장음표시 사용
101쪽
sententia est etiam receptior haereditatem hasce ciuitates fuisse Iair uxoriam. imchius ibi. V mrim
haereditate uxoria fuere e M XX iii eiustates. Et utrunque exemplum obseruatum habes in Sephor ipse ad Numeros sol ax, col. sa & in citata iam Gemara Babylonia. At igitur Nuptiae helca diuersarum tribuum con-Iugibus contracta suere,, a tribu altera ad alteram hae-τeditates transsatae quod vetitum est Nilmeror. XXXVI,
. Non migrabit semio filiorum prael de tribu in tribum, quoniam usque de Min Israel haerebit in haereditate tribus patrum suorum. Et quaecunque filia haereditatem aliquam 'periri in quamnque tribu filiorum Israel, debet seri uxor alicuius qui es de ognatione tribus patris sui, quo silicet suisque de Mise Israel possisut haereditatem patrum suorum. Ne transferri aebet haereditas de tribu tua in trifum aliam. Sed quisque de tribubus filiorum Israel adhaereat haereditati sua. Pro eo quod est heic haerebit adhaereat Ebraicaveritas habet pravi haerebunt, aeut coniungentur, quod vertunt Hellenistae Oi γέοντα adglutinabuntur , adiungentur. Et vulgata versio ibi haeredita permaneat in famili nee sibi miserantur tribus. Sed ita maneant, a Domino separatae sunt. De qua videsis Paulum Burgensem ad Num XXXud, si clo Drusium ad Num.
102쪽
Cap. X vii ad Lege Ebraeorum . I
cap. CXXXIX. Atqui a Magistris ita praeceptum hoc, plicari solet, ut ad ipsum tempus duntaxat quo promissa tellus diuisa est, non adsequentia secula extendatur. Vnde frequens est illis scuum, quod lex de haereditatibus a tribu ad tribum transseriundisina a m H, mn iis
non attinebat ad aliud seculum praeter Uum , in quo lata
est. Ita R. Bechai ad Numeros fol. I93 , col. 3, ωλι oo col. a. Isacher Ben Nephtali, ad uicta Rabba ob 181 b,
alij. Et hanc rem alia in Gemara utraque, Hierosolymit. ad Babdiatis fol. 16, col. a &'Babylon ad eund tit. sol rar a. Ita adhaesio illa seu tempus adhaesionis haereditatibus in qualibet tub assignatis , uti interdictum de mutuis tribuum nuptijs ad illud untaxat seculum , imo ad ipsum distributionis momentum& adium, ne scilicet, ante stabilitas tr buum singularum possessiones, familiarum adeoque patrimoniorum confusio aliqua sub initio fieret, reserendum est si hisce fides nec ultrius legem illam vim sortitam esse putandum. Sed videsis Lyranum ad
Numer XXX Ui, D.Τhom. I 'quaest. Ios, arro, Ad se-cnndum argumentum. Bamnium Annal. Ecclesast apparat. Ν36. Casa ubon. Exercstat. T. 3.Ludovic Molinam de
Iustitia & Iure Tract. Π, disp. 28,conclus 3,is scriptores de Genealogia Christi. Atqui Mobseruandum est, Hellenistas Numer.XXVII, ir, verba illa, dasitis Lereditatem eius eoη- sanguine eius propnquior quisuerit mridura de cognatΝηρ
ἐκ τοῦ φωλη ἀυτὼ κληρονοisic Qui s. dabiti hereditatem propinquiori eiu consanguineo ex tribu eius, ut iure bareditario in bona eius Decedat. Acs mens legis suisset illius, Consangineos ex tribis legitimos duntaxat fieriisse haeredes..Vnde Licinius Rufinus in Collathne Legum Roma -
103쪽
narum Iudaicarum si is autor-sit de qua re consulas V. Cl. Marquardum Frelierum in Parergon lib. I cap.
IX tit de Degitima suceinione, legem de Haereditatibus sacram ad hunc modiam citat Homo si decesserito filios non habuerit, dabitis haereditatem proximo eorum de tribu eius , , de Homnia eius. Et vide infra ad extremum
cap. XXI, ubi de nuptij filiarum Zelophchadi ex Iosepho. Sed φόλ ac tribus si modo ita . . in Hellenistis ibi reddas non pro tribulibus inua in duodecim partes distinguebantur, sume dum. sed arctiori sensu, pro cognatis. Nam tribus , qua duodecim erant , per nuta quae etiam per . - vertunt uellenistae , denotari
solet. Vbi vero.pro roezra , ut heles, pύ, substituitur, non tribum ea notione, sed ατε, αγγ ιαν, miliam, Cognationem seu genus sanguine proximum, Ut alibi non raro, significat. Aliter sane hepos ex filia in aliam tribum collocata, auo sine liberis deiuncto, succedere nequibat. Quod vero de filiabus heic habent viri magni, id est, eis quae haereditate beatae erant, quales Zelophchadi ac si ad eiusmodi duntaxat filia lex illa Nuptiarum attinuisset, uti simulis lex olim apud Athenienses id a Magiastris agnosci nondum comperio. Quin nec locus ille Epi-pliani in haeresi Antidicomarianitarum lib. At haeres. 8 ad hanc rem mihi omnino videtur spectare verba bifurit de Nuptijs Iosephiis Beatae Virginis. Et a dijcituro μνἰς τοῦτο ἀνε γκὰ ,- ἀυni ἡ ω , quod Vertendum vult vir quidem summus quam iura haereditatu quam ρή-
debat, eo ipsam rigissent, ac si filiam eam fuisse ἰωὼλ
seu cui haereditas obtigisset, ibi innuerat Epiphanius Certe in illis verbis nihil videre queo praeter prariti tutam a
prouidentia diuina' quet selli nequit, sortem, qua Iosepho
104쪽
coniuncta est. Nec dea reditatibus an earum hire locus vllatenus est capiendus. Vndein recte sane Dionrsius P
tauius vertit, qu sitam fortis nee ita adduxerat. Id quod firmatur verbis eiusdem patris paulo post in eadem hariosi sequentibus, ἀμ δε τής --ομαι τοῦτο - τὸν κλῆρ' τα πρί-- , quod recte etiam Petauius ι sed μώ Prou dentiae ratio poliauat, ea rebus e fors atque eonatio tributa, Non magis illic χλῆρι quam κλῆ , heic haereditatem sis' nificat, unde etiam prisiso in loco sortitas αιntibus V m ad laevenire substituit Ianus cornarius. Sed quid interea est illud Raphaelis Angeli ad Tobiam cap. VI, ubi monet de
Sara, unica Raguelis filia, haerede, & de suturis Tobis cum ea nuptijs, eo quod contribules fuere iuxta id quod Iobit pater antea cap. iv,eta, in mandatis dederat δύ- σοι P γουηλ, οπι - δίη ἀ- , ανδαὶ ἔτερ χατὰ τὸ ν ω οοῖ, o pia, Cia Mns , - - κλωον vi, en κα και λααν η υ- τα αθ tetra , quoniam scio Raguelem eam viro an minime
destonsurum, iuxeta Legem Mosis, aut reum sane fore mo tis , quia a te attinet haereditatem aecipere potius quam ad alium quemounque. Item illud aulo antς λα- , --
τῆς του si ναυαλαί- εω Σμε η κληρονομα am u νος ia ἐκ τοῦ γένου -τ, ι loquar de ea, ut tibi mavorem - , quoniam ad te attinet haereditat eius o tu solus es m eius genere. Atque sub Ne-buchadnezaris aeuo colloeatur. Ideo etiam interdictum de mutuis tribuum nuptiij tunc in se obtinuit Nec quin obtinere debuisset, dubitare solent patres Christiani. Α quomodo Tobias solus ex Sarae. genere, qui patruos habuit, praeter Achiacharum &yasbam patrueles, voabetur cap. xi avi a 8 3 Quanam ratione reditas Sarae ad illum ante alios attinui, Et binam morte plectendus, qui in legem illam de nupti, uiliarum corrimise-
105쪽
rit 3 Vulgatae haec sere desunt. In eorum loco legimus;
m bio Raguel nomine vir propinquus de tribu tua. bis habet filiam nomine Saram. Sed neque massulum neque scae-minum ullum habet alium Tibi debetur omnis subsantia
eius. Et op rtet 4m caeci re in contagem Pete ergo eam ἀ patre eius, ct dabit tibi eum in uxorem. Atque haec moribus Ebrieorum fatis sunt consonari sic tamen ut illud
Tibi debetur omnis subsantia eius .is oportet eam te accipere in uxorem , hoc tantii influat , ita denis deberi substantiam si eam, utpote haeredem patris unicam, accipiatiir uxorem Binae sunt item obit Editiones Ebraicae Pauli agi, altera, altera Oswaldi Schrectensiichsi satis ini- Miccm, uti Graeca, Latina, diuersae. In ea quae . Fagij
est, a vi, inquit, hoc loco Raphael, Tobiae in aἰ re in intran, Si volueris , loquimur cum patre eius , ct dabit tibi eam in uxorem Tibi enim i-Gηὶ es, ct tibi es ius propinquitatis De redemptionis.JEt tu nisus es filius ut ista nisa filia. Et paulo post Nam Ragae pater puella iurauit se inm diuturum eam roasieno, qui υ sit de familia sua. iuxta rum Mosis quam dedit ei de haeressitate sua de omnibus quae possidet Schrecinxe uchs codex ad eundem fere sensum, sed breuiuscule. At nec iuramenti Raguelis nec iuris propinquitatis seu redemptionis meminit. Certe μα uno seu ius propinquitatυ siue res pilionis MIegem illam Leuitico xXV, as de haereditatibus , quae venduntur , 1. Consangnineo redimendis propri attinet, de qua, sepra cap. XIV. Ar-
106쪽
cap. X v III A Leges Ebraeorum . D
que in hisce plane haeretruis. Nec opem afferunt interpretes aut Theologi qui se libri hujus loco in Seripturis Canonicis disputant.
Distinctio quadruplex γ Regulae, quibu
e fagistri totam serme successionis materiem, Irie ex iure sanguinis seu arbiali pendet. complectuntur . .
Cin P. XVIII. . . Ta Iste ita expositis , facilius intelligitur distinctio illa
quadruplex, atque Regulae seu Axiomata siue Funda-.menta quibus uniuersam iere rei haereditaria materiem .hreuiuscule comprehendunt Magistri Distinctio habetur
mn fini stria, Funt qui Dceedunt ut haeredes, a m . haeredita, uicem defertur Sunt quisuecedunt , a qui ou redita inuicem non defertur. Sunt a quibiu haereditas defertur, sed non incem Duetant. Et sunt demum ut nec succedunt, ne haereditatem inuicem transmihunt. 'dii Deeedunt i eris: a quibus etiam binuitas inuicem a fertur is sunt Pater liberis fiberi patri fratres ex patre Decem ut is eris , atque ab eis boedita *iei im a ista
107쪽
Δsertur. Vir Matri suae, Maritus item uxori. sororumhiseri Deeedunt veluti fratri haeredes eius. Sed ab eis
haereditas inuicem non desertur. Foramna autem ad filium suum, uxor ad maritum , ct fratres matris quando ipsis mortuis sine posteris , haereditas per eorum patrem , hae redem proxiyssum , qui in vivis esse desjt, ad matrem uti patris eorum hari edem adeoque ad eiuste liberos deuenit Lereditatem transmittuns, sed non inuicem non auunculi 4 nepotibus suis, quibur sine posteris defunctis, ipsorum pater atque ita alia familia haeres,sueeedunt. Fratres demum e matreo seu victini, nee succeauni, ne haereditatem inuicem Umittunt. Regulae seu Axio at siue Fundamenta quae diximus obseruantur a Mose Maimonide hi exegesi . Misnarum, ad citatum titulum,4 caput. I si docet illesendamoma siue nobi Misti vocat ipse, quod idem .sonat , quibus tota successionum inter Consanguinetis materies subnititur. Primum est vG eram παπι
roribus fiatres Nam alsas serohuic sundamento devogat smul explicat secundum in adijei ille Moses de hisce
inque di bisee tribu sis amentis pendet tota disquisitio qui iure hoe stario δεσις ad ne . .
108쪽
De Successionis a Cognatione speciebus ,. ataue Regularum, quas diximuAsi
ditati Terrae promissae distributione.
dent,4 Regularum illarum seu Axiomatum rius cernitur in haereditaria Grae promissae distributione , quae autoribus , ex jussu Numinis . Mose , Eleazare Pontifice Iosua, ac singularum tribuum principibus, facta est. Exclusis ab Apecta tali meditate&NΘrtientia sanctissimi Numinis, curviis qui ex AEgypt exierant& vigesimunx aetatis annum compleuerant praeter Ioseam Calebum, de ea re historia est Numeror. X iv,&XUI,& Deuteron. XXXIX, I nouatur in planitie Moabitica capitum recensio, omnium scilicet Masculorum qui eiusdem aetatis. Summa iam erat sexcenties mille praetexmille septingentos aes riginta praetermissa tribu Leuitica cuius locum ita supplebat Iosephi tribus in binas, Manas sis& Ephraim, diuisa, ut etiam ne illa celegae recte satis duodecim appellarentur. De hisce Numer xxv i. I. Isis
distiatur terra in haereditatem rem in m Lxta -- merum Nominum Maiori augebis haereditatem suam Minori munorem dabis 3ortionem. Vnieuique dabitur baere aestata iuxta Ninneruo suum. Forte tume, detur terra Ofecundum nomina tribuum 'patrum suorum id est. n. mera dare uatem aeripient. Sortis Iudieio tui.
- bise ita illius inter mustos. panos Distributio
109쪽
postmodum facta est eis qui recensiti sunt . nm sne iuxta cognationes suas, quod idem est heic quod1θ-cundum nomina tribuum patrumsuorum. Videlis Iosuρ λ Iu& sequentia Minores qui vigetimum non compid uera Hisnnum, quando ipsa recens fiebat, participes distributionis hujus non omnino suisse aiunt, tametsi eandem ab tigissent aetatem ante distributionem factam, cuius generis multos fuisse palam est. Sed minoribus illis postea, uti, majorum haeredibus, possessiones pro cognation tin su rum ii se obueniebant. Qusdipsum dicendum de foeminis quibus in Recensione issa pars non rat. Neque Zelophchadi filiae, ut recensionis illiit pars aliqua , sed ob induta rideiuncti patris personam, successere de quibus usust se...Distributio xeroaut Tribuum erat seu Corporum haereditatum duodecim , quibus singulae tribus ditabantur, aut singularum portionum quae tribuum singularum assignarentur familijs ac capitibus. De prioris generis distributione, eiusce formula, & sortibus cum Oraculo Vrimm Thu mim in eadem adhibitis, praeter ea quae a Mose, o- sua enarrantur, compluria habes in Iosepho Archaeolog Ccap. i. Gemara Babylonia ad tit Baba Baiisa, cap. VIlI, 1 ol. 122. Qin Magistris ad Numeror xxv l. ad Io- suam , ut Christianorum commentarios praetermittam in quibus potissimum consulas, ad Iosuam, Nicolaum Serrarium, Ioannem Drusum ad dissiciliora loca Numeror. cap. O viil. In portionibus autem tribbum assignandis, ratio habebatur non solum perlonarum numeri, sed Qto
corum feracitatis, praeter aestimationem eam Pae tantum .
modo mensura dignosci poteu. Vnde pauciora jugeri pro ratione capitum in agro Hierosolymitano solo uberrimo, veluti Beniaminiticae tribui , quam Vbi minus sera erata tellus
110쪽
Cap. XLV. Ad Lege Ebraeorum . 79
te is Passignabantur, de qua re vide loco citato Iosephum
factam a presio magis quam a mensura. Et peculiaris erat de Finibus Tribuum regundis adeoque de jure illo quo sua cuique tribui haereditas, decisione finali, addicenda erat, cognitio amplissimi Senatus siue Consessus Magni LX ι virorum, idque in prima Telluris distributione , quod a Rabbi Elea Zare animaduertitur ad illud Missis tit.Sobe rin
Magno DXXJ-virorum Locns est in Gemara Babylonia ad dictum tit sol. 6. a. ad vero, in libris de illo Consessii, fusus explicamus. Quod ad personarum seu Capitum uniuscuiusque tribus numerum, atque distribritionem eis iactam attinet Cum ex diuino praecepto uniuersis il- .lis 6o1 3 , in Numer. XV recensitis , distribuenda esset tellus iuxtin numerum nominum eorum , ita tamen ut secundum nomina tribuum patrum suorum. hqreditatem cernerent,i praeterea in er mulios ct paucos diui- sio fieret, maiori numero jugeretur haeredita si minuere. tu minori, haec ha interpretantur magistri, ut singulis cujusque tribus capitibus ex iam dicto numero Cratione itidem seracitatis terras ac sterilitatis habita aequales portionesummo, post tribuumipsarum portionum Ognati odines, distribuerentur, aes in capita successum suisset, seu secundum numerum nominum suorum dein vexo statim .unaquaeque familia ad parentes qui ex gypto exiere, sed decreto diuino sublati sunt, retro spiceret '& ad eorum nomina, acta in vivis fuissent', haereditatem seu possessionem suam sursum ferret, atque ita dein referret deorsum,