장음표시 사용
341쪽
pheta dissuasit Vocat autem Hieronymusi sannem Hierosolymitanum Episcopum Nabuchodonosor, is enim cum esset Origenista, Vtbem ipsam potestare, ac factione sua oppressam ne resci pilaere ab haeres posset, veluti se uam, ac vinctam tenebat: & quod amplius
erat. Aegrptum, dc terrenas res desiderabant urbis eiura , coelestium, dc diuinarum diuitia. Tum loco. J his Victorius Epistolam explicat. Deniqi Hierusalem nomine non consueuit Hieronymus Romam usurpare, sed Babylonis, ob Gentilitia nimii si olim retenta sus et stiti nem, perinde ac Ioannes in Apocalypsi, Sactus
Paulin' Nolanus, de alij. Data Epistola Christi
anno quadringentesimo decimo sexto conu nientius accipitur, quo ipso, iuxta Baronium,
vel proxime sequenti iuxta Pan uinum ad Dei tribunal Ioannes de omnibus rationem redditurus ex hac vita subductus, se sistere coactus
81 Tandem ex . Meminit Epistola de Commentarijs nuper in Ezechielem coertis, quotum exordium cum alibi quadringentesimo decimo Chr. sti anno adscripserinius, Iaanc aeque Epistola me ipso anno, vel proxime sequenti sub initio exaratam sequatur, vicissit memus. Eodem item tempore Aegypti limites, Palcstinae, Phoenices, atq; Sitiae Bar. baros torrentis instar percutrisse, testis Epistola
est. Caetetu, qudd obseruatione, memoriaq; dignissimum censet ut tempus est, quo inter Auguli inum, atq; Hieronymum corrouersas, multos ante annos excitatas, penitus sublatas ex eade intelligimus. Enimuero talc, ac tantusuper eiusdem Augustmi persona in Epistola
Hieronym' ponit testimoniu, ut eiusde coscriptionis temporis puncto, quidpiam inter utruq ixeliqui adhuc superevis led .ssi dij, suspicione haud possit attingi. Propria haec eius verba
sunt. s Certe habes ibi Sanctum virum, dc eruditum Augustinum Episcopum . qui viva, ut aiunt voce docere te poterit, oc suam, imo per se nostram explicare sententiam. J De Origine videlicet animatum. Ad quae Augusturus
quinq; post annos alludens: s Misisti ad me in .
quit discipulos,ut ea doceam, quae nondum ipse didici. Doce ergo quod doceam nam, ut doceam , multi a me flagitant, eisque me, sicut
alia multa,& hoc ignorasse confiteor. J Quod, vi de Marcellino paucula subdamus: Hic ille
Marcellinus est, qui una cum Marcella, Pammachio, atq; Oceano Hieronymi partes aduersus Rufinum in Urbe secutus, non vulgatiuhominum tantum, sed& Senatori, Ordinis, Honoris insuper Imperatoris oculos in se conuertit. Qui oc idcirco hoc ipso anno, teste varomota omo quinto, sub anno quadringot
smo decimo ex Possidio Tribunus In Miea
certo rescripto missus, pro Donatistis ad Catholicam concordiam restituendis, plurimum laborauit. De eodem ita Orosius libro septimo, capite vigesimoquarto. Metito sane tanta largitus est Deus, quia in his diebus praecipiente Honorio, de adiuuante Constantiis pax et unutas per uniuellam Africam Ecclesiae Callioli reddita est: oc corporis Christi, quod nos sumus, redintegrata d scissione fanatum est, imposita executione salicti praecepti Marcellino Tribuno, viro inprimis prudenti, de industrio, omnium qi studiorum bonorum appetentissimo. JHaec Orosius. Deniq; , qui Oceanus exscripturarum doctrina , atq; vitae probitate laudatur in Epistola, alter is omnino est squamuis uterq: pius de eruditus in abeo, qui una clam Pammachio transferendi Periarchon Origenis libros munus Hieronymo, ex Epistola sexagesima quarta credidit, de de quo libro tertio Apologiae, capite secundo i Enimuero hic de quo in Epistola, Asticanus, ille Romanus ape te probatur. Epistolae huius mentionem si tam reperies apud Augustinum in libro, Doorigine animarum ad eundem H:eronymum,
in Epistola ad Optatum Miluetanum, de quo
ad quem proposita de matrimonio ante Baptismi Sacramentum contracto quaestio tra smittitur, idem ipse est, qui proximo superiori Epistola commendatur, dc qui Afric2nus natione, in Asricaq; degens ali ruituti Cuius rei de Hieronymi verba argumenta sunt, quibus scribit. Γ Sustinui Romae a viro eloquentissimo
cornutum, ut dicitur sylogismum, ut quocunqι me verterem strictius teneter. V xorem inquit
ducere peccatum est, an non 8 J haec ipse, in cuibus satis apparet de Romana i plurim et Vrbe tanquam de tertio loqui locor Consoquenter non ad Oceanum Romanum, vel R inae commorantem, sed ad alterum, ad huneni intrum,deq:io nuc sermo est, Epistolam destinati. Ab ipsi, autem Oceano excitata qua
stio, simulq; proposita Hieronymo ex his hab tui , videlicet. Quorsum ista Nosti problema tuum . Carletius, Hispanus Episcopus, homo B c. J Demum tempus ex ultimis libri primi Apologiae coiiijcitur, ubi se non a Rufino, sed ab eius sectatore Chrysogono de huiusmodi digamiae in hac Epistola prolata sentcntia r
dargutu testatur. Et revera, si ante quadring
tesimu Domini annum quo Rufinus in eumdem Invectivas suas promulgauit Epistolam Hieronymus edidisset, utiq: idem ipse Rufinus Caeteris calumnijs hanc qum: iunxisset: At cum id ab eo praetei missum comperiamuri conset
342쪽
In eandemi; era maduersiones. A consequens etiam est, ut post Inuectivarum elucubrationem exaratarn Epistolam amrna mus. Nonnihil videlicet, ante quam se proprijs aduersus easdem ingenii monumentis tueretur Hieronymus. Numeratur hic annus
a Christo quadringentesimus primus. Ex dic. tis consequenter Erasmi sutilis hoc loco sententia probatur, qua H.eronymi Epistolam esse negauit. δή Sebe iam nastra tuti monitu. Quὁd in mpistola de Rufino sub Calpurnis nomine, atq; Lanarii cognometo metio habeatur, hinc Christi anno trecentesimo nonagesimo octauo data eadem intelligitur i proxime siquidem sup B rioti idemipse Rufinus in Urbem aduenerat, ubi de Magnum oratorem aduersus ipsum
Hieronymum subornauit , eundem videlicet incitans ad perquirendam ab eo rationem, Cur in sacrarum expositione litterarum Ethnicorum exemplis uteretur. Nunc eidem Hieronymus occurrit, non minusq; se ipsum tueri, quam eundem docere,acurate demonstrat.
s Legi in Isaia. Duos Hieron mo ne cessitudine adiunctos Euagrios, Animaduersione quadragesima nona ostendimus. Senim rem nempe , M luniorem: Huic posteriori datam Epistolam sposteaquam videlicet ad C Episcopale munus assumptus est pro compertissimo habeo. Et revera ante id tempus Himronymo propositam, ab eodem: diremptam suisse quaestionem, vero haud simile videtur.
Nec urgere debet, quod in inscriptione Episcopi, vel Papae titulo Euagi ius minin ὀ condecoretur: quandoquidem,& eadem prorsus inscriptio Epistolarum ad Augustinum, uti videre est Epistolam octogesimam nonam, Se alias. Porro Euagrius ex Panuini fallis, atqi Batonis Annalibus trecentesimo octogesimo nono Christi anno Episcopus ordinatus est. De eodem Ptesbytero adhuc Epistola sexta, quadragesima prima, de quinquagesia a septimaria Episcopo veris capite sexto, numero secundo&tertio meminit.
tini cumHieronymo controuersiarum notitia, atq; lepus habeamus ad subsequet tu Epistolarum pervelligationem diligentius ait edendu. Vt aute consilium omnino assequamur, in singularum recognitione, non quo disponuntur ordinem, sed temporis calculum, quo editae
tunc sunt, obseruabimus . Meminit Epistola sui exordio de Alipij in Palcstinam, ac inde it rum in Africam nauigatione. Caeterum elusidem Alipij in Palaestinam nauigatio trecent smo nonagesimo tertio sub extremo iam Q. pra capite vigesimo cu Baronio ad scripta est, redditus vero in Asticam anno proximi seque- Eti, Igitur praesens Epistola,co ipso anno,Christi videlicet trecentesimo nonagesimo quarto data conuenienter accipitur, quippe quae statim post eiusdem Alii ij redditum scripta, uti ex eius etiam initio declaratur. Haec prima Aligustini ad Hieronymu Epistola est, Prose.
turoq; perserenda tradita. Diuertit autem ea Augustinus inprimis Hieronymum ab hebraitica translatione, mox eiusdem in Epistolam ad Galatas explanationem illam carpit, qua pers mulationem Petrum a Paulo obiurgatum aD
firmarat. Postremo nonnulla ei credit scripta mendanda. Respondet ad hanc ipsam Himronymus Epistola octogesima nona s Tres si- F
Habeo gratiam. Ex tabellarii mora, qui deinceps ut assolet in Pal stina minime prosectus est, Hieronymo Augustini mox relatis littetis haud quaquam redditis, sci ipsisse illupriorem Augustino, tum salutis sibi ab Alipio
antea eius nomine dictae, tum subnascentium
Origenistarum haeresum occasione Epistolam disciosam: eundemq; de cauendis Origenisertoribus monuisses quavis eadem non extet praesens testatur Epistola,quae& post eandem litteris consignata est. perlataq; simul per Paulum , eadem omnino inculcans, quae & superior: Addensq: insuper repraehensionem cu- Giusdam tituli perperam a quibus da, De Scriptoribus Ecclesiasticis libro affixi . Caeterum longe a praecedente datam, propria eius verba declarant quibus dicitur Scripseram iam hinc aliquando ad te Epistolam, quae non perlata' est, quia nec is perexit, cui perserendam tradideram.J ex his Christi anno terecentesimo nonauelimos exto probabili coniectura adscribi posIe mihi videtur Epistola. Ad eandem H ronymi responsio extat Tres simul Jun modine octogesima nona.
si In ipse profectisnu anisuis. Quadringentesimos exto i mini anno scriptam tradit Baronius Epistolam Tomo quarto ,& Tomo hi
quinto. rationemq; temporis ex eo auspicatur,
quod in ea de Sysinni, Hierosolymam aduen
tu de quo δe Animaduersione quartIὶ mentio habeatur. Verum Sysinnid aduentus hiuia modi anno quadringentesimo sexto ibidem adscribitur,c5lequens igitur est, tunc aeqtie tem poris hanc datam Epistolam. At in manilesitum labi errorem Baronium hinc accipitur,
quod non sit unus. atq: idem Sysilinius, qui de ab Exuperio Tolosano Episcopo Hierosit mam, inde in Aegyptu legatus est, de qui Augustini literatum exemplatia Hieronymo detulit. Enimuero ille e Galliis desumitur, hic ex Italia: Ille Monachus, hie Diaconus asserituri
343쪽
II ' Recenseo πιών 4 Quodq; unum ab altero euideter discriminat rotarum, & Hieronymi hactenus datarum ἰ Besti quod ad Tolosani aduentum, per bienniu praesertim nonagesimae primae, nonagesi, saltem ante obdormiens iam in Christo ex tς- mae secundae arbitrum constituat, rogetq; porum supputatione Paula IRomana sumina di quamplurimum ad sententiam serendam, vj snoscitur, cu sub initio quadringetesimi quae Nane, quim par sit, ipse in proprijs Epistolisti anni ex addotatis etiam a Baronio in Anna- excesserit, quo & pro excessu veniam ab e libus diem clauserit extremum, ad Italici vero dem Hieronymo p at; Reperiaturq; dinceps huius aduentum eadem ismina morbo latum Iaborans in altera harum Epistolat si scribitur,
Qtiadringentesimo igit ut Christi anno secundo ersaratam hinc arbitror Epistolam, quὁd de libris contr3 se a Calpurnio, shoc est RG euulgatis , ad eosdemq; nuperrima responsi ne H:pronymus agat. Potro io hunc ipsum I annum eiusdem aduersus Rufinum Apologia alibi attulimus: Asterio hypodiacono perii renda credita est Epistola, ad quam & Augus tini infra responsio extat s Quainuis existime
st nno praeterito per fratrem nr umo. Proxime sequenti anno a superiori mox citata, sedata sui exordo prodit Epistola,quadringentesimo videlicet leuio; Eandem enim allegat,quam quadringentesinio secundo anno nuperrime adscripsimus. Per Praesdium Diaconum, Hieronymi eiusdem discipulum,atq; commonachum, quem Miussis ex causis in Africam hoc anno destinauit, per-c Iata Epistola est. Obiter autem hic Lectorem
monitum volumus, ex adnotatis modo, quae
alias spectabili, eruditore: viro Petro Mariae Campo ab historijs Ecclesiasticis Placentino, de tempore huiusmet Epistolae respondimus, corrigere. Enimuero in responsolae Epistolae vel ba: s Nos in Modasterio constituti, varijs hinc in e fladibus quatimur ,& peregrinatio nis molestias sustinemus, sed credimus in eo, qui dixit: Confidite ego vici mundum,quod ipso tribuente M praesule, contra hostem diabolum victoriam consequemur J de Pelagia nis prolata arbitrati suimus, ac consequenter pandem in annum quadringentesimum deci- D mui a quintiani πzulimus; verum attentiu rem ipsam perscrutanteside Origenistis dicta
mus quintus hinc Epistolae annus numerandus
videtur, quod ei ips Praesidio, in Palcitin
iam iterum agenti inscribatur, qui N in proxime superiori Animaduersione in Africam a rectus legitur. Et quidem non potuisse eandem antea dati illud satis persuadet, quod circiter annum illic ipse Praesidius commora. tus sit, qud videlicet sui Hieronymi testaturypistola nonagesima octauaὶbonorum amicitias consequeretur. Caeterum, cum eundem
Augustiniis nunc,&sul ipsius his, . eiusdem Augustuat ab ipso Hieronymo veni contendentis Epistola sinamui J apud Hi
ronymum nonagesima tertia, plane intelligimus,eandem Praesidij consilio scriptam. Hic est Praesidius, quem patria Placentinus , ante viginti & duos annot suis litteris idem Hiero. nymus ad Monasticam traxit prosessionem Ad eundem Epistola extat decima nona, s De Fcereo PaschaliJ in Tomum nonum a Victorio inconsulto reiecta. Verum de eadem & in Animaduersionibus super contentis in eodem Tomo. Deniq; hac ipsa Animaduersione, quam olim memorato superius Petro Mariae Campo, te tempore huius Epistolae interrogati dedimus respotisionem,corrigimus. δν Ex quo carpi adtefribere. Non expe tauit Praesidij iudicium Augustinus de mutuis, tum Hieronymi, tum sui ipsius Epist lis: quin potius ex nou in Pal stinam pontendentis nuncis,& quidem Cypriani nomine occasione, hanc rursus Hieronymo scripsit Epis,tolam: duasq; insuper, superius memoratas, Gs Nunquam aeque I videlicet, & s Habeo ν -
tiam J eidem perserendas superaddidit. Quadringentesimo sexto lite mihi ex insta dicet disconsignanda probatur anno, ad quam MHic onymi responsio pontinetur in Epistol octogesima nona L Tres simul. 4so AEMGiteraunissem manus. Nisi eo ipso anno, quo desuperior, videlicet sEx quo coe,
pii J proximς saltem sequenti data hinc probatur Epistola, quod Augustinus ad hanc ipsam responsionem per Cyprianum Diaconun una cum Epistolas Tres simul. Jaccepit .sa Crebro a. me Di IIAM . Respondet Hieronymus allat et nuper Augustini Epostolet ias Audiui peruenisse,J quemadmodum, & ipsi legenti liquet, Porro Epistolam scripsisse illum quadringent sino septimo Christi anno , hoc declarati quod Augustinus, se eando in Epistola nonagesima septima s Iain pridem J una acceptile cum Epistola t Tres smul J testatur circa finem hisce verbis e s Sapis me, im Olbrtasse plus, quam satis, tribu Epistolis tuis respodisse arbitror, quarum duas per Cyprianum accepi, unam per Firmum Jper Firmum videlicet, nonagesimam sextam s Cum a Sancto Firmo,J per Cyprianum vero, hanc, Ac octogesima nonas Tres simul. JC Ferum quadrimgentesimo octauo Christi an
344쪽
In eandems Animaduersiones. IrrA ambas hasee seriptas inserius patebit. ys existimem. Respondisse deniq; Praesidium Augustini Epistolae nonagesimae quintς sicut p sens Jex hac nunc ei isdem Augustini Epistola coniicitur, Siquidem Isieronymum is primum nonnihil offensum placare, ad concordiam mox cum Rufino persuadere nititur. Huic posteriori,de Rufini videlicet tantum negotio, respondet Hieronym' Epistola nonagesima sexta s Cum a sancto statae 3 illis verbiss Sin autem amicus,qui me primus gladio petiit, stylo repulsus est , sit humanitatis tuae, atq; iustitiae accusantem repraehender non respondentem . J Anno,quo dc proxip me superior ideo seripta probatur Epistola, quod eo simul tempore Hieronymi responsi nem per Firmum accepit Augustinus , cum x duas alias per Cyprianum, videlicet s Crebras ad me I&s Tres simul, J de quibus in superi ri Animaduresime. ry Tres simul Dipo . Non ante inter Augustinum, atq; Hieronymum de scripturis controuersias sublatas intelligimus,quam Marcellino de Anapsychiae Epistola octogesima s cunda data sit,i Desere enim in ea plurimum Augustino Hieronymus, eiusq; iudicio de an, marum origine subscribendum astruit. t rum ipsam Epistolam Animaduersione items octogesima secunda anno Auadringetntesimo decimo consignauimus: Conseques igitur est, ut praesentem ypistolam cum inferiori s Iampridem J in quibus uterq;, M Augustinus MHieronymus summis viribus Controuersantur,
medijs annis inter eiusmodi quadringentes i. mu decimum de quadringenteiimu septimum adseribamus. Respondet vero hac Epistola Hieronymus Augustini tribus per Cyprianum alias missis litteris,uidelicet sNunquam aequelitem L Habeo gratiam J ιο Γεx quo coepi. JQuodq; in eadem Ioannis Chrysostomi pro sua sententia prosere testimonium, dum haec habet L Quid dicam de Ioanne, qui dudum in D pontificali gradu Constantinopolitanam rexit Ecclesiam, de proprie super hoc capitulo latissimum exarauit librum J id inquam plane indicat, Ioannem ipsum Chrysostomum non sede tantum exiiij decreto pulsum, sed de morte
sublatum. De exiiij in eundem lata sententia consentiunt communiter omnes Baronius,Panuinus , dc ali : quadringentesimo videlicet quarto eandem adscribendam: obitum veto, quadringentesimo septimo. Data praesens ex
dictis mihi probatur Epistola anno Christi quadringentesimo ostauo . 3σ Cum a Sancto faue mEυ. Ex illis haee Epistola est, de quibus agitur Animaduersione nonagesima secunda,& nonagesima te tia. Datam tamen aliquamd post a superiori Emox relata, hoc declarat, quod Hieronymus
seruoris,atq; seueritatis,qua in eadem usus est. ita se excusat, ut omnem culpam in ipsum A gustinum transierat.
yy Iam pridem charitati sua. Acceptis tribus Hieronymi Epistolis Augustinus; duabus quidem per Cyprianu, videlicet I Crebras ad me JdeLTres simul,J una verὁ per Firmum s Cum a sancto, respondet idem nunc omnibus, propriam non eantlim propugnans sententiam, sed de plurimum laborans, quo se ab ero rore liberet, in cuius suspicionem eidem Hieronymo venerat: Iudaica videlicet,cum Christiana pariter fide esse seruanda, iuxta Cherriti. FEbionis, de Nazaretorum haeresim . vltima li Epistola est,qua inter utrunqi de scripturis quet
stionibus certatum est. Composito quippe inter eos scedere, dc veritate in utroq; vincente, firmior pax Et cocordia deinceps inter eosdem secuta est. Huius annus ex dictis etiam alibi. quadrinsentesimus nonus apte numerandus videruriss Virum senorasdem . oecuriit Augustiani litteris, De animarumorigine sciscitantibus,sbiqi per Orosium Presbyterum Hispanum aulatis. Extant eaedem apud Augustinum in ordine vigesima octava, apud Hieronymum viro mo nono, Epistola quadragesima quinta. GAdscribitur hic Otosis aduentus in Palςstinam ei Domini anno, quo dc Beati Prothomartyris stephani Sacrae inuentae sunt reliquiae, qui ibit quadringetesim' decim' quint' iuxtaLucianu. Nicephorum, Marcellinum,dc Baronium. Eiusdem Inuentionis occasone aliquantas ipsummet orosium in Occidentem deportasse,testis Gennadius est in libro de viris Illustribus sarubens. s Hic est Orosius,qui ab Augustino pro discenda animae ratione ad Hieronymum misi sus,rediens reliquias Beati Stephani primi mattris,tunc nuper inuentas primus intulit occis denti. J Hoc ipso anno exarata Epistola est. Honorabilem vero virum Hieronymus Com- rimendat Orosium, quippe qui multis claruerit honoris argumentis, aduersusq; Haereti S. atq; Pelagianos inprimis pugnarit. Scripserit
deliiq: ab Orbe condito libros septem historia
yy Sit, putem. De ea capite decimo te tiO,numero trigesimo sexto , 8c capite decimo quarto,numero quinquagesimo nono. Asellae vero virginis laudes explicant ut ibidem. ros insediti quos vocant. Hanc inquit in ,
Victorius Epistolam Hieronymi non esse, M in quibusdam stylum tamen illius redolere Das
mus putauit. Omnia vero vetustissima exemplaria illam, ut Hieronymi Epistolam habent
345쪽
citer hominem quendain rabulam, ac suspiciosum impetat, nomen tamen, ut personae pamcat fingit, α patriam tantum nominat. Quod autem bene nasitum hominem quendam, hoc est,maximum obtrectatorem Mnasum cognominauerit, ex ipsa constat Epistola. Hunc profecto ex his ue arbitror, qui virginitatis ad
Eustochium Hieronymi libellum,qui prςcς eris operibus ad tuis vitia sertur, lapidarunt ac propterea non longe post eiusdem euulgationem Epistolam ipsam editam. Ior De ea capite decimo sexto, numero duodesimo,
stola sui exordio alteram paulo ante scrιptam, De sensu Hebraicarum quarundam dimouu rQuo fit,ut cum deeodem quatuor Hieronymi ad eandem Marcellam extent Epistolae,cent sima videlicet trigesima , centesima trigesima sexta, centesima trigesima septima, & cent sima trigesima octaua, omnesqi Roniae comscriptae sint, haec pariter illic data probetur. Accedit,quod sie Hieronymus ob vituperatam cum masculis virginum consuetudinem,totius
Vrbis oculos offendisse, atq; idcirco cunctorum digitis denotatu in ipsa Epistola testetur.
Continentur,quae Sacram Scripturam explicant,videlicet.
a Paulinum de scripturae.1 o. 'm Pentateuchum ros Iosiue Praefatio. la. In libros Regum prasatio. a I Paratipomenon Praefatio. a or In eun m atia Praefatio ad Domnum ,
, os In Esdram Nehemiam Prassio. C Ia Tobiam Prasetro ad Chromatrum, cur
xii In Iaduh Praefatio . si a In librum Hester Prastis. ars In l brum Db Pr. atro. a14 In eundem alia Praefatis.1 Is In Prouerbis, Ecclesiastem o Canticum
Canticorum Salomonu Praefatio.
aro Intigrum Ecelesiailen ad Paviam Eu IIochrum PrasIM.tar In Isaiam Prassio. 1 ιδ In hieremiam Praefasio. ars In Ezechielem Praefatio. rao Iu Danielem Prasitio. D rar In diadecim Prophetas minores Praefatio. axa In Ioelem Praefario. Ias In quatuor Euangelia ad Damasu Praefatiosa Damasu Romanus Episcopus Hieronymo. aas Ad Damasum.
a s Ad Martesiam de Masphemia in Spiritu,
sanctum. so ae Hed biam. ast i d Astasiam. Hieronymi in HomiliasCantici Canticorum Origenis ad Damasium Praefatio. Origenis homilia dua in Cantica Cantico , interprete S. Hieronymo .isa Ad Minertum se Alexandrum. rsy d Pautinum.
is Ad Desiderium. ιss Ad Paulam urbicam. In Traditisnes, siue maestisnes Hebrais,
Viones, siue Traditiones Hebraita in
nem Traditiones in libros Regum. Item Traditones in libros Paralipomeno De istis Hebraitis tiber v . De lotis Hebraicis in Aetas so tirum 'peiam . Liber Hebraicora nomisti omnia siue vete ris, Mnoua legis nomina templectetis.
346쪽
In rancemr; Animaduersiones . srs
VNa aeque mente talptores consentiunti in hoc temo mo nihil supposititium esse. Epistolet ad Hieronymu centesima vig cma quarta, te centesima quadragesimaqua τὸ, proprium expresse ex titulis, Damasum se. rentur auctorem. Ite Otigenis homiliae ducin Cantica Canticorum neq; Hieronymi sunt, neq; a quopiam illi attribuuntur. Reuelata men versiones illius sunt, quemadmodum lysemet in libro De Scriptoribus Ecclesiasticis testis est. De Traditionibus tantlim hebraicis v in libros Regum,atq; Paralipomenon, nec non de Appendice hebretorum locorum in Actis Apostolorum a quibusdam dubitatum est. v tum de singulis plenius in sequentibus. so; Admi linum De Grudisina Scriptu. M. Frater Ambrosiis.J mea capit decim
x Is ineminime ante. II pNemo cum Prophetas. xtae Hieremias Propheta. 'I I s Ezechiel Propheta. Ias Danuum Prophetam.
A centesima qnarta ad centesimam vigesimam tertiam Epistola, seu verius praefatione D De tempore perscrutandum nil superest, cum uno ferme tempore omnes dictasse videatur Hieronymus.Coepisse nanq; illsi trecentesimo octogesimo octauo Christi anno veteris notae Testameti ex Hebraeo tras latione, scuius occasione singulas,in singulos libros edidi0eadeqi post duos proxime annos absoluisse, capite quarto, numero vigesimo nono, de capite decimo quinto, numero sexto obseruanimus: Quibus de ipse adstipulatur, dum eande transitationem interea numerat opera, quae ad quattumdecimnm Theodosi j Principis annum amtea elucubrauit, scribens s vetus Testament si
iuxta Hebraicum transtuli. J Et quidem de translatione sexdecim Proplietum . Libri
item Iob agit idemipse Epistola quinquagesiama secunda, quam exaratam Christi anno tr centesimo nonagesimo monuimus. Deo
latione prςterea librorum Salomonis, Psalterii, librorum Regsi, ari: Exodi meminit Epistola septuagesima qnaria, ius aeque annus Chris. ti numeratur trecetesimus Octogesimumctauri Idem deniq; de caeterorum dicerulum esse trastatione librorum: circa videlicet eadem se me tempora posteritati suisse prdpagau, ex praefationibus ipsis in eoiae, haud obseure d sumitvt. Dubitationem tantummodo librotu FParalipomenon , Esdrae, atq; Iosue translatio ingerit. Quandoquidem de Paralipomenon in praefatione centesima septima ipse Hiere nymus agens, opus ipsum, tunc se ex hebr in latinum sermonem vertisse testatu cum ni perime librum eddidit, De optimo genere interpretandi, qui supra Christi anno trecent simo nonagesimo quarto consignatus est. EDdrae quoqi libri lepus, in praefatione centesima nona proferens, eundem se aeque per id temporis transtulisse aperit, cum sibi Rufinus linguet atq; capitis demum abscissionem intentabati De quo de libro tertio Aopologiae capite undecimo. s Quis unqua. inquit Catholicorii Giii disputatione lectarum, turpitudinem ei adis uersum quem disputat obiecit Z Sic te docuerum magistri tui talibus es instructus discipli. nis, ut cui respondere non potueris caput au- . seras x linguam, quae tacere non potest,seces Fecerunt hoc de Fuluia in Ciceronem,de Herodias in Ioannem; quia veritatem non poterane audire, oc linguam veriloquuam discriminalia consederunt,4Se in nuper allegata libri huius, de quo sermo est praefatione. Itaq; licet hydra sibilet, victorsi Sinon incendia iactet inuquameu iuuante Christo flebit eloquiue et praecisa lingua balbutiet. J Cctetum cu eiusmodi in Hieronymum Rufini rabies Christi is
anno quadringentesmo ptimo tribuatur, consequens quoq; cst, ut eijpsi, vel proxime seclueti, libri translatio adscribatur. Deniq; in Pr fatione centesima quinta apertissime libri I sue translatione Eustochio Virgini post Paulae matris exitu,q ut Christi ano quadringetesimo quarto c5tigit,se dedicasse fatetur. His igitur. atqi alijs de Translationis huiusce tepore paulo luperius commemorata,omnino labefactati, Hieronymiqi simul De Scriptoribus Ecclesiasti eis testimonium instingi videntur. Caeterst
hisce ita currendum arbitror. Certum qui dem,indubitatumqi ab anno trecentesinio o
tosesimo omito ad troentesmu nonagesima
347쪽
A ab Hieronymo Latinis littetis redditam Traialationem, verum diuersitatem eiusmodi temporum,ex annorum sque diuersitate deinceps ortam, in quibus libros antea translatos diuersis idemipse inscribebat personis, perinde ac tunc idem publicis monumentis consignas set νιχs Iomimum mescere cogis. In testia monium celeberrimi operis, quod temporum
vetustate aboleuit haec illi quondam astixa pretfatio superfuit. De utroq; in posteriori Recensione, Animaduersione tertiadecima. I Ddrmientem te. De ea capite quinto, numero decimo.
pite sexto, numero primo. ras Misi υν eo. Post eceptam iam Quadrages mam hanc se Hieronymus profitetur Epistolam in fine, ubi haec habet. I Ego post longam aegrotationem vix in Quadragesimae diebus haec fabricare potui, cum alteri me operi prς pararem : paucos dies, qui supererant in Matthaei expositione con- umpsi.J haec ipse, quibus aperte indicat reli, quos quadragesimae dies, qui ab Epistolae et
cubratione superfuerant, Matthaei expositioni accommodaste. Consentiunt haec omnino civillis, quae ipso simul tempore in prooemio eius-c dem Euangelistae Eusebio Cremonensi litteris prodidit: s At tu, inquiens, duabus hebdomadibus, imminente iam Pascha , de spiranti
bus ventis dictare me cogis, Ut quando nos a-
xij excipiant, quando scribantur schedulae ,
quando emendentur, quo spaoto digerantur ad purum, maxime cum scias me ita tribus mensibus languisse, ut vix nunc ingredi incipiam, nec possim Iaboris magnitudinem breuitate temporis compensare.J Tribuuntur eiusmodi in Matthaeum Commentaris Christi anno trecentesimo nonagesimo octavo, capite decimo quinto, numero vigesimo nono. Deniq: Euagrius,cui Epistola inscribituris est,quin Ilieronymi eiusdem primum commonachus mox factus Episcopus capite quinto introducia
a I septuagesimo septima Ualma. Fabi
la, quae secundo amisso viro, Citristi anno trecentesimo nonagesimo quarto, sub extremo Hierosolymam nauigarat,vivitet reliquum ad praesepe Domini ageret, exscensum vix sec me, quod subito Humorum aduentus inta
lethinam nuncio, de quo Hieronymo in Epita Dio eiusdem, Epistola trigesima, Se in Epitaphio aeque Nepotiani, Epistola quarta iterun veni conscendere, in Italiamq; remearς co.
pellitur. Igitur, quoniam modico eo temporis 2 luteruallo, quo Hieronymi illi praesentia frui datum est, enixe eundem rogaui , ut propria opus,de quadraginta duabus mansionibus, per
quas populus Israel de Aegypto gradiens ad
terram reprommissionis venit, conderet: Nucopus, s eadem in Christo quiescenteὶ mem riae illius inscribit. Quorum omnium, & ipse testis Hieronymus in Epitaphio eius est, dum habet: s Extorsi mihi negandi verecundia,ut proprium ei opus huiuscemodi disputatiunc l , de quadraginta videlicet duabus mansi rubus pollicerer: quod usq; in praesens tempus, ut nunc intelligo Domini voluntate dila. Lum, reddetur memoriae illius, ut sacerdotali, Fbus prioris ad se voluminis induta vestibus, per mundi huius solitudinem, gaudeat se ad tetri reprommissionis aliquando venisse.J haec ipse, ex quibus duo perspicue prodeunt. Vnum eo ipso anno hoc opus datum, quo tandem migrasse a saeculo contigit. Alterum, fuisse idipsum post multos a sequenti Epistola De vesite Sacerdotali annos editum et Tametsi pe pera illi praeponatur, De Fabiolae obitus tem. Pore, supra, Animaduersione trigesima.
iit UBM hodie in se M. ini ad Hi ronymi verba in hac ipsa Epistola allegorijscleganter inuoluta conuertet oculos, utiq; α Gquo conscripta est tempus simul aduertet:
Haec eius verba sunts Egressa de Sodomis soFabiola videli tὶ de ad montana festinans novis habitare in parua urbe Segor; transcendes, proselyos praeteris Israelitas; dimittens Leuitia cum gradum , dc praepete penna transvolans Sacerdotes, ad Pontiscem venis: sed dum vestes cius, de rationale pectoris diligenter inquiris, nostra tibi displicuere contortia . Et truquidem optato seueris otio de iuxta Baul nem Bethlehemitica forsitan suspiras. Nos in Ephrata , tandem pace reddita, vagientem de praesepi audimus infantem; dc quaerimonias
eius, ac voculas ad tuas aures Cupimus peru
nite JHucusqHieronymus, quicum&Fabi lae prosectionein a se primum doleat, mox de pace toti Palςstinae, ex Hunnorum nempe r cessu, qui Claristi anno trecentesmo nonage. simo sexto adscribitur in reddita, certiore cadς saetati hinc de Epistolam sequeti protinus amno monumentis consignatam intelligimus. Christi videlicet anno trecentesimo nonagesimo septimo. De nuper Hunnorum in Palςstinam memorata struptione, supra Animadue
xas ru Dardane. Cettὀsi ulla requi Hieronymi Epistola fuit, haec ex earum numero sine dubitatione cenumda . Enimueramgter quam quod nemo de ea bactenus
348쪽
In eandemq; Animaduersiones. ars
am gi eiusdem etiam docti na, erit ditione, proposita postulastis, ut quid sentitem statimatq; platasi ita scatet, ut Hi nymum in omnibus exhibeat . Accedit,quod A se ab auctore Bethlehe c5morante scripta manifesto hisce prodat: Ab Ioppe usq; viculum nostrum Bethlehem quadraginta sex millia sunt.J Viget tantummodo hanc ipsam veritate temporis ratio. Quandoquidem, cum euiuis morte lublatus Hieronymus Christi anno quadringentesimo
vigesimo habeatur, ipsa Epistola longe post
riorem praeses re videtur auctorem, perinde ac is circa Domini annum quadringentesimuseptuagesimum vixerit. Eius quippe verba
sunt:s Post euersionem templi Iudetos alloquia rur) paulominus per quadringentos annos, Murbis,& templi ruinae permanent, ob quod tantum facimus 3 Porro,ii quadringetis annis, post quos Hierosolymitani templi occasus sub Tito Vestasiano contigit , septuaginta rursus duos Christi addas ante elapsos, prosectis
Epistolae Auctorem circa memoratum tempus vitam egisse concludes. Sed uno verbo tolliatur dissicultas: Hieronymi in Epistola haud suisse consilium Hierosolymitani excidij histo.
xiam,quam optime novit,ad certum temporis punctum reducere. Apage . sat potius illisuit, in perfidos lud os, alterum Messiam, seu verius Antichristum expectantibus, propriae Ciuitatis, atq; templi ruinam, non trecentes,mo tantum fuisse anno definitam, sed Ae vlt rius eam ipsam dilatam, quadringentesimi quanplures alios excurrisse annos, in mem
nam redigere. sed de dictio spaulominus Jab Hieronymo addita, valde hoc loco de quadringentesimo annorum, numero dimminuit.
Extat&ad eiusdem nominis Tomo nono dodiuersis generibus musicorum alia ad Datd num Epistola, in ordine vigesima octava, sed Hieronymi supposititiam illam esse.eommuni sententia decernitur. Quis porro Dardanus hic, ex scriptoribus mihi adhuc inconpertum.
Ex ipsa Epistola,nobilissim' primam,aloquentissimus ii Gentilitiae superstitionis vir, atq; apud suos, rus praefecturae honore donatus, per Baptismi deinceps Sacramentum Christo renatus, religionis splendore celeberrimus indicatur hisce verbis: s Qv tis Dardane Christi norum nobilis sine, dc nobilium Christianissime 5e in fine: Haec tibi,vir eloquentissime,in duplicis praesecturae honore transactae, nunc in Christo honoratior tumultuaria de Metii lucubratione dictaui. J Data ex dictis mihi probatur Epistola circa Hieronymi vitae extrin
Epistolare 'rum est. Se Romae scripssse Epistolam exordi j verbis Hieronymus apexit, quibus ait L Heli iamosissima quaestio
rescriberem. Quasi vero Pharas rum teneam cathedram, ut quotiescunq; de verbis Hebrai eis iurgium est ego arbiter, Ac litis sequester exposcar. J Allegat hanc eandem in Epistolacen ma vigesima octava ad Fabiolam de veste sacerdotali. s ubicunq; inquies,in Exodo, siue in Leuitico superhumerale legitur, sciam' apud Hebreos Ephod appellari. Hoc autemella Pontificis vestim tum, de in quadam Epistola scripsit se me memini. Numeratur Epiastolae huius annus achristo trecclesimus octingesimus quintus.1st Multum m vir p partem. Quod primum Rufino inscribatur Epistola, alter omnino ab eo Rufinus accipiendus est, Contra quem Hieronymus pro Catholicae fidei negotio decertauit. Siquidem ille a primis usq; annis amicus, hic recens,& veluti nuperrimus in fine Epistolae asseritur. Huncergo Rufinum illum arbitror, de quo idem Hieronymus ad Rufinum Aquileiensem Epistola sexagesima sexta ΓSanctum, inquit,Presbyterum Rufinum ob quandam causam per Romam Mediolanumisimus,5 orauimus,ut nostro animo dco, quio vos videret.J Item in Apologia, libro te tio,capite septimo: s Vimcntius, Paulinianus,
Rufinus, Presbyteri.J Quod deinde ad Epist
lae argumentum pertinet: aduersa idemipse valetudine detentus Iudicium Salomonis, s per iurgio duarum mulierum meretricum, ita. interpretatur, perinde ac illud idem latius, magis'; scite iterum esset explanaturus. Idipsudeinceps opus ab eodem editum, sed tempO tum edacitate consumptum cum multis aliis su irat Cassiodorus, Institutionum diuinarum lectionum libro, capite secundo, tertio , septi mo, nono: de Batonius Tomo quinto, sub eo tremo anni millesimi quadringentesimi vige. simi. Data circa Bethlehemitici coenobij inem latus exordia Epistola probabili hinc coniectiura accipitur,quod eodem postmodum Rufino commonacho, atq; condiscipulo Hieronymus in Monasterio usus sit. Supputatur eiusmodi annus a Christe trecentesimus nonagesimus. Isti Zenon naueseris. Praemit quatam xime difficultas de tempore, quo coni ripta Epistola est. Enimuero initio sui superstitem Damasum testatur, circa finem vero allegat visionem relatam inter prophetias isai quainde nuper explicatam assimat. Et quidem quomodo haec possint conciliari non video i qua doquidem Damasus vita excessit anno Domini trecentesimo octogesimo quarto: in Isaiam vero Commentarij excusi sunt quadringent smo nono. Temporis ergo ratio alterum c
sit fateri Damasum Papam, de quo in ipsa Epistolas
349쪽
α sertassis etiam Carthaginensem inde acci-rio, quod& vitalis, i ea inscribitur, Cartha. sinensis aequὰ fuerit. De eoq; in reprobsi postmodum lapsum mihi videtur verba facere Baronius Tomo quinto,sub anno quadringentesimo decimo nono: Erant sinquiens de Pela. sianis in Africa commorantibusὶ nonnulli, qui licet Pelagianos se esse minime profiteii auderant, tamen, quae ex haeres Pelagiana deducebantur interdum asserere minime dubitabanti Sit in exemplum,qudd ex Sancti Augustini litateris exploratum habetur de vitali Carthaginensi, qui licet Pelagii nomen fugere vider p tur,ex eius tamen doctrina dogma illud inprimis deducebat, ut diceret, non esse orandum pro idol atris, vel aliss non credentibus, ut a derenti sed tantummodo illis esse proponen dam doctrinae veritatem ι Caeterum credere, vel non credere ex eorundem pedere arbitrio, non autem ex praeueniente eos diuina gratia.
Ad hunc curandum Sanctus Augustinus erudi. tam satis dedit Epistolam, quam illo titulo iAugustinus Christi seruorum seruus inscripsitJHactenus Batonius de vitali. Quadringentesimo itaqi decimoChristi anno adscribitur Epistolai perinde, ac tiam ris ceria ratio manifesto declarat.
mentarios quorum nunc imperitia circa sen. suum intelligentiam praesenti Epistola conuino Citur,tametsi verborum compositio laudetur,
tunc intendit Hieronymus, cum in solitudine moraretur. vide Epistolam sextam ad Fl rentium. De eodem haec idem in libro do Seriptoribus Ecclesiasticis. s Rhetitius Heduo. rum,idest Augustodunensis Episcopus sub nstantino celeiatri famae habitus est in Gal- Iiis. Leguntur eius Commentatij in Cantica Canticorum, de aliud grande volumen adue sus Nouatianum: nec praeter haec quidquam eius operum reperi. J Item Augustinus adue D sus Iulianum Pelagianum libro primo, capite' tertio: s Rheticium s scribit ab Augustodiano Episcopum magnae fuisse auctoritatis in Ecclesia tempore Episcopatus sui, gesta illa Ecclesiastica nobis indicant, quando in urbe Roma.na , Melchiade Apostolicet Sedis Episcopo sedente, cum alijs iudex intersuit, Donatumqi damnauit,qui prior auctor Donatistarum schismatis suit, de Gellianum Ecclesiae Carthaginensis absoluit J Restituendum deprauatum Deum initio huiusmet Epistolae admonet Baronius Tomo quinto, sub anno Christi trece tesimo decimo tertio lice adamussim adn tans s Cum ergo haec de Donato videlicet de
Ceciliano in ex publicis Astis, oc Optati Miluuiani testificatiόne liquidὁ eonstet gesta esse ἰ
coram Melchiade Papa. plane corrigeridum est,quod apud Sanctum H :eronymum legitur de stheticio Episcopo Augustodunensi,Roma esse missiam a Constantino ob causam Montensium, nempe Donatistarum sub siluestro Romano Pontifice: Irrepsit enim error squ nam pacto nescimus ut pro Melctiade Silue, ster potius habeatur. υ Scio quosdam putare. De tempore huius Epistolae, supra Animaduersione eentesima quarta, de capite sexto . numero decimo tertio. Quod si de ipso Sophronio, cui Epistola nunc inscribitur perquiris: Haec a nobis alias in opere de Sanitis ordinis nostri breuiter asnotata, accipe. Sophronius natione Gratarus, MSancti Patris Hieronymi discipulus, Leone cundo Imperatore claruit. In litteris omnibus eruditus, puer adhuc Bethlehem laudes, de postea de subuersone Serapidis insignem lia brum conposuit. Tractatum etiam de Virgianitate ad Eustochium,da Sancti Hilarionis Monachi vitam ab eodem Hieronymo, Latino c5- scripta sermone, Psalterium praeterea, nec non Propheta quos idem Hieronymus de Hebreo in Latinum conuerterat, in Graecum elegantiis mone transtulit . sub Monasticis demum institutis vitae sitae cursum in Deum resetens,dccontempla tionibus iugiter vacans coelestibus, morte oppetita ad Creatorem suum quartod
cimo Calendas Iulii euolauit. De eodem Equilinus in suo Sanctorum Catalogo. it I a s Uerὸ in visis sinolum. Quia pretrestituendis singulis apud Latinos Psaltervi de
prauatis locis ad Hebrorum sontem recurrea dum Hieronymus in hac Epistola moneat, passimq; ipse monitum in eiusdem emmendaci ne obseruet: Item quod propriam a se ex e 'dem sonte transfusam versionem in ipsa Epustola nunquam alleget, isquenter autem et cubratam alias iuxta Septuaginta Interpretum mentem usurpet, manifesto haec indicant ed
eam Epistolam anno saltem superiori ab elucubrata ex Hebraeo translatione et Aptior quippe ex eiusdem Hieronymi vitae periodis assignari
Non semper cum aliquid addiscere vellet preprcsentiam adfuisse Marcellam Hieronymo, sed per vicariam schedulam si equenter satis suae fecisse voluntati, Epistolae exordium testam tui . Igitur ex his, allegatae nunc tres Epistolaς lucubrationibus sunt, quas Romet idem dictaauit, numeraturq; eiusmodi annus a Christo trecentesimus octosesimus quincus.
350쪽
1 sp Prius te priane. Humanae vitae, dc Iucubratiuncula pro compertissimo habetur maxime senectutis miserias, super Ecclesiaste alias explicatas Epistola asteri . Pelagij item,
licet proprio eius suppressis nomine, quippe qui nec dum cogniti i de arbitri, libertate ii
resim in calce reprobat: Haec mihi Epistolam, siue potius Commentariolum circiter Domini annum quadringentesimum duodecimum exaratum certo persuadent. De tempore,quo
Pelagis haeresis vulgari coepit, alibi. Ne quis aurem Cyprianum,ad quem ipsa Epistola e
vat eundem cum eo arbitretur, de quo Epist Ia 88. 89. 93.&98. apud Hieronymum agitur, Vtrunq; nos ideo distinguimus,qudd hic Hel-byter, ille diaconus assirmetur, hic Epistolis tantum,ille prςsentia superioribus etiam annis
I o Scio me, Primipiam Chrictas . Nopotuisse Romae Epistolam Hieronymum scribere, propriae ex hebr Psalterij translationis testimonia in eadem frequenter adducta tes tantur: Siquidem illie idemipse Christi anno
trecentesimo octogesimo sexto discessit, transelationis vero eiusmodi trecentesimo octogeomo octauo auctor suit. Post Marcellae ergo evita exitum, atq; editum simul de eadem Epitapbium datam eandem hinc accipio, quod Sanctissimam ipsanmet 'minam, de voce dc scriptis in vira temper laudatam, nedum sal tationis ossicijs prosequatur, verum nec mentionem de ea ingerat, quod sane n liquam pr termisisset, si aeuum adhuc ipsa st mina egissetι
eum potissimum ambae una domo, unoq; Cu-hiculo clauderentur: quadringentesimus deciamus tertius Domini annus . vel proxime s ques haud inconcinne mihi huiusmet numer dus videtur. De eiusdem Marcellae obitus tempore, iam supra dictum est. Fuit vero Pti Cipia multarum virtutum virξο, ex earumq; numero, quae in Urbe ptimum monasticam vitam coluerunt. Passim eam in suis celebrat
Hieronymus scriptis. Sed quod omne laudationis genus complectitur, Magnae Marcellae suisse eandem filiam,id unum censetur. Eius. dem Urbis excidii tempore diuina prouidelia intactam a Barbaris seruat m,tradit idem Himronymus Epistola decima sexta. a r Reum Pamphi rvr. oretenus potici a Marcella interrogatum Hieronymsi,
quam per Epistolam. quaesitum de sensu ve horum Psalmi vigesimi sexti, nimirum:s panis doloris I & filiorum excussorum J Epistolae vel ba deciatat quibus dicitur: ἱHoc ideo dixi, ut quia de eode Psalmo mihi proposuisti, qui esset panis dolaris&αJet Iteru:s Illud quoq; de eode psalmo interrogare dignata es, qui sint
filii excusorii dec. Ex quibus Romae dictata
proxime sequens. Porro, qui Heliodorus Ptel- ter s.Hi alii; samiliaris inEpistola semet atrii iterum usurpatur, alius omnino ab eo prob eur,qui Hieronymi aeque amicus fuit. de quo Animaduersione prima: Enimuero hic posterior, non Presbyter solum cu ipsam dedit Hie ronymus Epistolam, sed 3c Altinensis iam or-d:natus Episcopus fuerat. Cuius rei certu illud extat argumentum, quod in Concilio Aquileiense,Christi anno trecentesimo octogesimo primo celebrato propria eius Episcopalis subscriptio legatur. Ucniq; ,cum prouectae aetatis
Hilarius Christi fide susceperit, a priori Heliodoro plurimum adiutus, dein Graecis litteris eruditus a Baronio Tomo 3. sub anno 3 s s. aD seritur , ut propterea & ratio temporis, oc vitet conditio utrunq; euidenter distinguat.1.2 EIsiamus anno. De ea capite sexto
numero quarto, capite quarto, num. 91 3 Septuaginra. Et missum eis. De eadecapite sexto, numero quInto. I Commentaria eum erem.
i s trasumseper hocsiermone. De viri': capite sexto, numero tertio. 1 s Reaim is tua inferrogatio. Ex illis lucubrationem esse, quas Hiezonymus Dam so petente Romae dictauit, Baronius quoq; a te me in Annalibus obseruauit, Tomo quarto. sub anno liccentesimo octogesimo se do. De eadem capite sexto, numero sexto. Edita pro batur anno Domini 333.1 ν Freuu Epistola tingas non valel . Data
hanc aeque Romet Epistolam hinc persuasum habeo,quod neq:quςstiones sibi propositas per
tabellarium ante transmissas Hieronymus affirmet, neq; proprios in Matthgum Commentarios, ad Saluatoris prcsertim sententiam explicanda, qua nimirum dicitur οῦ Nolite cogitaredecialtino, alleget. Sed de alia argumenta sunt, quet idipsum probant. Annus eius in superiori Animaduersione assignatus est .i r Magnis vispmiscas. Ante Commentariolos in Matthςum certo scriptam Epistola ostendit seeunda in eadem proposita quetitio. Quandoquide ad eam dirimeda satis, super l,
fuerant in praedict . Commentariis allata, it ru in medium proferre: de quibus,esim ne verbum quidem incidat, consequens etiam est,ut post eosdem elucubratam Epistolam conci damus. Deniq; quod post annu Domini 39o. in quo duobus libris Iovinianus contritus est data eadem sit, hoc unum conuincit, quod i ladem libri in hac usurpentur. ι ν Breuises quaestuouuia. In earunum c