Bernardi Tanusii nob. Pisani Epistola de pandectis pisanis. In Amalphitana direptione inventis, ad Accademicos Etruscos ..

발행: 1731년

분량: 629페이지

출처: archive.org

분류:

241쪽

mento absurdius mansesum est dubitari Urian Gratiano nos ridebeantur; nam iniciusis exemplaribus omnia haec cum capite primo eo tincta sunt. Collige quaeso argumentum et omnia haec uno capite eontinebantur Tu effers ergo non extabant Athumanum genus omne inde esseret extitisse . Et vero Correctores Gregoriani, quibus tu es usus auctoribus , caput hoc in qu uot in eiustoribus exem=Iάribus non es Hunisum ab ejiον c, seouectio legum facta a Graιiuno . Neque vero ita alienae sunt leges illae Digellarum , quae de arbitris sunt. aut patronis, a quaestione, quam Gratianus de Judicibus instituerat. Simillimi sunt Iudicibus arbitri Patroni vero postulantes Iudices ea cognatione contingunt, quae Gratiano , homini par an Ohimiti sumetebat, ut ab eo Judicibus copularentur is aliquando verti s , non re conjunxit quaestiones suas . Cum accusationes, denunciationes , alia fismodi tractasset, ad Episcopatus desiluit , Glo Tatores rationem transiitus quaerentes animadverterunt , obiter memoratos Episcopos in accusationibus Gratianum ab accusationibus ad Episcopatus transtulissesupra id qu. 3. ea ae 6 can.

denique factastiit mentio de renunciatione Dise .patus , unde Gratianus tractus occasone subiicit causam istam Hytimam. IV Cedit Grandius, ex igestis Gratianum sumpsisse legem qui aec are de accusat ut cano nem faceret crimen I. qu. 4. can. probibentur

242쪽

1. Addit rationem , quod jam idem Grandius haluerit , Gratianum habuisse illam Digestorum partem , quae de accusationibus est, de appellatio nibus , de sponsalibu quidem a Gratian is a LDι snt , quod negare nolim , cum ad criminalis maIerias de accusationibus , o de appellationixus spectent , quas utique ex aliqua Dige ortim lucinis, aut veterum 3uris rudentvmfragmentis inno, tescere potulfe Gratiano post. 44. mei peris uti roconces ita Grandius in Vindiciis Die, Guid , quae tibi ratio suaserit, Gratianum Partem illam Digestorum habuisse , quo hoc tu teste , quo antiquo Codiceamrmasti , quo argumento haec tibi tua sententia probata estῖTu nullam uiam sententiae illius tuae caussam dedisti, quam quod in Decre o

Gratiani leges illas compereris caetertim observare Iibe non alias a GratianoMeges exi gestis nominari , quum quae ad materiam accWationum ,

appellationum pertinent a J. Nos in ii alias plurimas Digestorum leges in Decreto compererimus, eodem jure , eadem ratione qua tu es usus , alias Digestorum partes Gratiano cognita nilia amrmamus. Quare nobis adimis , quod tibi sumis '

Caecilio , Plautoque abi Romanus ademptum Virgilio , Varioqtiel Unde vero sit illa Grandio suspicio inceritim est, an sub Digestorum nomine a Gratiano itali fue

243쪽

νint prorsus ignoro: Nam Digestorum nomen canonibus illis est as ertissime inscriptum Digestis siluis et aenis t. crimen item f. lib. XLVI l1ιit. de accus oe inscript L qui accustare. Iamque scimus aliunde Gratianum auctores laudare consuevisse. Est vero Grandius noster abusus turpiter

Lectoribus suis, cum a Gratiani Decreto removere conaretur quinque Digestorum leges, quas in

Can si quem scae .itueri a. q. q. deprehendimus Corrediores Gregoriani ponuerunt quatuor verba

ejus canonis non esse inmodicibus Gratiani antiquioribus calumniatoribus poena legitime irrogatur .., adeoque diversias illa verba literis scribenda esse existimaverunt addiderunt praeterea haec verbaricet in collatis Gratiani Mn exem' laribus non habeantur , tamen quiaiunt etiam in Pandectis

no tin expuncta . Quid Grandius yinit, non qu tuo illa verba duntaxat , sed totum eanonem scriptum diversis illis literis. Quis eredere , gravem aetate hominem ad hujusmodi manifesta mendacia posse delabi , quae nec pueri, qui nondum aere lavantur , fine Orbilii scuti ea afferrenti Manifestum vero adeo mendacium illud Fratereuliis, ut cum canon ille longiusculus sit, di Gratiani ipsius vera ha habeat admixta , Corrediores Gregoriani at ca illa verba, non Digestorum , ut alia omnia, sed Gratiani esse , monuerint hactentis retulerat Gratianus verba Iurisconsulti,bine tisque adiermoportet refert tantummodosententiam . Quo evidenter

244쪽

agnoscimas alia verba omnia canonis , quae Cortet ires sine ulla nota praeterierunt, ex Dige-sorum laudatis a Gratiano legibus esse desumpta. VI a uicena est modi, quod Grandius opponit canoni perscripta a. qu, Mi diversis , ait, iteris scriptum esse illum , adeoque Gratiani non esse. Sed et temerarius iste litigans o cavillator rubis docendus, quod nemo ludiosus Iuris ignorat, ne di 'ersis illis suis literis amplius elii et . Gratianus canonibus saepe sua illa verba sub bcit, quibus discordantes canones Eccles conciliare sibi videtur in exemplaribus recentioribus, vel ba ista Gratiani sunt diversis scripta literis ab iis, quibus. canones scripti ab iis, quibus reportat a correctio scripta est . Rem omnibus manifestam vix est , qui, onuerit Hospitibus in Iure Maurictius ni inutum istud explicavit iis notis alias bibetiantur ianonibus , di inguendistin verba Gkaiiani in canone icidem posita, quae perpartes , quas alii parographos vocant, ille disinxi quas partes continuat sepe per π tilia capistili, ne alia quaesis , ut articulas occurrat. Sunt avistem inn is exemplaribus alio cara fiere ab ipsis ea.

nonibus distincta, in antiquis, quia illud arti

citim erat ignotum , d non invenitur. In antiquis erant alia, praeter literarum diversitatem, signa, quae Gratiani verba monstrabant; nam Panciro

lus in vita Gratiani testatues, Gratiani verba duplici cruce , aut Paragraphi caraclare ab aliis

245쪽

VII Cum vero diversitas literarum non modo non adimat, sed & tribuat maxin, Gratiano verba, quae diversis illis literis contineantur , quid insanis, Guid , de literarum diversitates At ille non a u. di habenas , seseque effundit in incertissimo spatio, imiterarum diversitatem urget, amplificat, exportat , illique alia, atque alia superstruit. Cum enim canonem viderit si teses 4 qu. 3. ubi plures sunt Digestorum leges , scriptum literis, quibus

omnes canones scripti sunt quo nemo dubitat, a

Gratiano esse uescriptos illum Gratiano ea ratione adimit quod diverss literis scriptus sit canon .superior, I lauic cano is estes subjectus verbis, quibus duo illi canones continuari videntur item titulo eodem l ob earmen I. si testes. Non judicium hoe loco unum , uides, sed & fidem desideramus tuam . Cum enim canon s eses scriptus sit communibus illis literis, quae certum canonum aucto

rem Gratianum indicant, superior vero canon diversas habeat literas , quae tibi suspectos canones faciunt, mea non sit conjunctus ingenuo , cur alter ingenuus alterum tibi non facit ingenuum tCur praefers deteriorem alterius conditionem, qua conditionem alterius corrumpas t Cur ex mala mavis N iam embona ducere argumentum Sed mentiris impudentissime Neque enim superior ille canon , cujus diversis literis nostrum hunes inquinare conatus es, diversis est literis scriptus. Tres in ea; aestione eanones sunt, primus ex Cariataginensi septima Synodo , alter ex Maticensi

tertius ex Digestis inter secundum is tertium, Gratianus sua quaedam verba collocavit, quibus sententiam . prctaci si de testibus attulit, eamque continuavit cum legibus Digestorum , quibus

246쪽

eanonem tertium composuit, tommunibus scri pluraliteris, quia ueΔ verbis Gratiani mediis inter secun dum tertiumque canoΠem verbis Concilii a. licensis, quae secundum canonem faciunt, bene eonis jungi potuit copula item . Non canon ergo superior scriptus est diversistiteris, sed verba , quibus

tertium secundo Gratianus canonem copulavit. Eadem tuetur ratio canonem O copus I a. qu. . , diversis enim sunt exi Pictitetas una Gratiani verba

non illa , quibus e Digesturum , quae Dei illum

canonem . exhibetur . iUII Canonem illud relata I s. qu. I. contendit Urandius non de Digestis , sed de fragmentis Ulpia. ni sumptum esse ex Ulpiano immediate transscribi totui , vel ex aliqua Digesorum Deinia is alias dictum est . Verum verba illius canonis non ex Ulpiani Insiιtitionibus sunt , sed ex quinquagesimo Ulpiani libro ad Edictum , qui Ulpiani libri perierunt, neque credibile est , eos Gratiani temporibus extitisse . In Pande fit sent hodies, erantque cum Gratianus viveret , vel bacilla Laciniam vero Di gestorum , tu hactenus Guid , illam Gratiano permisilli quae de sponsalibus, de accusationibus,&ainpellationibus es , non quae de injuriis, ad qua lex Pertinet , quae in Canone hoc nostro est. IX Paleam , quae est in causa et, o qu. 3 can. per adoptionem I legem continet e est de inius D Correctores Gregoriani in vetustissimis exemplaribus invenerunt, quibus aliae paleae abesse solent habetia in aliquo vetusis , a quibus caeter ab- sebient. Tu vero , Guido , Correctorum sententiam ea A qua soles, fraude mutasti in aliquot tanta ..xa Ceotiani LISS Codicibus invenituo . Antiquis

sae igitur palea sct haec ieique quod aliis opponitur,

247쪽

est , nee erat nobis luatereunta

ctos de paenitentia compereram,objEe It Gra 'clius eorum opinionem , qui putant, triinatum it tum non eis Gratiani , affert in eam rem Attiam dAugustini verba tractarus hie non videtur es Gratiam , affert autem , ut solet , d. malo, verbi aliis detrae is , quibus suum negotium perderetur Hie alicujus pauli antiqui is . Si antiquior est tractatus ille tribuendus, hi sunt Pandryarum eges deseriptae , claudatae , eo minus sui ille omirin

dum doni, qui alimpiissimam quaereret Pandecta ruin mentionem inito Augustinum ii, αεHM'. videri, qui inestahum nitiis motami inritctorem Mod illiis Gratianus, uti in aliis m. creti partibus nimi iverit Mitto Cone uescis sariam, , ema multini, Meles minis. --- lateresset, au rein illis ιν acturio allatio . -- . Catholicum haberi auctam LMitto debique , Dioni Uiomani Gratiatio brevi proxinium intervallo testiri, a Gratiano seripssim esse illum vidui temporum gradibus uinium, S L; Ab hmuum

248쪽

haresis nota purgat, qua eos acerbus aliquis esset inusturus ob diversas ab iis , quas Romana Ecclesia tuetur , de eonfessionis necessitate sententias I Negat porro Grandius , auctorem illius tractastis leges non Ecclesiasticas eo transtulisse , quae ad Sacerdotale)udicium minime pertinere viaentur i), ne ad rem faciunt , cum da apiιalibus paenis , ac profanis multis , a cognitione delictorum in foro externa , similibus astant . uae nullatenus et nitentia Dieitui scis rumento conveniunt. Sed judicium hoc tuum , Guid , aliud omnino est ab eo , quo Regino , quo Iu , quo austa canonum poenitentialium de paenitentiae foro ege. runt Regi non ea opinio fuit , ut Sacerdoti lege, di legis poena metiendus poenitentiae modus esset hue

tortim idcirco e lege Romana potuimus , ut Saceedos exum perpendae modum poenitentiis in ta- Iibus ea gesi fionibus f his illo verbi tuetur legum Romanarum usum in re paenitentiali , de

qua egerat in secundo de Ecclesiiasticis disciplinis libro . Aliam addit ejusdem usus ivo caussim in praefatione fisu vero σοιentiae emorensibus legibus infert unt, υα iudicium favuinis contianeant , non addo infert funi, ut Eceses Heus Judex er eas oliquem debeat eondemnare, et

eleis asperitonem Cononicorum faciat Decretortim. hine attendens quanta ornitenti puniendum fucinus illud, vel Miιium , quod iudices laetiti morte, vel membrorum mutilatione iudicant e smulctantam hanc enim rationem Romani Pontu

249쪽

interponunt jam s Oe leges seculi tantinent,

multo magis iDinae . Antonii autem Augustini in praefatione a canones paenitentialas eadei est sententia , quam his verbis vir doctissimus explicavit iis respondens qui, ut tu facis uides, alienas esse Romanas leges a Sacerdotum occultis judiciis arbitrabantur postremo anones 47 poeniten tiales sne nomine in Gratiani collectione referri solitos posuimtie in . ηβ-- . . Amma , qui ab Ho-siense aeceperat, fumptos, quos fumo nonnulli purant, ad forum tantum iudiciale pertinere . Noutamen negamur, illos, magnam eortam pae. tem, quae boc,olumine eontinentur , ix posse extWas judicium ab iis, qui oeetilia erimina audiunt, fatisfactiones in dicunt, exesui Tamen admonere paenitentes offunt , quam Oh veteres indictam sisdem eriminitas indix en . In publieis vero eri. minibus eorreendis in utroque , ut Vocant , fora

major esse usus potest , iliis exceptis, qu temporum ratio non patitur

III Tertium Guidoni sim sententiae est argumentum rerum diverfitas, quae in allatis Digestorum legibus , de instituta a Gratiano quaestione eontiis nentur, cum Gratianus de necessitate confitenditem eata disputaret longe minus ad illitis diminctionis primae illustrationem conferunt, estis tittios erat, utrum I cordis eonιritione, ecreta fati factione possit quis Deo satisfacere Ut auctore Antonio Augustino Grandius potuisset, qui de allatis in eam rem a Gratiano legibus Codicis,

250쪽

rendis , ω alde ineptus Sed satius esse , credi. cit Monachus , Augustini verba occultare , quae ineptiae quidem reprehendunt Gratianum , at Graistianum, indicant , leges illas a tulisse , adeoque non potuisset ille ex ineptia ducere , quae volebat itaque intrusa b u ori capitula hic Didentur, non ab ipsus operis auctore d sp ita, quae pugnant cum verbis Augustini. Jam vidi inus , viti vin eis ineo Ptiam Gratiano familiare , ne quid , negemus

Gratiani esse, quod sit ineptum . Quod si mihi sus, fasque sit , quod sentiam Profiteri , negem,

inepta adeo esse , quae Gratianus eo traduxit ex legibus Romanorum . Firmum , ratumque esto, haeresim esIe post Concilium Romae habitum anno MCCXV eorum opinionem, qui me confessione

remitti a Deo Peccata Poenitentibus , arbitrantur.

Firmum allud est, ante Concilium illud de ne cessitate eonfitendi esse in utramque partem a Catholicis disputatum impune , ut Magister sententiarum, ut Gratianus, ut alii disputaverunt . Graistianus itaque multa attulit, quibus probaret , sine oris confessione , sola cordis contritione peccata, Deo condonari, excusante illum Divo Thoma a quod ponitu bi pro Opinione, baeresis es non quod expliciae fit contra aliquem articulum , vel praecedens , velfequens ad Uum , sed implicii aliquideontrarium Dei contineri, quia equitur, quod e Dies Eccles non sint necessariae adiutarem et in talibus, antequam determinetur per Ecclesάm quod

SEARCH

MENU NAVIGATION