장음표시 사용
461쪽
4so ut XII. .im sui desensionem aggressDrem detinet ,' repellit, donio ejicit, si alia via non suppetit qui ignoran3 ct e Clericum, percutit . 5to. Privilegium Canonis amittunt C Ieriaci in confugio viventes, si habitum, & TOnGuram non deserant; vel in Maloribus degentes qu4 dimisso habitu.
. & Tonsura' saecularibus negotiis se immiscent, Si tertio ab Episcopo moniti se emendare contemPSerint: c. Contingit, de sent. 'Κxcnm. mutini- g. 863. Immunitas clericorum personalis, quoad exem- .. ,, pilonem Oneribus tutelae, cura telae, operarunt personalium , & teloniorum personalium, in quantum haec ris ster eorum Vocationi, officiis & congruae sustentationi officiunt , est juris Divini'. Quippe iure Divino praedicatiosivingelii, & cultus Divinus a Clericis ad hoc specialiter deputatis impediri non potest; nam Deus jam olim. in Veteri Testamento ministros suos ab exuctionibus ideo liberos esse voluit, Exod. oo. v. II. Num. I. τ ὰ 4 in Quae leges, in quantum sunt morales etiam in ' o, vo Testamento obligant . Ergo immunitas Clericorum
quoad han est juris Divini. Deinde qui servit Altari, jure Divino pistest vivere de Altari. Ergo per dicta
onera Clerico Altari servietiti congrua suStentatio sub
fm viti. g. 869. Immunitas realis bonorum Eccsesiast scorum , nitor quarenus ad necessariam, & congruam sustentationen, rq y V. ministrorum Ecclesiae spectant, est juris Divini, uti ex
dictis patet g. 868. adeoque oneribus realibus & mixtis a Magistratibus laicis gravari nolI possunt 7 4
.es quo- quae ipSis rebus imponuntur, sine. respectu ad personas Αφε δ' possidentes , v. g. fundis, agris, domibus , & vocantur tributa, seu contributiones ordinariae, vulgo Strust o divariae , & υariae exactiones, quo reseruntur Accisis quae imponuntur rebus usu consum petibilibus vendendis v. g. vino, carnibus &s. & indebita, tributa, s renosus qu ndo ultra accisas pecuniarias de potulentis ceris tu quantitas, v. g. 6. mensurae de singuIis urnis, pem denda est Principi. Onera mixta, seu actiones mixtae sunt, quae exigunt personalem laborem simul & sum' plus, V. g. ire ad bellum propriis expensis: vel impo nuntur subditis cum respectu ad eorum bona , '& an- . nuos redditus, adeoque personis immediate, mediate vero bonis imponuntur, uti coIIectae oe contributiones
extraordinariae: quo etiam 'spectunt praestationstrariorum, nempe Vectigalia , aut soIutiones propter permissum transitum υariarum mercium, quae exiguntur
de bonis per terram I & Portar oria , seu expensκ pr
462쪽
Do Virtutibus Cardinalibus. 4st
pter permissam introductionem mercium in alisnum' Territorium , qua de banis per aquas importatis, vel exportatis , am advectis exiguntur. EMOL 2. Certum quidem est, . bona Ecc Iesiastica ad Ecclesiae, & ministrorum ejus conservationem superflua ; item bona Clericorum patrimonialia ab oninibus ex aditonibus esse liberata: c. Non mintis , de Immun. Eoolo & c. A resus, de Immun. EccI. Sed non pauci Theologi docent , hanc Immunitatem quoad bona . illa superflua & patrimonialia Clericorum esse tantum iuris humani, prosectam immediate. ex Chri Mianorum Imperatorum, & Regum privilegiis, quae exemptionum privilegia a Summis Pontificibus , aliisque Ecclesiae Praesatis non tantum acceptata, Sed etiam propriis sanctionibus confirmata sunt. Nam olim a tributis communibus haec bona exempta non erant, uti patet ex S. Imbrosio relato, can. T. Cau. D. q. I. Si tristitum peris Imperator, non uegamus . . Agri. Ecclesiae soreunt Iriserarum is
Tempore: Iustiniani Imperatoris necdum Ecclesiae a tributis immunes erant, uti patet ex μυ. Clodoveus Rex Galliae Ecc Iesiae agris Immunitatem indulsit. Ludovicus Pius a. bi 6. mansum unum Ecclesiae, quantum per annirin par boum arare potuit, hoc est, bona Ecclesiae dotalia Immunitate donavit, quae Immunitas nota tantum Ecclesiis Parochialibus, sed & Cathedralibus &Monasteriis competebat: imo Imperatores in Capitularibus eam ad omnes flandos Ecclesiae extenderunt, licet terrae de novo Ecclesiae acquisitan ea non gauderent ,, Si ante acquisitionem illam non obtinuissent. Denique Fridericus II. Autho Irem nulla, co de Episc. oe Cier. eamdem Immunitatem concessit. Saeculo IImo Immu nitas ab exactionibus ad bona Clericorum etiam patrimonialia extendi coepit, tum in citata Authentica, tum ex decretis Concilii Lateran. sub Innocenti O III.& alterius sub Leone X. &c. & in c. Quanquam , decens.. in 6. hodie tamen haec Immunitas in variis locis maxime in Gallia non obtinet, adeoque non est juris Divins . . ' .
- g. 8 o. Immunitati Ecclesiasticae tam persona ii, quam reali, quatenus non est juris Divini, Summus Pontifex, per speciale privilegium ob justam causam Principi sarculari datum, ex aliqua parte derogare potest . SoloI. Fonnulli Publicistae recentiores volunt, Immunitatem Ecclesiasticam , maxime eam, quae est juris humani, sine concessione Papae a Principibus saecularibus abrogari posse. Verum haec Sententia non placet.
r. Quia Immunitate hac privari non possunt, nisi subditi : sed post concessa haec exemptionis privilegia ' ab
463쪽
ipsis Prineipibus saecularibus, & a Papa & Ecclesia acceptata , Personae EccleSiasticae non . amplius subditae Eunt saeculari potestati: ergo non possunt hac Immunitate saltem sine consensu Papae privari . a. Privilegium Immunitatis Personis Ecclesiasticis concessum est ad' eonvenientem statum & gubernationem Ecclesiae: ergo sine consensu supremi illius Rectoris a Principibus lateis abrogari non potest, qui non possunt licite revocare praedecessorum suorum indulta in bonum commune concessa . Non obstat I. quod bona Ecclesiastica sint
pars territorii, & possessio eorum sit jus politicum . Resp. Sunt pata territorii, sed Speciali exemptione gaudens, & jus eorum ad serum Ecclesiasticum ex ipsorum Ρrincipum privilegio translatum suit . II. Bona Ecclesiastica recipiunt commodum protectionis publicae
Regiae: ergo etiam Onus exactionum sentire debent. Rese. Sentire possent, nisi ad bonum commune Ecclesiae illis relaxatum fuisset. III. Ex emptio haec a praedecessoribus Regibus laeti, est in praejudicium eorum successorum , & damnum reipublicae: ergo eos non stringit. Rem. Praejudicium, & damnum hoc nullum est; nam per consensum Papae expetitum, & ex justa causa coneessum facile tollitur. Porro quid Principes saeculares circa exactiones a bonis Ecclesiasticorum possint, ex eorum privilegiis innotescet: in casu necessitatis cum consensu Papae. Clericorum adjutorium certe non deerit. Vide Inst. I. E. tom. I. g. 58o. s seqq. Ivit Ar g. 8 I. Immunitas Ecclesiastica localis consistit tumia e-σr reverentia locis sacris exhibenda, per hoc, quod actus profani in illis exereeri non possint; tum in Iura Asν- Ii, quod est privilegium , quo malefactoribus ad Ecclesias , loca sacra, & religiosa confugientibus securitas praestatur, ne inde vi extrahi possint, praesertim ad pae.. nam in vita, & membris irrogandam.
g. 8 2. Jus Asyli non est juris Divini, uti patet, tum
is,is,. ex silentio S. Scripturae N. L. in qua nullum resuscitatae Legis Μosaicae de Asylis, Deut. I9. υ. 5. vestigium apparet: tum ex Traditione trium primorum famulorum, in quibus de hoc jure nulla mentio occurrit. Igitur est Juris humani legibus tum civilibus, tum canonicis constitutum. Ρrimus, qui hoc jus statuit, fuit Constantinus Μ. juxta Baronium ad an . & postea Theodosius Μ. I. I. c. Theodos. de his, qui confugiunt se. & postquam ab Arcadio Imperatore suasu Eutropii abrogatum esset, idem Arcadius allaborante S. Chrysostomo illud restituit:. & Honorius, Theodosius II. I. I. e. de his sc. ac denique Carolus Μ. c. Reum, II. q. 4. confirmavit. Haec Imperatorum privi
464쪽
. De Virtutibus Cardinalibus . Iegia Ecclesia recepit, & in m. ltis Conciliis, Aurelia
serunt deinde decreta Summorum Pontificulo Bonifacii V. a. 6i8. Nicolai I. u. 858. Innocentii III. c. Inrer alia, . de Immun. EccI. Gregorii XIV. & Bene
Schos. Jus Asyli non semper eodem modo in usu suit: 'rigo
originem suam multum ex eo traxit, quod Episcopi. 'olim saepius pro delinquentibus apud imperatores intercesserint, judicantes, quod si rei mortis statim ad sup 'plicium raperentur, non possent se ad eam sine peracta debita poenitentia sufficienter praeparare. Quare ad Episcoporum instantiam a poena mortis absoluti, gravem ab eis poenitentiam pro satisfactione acceperunt. Nonia nulli etiam Episcopi ideo reorum patrocinium suscepe- 'runt, ut Vexa processus Summarii & tumultuarii in causis criminalibus olim usitati eVitaretur . Coroll. Praes. imo. Iure Asyli gaudent omnes EccleSiae R. bi auctoritate Episcopi ad celebranda Divina destinatae, νυορυν etiam non benedi , nec consecratae, interdicia, pol- Iutae, dirutae cum spe reaedificationis, aedificari coepti,
ubi Area ab Episcopo designata jure asyli gaudet: quod
etiam spectat ad p rtes Ecclesiae exteriores, Porticus, Parietes, sacristiana, turrim, tectum, cryptas Subterraneas, scalas ad Templum, portam ejuS apprehensam.
Item ad Sacella, & Oratoria publica, Cameteria etiam ab Ecclesia separata , Palatium Episcopi, & juxta Μatthaeuccium, domum Parochi. Item ad omnia aedificia ;domus, vel Conventus religiosi, hortos, stabula , horrea, intra eumdem murum conclusa, hospitalia auctoritate Episcopi cum Sacello ad celebrandum erecta, Tabernaculum , in quo actu SS. Eucharistia servatur, ita ut etiam confugiens ad Sacerdotem eam in platea portam rem capi non possit. 2do. Jure asyli gaudent Omnes baptiza i utriusque sexus, Iudaei, & Pagani, si serio con- Verti velint, suspensi, interdicti, excommunicati, ban. niti, & condemnati ob crimen non exceptum, e carcere sugientes. Stio. Crimina, ob quae jus asyli non conceditur ex Constitutione Gregorii XIV. sunt: publicum latrocinium, viarum grassatio animo spoliandi, viatores effectu subsecuto , depopulatio agrorum, aSSaSSinium, homicidium, vel mutilatio in parte corporis principali,
si fiat in loco jus asyli habente ; homicidium proditorium
ab amico vel inimico sub specie amicitiae. Patratum; .haeresis non tolerata ; crimen laesae Μajestatis . luis deli-
qis Benedictus XIII. in Bulla: Ex quo, sequentia addidit: homicidium praemeditatum, & deliberatum; provocantem ad duellum, & occidentem; mandatum ad Schram Instit. IraeοI. Tom. II. E e
465쪽
homiciduim ; salsificationem litterarum Apostolicaru m ;furtum & salsitatem commissam a ministris Μontis pietatis, publicorum teloniorum, Banci pro deposito Principis, vel privatorum'; conflantes, adulterantes, & tondentes monetas aureas, & argenteas, & fraudis conscios , ac participes; fraudulentam sub nomine curiae in alienas domos ingressionem cum rapina, homicidio seu mutilatione domesticorum , vel extraneorum . Benedictus XIV. in Constit. Detestabilem, privat jure asyli occidentem alterum in duello, etiam extra locum conflictus mortuum; imo etiamsi tantum vulneraverit, confugiens ad asylum. ex decreto Episcopi cum assistentia Personae Ecclesiasticae extrahi , & incarcerari potest, ita tamen , ut si vulneratus tempus a lege statutum supervixerit percussor a jqdice restitui debeat. Desertores etiam militiae jure,syli privatos esse, declaravit S. Congregatio . 4to. Injuste extrahens fugitivum e loco immuni graviter peccat, & una cum mandante ipso facto incurrit Excommunicationem majorem, quae an Papae vel Episcopo reservata sit, adhuc disputatur . 5to. Peccat graviter, qui impedit reum, ne confugiat ad Immunitarem , aut ex hac expellit, nisi sorte in hac se indecenter gereret: coniuga interim ex bonis loci immunis alendus est, licet expensae ab eo repetii possint; illi etiam suaderi potest, ut discedat, si iuga secura praestetur. Judici autem saeculari licet custodiam militarem extra
locum asyli constituere, ad reum egredientem capiendum. Quamdiu vero in asylo est, non potest ad mortem, vel poenam corporalem. condemnari, sed tantum ad mulctam pecuniariam, c. Reum, I7. q. 4. 6to. MO-dus extrahendi reum ex asylo est: i. Praemittitur c O nitio, an reus jure asili gaudeat. 2. Obtenta licentia Episcopi, in praesentia Personae Ecclesiasticae judex saecula-- ris eum extrahat; & si Episcopus nollet dare licentiam extrahendi reum notorium delicti excepti, judex laicus,
minori, tamen, quo fieri potest, tumultu, eum extrahe re posset: imo ouando moraliter credibile est , crimen esse exceptum, delinquens potest, & debet extrahi judi- ci petenti, modo ille se obliget ad. eum Ecclesiae re, stituendum, si postea diluantur m dicia, ex quibus delictum videbatur exceptum. Vide Inst. I. E. tom. 2. g.
g. 8 5. Qui Immunitatem Ecclesiasticam violat, Sacrilegium committit, quod est indisna & irreverens rei sacrae tractatio. Res autem sacra dicitur, quae publica institutione , auctoritate, & ritu ad cultum Dei depu-
auctu- Schol. Sacrilegium aliud est personais, seu indigna
466쪽
De Virtutilus Cardinatilus . 433
personae sacrae tractatio: aliud reale, seu violatio re rum sacrarum , publica auctoritate ad cultum Divinum ordinatarum. Aliud Iocale, seu violatio loci sacri ab Episcopo consecrati, aut ejus auctoritate ad publica Divina officia deputati . ' . g. 8 4. Sacrilegium est per Se peccatum mortale; quia strem. opponitur excellentissimae virtuti morali, scilicet Religio- MIe. ni, habetque graVem repugnantiam cum sanistate rei Sacrae, eique graVem injuriam insert.
CoroII. Prasi. imo. Sacrilegium personale quatuor mo- 3Resondis committitur . I. Inserendo manus violentas in Cleri- vuntur .
cum, vel Religiosam personam g. 86 . . . I. Subjicien με - do Personas Ecclesiasticas judicio saeculari g. 866. . 5. Gravando necessaria Clerici &c. sustentationi tributis , & eum per onera publica ab osticio suo impediendo g. 868. & seq. ). 4. Violando luxuriose Personam, Deo 'per votum caStiratis consecratam g. 657. . dido. Sacrilegium reale committitur : I. Circa Sacramenta , ea invalide, vel indigne in statu peccati mortalis administrando , & suscipiendo. 2. Τangendo illicite, & irreverenter SS. Eucharistiam, quod extra casum neceMitatiS. a laico factum laret peccatum mortale: Vasa vero Sacra , & utensilia a laico vel sub veniali, vel occurrente quacumque necessitate sub nullo' peccato tangi possunt. 3. Indigne tractando res sacras, profanando, ad usus vanos adhibendo. 5tio. Sacrilegium locale committitur, violando loci sacri immunitatem g. 8 2. ): pol luendo Ecclesiam, aut Coemeterium modis in tr. in Euch. recensendis: exercendo in I emplo actionem profanam, quae Vel ex natura sua, vel prohibitione juris sanctitati loci repugnat, uti exercere in Ecclesia judicium saeculare , maxime criminale, negotiationem, mercaturam solemnem, tripudia, clamore , ludos profanos; commessationes &c. 4ro. Ad . rimeta Sacrilegii non requiritur intentio inhonorandi res sacras , sed sufficit deliberata indigna tractatio. Rosaria in Coemeterio & alia ad cultum Divinum Venalia exponere, non est quidem irreve- .rentia ; praestaret tamen Omittere, maxime vero suspectos libellos, & miracula non satis approbata ineptis carminibus & cantu declamari solita, quae non raro in Religionis nostrae contemptum cedunt. g-875. Post Beligionem sequitur jam nunc altera pars Pie potentialis Iustitiae, scilicet Pleias g. 6 5. ; quae est νη 'VirtuS, per quam sanguine conjunctis, patriaeque benevolis ossicium, & debitus cultus tribuitur. g. 876. Pietas potissimum exhibenda est Parentibus a Pieta liberis, vi cujus debent illis amorem, obedientiant, &2 'is' reverentiam, in quibus, si notabiliter deficiant, morta E e a
467쪽
liter peccant. Νam Exod. 2D. υ. I 2. praecipitur: Honora patrem tuum, matrem tuam, . At Sis longaevus super
terram. Obedientiam filiis inculcat S. Paulus ad Eph. 6.
PHIL, Ose sto parentibus vestris in Domino. Item ad . Rom. I. v. 5 O. & 2. iad Tim. 5. U. 2. & sic Il. 3. v. 2. Re verentia praecipitur Eccl. 7. U. 9. In opere oe sermone is in omni statientia honora patrem tuum Et Proυ. So. υ. II. Ocuirem, qMi subsanΠαι patrem . . . effodiant eum corυi de torrout btig. roII. Prast.. Imo. Liberi tenentur Parentes suos arna- .re : interne, bene Volendo illis, externe, Omne malum ,
& injuriam: ab illis.propulsando, benevolentiae signa ostendendo, in necesSitate subveniendo. Unde peccant , si Parentes odio, malevolentia, & indignatione prosequantur : si eis in necessitate spirituali, & corporali non subveniant: si ultimam eorum voluntatem non impleant: si mortem, & grave malum illis optent. udo. Liberi tenentur obedire Parentibus in omnibus honestis, & licitis, ita ut inobediendo per se graviter peccent, . nisi eos levitas materiae, inadvertentia, & juvenilis incuria ,& quia saepe tantum est consilium, a peccato gravi excuset ; dui nodo contemptus Ρarentum aesit, qui, saepissime proles praeceptum tranSgrediatur, virtualiter saltem intervenit. 5tio. Liberi tenentur Hrentibus exhibere reverentiam internam, eos ut Superiores agnoscendo , & reverentialiter timendo & externam in verbis signis, & factis. In quo liberi pro ratione materiae graviter, vel leviter peccant, qui verbis duris & inurbanis contumeliis, & maledictionibus Parentes afficiunt, illis illudunt, eos ad dignitates evecti despiciunt, cognoscere nolunt, negant, erubescunt; ubi graviter peccatur . nisi gravis justaque causa magni damni vitandi subsit , ut debitus amor & revere 'itia in corde solum retinea tur. Item graviter peccant ituri, qui Ρarentes deliberate etiam leviter solum verberant, imo brachium , vel
instrumentum ad verberandum levant: nisi sorte brachium levent ictus declinandi. gratia. Item graviter peccat, qui patrem in judicio sive criminaliter, sive civiliter accusat, Vel testem contra eum agit, excepro crimine haeresis & laesar Μajestatis per conjurationem cor 'tra Principem. Potest tamen filius a patre injuste laesue vel alimentis privatus, absolute officium judicis implorare. Item contra reve sentiam peccatur, non exhibendo Parentibus consueta signa honoris, assurgendo, caput detegendo &c. ubi tamen saepe inadvertentia, secluso pravo aflectu, a mortali excusat.
g. 877. E contra Parentes jure Divino, & naturali tenentur liberos suos amare, & honeste educare. Ita:
468쪽
pr&cipitur Ecel. 7. υ. 25. Filii tibi sunt f erudi illos ,
cώνυa iIIos a ptieritia. Et ad Eph. 6. Et vos, parres , nolite ad iracundiam prcυocare fIios vestros , sed educare eos in disciplina, o correptione Domini . Ra- Iio patet ex ipso instinctu naturae , quo videmuς ipsa bruta amare scelus suos, eisque necessaria ad vitam conquirere Coroll. Pradi. imo. Peccant Ρarentes, si liberos suos odio prosequantur, mala illis imprecentur, & in neces- ς rsitate non succurrant. Ido. Educatio est dnplex : Cor εμε 'poralis, quae 'exigit,' ut Parentes triplicem providentiam liberis ina pendant i. Vitae: ab ipso conceptu sedulam prolium curam gerendo, & omnia vitae nociva ab ita avertendo . u. Victus: Decessaria ad victum, & amictum
Statui convenientem procurando. 5. Status : proles ita educando, ut suo tempore honeste se sustentare possint, Hinc matres peccant graviter, infantes in lecto lateri Suo proxime admoventes, cum praeviso periculo oppressionis eorum in somno. Item patres graviter peccant, , qui uxores praegnantes dure tractant, & percutiunt, cum damno foetus in utero existentis. Item , quando tempore menstrui exercent impuras commixtiones cum evidenti periculo abortus, aut prolis monstruosae, infirmae , fatuae concipiendae. Item peccant Parentes, qui dissipant bona temporalia , quia sunt causa paupertatis prolium, cum multis malis inde emergentibus. Peccant graviter matres, quae proles ante templum, hospitale, vel in platea exponunt, nisi gravissima causa subsit, vel quia non possunt alere, vel sine gravissimo damno famae retinere ; tum quia pietati naturali hoc repugnat, tum quia proli est injuriosum. In gravi vero necessitare tenetur mater in expositione infantis curare, ne trigore pereat, aliove modo damnum salutis corporis, & ani mae incurrat. Item mater tenetur per seipsam ordinariel a flare insantem, & si sine justa causa alteri nutrici
bonae tradat, venialiter peccat mortaliter vero, Si tali tradat , unde notabile damnum proli immineat. otio. Educatio spirirualis requirit. a Parentibus: I. Doctrinam in fide, necessariis ad salutem , moribus, & scientiis , vel per se, vel per bonos instructores. 2. Bonum exemplum , quo Parentes filiis praelucere debent . 5. Correptionem seriam & discretam. Unde graviter peccant Parentes, qui proles in necessariis ad salutem . non instruunt, earum Vitia corriῆere neglibunt, suspecti consortia frequentare sinunt, nimia seVeritate eas corrigunt,
unde eas stupidas reddunt, & variis morbis per totam vitam exponunt: eas vel ad Μatrimonium, vel Sratum Religiosum invitas cogunt. gto. Tutores graViter pecu rum
469쪽
cant, si bona pupilli negligant, . pecuniam ad usus non
necessarioS cum damno concedant , S tenentur ad resti- tutionem. Tutores enim tenentur amare pupillos, &curam eorum in spiritualibus & corporalibus gerere. Pupilli vero tenentur suis Tutoribus exhibere amorem, reverentiam, & Obedientiam ; adeoque in materia gravi non obediendo, graviter peccant. g. 8 8. Tertia pars potentialis Iustitiae est obse antia, quae est virtus, per quam homines aliqua dignitate antecellentes, . maxime Superiores nostros, quodam cultu, & honore proSequimur. t . SMOI. Partes Observantiae sunt: Dialia, quae honorem, & debitam servitutem exhibet dominanti per signa externa, scilicet actiones honorificas, verba honorifica & res exteriores , v. g. oblationes munerum. Et obedientia, quae est Virtus, per quam quis Superioris sui praecepto obtemperat, ex intentione satisfaciendi ejus praecepto : cui opponitur Inobed entia, quae est tranSgres.
sio praecepti ex illius vel praecipientis contemptu. 8 9. Subditi tenentur Praepositis suis spiritualibus
exhibere reverentiam , amorem , obedientiam, & neces- Naria vitae subsidia: Eccl. 7. et . II. In tota anima tua. time Dominum, s Sacerdotes illius sanctifica. Ergo spiritualibus Praepositis subditi debent reverentiam. I. Ad Thess. 5. v. II. Rogamus autem vos, fratres, ut noveritis eos, qui laborant inter Uos, s praesunt υobis in Domino, oe monent υos, ut labratis illos abundanitas in claritate propter opus illorum. Ergo subditi debent amorem. Ad Hebr. I s. υ. II. Obedite praepositis
vestris, 2 subjacete illis. Ergo debent obedientiam. i. Ad Tim. 5. υ. I7. Diguus est operarius qui laborat, in υerbo C doctrina ) mercede stia. Ergo debent subsidium necessarium . . IE contra Praepositi spirituales tenentur filiis suis spiritualibus, I. Exhibere paternum amorem: Ioa'. Io.υ. II. Bonus pastor animam suam dat pro omibus suis.
2. Curam pro Salute animae: I. Pet 5. υ. 5. Pascite, qui in υobis est, gregem Dei. 5. Doctrinam : u. ad Tim. 4,υ. 2. Praedica versum, insta opportune, importune i ar gust , . Obsecra, increpa in omni patientia oe doctrina, 4. Bonum exemplum. I . ad Tim. 4.υ. II. Exemplum esto fidelium in υerbo, in comersatione, in charitare a in faee, in castitate . CorOII. Praes. Imo. Ρraepositi spirituales peccant gra-AEiter negligendo animas in cura,&. administratione Sa- Aramentorum , , omittendo conciones, & Catecheses , scandala praebendo, vel non tollendo. 2do. Superior Re-
aularis tenetur velut pater subditis suis Regularibus pro-
470쪽
Do Virtutibus, cardinalibus. 43'videre de spiritualibus, & corporalibus. Item religiosam
disciplinam sortiter, & suaviter urgere delinguentes paterne monere, & corrigere ; & peccat graviter, si minimos desectus in iis, quos aversatur, graviSSim e puniat, gravissimos vero in iis, quos amat, dissimulet: subditi vero illi debent amorem, reverentiam, & Obedientiam. 5tio. Praeceptores, & Instructores tenentur sollicite promovere prosectum discipulorum suorum inpietate, & litteris I eorum peccata corrigere, & bono exemplo illis praelucere: discipuli vero debent Ρraeceptoribus suis amorem, reverentiam, & obedientiam ; ubi
, tamen non tam facile peccant graViter, . nisi materia , gravior fuerit .. g. 88o. Subditi tenentur Magistratui suo saeculari ex- θὸ a. hibere, I. Amorem. I. Ad Tm. 2. jubet Apostolus, fieri 'εμβ orationes pro Regibus. 2. Reverentiam: I. Petr. I. AH tem honorifcqte. 5. Obedientiam r. nam. ad Tyt. 5. Scri- si seνait Apostolus, Christianos monendos esse, Principibus φ. .s Potestatibus subditos esse, dicto obediro. E contra Μagistratus Saecularis subditis exhibere de- - ber, i. Amorem , & benevolentiam : Iob. 29. Ocutas fui νio Ma- exeo, s pes clauM. I. Administrationem justitiae: Sap. Diligite justipiam, qui iudicatis terram. 5. Impe- .dire damna communia: μου. Io. Rex, qui sedet in so- Iio, dissipat. omne niatam intuitu suo. 4. Scelera Pleis ctere: μου. uo. Dissipat impios rex sapiens, s incurvari super eos fornicem. - ,
CoroII. Praes. Imo. Μagistratus saecularis graviter peccat, per negligentiam, conniventiam, injuriam, oppres sionem innocentum, tolerata publica scandala Item si ariecta subditorum eura, eam ministris vel malis, vel noli, satis capacibus relinquat. Ido. Si advertat, ex impunitate delicti augeri audaciam, turbarique rempublicam . Peccat graviter, Si non puniat reum graviter delinquentem, & fit particeps peccati alienis secus est, si ex ju- ' T . sta causa parcat. 5tio. Subditi peccant graviter, vel leviter pro ratione materiae, si Μagistratui amorem, re- ''verentiam, & obedientiam denegent. . . f. 88i. Famuli, & ancillae tenentur dominis suis. prae- ωι η- . stare, I. Reverentiam: I. ad Tim. 6. υ. I. Ouicumque
arbitrentur : 2. Obedientiam :. ad Eph. 6. v. 5. Semi , mulos. obedite dominis carnalibus cum timore. 5. Fidele obsequium: ad Tit. u. υ. 9. O IO. Hortare semos, dominis suis subditos esse, in omnisus pIacentes, non contradicentes, non fraudantes, sed in omnibus fidem bonam