장음표시 사용
431쪽
i Cout XIL , , Aia δε- i Schol. Quaeritur, an voto Paupertatis repugnet, sipd i um Religiosus habeat peculium , seu depositum a voluntate ,-- Superioris dependens, & ad nutum revocabile . Amr-HE. a mat Ρ. Concma et Sed cora traria Sententia negativa est
probabilior. i. Quia Religiosus nullum habet in illud
dominium, asservatur plerumque in loco communi, proprietas est penes Monasterium, usus ejus as voluntate Superioris. dependet ad ejus nutum est revoca- . . bilis, est ad bonum Communitatis, consulitur per illud indigentiae Religiosorum a Μonasterio alias suble-' . vandae ad solos honestos usus permittitur. Ergo Voto Pauperitatis non repugnat . Certe I ridentinum ,
. quando Sδis. 25. e. u. Statuit: Nemini licere sona tamquam propria, aut etiam uomius CouUentus possidere vel tenere; ssd statim - ea Superiori . tra utur , Con-υentuiqMe incomorentur; Solum loquitur de usu irrevocabiliter concesso, & solum confirmat . jus antiquum,
secundum quod solum erat prohibitum peculium ex levi causa concessum vel indisterenter, δν generaliter ad omnes usus, vel quod ad nutum 'Superioris non erat revocabile . Sane Benedictus XLV. in opere de Cano H.
probat , hoc .depositum, quando tu aliquo Μο uasterio ext in usu, non officere Servo Dei ad obtinendam ejus
Reru- CoroII. 'as. 4mo. Religiosus nequit habere proprium M nec in bonis mobilibus, nec immobilibus, ita ut de il- ' i s libere disponere possit: retinea tamen dominium famae & honoris & suorum manuscriptorum , & capax est juris eligendi, praesentandi. & Beneficiorum Regularium. ado. Religiosus peccat contra Votum' Paupertatis, si rem aliquam domi vel soris, etiam quae . ad
victum, & vestuum spectat, sine consensu , Superioris . expresso, tacito, vel praesumpto accipiat, retineat, Oc- cultet, absumat, . permutet, vel alteri donet. Sufficit vero consensus tacitus Praelati, si sciat, subditum aliquid accipere &c. & non prohibeat Unde si in aliqua Beligione vigeat consuetudo aliquid recipiendi vel ex. pendendi , non petita licentia Superioris, excusari potest in rebus levibus Religiosus per tacitam lietentiam . Item si Superior subdito donet. vel ab aliis donata
permittat Rosa ia &c. quibus Scit . eum non indigere, spectata eorum natura , dat tacite -llceΠtiam , ea pro more aliis donandi. Consensus praesumptus sufficit, quando quis ob justam camam sibi persuadet, si Prae-ilatus scireu, Oe talem rem accipere, eum contentum
. fore. Licet vero subinde Practatus sit invitus, quod clam eo quid accipiatur, & absumatur, si tamen non sit invitu quoad gem ipsam, quam rogatus facile concede-
432쪽
ret, peccatur quidem venialiter, sed non contra volunt Paupertatis. Stio. Religiosus' peccat contra Paupertarem , si comestibilia sine licentia Superioris accipiat tiabsumat ; imo si quid clam e rebus Monasterii accipiat,
furtum committit, ad quod tamen maJOr quantitas requiritur , quia non dominium, sed ,solum usum sibi
vindicat. Eodem modo est contra Ρaupertatem uSum.
alicujus rei, v. g. libri, sine licentia Superioris sibi arrogare, vel alteri concedere, aut commodare, ubi tamen parvitas materiae ex tempore usus aestimanda saepe a mortali excusat. In depositum vero rem alienam accipere, non repugnat quidem Paupertati; est tamen contra ejus persectionem . Oo. Permutare reS magni momenti sine licentia Praelati, tamquam actus dominii, est peccatum mortale, nisi sorte Praelatus quoad solum
modum sit invitus. Item peccatum' est, pecuniam ad certum usum con essam in alium convertere, res ad usum concessas 'per negligentiam destruere, donata ab
aliis sine licentia retinere , ea abscondere, ne Superior libere illa auferre, vel si ab eo acceperit, revqcare possit ; quia haec omnia sunt actus do is inii Religio o pro hibiti. 5to. Peccant ciconomi Religiosi, si rem aliquam
domestico vel extraneo contra Regulam & voluntatem Praelati largiantur. Ipsi etiam Praelati peccant, Si ho-na Μonasterii contra Regulam, & consuetudinem expendant ; & donatio ἰ vel alienatio est irrita, ac restitutioni obnoxia, quia non Sunt domini, sed tantum administratores'. Materia vero gravis contra Votum Ρaupertatis est determinanda , sicuti in surto, juxta Ρ. Layman. 6to. Resulari Beneficium Ecclesiasticum legitime obtinenti competit administratio reddituum, quos ad sui decentem austentationem & pias causas applicare potest: residuum ad .Ecclesiam , cui deservit, spectat. Regularis extra Μonasterium in peregrinatione, vel Uni- . versitate degens licentiam habet, pecuniam in sui Sustentationem & moderatas eleemosynas expendendi. 7mo. Licet Ρraelatus concedere possit, ut exis rebus ΜOnasterii vel largitione parentum Religioso pro victu, & vestitu annui redditus, a Praelato tamen revocabiles, assignari possint; hoc tamen sine gravissima causa, juxta TrIdentinum Sess. 25. c. u. practicandum non .est: &melius semper est, si pecunia Religioso ad honestos . usus conces a apud Priorem deponatur. 8υo. Praelatus . non potest concedere, ut Religiosus hona sibi quocumque titulo obVenientia in vanos, superfluos ,& pretiosos usus statum Suum dedecentes expendat; sed tum Praelatus, tum subditus contra Votum Paupertatis peccant,& donatio , ac alienatio est irrita, ac restitutioni Ob-
433쪽
46α eaput XII. hoxia; poenas tamen Canonicas retinens. cum licentia non incurrit. 9no. Religiovis non . peccat contra Votum paupertatis, si donationem, pecuniae sibi se flam non acisceptet , quia nullum dominium sine acceptatione in eum transfertur imo etiam donare volentem rogare potest, ut alteri suo consanguineo donet, quia sic merus est internuntius: item potest pecuniam a di vite accipere, ut eam nomine divitis pauperibus distribuat; quia sic est merus eleeniosynarius. Si vero rem donatam sine Superioris licentia, licet in favorem alterius acceptet, peccat contra Votum Paupertatis, quia jus pretio aestimabile, & dominium in se transfert, & post acceptationem nequit petere, ut alteri detur , vel . libere pauperibus donarer Iomo , Praelatus Religioso usum. rei 1rrevocabilem concedere nequit ; ideoque si etiam promittat, Se non revocaturum, tamen revocare poteSt
ii mo. Voluntas restatoris relinquentis Monacho haereditatem, vel legatum, ea lege, ut ad ipsum, non Veroad Μonasterium spectet, ita explicari debet, uri servari potest , scilicet, ut usus cum dependentia a consenis sn Praelati ad Religiosum pertinstat i quod si igitur Praelatus non consentiat, corruit legatum; si consentiat, dominium juris Monasterio atquiritur. Legatum Vero ita relictum , ut donlinium Monacho sine dependentia a Prauato proprium sit, nullussa est: plerumque tamen
talis modus impossibilis prb non adjecto haberi po
test; si de iuente testatoris dubitetur. 12mo. Poenae ne ligiosi proprietarii sunt, ut in loco sacro Q non sepeliatur, si impaenitens decesserit, sed in sterquilinio una cum sua peςunia ' c. Monachi, is stat 'Mon. Deinceiit .vivus e Monasterio expellatur, vel hodie in carcerem Monasterii detrudatut : c. cim. ad monasterium sde stat. non. Denique - ut bieonio activa & passiva. hoc e sit privatus: Trident. Sess. 23. c. I. de ReguI: Sed hae poenae tantum incurruntur a retinentibus proprium ,
non vero ab iis, qui sine superioris licentia aliquid alienant, vel absumunt, licet contra Votum Paupertatis peccent. -
g. 838. Alterum Votum substantiale Religionis est 'tum Castitatis seu promtissio Deo facta , abztinendi ab omni delectatione venerea interna & externa, in es extra Conjugium. . Sohol. Quomodo hoc votum violetur, patet ex diis
g. 850. Tertium Votum est Votum obedientiae , seu promissis Deo facta Superiori suo, justa principienti obediendiυ coroIL Pract. imo. Religiosus violat Votum Obediem,
434쪽
De Virtuti sus card alibus. tiae, si non praestet ea, quae Superior praecipit cum voluntate sub culpa obligandi, dummodo directe, vel indirecte sint Regulae cou rmia: . animus vero obligandi
ex verbis colligitur, si addat: In virtute S. Obedientiae Sc. 2do. Si Regula ordinis obliget sub peccato , elustransgressio est contra Votum Obedientiae ; ' secus, si non obliget: ubi tamen Superior potest transgressori poenam statuere, cum obligatione eam ex Voto Obedientiae suscipiendi. Qui autem Regulam sub peccato
non obligantem transgreditur, plerumque Ob teporem,& pravum affectum venialiter 'peccat; imo mortaliter, si ob datum scandalum disciplina relaxetur. otio. Regu lares Professi non tenentur' acceptare novam Regulam νvel arctiorem vivendi modum , quem nec implicite nec explicite professi Iunt, nisi hic esset medium neceSSarium ad observationem Votorum substanties tym unde Beguhim cogi non potest ad amplectendam strictioris primaevae Regulae observantiam , si a tempore immemoriali non sit observata; quia praesumitur, quod voven tes Regulam observare voluerint, sicut tunc ejus Observatio cum approbatione Superiorum in usu erat. Si vero strictior Regulae observatio necessarium medium
foret ad conservationem ordinis, ob Vota neglecta, scandalum publicum, & studium persectionis assequen- neglectum , alias dissolvendi ; tenentur professi re- . formatjoΠe' acceptare, vel maxime , si a majore parte Capituli, vel Summo Ρontifice fiat. . g. 840. Status. Religiosae Prosessionis per se est in statur
dissolubilis: nam in Prosessione Religiosa intervenit inua 8 63 Iulls contractus, quo Religiosus se Religioni tradit, &Religio traditionem acceptat, & se mutuo obligat ad iubilis is eum alendum, docendum, & gubernandum. Sed hic
contractus ex neutra parte mutuo etiam consensu dissolvi potest, cum resultet novus status fixus, & permanens, scilicet Status Religiosus, qui quoad essentiam suam est immutabilis . 83 1. . Ergo Status Religiosas Prosessionis est 'indissolubilis . Schol. Quaeritur, an Summus pontifex in votis sub Stantialibus. Religiosorum dispensare possit. Responde- ' TU'tur amrmative . Nam t. summi Pontifices jam dispensarunt: uti Alexander III. cum Justiniano Veneto Be- spemaronedictino: Benedictus IX..cum casi miro Μonacho CasSinensi pro bono regnorum nuberent. I. Nil Ob- Stat, quin inspensare possint: nil ex parte Voti, quia etiam in aliis Votis dispensare possunt: nil ex parre solemnitatis, quia est introducta ab Ecclesia. Ergo dispensare possunt. Non obstat I. S. Thomas 2. 2. i. 8.ήν. II. dOzens', Papam posse dispen are cum Sacerdoti- Cc a
435쪽
os Caput XII. bus in Volo Castitatis , non vero cum Religiosis et Res .
s. D. solum Vult, quod Papa non possit dispensare cum Μonacho in Volo Castitatis, ita ut simul Monachus maneat: quo Sensu etiam intelligitur Innocentius III. in c. Cum a. monasterium, de statu monach. ubi dicit:
Abdicatio proprietatis, ' sicut γ' crastodia castitatis adeo est annexa Reg&lae Monachali, ut contra eam
n o SAmmus Pontifex possit licentiam indulgere. II. Bes uni tradita nequit alteri concedi: sed Religiosus per Uota Deo est traditus, & Beligioni: ergo nequit per Μatrimonium alteri concedi. Lem. Papa nomine Dei & Religionis obligationem remittere potest. III.
Res semel consecrata nequit amittere consecrationem tergo nec Religiosus . Resp. Res Deo consecrata si destruatur, amittit consecrationem, & eodem modo m-nachus , si desinat esse Monachus. Coroll. Praes. Imo. Religiosus ad Episcopatum promotus non absolvitur a tribus Votis substantialibus sunde nequit de ullis bonis testari: ad eas vero obseravantias regulares tantum tenetur et decentia, quae non pugnant cum Statu suo , nec eum dedecent, & in vestiuus saltem colorem sui ordinis servare debet. Ido. B eligiosus e Religione ob culpam ejectus manet verus Beligiosus, & votis adstrictus, & rerum, quas acquirit, administrationem tantum, & usum habet; dominium vero vel ad Ecclesiam dioecesanam, ubi Beneficium habet, vel si nullum habeat, ad Romanam Ecclesiam pertinet: Religiosi vero fugitivi bona ad Μο-nasterium spectant, quia quidquid acquirit Monachus , Μonasterio acquirit. Hodie ejectio e Monasterio ob plurimas inconvenientias non est in usu, sed incorrigi-3biles in Μonasterio incarcerantur. Stilo. Religiosus a Religione minus stricta ad strictiorem transire potest: & Religiosus in uno Μonasterio professus ob justam causam cogi potest, ut transferat se ad aliud Μonasterium ejusdem ordinis; modo Μonasteria sint sub eodem Generali ordinis; secus , si singula subsint Abba- tibus suis sub Episcopo, ubi cogi nequit, quia obedientiam in hoc solum Conventu vovit. Si vero ΜOnachus in aliud Μonasterium transferatur, ibi perpetuo man- Surus, neque dos priori Μonasterio allata, n que haereditas jam acquisita , vel ante Prosessionem in altero 'Monasterio Μonacho accedens ad hoc secundum Μο-nasterium , sed ad prius illud spectat. Plura de Reg laribus spectantia ad Jus Canonicum vide in meis rast.
g. 841. Actus Religionis elicitos primarios hactenus con-o sideravimus: nunc ad Secundarios pergim qs, qui Sunt .
436쪽
media ordinata ad priorum exercitium, & sunt obser- mἰmea vatio Diei Do minicae & Festorum, Primitiae, Oblatio- . Fenes , Decimae , Beneficiorum dotatio, & Immunitas Ecclesiastica . Obsematio Diei Dominicae est Festopum est actus Religionis, quo Diem Dominicum, ' vel Festum specialiter cultui Dei consecramuS. Sohol. i. Observatio Diei Dominicae praecipitur, Exo- ονἰνοῶ 20. υ. 8. Memento, ut diem Sabbati sanctifices . Hoc nomioa praeceptum prout praecipit tempus aliquod impendi cul- rui Divino, est naturale; quatenus vero diem Septimum designat, est caeremoniale, & in novo Testamento abrogatum , in quo Ecclesia mox Apostolorum tempore loco Sabbati diem Dominicum instituit, in me moriam mundi eo die creati, & a Christo recreati, qui hoc die natus est & ab inferis resurrexit: unde Mest. Io. legimus , fideles convenisse ad stangendum panem una Sab- fati , id est, prima die hebdomadis, juxta phrasim Hebraicam . Praecipua inter Dies Dominicas est Ddminica citi Resurrectionis, Pascha dicta. Circa tempus celebrandi bran is e Stum Paschae controversia orta est A. C. i ci. inter Asti- triς- ' i' cetum Papam & S. Polycarpum Smyrnensem Episcopum discipulum S. Joannis Jῖvangelistae, quem S. Anicetus adducere non potuit, ut abjiceret morem Ecclesiarum Asiae, Pascha luna i ta quacumque die occurrente cum Judaeis celebrantium, quia sic S. Joannes Evangelista celebraverat: Vinculum tamen charitatis ruptum non fuit. Saeculo Ido sub victore P. haec controversia magis exarsit inter hunc Papam , & Episcopos Asiae, maxime PO-licratem Ephesiorum Episcopum , & in variis Conciliis
statutum suit, ut Pascha die Dominica proxime sequente lunam I tam post aequinoctium vernum celebraretur :id quod laudem Concilium Nicaenum I. definivit. Haec controversia non ad Fidem, sed disciplinam spectabat.& Quartadecimani non vocabantur haeretici ideo, quoa Pascha luna I4ta celebrarent, sed quia contra definitionem Ecclesiae agentes praesumebantur Νa Iaraeos seruri . . qui legis observantium cum Evangelio conjungebant: vel numen haeretici latius pro qualibet secta ab Ecclesia quo cumque modo dissidente usurpabatur. . Schol. 2. Praeter Diem Dominic in Ecclesia rationa es abiliter instituit alia Festa, ad recolenda Redemptionis ε' i'I nostrae betaeficia, vel Sandiorum merita & exempla . In- ε .stituere autem Festa pro tota Ecclesia potest Papa, &Episcopus in sua diceresi, qui olim consensum populi ad hoc requirebat, ne ni inium vestis gravaretur , quod tamen hodie abrogatum est: . Episcopus tamen Sine consensu populi Festa abrogare potest. Interim Festa nova ab Episcopo instituta etiam Regulares exempti Τ
437쪽
observare tenentur, juxta T ridqnt. Sess. 25. c. II. cio Regul.
Schol. 5. In observatione Diei Dominicae, & Festi duci
sunt consideranda : primum finis, qui est cultus Divinus ulterum remotio impedimentorum a cultu Divino, qualia sunt opera servilia. Ecclesia ergo merito in Nova Lege determinavit, observationem Diei Dominicae, & Festorum fieri debere per auditionem Missae; de quo praecepto agemus interius de Sacris. Missae: di per cessationem ab operibus servilibus 1, de quo praecepto hic agimus . Opera autem semilia illa dicimus, quae versantur circa materiam externam, & vel mechanica, aut illiberalia sunt, vel laborem corporis tantum requirunt, &a mercenariis vel servis fieri solent. g. 842. Omnes fideles tenentur sub peccato mortali vacare intes ro Die Dominico, & Festo ab omnibus operibus servilibus. Ita patet ex propositione 52. ab Innocentio XI. damnata: Praeceptum servandi Vesta non obligat sub mortali, seposito scandalo, si absit conten ius. Ratio est, quia haec obligatio ex virtute Religionis ad debitum Dei, & Sanctorum cultum est imposita. Ergo sub gravi peccato obligat. Coroll. Pract. imo. Abstinendum. est ab operibus servilibus Diei Dominico, & Festo, toto die naturali ab Ora Iuma nocturna, usque ad horam Iumam noctis sequentis: datur tamen parvitas materiae, & temporis, adeoque venialiter solum peccat, qui absente scandalo,& tumultu per duas tantum horas laborat, quia non censetur esse pars diei notabilis: ultra eas vero labora- Ie , peccatum mortale erit. Ido. Suere, fabricare , ara-Ie, metere, sodere &c. sunt opera SerVilia, adeoque prohibita: opera vero liberalia, uti legere, scribere, docere Ac. & opera media inter servilia, & non servilia, ut iter facere pedibus, equo, curru, vel navi, jumenta Sine Onere ducere, non sunt prohibita: prohibetur tamen currus jumentis ducere, vel naves mercibus Onustas; licet, si tale iter ante Festum inceptum fuerit, ob damnum emergens, vel publicam utilitatem in Festo continuari possit. 5tio. Licita sunt die Festo opera, ad quotidianum usum , necessitatem , Victum, & dispositio nem corporis, vestium, & domus neceSSaria, V. g. coquere cibos, sternere lectum, Verrere conclave . Item licitum est transcribere, quod est opus Grammaticae, & pingere , vel recreationis causa, vel sine apparatu & m gno labore, quod perinde ac scribere in ducendis lineis, di formandis figuris eonsistit, non vero colores terere. Item licet Typographis characteres Ordinare, non Vero charin
tae imprimere; imo multi Doctores probabilius etiam
438쪽
De Virtututis Cardinalibus . 407
ordinationem characterum illicitam esse docent. Oo. Saltem per consuetudinem licitum est die Festo sine strepitu & apparatione venari; & Barbitonsores. barbam radere , & venam Secare possunt: pessima tamen est consuetudo, quod Barbitonsores, Laniones, Pistores, & capillorum concinnatores toto matutino tempore diei Festi laborent. 5to. Opus die Festo licitum v. g. in-Strumento musico ludere, per hoc non fit illicitum, quod fiat lucri gratia, quia sic non fit opus servile. f. 8 5. Praeter opera servilia , diebus Dominicis & Festis prohibentur actiones judiciales, quae spectant ad decisiones causarum civilium , & criminalium , saecularium,
& Ecςlesiasticarum , & quae fiunt cum strepitu judicia-
li: item mercatus, & 'egotiatio strepitosa: ex c. i. o ult. de Feriis. IIaec enim valde distrahunt animum, &hominem a cultu Divino avocant. Coro I. Praes. Imo. Non licet die.Festo citare reum,ediaminare testes, exigere juramentum judiciale, proserre, & exequi sententia mi quae erit irrita: in causa tamen necessitatis, & pietatis, judicia institui possunt, qpa
pillorum , viduarum, miserabilium personarum, & quae moram non patiuntur. La Iro etiam de fuga suspeetus potest capi die Festo, & incarcerari. Item in parvis oppidis agitari possunt causae civiles, si aliis diebus rustici convenire non possint. 2G. Licet serre Excommunicationem in aliquem die Festo, nec prohibentur actus extrajudiciales, v. g. si Advocatus die Festo judicem informet, Si arbiter, non procedens ut Judex, arbitrium suum dicat. 5tio. Μercatus prohibetur die Festo: permittitur tamen distractio quarumdam rerum ad victum quotidianum necessariarum . Consuetudo etiam in quibusdam loci licitas facit solemnes nundinas diebus Dominicis & Festis ; quas tamen moderari oportet, & maxime, .ne ante Peractam rem Divinam incipiant. g. 844. Causae excusantes a praecepto abstinendi ab operibus servilibus, sunt: Dispensatio Episcopi, & Parochi , quando non datur facilis accessus ad Episςopum, vel consuetudo hanc facultatem ei tribuit. I. Consuetudo a Prarlatis cognita & tolerata . 5. Ρietas in Deum. . Charitas erga Proximum. 5. Necessitas publica vel privata, propria Vel aliena . CoroII. Praes. Imo. Per consuetudinem in quibusdam locis licet molere die Festo ; non tamen frumeRta advehere, Vel farinam avehere. Item die Dominica sub Vesperam tempore messis parare necessaria pro labore sequentis diei, V. g: acuere salces &c. udo. ob pietatem
in Deum licita sunt opera proxime ad cultum Dei spe
439쪽
Santia, h. g. pulsare campanas, circumferre Imaginds r Crudes & Vexilla in Supplicatione: ornare vero Alta- aria, vel Templa verrere &c. debent anticipari'; si vero disterantur in Festum, Sunt tantum venialia. otio. Ob Charitatem erga Proximum licet succurrere infirmis, sodere sepulchrum pro mortuo, illo die sepeliendo to. Ob publicam necessitatem licet reficere pontes sontes, vias publicas, parare ea, quae spectant. ad publicam populi sestivitatem, & adventum magni Ρrincipis, scimum & frumen rum demessum domum avehere ob periculum , ne. ob pluviam corrumpantur ; ubi tamen semper tutius venia a Parocho petitur. Excusantur etiam Chirurgi, & Pharmacopolae laborantes pro aegrotis, conflatores vitri, coctores εalcis., & laterum, quorum opus seni et ceptum sine damno interrumpi nequit. 5to. Si opifex, v. g. Sartor, culpa sua, vel ob alios labores
non necessarios Se in necesSitatem conjecerit, ut nonni
si die Festo promissas vestes' conficere possit, & ideo in Festo laboret, peccat graviter: si vero bona fide
putavit, se eas ante vestum adhuc consicere posse, nec se commode excuSare potuerit, non peccAt graViter, Si ad notabile damnum vitandum die Festo conficiat cer Io vero excuSatur, si vestes sint necessariae pro sunere
nuptiis &c. ubi lex non obligat. 6to. Ancillae, si aliis diebus ob negotia & voluntatem domini eis non licear
vestes Suas reficere, non peccant reficiendo diebus seriatis ob necessitatem privatam : DO micellis vero non licet die seriato acu pingere, ne re &c. nisi forte aliter
gravis tentatio vinci non possit. mo. Famuli & ancillae non peccant, si jubeantur ab hero die seriato laborare, si sine gravi incommodo imperium dei reflare non possint: si tamen saepius fieret, deberent dominum deserere, si alium invenire possint. Herns vero jubens, graviter , vel leviter peccat, pro notabili parte temporis, quo laborem praecipit, quem ne quidem famulo haeretico, vel infideli injungere potest, quia labor domino imputatur 'imo si sex famulis mandaret, ut singuli una hora laborent , ita ut sex horis successive labor perficeretur, peccaret mortaliter; si vero una hora a sex famulis perficeretur, probabiliter tantum venialiter peccaret, qUi non videtur graviter de honorari dies seriatus. 8υo. Ut
opus servile die Festo in dictis caaibus liceat, debet feri sine scandalo , & si causa excusans sit manifesta , honrequiritur dispensatio et secus vero, si dubia suerit. g. 845. Alter actus 1 eligionis elicitus secundarius sunt' Primitiae, seu primi fructus agrorum, vinearum, hortorum, arborum &c. t eo in signum gratitudinis e
ga illum oblati. De his nullum quidem adest βςcle-
440쪽
Do Virruissus Cariat naIigus. 4M .stae praeceptum ; per consuetudinem tamen introduci
g. 846. Tertius amis Religionis elicitus secundarius osM IN sunt oblationes ,- seu dona, quae sine sui immutatione' osteruntur; immediate tamen Deo, seu cultui Divino deputanda, vel usibus ministrorum . . Coroll. Praes. Imo. Ad oblationes, licet de se sint li- p.,, aberae, aliquis ex quatuor causis obligari potest. I. Ex contractu , concedendo alicui Ecclesiae sundum , ut certis temporibus oblationes faciat. 2. Ex deputatione, ratione legati; & haereditatis acceptae. 5. Ex necessitate Ecclesiae. 4. Ex consuetudine . . Ido. Oblationes a populo Deo facte spectant ad Sacerdotes, ut eas fideliter diaspensent . partim in culium Divinum, partim in proprios usus, partim in uSus pauperum L . g. 84 . Quartus actus Religionis elicitus secundarius D,ὸ missunt Decimae, quae sunt decima pars bonorum mobilium juste quaesitorum Ecclesiae ministris solvenda: c. Transmissae, de Decim. . - 'Schol. Decimae aliae sunt praediaIes, quae proveniunt, otior ti- ex agrorum, & praediorum fructibus: uti vino, triti--rco &c. Aliae Sunt personales, , quae proveniunt ex lucro per laborem, & industriam acquisito, ex negotiatione, opificio &c. A liae sunt mixtae quae partim ex labore, & industria, partim ex praediorum fructibus proveniunt, uti foetus animalium , lac , butyrum &c. ' . gr 848. amo. Decimae materialiter, & secundum sub- cuius
stantiam Spectatae, quatenus sunt necessarium stipen- rvr
dium ministrorum Ecclesiae, a jure naturali & Divino ' . descendunt. Ita definivit Concilium Constantiense Sess. 8. contra RiZiclest um. Ratio enim naturalis dictat, ud illis, qui cultui Divino ad salutem totius populi ministrant, . populus necessaria pro Sustentatione ministretia Ninc Apostolus, I. aE Cor. 9.υ. II. ait: Si nos υobir sp
ritualia seminamus, magnum est, si nos carnalia υθ-
atra metam sy Et υ. IS. Domin&s ordinaυit iis, quis Ευangelium annuntiant, de Gangelio υλere. Et Luc. IO. Christus ait : Dignus est operarius mercede sua.
Ido. Quod si tamen Decimae spectentur secundum determinationem, & aliquo tam , in Veteri Lege erant juris Divini; in Nova vero sunt tantum juris Ecclesiastici o Quoad veterem Legem, patet ex Exod. 22. & Lev. 27ώ ubi statuitur, ut duodecim Tribus decimam partem suUrum proventuum LeVitisi duredi, tum ut prae paupertam te ab aliis non despicerentur, tum ne populus ex avaritia. legem natur.alem de substentandis ministris Dei violaret. Sed in Lege Nova Decimas quoad quotam esse tantum juris Ecclesiastici, ex eo patet, quia in hac