Petri Fontidonij Segouiensis, ... Pro sacro et oecumenico Concilio Tridentino aduersus Ioannem Fabricium Montanum ad Germanos oratio. ..

발행: 1563년

분량: 109페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

2쪽

Petrus Pontidonius o. V. D.

iam progressa eri haereticos rum huius noriri secub cili,

cisiim licentia, anti Ies illari. vi, quod regius vases deis j sceleratis hominibus dicebat, tit c lum os uum posuisse uia deantur . etenim noti contenti in doctissimos homines,

in antiquos patres in ecclesiae pariore sanctissis mos Pontisces maledicta contulisse s in sacrum, oecvmenicum concilium, quod sanandi ecclesiae uulndira, mullorum salutis tudio coactum eri, singua

larem audacia impudentiam omnia nunc comisciorum genera conuerterunt ut mihi quidem furios

iri homines pers iles iam esse uideantur 's, qui phrenesi laborant, qui medicum ipsium, de illorum sa

lute er incolumitate folicitum, cupientem eos rum lethali morbo medicamentum adhibere, non modo

ipsi iniuri s incessere, nutu foedare, sed violentis

furiosis manibus adoririet inuadere consueverint:

3쪽

suae salutis obliti, sed inimici holtei medicam Spi ritus sanctimarium se repellunt inscrtyni consciuum, qήod tangssam .lestem medicvm , est unis

cum e lituendae sanitatis conciliandae pacis ausHorae' , coleres venerari debuissem, indignisi is contumelijs quidam eoisili sciunt, Hi Jespiciunt,atiq; contemnunt: ali vero illudunt ident . Sed ridentilii quidem 1 a sententia Sora junldM, rident enim mistri et moriuntur; unurri oebcisimi homines funestum illum se risi , quem mors immortalis etracerbissimae , atq; sempitem lacomae snt confe/cuturae ut ne hoc uno nomine , quod cale Iibus admonitionibus resistere, quia repugnare iam po

Iacomis commiseratione digni ab omnibus tu dicentur . quod erum apertius micrum emotae mentis,

et infanabilis pertinaciae esse poteri, quam ὐm morbo periculo mo laborent cis sanosputare, et hanc

unam curandarum haeresum medicinam, tanquam ve

nenum, fugere et auersari s etenim, clim in hoc sacro concitis,in quo,bonorum omnium iudicio, illoriim salus esset collocata, ipsi extremam suam poeniciem contineri putarent, caeco et insem furore perciti, ignari quantum in se scelus admitterent,qui in Spiritum famRum sic essent contumebs nefarium et sacrilegum Hlum in bane sanctum 'nodum contorserunt , quod

4쪽

e, V ratione, caesae iugulum, quam extinctam cum

piunt, petere arbitrarentur . itaq; in hancinam αμram ineogitationem dies nunc, atq; noctra incum ibunt, ut omnes ingeni indurariae nervos adeverxirendam thus auctor tatem adhibeant qua salua se salvos esse non posse credunt te riuntur id illorum

scripta inpia, quae ad nos magno cum omnium dolore quotidie deferuntur inter quae cum in tua manus,

clarissime praesul, liquando uenisset Fabrici cuius

dam montapi, ignoti et obscuri hominis, sed qui in Agni scelere et iniuriν ecclesiae, ingeni gloriam maluerit aucupari orari quaedam, avdaciae, furoris et impudentiae plenissimas iv, qvIea Gamm pietate, atque pudore, ut ni&lmagis, quam impietatem reum pudentiani deterieris; qui eo ps mansuetissimo et mistissmo ingento , et ad benemerendum de omnibus coniposto, ut insolentiam et petiitantem vi quam avias ciam ferre non possis qui parentibus et avis cum itiis trisyimis, tum etiam re tosissimis, atavis vero regibus illus ortus , qui acerrimi religionis assere fores, et haereticorum hontes extiterant quoτvm exseelyam , haereditariam virtutem ita videris praetes ferre, ut cum ipse lacte paternum et avitum conservandae relatonis IIuium et haereticorum odives sugisse videaris, qui dentque ea si moderitis, atque animi moderatione, ut procaces, petulantes 'ngvas inaudito quodam io prosequaris 3 huiusmodi serierata

5쪽

oratione uehementer stensas er quorundam etiam precibus prouocatus, hanc mihi dedi I provinciam, ut illi responderem quam ego, ut Iseon prim

uolunt, emiustae indignation parerem, mico rum uotis, atq; communi dolori servirem, quo boni omnes antae re indignitate conspecta, tenebantur si

benter Fusicepi Creosuscepissem ubentius,si ad hane causam se linendam er agendam parem voluntati facultatem ingenium inerre potuissent . na

tantis aeriinnis afflictae et calamitosae matris eccle

sue, illi mihi uberrimos , bone simos seorum fluidiorum fructu percepisse uidemur, qui omnia illa uel

doctrinae praemia, vel naturae ornamenta, quae sibi divinitus tributasint, ad tuendam nunc ecclesiae dignistatem contulerunt . et quemadmodum t tormipi' studii, em officiosam indu triam omni lavderi coms mendatione dignam sum arbitratus is illorum imiustissimam querimoniam et nimis delicatum fabriisvnferre non possum, qui tot libros contra ecclesiae boafles in lucem prodire patiuntur . quod dem perinde

esi, ac sigrassante morbo populari, quispiam iniquo

animo ferret multos reperiri medicos, qui saeuienti prastilentiae obviam ire inmederi conarentur aut si numeroso hostium exercitu oriros fines inuadente eromnia populantes, quispiam dehortaretur a patriae defensione milites, is aegre ferret multos ad tuendam rempublicam armatos conuenire Cum ergo late

6쪽

omnia haereses populimur; cum inmmffragilis hostium multitudo undiq; in ecclesa fortunas impetum faciat, quem illa sine multorum mihium praesidio propulsare nonpoteris cum victoria non solum ex triar , exprimipilis et antesignanis, sed ex gregarijs etiam militibus dependeas, gin si pedem cum aduersari , sasimilibus conferentes, illos loco moverint, non prarum advιment ad obtinendam saepe victoriam artualisse constat a non video, cur sint, hoc potissimum tempore, abscribendo deterrendι, aut cur potius invidiae reprehensone, quam honore et laude digni rudican

di ηα quidquid ingeni et facultatis adepti sunt, id

totum in re tonis utibialem ludent collocare cum

nihil praesertim nunc si magis necessarium quam ut

omnibus aduersariorum inrorum scriptis,adi nominiam ecclesia et animorum perniciem editu scripta alia salutaria a nostris opponantur, quibus et illa refutentur, et animorum saluti, atq; ecclesie dignitati consulatur. Ego quidem, illari praesii, qui a contumelis et inivrvs abhorream, quibus haec cavis casrere non poteri, ob eius nimiam hcentiam, cum quo nobis luctandum est, non tam quidem meadonte, PSm tua voluntate, hanc sum provinciam ingremus quan quam illud me consolatur, et ingentes animos dicturo facit, plod et pro sacro concilio, et contra Iacriles

gam perditissimi hominis impudentiam dicendum sit. quid enim mihi poterit esse iucundius aut honorificen

7쪽

tius , quam anu concilii patrocimum suscepisse licet

illud permolerium sis , quod inteligam, hanc meam oratianem magnitudine sceler concili dignitate tinge inferiorem esse futuram sed erit gloriosus cosnatus pietatis studio fissi tus . hic erit fuctus uberrimus indu triae nostir aer et hoc nos Dam, quo tuticunque est , operam huic sacro. oecvmenico concilio impendisse, mihi semper honorificum et glosmosem putabo . cita uero , princeps ecclesiae clarisi sim , hunc norirum laborem, tuo imperio sceptum,

et meae in tuam amplitudinem voluntaris et obseruanstiae teriem benignofauore prosequere , et tuae avabaritatis fove parrocinio et me ama ae diuina cles mentia et ecclesiae suae et nobis diu eruet incolas

8쪽

ΡETRI FONTIDONII

DOCTORIS THEOLOGI

pro sacro, Moecumenico Concilio Trid. aduersus Io. Fabricium Montanum AD GERMANOS Oratio.

Ressonde talio iuxta flustitiam sam ne sibi sopiens es uideatur Prouectb. cap. 26.

si ad asserendam sacrosancti concili Tridentini alictoritatem, Madinsanam Ioannis Fabricij Montanimaledicendi libidinem conaprimendam, frustra fortasse hic a nobis labor susceptus esse uideatur, clim concilii auctoritas summa Spiritus sancti praesentia, atque patrocinio, contra sceleratorum hominum audaciam, tecta satis atque munita sit, labricii improbissima oratio, omnium sit bonorum uirorum iudicio, opinioneque damnata, quam nemo est qui legat, qui non miretur,&monstri simile ducat, repertum fuisse hominem,

qui id fuerit aggressus, quod uel daemonis ipsius fugissct,ireformidasset audacia sed quonia ad uos, o uiri Germani, admonendos oblata haec occasio aptissima uisa est molam quidem ut homini scelerato, improbo respondeam, que omnes extremo potius supplicio, quam ulla responsione di- Α

9쪽

Petri Fontid.

gnum aibitrantui quam ut Illustriis. Ecclesiae principi Epiaicopo Salnaantino, qui imihi hanc prouinciam imposuit, piis etiam aliis, atque doctissimis uiris, qui id a me impese

flagitarunt, satisfaciam; tum uero ut tantam huiusce rei

indignitatem uestris oculis obiiciam; hunc mihi laborem suscipietium putaui. Vt si minus maternis ecclesiae uocibus, quae vcstra potissimu salutis studio, hoc tantum conciliuni cogendum curauit, si minus, illius lacrymis, quas uestri d siderio fundit, commouemini, tam improbis saltem, tam audacibus, tam nefariis,4 sceleratis ministris, tandiu uos

seruire ut par estu indignissimum iudicetis QSid enim,

obsecro per Deum immortalem, indignius fingi aut excogitari potest, quam sapientem, generosamque Germaniam magna ex parte sic aucteri sua gloria degenerasse, ut se ab iis hominibus misere captiua duci patiatur quid turpius, quam iis parere praeceptoribus, qui dum se ueros Euange- iij sectatores profitentur, sic omnem etiangelicam ravodestiam exuerunt ut ab omnibus Euangeli potius hostes, quam uere cultores iudicetur id ignominiosius,quam istorum hominum causa, in eam infamia notam incurrisse, ut nullus sit, qui non eam aut tam caecam, in idam a hitretur, quae se decipi non sentiat, aut tam abiectam, quae

turpissimum istii seruitutis iugum a sordidissimis hominibus liberis suis ceruicibus imponi patiatur miod si nulla hactenus huiusmodi infamia laborasset, eam nunc illi uel maximam hac unica oratione Fabricius inustisset quam qui legunt, cum cogitant esse in Germania hominem, quem plerique Germanorum neque enim omnes istorum erroribus acquiescunt tanquam Christi ministrum si diis placet suspiciant, menerentur, quem uirtutis ducem, atq; magistrum sequantur, quem ueluti probitatis, mansuetudinis, bonitatis, Meuangelica modestiae eveplum sibi imitandum proposuerint inii tamen sacrum Moecumcnim concilium, maxima patrum frequentia communi totius orbis consenses, summisis ardentibus Christiana reip. v tis , sanandi ecclesia uulnera, instauranda religionis, recomponenda pacis studio coactum , quod uel angeli ipsi reuerentur, ipse improbissimis contumeliis, Mopprobriis la-

10쪽

cessiverit Cim cogitant es e in Germania aliquam renat tant barbaram, tam sua dignitatis,4 existimationis oblitam, qua huiusmodi orationem praelo committi, Min publicum prodire patiatur: non illi quidem indignantur, sed olent; non irascuntur, sed misericordia commouentur: illa rusti simia indignatio, quam uel a mansuetissimo pectore tanti sceleris immanitas extorquere potuisset, in lacrymas, commistiationem uersa efficit, ut omnes iam miseram conditionem inscelicissimam Germanorum sortem lamententur. Qui abstracti a uia ueritatis,4 in errorum praecipitia deuoluti, diuina clementia in omni caelesti lumine destituti, in profundum caeci altis baratrum lapsi desiperata iam prorsus salute esse uideantur. Itaq; priusquam obiectis ab illo criminibus, aut, ut uerius dicam,

Improbissimi S contumeliis respondeam, huius tanti sceleris magnitudinem perpendamus, ut quibus hominibus seruatis cuni ex istius impudentia deprehenderitis, si ullas intinia antiquae fidei, religionis uestris in mentibus resedit, si ullus uobis ueteris gloria sensus iemansit poenitentia dueti pudore aliquando sustiisi lugeatis: qui nullius unquam tyrannidem perpeti potuistis, iugum istud acerbissimum, quod falsa quadam libertatis specie homines nouarum rerum cupidi uobis imposuerunt, concepta aliquando iustissima indignatione repellatis Illud igitur inprimis, ut ad te ueniani Fabrici, primum tuae audaciae, improbitatis testimonium producam; affirmare tibi ausim, neminem

extitissh, qui cum vana legerit orationem non existiniauerit,&certo crediderit nullum est hominem in Germania, qui Fabricius dontanus appellaretur, sed sit hoc falso, ementito nomine laruatum aliquem,in scenicum Satanae ministrum delitescere: qui ut honori suo, existimationi consuleret, suo etiam nomini pepercerit; quia neminen tam impudentem reperiri posse arbitrabantur, qui eiusmodi orationi, hoc est qui tanto sceleri sui nominis titulum praefigeret. Sed illud abs te quaero principio, cum haec in sanctam synodum scribere, aut potius euomere cogitabas, nunquid ex Italia, Hispania, Gallia, Hungaria,

Anglii, Graecia, Dalmatia, Boemia Pol'nia, Hybernia L

SEARCH

MENU NAVIGATION