장음표시 사용
251쪽
ρIeraque Deum exilio perae nonomiam vocatalorum, . An similiιudinem conι erunt a lucti Iemum exemplum Ferri potes ex L. 18. . de poenis , ane enim ad eum titulum pertinare non pose, vertim ad
Gratianus Perea Blaesens antiquι- .FAteo , quaestioneti de tene Pore , quo epistola CXL eiri Blaesensis , cui Grandius primam
tribuit Pandecta rua mentionem, scripta fuerit, tanti non esse , ut longa illam oratione persequamur. Sm calumniatoris nota , quam nobis inurere feror illa ausus est , invitos cogit tantillam rem exigere diligenter. Is ille es qui de caprina hae lana heulum movit. Nos cictum obiter, clictum amice contra eanem rabidissim uni defendere eoaeti sumus, qui re' prehensironem non seri, qui seu a Mathematis disti , plina, seu Monastica coniuetudine u ab ingenio mi- inus exculto immunitatem ab erroribus impetrasse sibi videtur vonem Bilens longe antiquiorem fuisses, icedit ili noster, I vonem vidimus Pandectis copios usum Gainque ulla it calumini, illa cerius ac- Leusamur . Gratianum Petro Blaesensi antiquiorem effecerunt, quicunque historias literarias ediderunt, Trithemius, Bellarminus, Popeblountius, Caveus, Natalis Aleriander, Pagius , Oudinus 'Dupinus.
Blaesensem ad saeculuina II fere pervenissed ejus-
252쪽
dena epistolae testantur, quarum CL est ad Inno.
eentium II Pontificem maximum Romanorum,
qui ad Pontificatum peruenit anno MCXCVIII, in eius vita Petrus de Cusiam uilla , aliae ipsius Petri epistolae , quas in nostra de Pandectis ad Aea demicos Etruscos expendimus Win Ecclesiastica Bibliotheca Du-Pinius . II Archidiaconatus vero Bathoniensis titulus qui est in Petri laesens epistola CXL , cui ui do noster primam tribuit Pandectarum mentionem, indicat, epistolam illam anno esse MCLXX poste riorem cum eo anno in familiam Regis Anglorum non dum adscitus esset Blaesensis migressus enim ille e Sicilist in Italia adhuc erat, cum audiret, filium Regis Anglorum coronatum fuisse ab Antistite Eboracensi, teste Musdem epistola XXII peW
e rum in proximo firmissime reconciliabitu Thomas Cantuariens Antistites , vel ad maiοeis Patriarchatus apicem transferetur, licet plurimum de Apiritu)frtitudinis habeat Thomas dicitur tamen, quod propter coronationem novi Regis Anglorum ab Eboracensi fuctum, atque ob quaedam privilegia, sicut dicitur , tiber liti impetrata adeo turbaIus est , quod a pusillanimitate tristis , ac tempestate pene moti sint pedes ejus Post di Iligentem temporum supputationem Pagius coronatum Regem
illum novum fuisse, comperit, VIII Kal. Iulias anno MCLXV, adeoque delet in hujus epistolae inscriptione Petrus decussa mutila titulum Archidia. eoni Bathoniensis,quem nonnulli Codices habebant,
253쪽
VII Cum vero diversitas iterarum non modo non adimat, sed aribuat maxi in Gratiano verba, quae diversis illis literis contineantur , quid insanis, Guid , de literarum diversitates At ille non a u. di habenas , seseque effundit in incertissimo spatio, literarum diversitatem urget, amplificat, exportat , illique alia, atque alia superstruit. Cum enim canonem viderit Atestes 4 qu. 3. ubi plures sunt Digestorum leges , scriptum literis, quibus
omnes canones scripti sunt quc nemo dubitat, a
Gratiano esse se scriptos illum Gratiano ea ratione adimit quod diversis literis scriptus sit eanon .superior, huic canon si testes subjectus verbis, quibus duo illi canones continuari videntur item titulo eodem i. Ob earmen I si testes. Non judicium hoc loco unum , Guido , sed & fidem desideramus tuam . Cum enim canon s eses scriptus sit communibus illis literis, quae certum canonum aucto rem Gratianum indicant, superior vero canon diversas habeat literas , quae tibi suspectos canones faciunt, mea non sit conjunctus ingenuo , cur alter ingenuus alterum tibi non facit ingenuum tCur praefers deteriorem alterius conditionem, qua conditionem alterius corrumpas t Cur ex mala mavis 'vim ex bi)n1 ducere argumentum Sed mentiris impudentissam Neque enim superior ille canon , cujus diversis literis nostrum hunc steses inquinare conatus es, diversis est literis scriptus. Tres in ea; aestione ea nones sunt, primus ex Cartaginensi septima Synodo , alter ex Maticensi, tertius ex Digestis inter secundum is tertium, Gratianus sua quaedam verba collocavit, quibus sententiam . prcisci si de sibus attulit, eamque continuavit cum legibus Digestorum, quibus
254쪽
eanonem tertium tomPosuit, eommunibus scriptum literis, quia ueΛ verbis r ti ni mediis inter secun dum tertiumque canoΠem , ,erbis Concilii Ma ticensis, quae secundum canonem aciunt, bene eona jungi potuit copula item . O canon ergo superior scriptus est diversistiteris, sed verba , quibus
tertium secundo Gratianus canonem copulavit E dem tuetur ratio canonem Episcopus I a. qu. . , diversis enim sunt scii Pictitetas una ratiani verba
non illa , quidus e Digestorum , quae facit illum
UII Canonem Mud relata I s. qu. I. eontendit Urandius non de Digestis , sed de fragmentis Ulpia. ni sumptum esse ex V Uiano immediate transscribi Otui , vel ex aliqua Digesorum Deinia is alias diciti est . Verum verba illius canonis non ex Ul- Diani Insiιtitionibus sunt , sed ex quinquagesimo Ulpiani libro ad Edictum , qui Ulpiani libri perierunt, neque credibile est , eos Gratiani temporibus extitisse . In Pandectis sunt hodie, erantque cum Gratianus viveret , vel bacilla Laciniana vero Di gestorum , tu hactenus Guid , illam Gratiano permisisti quae de sponsalibus, de accusationibus,&a pellationibus est , non quae de injuriis, ad qua lex
Pertinet , quae in Canone hoc nostro est. IX Paleam , quae est in causa o. qu. can. per adoptionem M legem continet,eds est dein ius DA Correctores Gregoriani in vetustissimis exemplaribus invenerunt, quibus aliae paleae abesse solant habettir in aliquo vetusis , a quibus caeteri ab sestent . Tu vero , Guides, Correctorum sententiam ei qua soles fraude mutasti in aliq&οι tanta και eoι inno HS cidi cibus invenitu Antiquisi
sta igitur palea re haec eique quod aliis opponitur,
255쪽
DEnique legibu Digestorum , quas In
ctatu ραπιιentia compereraimo aest Graiis' dius eorum opinionem, qui putant, trassitum ibis tui non esse Gratiani , aleri in eam rem intis Maii Augustini verba tractastis hie non id sua Ἀνὰ maeiani , affert autem , ut solet , d. malo, verbi 'aliis detractis , quibus suum negotium perderetur; sed alicujus pauit anιmioris . Si antiquior est tra ritus ille tribuendus , hi sunt Pandinarum eges descriptae , claudatae , O minus sui alle omisteriis dus Guidon , qui antiquissimam quaereret Pandecta4rum mentionem . Mitto Augustinum iis adhaesisse videri, qui Gratianum illius nactatus habent auctorem, quod illum Gratianus, ut suum, in aliis DGe in partibus memoraverit Mitto Correctores Gre. gorianos , etsi multum celesiae nostrae Mi nae
256쪽
ab haeresis nota purgat, qua eos acerbus aliquis esset inusturus ob diversas ab iis , quas Romana Ecclesia tuetur , de eonfessionis necessitate sententias II Negat porro Grandius , auctorem illius tracta-rtis leges non Ecclesiasticas eo transtulisse , quae ad
Sacerdotale)udieiuna minime pertinere videntur t', ne ad rem faciunt , cum di eapitalit rus paenis , ac profanis multis, a cognitione deliciorum in foro externa, milibus astant . tiae nullatentis et nitentia oletusi sciscramento conuenitin, Sed
judicium hoc tuum , Guid , aliud omnino stab eo , quo Regino , qu Iu , quo auctes canonum poenitentialium de paenitentiae foro ege. runt Regi non ea opinio fuit , ut Sacerdoti lege, R legis poena metiendus poenitentiae modus esset buetorum ideirco ea lege Romanais uimus , ut Irin cerdos exum perpendae modum poenirentiae in talibus Dan resoni rit, his illo verbis tuetur eis gum Romanarum usum in re paenitentiali , de
qua egerat in secundo de Ecclesiasticis disciplinis libro . Aliam addit eiusdem usus Ivo ausi am in praefatione fisu ver σοι entiae demorensibus eis hibus infert sunt Mus iudicium favuinis ebuti neant , non addo infert funi, ut Eceles Heus Judex per eas oliquem debeat eondemnare , edidi ex eis assertionem nonicorum facia Decretortim hine attendens quanta poenitenti puniendum Deinus illud, ve sagitium , quod iudices laetiti morte, vel membrorum mutilatione iudicant e smulctansima hanc enim rasionem Romani Ponιι, sces in Gerιisse Decretorum suorum frequenter H M a n
257쪽
interponunt nam si hoe esse seculi tantinens,mtilio magis iDinae . Antonii autem Augustini in praefatione a canones paenitentiales eadei est sententia , quam his verbis vir doctissinius explicavit iis respondens qui, ut tu facis ciuido, alienas esse Romanas leges a Sacerdotum occultis judiciis arbitrabantur ostremo canones 47 poenitentiales sine nomine in Gratiani collectione referri solitos posuimti eo Aiamma isti ab Ho-siense eeve at sumpto , No sum non Ilipuissant, ad forum tantum iudiciale pertineνe. Muramen negamus, illas, magnam eorrum pae. tem, quae bo volumine eontinentur , vix posse ex ea judicium ab iis , qui oeetilia erimina auditine fatisfactiones in dicunt, exesui , Tamen admonere paenitentes possint, quam ob veteres indictam iisdem eriminibus indix en . In publieis vero rei.
minibus oercendis in troque , ut ocant , fora
mavor esse usus potest , illis exceptis , qu tempo
III Tertium Guidon fiam sententiae est argumentum rerum diverfitas quae in allatis Digestorum legibus ' instituta a Gratiano quaestione eonti nentur, cum Gratianus de necessitate confitenditem cata disputaret longe minus ad illius diminctionis primae illustrationem conferunt, estis titulus erat, utrum I cordis eonι Dione, iecreta fati actione est quis De fatisseere Ut auctore Antonio Augustino Grandius potuisset, quic allati an eam rem a Gratiano legibus Codicis,
258쪽
3,nIgestorum dixerat nimius est in bis referendis , ω alde ineptus Sed satius esse , credidit Monachus , Augustini verba occultare , quae ineptiae quidem reprehendunt Gratianum , at Gratianum, indicant , lege illas a tulisse , adeoque non potuisset ille ex ineptia ducere , quae volebat itaque intrusa hujusmodi capitula hic videntur, non ob ipsus operis auctore d sp ita, quae pugnant cum verbis Augustini . Jam vidi inus , vitium eis ineptiam Gratiano familiare , ne quid , negemus .
Gratiani esse, quod sit ineptum . Quod si mihi jus, fasque sit , fod sentiam Pro uteri , negem,
inepta adeo ista, quae Gratianus eo traduxit ex legibus Romanorum . Firmum , ratumque esto, haeresim esse post Concilium Romae habitum anno MCCX eorum opinionem, qui sine confessione
remitti a Deo Peccata poenitentibus , arbitrantur.
Firmum allud est, ante Concilium illud de ne cessitate eonfitendi esse in utramque partem a Catholicis disputatum impune, ut Magister sententiarum, ut Gratianus, ut alii disputaverunt . Graiatianus itaque multa attulit, quibus probaret , sine oris eonfessione , sola cordis contritione peccata a Deo condonari, excusante illum Divo Thomst a quod ponitu bi pro opinione haeres non quod explieite fit contra aliquem articulum , vel praecedens AveVequens ad usum , me implici e aliquideontrarium fidei continet, quia equitur, quod ela-Oes celsae musint necessaria adiutarem . Et in talibus, antequam determinetur per Ecelesάm quod
259쪽
ex eis equatur aliquid contrarium ei vinitidue eatur haeresis esse. Et sic Miser 'Graria aho pro opinione ponunt , nunc os determinationem Ecelesisti Innocenti IIIfactam, haeresis reputanda est. Dum disputat Gratianus poenitentiam una animo, uno corde concePtam Pro cena ab ri, quae luatur ab eo, qui peccavit, Augustini verba edidit illa volun pro opere reputari . Subiicit deinde ex Jure Civili leges , ii quibus astἡctus operum loco sunt, siquis raptu, virginis attentaverit, si eum telo , cum satellitibus caussa occiden ii hominis ambulaverit, si uxor mariti occidendi olunta tem habuisit , si quis voluntatem pernicios ae libidinis , si furti faciendi, injuriae inserendae, eve tendae Reipublicae sunt certe in aliis Gratiani dinputationibus multa a re , quae agitur, magis altrina quam ista sint , quibus peccandi animus uti subeundae poenae animo , turpis asiectio, in qua
dolus, in qua peccata sita sunt, cum assectione con traria comparatur. Quo vero minus videantur leges illa: civiles ab alio quam Gratiano eo relatae praete
si s sunt etiam ibi de eadem re multa similia desa-ςris ac Patrum libris desumpta, quae pariter delene sunt, qc rejicienda , si Guidonem Romana jura delentem , ac rejcientem audimus. IV Ego vero , qui humanitatem sentio, facile Iibromni Scriptori us ignoscendum esse , arbitror, collectoribu madcimes, si quando parum cou venien riti in longo opere coPulaverint. Doctissimus Jacobus
260쪽
ejusdem naevos id pro legomenis protulit i). Naevi, addidit leges fugitivas , locisque non suis dispos.
tas usque erroris caussam Plerumque esse, docuit, homonymiam fecundum fugitivarum Detim genus es ea rn, quae integrae nullo modo iis ictilis, tib quibus positae funt conveniunt sed ob homon miam Locis tantum in eos relatae sunt. Hunc tandectis naevum esse, seplebres plurimi docuerunt , Labit tus prae caeteris an , annius Rei noldus Brencmarum Horum scripta ei litantem, memin me offendisse in Pan ectis peccat tim esse, quod hoc doco in Dererat Gratiani reprehenditur, punienda vel non punienda cogitatione . Cum enim Ulpianus edictum explicaret de eo jure alicui impinendo , quod is in alterius lite di)udicanda latuisset, ct ab hae lege eum liberaret, qui statuere voluisset,
at non statuisset, cogitationis poenam non esse , dixit, non crimina , sed rem Civilem fractans eam Ulpiant regulam Pandectarum e ditores at crimina transtulerunt in quibus regula illa adeo perpetua non est , ut nemo cogitationis poenam pati cogatur est ροννο in alio in scriptionum utilitas huic icina, nimistum in legibus fugitivis , seu erraticis assub, elati s revocandis et Tales autem quamplari nas seges in Pandectis inve r e , quae sedibus bis exulant iamdudum a doctissimis ominibus adnotatum est, Cap. a. ωn io.