장음표시 사용
71쪽
72쪽
6a .' LIB. II. CAP. I. DE VERBO. XII. Verba. quae primam mediamque radi- , eis gutturalem habent , propria anomalia apud
Syros ut apud Hebraeos ) vix ulla laborant. Nam
sapit erubuit, timuit , Q calcitruolt ; plane ad paradigma verbi regularis fle- . ctuntur . Et quamvis anomaliam faciant verba I. ei. a. rad. l, nempe comedit et honus seu hilaris fit; tamen anomaliam istam notatam qua gutturalis habet , quam qua una ex quie-centibus et adeoque verba ista potius ad quiescentia , quam ad gutturalia pertinent. Aliter vero se res habet de verbis, quae ultimam radicalem vel agnoscunt quorum tamen anOmalia vix alia est, quam ut ante gutturalem in . mutent , secundum lib. I. cap. II. Io, 2 V. g.
iii participio praesenti peat illucescens dilu-
73쪽
peperit ; vel mediae radicatis eiusque vel lut bonus fuit , vel o , ut 'ra surrexit , Vel
- , mortuus CSt , quo et uis. Vixit , t re serri potest , utpote a quo , elisa media rad. -,
dicitur ta pro Mises , pro Nisi a vit vel denique . ultimae radicalis vel quae in
eius locum aliquando succedit, , ut ni stavit , 'et multiplicatus est. Nam qitae
iu in terminantur , V. g. v t Obstuρuit, o,, αἱ .aegrotaυit, illuxit, infatuatus est ;non quiescentia sunt , sed gutturalia, de quibus
XIV. Quod igitur ad quiescentia I. rad. l, eat . In peat sub l initiali, ubi vocali vacare debuisset, ubique assumunt vocalem : A quidem in praeterito , ut pro comedit ; at in imperativo at participio peii ', ut pro
Comede ; Comestus ; excepto tantum dic. In ius initivo , et suturo duplicem habent si r-mam, unam comedere, pro
medam ; alteram, dicere, et in pro Moll
74쪽
dicam. Priore modo flectuntur conduxit , cepit , clausit . comedit , ululaoit ,
ludit posteriore vero: modo , periit , rix
aδiit , didicit, fastidiυit , dixit , d protendit. Ast ili Nenit in infinit. quidem habet sed in sui. Il pro ill . Praeterea Syri
non serunt concursum duorum igitur in i . pers. sing. suturi peat dicunt ri ' vel in pealpro seu, at in reliquis personis
ὲ extrusum i redire potest ; ut i risit , ata a. In imperativo etiam dicitur o Moy
abiit . otia i ,. ab venit α In ethpeel i. rad. t ubique quiescit, vocali. sua ad praecedens I prae rinativum remissa: ut in praeterito et sui. nil pro Mili , et hoci pr0 . 'Mil infinit. citati lino prose; im-
Perat. pro ' ' i'; . partic. pro Vid. lib. I. cap. I. 7, I. Sed in Cepit , clausit , t radicate , abiecta vocali sua , Consorinatur praecedenti a , ut sat ....u pro
75쪽
LIB. II. CAP. I. DE VERBO. et hoc pro clausus est Matth. Is, Io. Apoc.
II, 25. in quibusdam Vero I. radiciss vel quiescit vel mutatur in I ut ab luxit sit , unde sui. tristabuntur Luc. 6, 25. veI
t , unde idem, Apoc. I 8, I 5. 3. In pael, post praeformativas itidem vet
quiescit, remissa ad illas vocali sua , ut ius. Pro citam dio; lat. Supro a docebit; particu
cap. 4, a 3. Plur. Pro x docti Ioh. 6, 45. t ' '4. In ethpaal, pariter quiescit , remissa ad
prae'rmativam I vocali, ut prael. Q. ill sanatus
est Luc. 8, 36. Infinit. oybridio pro ad -ς I. Thess. 3, 4. vel mutatur in I, ut -aLI pro
pro -lli negotiatus eἷt Matth. a 5,16. I7. 5. In aphel et eitaphal i. rad. ut sici- Iius prohaticiari queat ) ubique mutatur imo mobile diphiliongescens, ut est in paradigmate . Ast
at uenit, in aphel mutat tu mobile , ut
76쪽
adduxit, adducere , letas ad O , M
adducam, adducens . Idein Imitatur eradidit ab obsoleto-: quod tamen non est verbum aphel, sed quadrilitterum in pael. 6. m, quum significat abiit, anomalicum est. Nam 3. rad. in incremento vocis syllabi- eo, occultatur, remissa vocali sua ad praecede tem mediam radicalem, si haec Vocali careat: ut
in praeterito pro Bruti abiit iam. il abii
Iohann. 9, II. in lat. abibis sem. et abibitis masc. et iam. et ab
hunt masc. et iam. Act. 37, 15. et in particip. xi αδiens sem. μιν et Gbeuntes masc. et sem. I. Tim. 5, 24. ex edit. Polygi. Extra praedictum casum reliqua regularia sunt. Quin nec intra pra dictum easum anomalia est , si verbum 'ia notet prodesse e ut Matth. 5, 13. ysi prodest. Cons. supra , lib. I. cap. II. 3. II, a. et 3. cap. III. 7. I. 7. Verba I. rad. quae habent mediam radicalem in , flectuntur ut verba I. radicis : nempe so meminit, Profuit , et lascιναε
uit . Vid. lib. I. cap. I. 3. 4.-m. I. 7.
77쪽
78쪽
79쪽
XV. Verba I. rad. iud, in peat sub jud , ubi
id vocali vacuum esse debuerat, adsumunt ε; ut
In praeterito mediam radicis vel per ' m
Vent, ut cognovit, .m grauis fuit eu-
pro dedit , in suum occultat , rem
80쪽
HB. Π. CAP. I. DE VERBO.sa vocali ad praecedentem I. rad. iud , quoties haec debuerat adsumere . . ide lib.L cap. 111. I. Schema flexionis eius hoc est:
In infinitivo , imperativo et suturo , verba
cognovit, et Sedit, non ut quiesce tia flectuntur, sed ut desectiva ad modum exiit. Hinc infinit. cognoscere sdere ; imperat. cognoscs , iami Sede 3 suti
dit, in imper. habet ino, da: infinitivum vero
et suturum , quibus caret , ex synonimo mum
a. In ethpeel, I. rad. iud , remissa vocali ' , quam ex Peal habet , ad praecedens I praesorma-
tivum, quiescit , ut pro nisi ubi secundum analogiam flexionis verbi regularis , a
cipit ν , ut I .il cet. Cons. lib. I. cap. I. 7, 3. 3. In pael et ethpaal regularia sunt omnia, ex cepto inusitato , Hebri 'u', a quo in pael est