장음표시 사용
241쪽
ugi est, nisi justa et Sac. Congregationi Epigo po
rum ac Regul Arium probata causa sit sil); totamque nocipit jurisdictionem, cujus nullam Omnino partem sibi Capitulum reservare potust 3 . si in Vicarius capitularis . inquis Synodias Triden-
inn Seqs. 24. c. p. 16. des Roserm. eligi dolivi , gro sal-esem in jure canonico sit Doctor , vel Licentiaius , υ lalias, quantum feri potetit, idoneus. Cum autem aliquis inter canonicos aptus, et idonous est ad Vicarii ossicium exorcendum, hiano, nori ex triario iam, et 1 gendum esse, respondit Suo. Congregulio Concilii, uti testariae Gaudentius lOC Cit. niam. 16.
2ὶ Conser Benedictum XIV. de Sanod. Dioso s.
I) Fuit olim multorum opinio, quod liceret Capitulo arctaro, et costringero Vicarii jurisdictionem , ejusque puriem sibi reservare; sed nano communis omnium sententia est, quam elia in probat Beneu botus XIV. de Θnod. Dioeces. lib. 4. C. 8. num. 1C., et Giruidus Exposit. Dr. Ponti ic. par 2. eom. 5. pag N062. , id fieri non posse. Quin etiam multi sentio tit, vicari iam Capitularem propter affixam suo ossicio Potes tutem ea quoqDB recte expedire, Pro quihus i carius generalis Episcopi speciali mandato opus habet. Vide Lenedictum XIV. loc. Cit. lib. 2. Cv. 9. num. 4.
g. LXV. Multa tamen sunt, quae, dum Vacua est Ecclesia, Capitulum , ejusque Vicarius non facit, vel quod non habet potestatem, vel quod ei sacri Canones modum constituerunt. Non facit, quae sunt ordinig Episcopalis, quRmquam ad ea gerenda recte exteros Episcopos redvoeot . nec poPro sacit, quae ex delegatione, aut beneficio Eum mi Pontificis uni Episco con tiga sunt ). Nihil quoque Capitulum, selle vacante, Potest inno
vare , ac de juribus Episcopalibus diminuere su);
quod . proprium est omnium, qui rem gubernant, quae ad interregnum venit, ut nihil in novent, et
242쪽
hil de juribus detrahant. Itaque , sede 'Cante, capitulum conjungere, aut dividere beneficia, retque aliquid alienare prohibetur. a) Ad cotera, quae Capitulum, eiusque Vica-
Tins, Sedo Vacante, sa ere non Potest, referenda sunt otia in Indulgentiae, quae ab ipsis concedi nequeunt, gurem quam earum concedendarum Potestas
non ad ordinem, sed ad iurisdictionem Portineat. Suno Episcopus quadraginta dierum Indulgentias tri-huero Potest, capitulum vero, eius vo Vicarius non potest. Tres huius rei causas affert Benedictus XIV des Θ rod. Dioeces. lib. 2. cap. 9. num 7. ; Prima , quod facultas concedendi Indulgentias non ita necessaria est pro regimine Dioeceseos, ut aliquid inde oriatur detrimenti, si ea careat qui ad tempus dioecesim administrat; altera, quod haec facultas oxtraordina-xiae cujusdam iurisdiotionis est ,quae tantum pertinebad Dignitatem Episcopalem; poςtrema , quod universus Indulgent iurum thesaurus pones Summum Pontificem est , a quo illius iuris pars in solos Episcopos confor-ri potuit, nolle autem in illos, qui veri non sunt Ecclesiarum Sponsi, Merique pastores, sed qui tun sum ad tempus dioecesim administrant. 2) Vido Titulum M Sed Vacane. aliq. innovEt.
g. LXVI. Ad honesicia quod attinet, Capi-,
tulum , sede vacante, Oblatum a Patrono clericum recte instituit si , et recte etiam consert beneficia; quae coniunctim cum Episcopo conferre deheret
2), non item beneficia , quorum libera collatio ad solum Episcopum pertinet 3) . Denique literas dimissorias primo anno vacantis Ecclesiae Capitulum Q xocte concedit iis , quos beneficium vel
acceptum, Vel accipiendum ordines gusCiperct co sit, non item reliquis, post annum vero omnibuε
243쪽
3 p. 2. Ne sed. vaean. affἱq. innovet. 49 Haud tamen capitulum Per se ipsum cono die literas dimissorias, sod per Vicarium cupitularem , ad quem tota, uti diximus, capituli iurisdiis otio desertur. Vide Giraldum Evosie Jur. Pontifς. Par. 2. eom. 3. Pag. 562.
DE DIGNITATIBUε, PERSONATIBUS , OFFICII .
LXVII. 6t LXVIII. Quid LXXI. ad LXXIII. Archis
Dignitas, quid Persona- diaconi munus , et pote tus, quid Ossicium sit 8 stas. LXIX. Canoni eus Thoo- LXXIV. et LXXV. Nu-logus . nus, et potestas Archis LXX. Canonicus Poeni- Presbyteri . tentiarius.
c unt e Canonicis, qui Dignitate, Personatu AOfficio a ceteris distinguuntur. Hujusmodi sun dArchidiaconus , Archipresbyter, Primicerius , Decanus, Praepositus, Thegaurarius, aliique, qui
non solum hab ni canonicatum, sed etiam quae ceteris Canonicis communiδ non sunt, aut Certum munus, aut honoriη praerogativam , aut cum
honore. jurisdictionem ; et officia, Personatus, Dignitates appellantur . Non idem est in omni-hus Ecclesiis Cathedra libus , et Collegiatis eorum numerus, et ratio; ae loligum esset de omnibus aingillatim dicere. g. LXVIII. Totum in his rebus conficit usus, et consuetudo Ecclesiarum. Quare videndum egi, quid cuique in singulis datum sit muneris, quid honoris, quid juris lictio aia , ot uuasquisque, qu*
244쪽
sibi sunt commissae, partes implero debui. In Italia primam Dignitatem plerumque obtinent Archidiaconi, in Hispania, et Lusitania Decani, in Germania Praepositi I). Nos de duobus no-ininatim agemus officiis, i tuae omnes liret, ni Ec- elogiae Cathedrales, ac duabus dignitati hus, quibus gummum Post Episcopum auctoritatem Decretales attribuunt.
si Vid. Rigantium ad Regial. Caneellar. IV. L
. LXIX. Osficia Anni Canonici Tho Iogi,
ot Poenitentiarii . Utrumque institnit Concilium Latera nenge IV., 'nod habitum sest in nccentio III. Pontifico l), utrumque probavit Synodus Τrulentina a), et utrumque omnes Ecclesiae Cathedrae Ies, ot Collegiatae in aliquo insigni oppido existentes habere debent. Est antem Canonici Τhρο- logi, 'nem Theologiae laurea donatum esse DPO tet 3 , Sacras Scripturas explicare, aut cleri Osres Τheologicas edocere ); quo munero cum fungitur , praebendae fructus, et quotidianas distributiones percipit, perinde ac choro interesset b).
i Cap. 4. dct Magistriς., fa) Concilium Tridentinum mss. s. cap. I. de R form non modo Theologi officium retineri voluit in iis Eoolesiis, in quibus iam erat institutum, sed etiam addidit, quod in Ecclessiis miropolitanis, vel
Caeli idialibus, si civitas insignis, vel Populosa, GGotiam Collegiiatis existentibus in aliquo insigni oppido, etiam nu'lius dioecssis , si ibi cis in numerosus fuctrie, tibi mi la Pi Gebenda , aiae pria Stimonium , s u Stipem ι uιum hi jusmodi des tatum rusritur , praebenda quo modOCrimquc , P aeter qtiam ex causa resigniationis , Primo vaccitiara , cui altiad Onus i ncompatibiis injunctum non sit, ad eum tibiam ipso facto perpettio Conotituta ket di Putata intelligatur . Similiter Poenitentia rium in omni-Disii od by Cooste
245쪽
omnibus Cathsdria Ithus Ecclesiis , tibi id commodes es t poterit , Cum tinione P : Gebendae Proxims vocatura ab Episcopo in titui iussit Synodus Tridens tria sess. 54. cap. 8. de Beserm. Testatur autem Van-Εsponius Part. I. eit. 12. Cap. 5. ti. 15. , quod in locis quibusdam Poenitentiarius non merum Osfiolum, sed Dignitas habeatur , ita tamen ut novissimum inter Dignitates locum obtineat. Similiter Theologum inter Dignitates recenset ipso Van Espenius Ioc. cie. tit 1 Ieap. 6. Verum id vel fundationis lego, vel pectuliari locorum consuetudine factum est y nam Theol gum, et Poenitentiarum merUm esse ossicium respondit Suo. Congregario Concili tu Murana 12. Aprilis 1699. et in Sonen. Poenieontiariae 16. April. 1691.
I) Consulo Benedictum XIV. Instit. Eccles. 57.
in Benedictus XIV. Θnod. Dioeces. lib. II. C. 9. num. 17. Canonicum Theologum suo mun ri satisfacere animadvertit, sive in Sao. Scriptura, si vo in Theologia scholastica explicanda vorsetur . vitibus autem diebus lectio Theologalis habenda sit, Expresso non edixit Synodus Tridentina ; verum qua hora , quibusve diebus, tum super quo Sac. Scripturae liqhro conficienda sit lectio, Episcopi arbitrio relictum voluit Sac. Congregatio Concilii apud Garstiam δ' BenefC. Par. I. Cap. 7. num. 155. Multa do Theologi ossieto habet Giraldus Evosit. Jur. PontifC. Par. 1. lib. s. tit. s. tom. 2. Pag. 596. Et s sq. s) Vide Benedictum XIV. Instit. Ecclesias. CVII.
LXX. Suppar est institution o 'Pheologo Poenitentiarius, cujus est audire consessiones, atque is similiter, dum hoc agit, tamquam praesρns in choro habetur. Sit autem oportet Sacrae Theologiae, aut Juris Canonici laurea insignitus, et annos saltem quadraginta n retus, nisi aliud loci ra-tIo, et necessitas, aut utIlitna Ecclesiae postulet I . Neuter eoru in habet Dignitatem, aut Personatum , sed unusquisque sedet tu choro, servato
246쪽
ordine corintionis, possθssionisque nntiquioris . nivi quid aliud consuetudo velit ; et utrumque ossicium. concursu adhibito, conserendum est et . 1 Concilium Tridentinum dice. Sesp. 24. cap. 8.
si) Benediosus XIII. in Constit Pastoralis inpeia 6'. tom. 1 i. pag. 414. Bullarii, quae Cono titutio pro Italia, Insulisque udiacentibus edita est. g. LXXI. Decretales recensent potissimum Intor Dignitatos Archidiaconatum , et Archipresbytoratum, quibus post Episcopum summum Ructoritatem tribuunt. A rchidiaconi ex ordine Dia-eon'rum erant, sed eorum Principes, et rations
linbita meritorum si), ab Episcopo, ut plurimum. eligobantur st). Ordine inseriores erant Archi- presbyferis, jurisdictione tamen gu portores 3). d cum absurdum videretur, non Presbyteros Presbyteris praestare, iis demum est imposita necessitas Presbyteratas 'si) salo Salmasius Archidiaconum dictum pu-
ut , qui ordinatione esset antiquior; nam ille Bli. Me butur, quem Diaconi industritim noverant, uti Ioaqnitnr Hipponymos Epist. 146. num. I. Col. 1C76. tom. I. pdit. Vallarsii, et vero Theodori tus lib. I. cap. 26- P g. 59. edit. Va&ςii Cuntabrigiae 172o. Athanasium Diuconum, etsi junior esset, principem ordinis Diaconorum appellat.
ti adere Hieronymus log. D t. sed yomplurima stans exempla eorum, qui ab Episcopis Archidiaconi sontoonstituti . Ita Laurentium Sixtus, et Serapionem Chrysostomus Archidiacon D m elegerunt, Ambrosius lib. I. d offf. cap. 41. tom. S. P.M. 6 i. edit. --urin. innet. 175 ., SO Ouienus I b. 8. cap. 9. PGR. 357 cie. edit. Valesii Vid. Set vagi mn Antiquit. Chi istrare. lib. I. Par. 2. COP. 2. ili. 4.
247쪽
Ohipresbter v ro, inquit, sct ρvss stib A Chidiacono, Uiιsques praceptis, Sscrιe Discopi sui , sciat ObHira . Observant Romani Correctoros verba haea non extae re in ipsa Isidori epistola, neque a pucl Burch a mimalib. 5. Decret. Cap. 5C., neque u pud Ivonem in Panno ny a lib. 3. Cv. 41., ubi haesi Epistola refertur. Extant lamen in decreto Ιvonis Par. 6. Cap. 2Ο. , Ex quo forte Gratianus ea dosumpsit, hique in decretum transititit. Atque ex hoc Gratiani loco desumptum fortasse est cap. 1. . Is inlic. Archipreb e. , quod tribuitur Concilio ΤOletatio, et tumen Hullum est To- Ictaniam Conailium , in quo illa Oceurrant verba do
Archidia otii supra A roh i presbyterum potestate. νὶ Celebres sunt literae Hinumari Remensis ad Arcti luco nos Presbyteros.
g LXXII. A mplissima olim orat POt 8ta a Arebidiaconi I), qui Episcopi Vicarius erat ta
iure constitutus, et ejus est iam oculus dicebatur a , propter latam administratione in , et in rebus Vrendis potestatem, quae omnia sere, e reptis sacramentalibus muneribus, clam Prbendo-bat. Is enim collector oli in Oblationum, reditu Um, Itque universae pecuatae ecclegiasticae Prae- byndas, Partesque suas tribuebat olericis , Pauperibus, Ecclesiae fabricae; mittebat in possession om eos, qui beneficia acco perant; quos nosset idoneos ad ordines, et beneficia , Episcopo offerebat: atque omnes sero noscebat, desiniebatque cR
usas seri episcopalis 3). Et licet initio Archi
diaconi haec fere omnia gerorent mandato, Rrbi trioque Episcopi, tamen deinceps eo usque Pro gressi sunt, ut propriam, at tuo ordinariam olitinerent jurisdictionum, quae pridem orat delegata, ac jura etiam invadorent, quae propria erant
248쪽
sua a fato obtinebant' Ea vero dis persevera gse, Iapsuque temporum a nota etiam fuisse, ostendit Do- cretalium titulus ds ossic. A1chidiac. si in Cian. diaconi 6. dist. 95. Cono. Trident. Cv. 12. Sesss. 24. de B orm. Archidiaconus post Episco-Pum sciae, ses vica tum ejus Esqe in omnibus , scriptum est iu cap. I. de Ostic. Archid. 5) Conser Thomassinu in par. 1. lib. 1. ov. 17.
.) Synodaticum , procurationes, aliaque id genu Archidiaconi capiebant. Petrus Blesensis D. 51.
Pag. 257. ed. Paris. 1667., Cono. Lateranense in cap- O. et 23. de Censib.
g LXXII. Tantam hanc Archidiaconorum p
toginto in Episcopi tollendam , aut minuendam curarunt ; et nut C vix ejus umbra, et imago supe-perest. Synodus Τridentina Arctiidiaconis, aliis- quo inferiori tins Praelatis judicium ademit causarum matrimonialium , et criminalium , quas Episcopo reservavit 1) ; ipsis vero reliquit jus vigitandi Ecclosias , quas rentea ViSitare Consueverant, modo id faciant per semetipsos , et cum Consensu Episcopi, cui debunt intra meusem rationem rediaderse pseractae VisitAtionis , Stque integria actru
i) Tridentinum cap 2o. - . 24. ds Roform. , quo decreto etiam beneficiales, maioresquo CDυSns comis Proh Endi, omn s sero arbitrantus. Eadem Syncidus C. 1. Sess. 2 . de Reform. speciatim voluit Archidiaconos clericorum do impudicitia causus cognoscoro. 2) Tridentinum cap. 5. SeSS. 24. dct BEform.
3. LXXIV. Nnne omne Archidiaconi munus eo Τρdactum est, ut adsistat Episcopo, Cum generales ordinationes conficit , vocetque eos, qui ordines Muscepturi sunt I) . Cumque Archidiaconi nunc amplius non sint vicarii nati Episcopi, tanta ho-
249쪽
die in singulis in ost auctoritas, quanta vel Epiου- copi mandato, vel Ecclesiae statuto, vel diuturna consuetudine data est 2 . Diaconatus autem ordine insignitos esse oportμt Archidiaconos 3 , eosque Synodus I ridentina s4 in omnibus Ecclesiis, in quibus fieri potest, Magistros in Τheologia , seu Doctores . aut Licentiatos in jure Ca nonico esse jubet.
I LXXV. Archipresbyter est princeps Presbyterorum , eaque dignitate donabatitur interdum lui aetate, interdum qui sapientia prat starent i). Si suo sungatur munere Archipresbyter in cathedrali, sive in civitate, urbanus dicil ur , si tu minoribus Oppidis ruralis appellatur. Urbani Archipresbyteri ossicium respicit saCramentorum administrationem , forique interni jurisdictionem iutque ejus praesertim est praesentis Episcopi cu- Tam levare, et vices agore absentis In iis omnibus , quae sacerdotalis officii sunt 2 . i) Antiquiores ordinaticino apud Latinos Archi-
Presbyteros constitutos fuisse constat ex S. Leone M. EPist. 19. Col. 7O5. fit seq. tom. I. edit. Ballei in . Verist. 175I., apud Graocos eos, qui virtute Praestabant, os tondit Thomas sinus par. 1. lib. 2. CGP. I. num. I. Eod idem interdum etiam a Latinis sa tiam est. Unaquaeque Ecclesia suum habebat Archidiaconum, et δε ro hi presbyter una, uti docet S. Hieronymus Ep. ad Biasticiam Monach. 125. col. 056. tom. I. OPP. edit. Vallarsii Nonas 17 34. Mutili Ecclessiai iam Episcose , singialι Archipi esbieri , singuli A1 chidiaconi.
250쪽
1. 2. 5. de Osso. Archipresbe. g. LXXVI. Ruralis est imperiti pulgi solia eitudinem gerere, et Presbyterorum , qui por mi-aeores titulos, hoc est ecclesias habitaui, puta Parochorum, Mitam jugi circumspectione custodire, et qua unusquisque industria dioinum opus exe ceat , Episcopo renunciare I . Nunc omnis Archipresbyteri auctoritas pendet ex mandato Episcopi, ex statuto ecclesiarum, ex conηuetudino. Et cum plerumquo Archipresbyter adjunctam habeat curam animarum , hinc huiusmodi beneficia, in quibus hoc onus inegi, nemo conse Ini Potest. Misi saltem vigesimum quintum aetatis annum nitigerit , utque idonea scientia, et morum integritate
LXXVII. Vioarius pone- LXXXI. Qui Vicarii muralis , ejusqne origo. nero fungi possint pLXXVIII. Quomodo ab LXXXII. Quomodo exspi-Εpiampo constituatur' ret Vioarii iurisdictio pLXXIX. In Italia unus LXXXIII. Vicarii foranei. constitui soloe Vicarius. LXXXIV. Vicarii Paro alibi Vicarius, et Ossi- Chorum. cialis . LXXXV. Vicarii nati. LXXX Quas iurisdiotio LXXXVI. Vicarii Apo- sit Vicarii generalis p stolici.