장음표시 사용
51쪽
AESOPUS ET RUSTICUS' superitus hariolo velocior Vulgo esse fertur; caussa sed non dicitur:
Us. I. veloetor. Pithoeus et Rigaltius emendant Nerneior,
Irauito Gro nov. v. Not. Sehess. Sed soloeior o,t in Ias. Pith. et ita Editici prineeps. Deinde non tam quod verum dixerit, sed quod statim flagitia pagiorum deprehenderit Aesopus, ha-xiolis pracsertur, ut aeuto vidit Burri antius. Heinsius sagacior,ntit sollertior, e coniectura non neeessaria, quemadmodum fuse Probat Burm. Aesopus enim siniim ea iis am intelligebat; sed angax, sollers potest post Iongam inquisitionem inuenire. Ceis tertim promythium abest in IIS. Per. Vt semper. Vs. a. MS. Pith. Vulgo eaussa fartur, sed non dieitur. Va-xia hie conjieit Ueinsius. J IIane sabulam veritum,
ne quis ad monachos traheret, interpo Iasse Lancellotum m is Naelium S. Cyrum, qui edi-ὰ erit Latino . Gallic Oct. Staintuit Burmatinus ad h. I. post Heum annum. Sed viri docti Robertum Pretiosa eum Lancel. Ioto miseuisso videntur. Vide quae notantur in Notit. litter.
d. Ediit. Phaedri ad ann. I734.
ieetando et iudicando esse di.
eitur hariolo. i. e. rerum eatis
sag eelerius reperit. Cf. locus Theoetiii Id. XXI. 32. sq. Rurmanno notatus, quem I a expressit Cic. Div. II. 5. bene qui coniiciet, vatem hune poni. hebo optimum. υsia pertius uuis tua locutionis usum probat Burmanti. E Iul. Caes. D. C. 'I. milites usu periti ne si perioribus pugnis Mereitaιi, et Col. I. R. R. 14. QMod Attilitis a initi
stine agricolis majora eum aractoritate suadebat, Peritus usu. Pruusntes etiam peritos et usu
doetos eo niungit Liv. L. XLIV. sa. Addo Cie. Osi. I. qa. et
Lamb. nos. in Animadν. ad Iul. Caes. p. 25. quem Burm. eitat. hnriolo. Harioli erant prodigiorum et somniorum in. terpretes. Ita Iustin. I. q. eon.
52쪽
Notescet quae nunc primum Iabella mea. Uahenti cuidam pecora pepererunt oues Agnos humano capite. Monstro Exterritus, 5 Ad consulendos currit moerens hariolos.
Vs. q. mbenti. Dentlejus edidit alenti, recte notatus a
Va. 5. exterritus. Gudius toniiciebat territus, merito indigis nante Bur anno. es. intra Not. Va. 6. eomaulendos. lus. Per. ad eonstillandos..ulti hiariol . Vid. ad va. 6. et quaa de hariolis notat Dispcinistin. Rustieos autem et pastores ad oraeulum vel hariolos sta. iim recurrisse, ubi quid naseexetur extra ordinem, doeet ex emplum apud Val. Max. VII. III. I. quod Burma unus asseri. v. Vs. 5. 6. velocior se. ingenio. Vaurpatur haee vox eum de velocitate eo oris , tum daeeleritato animi, cogitationum
et, ut hoc loco. ingenii. si et pud Ovid. Met. VIII. AM. est, .igor ingenii veloeis, et Cie. I.
Tusc. I9. nihil est animo velo. eius. Velocitas sagncitatis tribuitur Anaximeni a Val. Max. VII. III. ext. q. Sed Plin. H. N. L. VII. C. I a. habet veloelia
eas eogitationum animique ceIeritas. Martiat. VI. M. velox in. genio. et Gud. et Burm. caussn,
unde natum sit prouerbium,aeil. in Aesopo quaerenda est, qui ad adspectum monstruosi
partus e vestigici eaus m Teia
periebat in sagitiis pastorum. Va. d. habenti, possidenti,
arenti, ut L. IV. F. V. Io. sq. eoll. L. V. F. IV. 9. et ProI. III. ax. Multa alia exempla adduxit Burmannus, quae Probetit lautus verbi usum. Ita Plin. L. XVI. a. de Chauciat non peetidem his hahere, non laete ali ut finitimis eontigit. Vs. 5. exterrirtis. Egicacius est , quam simplex territus, quod doeet Ioena Ouid. Met. 437. monstris exterrita eonjux, territus est Athramas , in quo poeta maiorem dat seminae terrorem, quam viro. Vid. Burm. qui praeter latine loeum etiam memorat οὐid. I. Amor. III. si . et Met. I. 658. Va. 6. constilendos. Propria
et sollenniter. v. Brisson. in Form. L. I. P. m. 125. memo xant Interpretes Curi. VII. I. n. s. hariolos et untes eonstiti dosierat. Iustin. L. XI. 7. Proinfertis ad consulendos nuguros. v. ad Vs. I. currit. Eleganter notat sollicitudinem et studium. ε
53쪽
Uber tertius. Hic portinere ad domini respondet caput,
Et auertendum victima periculum. Ille autem affirmat, coniugem esse adulteram,
Et insitivos significari liberos: Io
Va. 7. respondet. Ms. Pith. respondit. v. Gud. Vs. 8. Perori. atiertendum esse viet a perietiliam. Va. Io. MS. Per. et illegitimos significat libros. alani eriri. Harius minus eleganter substituit indieari, quae vox hae in ea Proprie usurpari non solet. Vide Not. Rurmamii, et quae do verbo signi ura nolantis ad Vs. T. pertinere. Propria et elegant ex de iis, quae signirigeant. Exempla congesserunt Sehess. et Burm. Lav. XXV. 16. Aruspices ad imperatorem id pertinere prodigitim praemonuerunt.
Vido etiam Val. Max. L. I. C. 6. Suet. Vesp. C. II. sn. Liu. XXVI. M. et quas notantur ad L. I. F. XXX. Q. Satt-Ier. dies deuter atis dei mrrn Leben. e tit. Vid. ad L. I. F. XIV. 35. et I. XXX. II. Dixit alitem ad eapui domini
pertinere , quia praecesserat, agnos humano capise. Vs. 8. auertendum perietiliam. Saeriseio piaeulari Deos ex orandos, ut Periculum auertanti most Vs. II. expiara: Va. 6. procurara, quorum verborum nota et varietatem et proprietatem. Non pavea de hiseo verbia, nec non de ritu, prodigia, somnia, fulmen expiandi docta disputauit ni iterilius. victima. Vero est simile, Dieti.
eari volo. Vid. Sealiger ad Cataia Ieci. P. 233. coli. Not. Sehess. m. 9. IO. De eiusmodi prodigii interpretatione eL Ioeua Cic. Div. L. I. C. m. a Grois
noulo notatus. Si ptiolla rinta hieeps esset, seditionὰm in populo fors, eorruptelum et adtilis tepium domi. insitiuos, h. 1. adulterinos, spurios, commoda translatione ab insitione arbo-xum. Hor. Epod. II. I9. Alias etiam adoptiuos liberos recto dixeris insititios. v. Ritteratius. Seneea Controv. II. 9. post med. insitiuus heres, i. e. herixes per adoptionem laetus. Si-
54쪽
s 3 ' Phaedri Fabularum Aesoρtarum Sed e lari posse maiori hostia. Quid inulta 8 variis dissident sententiis,
Hominisque curam Cura majore aggravant. Aesopus ibi stans, naris emunctae Son X,
Vs. II. MS. Per. expiars posse maiore h. V . x3. Hominisque. nstiti eius edidit hominique. Sed homi. nis est in libris seriptis. Deinde etsi in eiusmodi dativi, o tquaedam elegantia, a vulgari usu Temotior, Non tamen ubi quo talia in trudetida esse statuit Buxmanti. Vid. mox ad F. VII. 16.
majoro agrauiant. Perottus e majora nugent. Perperam.
Vs. 4. II Adsoptis ibi strins. N S. Pith. habet sigi arrina; II insius cum Rittet illusio legi vult ibi astans; ventirius, quem
mili modo Cio. pro sext. C. 47. Quintium . qui se Gracchi sit.
im mentitus erat, Gracchum vocat insititium, teste Sehes fero etat Burmanniis laudat ovid. XIII. Met. 3 i. sqq. signiUPari.
Propria in prodigiis, portentis
et ominibus vox, quae eleganter h. l. adhibetur a Phaedro Vs. q. dixit periinere. Magnam exemplorum copiam, quae line pertinent, coacci uauit Burnaan. nua , quem vide. Vs. II. exyiari. Vid. adus. 8. majoii hostia. Accipiendum Tespectu aetatis, Dori saris reae corporis. Denotatur orate mouis bidens, quae opponitu Tlactenti. Liv. L. XXII. I. u eretum, υι ea prodigia partim m oribus hostiis, partim lactentibus procurarentur. Hue facit Ioeus Festir maximnm hostiam ouili preoris appellabant , non n1 amplitudine corporis, sed chnnimo pineidiors: et Cie. I egg. II. au. illud non mutandum est, quibtis hostiis immolandum eui uti e deo , cui majoribus, etii lactentibus, etii maribus, etias minis, ubi laetentes et natijores hostia o Opponuntur. Passim
Liuius prodigia maioribus ho aliis seribit esse procurata, ut L. XXXII. I. XXXIX. x2. XL. z. ALV. a. alibi. vid. etiam Geli. N. A. L. Iv. 6.
II. F. IV. 23. Us. II. Ex tricerto et solli elio dimittunt multo ineerito. rem et sollicitiorem, ex intem pretatione Bitteratiusti. Satilex.rim Manno i ira seiri Aou
V . 14. tans. Hoc verbum non tam corporis statum, quam
55쪽
Natura nunquam Verba cui potuit dare: 15
seqotantis T sana don. et Philipp. edidit: Aesopus ni tum n. e. s. de qtia Iectione Iegant, quorum interest, Notas Durmarini. IUS Perotii hos versus ita exhibet: A/sopus ibi stans ricirrara inelaia Naturam neqtinguam verba euiquam daro. Hi ne quia vulgata Iecito Burmamao non sensum commodum habere videis batur, ig quidem legendum putabati Aesopus ibi stans, narisque
emunctae senex, Seians, naturam Derba nequaquΛm drire. Vid.
Var. Leci. e Cod. Peroi t. exeerptas. Simili modo emen dauit Satia doni Gnarus naturam verba nequnquam dare. At vero eum in iee ione vulgata omnia plana sitit; et το seiensaeque ac το gnarur a manu Phaedri reeedant longius, non niselle quidquam mutandum arbitror.
sopus . Durmarino significare sopum Tertim naturalium musis videtur, qui sitiro pro esse cδpi, fas optime calluisse et in rebus
doete probat e Serv. ad Virgil. Daturalibus non potuisse deei- Aen. I. 646. ut omittam alia. pi. Reete igitur viil docti SEd qtiid erat his opus, cum Gudius , sches ex. GTOnov. simplieiter haec verba verri Taselluch. hune versum interis possitiit Aesop d. r eben Misy pretati sunt: natura non potuit
atand. naris emunctas senex. externa specie doci pero Aeso-
Poetiee et elegant ex dictum et pum, i. e. numquam induca expreῆ sum ex Hor. I. Sat. IV. potuit ad credendum, mom8. Translatio dedueta a canibus attram aut prodigium esse, venatoriis , de iis, qui rem quod naturalem caussam habe-po. sunt subodorari, i. e. qui rei, quamula latentem et mi-autit judicio tam acri tamque ninio obuiam. Sed cl. Lange, exatio, ut Tem occultam inda. malo negatis. Interpretes haec gare et intelligere possint. intellexisse, To eui explicat, Bene et . Langer der eina fine ex euius sententiar nach desaen Naso hnite. Martiat. L. I. Ep. II Diri tine dia Nattiν nie lugen42. non etiiqtie datum est, habere Lonnie. At eum plerumque lonastim. Contraxium est, naris euiloni υerba dare addi soleat obesas homo , i. e. stupidus dativus elisa, eui aliquis verba
apud Hor. Epod. XII. 5. Vid. dat, quod Lexi ea docent: haec Eraimi Adag. Chu. VIII. M. interpretatio vix est admittenet ad PioI. II. 8. item Sehesseri da. Etsi enim Ter. Phorm. 1 v. et Gronouit Notas. V. I. dixit, ego eurabo no quid
56쪽
4o Phaedri Fabularum Aeso irarum Liber tertius. Si procuraro vis Ostentum, RuStice, VXores, inquit, da tuis pastoribus.
Derborum duit et tamen dat iuuanobis subintelligendus ex OTalionis eontextu. Vid. Langit Pro leg g. ad Pliaedr. p. 25. Vs. 16. procurare. Expiare, auertere. Cf. Brou khusius ad Tibull. I. v. a 3. et supra ad Vs. 3. Do Procul alio ne prodigio- Tum v. Guther. de iure Pontis. L. I. C. ut . At de monstrosis
hujusmodi partubus Murenge νtim de prodigiis C. XVI. eoII.
Plutarchus tribuit Thaleii ita a Conuiuio VII. Sap. sT. II. Opp.
Plutarch. p. 149. Edit. Frcr. 16uo. s.) Burmann. Non atrio fructu comparabis Plutarchum eum hac Phaedri sabula. IIae tabula, quae tintid AL Lia ingenuae Latinitatis speciminaeontinet, Phaedriam hariolos puto ridere. Sed Philippias po Q. tam eenset destringere immane quoddam libidinia monstrum.
57쪽
SΙΜ II CAPUT.Ρendere ad lanium quidam
'. h. quidam vidit. Heinsius et Benilei. quidam νι vidit. Us. I. Pendera. Proprie de Tebus Venalibus. Suet. Claud. 9.venalis p*endit sub edieto praefectorum, ad quem Iocum V. Ernesti. ad , apud. Cic. Att. X. 4. Curio fuit ad ma sane diu. Ter. Heaut. III. III. 43.
Et sie frequenter Caesar et Coismici. Vid. Brou klius. ad Prop. II. XXV. 53. Tursellin. P. m. 6ο. simium. Facillime hic Ioeus expediri potest , si cogites, istum simium pependisse apud
peeudes, quae ibi venales ex ponebantur. Sic olim eepit Frein1 hemius. Et si enim o priscis scriptoribus nondum
disse simias; tamen, eum hoc loco simius inter reliquas merinee atque opsonia pependisse et homo quidam quaesiuisse a Ianio dieatur, quidnam σayeret e non inepto statueris , praeter alios antiqui et reeentioris aeui populos, quoa memorant Ber g uδ, Forster et Sprengel. in Iibro, qui inseriptus est: uber die tie er en, P. II. P. H3. etiam Romanos Carnem simia. rum fortasse habuisse in deliis elis. Videant tamen viri docti, an sanatus iste noti intelligi possit vivus, pendens in cauea venalis , non tamquam opso nium, ut Putabat nugator ille, quaerens , quidnam saperet δsed tamquam alia merκ. Veis teres enim delectatos suisse aiis mi is, et inter alias bestias do. mesticas aluisse , docere possit
Ioeus Plauti Mil. GI. II. II. 7. 3. ad quem locum cs. viros doetos in Edit. Lips. 176o. 8. mai. Iam vero blandus illo apud Theophrastum C. VI.
περι α ρε ειας εImiam domi alere, et satyrum emere dicitur
δεινος, και τι ρου κτησασθαι, ad quem locum V. Casaubonus, qui simias satyros cum aimiis I ιτυ ξοις easdem esse statuit. Quare autem ex omni simiarum
genere isti homines potissimum alerent Satyros, apparet ex Ioco Solini C. XXX. sub sin. Sunt
58쪽
4 et Phnedri Eabularum Aeso inrum
Inter reliquitas merces atque opsonia: Quaesiuit, quidnam saporctg Tum Lanius iocans: Quale, inquit, caput est, talis Praestatur Sapor.
' s. c. reliqItias. Faber acribi vult νellieuns; IIεIiis itis, peli. eras . quod receperunt Walch. LIlIem. Brot. Dipontini; sed v. ad L. I. F. XXXI. 13. Va. 3. quidnam. Rittera hus. quinam; aed V. Notas.
et quos Poeant Satyros. Deiec duro iam grata, g sticulatis moistinus inquietae. IIuc quoquor serendus locus Cie. de Div. L. I. C. 34. ubi rex Molosso. Tum simiam in deliciis habuis νε dicitis r. Neque etiam apud Romanos descit se , qui deama- Tent simias, istas vero bestias publice venales esse propositas; ex hoc Phaedri loco sit probabile. Certe haec magis pla-Cebunt, quam eum Desbillonio intellige eo simium, vel eonis striettim loris, ut aliquid malefacti pendens lueret; vel ecatena sua pendulum , vi se oblectaret: A quo non dissentit ci. Tangs, qui simitim Ob-Ieelamen ii caussa sic enimio leni) pedibus ae suspendissestigit. Frustra; cum Phaedrus
dicat, simium intor reliquas merces pependisse, et rea vena.
Iea proprie pendere dicantur. Vs. a 3. reliqAtias. Noe Ioeo quadrisyllabum est, ut L. I. XXXI. 13 et L. IV. XXIV. xa. es. Wasius in Senar. P. I 36. ops ia. Opsonium est, quie- quid eum pane comeditur. H. I. intelligo earnes. CL supplenda et Emetia. ad h. 1. praeis fixa T. II. otiiunam sv ret, quomodo. Latinitatem huius Ioeuti otiis probat Bionaannus e Martiat. X l. m. Di p. Senec. Ep. LXXVII. quid anpiat ostreum, quid mullus, optime nosti ; et Nat. Quaest. III. I 3. Piseem, qui, Ot funi, saperet Otum mare: IIo in ius vero laudat Catonem de n. n. qui de vinoriintim ponito sub ilio, postridiernans gustato, /i id stipiat, quod in dolio esι, non dia abit. Et
ita alibi. Vs. 4. Captit. Nonnulli Ia.
terpretes intelligunt ea piat sibinii , hoc sensu et vi deformea i eaput simit, ita et sapor est pessimus. Nam aequentia
Ua. 6. 7. indicant, ex saeia hie iudiea se Ianium. Sie in.tellexit locum et . Tasellii eh.
eum Phaedrus dicat . verbia Ianii contineri ioeum tum lanius iocans), is quidem Des-hiltonio recte videtur consistere in ambiguitate votum caput et sapor, ita vi Vna quaeque vox
59쪽
Bidicule magis hoc dictum, quam vere, aestimo. 5
Vs. s. In Mss. Pith. et Rem . verborum ordo inuersus erat rridieulε hoe diatum nangis quam zere as/ιimo. Sed emendatius edidit Pithoeus: Huietiti mnis hoc dictum , quiam vere cestimo. contra Betuleius, dubitans de 'Latinitate verbi aestimo, haesensum duplieem habeat. Id hulam, sed historiam esse, veri ergo quod dicit lanitis, simul non absimile videtur Burmatino. respicit hominem, etijus quale Alii Interpretes explieant hiatio est eaput, talis credendus est Ioeum aliter. Vid. Exeura. IV. sapor, sitis ingenium, sapien- coli. Supplend. et Emendand. tia. Sed quo turpiore eapitis ad h. l. yrnestatur. Scillem nosorma praeditus erat, qui de verbum Venditoris, quo pro sapore simit interrogabat , eo mittit Terra esse talem, at quo is agis ridietile responsum sue- sic venit Tam ad emtorem, qua iit. Tale qis id iam oli in vide. Iem dicit. Schesser. Ita anima bat Bummantius, coni ieiens, ho- lium Venditor ea uero debebat, minem, qui interrogabat, soT- ea sana Praestari. Vid. Brisson. lassa facio suisse deformi. Vo- Form. L. VI. P. m. quo. Non
tem autem sapor sapientiam, malo veTtas, gerDEhran.
ing. nium significare posse, pa- Vs. 5. oesi ιmO. Male eensettet ex loeci Cic. Or. post redit. Dentleius , hoc verbum hae C. 6. qui Desbillonio debetur, significatione inferioris esse ae ubi de Gabinior sine sensu, Iatis. Nam Praeter ea, quanaine snpore, elinguem, tiardum Municer. Praef. ad Hygin. Et dici ei. Similem Iocutionem Post Gronov. Burmantius ad
habε, in Cie. Brtit. C. 46. in Quinetit. I. O. L. V. C. io. orquo Oeeurrit sapor vernaculus, ad h. l. Bd vindicandam Lait i. e. venustas, elegantia verna- nitatem vocis attulerunt, alii eula. Hiseo adde, quae Obseris scriptore et ipse Phaedrii, L. vat Censor erudi ius in Censura IV. F. XVII. 35. hoe morbum Phaedii Pauseriani uall. A. pro judicare Usurparunt. Ita L. R. anti. I 8o5)r iam it ei. Sallirit. Cat. 3. Atheniensium fonem aliti lichen uniiberses Ebaren gestae, δieuti ego aestumo, satia votis piei Hird der sapor eines amplae magniscaeque hero. Id seselilaeli teten Schwein s mit ibid. C. 51. ne Gestumarent, aut dem sapor ei ne a diam meri Sela. perdita rePublica opus ori. ven be3m Plaut. Mil. II. VI. Caes. III. B. G. D. eum irixo3. sqq. vergi telion. Celerum Aquiιaniam pertienisset , quaa Romae hoc aecidisse, nec lais Pars ex torιia Paris Galila. oit
60쪽
44 Phaedri Fabularum Aeso irarum tiber tertius.
Quando et sormosos saepe inueni pessimos, Et turpi facie multos cognoui optimos.
lignis sione, edidit i ridieule hoe dierum maga, quam vere, ex istimo: aed vide Notas ad h. v. Habet etiam Cod. Per. aestimo. Iae. Gronouitia, qui praei uerat Bent leto, et de metro, quod nobis censet nos verius imaginari, quam intelligere, legit, fidiatila diei; m hoe mnge quam vere aestimo, ut Te ni in citerum ison elidatur, ut aliis locis iactum eonstat. Vid. Luxm. et Gionouit Emendati. in Phaedr. P. I so. aestimanda , i. e. pro tertia parte Galliae habenda. Maximo Lute verbo Ioelia est, ubi duo inter se componuntur, et quid praeserendum sit . quid poεtponendum iudicamus, vi hoe
Ioeo. Ita teste Burmanno. Vell. Patere. II. 7O. ex sua fortuna
m. Ioas inueni. Vid. ad I. XII. a. Va. I. Ex empio sit vel ipsa Aesopus, quem eorpore detoris mem fuisse aceepimus , sed mire ingeniosum, ut iure opis
limo illud Ouidianum de aedicere potuerit: Si mihi di Leilis jormam natura negauit, Ingenio Iormae damna ruendo mea . Addamus et Epictetum,
euius de se ipso disiicia on ex Gellio notum est L. II. C 18. Ilii tersh. Adde Nep. Agos. VIII. init. turpi. Etiam de Iormaeorporis dicitur, ut h. I. item III. VIII. a. et IV. V. 6. Dare ipsa v. locum Senecae, quem Neveletua memorat