Institutiones theologiae dogmaticae, scholasticae, et moralis, methodo systematica propositae, auctore P. Dominico Schram benedictino ... Tomo 1. 3..

발행: 1817년

분량: 495페이지

출처: archive.org

분류: 수학

441쪽

Lege nullum adest praeceptum de decima parte solvenoda , sed tantum de sustentatione ministrorum Ecclesiae , sive decima pars sit, sive alia; unde etiam Ecclesia pro varietate temporum aliam, quam decimam partem de . terminare potest, & de facto in nonnullis locis undeci- . mam, in aliis decima intertiam determinayit. Certe pri-i - anis Ecclesiae Saeculis Saevientibus persecutionibus Decimae solutae non suerunt.. Saeculo cto Patres populo ad solvendas Decimas multum hortabantur; nullum Iamen de iis praeceptum aderat. Saeculo 6to in Ecclesia Orientali Episcopi ad solvendas Decimas sub poena Excommunicationis fideles cogebant, L. 5o. Cod. ubi hic mos improbatur, & consuetudo non sorvendi Decimas apud Graecos invaluit, & alia tributa pro Sacerdotum sustentatione instituta suerunt, Μυ. 5. In Ecclesia Latina modo saeculo Ito aliqua obligatio solvendi Decimas imposita suit; & saeculo 6to Synodus Μatisco

nenSis can. 5. Praeceptum hoc clare expressit, & Capitularia Regum Francorum idem expresse Statuerunt .

Saeculo 8vo eamdem obligationem Principes urgebant, nec tamen omnes populi ubique obedierunt. Tandem saeculo Iomo decreta de solvendis Decimis generalia,

a Summis Pontificibus ςdita suerunt, & sub Censuris

Decimarum solutio praecepta suit. 5tio. Ex quibus colligitur . eum etiam contra justi- etiam peccare, qui Decimas defraudat: ita Tridentinum

declarat. Δω 25. c. II. de res. Omnibus, cuiuscumque

gradus ει conditionis sint, ad quos Decimartim sotti rio spectρt, praecipit, ut eas, ad quas de jure tenentur .... integre persOissint; qui vero eas subtralunt iatit impediunt, excommunicentur, nec ab eo crimine , nisi plena restitutione secuta, absoreantur. Ratio est,

quia Decimae sunt justum stipendium Ecclesiae ministris pro sustentatione assignatum. Ergo eas defraudare non solum est contra Religionem, quia Decimae Deo in ministris suis consecratae sunt; sed etiam contra justitiam .sarotini, Schol. Dices I. c. Tua, de deo.&c Tua nouer dici- νυν objς' tur , Decimas Divina constitutione deberi: & Deum prae- ρη cepisse, Decimas sibi solvi in signum universalis dominii. Et cau. I 6. q. I c. uit. dicuntur esse juris Divini Resp. Quoad congruam ministrorum SuStentationem,' non vero quoad quotam; quoad hanc enim ab Ecclesia statutae.sunt ad imitationem legis Divinae olim Judaeis' datae. II. Christus cum Matth. 25. dixisset: Decimatis mentham, anethum ; ubjungit: Oportuit haec fae

. re, oe illa non omittere. Rem. Hoc dictum est eo tempore, quo vigebat lex Μosaica. III. Matth. 5. Christus

jubet, ut justitia nostra plus abundet, quam illa Pha

442쪽

De Virtutisus Cardinalibus. irrisaeorum: sed hi solvebant Decimas: ergo & nos solvere debemus. Rem. Iustitia nostra debet esse major, non in solvendis Decimis, sed in reformandis, affectibus

Coroll. Pras. Imo. Qui Decimas defraudat, contra Religionem, & justitiam peccat, & tenetur ad restitu- Nunturtionem. 2G. Decimae solvi debent secundum locorum με 'consuetudinem, & non satisfaciunt, qui deteriores portiones osterunt; sed sp lvi, sicut bona fide occurrunt, debent . g. 849. Omnes, & soli illi tenentur ad solvendas De- cotis nicimas, qvi praedia, sundos, vel alias res frugiferas ti- teneastulo non spirituali possident, quae Decimae de jure communi solvendae sunt propriis Parochis: c. Cum sint, de iso, Deo. nam Decimae dantur tamquam stipendium pro spi-

rituali cura & ministerio fidelibus exhibito, quod ad Parochos pertinet.

CoroII. Praes. Imo. Judaei, & alii non baptigati; item Raui. Papa, Episcopi & Parochi per se debito personali ad Vμ tur Decimas non obligantur; nam Infideles . a Praepositis - Christianis nil recipiunt, & Papa, Episcopi & Parochi, ipsi sunt Pastor*s: nec Beligiosi ex terris, quas propria.

iodustria modo coluerunt, cum antea eSsent steriles, quae vocantur N aliae Gloss. in o. Commissum, de

Deo. odo. Ad Decimas praestandas ex debito reali orto ex re Decimis obnoxia, antequam ad alterius possessio-nom deveniret, Omnes cujuscumque. Matus, & ordinis,

etiam Papa, Episcopi, & Parochi in aliena Parochia titulo temporali praedia possidentes, & Religiosi, imo &Infideles obligantur, nisi justo titulo eximantur. 5tio. Pauperet, qui deductis Decimis se, & suos alere non possunt, dilationem solutionis Decimarum petere debent,& in extrema necessitate ab omni obligatione liberam. tur. 4to. Parochi super perceptione Decimarum habent fundatam in jure intentionem adversus suemcumque , cui incumbit onus probandi, suod 3us Decimarum alium de habeat. 5to. Decimae praediales solvendae sunt illi Parochiae, ubi praedia sita sunt, quia hoc Onus eSt reale: Decimae mixtae illi Ρarochiae debentur, ubi pecora pa- Scunt, accubant, & dormiunt 6to. Clerici ex redditibus Ecclesiasticis Beneficiorum ad Decimas non obligantur, tum quia Ecclesia vult, ut hi redditus illis sine diminutione proveniant; tum quia novum genuS ex ctionis est, ut Clerici a Clericis Decimas exigant.

g. 85o. Jus Decimarum a personis Ecclesiasticis per Modiae-Permutationem, Transactionem, Compromissum, cum vire 'i. auctoritate Ordinarii acquiri Utest. Immunitas Vero

solvendis Decimis, per Privilegium , Consuetudinem, o im-

443쪽

si di Caput XII.

. Praescriptionem, S Transa monem, vel Remissionem

obtineri potest. Ita patet ex 'titi de deo. CoroII. Praes. imo. Jus Decimarum, Si Sumatur proinprie, prout est fundatum in spirituali offcio, sine. Si monia vendi, vel cum re temporali permutari non potest : si vero spectetur materialiter pro sola utilitate

fructuum percipiendorum, praecisum a spirituali jure, ac titulo, vendi, locari, & personae laicae concedi potest, nisi a S. Canonibus prohibeatur, quia sic est quid temporale . Hinc Papa redditus Decimarum ex justa causa Principibus in remunerationem Beneficiorum, vel cum onere dotandi, & sundandi Ecclesius concedere potest, dummodo Parochis de congrua sustentatione provideatur. Item omnes Beneficiati, & nectores Ecclesiae Episcopis etiam inseriores jus habent, temporales Decima-rum proventus vendendi, vel locandi, dummodo dominium ab Ecclesia non alienetur. udo. Episcopi, & Praelati inferiores proventus Decimarum Ecclesiae suae olim laicis in Feudum perpetuum concedere poterant; quod

tamen prohibitum fuit in Concilio Lateranensi sub Alexandro III. a. i58o. Hinc laicus Decimas post hoc Con. cilium ab Episcopo in F eudum perpetuum conceSSaS restituere debet: si vero eas a tempore immemoriali possideat, in dubio praesumitur, eas ante Concilium hoc

acquisivisse : imo hodie adhuc Episcopi laicis Decimas in

F eudum ad dies vitae concedere possunt; nam Sola con cessio in Feudim perpetuum est prohibita. otio. Jus Decimarum a quibuscumque Clericis, aut Conventu Beligioso contra proprium Parochum praescribi potest, cum titulo spatio 4 o. annorum, sine titulo vero tempore tam longo , ut nulla initii extet hominum memoria : c. Ad σι res , de Praescript . Laici Vero non possunt per praescriptionem acquirere Decimas etiam tempore immemoriali, uti P. Layman colligit ex c. Causam, des Praescript . 'tanti tamen temporis possessio cum bona fide sacit praesumptionem tituli, quae tamen praesumptio cessat, si constet, jus Decimarum sine titulo, id est, legitima Praelati Ecclesiastici concessione, translatum suisse ad laicum. 4no. Immunitas a solvendis Decimis Obtinetur per 'privilegium, c. Tua, de Decim. quo B igiosi eximuntur a Decimis de Novalibus, quae propriis sumptibus, &manibus excolunt, de hortis, & soetibus animalium suo- rum. Item immunitas a solvendis Decimis etiam praedialibus non solum a Clericis, sed etiam . a laicis praescribi potest, cum titulo annis 4o. sine titulo tempore immemoriali. Et in c. Ex. multiplici, de Dec. ac c. Stat tum, de Transact. transactio Super decimis; & o.

Quocirca , de pris. remissio decimarum approbatur

444쪽

De Virturibus Cardinalibus . fli ue

sto. Dantur etiam Decimae mere tui cu bs , seu pso funa iquae sunt genus quoddam tributi, quod olim, domini temporales praediis suorum Subditorum imponere sole- bant. Reliqua ad Canon istas spectant, & videri possunt

in Inst. I. E. rom. 2. t t. IS.

g. . 85i. Quintus actus Religionis elicitus secundarius sὸis sis est dotatio Beneficiorum Ecclesiasticorum. Est autem citin Beneficium Ecclesiasticum Jus perpetuum recipiendi redditus ex bonis Ecclesiae ratione spiritualis ostirib, Ecclesiasticae auctoritate constitutum. . ' emia Sol Ol. Materia de Beneficiis a Canonistis sese pertra- ,υ-dlatur, & videri potest in Inst. I. E. tom. 2. tota rit. I 2. plox 'Quantum ad Theologos spectat, i notandum, primis Ecclesiae saeculis bona Clericorum fuisse communia, dispensatione penes Episcopum relicta. At vero crescente nu-

mero Clericorum, Summi Pontifices jusserunt, haec bona in quatuor portiones dividi, quarum Ima Episcopo, IdalClero, Stia labricae Ecclesiae, 4ta pauperibus assignata

suit: cau. I 2. q. 2. c. Concesso. Beneficium Ecclesiasticum

I. aliud est Seculare, quod Clericis Saecularibus : aliud Regulare, quod Regularibus competit. 2. Beneficium aliud est duplex , quod aliquam eminentiam, jurisdictionem, & administrationem habet, uti Papae, Episcopi. Si habeat praee minentiam cum jurisdictione fori exterioris, dicitur Dignitas , uti omnis Praelatura Saecularis ,& Regularis, & Vicariatus generalis: si habeat praeemionentiam in Ecclesia, & Choro, sine jurisdictione seri exterioris, dicitur Personaturi si habeat administrationem, sine 1 urisdictione fori exterioris, dicitur inscium, quale habet Custos, Thesaurarius, Primicerius. Aliud. est Beneficium simplex, quod nec jurisdictione ira, nec

praee minentiam , nec administrationem habet, uti Cano- nicatus . 5. Aliud Beneficium est curatum, quod curam lanimarum annexam habet: aliud non curatum, quod hanc curam non habet. 4. Beneficium aliud eqt tituIare, quod in titulum perpetuum consertur, & non ad nutum, Sed ex gravi causa tantum est auferibile: aliud est manuale, ouod ad nutum conserentis est austribile.

5. Beneficium aliud est Electisum, quod per electionem aliud est Patronatum, quod per collationem Patroni raliud libere Collatisum, quod per liberam collationem .

g. 852. BeneficiaΕcclesiastica quatuor modis licite acqui- -d; is ri possunt: I. Elemone & confirmatione. 2. Ρostula. equisem. tione & confirmatione. 5. Praesentatione Pahroni prae-Via, cum Subsequente institutione. 4. Libera Collatione. 'Electio test Personae idoneae ad Ecclesiam Vacantem per Eijm. vota Capitularium seu eligentium canonica vocatio. etitu

445쪽

na circa electio.

SehOL varia olim fuit Ecclesiae disciplina circa minῖὼstrorum suorum electiones. Primis temporibus populus tu in Clero ad electionem concurrebat .' praecipuas ramen

partes in electione Episcoeorum se inper habuit Μetropolitanus , & Comprovinciales Episcopi, qui etiam et esum a populo ob criniina rejice se, imo sine populi eleὸlione Episcopum ordinare poterant; unde electio pOpuli nullum jus ad rem tribuebat Episcopo , sed potius

erat postulatio . Sed populo nimium excrescente, & turbas in electionibus movente ue circa Saeculum ramum populus exclusus suit: imo jam antea in nonia ullis Ecclesiis Reges & Rrincipes loco populi postulabant, maxime

cum Imperatores multa Regalia Episcopalibus concesagissent, & Episcopos ta inquam Principes Imperii, &snos Vasallos tractassent, ita ut etiam per baculum , & annulum eos investirent: qua de re, & cupa saepe personae indignae instituerentur, graves discordiae inter Sacerdotium, & Imperium exarserunt, & per Callis turn Papam, & Henricum V. Imperatorem tandem convenatum fuit , ut nonnisi per solum sceptrum ab Imperatore investitura fieret; nou vero per annulum, & baculum , quae sunt signa potestatis spiritualis . Populo igitur excluso, electio penes Clerum mansit; sed hoc etiam ni mium, aucto, & tumultus excitante, jus electionis ad Capitula Cathedralia , seu Canonicos cum suo Episcopo in communi regulariter viventes saeculo I 3tio devolutum

fuit, sicuti jam saeculo i2mo jus eligendi Papam ad Cardinales devenit. Hoc jus assud Capitula Cathedralia permansit 'usque ad tempora Bonifacit VIII. Clementis V. Joannis XXII. Benedicti XII. ubi, hoc jus Papae reseris vatum suit: in Extravo Ad Regimen . Sed huic reservationi opposuit se Natio Germanica, & Gallica don eglandem a. i5i6. Concordata inter Leonem X. & Franaciscum I. Galliae Regem. erecta suerunt, in quibus abro gatis reservationibus nominatio Episcoporum Regi, con firimatio Papae delata fuit . Sed & inter Nicolaum V. Papam, & Fridericum III. Imperatorem Concordata Germaniae inita sunt, vi quorum in Germania Capitulis Cathedralibus, & Μonasteriis &c. competit jus eligendi , reservata Papae confirmatione ιSehol. 2. Forma electionis praescribitur in 7ure Canonico: scilicet, exequiis defuncti Praelati celebratis , die ele Aonis ab Ordinario assignato, celebratur Missa de Spiritu s. sub qua eligentes celebrant, vel communicant,& dicto hymno de Spiritu S. pergunt ad locum electioia nis ; quae ni vel per inspirationem, persona a Deo visibili signo, demonstrata : vel per quasi in irationem si omnes subito sine praevio tractatu in unum conc Iaa

446쪽

m Virtutibus Cardinaltibus .: Vel per Icrutinium, quando vota singulorum per tres scrutatbres Secreto exquiruntur. ,. in scripto no-

tantur, & ille pro electo habetur, in quem major pars eligentium convenit : vel per compromissum quando eligentes sacultatem eligendi in unum , vel, plures tran

serunta .

SelOL 3. Electionem sequitur Confirmatio, quae olim Vis uusque ad saeculum IImum ad Μetropolitanum simul; ἐ-η & Concilium ProvinciaIe pertinuit: saeculo 15tio ad so Ium Metropolitanum saeculo isto ad ripam devoluta est. Praxis confirmationis Romae est . Examinata electio ne & persona electi , & Protocollo una cum voto Nuntii Apostolici Romam misso ad Consistorium Cardinalium, novus processus. Deinde res proponitur in Consistorio Papali, reserente Cardinale, & votum suum . addente, sicque in Imo Consistorio fit tantum Praeco-Hietatio electi: in udo vero Consistorio Cardinalis reserens Papam & Cardinales de qualitatibus promovendi

informat , Vocaturque Praesentatin a qua facta , .Papa votis Cardinalium collectis eum Episcopum pronnntiat dicens: Auctoritate Dei omnipotentis P. & Fe & RS. &BB. Apostolorum Petri & Pauli, ac nostra, Ecclesiam R. providemus N. ipsique illum in Episcopum praeficimus, & Pastorem, curam & administrationem eidem in spiritualibus , & temporalibus committimus. g. 855. Ad esectionem jute Divino non requiritur con- Elesissensus populi, Nam nullibi in S. Scriptura praecipitus /μ' Pi' convocatio populi ad electionem ministrorum Ecclesiae ;siquidem in o ectione S. Μatthiae, & septem Diacono non sperum habetur solum exemplum, nonduero praeceptum . ' Certe S. Matthias a solo Deo electus suit: Ostentae, quem elegeras: & esectio septem Diaconorum ab Ap stolis fideli populo commissa fuit s Considerara ergo, fratres, Uiros ex vobis . Ergo jure Divino populo non

competit. Deinde ex dictis g. 852. Schol. a. ) eonstat, variam .fuISSe Vereris Ecc Iesiae circa electiones discipli- qae, Hectio quippe ad Μetropolitanum, & Comprovinciales Episcopos spectabat, postulatio ad pomalum, vel 'subinde ad Principes; imo Apostoli, & eorum discipuli irrequisto MagistratW Episcopos elegerunt . Certe si jure Divino Hectio ad populum, & Principes pertineret,

tot mutationes subire non . potuisset. Vid. Van-Espen

ntes docent, jus eligendi ministros Ecclesiae ad plebem totam, vel saltem Principes saeculares ρ' spectare. I. Quia hoc 3us jam olim Imperatores, & Reges F rancorum exercuerunt, uti patet in Carolo Μ. dο-

hec Πnuem a Gregurio VII. sub praetextu Simoniae illis i

447쪽

ablatum sust. Resp. Imperatores jus nominandi Episcopos a Papa acceperunt; tota certe historia probat, olim penes Clerum , & populum postulantem jus electionis. suisse. Simoniam autem in collatione Episcopatuum tempore S. Gregorii , VII. intervenisse, Omnes norunt ;unde merito illis Imperatoribus hoc 3us nominandi abla. tum fuit. II. Hadrianus I. jus eligendi Summum Pontificem Carolo Μ. concessit, uti patet ex c. Hadriauus ,

d. 65. quod idem Leo VIII. Othoni Imperatori, ejusque

Successori concessit: d. 65. can. 25. Rem. Hadrianus Carolo Μ. hoc jus nunquam concessit,. cum nec Carolus,

nec ejus filii hoc jure usi. suerint, nullusque antiquuS hujus concessionis meminςrit, excepto Sigeberto, licet. eum Papa ob auxilium contra Desiderium Longobardorum Regem sibi latum Romae honorifice exceperit; adeoque citatus Canon est spurius. Leo VIII. suit intipapa , & Canonem citatum ab eo latum non suisse, Baronius in Annal. solide probat. Coroll. Praes. imo. Illi soli. habent vocem activam , Seu eligere possunt, qui sunt membra Capituli: c. I 6. de Elect. Extraneae tamen personae Ecclesiasticae vel ex privilegio Papae, vel per compromissum unanime Capitularium, vel per jus Patronatas, vel per praescriptionem. C. annorum, etiam sine titulo jusae eligendi acquirere

possunt: laici vero hujus juris, utpote spiritualis, sunt incapaces, & admisso laico electio nulla est, & eum admittentes per 'Iriennium ab ossicio, & Beneficio, &jure eligendi suspenduntur , c. 45. de Elea ex privilegio tamen Papae laico jus eligendi competere potest. Ido. Novitii, laici Conversi in Conventu Sa rdotum, & qui non sunt Subdiaconi ordinarie loquendo, juxta Trident.

Sess. 22. de res. c. 4. excommunicati, suspensi ab ossicio,

interdicti personaliter, denuntiati, & vitandi, Religiosi proprietarii per biennium, eligentes indignum, pro illa

vice, eligere non possunt: tit. de EDH..Itsin absentes

a loco electionis, nisi justa causa subsit, ubi per Procuratorem de Capitulo eligendum, vel apud Regulares

Per litteras, vel per. Procuratorem, sine speciali tamen mandato ad certam personam, quia - apud Regulares sub poena nullitatis vota debent esse secreta, juxta, Trido Sess. 25. de Reg. c. 6. Absentes autem vocari debist, si non sint nimis remoti: c. O. de Elin. & aliquis non Vocatus de contemptu agere, & electionem irritare potest: c. 28. de EDR sim. Capitulares eligere non possunt , si tempus electionis a jure praescriptum elapsum

fuerit, scilicet 5. mensium in Ecclesiis Cathedralibus; &Begularibus ; & 6. mensium in aliis Collegiaris r c. 41.

de Elect. di c. a. de Prae=. ubi jus eligendi ad Episcopum,

448쪽

De Virtatibus CardinaIibus. O

seu Snperiorem confirmantem devolvitur. Currit autem hoc tempus a die scientiae mortis defuncti; & si electio ex justa causa effectum non habuerit, de novo. currereineipit. Vid. Ρ, Engi. in Coll. Iur. Can. & Inst. I. E. .

854. Alter modus acquirendi Beneficia est PostuD- Pas M sio , quando Persona aliquo impedimento laborans, proptera dispensatione opus habens, postulatur a Supe- .riore dispensare Falente. Coroll. Praes. Imo. Postulatio differt ab Electione, quia Resia postulatus non simpliciter, sed sub conditione dispens, Nouνυν vionis obtinendae consentire potest: deinde Electio post ' Imblicatain scrutinium mutari nequit; bene vero Post alio. ado. In Electione suilicit, ut major pars capituli in eleellam consentiat: Postulatio vero, si concurrat, cum Electione, dum aliqui posnulant, alii eligunt, requirit duas tertias postulantium : c. 4o. de Elin. si vero omnes postulent, major pars Suffcit. Vid. Insi. I. E.

- f. 855. Tertius modus acquirendi ' Beneficia est per uariis

Praesentationem Patroni. Est autem Patronatus Jus no- ' πώ us'

minandi, Leu praesentandi aliquem instituendum ad Be- σμεε t neficium Ecclesiasticum. . Schιι. I. No inhn Patroni, prout hodie sumitur, multis saeculis ignotum. fuit; non tamen res hoc nomine si- υμ 'gnificata. Vetelles nomine Fundatoris utebantur, cui, eadem jura, quae hodie Patronis, competebant, & eorum nomina saeculo bio Ecelestis inscribebantur ; unde dicebatur, v. g. Basilica Constantiniana. Deinde certum est, quod jam tempore Iustiniani Imperatoris ius praeis tandi administratores, Praesectos, & Presbyteros Monasteriorum, & Xenodochiorum ad Fundatores laicos spectaverit, Leg. 46. de SS. Ecel. quod ipsum ad eorum etiam haeredes transiit, quibus etiam Fundatoribus jus petendi alimenta ex fundatione fuit, si quando ad egestatem redacti suissent. Ρraeterea Fundatores eorumque haeredes loca a se fundata defendere poterant , unde nomen AAoeati, Patroni & Defensoris sortiebantur ; lucet praeter illos alii etiam defensores potentiores constituerentur. Nulla autem olim inter Ius Patronatus Ecclesiasticum , & Laicum differentia fuit ; sed modo saeculo 'no in Synodo VIII. aliquod distinctionis vestigium

deprehenditur. Jus Patronatus Laicum ortum est ex Oratoriis, & Sacellis, suae Nobiles circa suos landos, vel in suis aedibus extruebant, ne ad Ρarochialem Ec-' clesiam longius ire cogerentur: his pro Sacris faciendiscum consensu Episeopi certos Presbyteros praeficiebant; quae Oratoria tandem in Beneficia simplicia, . vel etiam

449쪽

si 8 '. Caput are. Parochias mutata suerunt; quin & subinde pro perso vendo Ossicio Divino Μonasteria, vel Ecclesias Colla-giatas addiderunt, & jus praesentandi apud illos Nobiles

. otiοι,. . SchOL 2. Jus Patronatus aliud eat hereditarium, quod ptex Z transit ad haeredes etiam extraneos ; aliud est famili

re , quod transit in solam familiam Fundatoris . a. Aliud

est actisum, quo quis potest praesentare ; aliud passia Dum, quo, aliquis ex certa familia, praesentari debet, 5. Aliud est reale, quod certo loco, seu praedio.&c. aliud personale, quod certae personae adhaeret. 4 Aliud est Ecclesiasticum, quod competit personat Ecclesiastiacae , ratione dignitatis, Ecclesiae aut Beneficii Ecclesiasticii aliud est Laicale, quod alicui Laico, vel clerico competit V ratione proprii patrimonii, vel successionis paternae, aut alterius tituli saecularis : aliud est mixtum k quod tartim nomine Ecclesiae ad Clericum, partini ex alio titulo ad eum spectat. ; v. g. si aliqua Ecclesia sun-

, . . davit aliam, quam deinde Laicus dotauit. . Neratin Coroll. Pras./ Imo. Ius Patronatus acquiritur ex iun

one, dando solum standum; aedificatione , Suis sum- 'εμ ' ptibus Ecclesiam etiam collapsam extruendo. c. Quo niam. de juri Patri dotatione , Ecclesiae redditus suffi-

A cientes assignando praescriptione contra Ecclesiam pa- tronatam' 4o. annorum contra liberym tempore imme- .moriali, ,& ex privilegio a Papa conceSSo: c. 2. Dere,.. EccI. non alim. in 6ί 2G. Ius Patronatus trans t in haeredes Secundum stirpes: Orm. a. de jur. Parr. Item in alium transfertur Donatione a arg. c. Nullus , de iuris

Patr. ubi tamen requiritur consensus Episcopi se si laicus donet laico; non vero si loco Ecclesiastico vel Com-

patrono I c. an. eod. Permutatione, arg. c. Nemini, Isi.

g. 7 jubh iterum requiritur . consensus Episcopi , si fiat in laicum ; secus, si in Ecclesiam. VendYtione universitatis, v. g. Si totum 'castrum habens Ius Patronatus vendatur; quod tamen ideo carius, vendi non potest: c. de iure eod. Stio. Ius Patronatus landaroribus, aedificatoribus, & dotatoribus Ecclesiarum debetur ex justiria. -Ejus capaces sunt non solum Clerici , sed etiam. laici masculi , & sheminae: c. Cum autem, eod. Sed cum hoc discrimine, quod Patronus Ecclesiasticus a cie notitiae sex, laicus vero quatuor tantum', ic. unis de jura, Patr. λ 6. mixtum vero jus etiam Sex menses ad prae' sentandum habeat. Deinde si Patronus.. Ecclesiasticus - idoneum praesentavit, variare nequit, y bene vero laicus Saltein aceumulative, ut Episcopus unum seligat:)c. Pastoralis ... Item Patronus Ecclesiasticus indignum, praesentaqs ea .vice jure suo privatur, non Vero laicus: argis

450쪽

cum υοs,. de olf. jud. 4to. Patrono matuor iura competunt: jus praesentandi: honor praecipuus in sessionibus, & processionibus: alimenta in casu inopiae ab Ecclesia recipieirdi. denique Ecclesiam defendere, ejusque curam gerere debet Vide In se. D E. tom 2. g. gutioe seps f. 856. Quartus modus acquirendi. Beneficia est per c II. Collationem, quae 'vel ad Papam, vel Episcopum, Salios, Collatores spectare potest. Vide Insi I. E. tom. 2.

g. 85 . Electores, Patroni , & Collatores Beneficiorum stis;

maxime curatorum tenentur in conscientia ad praeseren- ctiam Ne

dum inter dignos digniores ; nam hoc exigit lavor Ec- qcles , & animarum , quibus in quantum' fieri potest,

consulendum es r. Unde propositio 47. . docens, Fridentinum per digniores excludere rantum indignos, non vero digdos, ab Innocentio XI.ῆ damnata es roCorbiI. Praes. Imo. Ut quis sit idoneus ad Beneficium Resis

Ecclesiasticum Simplex, requiritur l. AEtas ι4. annorum 1 vuntur pro dignitate & personatu nom. curato 22. pro Benefi- - με flo. curato 25. pro Episcopatu goo Innorum. I. Toru

legitimus. 5. Status Clericalis, adeoque saltem primal onsura . 4. Ca libatus, nisi quis sorte consentiente conjuge perpetuam castitatem voverit, nec bigamus sit . . 5. Absentia censurae, & irregularitatis. 6. Probitas morum, & debita scientia. . Intentio Status Clericalis. & catentia alterius Beneficii incompatibilis. stri. Precat mortaliter, qui Beneficium indigno conseri, & si ex de- fectus alicujus requisiti'. invalida , sit provisio , provisus etiam ante sententiam judicis peneficium resignare de- 'het, nisi dispensationem , & tituli re validat ionem obtineat : invalide tamen provisus e qui per tres anno B nencium bona fide possedit, postea In conscientia tutus erit. 5tio. Beneficium conferre digno, praetermisso digniore, peccatum est, maxime in Beneficio cutato, licet collatio oo bonum pacis subsistat e major vero dignitas non praecise ex majori doctrina, S probitate, sed utilitate desumenda. est, quia attendenda est relate ad bo- . num commune Vide Ins . I. E. pom. q. g. 5 II g. 858. Obligationes Beneficiatorum sunt f rmo. Habitus, ouis, e l opsurra Clericalis gestatio i dido Recitatio Horarum 'Eanonicarum , de quibus inserius de Sacpam. Orrinis agemus Besidentia, quae in Beneficiis curatis est eam de Jure Divino, Ecclessustico, civili & naturali. Esse de 'ure Divino. patet ex Tridentino ues,rL. 25. cap. r.

SEARCH

MENU NAVIGATION