Vindiciæ diatribæ de mutuo, esse alienationem auctore Johan. Jacobo Wissenbach ..

101쪽

petitionem personaim tabet. De Dominio dotis dicetur infri. Quod addit Salmasius, Debitorem, qui rem tradidit pignori . ejus esse possessorem, supra refutatum est.

. Ex eo quod Alienationis verbo -- phyleusis comprehenditur, I iat. c. de reb. alteri. non alienanae colligebat Sal. masius, Dominium hac Locatione perpetua transferri. Ad hoc responderam, non alia ratione Alienationis voce in d L ult. Emphyleusin contine

ri, quam quia possessio, & jus quos

dam in re dominio proximum in emphyleutam transferatur, unde utilem rei emphyleut.vindicationem haberet Lir. D. si ager vectiglet.ut supra dictu Verum autem dominium penes dominum manet. in cujus recognitionem Emphyleuta annuum praestat canonem. Itaque vera alienatio non fit iii Emphyleusi. Secus est inMutuo,in quo

Verum

102쪽

verum rei dominium mutatur & alienatur, sed cum Obligatione reddendi idem genus. quae duo inter die nou pugnare, liquido probatum est supra ad Thi III. Τergiversari me ait Salmasius & circumfodere quod erat devorandum, hoc addito, Emphyteutas plenum & perfectum dominium ususmictus habere, eosque appellari dominos fundi. At ego ad ThesxI. probavi, non ideo Dominos fundorum dici, quia utuntur & fruuntur, sed aliam subesse rationem. Fallaciam committit Salmasius non causae , ut cauta. Et, ut hoc addam, Dominium Ususfructus non magis Emphyleutae pareret rei Emphyleuticae utilem vindicationem, quam Fructuario rei fructuariae. Is enim licet habeat dominium ususseustis, non tamen ei datur utilis rei fruct uariae vindicatio: l. r.

in pr. D. si ψαor. pat. Ususfruebas nec fundus est , nec pars landi. Partes fundi laut homogeueae, I. retinent

nomen

103쪽

go VINDICIAE THEsau Mnomen totius. Ususseu stus autem non

dicitur iundus. Aliud igitur esse oportet, quod paret Emphyleutae utilem in

rem actionem. A D X I x.

Quae hic reposui Objectioni Sal

masii, ea neque mordere ait, neque pungere , nec etiam vellicare. Ιmcifrangunt nervum Argumenti. Quae in

uno tertio conveniunt, non conveniunt inter se, & per omnia. Simile non est idem. Locatio agrorum Veis stigalium perpetua aut temporalis, sive, Emptu eusis perpetua, aut temporalis, as itatur Venditioni in eo, quia Emphyleusis est Quasi alienatio, N. 7. c. r. Emphyleusis procul ab alie- . natione confiint. In hoc vero perpetuci discordant. In venditione verum rei dominium transfertur: In Emphyteu- si non item. In venditione res vero alienatur: in Emphyleusi non aeque. In venditione res vaenit certo pretior Se S

104쪽

Emphyleusi, qua de causa Festus ait, Veluti stu spullis m lue

rum varia re, cum a censoribus locantur

Si in Locatione vulgari & simplici idem jus transferri putat Salmasius quod in Emphyleusi, fallitur. Ubi enim salia argumenta prudens omitto in Jure Romano utilis in rem a stio asseritur colono vel inquilino ρ Quid autem ipse praesidii habeat in L yy. de O. V A. ex superioribus cuivis existi mandi copia fit.

Ex conjunetione l. cum in corpus. 3δ D. de acquiis. re r. dum. U I. in omnibus,ry. D. de O. θ' Α- Salmasius probare voluit, etiam citra alienationem transferri dominium. Ad hoc responderam, FTmente Iuliani in d. l. cum in corpuS. revera alienari dominium. Nec muto. confirmant me in hac sententia verba Iuliani, non animadverto, cur inseca ttraditio, quae alienationem factam e F arguunm

i Secus i

105쪽

arguunt. Certum est, ex causa legati, vel stipulationis rem alienari. at TC tradita ab eo, qui ex Testameni o se obligatum esse credebat , cum ex stipulatu rem deberi existimaret qui accepit, efficaciter eam tradi, i. e. alie nari Julianus ait. Video quidem regeri ex Javoleno is d. ι in omnibus. quia error tu causa tradendi & accipiendi intervenit, non valere quod actum est. Sed tenendum, Julianum hac in re Javoleno adversari, ut liquet ex finea. l. cum is corpus. nec impedimento

quod circa causam dandi atque accipiendidissenserimus. Suffcit Juliano, utrumq; in corpus, quod traditur, consentire &affectum habere transferendi dominii. Ex falsa etiam & erronea causa dominium rei quandoque acquiritur,& alienatur, ut in pecuniae indebitae selutione per errorem, ut dictum Thesi vi Facit l. 3. g. sintilius. 8. verse. quid ergo D. de condia. caus dat. cauis no ec. ubservus falsti & per errorem putabat, se debere

106쪽

debere heredi decem dare, liberesseι,-tamen respondet Icius, si ψεν

ipse liber factus, vel alius pro eo T

cem solvat, nummos fieri .ccipientis Donumum, inquit Baldus in I. si praetem c. t sint. ωι a. potest marissimi

ex causu istras. Mui nou requirit em . Gumpraeciae uis tractus. Fundatur enim

saltem in quadam flui immeria is causa. i. e. consensu transferendi dominii, -- re roris. Si pecuniam numeratam tibi tradam donandi gratia,tu eam quasi creditam accipias, proprietas ad te transit, ae L cum in corpus. non ex Μ tuo, quia non tradidi tibi pecuniam recepturus, sed ex Causa Donationis; ex qua etiam haec pecunia est alienata. Regulariter quidem donatio non fit si- ω'ς ptione. l. I. ro. D. Aedonat. t. si D. debouaremr. cu. in Totita Accidit tamen interdum, ut sit sine acceptione, aenos,ule.In toto jure generi derogatur perjeciem. l. in toto δο.D. de R I. Quod

107쪽

autem Ulpianus Lig. D. de reb. Dei lahoc eodem themate proponendo , Iulianum ait scripsisse, Donationem non esse, id eum haud bona fide dicere o. Traditionem enim , qua proprietatem rei in accipientem transisse Imlianus ait , ex causa Donationis factam esse, constat ex ipsa lege eam iuorpus. Alias etiam parum candia de sententiae Juriseonsultorum narrantur, g. i. Inst. de codicist junct. l. s. D. eod.

Ipse Ulpianus in eadem si ciea Juliano dissentit. Julianus scripserat,prinprietatem nummorum transisse in accipientem , eo non obstante, quod circa causam dandi atque accipiendidissenserint. Ulpianus contra disertEnegat, nummos fieri accipientis, adduta ratione, cam alia opinione acceperit. Traditi sunt numni donandi gratia Alter eos accepit quasi mutuos. qu rum si extarent, Vlpianus dubio procul concessisset Vindicationem: quia dominium eorum ab eoqui tradidit non

absces

108쪽

non abscessisset. Quare numinis demit consumpxis, dominium eorum in accipientem translatum est. constimptio citra dolum facta cit modus acquirendi quodammodo dominii, 3. a. Inst. quo olim. M. Et ideo, quia secundum voluntatem Dantis qui donare voluit coniumpti sunt nummi, ei condicenti obstabit doli mali exceptio. Perperam igitur Salmasius emendat dictam L ιδ. versic. monβω. sablata particula nega

tiva. Hi son, si alibi in pandestis a

Triboniano, vel librariis peccatum est importuna & aliena abnutivae particulae detractione, vel additione, protinus etiam ii in L ιδ. hoc flagitium commissum esse dicetur. Ratio ab Ulpiano reddita huic correctioni Prorsus rei stagatur.

sutaveram quorundam Intorpre tum conciliationem , qua dulianum

cum Ulpiano in suprascriptis Legibus F a in

109쪽

in concordiam adducere conati sunt. Eam resutationem Salmasius, calculo suo approbat. - ἐ

AD XXII.

Hic aliam earundem Legum iam: ciliationem Donesti, Weknbecili l&Nicoleii de Passeribus a Crinoa, reὶ-ta ram. Eam vero Salmasius verissi mani esse ait. Sed ita ut aliam istis Inter tretibus assingat sententiam ,.rde qua illi, ne somniaverant quidem. Conciliatio haec est. Ιαhac specieu si pecuniam tibi tradam d andi vatia,

tu eam quasi creditam accipias , a1-- morum proprietatem transire in acci' pientem. l.cam tu corpus.35. DAeacorirer. dom. etiam ex mento Ulpiani in I. I 8. D. deris. cred sed non perseiste non irrevocabiliter. Quam conciliationem ita interpretatur Salmasios, quasi memorati conciliat'res laoc senserint,dominium nummorum transse ri citra alienationem. quod iis num

110쪽

DE Mu Tuo. , 8 quam venerat in . mentem. quin imo

Translatio dominii ipsis erat alienatio secundum Ius Justinianeum. & hoc, adeo voluerunt, Nummorum in specie dictae II 8. proprietatem transferri &alienari, sed hanc alienationem non esse persectam, non perpetuam. Ego. contra tribus argumentis probavi, Do- . minium nummorum ibi non fuisse trausiatum in accipientem. Primum fuit, Rationem decidendi inae l. 18. sumi a desectu tituli. Mugisque, Ulpianus, nummos .ccipientis non fieri, cum alia opinione acceperit. Error & dissensus accipientis impedivit, quo minus in eum transiret nummorum pro prietas. . Sine titulo, autem dominium non transferri. l. nunquηm. II.

acquis. aer. dum. Quid hic Salmasius: 'Non tamen, inquit, errorem in causa dundis accipiendi usique eo oaluisse, ut impediretpmprietatis S aminiit translationem. Pem . . tit principium, & verbis Ulpiani modo relatis aperte vim infert. Ad in LF nuu