De illustrissimis viris PP. Petro Martyre Sansio, episcopo mauricastrensi, et Francisco Serrano, electo episcopo tipasitanorum, deque PP. Johanne Alcobero, Joachimo Royo, et Francisco Diazio, Ordinis Praedicatorum Fo-chei in Fo-kiena Sinarum Provinci

발행: 1753년

분량: 389페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

351쪽

DO DE MARTYR. TUN QUIN.

imprudens meditarctur. Igitur caveret, ne

fraudibus regem falleret. N am si fefellisset, sciret,srustra se a chriltianis,quam speraret pecuniam, petituram . illa, etsi Francisco nihil secus, quam sibi esset a christianis mandatum, facturam recepit ; tamenta, mutandum consilium non putavit. Rex , accepto libello, postulatis respondit, modo vera essent, quae dicerentur, sese libenter sorori matris satis facturum . Interim eunucho cuidam negotium in rem inquirendi, & , quae comperisset, ad se referendi dedit. Lectis , expensisque actis, eunuchus instructam regi fraudem retulit , atque in caussa fuit, cur mulier non solum nihil eorum , quae peteret , imPe traret , sed etiam rubore suffunderetur. Eodem anno eo es ne, a Gilio auditae MDCCXI., baptismo initiati mares , feminaeque LIV., extremoque chrisnate uncti LII. fuerunt. Postremo anni tem re , cum ortae inter custodes dissensiones , Contentionesque essent, plus mense Gilium

in carcere clausum detinuerunt . Cilluxa liuJI- XXV 1. Ad v. non. martias anno

Franciscus adductus Rotario pro. 1extum in judicium esset , seque a Praesidedd 'εk Gisi: arbitraretur,ut de contentionibuς quis eum e6-'custodum diceret, paullo ante ; quam act, a scriba senatus dictum sibi

ramq; ci mo- eum esse . diem intellexit . , ut cujus DrI

352쪽

set, confiteretur. Haec nuncianti impor

iune agere iudices respondit, qui se toties de iisdem rebus interrogarenr, de quibus V. 'nihil deinceps dicere constituisset. Seianamque ob religionem vinctum, de reli gione saepe , si vellent, de auctore autem poenarum , quas libentissime penderet , numquam dicturum . Scriba , qui frustra ab se tempus inquirendo teri animadverterat , de signis esse christianorum quaerendum existimavit. inainobrem roga vit, ullum ne religionis indicium secum adveniens attulisset. Gilius visum ab eo suisse arbitratus, quod collo circumpositum serret, neque satis caute occultasset, Uarium c hoc enim nomine appellamus globulorum minorum CL. seriem, malorum XV.,qui omnes pertusi cum sint, trajecto filo , itaut decimis quibusque minoribus singuli majores inserantur, serti quoddam genus efficiunt praeter hoc. aliud se signum habere nullum respondit. Hoc accepto responso , scriba discedit, moxque ad judices ingressus, de Rofurio

proponit. Senatores rem certius cogni-pturi Franciscum introduci jubent. Ille , leui datae instituendae quaestionis, dijudi- ecflndaeque cauta partes erant , ostendi . sibi ah Gilito Rofarium postulat. Franci i iscus, qui fore, quod accidit, ne suspi- ' ' caretur quidem, quaerit ex judice, num . illud continuo se restituturum pollicea- '' ' 'Y a iur,

353쪽

tui , ac Rinarium annuenti tradit. Ju- .dex amuleta aenea duo Rofario appensa ternens, ecquid ea sitnt , percuntatur . Ubi impressas amuletis imagines martyrum duorum cognoscit, nostrum , eas ut pedibus conculcet , hortatur. Recusantem, cogi oportere non censet. Aderat

Thaytinchus. Huic, quem esse ad quidlibet contra christianos audendum paratum videt , ad 1e ut aecedat, arreptumque usariam in terram Projiciat, proteratque si ut amuleta jubet. Gilaus , quod iacrificulo ad sacrileguin facinus nefario, impioque judice dirosarium Porrigi videret. conandum sibi esse, ut illude manibus ethnicorum hominum Cato queat, arbitratur . Itaque commodum adpropin luat . Deprehenso viri consilio, senatores eum , ut absistat , . sibique Ca-Veat, jubent. Nolentem obsequi milites vi per crines arreptum 'retrahunt, sicque retentum , quae ab impiis in sacras imagines perpetrentur, intueri cogunt. Has Ille conspui, proterique indigne serens , injurias reIigioni chri stianorum illatas eatissam esse clamat incommodorum , qui bus respublica premeretur. Jam finem et finici faciunt contumeliarum . Im PC-fant Gilio judices, ut genua flecterone eunctetur. Fit, quod jubent. Qirreritur ex custodibus , ecquis ei alimenta in cameerem apportet Illi ab atru saepe, in rem

. . dum

354쪽

dum vero abadbbescentuIis duabus 4 affertii confirmant . Reprehenduntur. Capieas oportuisse decernitur. Negant custo des id sibi umquana suisse imperatum .inod si iunc judices praeciperent, imperrat 1 se continuo facturos . pollicentur :Haec judex serio ab se dicta negat. Nam si captae mulieres fuissent , Europaeum fuisse fame in carcere periturum. ιnde se

ad Franciscum convertit ι Percuntatur, quis c0nsilii mittendorum militum , ejusque comprehendendi princeps fuerit. Tρί-

centem minis perterre facere conatur. Denique, ubi sortiter hominem in sententia manere , acerbissimosque cruciatus perpeti malle, quam efferre , , quae sibi initio acciderant adversa , videt, torqueri iὰ gines imperat . noster audivit: ne puta, inquit, . judex , assici sensu doloris iconas posse . Non enim tam hebetes, tamque inepti sumus, ut aes , ebur, -lapidem aut laedi contumelia , aut cru : clari malicorum ictibus arbitremur. Verum hoc tibi persuadeas vehementer ve--lim , obtinere eum , quem imago exhibeat , ulciscendae injuriae, sumendique de

. te ipso supplicii potestatem . Irritatus his verbis judeat , ponviciis Gilium exagitat, ac si male senatori , qui partes in iudieio

primas teneat, precatus esset. Sed Franciscus non eo se animo locutum respon . det , quo mala Tuiquam preeari vellet,

355쪽

sed quo ab omnibus id, ciuod res erat, in telligeretur . Post id factum dimissis Gilius in carcerem ab custode reducitur. L. 2 2 2 . XXVII. Iam capto apud Luc-thu' ethnicis com- yenses ab hostibus, ita ut ante docuimus , , p .lnes. Gilio , Pro-Praefectus provinciae Tun-m:. .. V Dominicanorum christianos eust,ii P. 1' in fide confirmaturus Matthaeum Alonsum Leginianam Luc-thuyum miserat. Cum

numerata ri- Is nihil ab Incolis sibi metuendum arb11 'Isisti id , quorum egregiam in se voluntur, rogant. I tem perspexerat, ethnicus quidam sum--:ώ homo improbitatis, & audaciae, qui,

conatus.

.it ut .sustentare pauperiem posset, ludima

ria id Σν ἡ gister in Proximo vico erat, cumque Pue- , zz.ώ με '-in Alonsi domum inter- ill dum venerat, omnesque aedium aditus , irecessus, exitusque cognoverat, ad exer citum proficiscitur, ac duci, qui adversus majestatis reos missis cum imperio in Provinciam suerat, persuadet, si mili tes sibi subsidio dederit, Europaeum , qui , Luc-thuyenses deciperet, in regis pote- istatem venturum . Dux , qui comprehenso Leginiana magnum se lucrum , praedam' que iacturum putaret, naves parari, iisque armatos milites imponi, & Luc-thuyum, . . cum visum ludimagistro opportunum es- 'set, deduci jubet. His paratis rebus, cum. Luc-thuyenses christianos oryzae metendae . caussa in agris versari sciret, ludimagi- .ster secunda sere vigilia sqlvit, ac prima luce

356쪽

ORDINIS PRAEDIC os

luce Iv. kal. decein bres Luc-thuyum pervenit , quo tempore LeZiniana rem divinam facere consueverat. Is pane, vinoque consecratis , 'uod ea strepitu, ac tumultu ad se ire milites, remque esse in exiremum casum deductam cerneret, rePentino periculo perturbatus, implicatusque, calicis obliviscitur , ablatoque Christi

Servatoris Corpore, in locum proximum coquinde perfugiens , vescitur . Interim e fractis soribus, in domum milites irrumpunt, atque huc illuc concursantes, ubi ad sace lium venerunt, inventum in calice sanguinem effundunt. Alonius, qui obsistendum temere non putaret, spemquo evadendi omnem in celeritate positam arbitraretur , descendit , & qua sors primum obtulit, erumpens, circumspicit flumsit opportunior fugae capessendae via. Erat prope domum piscina . Hanc si transnasset, facile se aut locum, in quem se a

deret , reperturum, aut ad vicum aliquem christianorum, in quo tuto consisteret, perventurum censet. Quo capto conssilio,1acras vestes , quibus erat indutus, de ponit . Ea re cognita ludi magister accurrit , adortusque hominem, per crines armreptum in latrium reducit . Convocati deinde milites , omnes Alonsum circum-'sistunt, eumque, solis semoralibus relictis, yestibus, quas .rabie incitati disciderant, indusiolue ipso expoliatum verberibus

357쪽

DE MARTYR TUNQUIN.

caedunt, eique tam graviteret,it ferimit ut inde magna copia sangulis emuar si per hortum, aquosose eampos pertractum crinibus, atque in Propinquum Vieum deductum, uvida , laceraque ' vesse , quam ludiimagister de iisset, , & navarcho , qui navi

imp6hat , 'deseratque ad ducem, transaant . Nauarchus commiseratione viri permotus, adserit sibi medicamenta , ei-

denique I ut sanguis cohibeatur, applicari jubet. His paratis, applicatisque rebus P arundinum , quae permagnae esse in ea regione solent , partibus veluti torquem conficit, quem torquem ab incolis appellatum Alonso, ac si reus sceleris suisset, in collum imponit, atque ad

ducem, qui tunc apud Pro Praefectum provinciae in castris erat, deducit. Dux , di Lerint,nam ob verbera, quibus Cae- ius fuerat, cum in manus militum veniseset: dolore lateris premi intellexit, solvi

euin continuo, militibusque in cust diam radi imperavit. Cum his custqdiis Alon- sus asservaretur, dux simulatione omeli extorquere sese ab 'christianis pecuniam posse sperans, ei, quem ad se interdum adduci secerat', multis significationibus ostendit, curaturum se, ut ei libertas ad suos revertendi detur. Id ut homini persuadeat, fabrum lignarium senem ι quem milites christianum in aedibus Alun si Te-

358쪽

pertum, vinctumque ad exercitum dev xerant , dimittit. Circuitis una cum Le-ziniana, ejusque famulo christianorum vicis, confirmat animos Luc-thuyensium: pollicetur sibi eorum salutem curae futuram . At Luc- thuyenses, qui mores ethnicorum cognitos haberent, timerentque, ne ducis simulatione, atque persidia cir- icumvenirenyur, vocati in castra , venium dum non arbitrantur. Itaque alios e finitimis oppidis. christianos mitiunt, qui restitui Alonsum ', 'sibique ignosci petant. .

Accepta horum oratione, dux comiter, daturum se operam , ut ne Luc-thuyenses

in saltilis, fortunarumque periculum Veniant, respo det. Postulat sibi, ut argeuteos nummos, quos Tunquinenses laetios vocant, ducentos septuaginta numerent.

Hac pecunia redimi Leginianam, veniamque christianis impetrari posse . Ea spe adducti nostri, quod ille petiisset, argenium deserunt Dux auctus pecunia , ferinfallit, ac prid. idus decembres, qui dies uarius , fac decimus a capto Leginiana uit, arcte eum in custodiis teneri jubet. Vereri se multitudinem christianorum ostendit'. Hos . qui navibus venerint, Visorsitan ercpturos , quem ipsius voluntate sibere reducere nequirent . Interdicit, atque imperat militibus, ne cui nostrum ad custodiam aditum patere, & cnm eo colloqui sinant. Inde muli a jgna nocte

359쪽

3 8 DE MARTYR. TUNQUIN.

nervo AIOnsum constringit, navique una

cum famulo impositum in regni metropo lini ad supremum magistratum mittit. Le-Ziniana quamdiu apud ducem mansit, non, moderate solum, atque alacriter injurias sibi ab hostibus illatas , verbera , atque nervum tulit , sed etiam quaerentibus quem se esse profiteretur, incredibili animi constantia, sortitudineque respondit, christianum se , ac magistrum esse, institutoremque Tunquinensium christianorum . Quo etiam tempore illud quoque boni eidem divinitus concessum ferunt. Nam cum multis, gravibusque infirmitatibus corporis conflictaretur, ubi in hostium venit potestatem , ita sanatus re- Pente est , ut ad mortem usque incoinu a E modum Valetudinis sentiret nullum. XXVIII. Interea Gilius , qui nun- ethnicis Mat- cium de canto iisdem in aedibus Legi-icit . magnois mana , in qui ous I ple ante annos

P . comprehensus suisset, acceperat , magno dolore assiciebatur , propterea quod prospiceret, nisi hostes ab injuria sibi, & maleficio temperassent, plebem christianorum dissidiis , contentionibus' que in aeternae salutis periculum venturam . Sed res aliter, atque ille putaverat , evenit . Nam ita divini numinis beneficio cohstituta omnia , atque com posita suerunt, ut nihil detrimentichristiani caperent.

. ' XXIX. Sed

360쪽

ORDINIS PRAEDIC ras

, XXIX. Sed Alonsum in regiam ur Prima hem xi I. kal. Januarias delatum milites Praetori tradiderunt. Praetor caussam cogniturus, quambbrem ille vinctus, inque M. judicium adductus esset, & quo tempore omnibus resein Tunquinum yenisset ρ quaesivit . Ubi 2' V . .es annum esse ex quo propagandae religionis concluditur. caussa venerat duodecimum intellexit . quem ea religio coli praecipiat , sciscitatur. Ad haee Leginiana; unum modo esse respondit caeli , terraeque condito rem, atque Parentem Deum . Ei seli legibus christianorum cultum, honores que' divinos adhiberi oportere. Tun Praetor, cum cautum, inquit, ab rege sit, ne quis Europaeorum hoc genus religionis in Tunquinum inferre audeat, quid fuit, causide, cur tanto tuo pericu lo huc tibi veniundum arbitarere Z Sed , Alonsus, novi, inquit, quae sint ab re

ge decreta contra christianorum legem .Q

Quare clam hortari, idque jam noctu I

mortales consueveram , ut veritatem cognoscerent, vitium fugerent, unam- 'que virtutent consectarentur. Μox jussus, decem decalogi praecepta numerat oriis, aliisque rebus , quae minoris mo- - omenti essent, breviter explicatis, in catenas conjicitur . Vinculis, majoribusque compedibus constrictum milites inta carcerem deducunt. Cum in eas angultias redactus esset, tametsi improbitate

SEARCH

MENU NAVIGATION