장음표시 사용
331쪽
sipti a censetur Epistola; cui nos quoq; liben ronymum frequens commemoratio. Epistolixet subscribimus, q, neq; cu Hieronymi stylo, neq; cu actorii et iis veritate coletiat. Et quidese floruin nartationi nullo pacto aptari potest, ς iiii ea, si a Hieronynao di in anasset, ultimis eiusdem annis adscribenda foret, quippe quet
Oiliciosa; Ameaeni in nonnisi controuersiaruinter utrunq; intercesserunt Epistolae, quarum Moccasione amicitias contraxerunt, sicuti vi
dere est ex eorum Epistolis, ac pr sertim octogesima sexta apud Hieronymum. Cetterum neq; ipsunmet Hieroymum in ultitia s, neq; insuperioribus viis ius curriculis 6sticam aliqua do reperimus peragrantena; Leges enim, de qua in ipsa Epistola Africς Ciuitas est, conse quens igitur, ut Epistola, tanqua supposititiam ρb eo remoucamus. Putauit Erasmus, ex loco,
de ex stylo Augustini esse Epistolam: Vnde dein quibusdam codicibus, no s Ad Augustinu,)sed s Ad Seuerum J titulus antea legebatur. i P Dea tribuere. Agente Hieronymo in priori solitudine pxarata Epistola est. Cunq; in ea de Innocent ij lc Hilae nitus referatur, pnte annum Christi trecentesimii septuagesi
inu data plane conuinci nimuero anno
mox lequeti e solitudine egressus Hieronymus est. Ex adiectis vero in calce Epistolet vel bis, ante citςiter triginta annos Propheci ς dono, amici tunc, verum acerrimi aliquando tibi su-xuri hostis eundem deuidisse iacturam, Persi, dianiq; , non est qui videa .
3 Non debet charta diuidere. SCum eo tempore li ad Nicςam scriptam se
prodat Epistola, quo item alteram a Cliroma. xio, & Eusebio ista robus II. eronymus aec pit : haiam; postςriorem, ut pa tot e in me. diate sequenti ad Chromatium, Iovinum, oc Susebium tunς idem acceperit, cum Euagri jadhuc selitudinem incolebat, via l. etiam dicendum consequitur, aliquot ante annos supra trecentesimu sptuagesimu ambas hasce, i quadragesima iri videli t secundam , quam quadragesimam tertiam elucubratas Epillo. las. De posteriori agitur capite undecimo, numero secundo. Chromatius, Iovinus,& Eusebius ijdem sunt, de quibus Rufinus Libro
primo Invectivarum suarum Ante annos, imquit fer ς triginta, in monasteriola politus pepgratia baptismi regeneratus signaculum fidei consecutus sum per sanctos viros Cliromatiui Iovinum,& Eusebium,opinati istinos,& probatissimos in Ecclesia Dei Episcopos, quorumpiter tunc Presbyter Mais memoris Valeriani,plter 4rchidiaconus, alter Diaconus: simulqipater mihi, ac doctor symboli ac fidei suit. Ex-
φὴς μ thorum, Ouψmavit; inprimis apuι Hic quadragesima sexta, libro secundo Apologis,
capite sexto, de octavo. Libro item tertio, capite primo Nec non in prsissione libri terti, Commentariorum in Amos, quibus in locis despectatissimet sanctitatis tu eximiet virtutis c mcdatur . Eundem sanctus Ioannes Chrysissitonius in Epistola centesma quinquagcsin quinta ad ipsum scripta eiusmodi elogio cel brat: Γ Clariit ima latuentis tuae, M sincerae charitatis tuba ad nos usq; sonum Quin diffundita Ad eum s. Ambrosius Epistolam scripsit. Vixit temporibus Honori, Imperatoris. Evitat lucubrationum eius nobile monumentum,
duae videlicet Otationes, de octo beatitudini, bus. Cur autem inscribantur titulo Chrom xij Romani Episcopi, explicat Baronius in No. xis ad Martyrologium Romanum, sub die vigesima secunda Iunij, m dicaa Episcopo, ubi de de Nicaea,ad quem altera Epistolarum est, agit, quem de Sanctissimum viru, atq; Chro matij in Episcopatu successorem assimat. Vtriusqi Chromati; videlicet, atq; Nicaec per rcenset Ecclesia natalitios dies, huius quidem sub die vigesima sepmda Iunii: illius vero sub die secunda Dere alis taui circa uas . Hic idem Chrys sonua est, qui Rufini postmodum partes s cutus, eiusdem ςque studiosus, de Hieronymi obtrectator factus est: de quo idem ipse Hi ronymus libro primo Apologis aduersus Rufinum circa finem s Audio, inquit obiici mihi a Chrysogono sectatore eius, cur in bapxisma te dixerim uniuersa peccata dimitti J Scripta tunc dignoscitur Epistola , cum Heliodorus
Euagrii solitudine egressus in patriam reme uit 1 Numpratur eiusmodi annus trecentesim sexagesimus tertius, vel proxime sequens. 4s Dominus noster. Alitas no Lad Antoniu, Is ad Ammonium Monachum ut parem nia spernatὶ inscribebatut Epistola: Ne forta sis te Aius, perinde ac Henricus etiam Grauius obseruauit . Enimuero, Monacho datam ypistolam
piusmet verba declarant, quibus dicitur D mino loquente cu seruis, frater cu fratre fidest proselsiolieὶ non loqueris ὶ Origenis aut ς posLea veneno pinatum Ammonium ex his suisse, qui I recta fide deflexi Constantinopolim ad Ioannem Chrysostomu ex Aegypto aduersus eo pilum glexandrinae urbis Episcopum se contulerunt, idem testatut Theophilus Epistola apud Hieronymum sexagesima septima dum scribit s Didici, quod calumniatores vers
fidei Ammonius, Eusebius, Euthymius, nouo pro haeresi liuore bacchantes, Constantino pol in nauigarint, ut, & nouos, si quos volu
pntidecipiant, oc veteribus sua impietatis sin
332쪽
In Osiimaduersiones, a ''A ciis coniungantur J De eodem de Hieronymus f Librum inquit Euagrim scilicet) scripsit
quasi de Monachis, multossq; in cnumera qui nunquam suerunt, de quos suisse scribit,s,igenistas, te ab Episcopis damnatos esse n5 dubium est, Ammonium videlicet, dc Eusebium, de Euthymium, de ipsum Euagrum,or quoq; , de Isidorum, & multos alios,quos enu. merare taedium est J Scripta mihi probatur pistola, post Hieronymi ex eade Aegypto redditum, circa videlices Christi annum trecς
6 demitu ad i istum .' Gallum n tione Rusticum hune fuisse ex Epistolς exo y dio fatis aperte innuitur. du scribitur. J Quod
ignotus ad ignotum audeo scribere, Sanctae a
cillae ristae Hedibiae,5 filiae meae fruit deprecatio.J Porto Hedibiam ipsam in ultimis Garu
Iiae eiusdem finibus ortam, atq; simul educata testatur Hieronymus Epistola I so. ut proptor aFonsiMs Hrvnq; fuisse, haud dubiumst. Longo tamen diuersum hunc ab eo,ad quem
Epistola quarta, illud per se selum ostendit,
quod ille adolescentur, professione Monachus foret, hic viria, &coniugio copulatus. Deniq; cum hic ab Arthemia niuge ob Barbarorum, immanitatem,atq; imminentem captiuitatem distractus assirmatur, plane intelligimus Epim stolam post vastatam a Vuandalis, Alanis, Sccaeteris Barbaris Galliam datam, Christi vide.
licet anno quadringentesimo Octauo. Irruptionem nanqi in eiusmodi oras, iam supra quadringentesimo sexto,de Proximὰ sequenti adscripsimus. Retulit mihi quidam . Meminit huius
Epistolae in Commentariolo aduersus V igilanxium,capite lecundo idemipse Hieronymus. ubi M a maligno Interprete Rufino videlicet)hoc sibi aliquando obiectum assirmat: finxisse nimirum Epistolae materiam,quis eidem ex ingenij ostentatione,rhetorica declamatione o surreret. Data mihi ante videtur Epistola , quam Rufinus in eiusdem Hieronymi contumelias erumperet. Sed de post librum de Scriptoribus, cum in caeterorum non reseratur serio scriptorum.
ν Samae quamdam lugebat. suspicari qui si
piam posset stelestissimi pseudo liniusce Diaconi sacinoris occasione, in quem dc praesens exaratur Epistola, dc alteram ab eodem Hieronymo , titulo s In Susannam lapsam obiurgatioJ
praenotatam , conscriptam suisse Epistolam: cuius oc exemplar mo nono habetur, in s rie vigesima secunda: Sed pertς inpingeret. cum diuersis ex causis,alia quidem haec, alia illa elucubrata sit. Enimueris in hac Christi Virgo ad stuprum latumouido, atq; adfusam
solicitata, in illa non solicitata tantum, sed so. Emel, dc iterum, tertioq;. atq; saepius infeliciter subagitata legitur. Haec a Dracono, alias etiam adultero, verbis atq; litterulis prouoca- ea, Illa ab adolescenis etiam ineptissimo des rata: Auius periculum in Bethlehemitico cin. nobio describitur: Illius lapsus in media Ciuitate proponitur. Huius nomen fletur Illius
s Susanna J peruulgatur. Deniq; phrasis ipsa
Epistolatum, huius quidem clegantior, illius vero minus comptus,utriusq; auctores discim
Saepe a me Innocenti clarissime. Inseriabitur Epistola Innocentio,quem cundem Henricus Glauius arbitratur, de quo idem Hiero. Fnymus Epistola qliadragesima pruna, oculuoc partem animae suae vocans. Habetur de alter innocentius Presbyter, qui in Epistola sexagesima sexta usurpatur, Est deniq; tertius In nocentius Presbyter Africanus, Augustini amicus, de quo Epistola septuagesima nona. Igiturcu Innocςtius hic ex his fuerit sodalib', qui cu Hieronymo priorem elegerunt, atqi ingressi sunt solitudinem: de in ea ipsa eiusdem Hier nymi testimonio, praeallegata quadragesima prima Epistola repentino sebrium ardore sit,
tractus sit, procul dubio ante trecentesimu se tuagesimu primu quo nimiiu solitudine cacio
idem egreisus est Epistolam datam lateri com G
pellimur. Celebratur in huius calce multae vi tutis Euagrius quidam, quem una cum Eusta bio, vercellense Episcopo aduersus Auxentiu Arrianum, Mediolanentem item Episcopum acriter dimicasse opinatur Bae onius, Tomo quarto; cui Sc eiusdem Hieronymi testimoniusuffragatur. verum quinam sic fuerit, eidem adhuc sui ipse testaturὶ inconperium, GI ut is sex cuius sententia, nos quoq; supra 'pite quinto locuti suimusὶ in Epistolam sexta, hunc eundem putat, de quo Hieronymus ibidem , dc Epistola quadragesima prima, qui
quagesima septima, nec non in vita Malchi. Sed inpingere eundem ratio temporum man ofellat: quo enim tempore unus in Occidente Auxentium debellabat, alter cum eodem Hieronymo, iuuenis adhuc, Orientis solitudine claudebatur. Dicamus igitur nos, duos uno lepore, atq; patria una,nec non consanguinitate simul copulatos, Antiochenos Euagrios:patruuVnum, nepotem alterum: illum seniorem,huc iuniorem, Hieronymo familiatissimos ambos,
De priori B. asilis Epistola octalia ad Eusebium
Samosatenum scribent s accipe, Lector, testimonium s Senior,inquit, Euagrius filius Pampiani Antiochensis, qui quondam migrauit cum Sancto Eusebio vers occidentem, rediit nunc Roma, petens a nobis litteras eadem iblorum
333쪽
A sorsi scripta ad verbum continentes&c. I De Posteriori, non quidem Pampiani filio, sed de illius stirpe ita ipse Hieronymus in Eus ij Chronico i Anno secundo Aureliant i in qua
pugna strenuissime aduersus euin Zenobiam scilicetὶ dimicauit Pampianus dux,cognomento Francus, cuius familia hodie apud Anti chiam perseuerat, Mex cuius Euagrius Presbyter charissimus nobis stirpe descendit. Jhaec ibi. De seniore ergo loqui eundem in hae Epistola ratio temporis, ut dictum est aperte probat; cum Auxeniij obitus ante quem paulo ante, hoc est,anno proximo superiori sedatam ipsa prodit Epistolaὶ Christi anno tre.
centesimo sexagesimo nono eontigerit Id Eniorem post vigurti annos Antiochenum cre tum Episcopum, Ecclesiasticae historiae uno co. sensu testantur. vita Pauli Eremitae. Inter multos. J mea capite sexto, numero decimo quarto. vita Sancti Hilarionis. Scripturiis vitam. De eadem capite quinto, numero quinto.
Vita Malchi captiui MonacSi. Qui nauali praelio. J Agitur de ea capite quinto, numero quarto,& quinto. L bet de viris Illustribus, vel de Scripto sbus Ecclesiasticis. Hortaris Dexter. J me dς capite decimo nono, numero primo, dc sese
Sunt libri conplectentes ea, quae ad haereses pertinent,&ca Iumnias. Epistolae insuper diuersorum argumentorum, videlicet.
Adtursin de perpetua virginisu Beata Maria Mer. Aduersia Dum auom libri duo. o Pro tibris aduersin Ioumianum Apologia ad
sr Ad Damnionem Apologetis c sa Ad Pammachi a proe sdem iam aduersissa Aduersi Uigilantium ad R Darium. uersia Vigilantrum tiber. 1. Ad Marcerim Haresin Montanum.
Orth H, is Luciferiani dialo .s Admitum,quidcauenda in Gris Periarcho. . E phantiu Damis Epimpo Hieroselismiano 1 Ad Pamn chium aduersin errores Ioannis. Eoisivi HierosolymItam. a AI Theophilum contra errores Ioann---
Ad Pammachium se Marcesimum Apologia
meronymi aduersin Ru - Dbris re di cta. Aduersius Pelagianos ad Ctesiphontem. In dialogos aduersim Pelagianos proaemium. Dialotorum aduersia Pelagianos libra tres.
Throphilin Epiphanio. or Ad Theophilum Disivin Alexandrinum. o Theophium Hieronymo. o Ad eandem Theophilam
334쪽
nymi legitima, exceptis Epistolis, num m quatuordecim, videlicet εo. 63. 64. 67. 69. 72. TF. 86. 87. 88. 9 o. 'I. ys., dc 'T. hae nanq; omnes ex propriss assiius titulis alio. rum esse auctorum, Epiphanii nimirum, R
fini, Pammachii, Theophili, de Augustini dignoscutitur. De Epistola item quinquagesima sexta, quae Hieronymi nomine Apronio inscribitura quibusdam dubitatur: Caeterum nune sigillatim de singulis. B i Hursis Pisper rogatus Ur
regus. De eo capite decimoseptimo numero secundo. Adversm . maci admodum dies sunt. De hoc ipso opere capite decimoseptimo, numero primo.so Σ3, aduhio . Semel atq; iterum Hieronymi aduersus Iovinianum libri Romae acriter impugnati sunt. Primum quidem ipso Promulgationis exordio, cuius & annus CLristi trecentesimus nonagesimus numeratus est:
Iterum deinde, post septem videlicet annos, eum Rufinus Hierosolyma veniens, Romam ingressus est. Priotes maledicos hac ipsa E- C pistola, seu verius Apologia enixe coercuit. quae aequo memorato Domini anno trecentesimo nonagesimo,vel proxime sequenti adscribitur. Posteriores sequenti Epistola ad Dom-nionem . De priori meminit in fine Catalogi De .ptoribus: Deposteriori Rufinus ipse, libro secundo inuectivarum hisce verbis: Cum libellos eius, quos aduersus Iovinianum scripsit repraehendissem, cuidam Domnioni. Beatet memoriae seni,qui sibi hocipsum indicauerat, iste rescribens excusat & dicit: Nullo genere potuisse fieri, se orasse hominem, qui omnium haberet scientiam Ac. J Errore ductus Baroni' tantum ijsdem aduersus Iovinianu libris derogatu arbitra est, proindeq; uno simul te- D pore hancipiam Epistola cum sequenti edita credidit. Sed reuera post septem annos iterupro iisdem pugnam sustinete aduers' Rufinu, tunc Romae agentem fuisse coactum Hieronymum, mox allegata conuincunt. Postremo de priori Apologia,tanquam alias edita apc tὰ meminit idemipse Hieronymus in hac positeriori ad Domnionem, ut nullus propterea relinquatur ambigendi locus, suisse eandem post atquot annos publicis monumentis consi
s t Littera rua cor amorem pariter . Aliter apud alios titulus, videlicet L Ad Domnione contra Rufinum De libris aduet sua Iovini num . Et quidem apte r in illum enim edita est, ut in proximὰ superioribus ostendimus: adstipulanturq; communiter scriptores Henries Gravius, de alis. Data eo tempore est , quo Rufinus in ipsam ut in aduenerat, Hierinnym': libris aduersus Iovinianum detrahebat. Numeratur hic annus a Christo trecentesimus nonagesimus leptimus, vel proxime sequens. Quis vel ὁ, dc quantus Domnion hic, cui Epicinia praenotatur foret, accipe ex Epistola ce
tesima quinquagesima quarta ad Desiderium, inqua virum sanctissimum, Ac sui temporis al- tetu Loth Hieronymus apella Sanctissimi itetitulo,atq; patris condecorat eundem Sanctus Paulinus Epistola trigesima quinta ad Aliptu, apud Augustiniam. Extant ad eundem Hi ronymi Epistolae centesima octava, oc centesima nona, QuotanniSq; eius memoria ex Martyrologio Romano in Ecclesia sub die vis gesima octava Decembris recolitur. s a Christiani interdam puriris. Deberethcc Epistola quinquagesimae pauid superius
allegatae pretponi: uno enim ipsa tepore scripta, atq; cum illa simul transmissa constat: fu giturq; ossicio nuncupatoriae, perinde ac legeti obseruare est. Gs3 Exceptis primis lis eris. Allegat Epis- totam in sequenti aduersus eundem vigilantium Commentariolo, capite quarto Hieron mus hisce verbis s Devigilijs de pernoctati nibus in basilicis martyrum saepe celebrandis in altera Epistola, quam serme ante biennium sancto Ripario Presbytero scripseram respondi breuiter I haec ibi. Caeterum, cum eiusmodi Ginamentariolus anno Christi quadringent smo sexto mox consignandus si utini de ha ipsam Epistolam, quae ante biemitum data memord tur,quadringentesimo quarto consigni dain esse consequitur.
duersu Vigilantium . inuisa in Orbe monstra . Quo tempore dictatumiopus sit, quive ad illud idem Hieronymum impulerint, explicatur initio capitis secundi hisce verbius Auctores sunt huius dictatiunculae meae Sacti Presbyteri Riparius de Desiderius, qui Parmchias suas vicinia istius vigilant ij scilicet isti
bunt esse maculatast miserumq; libros perfiatrem Sytinnium, quos inter crapulam ste
tens evomit . dc asserunt repertos esse nota.
nullos, qui fauentes viiijs luis illius blasph Θmijs acquiescant . J Haec ipse , ex quibus Sancti Presbyteri in Gallijs, aeque , ac sy sinnius agentes habentur. De ssiynnii a Duentus in Palestinam tempore, iam supra
335쪽
Animaduersione quarta, legato capite secundo De reliqui)s Beati S muelis prophetae,nuperrime ab Arcadio A susto e Iudaea in Thraciam translatis: ius rei veritate risti anno quadringentesimosexto, t quo opus istud elucubratum est in adscribune I eodorus lector libro secundo Collein Nicephorus libro decimo quarto, capite undec mo. Baronius Tomo quinto. Vrget v i adhuc quam maxime prauitatem ii retica libellus in Vigilatiu promulgatus: Insaniutq; propxerea diuersis in ea argumentis,imo conuiciis nouis simi haeresiarchae. Philippus in Cosessione A gustana Carolo alias exhibita, .Christi videlis
ςet anno millesimo quingentesimo trigesimo, nec unam eundem syllabam continere de in. vocatione Sanctorum, sed de honoribus tampum eundem agere criminatur. Crassissimum cuius,atq; palpabile mendacium Spanget rosius,item haeretisus iugulans,latetur quidem inuocationem, dc imagines sanctorum, usum luminum, coelibatum, alia i traditiones Eoclesiasticas librum propugnari,verum amarualent ὀ nimis, atque dure. Lutherus in hoc ipso haud Catholicum Hieronymum impudentissime iactat in postilia Euangelii Sactae Crueis, vereq; pium atq; Christianum Vigilantiu cinmendat. Theod orus demum Beza,tam mul. xum Hieronymum in Sanctarum reliquiarum cultu, atq; Sanctorum inuocatione testatur, ut pundem idcirco in Idolatriam prolapsum ex. et amet. vides Lector, quomodo aut pus his libellus inpraesentiarum,.haereticos omnes praemat, configat, unumq; aduersus alterum eoncitet, impellat, lacessat . Extremae tandς
insaniae, apertissimiq: mendacii Philippv c d emnabit, qui librum ipsum perleget. Rei
quoq; exitus, qualis,quantusq; liber tunc se rit, ostendit, cum lubtices serpetuis sibilis sile rium protinus imposuerit. Nec est, qudd imperite aequo, ac inpudenter idolatriae Hiero, Dymum tiZa coarguat; enimero quali fide in τiusmodi peccatum is perpetuo pr-esserit ei in prophetas praesertim Commentaris deci is rant, in quibus tertio quoq; verbo idola detes tatur,& comminuit. Quisd si Spangetbergio, eontumeliis resertus liber, amarulentusq; n
Domini resistentem aeterna coecitate damn uit. Non est crudelitas pro Deo pietas. Y de de in Iese dicitur sSi irater tuus,& amisus de uxor, quae est in sinu tuo deorauare te v luerit a veritate, si manus tua super eos, te insunde sanguinem eorum, de auferas malum de
medio Israel. Et in ipse aduersus pum Com- imentariolos Haec,inquit, lentis magis effudi rianimo, quὶm ridentis, dum me cohibere non possum, de iniuria Apostolorum, ac Martyr usurda nequeo aure transre. J Haec pro se in Spangratargium Hironymus. De eodem vi gilanti O capite decimo nono, numem decimo ettio . Ff risi is de Ioanu Euangelu.I anc illis reor Epistolis, quas Romae Hieronymus,
cum non ita ad se, occupationum multitudine omnibus pateret accessus, requisitus, non quidem Epistola, sed parua potius schedula, di
tauit: neq; enim sibi ante datarum litteratum, neq; tabellarij, neq; commonachorum, neq; Paulae atq; Eustocliij meminit. Deniq; nullas salutationes amicis, ex virmi sexu dicendas admiscet quorum cetip si non omnium, ali cuius saltem, si Bethlehem tunc in Monast riosuisset .mentionem usurpasset. Supputatualibi eommorationis eiusdem in Urbe tςmpus est ab anno Christi trecentesimo octogesimo ctertio ad trecentesimu octogesimu sextu. Por ris Montanum natione Phrygem ex Pepula viculo aessue ac Priscam, &Maximillam eiusd4 sectatrices testatur Epistola. vixit circa D mini annum ducentesimum, de inter caet os quos 'duxit Tertullianus inprimis habetur. Scribit Apollinatis Hieropolitanus Episcopus, apud Eusebium libro quinto, capite decimo quinto, quod malo idem, ac Maximilla spiria xu arrepti,sidi ipsis laqueo mortem consciu
ss Chriari te aduersum hosses. Quid de tapistola Henricus senserit non habeo, cum eius dem in Notis haud meminerit. Nemo tameni quod hactenus No viderim de ea dubitauit. Vt vero tempus eius exploremus, Erasmi imprimis sententia exploditur, qua in Epistola de Arrianis Hieronymu locutu putar,dum scii bitarnis videtur, prophetiae dono illustratum Hie Coniurationis seco in Ioppe remorantur:ὶ Gronymum, in praecedenti Epistola, ita sibi res, quide in Palςstina tota, cuius maritima Viri
pondentem audiat. Γ Tacita me,inquit ipsemet Hieronymus, susitan cogitatione repraehen. das , cur in absentem inueharet Vigilantium intelligens. ὶ Fatebor tibi dolorem meum : si erilegium tantum patienter audire no possum, gi enim Siromasten Phineaes, austeritatem Heliae, ratum simonis Chananaei, Petri seu
tipitem, Anahiam x Saphiram trucidantis
Ioppe omnino iam haerefis eiusmodi cons dipulta erat . victi rius,de Origenistis Hieron mu ibide intelligere adnotat, de quidem aric: pluribus enim annis Origeniam illis doctrina , etiam post Ecclesiae Romanae in illam promulgatam sententiam susurrauit in angulis. Unde de Augustinus aduersus eande pluribus postmodu' insudauit i in libris praeseo tim
336쪽
Riparius, i-Epistola inscribitur est,cui de Epistola asina in Orbe aduectus vigilantium, tertius lepus habebitur, si haer sis illius.Gallia inuadrariis nomen cum illi data est,&aduersus quam ipse incitariu, exprimatur. Certe de
Vigilanti, prauis dogmatib'Epistola loqui nopotest, cum eo protinus anno absq; propagatione cum proprio auctore extincta sint. Vide
Baronium Tomo quinto sub anno Christi quadringentesmo sexto. Non praeterea de sup ristibus Vigilantio haeresiarchis, vel haeresibus, quia teste Hieronymo in Commentario duet sus eundem Vigilantium, circa principium , Sola Gallia ex omnibus O bis xerrae legionibus d vigilantitu': tempora monstra elusinodi non habuit; quim potius viris semper sortis. mis de eloquentissimis abundauit. Non deniq; de Origenis h tabus, quippe quae in illis partibus nunquam irrepsine legamur, Igitur de PlistiIlianistarum haeres, quae Christi potismmum anno quadringentesimo duodecimo Gallias enormissime corrupit, propter quam de linso anno Gothis sub Athaulpho Rege, iterum: Deo easdem deuastandas tradita scribunt Sanae ProsperAquitanus testis de visu inChronico,de Salvianus de vero Iudicio de prouidemna Dei,libro tertio intelligendus Hieronymus est. Deniq; idem ipse Hieronymus in Epist
la de perseeutionibus in se concitatis menti nem inserens, eis usq; illarum acerbitatam increbuit adstruit, ut sedere, atque locum muta te sibi fuisse necesse testetur: quq pariter omnia hoe anno peracta facile intelligimus . Atquis Ioannem Hierosolymorum Episcopum horum omnium ignorat auctorem Enimueris, qui
Hieronymum excommunicationis mucrone
Christi anno trecentesimo nonasesimo tertio ex Epistola sexagesima prima, capite decimo sexto perperam fenjt'ui in eundem exitu decretum ex Epistola sexagesima secunda, capiate quarto, ab Imperatore obtinuiti Idemipso
deniq: maiore,qua ante inuidia, amentiaqi aD dens, non in eundem tantum, sed de in eius monasteria, tam virorum, quam virginum vi, ferro , flammis sacrilegus irruit. Latius habetur haec historia capite nono, numero trigeminos undo. Et quanius eandem Barcinius
Tomo quinto annalium Ecclesiasticorum, sub Christi anno quadringentesimo decimosexto, crea sinem scriptis consignauerit, arbitratus idcireo ipsam cladem a Pelasianis eidem Himronymo, eius: coenobijs, Ioannis consi- Ilio, atqi fauore illatam, quod in eorum haereses libros prodidisset, Hanc tamen quadrin sentesimo duodecimo opportunius adseribentdam esse, praesens eum sequentἰ persuadent Epistolae r Maximὰ, csim dc hoc ipso anno a suersus eosdem Pelagianos Commentarium ad Ctesphontem ide Hieronymus chartisprompserit, se quo infit a. Nemo sua untatione. Henrico, atq;
Vitatio Hieronymi haud esse Epistolam opinantibus , liberater subscribimus eius quino neqi in dictione styli vest gium praesisere.
Fuisse tamen ex Bethlehemiti coenobio,atq; a Hieronymi commonacho scriptam, historiae
veritas proxime superiori Epistola explicata, apotὰ demonstrat. Porio, quod Apronioe dem inscribatur, non veniat in mentem Apr nianus ille, ad quem suas in Hieronymum Ru sinus destinauit Inuectiuas: siquidem Rufini ille, Origenistarumq; factiosus, hie Hieronymi, atq; Catholicorum partes tuebatur: lita Romanus,hicGallus adstruitur. Vnde de quod de eversione nobilis domus in ipsa Epistola additur, id de Gothorum sillas tunc oras,ut mox supra retulimus devastantium incursione a cipiendum, concinne victorius obseruauit: anuis protinus idem inpegerit, dum Inn centium in Epistola nuncupatum, eundem admonuit esse, de quo alibi idem Hieronymus. Enimuero tres tantum eiusdem nominis Inn
centis apud eundem leguntur . Primus s de quo in Epistola quadragesima prima in in Eu grij solitudine e vita excessit. Secundus, cuius mentio habetur Epistola septuagesima nona, in Asticam, quippe qui Asricanus ad Augusti. num ante regrestus est, Tettiusis uius de nune sermo est Gallus potius,dc in Gallia cum eias Apronio pro fide dimicans ass itur. sy Oriem. Si Hieronymi in Chronico,atqι Baronij in Annalibus, nec non ad Martyrologium Romanum Notis temporis rationem de Ordinatione Sancti Ambr si Mediolanensis Episcopi recipiamus, quam de anno undecimo valentiniana senioris Imp ratoris, christi videlicet trecentesimo septuagesimo quarto sectam numerant in hanc aequ*Epistolam eo saltem ipse anno, atq; ex post rioti delecta solitudine, Chalcidis nimirum ab Hieronymo editam consequens est, ut aisim mus. Agitur enim in ea de Auxentio Arriano, atq; Ambrosito: hoc quidem uti nupςr in Epuscopatu subrogato,illo tanquam e vivis morte sublato. Caeterum,si eiusdem Ambrosii Episi patus initia ante capiamus, cunqi Panuino in Fastis, do aliis ad Christi annum trecentesimum sexagesimum nonum reseramus, eo etiaipso anno seu verius sequenti datam eandem
ex priori solitudine, Euagrii nimirum debem asserere. De Damaso saepius in ipso opere. 8 Importum m Emi M. Allegatur in hac
337쪽
asa Recensio παίον hae, proximὀ superior Epistolat nee multo
poli ab illa editam ex proprio huius monemur ordio. Orthodoxi ct Luciferiani Dialogus. Proximὸ accidit, υτ quidam. De eo capite decimo nono,
Is am os circiser decem. Epistolae tempus mordii verbis aperitur, videlicet s Ante annos circiter decem Sanctus vir Pam- mahius ad me cuiusdam schedulas misit, quae Otigenis periarchon interpretata volumina continetet lec. J Cum itaq; decennium inte lapsum ab eo tempore hal tur, quo Pamma.
inius ab ipso Hieronymo petije sincera fide reddi Latinae linguae, quae Grece in Periarch5 scripserat Origenes, quod factum supra capite
decimo quinto,numero vigesimo septimo, Domini anno trecesimo nonagesimooctauo obseruauimus affirmare etiam est, hanc ad Auitum datam Epistolam esse quadringentesimo octatio. Porto eidem ad eiusmodi librorum tran- Stationem cauto legendam, tanquam certum Pharmacum redditam fuisse, non est qui non videat. Sed quid opportuna antidotus antea exhibita prosuit, si idem ipse deinceps venenum Potatus,illam euomit, hoc visceribus inclusum retinuit Alteri enim mox eiusdem nominis Auito copulatus Hispanias, Augustini testimo nio, eodem prorsus morbo corrupit. so Domino dilectisma. Ante biennium ab elucubratione Epistolae centesimae primae, Dec timo genere interpretandi ad Pammachiuhaec scripta, in ea ipsa asseritur: Vnde nec multo negotio eiusde annus intelligitur, cum illa Christi arino trecentesimo nonagesimo quarto supra consignata sit. De hac in sequenti agitur,quae anno item sequenti exarata ape te probatur. Epistolae auctorem multis se quenter Hieronymus celebrat elogiis: antaeq; anctitatis eundem fuisse Epistola proxime s quenti tradit, ut ipsi Arriant,aduertius quos perpetuo decertauit, Meorum patronus valens Imperator illum reueriti, molestia asscere n quaquam ausi sint. Recolitur quotannis eius memoria ex Martyrologio Romano die dum decima mensis Maij. 6I Ss iuxta Paulum poIulum. Epistolati seu vetius tractatus annus Christi trecentesim' nonagesimus tertius ex Capite decimo sexto
eiusdem probatur. Mentio quippe ibi habetur de insigni illo solis deliquio, quod eodem
anno adscribunt Marcellinus, Prosper, Socrates,& Baronius. Paulo praeterea superius numerantur tredecim anni ab ordinatione Antio- cliena,qua idem ipse Hieronymus Presbyterio insignitus est,ex qua temporis ratione idipsum omnino coprobature ciusmodi quippe ordinatio alibi in Christi annum re resimum octingesimum, in quadragesimum vero nonum aetatis eiusdem Hieronymi, alibi relata est . Obitet vero hic Lector Victoni lapsum attemde: De tempote nanq; Ordinationis eiusmodi agens. eande factam anno aetatis eiusdem Hi ronymi trigesimo arbitratus est. Quod certe nullo pacto cum certa temporis ratione potest congruere: etiamsi postremis idemipse in I cem editus accipiatur temporibus sanno via delicet Domini trecentesimo quadragesimo secundo iuxta Baronii, atq; eiusdem etiam victorii sententiam.ὶ Deniqi circa finem tra latus, iam ante Ioanni ab Epiphanio scripta Epistola traditur. Eandem vero superiori amno adscripsimus. a QMoti tua varia Iasu Dominica. Cum non antea redargutus Hieronymus de Origenis a se translatis libris si, quam Periarchon libri, Anastasii Summi Pontificis decreto in Occidente primum,mox in Orsente damnaretur; imo communi idcirco Otigenistarum sente tia tunc idem Hieronymus summis esseri
tur laudibus, sui videre est ex Rufini in eosdo mox sequenti praefatione ὶ hine praesentem Epistolam post eorundem Pettarchon libroruEcclesiasticam inprobationem Theophilo d
tam consscimus, in ea enim illatam sibi ab e dem Ioanne,Origenistariam principe, prQP gnatoreqi Calumniam, de Origenis librorum translatione repellit Hieronymus. Additur, eundem de exiiij in se impetrato decreto Verba sacere, ut propterea aliquot annis a superio
ri lin qua de eo, ne verbum quidem scripta probetur Epistola. Deniqi cum ex supeliori Epistola, capite decimoquinto, Isidorus,qui ab eodem Theophilo ad pacem inter Palcstinos
Episcopos, nec non inter Hieronymum Cum Ioanne componendam legatus fuerat missus,
datas ipsi Hieronymo, eiusdem Theophili li teras, minime reddiderit: ex hae vero ipsa Epistola nouis rursum eiusdem Theophili litteris
ad concordiam incitatus dignoscatur, sicuti ex eius exordio Constate prosectὁ,& post superi rem aliquot annis exarata, coniectura prospicitur. Hanc ipsam Baronius Tomo quarto Annalium Ecclesiasticorum, Christi anno trecentesimo nonagesimo tertio adscribenda arbitratur . verum trecentesmo nonagesimo octauo ex adductis modo consignadam esse,neminem
arbitror, qui non videat. De Theophilo haec ex Gennadij de viris Illustribus accipe Catal M. Γ Theophilus,inquit, Alexandrinae ciuitatis Episcopus, scripsit aduersum Origenem unum de grande volumen: in quo omnia pene Cius dicta, & ipsum pariter damnat, ac simul edocens, non a se eum primum, sed ab antiqvis partibus,
338쪽
sos partibus: & maxime Heracla fuisse, & a presbyterio eiectum, de de Ecclesia putium, & de
ciuitate fugatum. Sed&aduersum Anthr pomorphitas haereticos . qui dicunt Deum humana figura, & membris constare, disputatione longissima confutans, de diuinarum scripturarum testimonijs arguens, dc Conuincens eos, ostendit Deum incorruptibilem, Mincorporeum, iuxta patrum fidem credendum , neq; vllis membrorum liticamentis omnino eompositum,&ob id nihil ei in creat ris simile per substantiam: nec cuiquam in corruptibilitainna, aut im mutabilitatem, aut in corporalitatein suae dedisse naturae: sed esse
omnes intellectuales naturas corporeas, OmneScorruptibiles, omnes mutabiles, ut illesbius corruptibilitati, de mutabilitati non suta iaceat , qui solus habet immortalitatem . Paschalem etiam recursum, quem magna a
pud Niceta Synodus post nonaginta dc quinq; annos, agi in tempore dc die de luna secundum statum suum inuenerat e additis quibusdam ipsius sestiuitatis rationibus de expositionibus, Theodosio principi obtulit. Legi de tres de fide libros sub nomine eius titulatos: sed quia lingua inconsonans est, non valde credidi. JHaee Gennadius de Theophilo, cui de nos addimus: Quod quanuis ob res aduersus Ortia genistas praeclare gestas de Ecclesia aliquando optime meritis ille, repraehensibilis tamen deinceps ex hoc habitus sit, quod, Theodoro teste apud Palladium in Dialogo, contra Samctum Ioannem Chrysostomum inuectus, sede
eundem temere deponere ausus fuerit, eius': post mortem nemen , ne in Sacras tabulas restitueretur, contenderit. Fuit etiam is, earundem controuersarium causa ab Innoceri . tio Summo Pontifice sacra communione pliauatus. Verum moriturus, quod pertinax antea deliquerat emmendans , Ioannis etiam
imaginem adorationis cultu perinde ac S.Io. Damascenus, De Imaginibus libro temtio circa finem testatur veneratus, propris rursus nominis memoriam post obitum in E clesia propagatae. Vnde dc in vitis patrum, titulo decimpunctione, de eo scribitur: tSan. ctae memoriae Theolipilus Archiepiscopus, cum moritutus esset dixit: Beatns es Abba Arseni, quia semper hanc horam ante oculos habuisti. J Item Sanctus Leo in Epistola
sexagesima quarta ad Marcianum Imperat rem: LSanctae, inquit, memoriae Theophilus,
Alexandrinae Ecclesiae Urbis Episcopus dec. JIdem Epistola quinquagesima standa ad Episcopos Galliarum. Deniq; de Paulus Emes nus Episcopus, tertius ad pacem inter Ioanne Antiochenum, dc Cyrillum Alexandrinum Eapiscopos , tempore Nestoris haeresis adhibi tus, haec ad populum Alexandrinum in concione habuit: s Est patris vestri haec doctrina, est vobis hic thesaurus avitus, Beati Athana sit dogmata,magni Theophili doctrina, colu- natum videlicet rectae dolirinae dec. J6s Scio qMnpturinios stratrum. Macario eiusdem Rufini discipulo, atq; ipsa, qua praeceptor haeresis macula resperio, inscribitur. De eo Rufinus libro primo Invectivarum aduet sus Hieronymum, ubi virum fide, eruditione, nobilitate, vita clarum eundem cel Mat. Et reuera eiusmodi is omnino suisset,
nisi tam se pernicioso viro indisciplinam dedisset. Aenigmatica locutione Hieronymus ad hunc ipsum Epistola decima sexta alludit, cum habet. Tunc discipulus δε ιιι, dc veret nominis sui idest Beatus, enim Graece, Latine beatum significat 2 si in talem magistrum non inpegisset.JQuo tempore hqc Epistola, seu praefatio cum Periarchon libris edita sit, iam capite vigesimo explicatum est. san aliquv. Cum Rufinus Romae Periarchon Origenis libros invulgasset, eos demq; propterea quanplures magno studio legerent, quod eos potissimum in sua is prς satione, de emendatos pollicitus fuisset, de eotii
dem auctorem, Hieronymi testimonio miris laudibus extululet, Pammachius oc Oceanus vitiatam omnino translatione, Hieronymiq; vaste testimonium usurpatum pro certo sibi persuadentes, nouam rursus, atq; germanam ab eodem illorum versionem praesenti Epist lacontendunt. Numeratur hic annus a Chris
to trecentesimus nonagesimus octaus.
acculatus, damnatusq; Rufinus, mira astutia Vigilantium suilacit, qui Hieronymum eius dem Origenis errotum insimularet: quo nimirum de cundem talionis poenam subire eo- gerer,dc quo in Origenistas is gladio usus tu rat,eo ipso consederetur. Verum calumnias omnes Hieronymus diluentide Origenis err
res,lc Rufini fraudes praesenti aperit Epistola. Eiusdem, iuxta Batonis etiam calculu Christi
annus trecentesimus nonagesimus nonus est De commemoratis omnibus in Hieronymu,
Vigilantis opo constructis machinationibus , habetur eiusdem Hieronymi Epistola septu
gesima qu:nta, de qua insta. 6 Diu te Roma moratum. Epistolae tem pus indicat Hieronyms, cum ante triennium, quam extremam manum apologiae suae inpinneret eandem scriptam hisee intimat. s Mul-
339쪽
A ti Romet eius exemplaria habent, ante hoc circiter traennium, qui tibi eum mittere volue-iunt, latentes quae de meo nomine iactares,le quam indigna proposito Christiano, ac nesa sanda confingeres : Ego scripsi nesciens quasi ad amicum, illi non reddiderunt ei, quem inimicu nouerant, parcentes 5c meo errori, octuae conscientiae.ὶ Ita ipse, q id videlicet hanc ideo ipsi Rufino minime ab eius amicis redditam Epistolam indicaret, quod illum, sibi iam factum inimicum nossent. Porro,cu Apologis annus iam supra a Christo quadringentesimus
secundus numeratus sit,consequens etiam est,
datam Epistolam trecentesimo nonagesimo A nono.' Ad Pammachio o Marcessinum Hieron mi cte. Et me is cor mestorum titteras, De ea capite decimo octavo, numero quinto, De Pammachio supra. De Marcellino infra, Animaduersione octogesima secunda.
audacter,ut sempWM. Lucubratione hanc Epistolae nomine cicca finem Hieronymus nuncupauit. De eadem capite decimonOno,numero decimoquarto. plurimae autem Ctesiphonti ipsi, cui ea inscribitur dinemur gratiarum actiones, siquidem eius rogatu primus omnium Pelagii falsa dogmata Hieronymus C manifesta uiti Be rationibus eadem pro temporis opportunitate repraehendit . In Dialogos aduersus Pelagranos PNarminum. Feripta iam ad Ctesiphontem dic. DIalogorum aduersim Periiratas Liber priamus. Dre mihi Critobole. De eisdem capite decimo nono, numero decimo quarto . σr Dominin qui locum est. Quoniam Ori. genistae eophili opera Alexandriae primum, mox in Palaestina damnati, Constantinopolim ad Ioannem Chrysostomum, ut in eundem Theophilum exclamarent se receperant, de
quo Palladius in Dialogo , de vita Ioannis Wsostomiὶ idcit Theophilus hanc Epistolam Epiphanio, Cypri Episcopo, Antesignanorum nomina conplectens, quo illic ne audi
rentur quidem . sed illico damnarentur,scribit Est hie annus a Christo quadringetesimus. Sed ratio temporis ex sequentibus magis per spe ta habebitur. ι emisit Beatitudo tu . Quddin cal. O de eiusdem Theophili lenitate, qua siabna. scentem haeresim eorrigi Hieronym' speraret, mutione ingerat,data Epistola probat ut Chris, ii anno tre tesimo nonagesimo octavo, proxime enim sequenti Origentena impietas Syn dica consultatione danata est.
ro Nuper tua beatitudinu. , r Duplicem miHgratiam. o
Ab Alexactina Synodo in Origenem, Orι genistasq; omnes lententia lata, misisse protinus Theophilum legatos in Palfstinam, ec in Aegyptum, quo inde etia ijdem expelleretur, testantur hae tres Epistolae , quarum prima Theophili extat ad Hieronymum,secunda ectertia Heronymi ad ipsum Theophilum. Annus Christi probatur trecentesimus non
a Didici,laudo μν λω tua. Cum de damnatis Origenistis in Aegypto, aduersus
quos tres proxime relatae Epistolae, risti amno trecentesimo nonagesimo nono editae sunt, haec aeque Epistola agat, mox sequenti anno,
quadringentesimo videlicet eadem data coni,
II Generalis Epimis . Aecepta Epiph nius Theophili supra allegata sexagesima sertima Epistola,eandem protinus, cur dc perbr uem hanc iunxit Epistolam ipsi Hieronymo destinauit. Hinc Christi anno quadringente. . smo, quo dc mox citatae, data comprobatur. Ut t paruam Epistolam. Quod Albinae salutatione Epistolam Hieronymus clam dat, scriptam eandem Christi anno trecent simo octogesimo octauo accipimus. Eiusmin Gdi enim tempore Hieronymus in sacris ex hobi ς' sente derivandis libris totus erat, dc ipsa Albina sequenti anno, ut constat ex proati ne primi libri Commentariorum in Epistolam ad Galatas quos editos anno Christi trecent psmo octogesimo nono alibi ostendimus, in migrauit e vita. Fuit Albina sanctitate viri retiagiosissima, aeque ac sanguinis nobilitate clarissima: digna prorsus magnae illius Marcellet
mater, quq Hieronymi semper calamo, semper voce prςdicata, nunquam tamen pro me ritis satis laudata est. Eandem consueuit Hi ronyms matrem apellare, tum in hac Epistola, tum ad Asellam illis verbis sSaluta matro is Albinam.J Cur Epistolam Henricus Grauius scholus, sicuti alias non illii stratit, mihi adhuc inconpertum pr sertim, cum Victorius in Scholijs, de Baronius Tomo quarto,sub anno Christi trecentesimo octogesimo sexto a Ie
s Iustum quidem fuerat. Aliquot ante
annos publicis monumentia hanc conssnasse Hieronymum Epistolam, quam quinquagesemam tertiam in eundem vigilantium dirigeret,illud manifesto probat,quod necdum in sieras, is reliquias, vel sanctoru inuocatione, seu etiam veteres Ecclesiae traditiones oblatrarat.
340쪽
D ea LM; Mnimaduersiones. so A Purgat itaqi se primum Hietonymus in hac ipsa Epistola ab Origenista illata sibi fain calumnia: Carpie mox ipsumet vigilantium de blasphemia, atq; simul ad poenitentiam prouocat,quod Danielis prophetiam de lapide a monte abscisso explicans,pro lapide ristum, pro monte Diabolum interpretatus situ missa videtur Epistola circa annum Domini quadringentesimu: de ea quippe Hieronymus agit limo tertio Apologi , capite sexto hisce verbist Ego in vigilantio tibi respondi: eadem enim
accusabat, quae tu postea, dc amicus laudas, Minimicus accusas.J Quod ille nimirum diceret, Hieronymum Origenis errores sectari: nam B subdit sScio a quo illius contra me rabies conis citata sit , noui cuniculos tuos. J Porro Hiet nymi Apologiam aduersus Rufinum quadriingentesimo secundoChristi anno elucubratam, saepius admonuimus. De eodem argum toha tur supra Epistola sexagesima quinta: In qua quantas haec eadem, quae dc in praesenti Epistola sibi obiecta crimina a Rufino potius, quam a Vigilantio idem Hieronymus contendat. Hoc ideo euenit, quod illorum omnium Rufinum sui nuper dictum est cognouit auctorem. Haec deniq; infelicis vigilanti, praeludia suere, quibus paulatim allectus, in furore tandem conuersus est: Rufino eidem ad omnes saltationis motus modos muscos attempe
Maura stiri in vincula. Tranquillino
eo tempore, quo sexagesima quinta, vel saltem paulo post prodita Epistola est: versatur enim circ. idem argumentum: Quomodo scilicet Otigenes legendus. de quid de eius doctrina probandum , quid reiiciendum sit. In. consultus Henricus hanc eandem praeteriit, scholijs tum illustrans. 77 Decreturam quissem. Ex primi ab Hie-ironymo culta solitudine, sub incolatus videlicet sui in ea extremo,scriptis mandata Epist Ia est; Meminit enim sociorum, inde perseeutionibus Attianorum expuitarum. Num - ratureiusmodi annus capite septimo . numero vigesimo secundo, trecentesimus septuagesimus a Christo.
t Rursem oriemissiu. Quod sui initio Epistola de prima, & secunda Theophili Al xandrini Episcopi Paschalibus Epistolis,nuper
latinitate donatis agat, illius annus quadringentesimus secundus indicatur Enimuero lo. periori anno secundam eiusdem Theophili e Graeco in Latinum sermonem idem Hieronymus verterat: de eadem dc in posteriori Recensione, Animaduersione trigesima quarta.
Deniq; in huius calce, Epistolae Anastasj in
Orientem aduersus Rufinum,Ioanni Hieros Irmorum Episcopo transmissae, emotui usuru Epatur, quam eodem Christi anno quadringenatesimo secundo scriptam, suo loco osterule
rs Sanctus Innocentrau Presbiter. Nouissimam hanc omnium Hieronymi Epistolarum. Eustochb virginis in ea recensita dormitis,qua& Christi anno quadringentesimo decimo nono capite vigesimo primo adscripsimus, mania sellis probae, Proxime quippe sequens annus
eiusdem Hieronymi tri pho,quo mortalitatis depositis exuuiis,unmortalitatis corona dona. tus est,consectatur. Porr3 Innocentius in Epiis stola commemoratus, is est,qui superiori amno, quadringentesimo videlicet decimo octa. Euo, una cum Marcello.Subdiacono Chartagianensis Ecclesiae in Orientem ad Nic ni Concia iij decreta perquirenda, Africanae Synodi iussu legatus est. Vide Baronium Tomo quinto,sub anno quadrinsentesimo decimo nono, versus
omni quidem tempore. Eiusdem cum superiore argumenti mihi videtur Epistola,emdemq; consequenter tempore datam assit mare ausim.
st Multi viros clauaerant pede. Cum in breui Epistola haee habeat Hieronymus s Cayta Hierusalem tenetur a Nabuchodonosor Ioedidit Baronius Tomo quinto sub anno qua- GAtingentesimo decimo,longe post medium,de urbis Romae captiuitate, ab Alarico Gothorurege importata, eundem suisse locutum, ac propterea, & eo ipso anno datam Epistolam, quo Vibs ipsa expugnata est. Verum longὀillum ab Hieronymi consilio distare, Epistolaec ut dicitur tenor aperit,qui & huiusmodi est. s Multi utroq; claudicant pede, de ne stactis quidem cerulcibus inclinantur, habentes assectum erroris pristini, cum praedicandi eandem non habeant libertatem. J Et post salutationis ossicia. Capta, inquit, Hierusalem tenetur a Nabuchodonoser, nec Hieremiae vult audira consilia: quin potius Aegyptum desiderat, ut si moriatur in Taphnes, oc ibi seruitute pereat sempiterna . J Hoc Epistolet exemplar: haec verborum forma, quibus Hiemsolymitani populi non rectus ad Catholicam fidem,Eccles sticamq; doctrinam ingressus perhibetur. etiasi pastoralis. Pontificiaeq; curς baculo, origenistarum ceruicibus stactis eidem iactandi ultorius, atq; praedicandi falsa dogmata libertas adempta foret. Unde aptius in Scholij, haec adnotauit victorius. Eliganteriinquiens, hano historiam proposito suo Hieronymua accommodat e clim etiam ab exercitu Nabuchodon set Hierusalem teneretur, Iudaeorum reliquiae, ne inAegyptum contenderent Hieremias prinpheta