque inde intelligendus Diodorus Siculus lib. XL, ubi nefas apud Iudaeos fuisse ait --λλὸ ι αλεῖν , seu tarditates sua vendere Scilicet vendere fundum tini, siue in excisionem, id est, ut a venditore eiusque posteris perpetuo excidatur, seu . cicMOHis Ivllenistasi siue alienatio-

128쪽

ne nunquam rescindenda ode quo vocabulo hei videsis D. Augustinum ad Leuitic quaest. 89 ohsas no ix erat ex lege dicto Levitici capite, comm. 23. Adeo ut Iubilaeo quolibet redire deberent alienati sundi ad timos Dominos seu haeredes eorum, idque quotcunque interuenirent alienationes mediae. Quod item de Donationibus intelligunti de haereditatibus in solidum ex pacto a fratribus alijsue cohqredibus possessis. Integrim nempe erat Iubilaeo familiae erciseundae actione denuo uti. Consule item Ezechielem XLVI, i 7. Ad successionibus autem transmissa lex ista non spectat. Atque de Alienationibus simpliciter tantum, nullo tempore adiecto , factis haec capienda. Etenim si in sexaginta , verbi gratia, annos sine dolo malo quis fundum emisset, Iubilae, qui citra temporis adjecti sinem interueniret, restitutio venditori aut haeredibus eius non fiebat Maimonides malach. Semita

quid praeter rem absolute venditam taut venditam in exeisionem. Ibiis capitibus insequentibus cetera quae ad hanc rem attinent fusus habes. De eadem cons as etiam titulit ira almudicum tetra, seu de Rerum aestimatione, cap. 1 ω K Adde D. Thomam I a , quest Ios, art. 2, ad tertium argumentum. De Iniiij autem Iubilaeorum orum periodo atque obseruatione videsis eundem Maimonidem citata Halaches, cap. X, , praeter obuios Annalium Consarcinatores sub ipsus λ, seu haereditariae assignationis tempore , Iosephum caligerum de E

129쪽

9 D Successionibus, Cap. XXII.

Capellum in hist. Sacra Exotica sub annis mundi ad q& 338 , Dio s. Petauium de Doctrina Temporum, lib. TX, cap. a .in Tostatum ad Leuitio XXV, quaest. 9,, seqq. ad Ruth cap. v quaesto, De Testamenti autem libera apud Ebraeos antiquissimos, seu potius apud eorum majores, saetione , testimonium est vetustum in Eusebij Chronicis, apud Georgium Cedrenum, ubi Noah, velut orbis terrarum Dominus, eam κατ θύω, Γαὶ iuxta diuinum oraculum, tribus filijs distribuit Semo scilicet, primogenito, plagam orientalem, seu totam serme Asiam quae Septentrionalio non est, Chamo, quicquid Rhinoia corura AEgyptiin Herculis columnas in Africa interjacet;& demum Iapheto, quicquid a Media quae in Semiportione ad Septentrionem, solis occasum pertinetari Γα um , αετα κω, ο ραρο ν ac μυ', Ποντου, Κολυους , τάς κατ α νωρα ἡ ν;ίους εὐης Βαλίας. , Ῥαψιῶν,

nec cap. X. Cum autem ad hunc modum testamento inscriptis redacto haerede s institui et , siue es=Gὶ ω.

Ir Aδiu ista γε G MA, illud 'in eo flauit atque obsignatum secum retinuit seque ad annum ab Adamo

M is ad Graecoruin calculum quo vitam finiuit. Moribundus autem τ, --j, si A . -υκω λήθεολλή- ω, Telamentum suum dedit Semutpote primoganito 'ietate in signiori Circumfertur etiam Testamentum X Patriarcharum , seu filiorum Iacobi.

130쪽

Iacobi quod plerunque Monita, Historiolas aut Gnomas, nullibi bonorum seu possessionum legata complectitur. In Micropresbytico habetur,in tum in Bibliotheca Patrum Margarini ini tum in editione Coloniensi. Sed de . eo

obiter animaduertere liceat ex Graeco versum esse ac commentum Graeculorum aliquot qui Regno Sacerdotium aibtestare neque is morbus recens natus est inprimis voluere , ab Ebraeorum genio satis esse alienum obserua

illud in Testamento Iudaeci Et nuη fhi diligite Leuirit permaneatis senon efferamininuperi um, ut non dissereariis. Mibi dedit Dominus Regnum, o iugi Deerdotium, subieeit Regnum Saeerdotio Leui datum es Saeerdotium Iudae regnum, Julieeit Deus Regnum Saeerdotio Mibi dedit quae in terra illi quae in Coelis. Hi supereminet Cesum terrae , ita supereminet Dei Sacerdotitum regno quod es interea Alia ad hunc sere sensum, in testamentis Rubenis, Simeonis, Nephthalim, alibi in illo libello Gurrunt. At vero non solum Regibus ipsis atque etiam Consessiit Magno Lxci Virorum se nnbedrinisagedAub dicto, sed

etiam Consessibus Minoribus subijciunt totum genus Sq-cerdotale atque etiam ipsum Pontificem Maximum Ebraeorum Magistri, ijque vetustissimi, ut videre est in Gemara Hierosolym ad tit. Sanbedrin cap. G. sol col. μ& apud Rabbi Iom ob ad eundem tit sol. 6 b. alibi. Adde Mimam tit Middrib, seu de Mensuris Templi, cap.

v. ubi quinam sacerdotali unctioni idonei, quinat ob vitia siue corporis sue Natalium idonei non surint, iudibcare, ad Consessum illum i agnum attinuisse liquet. Sed Magnus ille Consessus plerunque tam ex Sacerdotibus, ac Levitis quam ex alijs, optimo jure, Israelitis conflari solebat ita tamen ut si nec Sacerdos nec Leuita coopta

SEARCH

MENU NAVIGATION