Joannis Devoti ... Institutionum canonicarum libri 4. Tomus primusquartus

221쪽

Q Geaocia Episcopis nund commune pallium ost,

quod quidem sibi saecudis ultimis Gramities ctincto ς Episcopos arrWasse tradit Goarius ΕυCholog. Graec. it. Disc. ordinae. pag. II 2. edit. Patis. I 647. vn modo antem id evenerit, ut nunc omnes Graoni Episcopi pallio utantur, narrat Liumrandus in L. Rations II. Constantinopolitana ad Nicvhorum Phocam n mine Othonis apud Muratorium AC iptor. Ber. Italiz. tom. 2. pag. 488. ubi inquit: Romamus Imporator f-

Iitim stitim Themisiactum Euntichiam Patria, cham conostitiast : cumquρ Etim Atherici crviditas non laeser t. missis ei munseribus satis magnis, 'cie, ne ex Papactnomin0 Thμπ taceo Patriarchae litereas mis reontiar ;qua auctoritate cum ipis eum successorμs ejus ab quae Paparum permissu palliis uectrentur , Ex quo. tu pi commercio vituperandus mos inolevit, ut non soliam Pa triarchas , sed etiam Episcopi eotius Gi a ciae pallii titantur . Puod quam absurdum Ste, cen ςore opus non

est. Consule eumdem LititPrandum , qui hoo Atherioi facinus narrat, de Reb. Europ. lib. 3. Cap. II. apnd Duchesnium tom. 5. Histor. Franc. pag. M'. Christianum Lupum in d. Can. 27. Concit. VIII. pag. I s. seqq. Jo. Laurentium Bortium Ioc. cit. Ceterum VIII. dumtaxat exeunte saeculo obtinere coepit consuει- ndo, ut omnibus indiscriminatim Αrolii opis opis pallium concederetur , ut colligi Potest ex tom. 2. DP r PΟ-sthtim. Nabillonii, ubi oecurrit dissertatio Τheodoricin uinari de Pallio Archimiscopali caP. II. pag. 457. Mnlta aut Θm , Praeter auctores, quos modo indi a vimias,

de pallio scripsernnt Petrus de Marca Concord. face d. e imp r. lib. h. cap. 6. et 7., Nicolaus de Bration dissore. de Pallio, Patres Maurini in S. Gregoritim Μ. lib. I. π st.28. COl. 5I8. t m. 2. Edit. Paris. Iros. locisque aliis earumdem epistoIurum, Dominictas GHorreus de Li-

Qomplures. Ao videnda in primis Qst Constitialio Rgrum seclesiasticarum μ. Benedieti XIV. tom. 2. 0 Bullar. Pag. 294. Iaud edit ubi molta habentne do Pallio , quae ad recentiorem Pertinent disciplinam .

g. XLIII. Solus Bominus Pontifex., cujus

Potestas nullam habest definitam regionem , cuFA

222쪽

terminis septa feneatur, pallio ubique uti inr , ef semper; ceteri non nisi intra fines suae jurisdietionis, et statis, Certisque diebus, eum pontificalia conficiunt; scilicet die natali Christi Se vatoris, dio S. Stepliani, S. Joannis , Circumcisionis, Epiphaniae, Palmarum, feria V. in coena Domini, in Sabbato sancto, in Paschate, et seria secunda, ac tertia post Pascha , Dominica in albia, in Ascensione Domini, in Dominica Pentecostes, in sesto Corporis Christi, in nativitato Sancti Ioannis Baptistae, in festis omnium Apostolorum, ne quRtuor diebns festis B. Marias Virginis, nimirum Purificationis, Annuntiationis, Assumptionis, et Nativitatis, in commemoratione omnium Sanctorum, in dedicatione Ecclesiarum, in praecipuis sestis diebus Ecclesiae Archiepiscopalis, in ordinretione clericorum, in consecratione Episcoporum, et Virginum, et in dio anniversaria, quam Archiepi8COpus celebrat, suae consocraticinis, dieque item anniversaria dedica

tionis Ecclesiae si .

1ὶ Cap. 4. Oe 6. ds Auctor. et usu pallia, ibi q. GIoss. et Pontificato Romanum Par. I. tit. des Pallio.

g. XLIV. rillio ita est adjunctum munus Archiepiescopale, ut eo nondum accepto ne Archiepiscopi quidem nomen quis mereretur I) , neque synodum provincialem indicere possit, neque

chrisma conficere, neque Episcopo8 conSECrare, neque alia obire munera sive Metropolitica, sive Episcopalia sa). Petendum est intra tres men- aes ab exacta cons 'cratione, et quidem enixis Precibus , sive, ut in more est, instanter, instan-

eius , instantissimo 3) , a Summo Pontifice in Consistorio Cardinalium; petit per se ipsum, si in Urbe sit Archiepiscopus, si absit, Per Procura-

223쪽

at 3torem. Antequam detur, exigitur juramentum fidei , et obedientiae erga Summum Pontificem 4 , praesenti in Urbe datur a primo Diacono Cardinali, absenti ab aliquo Archiepiscopo, cui

Summus Pontifex rem commisit. 13 Cap. I. ds Auctor. et usu pallii. 2) Cap. 28. g. Super eo de Elyce. 5ὶ Can. I. et 2. dist. Ioo. Vide Nicolaum de Bra-lion cit. dissere. de Pallio CV. 12. 4ὶ Formulam iuramenti, quod absentis A echie. si scopi Procurator praestare debet habes in cit. Constit.

g. XLV. Ita autem pallium adhaeret personae Archiepiscopi, ut neque alteri commodari possit , et secundum, ac tertium petendum sit,

si quis iterum, ac tertio Ecclesiam mutet I) . Denique ubi Archiepiscopus sepelitur, cum eo simul pallium, vel pallia, si plura accepit, humanda sunt su). Singulari privilegio Cardinalis Episcopus Ostiensis, cum Romanum Pontificem consecrat, pallio utitur 3 , et beneficio etiam Sedis Apostolicae quibusdam Episcopis palli usus concessus est 4 . 1) Cap. 4. ds Postulat. Praelae., ibique Glossa in fra.

29 Cap. 2. de Auctor. et ias. Pal. 5) Vid. Card. Petra eom. 5. ad Conse. 5. Pri M. Sect. tintc., et Catalanum in Commene. ad Pontina. Roman. P. 1. tit. 14. si. 5. num. s. Pag. 259.

4) ita Aretino Episeopo pallium dedi. Clemens

XII. Constit. Insignes xi. eom. 35. pag. 1 5. Bullar. , et

ita quibusdam aliis Episcopis ab aliis Summis Pontificibus similiter pallii ipsius usus concessu1 2st ἀ

224쪽

DE COADIUTORIBUA .

XLVI. Coadiutorum OL speciesil et quis eos conficimin, et origo. stituat p

f. XLVI. D o Episcopis nune pro eorum jurisdictione r

diret oratio , sed quoniam uno loco comprehen dimus universam Borum potestatem tum ordiuis, tum iurisdictionis, pergimus ad reliquos Magistratus, atque ad Ministros , quorum est Episcopis in dioeceseos regimine opitulari . Sit initium a Coadjutoribus . Senio, aut mala valetudine Confectos Episcopos, aliosque ΕccIesiae ministros de gradu dimovere injustum , atque inhumanum visum est. Ergo ab antiquis temporibus instituti sunt Coadjutores, qui impedito Antistiti suhsidium compararent, ejusque vicem Mustinerent. Primum Coadiutorum Episcoporum eXemplum praebere videtur Ecelesita Hierosolymitana, ubi Costdjutor datus fuit Alexander Narcisso Hier solymitano Episcopo, qui rennos natus emi Centum, et viginti i). Sed illustro prae ceteris est exemplum Augustini, qui Valerio Episcopo Hipponensi malae valetudinis, geniique causae COM

si Primum hoc alionius coaudiatoris exemplum osso iudioat Henricus Valesius in Euseb. lib. 6. cap. 11. Pag. 268. edit. Cantabrigias an. 172o. Sed multa doinoops exemptu coadiutorum occurrunt. Theotocnua Episcopus Caesarieusis sibi Anatolium coadjutorem

225쪽

adscivit, no successorem designavit, et fimbo communi studio Ecclesiae praefuerunt, uti testatur Eusebius Histor. lib. 7. cap. 52. pag. 37 . edie. Valesii Cantabrig. 172O. Maximum simul cum Macario Epis-oopum Hierosolymitaniam fuisso scribit Sogo monus Hist. lib. 2. cap. 2o. pag. 7o. Cit. sdie. Valesii ; et orionem Episcopum Palaebiscensem sibi eoadiutorem, et sucoessorem Siderium elegisse tradit Synesius m se. 67. pag. 2O9. edit. Petas. Paris. 1653. Theodori tus lib. 5. Cv. 4. Pag. 197. cie. edit. Valesii memorat Ioannem Episcopum Apameae, qui condiutorem habuit Stephanum, et Ambrosius, sivis potius auctor epistolae δε Causa Bonost eom. 5. opp. S. Ambrooti col. IC95. edit. M urin. Venet. 1751., Senecionem , qui Basso Episo Po coadiutor fuit. 2) Possidius in Vie. Augustin. cap. 8. COl. 262. tOm. C. Opp. S. Augustin. edit. Venet. an. 1735. Et Auguatinus quidem, vivo nono Va Ierio, Episcopus ordinatus estis quamobrem ei scrupulus animo insedit, ut ipse ait v. 215. col. 7 . tom. 2. edit. Cie., adhυς in comore PoSito beata memoria Patre , et Episcopo meo Sene Valerio Episcopus ordiniatus sum, et sedi Cum ibio , qtiod concilio Nicano prohibitum fuisses nesciebam , nec ipsct sciebat. Hinc Eraolium collegam elegit, ut Episcopum non ordinavit . Quod replehonsum Est, inquit loc. Cit., in me, nolo r prehendi inflio meo . Erit Pres ter , uti est, quando Detis et ortiari it , futurus Episcopus . Spectat Augustinus rid Nicaenum canononi S., quo Cautum Brat , ne duo in una urbe essent Episco- Pi sy verum hio ea non non obtinebat, cum iuxta erat Causa, Propter quam duo in una civitato Episcopi constituerentur, uti ostendunt exemPla, quae Pauluanto indicavimus.

g. XLVII Dantur Coadjutores vel ad tem

pus, quamdiu scilicet vitae usura fruitur Praelatus, quem vis adversa morbi, aut seneetutis Suum munus exercere vetat; vel perpetuo, qui nimirum mortuo succedunt. Uterque coalutor Episcopis

non nisi a Summo Pontifieo dandus est 3 ; ceteris beneficiorum Hectoribus etiam Episcopus Coadjutores ad tempus constituit 2 .

226쪽

cti ti

g. XLVIII. Nu nc, qui Episcopis dantur , coadjutores sine jure futurae successionis, dicuntur sufraganes, quales hahet Cardinalis Episcopus Ostiensiου, atque Episcopus Sabinus, aliique praesertim in Germania Episcopi, quorum dioecesos tam late patent, ut his adjutoribus opus habeant ad Epigcopstle munua recto exercendum. Hi sunt Episeopi insigniti titulo in partibus infidelium , uti sunt etiam Episcopi coadjutores, qui jus habene succedendi. Utrique enim decorantur ordine Episcopali, ut ea peragant, quae hujus ordinis propria sunt I).

DB CHORE PISCOPIS .

XLIX. Cliore piscoporum L. Eorum Potestas. Osfietum, et ordo.

g. XLIX.

uemadmodum Episcopi , cum propter morbum,nut ingravescentem aetatem suo recte munerofongi non poterant, in Civitate Coa udjutores habebant, ita cum nimis late patebat dioecesis , in pngis, atque oppidis longe dissitis habebant Cho-

227쪽

2Irrepiscopos' adjutores, et administros laborum liuo rum , Dicuntur Chorepiscopi, quasi , hoc est ruris Episcopi. De his quaeri solet, num Episcopi , an tantum Presbyteri fuerint; sed Iongo probabilior est sententia illorum, qui eos meros Presbyteros suisse arbitrantur I) . 1 Episcopos Chorepiscopos fuisse putans Henis

tot. Praesertim s. 41. 42. 45. pag. 164. Londini 165 1

Guillelmus Boveregius Noe. in Cori . AHorari. Can. 5. in Pandect. Canon. eom. 2. Pag. 175. Oxonii 1672. Iosephus Bingliam, Orig. eccles. lib. 2. Cap. 14. 4.eom. I. Pag. 195:, utquo hi quidem Praesortim ni tuntur Athanusii loco Apolog Contr. Arian. tom I. D. pag. 158. edit. Patavii an . 1777., oujus haeo verba stant: Mareotes regio Est Aleaandrina . in qua numquam Disiscopus fuit, aut CorePisCOPus y Sed universas illius 1 a gionis Ecclessicio Alexandrino parent Episcopo . Presse tera autem singuli SMOS vicos habsne maximos, qtii cem circiter sunt, imo plure numero. Aportum hi oquidem discrimen inter Chorepiscopos, et presbyteros constituitur; sed nullam equidem video cauissam, propter quam hoc discrimen potius ad ordinem, quam ad ossicium, et iurisdictionem reserendum videatur. Atqui Athanasius minime adversari uaest nobis, si dicamus, ianum, et eumdem fuisse ordinem chore Piscoporum, ob Presbyterorum, dissimilo tamen Offcium , et dissimilem iurisdictionem. Reetius igitur Franciscus Turrianus Noe. in cap. Cono. Nic. Arab. apud Labheum eom. 2. Conesi. cos. 517. Antonius Augustinus Dise. jur. Canon. Par. 1

un. eom. 4. Pag. 6.9. y ibique Mansius in not. pag. 655. edit. Venee. 1776., Chorepiscopos Praesbyteros fuisso contendunt, Dixi Praesertim canone 8. Concilii Nicaeni tom. 2. Col. 58. colle e. Labbei, et ' canone Io. Concilii Antiocheni eom. 2. Col. 59D. ejusd. Collectis Labbsi; ex quibus manifestum est, Chorepiscopos

Episcopos non fuisse. Quod otium, re diligenter eo

228쪽

gnita, et expensa , definitum est, uti patet ex Capiatularibus Regum Fronoorum apud Bal ullium tDm. 1. col. 255. edit. Vense. an. 1772, Cum enim Carolus M. de re Legatos misisset ad Leonem III. Pontificem , responsum est, more piscopos ineros essis Pres-hyteros, ideoque irritum esse quidquid ipsi gesserant Proprium ordinis Episcopalis. Quod proharunt Ratis ponensis Concilii Patres apud Sirmondnm Conc. Gall. tom. 2. P. 259., M seq. Paris. 1629. is ac deinceps etiam Synodus Parisiensis an . 829. lib. I. Cap. 27. IDMcit. pag. 2. eom. 2. responditil nihil eorum, quae ad Episcopalem ordinem pertinent, fieri a Choropi copis posse . Interdum vero Chore piscopi etiam erant Episcopi a quod recte observant Cahasutius Glit. comcil. cap. 8., Petrus de Maron COn Orci. sacctrdot. Et impor. LB I. cap. II. Bollarminus de Cierio. lib. 1. cap. 17. Pag. 159. O . eom. 2. edit. naee. an. 17 21 a atquis ad hos pertinent canones omnes conciliorum, quia

hus Chorepiscopis cum venia Episcopi Diaconos, es Presbytoros oxdi Raro permittitur.

β. L. Cliorem scopi non unam , ut Parothi, sed pluros singuli eurabant Eces fias , easque I xtrabant 1 ; dabant literas paciscas, quae erant ex genere tormatarum ca) , clericis ruralibus in Eliam dioecesim obeuntibus; minores Ordines eo serebana Oὶ . Sed eum intra sua. potestatis fines

non se continerent, et jurn invaderent Episcoporum , satius visum est eam Dignitatem extinguere, ac delere, quod in Occidente primum factum est

Leone III. Pontificu s.) ; sed tamen etiam post

Leonis aetatem mentis Chorepiscoporum Oecur-

1 Quod Chorepiscopi Di oesim Iustrarent ,

dicti sunt etiam Perio viae hoc est circuitores, es visitatorso, quos memorat Laodicena Synodos can. 57. tom. 1. Conesi. collece . Labhei pes. 155s. Edit. V

nse. Cesset. Sed non inde essici potest, Choropiso PM , et Perio vias unum, atque idem fuisse, quoa

229쪽

alIquibus visum est. Vido Fahrotum ad CVacium in

sdie. Vemst. 1758. Omnis quidem Chorepiscopus erat Periodevia, sed non omnis Periodevia erat Chor piscopus , uti rectissimo observat de Royo Insete.'ιr. canon lib. I. pie. 15. Verum quod contendit Bingha- vitis Otigin . eccles. lib. 2. cap. 14. g. 12. eom. 1. Pag. ι2O1. Edit. Hala Magdeburg. an. 1Π51. , a Laodicena Synodo Cit. can. 57. in locum Chore piscoporum consti tutos fuisse Periodevias, id nullum habet idoneum fundamentum, quo niti Possis videatur. 2ὶ Formatarum literarum multae erant sPB ies Nam aliae erant epistola Commendatoria, aliae communicatoria, aliae dimissoria. Postremae hae tantum adelericos pertinebant, quibus dabantur, cum se inais I iam dioecesim conserohant, ut ibi domicilium comstituerent; atque hae literae dimissoria, et interdum etiam pacifica dicobantur, quoniam testabantur , elericum cum pace Episcopi sui Ex antiqua ecclesia suisso dimissum . Commendatoria, et Communicatoria dabantur omnibus tum clericis, tum laicis, qui per aliena in dioecesim iter faciehant, eaeque testimonium erant orthodoxiae , et eoolesiasticae communionis illius , qui epistolas ipsas deserebat. Nam tanta erat coniscordia , atquis inter omnes Episcopos consensio antis morum, ut nemo ecclesiasticae communionis in alie

na dioeoesi particeps fiereu, nisi ea dignus propriῆEpiscop1 testimonio deprehenderetur. Ita per eas liis

teras Ecclesiarum unio Ostendebatur, sive, ut verbis utar Tertulliani ds Praescript. cv. 2Ο. Pag. 2D6. Edie. Rigaleii Paris. 1675. communicatio pacis . . . . et Coni S-ssraelo hospiealitatis demonstrabatur; mno Optatus Nileuitanus lib. 2. pag. 32. edit. Antusmia 17 2. T tus , inquit, orbis commercio formatarum in una communionis societate concordae. Commendatoria i iterae dabantur vel hominibus, quorum illustrior erat conditio, vel etiam eiusmodi hominibus, quorum existimatio in discrimen vocata fuerat, vel clericis , qui

in exteras regiones conoedebant; communicatorias obtinebant omnes, qui in ecclesiae erant communione, cumque ea Pace in colebant, ideoquo pacifica, et eg-olesiastica, atque interdum etiam canonica dicebantur . Omnes generali nomines atae dicabantur , quod

230쪽

ucto peculiari forma, ac singularibus signis, et cara es xibus scriptae erant, ne quis salsas obtruderet, et Omnes ab Episcopo concedebantur. Ad has autem litoras pertinet Canon Apostolorum I. . apud Cot oleis

Quas litoras cum in illo persequutionum discriminodo dissent Consessores quidam, quorum magna erat in ecclesia existimatio, id ab iis fieri vetuit, at quo alias a proprio Episcopo communicatorias literas uniineuique duxi iussit Concilium Eliberi lanum Can. 25.

col. 99Ο. tom. I., et Arelatense I. s. 9. COI. 1452. tom. 1. Ioc. cit. Non enim duo hi canones, uti putat Bais ronius ad un. 142. Num. 9. P . 157. tom. 2. edit. Lucae, tutelligendi sunt de martyrum libellis, quos

Iapsi impetrare solebant, ut in ecclesiae communioncm reeiperentur; quod recto animadvertit Alba spinaeias in not. ad cit. can. 25. ConC. Eliberat. POR 167. edit. Neapol. 177 . Chorepiscopos autem dedisso1 iteras paciscas, seu formatas, manifestum est ex Concilio Antiocheno Uan. 8. loc. cit. COI. 2558., cuius haec verba sunt enso presbieri qui Sune in pngis , destit canonicas epistolas, vol ad solos vicinos Episcopos mistolas emittant . ChorviSCui autem mestireprehensioni assinos desne pacificas .

apud Ba Iuainm Capitia. Reg. Francor. col. 255. tom. 1. edit. Venet. an. 1772. 5ὶ ConoiI. Parisiense an. 829. lib. D. Cian. 27 eom. 9. colieci. Labbei col. 729. odit. indic., Meldense ano 845. o. 44. col. 975. loc. cit. Metense an. 888. c. S. col. 594. mm. 11. colleci. ejusd. Vide Thomassinum Par. 1. lib. 2. caP. 1. et 2., et Morinum Exerc. scio. cap. 11. et des Sao. Oidinat. Par. I. exei C. 4. Sua jam aetate Chorepiscopos exoIevisse testatur Balsamoniu