장음표시 사용
61쪽
AESOPUS ET PETULANS.Successus ad perniciem multos deuocat.
Aesopo quidam petulans Iapidem impegerat. Tanto, inquit, melior. Assem deinde illi dedit,
M. I. multos. Renileius altillos, quasi vero tantiam stulti corrumperentur auecessibus, non etiam alii. Burm. 518. Pith. Λd pernieram saepe multos detioeat. Vid. Gud. et Nevelet. S.distud aciepe non sine veri speele Ueinato varia lectio του mulios
Va. 2. Beotiei. more suo et lite voculam intruditi Aesopo τι quidam petulans lapidem impegerat. AIS. Pex. lnpides. R. I. Rehus ex animi aenistentia sueeedentibus , sit, ut hoc ipsum mullis asserat exivitium, dura ad aliud hujusmodi laetum inflammantur. detiscat, pellicit, dueit. Eodem modocte. Cat. I. 5. Itialiam ad exi.
ad L. I. XX. a. eoll. L. IV.F. XIII. 3. Noe Promγthium compara eum Epimyth. L. II. IlI. r. Cl. Satiter. GelingonDhret manehen of rum Unter-I . I. petulans. Eodem sensu dixit L. I. II. xo. petulans tur ba. - impegerat. Hae significatione veterea dixerunt insige e, in ieero. Uine refert Celis latina Cur. Post. p. 245. et Antib. p. 1 9. ad Latinitatem eadentem. Sed tamen hoe sensu
Coelius apud Cie. ad Div. VIII. Ep. 8. quid si filius metis δε-
stem mihi impingera totis p et Plaut. Baeeh. IV. VII. I. impinge pugnum, si multu emit. Vs. 3. tanto melior, debet subinthlligi es. Vid. Vatiasεordis Vi et usu quorumdam verisborum p. 6O. et qtiae notantur ad Petron. C. LXlX. Senec. de Tranq. An. C. AU. laudemus toties dignum Iauditus, et dieamus r tanto fortior, tanto DILeioν l Durni. De hae sormula probantia alterius dietum, aritticium, apud veterea in primis comit a frequenti, suse disseis xunt frmantque exemplis Faber, Sehester. Dispontin. Ter. IIeatit. III. II. 37. tanto hereIe melior I
62쪽
46 Phaedri Fabulariam Aeso iarum Sic prosecutus: Plus non habeo mehercule, Sed unde accipere possis, monstrabo tibi. 5Venit ecce diuos et potens; huic similiter Impinge lapidem, et dignum accipies praemium. Persuasus ille iacit, quod monitus suit; Sed spes sesellit impudentem audaciam:
Contrarium est, tanto Nequior.
Vid. Ter. Adelph. IV. I. I a. ibi quo Donatum et Gronov. Ohs. L. II. C. 23. P. 4 . sq. Saliter. Dbravos inquit, Aeso-Pus. Assem. Rationem titii iam timi antiquissimi aenei dat
hia. Plene dixit Cic. Verr. II.
C. n9. Ista iratus homin in veris his vehementioribus prosequitur. Id. Tusc. II. 25. quem De vidis-a i honori ieisque uertis prose-
etitus esset. - meheretile. Foris
istita iurantis elliptica, Pro, ita me Imretiti ititia. Erat proprie genus iiiiisiurandi virile, non seminetam. Gell. XI. 6.
Vid. L. I. F. XXV. . In primis insta III. XvII. 3. Onde, quo. Vs. 6. diues et potens. Male hie Sehessexus potentem explicat, qui potest melius, atque ego, dare. Ita posset ea pi L. I. F. A XIV. ibi potens inopi Op-PODitur; sod eum hie a diuit odistinguatur, potens est, g Tatia et auctoritate in urbe valens: quod ostendit exitus sabulae, nam eruet alligi eurauit. Ita dites et potentes distinguit etiam Tor. Adelph. III. Iv. 56. sq. Val. Max. VII. II. ext. 12. diuites ol pria potentes non alli. gnri videmus. Diirmanti. CLV. L. ad L. V. v. 4. Vs. 7. dignum. Ambiguedietum. Geri hordia uirsi uenLohn. d. n du verdiensi , em-Vtingeri. -- accipies Praemium. es. L. IV. XVII. 5O. Vs. 8. Cl. Satiter. Er g nubritinu i t wns ihm g rathen wraria. Vs. 9. impudentem nudactnm, impii dentem audacem. Idio. tiamo Phaedro sollemni, quem saepe vidimus. Ter. II aut . II. III. a. O hominis impudentem
63쪽
Comprensus namque poenas PerSoluit cruce. IO
Vs. Io. Comprensus. sic ediderunt, pro eomprehen stis, Ursin. Mattiar. Benilei. Desbillon. Biponi. et placet schesi ero et TEse hue, io. Comprehensus, at xelineatur, in pronuntiando iribus a3ilabis et erendum est. persoluta cruee. MS. Per. solui seeleris. Vs. IO. eruee. Non mirum gellorum, rustium edi. Ioeum videri debet, petulantem eruet intelligant. Constat enim, ho- esse susi xtim, eum sermo sit mines, maxime seruos, non de potente, qui laesus ruerat. Taro leuiora ob delicta, eruci Frustra igitur sunt, qui de alia esse auctixos. quacunque eastigatione ut sta
64쪽
ΜUSCA ET MULA.JMIusea in temone sedit, et mulam in Crepans: Quam tarda es 8 inquit, non vis citius progredi δVide, ne dolone collum compungam tibi.
a. a. tarda es. Beniletu, cui paret Cuning hamus, tarde D. Cui lectioni fauet Romuli qtitim tarda ambulas p IIanete tamen eooieeturam merito repudiant Varius et Burmannus, ut minima necessariam. Non ineTepat enim mulam, quod nunc modo large incederet, aed quod natura sua tarda esset. non via. I US. Pith. ea non Dis: IIeinsius more ano auspicatu T non quis, lauis
datis Plaut. Trueul. II. III. 5. Edit. Diponi. Et iectio Tecepta multo est emeacior. Vid. Not. Vs. 3. sic legunt omnes fere alii ante Burmanni Mitionem maiorem eum nouo Commentario, e MSS. Pith. Rem. Et Edit. Vet. ita ut ultima vexbi siue eorripiatur. sie volebat Gudius. Quod etsi laetum aliquando non negat Burmannua I Phaedriaetate tamen minus receptum censet fuisse. Itaque hujus in Va. a. mulam. Mularum vatim suisse quondam in vehiculis creberrimum, Sehesserus amplius Ostendit in erudito opere de Re vellieulari. Va. u. Quam Iarda es. Daa,ino L. I. XV. '. dixit lentus. v. V. L. ad h. v. non iis pSollemne in increpationibus. Vid. ad L. I. F. XXIX. 6. Eannst du niehι gasehia indor gehny senee. Ep. XLVII. vis
tu cogitare, imum, quem servitium tuum vocas, ex iisdem ιε-
mininus ortum Z Plin. L. IX. Ep. 17. vis tu remittera ratiquid ex rugis 2 et schen. de Ra Veli. P. 223. Vs. 3. dolone. Ita eIeganter appellat gloriosa musca aculeum auum. Est autem dolon sagellum, intra euius virgam latet pugio, interprete Seruio ad Virg. Aen. VII. 664. aut secuti. dum Varronem ingena contus eum ferro breuisaimo. Vid.
etiam Isidoti Orig. L. XVIII. C. s. qui appellat dolones vaginas ligneas, inter qrias latet rugio, sub baculi specie.
65쪽
Phaedri Fabularum Aesoρitiriam Liber tertius.
Respondit illa: Verbis non moueor tuis; Sed istum timeo, sella qui prima sedens 5
commodi euitandi eatissa ordinem verborum sie mutauit: Viri dolone ne collum pungam tibi, composito verbo compungam simis plex succedere iubens. Nam pungo, ait, habere Romuliam, et illud na propter ultimam syllabam του Aolone excidisse et postea transpositam ni se . Praeter alios Burtiistino obseeuti sunt si pontini. At De, billonius eum Lallem ant. et Brotier. inhaeret vulgato. vltimam enim in Di te syllabam pariter corripuere Terent. Adelph. IV. II. I i. et Persius I. Io3. Quibus ego a cedo et praestat enim, si haeo non plaeeant. poetam oscitantiae arguere . quam duram Burmanni emendationem admittere. Benti. Vide ne dolono hoe eolium eomytingam tibi, ut musea hoeditens aeuieum esserat. dolone. IIS. Pith. dolose; Perott. dolosa. Vs. 4. verbis , i. e. minis
Vs. 5. sella prima sedens. Luculenter patet, agi de aCamno aurigae. Non Taro aurigae
sedebant in ipso temone, virg. Aen. XII. 46 9. Stat. L. I. Silv. 43. 3q. vel etiam juxta vehi.
eula ambulabant, maxinae Vr bana, mulierum usibus seruientia atque ad splendorona iacta,
v. Liv. I. C. 48. ubi in historia Tulliae rastilisse μnuidus atque inhibuisse frena is, qui jumenta agebat, dieittit; de quo pIuribus egit Sehesser. de Re Vehic.
p. 227. At vero aurigae et muliones interdum etiam sedisse videntur in vehieulis , illis maxime, quibus utebantur in Isineribus, vel vehiculis militaribus. Sedebant autem inacamno , vel sella . temoni proxima, quae huic immineret, vel ineum beret. Ad quam rem probandam non lubet eum seliassero prouocare ad montis mentum antiquum, quod exstat Veronae in area S. Proculi, exhibens imaginem vehieuli et aurigae, aedentis in sella, proxima temoni, altera manu habenas , altera flagellum tenenistis, addita inscriptiona: Viria. ritis Z os imus Libertus Fae Ciar. Propositum est istud monimentiam ab Onu. pli ilio Patiuinio in Antiquiti. VeTon. p 376. coli. p. x 8 nremoti a Schessero , etsi minusaeeurale, in opere de Re Veh. L. I. p. 226. Nam quo istud
monimenti im , at omnia rita expendantur, elixistianae videatur esse originis, Teserendum
ad saeculum P. C. N. IV. aut V. Sed videamus, an non Ioea quaedam e petis eis aeripioribus
66쪽
5o Phaedri Fabularum AesoPiarum Iugum flagello temperat lento meum,
V1. 6. De Varietata Lectionis eo ni. Exeuxs. V. asseri possint. quae a tabiliendas
aententiae nostrae in semiant.
Huc reserendus loeus Curiit L. IV. C. 15. Auriga Darii, qui
ante ipsum sedens eqvios regebat, hasta transfxtis est et ex quo
eo si ei potest , in milii Mibuavehietilia interdum aedisse ni Tlaam , et sedisse prima sellia ante militem, seu pugnatovem, qui sedebat aeeunda. Aecedit Ioelia Sueton. Vesp. v I quem Seliesserus laudat; mulionem. in itinera quodam, suspientias adealceandas mulas desiluisse, ut od/unii litigatoνi spatium moramque Priaeberet, interrogauit cet. Sed probabile est, desi-Iuisse , qui nntea sedebat, non in ipso temone, sed scamno,
temoni vicino. Quibus si ad. jungatur locus Phaedri, in quo
eapere Iieet, rea nihil dubita tionia hahere videtur. Sella autem aurigae in loeo Phaedii
dieitur , prima , respectu numeri, eum vehicula plures n. hererat, quibus facere iiinora consueuerant et tale enim h. l. Intelligendum e t. es. Schesiam l. e. p. 225. Pro sella prima Properi ius L. IV. VIII. ai.
dixit p=imum temonem , fieri heris r Ipsa sedens primo temone
pependit, Ausa per impuros Irena mouere loeos, de Cynthia, quae,
ut eon spieiendam se omnibus praeberet, ipsa aurigae scamno insidet, prona in temone Pen dens , et Verbere mannos iner
Puris,.quod npposite viii doeti eo serunt eum hoc Phaedri loco Vid. Burmannus see. et Vialis pius ad loe. Properi. cit. item Index verborum in Mit. F. G.
pariliti p. 469. vhi laudacit viri doeti huno Phaedri loeum.
Bocie autem Sehesserua obseris rat, primum temonem in i eo
Propertii non ex se pToprie ψntelligendum, et ob id aurigameonstituendum in temone; immo vero primam eius notat
partem, ubi solla, in qua Cynthia pependisso dieitur, erate illela. Natii primus temo diei. tur, ut primopibus labris, i. e. prima parte labrorum apud P:aut. Trin. IV. II. Q. et Cie. Coel. II. Ita Cato R. n. do.
sureulum primorem praeaeuito, i. e. surculi pii mam partem.
Et sie auepius alibi. Quibus omnibus si verisimile, perperam negari a Marchesello iti Dis p. de Collectione Vei. POELI ut in. Pisaurensi, supra m morata in Not. Litteri de Phae. dro, sellae, ara rigarum usibus destinatas, in vehiculis ueteiarum ruisso essietas. Nam quod dicit vir doctus, loca prisco-Tum scriptorum, a Sches exo in
67쪽
Liber tertiuS. 51 Et ora frenis continet spumantibus.
Vs. 7. ora. In aliis Editionibus, ut NeveI. Ursin. Sehes Leonti. Deshilton. est lora I sed ora e coniectura rescripsit PDε- sellius, probantibus Gudio et Graev. Vid. Burmanni . Syll. Epp. T. IV. p. 62. coli. GraeV. Lectis IIe iod. C. I9. p. 94. Quam eonjecturam deinde confirmauit Cod. Per. et merito pla- libro do R. Vehie. hane in rem Prolata, vi sua probandi destiis tui, id quidem non potest affirmari de omnibus, quemadmodum docent paullo ante
Obseruata. Sed sae, scamna in usum aurigarum lacta Veteribus fuisse ignota; sae etiam hane fabulam esse interpola.
hoe Phaedri loco recta potesteolligi , tabulas , quae sub Phaedri nomine hodie circum
seruntur, recentiori, non priscae aetatis aciiptore esse ComP
Vs. 6. 7. Iugum meum, i. e. mo, quae adjuncta currui gero iugum, temperat , Tegit , εe
excitat sagello lento, nexibili,
quando vult, me ire citius; et
ora Irenis eontinet, coercet, Te-
primit, quando lentius. Quo ut probo sciam, ubi tricanis dum , i. e. lento incedendum, et ubi euriendum sit Vs. 9 ).sie interpretor hunc locum,
qui vexavit interpretes , eum ora frenis temperentur, non jugum. Aliter tamen sentit ei. Txsehuevius, seribensi ,,Phast.
d tua idem duplici ratione expressit, iugum et lora; Iempeiarat se eontinet ἰ sagello et fanis. Ita omnino composite in. hibitum eursum describit. ainis
gulisque partibus xegiminia illustrat. Sunt autem praecipuasiti vehendo curru iugi partes,
quo temperato ipae cursus temisperatuT. Sed ut omittam, reetitia in hoc loco legi ora, quam lora, Phaedrua, succinctae breuitalia aludiosus, vix unam eamdemque rem in eodem nexu duplici ratione expressisse Cenissendus est. Deinde aurigae non tempexare iugum , seu excitare
soletit iumenta Bagallo, quando eursus inhibendus est . imo
vero ora continent lienis. Verissus denique P manifesto ad va. 6 et 7. xeserendus est: ne
posse temperari. Ex quo in. telligitur, vox lenio vix capi posse pro tardo, hoc sensur der, ire cher mich ienkt, hesehit mi j tri langsam Eu gehen. Sieeepit et . Lange Protegg. ad Phaedr. p. XXV. probante cenisaare doeio in A. L. Z ann. 3799. Partie. Mo. p. 5- iugum metim. Cum iugum moderamine non
68쪽
5α Phaedri Eabularum Aeso iarum Quapropter ausex friuolam insolentiam:
euit viris dostris. Gladio tamen vulgatum lora, quod suge tu tur, non displicet: sed Iora continoro, Pro tenero, ut explicat Schesserus, nullo exemplo dici , recte putat Bur annua. egeat et neque etiam vox jugum
pro mulabus iuga is capi positi ἔ quia tunc duae deberent 1ingit haec vox synecdochice accipienda . pro, me quae gero iugum: ad iuncium pro stibieeto. Eodem ntido Val. Mari. IV. IV. 5. boum justum recora dixit,pro, duos hones Tegere subiugatos. Ita intellexere, praeter alios, I. F. Gronov. Not. ad
Phaedriam . Oudendo itia in liliae. Oba. Vol. VII. p. 32o.el. Selii inch. Clav. P. I. p. ma. Simili modo L. III. XIII. 8. religio mea, pro, ego jurata
adjecium indicio est , iugum pro multibus iugalis dici non posse, et hic agi de uno iugo
et mula. V. Burmann. Quare iugum male vertunt das Ge. vann, quae vox de duobus solet usurpari. Itigum sagello
Insolentioris huius Ioelationis exemplum apud alios desideta tur: sed Phaedro singularia sua puto Telinquenda. lento. Eodem modo lentae hnhenas Ovid. g. A. I. 5. et XV. Met suo. lenia frena I. A. A. 47a. dicuntur, quia erant ex toro, ut et sagella, vel si ex alia materia essent, aeque lenia, non rigida fuisse exedendum est, ut tentas itura dixit Plaut. Asin. III. II M. Burrn. Vid. eliam quos
laudat Di,poni in . ora conrine cogi cet, quoties nimirum vult,
ut eam tardius. cf. Ovid. Met. V. 643. spumantibus , spuma mea ex Iabore oppletis. Notaeolorem Epitheii, quo frequenter utuntur poetae. Vid. Virg. Aen. IV. 335. et Grae v. Leet.
Vs. 8.' Atior, omitte. Plaut Truc. IV. IV. 8. Δυ er nugas. Plaut. Pers. V. II. I9. jurgium auferas hino. Plura dabunt Betiit ei. ad Ter. Adelph. V. VIII. 14. Sehess. et Burm. ad h. l. friuolam. Hoete ex plieat Sehess vanam, cui nisi Iaa
69쪽
Νamque, ubi tricandum, et Ubi currendum sit, scio. Hac derideri fabula merito potest, IO
Qui sine virtute vanas exercet minas.
Va. 0 eri andum. Vid. Exeura. VI. Vs. II. xirture. Taubra in anus in Not. margin. ad Edit. Bittexshusii, qu .i ira debeo immanitati cl. Dasdorf, legere mallet viribus. Sed fortasse nil mutandum. Vs. 9. trienndum. Trieari est, moras facere, tergiversari apud Cieeronem Ara. XV. 13. At hoe loeo, si ieelio vera, cessare, lardo et otiose ire. Fxemplum tamen insolentiolis
huius signis eationis vix reperias alibi. Quare ista loeulio eum aliis multis inter singuis laria Phaedii reserenda. Fide
Benilhii Glossae veterest triis cosus, oessator, λαττῶν, Glois. Isidor. acinari, tricari,in yartio morari. v. Piasch. et Exe. VI. ad h. v. ubi currenis
dum sit seio. Laudat Betillei. Tex. Adelph. IV. II. 5 . aero ibi sit, obriam hodie numquam monstrnho. Igem vix doetus quoque notat, mulam ignorare Commodum tempus, quod me litis mulio seiat. Respondet Burmatinus: in fabulis sensus hominum datur animalibus, quia sunt imagines hominum et quorum exemplo poφia docet
homines, quid faciendum, quid rugiendum. Sed potest etiam alio modo Te ponderi . de quo
Compara Anonymi Nevelet. F. XXXIII. Romuli L. II. F. XVII. eoll. Romulo Nil. p. 134. Mehariae Fabulam, die Mileti tind dὰν Stiar p. M. Fontania L. I II. F. 9. Camerarii
Fab. Crabro et multi. P. In. Ioa.
70쪽
uam dulcis sit libertas, breuiter proloquar.
Cani perpasto macie consectus Lupus Forte Occurrit: salutantes dein inuicein
) Al. Irupus ad Canem. Vs. a. duleis. Quia virg. dixit Tel. III. 8a. dtitie satishtimor, Benit i. edidit dialea , indignante Burmanno , eum et Anonynina Nilantii habeat, quia dtileis est libertas, et Romulus. docet subsequans Dbtila , qtinis dia cis et joctinta liberras est. G. 3. Recepi Ioetionem vulgatam, quae ferri potest, sed
quae ratio caussa varie mutata
Vf. a. per asto, praopingui. Locutio rari T. Vet. Gloss. pa-atus , ς, λιπαρ)υς. Vid. Gud. mnete eonfectus. Confici proprie est arenae verbum, quod de gladiatore, multis utilis Neribus eo fesso, dicitur; deinde etiam de aetate, morbis, fame, inopia attritis, ut h. I. L. II. F. VIII. 2 . eodem sensu dixit,houos eorruptor. Vid. Hartia an . qui laudat Donat. ad Ter. Eun.
Vs. 5. salutantes inuicem. Debet ita intelligi. eanis salutat, et inuicem lupus Te saluistat , ea enim vis vocia in uiaem. vel in sciemr v. mox F. VIII. lnestiria inuicem, et ad Petron. II. Ouid. IV. Met. 72. Nec opus est addere se, eum Cenis fuit a Critiei . IIi vero quidlios salutare et aaltiliantes ponamur absolute, ut Mart. IV. B. Ovid. V. Met. 295. et apposito Cie. II. de Or. III. qtii
eum inter se - amicissime conis
an Ititassent. Nam illud inter se idem est, quod intiicem et elegantius quoque, et ex usu Laatinitatis melioris et antiquioris. Quis vero loquatur, satis intelligitur ex interrogatione, incie sie nites Z quae non conuenit perpasto eani, sed macie consecto lupo. Fruatur ergo breuitate sua Phaedrus , quam studio eaptauit, Iieet multos osse derit. Durninnn. Male iungunt Benilei. Bipontini, alii it inuleam restiterunt, uterinque soli. simul.