Joannis Devoti ... Institutionum canonicarum libri 4. Tomus primusquartus

발행: 1816년

분량: 424페이지

출처: archive.org

분류: 그리스도교

361쪽

oporteat, ut illogitimi rogularo institutum rΘoto suscipiant, explicano Gregorius XIV. Constit. Circumis syecta 5. pag. 252. eom. s. Pare. 1., et Clo mens VI 1 I. Constit. In suPi ema 268. Pag. 4O9. eom. s. Par. 2. Bullarii, quae oonstitutiones mitigant, et relaxant foveritatem, constitutionum ea de re a Sixto V. edita-

g. XIV. Atque haec quidem venia non latins explicanda, sed certos intr& fines colitheri debet,

ef ideo cui data copia est suscipiendorum ordiuum, non ei data etiam videtur copia obtinendi beneficii, nec cui permissum est unum beneficium licet plura obtinere l . Decet autem hujus veniae cupidum cuncita narrare, ac patefacerct Summo Pontifici, et potissimum significare oportet, num heneficium , quod illegitimus petit, sit om sit in Eadem ecclegia, in qua pater ejus ministrat, vel ministravit . Dissicilius enim in hac ecclesia illegitimo beneficium permittitur; cum saCri Canone8, ut omnis a honesiciis imago liae redi tariae successionis urceatur, Et nulla sit reliquis memoria conjugii, beneficio potiri illegitimos vetent, aut aliquod obire munus in ecclesia, in qua eorum pater disgnitatem, aut beneficium obtinuit et . Imo nec filius Presbyteri legitimus, scilicet ex justo conjugio susceptus ante ordinationem , sine venia Sedia Apostolicae proxime succedere potest in beneficio Patris, nisi media persondi intercesserit, in quam

illud post patrem collatum fuerit O).

29 Cap. 15., et 16. de Fil. Presbi, Concit. Trident.

362쪽

Presbyteri illegi limus, ne media quidem inporo dente PCrsona ac ritim qua in omnino oonsequi polosi h ne fi olom , quod eius Pater obtinuit, uti daolacavit Clumens vi I. in eiecit. Constis. Ad canonum .

. I. XV. Ob notam, et sua Picionem , quam pro bo runt, incontinentiae I), ab ordinibus arco tur bigami . qui scillari plures nuptias contraxe runt Triplex autμm est bigamia , vera , inter pro lativa, et similitudinaria. Vera bigamia est, quam modo descripsimus, nempe duplex conjugium ; interpretativa, in qua non re, sed interpretatione quadam duplex matrimonium consideratur, v l ti si ciuia ducat uxorum alio martio viduatam 2 , aut ab alio corruptam , ren inquam suo se immisceret conjugi 3); similitudinaria est, cum quia solemni castitatis voto devinctus uxorem accipit, cum

que ea liberis dat operam 4 .

1) Caput hoo irregniaritatis ex nota incontinen

tiae repetunt Grasci Patres, quibus, et Latinorum 'Midam ussentiuntur. 8. Jo. Chrysostomus Iomia. 2. inmixt. ad Titum opp eom. II. pag. 758. aedit. Paνia 175 i. explicans illa Apostoli verba , vo iteres Di ac puva μ's unius uxoris virum , habet haec : eia Ismque Op Ma impudicos castigat , non sinens Cos Post sescundas 1ιυρ' av ad Ecclesia r gimen ausum t. Eadem dioit S. Hieronymus in ea fici in spis . ad Tifum csP I. col. 606. Dis. tam. 7. Boit inrcinas 2757. Coni crot ia m Ter fulli unum Ad Daeor. Itb l. cap. 7. p. 165. editi H 'nst. ann. L 744. Essu aut om ab Ordinibus, tamquam .higa mirara , repollendum ouui etiam, qui ante baptismum uxorem unam uo eP t, alteram post baptismum, docent Innocentius I. u. 17. ad Macedon. Disc. cap. 2. apud Coustuntium col. 831., Loo M. Ep. 6. ad Ana

363쪽

43 Cap. ule. eod. g. XVI. Verum hoc irre laritatis genus vulgo repetimus ta conjunctione Christi cum Eccle-εin , quam significare non potest bigami motrimonium sa). Propterea bigamus non habetur, qui

alienam viduum , sed non compressam a Viro no

i) Primos hano irregularitatem ad effectum gignificationis sacra monti retulisse videtur S. Aia gustinus de BOn. Conjug. Cv. 18. OPP. eom. 6. Col. 551. odit. mu)in. Vsnet. 1751., ac S. LBO EP. 12. Cv. 5. OPP. tom. 1. Col. 66Ο. edit. Vesiast. Balles in . Eadem sen- tonita est Innocentii III. in Cap. 5. des Bigam. non Ordm. ,. et celerorum Pontificum in deo relatibus , ovideo nunc hujusmodi irregularitas ox huc ration urinpotitu P.

I XVII. Irregularitates quaedam perpetuae

sunt, quaedam temporariae , et hae quidem stuti in desinunt ; sublata causa , unde μ cedunt. Itre qui caret idonea seientia, aetate, lihertato , clam liber est sactus, cum aetatem , et wientiam adeptus eEt, recte ordinibus I uitiatur. Perpetuae irregularitates, quas induxit Jus Ecelesiasticum, tolluntur vera in Sedis A posto licae; verum in ii inicidio voluntario venia dari non solet, neque ei locus est, Cum quis animi, a ut cori ris vitio non cεt a Plus oui uiuo ad suscipiendos Ordines, ni

364쪽

que iid obeunda munera , flane eorum propria sunt. In occultis criminibus solvit lege etiam Episcopus, excepto homicidio voluntario si) . 1 in Cono. Trident. Ssss. 24. cap 6. de Reform.

QUIBUS ΜoDIS POTESTAS IURISDICTIONIS, ET ECCLESIASTICA BENEFICIA AMITTANTUil .

I. et ΙΙ. Potestas iurisdi- ca isa, vel voluntate no otionis , et ecclosiastica stra umittunt cir . beneficia vol Poon ue

mittunt saepe clerici ecclesiastIca heneficia, et amittunt jurisdici iovem , quam RCCeperunt. Ordinis potestas sona per in I is fixa haeres, uti haeret in animo charactor, qui semel impressus deleri non potest; licet interdum aliquis hujus potestatig usu prohibeatur. Verum potestas jurisdictionis, quae tota pendet ex imperio in subditos, pinne tollitur, et extinguitur, cum quis non amplius habet subditos, in quos illam e Xerceat. g. II. Simili modo etiam ecclesiastica heneficia amittuntiar. Cum enim en consistant in juro percipiendi fructus honorum ecci singlicorum , in ossis io, in honoris gradu, in jurisdictione, iacile intelligitur, haec omnia tolli posse; iis vero sublatis beneficia amittantur ne egse est. Duobus nutem modis boneficia, et potestatem jurisdictionis

remittimus, voluntate no8tra, hOC est per renuncia-lionem, translationem Permutationem, atque eX- ra Voluntatem nostram, ne Poenae causa, Acilicet

per depositionem , ani dogrredatiouem.

365쪽

DE RENUNCIATIONE .

III. Duplox renunciatio ir loco, et digqitati. 3uniis tacita . VIII. Beneficia coram quis IV. Qualis expressa est y dimittantur p . Auctoritas Superioris, IX. Renunciatio pura, a

ut renunciatio vulctat. sub conditione . VI. Iustae renunciationis X. Vnae in reni rimationi calis ae . hus Ohservanda y II. Discrimen inter re- XI. Renunciatio fit etiam nunci tutionem loco tan- Per Procuratorem. tum, uo renunciationein

g. III. N onundistio, quae et resignatio dicitiar, definiri

potest ecclesiastici magistratus, et benρfieii ex auctoritato superioris sponte, ac legitime factst abdicatio . Ea vel tacita , vel expressa est. Τa ita Oritur ex facto ipso, atque a jure inducitur, cum beneficiatus uxorem ducit I), cum Regularis In ου ti- tofi professionem emittit j); cum beneficium consequitur , quod priori repugnat, sive, ut inquiunt, incompatibile est δ) Tunc enim vacant beneficia, quae simul cum nuptiis, cum Regulari infitituto, cum altero incompati hili beneficio stare non pos-

3 IV. Expressa est, quae fit verbis dimittendi reuiuium declararitibus, sive ea Ore sint prola

ta Disiicio: by Corale

366쪽

ta , sive romprehensn litoris conc piis sorma, quae a iure praescribitur . De his expressis renunciationi tuas urarii dum n obis est, quae oliria non probatae

mum Alexandro III. Pontifico, justis allatis cau

i) Cap. 2 . de RqΠMNC. g. V. Magistratibus, et: hono ficiis se abdicare euiv Is licet, etiam Pontificatu MAximo, uti Coelestinuη declaravit suo exemplo, et 'onstitutione, quum probavit Bonisne ins Vlti. i). Sed tamen vires non habet rct nunciatio, neque quis abdicatione sua beneficium amittit, nisi sis ni dicet nuctore eis, re quo illud obtinuit, excepto Summo Pontifi- eo, qui supra ge ex hominibus habet neminem. Hinc Episcopi recte haud renuncirent, nisi renuo

cintio Sodi Apostolicae probata fuerit sa), ac nisi

VI. Cansae fiant imbecillitas corporis, ob qua in Episcopus munera episcopalia exercere non imi; imperitia, ut regere nequeat Eccleουiam; Conscientia criminis, propter quod etiam post Rctam poenitentiam munere carere debet; personae irregularitas; pervicacia Plotiis, quae cogi ad parendum nequeat; gravis Offensio, ου ive scandaliun , quod non nisi dimissa Ecclesia removeri potest I).

i Omnes has causas enumerat, atque Bx Pli ut diligenter Innooentius III. in Cap. 1 c. de Rctnunc.

367쪽

g VII. Episcopus intordum loco tantum renunciat, in t rdum loco , et dignitati. Qui ioco tantum renunciavit, honores m retinet, et dignitam nepiscopstem, licet jurisdictionem exercere non Possit, quoniam nullos amplius habet subditos aed rogatus Ab nlio Epiescopo recte exHquitur iaejus dioecesi, quae sunt ordinis episcopalis . Qui lo-Co simul, et dignita te se abdicavit, quamqvrem Tetineat ordinis characterem, qui .lseleri non 'otest, nihil tam n ngere potest eorum , quae ejus

ordinis propria sunt I).

g. VIII. Praelati Episcopo inseriores, qui sacrum habent imperium, et sedi Apostolicae immediato subjiciuntur, opus habent venia Summi Pontificis, qui eiu copiam renunciundi faciat I) . Diguitates, Cataonicatus , Parochiae , et cetera beneficia, quorum collatio red Episcopum pertim si, --xam QO dimittuntur . Curandum tamen est, set iu-tra Unum mentem renunciatis rata habeatur, et

simul ab Episcopo hqneficii collatio fiat; nam nisi eo temporis spatio totum illud negocium eXPediatur , ad Summum Pontificem jus conserendi transfertur sa).

0 Cop tile. d Re IunC. Grogorius XIII. Conse. Humano vix jtidiciuam. 7., et 8. 1 G. 42. Pom. 4. Far. 4. Bialliar. g. IX. Beneficio renunciamus sui Pure , ac sine ulla reservario no, nut sub conditione, hoc sest Cuin nob3A, ditat aliis certam Ex b noficio pensionem quovis anno servamus . Hujusmodi renunctationes has

368쪽

his obstrictae Iegihus , At conditionibus fieri ne rueunt Curam Episcopo, sed Pontificiam auctoritatem

postulant si) . i

Tesigna tu benefici in aut suis, aut resignuntium CDΠ- sunguineis, vel alfinibus conferro prohibentur. Dotiis resignationibus, quae reservata ponsione fiunt, esuetia in in primis obsorva tu digna Constitutio In vim b inis 3o. RH edi oti XIV. pag. 45. tom. I. ejus Bul- Iarai sdit. Roma 17si. edita udvorsus rosignationes squae fiunt reservata pensio nos et arcano Pacto Bam extinguondi per certam vim pecuniae, quae resignan t Persolvitur. Hae autem reservati Oncts, ex finctii, neg- quo ponsionum irritae declarantur; praetoron si afuitur, ne intra sex mensos a capta beneficii possessi ne pensiones deleri Possint . . .

g. X. Multa vero in his renunciationibus quae alterius commodo Emittuntur, Observanda sunt, ut esto vim, atque exitum obtinerent. Praecipua su ut, ut qui henΘficium rΘsignavit , non decedat infra viginti dies post actam renunciationem si) ; ut si henoficium sit jurispatronatus , Patronus aggentiatiar; ut beneficium non sit litigiosum, quia tu notantum in alterum litigantem conferri potest, neque item sit conjunctum, vel unitum, etiam an tequam unici e X itum consequatiar u); dρnique ut beneficiorum Episcopatu in seriorum ressignatio publicetur intra certum tempus, Certisque in Ecclesiis, eum populus magno numero ad eas confluit, secundum formam, quae a Gregorio XIII, con

1) Regula XIX. Cancellaria o , quae de vigintἱ insoribitur ,

369쪽

3ὶ Gregorius XIII. Cons s is Humano vix judicio

Iss. eom. 4. Par. 4. Pag. 4 I. Bullar. Quam constitutionem confirmavit, at quo ad omnes avertendus frui des explistavit Honodiolus XIV. in Constis. Ecclesia-Seica IC pag. 57. tom. 2. ivius Bullar.

g. XI. Bonunciamus tam per nosmetipso8, quam Per procuratorem . Eive clericum , sive laicum, sive unum, sive plures; modo literis consignetur peculiaro mandatum, quo facultas rΘsignandi, et beneficii demonstratio contineatur sa). Facta, et prohnim renunciatione , frugi a renunciantem poenitet eorum , quae gessit su); cum D m ne amiserit jus in beneficio, quo se abdicavit, ubquod non nisi nova electione, aut collatione recu-

DE TRANSLATIONE .

XII. Translationis defini

tio .

XIII. Tva nslationes Sine justa causa vetita . XIV. Episcoporum tran stationes sine n rictoritato Summi Pontificis fieri nequeunt.

ranslatio est modus alter; qno voluntaso nostra beneficium amittimus . Definitiar ecologiastici Mn-gistratus de nna in alium , Eo lesiam farta muta

370쪽

MO .

g. XIII. Episcoporum franslationes, quagivpirirentes adultorium , improbrent antiqui canones si); sed hoc ita intelligondum est, nisi iusta adsit causa; set ita statutum suit in Synodo Romana habita ab Ioanne IX., in qua viudicatae est memoria Formosi Ρontificis, qui relicto Episcopatu Por- triensi Romanum Receperat. Neque enim desunt exempla Episcoporum pietato, et doctrina Praestvntium , qui ob utilitatem , aut necessitatem Ecclesiae Episcopatum mutarunt, et in ipsa Nicaena SP nodo Eustathius Berreae Episcopus ad Sedem Au-tiochenam translatus est δ).

tiochenum Can. 21. col. 594. Quae. tom. 2., Sardicense Can. 1. est 2. Col. 658. , Et seq. apud Lul, boum tom. 2. mox rElato Edit. 11et. , Et alia Permulta concilia , quorum canones ex parto rosere Gratianus in cati .

7. quaest. 1. Apposito S. Hieromymus Ep. 69. ad Ocθα-niam num. 5. Coj. 435. t. 1. OPP. sdie. Veronae 1754.: Et hoc , inquit, in Nicana Θ nodo a Patribus de Otiam, ne des alia Fn tiliam Ecclosiam Episcopu v transseratur ,

2) Cono. Carthng. 4. Can. 27. eom. 2. Col. sol. Labbri. 9 Vido Pagium Critic. in Baronium ad an. 324. Num. O2. eom. 4. pag. 78. edit. Luca I7 29. Si militer S. Gregorios Naxianetenus, relicto Episcopatu, quem pridem habebat, Theodosio M. Imperatoie, sid Constantinopolitanum , et alii etiam Episcopi ad alius Beelesias translati sunt. Ex quibus intelligitur , ΕΡi-

. Ac Porum translata Um3s, quae justam habebant causam, Permissus fuisso.

g. XIV. Episcopi non nisi Summi Pontifieis

auctoritate'ad aliam Sellem transferuntur i) . Et adeo quidem pendet a Pontisseis potesta in translatio, ut si quis, DO ignaroi, mutet Ecclesium, non novam modo, sed etiam veterem , quam regebat,

SEARCH

MENU NAVIGATION