장음표시 사용
521쪽
cio Eeelesiastico, &ex Religiosi ilatus professione. Ac proinde trita sunt genera personarum quae ad recitationem illam obligantur, initiati sacris Ordinibus, Beneficiu aliquod obtinentes, ac Religiosi . Atque in primis certum est, omnes & quoscunque Clericos I saero aliquo Ordine constitutos ad Horas Canonicas privatim recutandas sub culpa mortali obligari, etiamsi pullum Ecclesiasticum Beneficium obtineant. Ita comm qniter Doctores, ac praesertim A gelus, Sylvester, AZor. Covarruvias, Medina, Suarea, Toletus, Scal ii apud Laym. tra. I. de Horis Canonicis cap. 4. & aperte constat tum ex cap. Dolentes, de celebratione Missartim , tum maxime ex generali totius Ecclesiae praxi , es consuetudine , quae legis
obtinere merito censetur, ut recte observat Navarru Sc. p. n. 3. . Certum est praeterea omnes , ac quoscunque Clericos Beneficium
aliquod Ecclesiasticuontinentes, licet nullo sacro ordine insignitos ad easdem Horas Canonicas recitandas similiter obligari. ut habetur ex cap. si aper , de rescriptis in6. & ex Concilio Lateranensi subaeone X. ses 9. in Bulla resormationis si Stattiimus, quam constitutionem postea renovavit, & explicavit Pius v. ita
vulta sua i38. quae resertur apud Navarrum c. 26. n. I 22.
a. Quod vero spectat ad Religiosos, quamvis quidam Doctores x Istiment illos ad Horarum Canonicarum recitationem minime teia neri, nisi vel sacrum aliquem ordinem susceperint, vel speciat alia quo regulae suae statuto ad id obligetitur; vera nihilominus, & in pra, xi tenenda est contraria sententia, quae asserit .i Religiosos omnes , ac snwlos exceptis Novitiis, ac Laicis convertis ) qui profitentur. Religionem Choro addictam, non minus, quam Clericos majoriatius ordinibus initiatos, sub mortali peccato ad Horas Canonicas recitandas obligatos esse, idque vi generalis consuetudinis, quae iaomnibus Religionibus choro addictis recepta est, Ita S. Antoninus, Bartholomaeus Medina, Emmanuel RodriqVer, SuareZ, Azorius, Ualentia, Bellarminiis, Leuius, & alii , qu . citat , & seqvixur Dym. c. q. de Horis Canonicis o Toletus etiam. lib. 2. c. I a. non modo Religiosos, sed etiam Moniales professas ad easdem Horas recitandus obligari dicit, quod tamen cum duplici limitatione impelligendum videtur. . Prima est, ut illae tantum ad id obligentur , quae Religionem choro addictam prosessae sunt. Unde Religiosae Illae, quae se ad in-Brmorum obsequium totas devoverunt, ab hujusmodi recitatione ut plurimum censentur immunes. Secunda est, ut ex instituto ON dinis sui aliae preces loco Canonicarum recitandae illis praescriptφnonsnt. Qua ratione Moniales illae, quae ex instituto suo ad reci-randum Osticium parvum B. M. V. solummodo tenentur, ad majus Oiscium persolveudum non censentur obligatae . :
522쪽
si modo Horae Camnisae recitari debeant. r. . Datuor in recitatione Horarum Canoniearum praesertaei observanda sunt qualitas scilicet illarum, ac integritas, S in iis recitandis aptum tempus, & modus debitus. Quod spectat ad primum , omnes, qui ad Horas Canonicas oblἱ-gantur, tenentur eas recitare iuxta praescriptum Breviarii RomanIa Pio Vr editi , &a Clemente VIII. resormati, exceptis Ecclesiis, at Conventibus, qui jam a ducentis annis ante illius Mitionem alio Breviario usi fuerint, quibus permittitur, ut illud deinceps retine ant, nisi malint cum Episcopi, seu Praelati, S Capituli eonsensu Romanum Breviarium acceptare. Ita expresse habetur in Bulla Pitu. ipsi Breviario Romano praefixa. Addit Suareae tom. 1. de relig. l. . eap. 13. postquam dictae Ecclesiae Breviarium tuum cum Romano semel commutarunt, non posse deinceps, hoc relicto, suum a xiquum accipere , eo quod Pontificiae concessioni antiquum ritum retinendi renunciasse censentur . . f
amvis autem in publica recitatione officii, quae fit In choro, Eius proprius cuiusque Ecclesiae servari debeat, & maxime deceat, C Iericos in privata eiusdem officii recitatione Ecclesiae ritum se,. qui ι multi tamen Doctores probabiliter existimant, cuivis extraehorum lieitum esse posthabito Ecclesae suae Breviario, Romanum xeeitare. Ita Nauar. RodriqueZ, Emmanuel Sa , Lenius, Ralii, quos citar, & sequitur Lam. c. .de Hor. Can.
1. Quod si ut interdum contingere potest ex inadvertentia quis Officium mutet, v. g. Osseium de Feria pro Officio alicuius Festi
proprio reciter, quamvis laudabile sit, ut, postquam Id adverterit, ossicium praetermissum repetat; ad id tamen sub peccato non oviis tur;quia flvmniodo septe Horae Canonicae integrae recitentur, madiceptum Eecuti allictim quoad substantiam servari censetur. Ita Sylve. ster, Caietan. Azor. Lemus . Ralii apud eum'ε Laym .stuari qui immen a dii ex Suarer: si Oiscium utrumq;sit aequivalens, consti Itum esse ea subiungere, si commode fieri possit, quae intermisto officio propνia sum, si autem officium, quod per errorem recitatum est , multo brevius sit, v. g. de Sancto, cum de Dominica fieri debuistet, compensationem aliquam esse facienda, dicendo v. g. nove Psalmos ex primo Dominicae Nocturno, ne iam notabilis pars officii interamisia remaneri. Similiter si quis ex oblivione, vel aliqua causa oris
diu E Horatu inverterit, si v.g. Vesperas recitaverit ante Sexsam, aut Nona o iussicit, ut omissas horas repetae. Nec enim ullum peccatum
fest, salte mortiferum, qrdine horarum invertere, cum ejusinodi om
523쪽
do extra Chortim non sit sub praecepto , nisi secundario , & tanquam circunstantia minor Is momenti: tit docet Lesitus c. 37. dub. ra. a. Quod spectat ad secundum, septem sunt Horae Canonicae, sciliae et Matutinum cum Laudibus PrIma, Tertia, Sexta, Nona Vesperae,N Completorium quae singulae integrae recitari debent, idque continue , & sine notabili interruptione, ut habetur cap. Nihil γ.quces . I. capite Nulltis, de consecrat. dist. 3. & in Ccncilio Basileensi sessi ΣΙ. cap. alii ter horae Sed difficultas est, quale fit peccatu, cum quis ho-xarum recitationem interrumpit. Respondetur, nullum esse peccatum , si haec interruptio sat ex causa aliqua justa, ut si vocetur quis a Superiore, vel si ex charitate, vel nec stitate aliquid faciendii occurrat , quod diserri commode non possit .' Si vero nulla ejusimo si causa subsit, Nauar. c. 6. tr. de or. existimat, interruptionem illanis ne peccato mortali fieri deliberare non posse: alii tamen cominii niter censent, qtiantacunq; sit interruptio illa, lectuso contemptu, non incurri nisi pec satum veniale, neque ullam esse obligationem GH- Cium . aut horam inchoatam repetendi, quia horae milianti ut plurimum inter se connexionem habent, cum singuli Psalmi, imo singuli pene versiculi per se suam significationem completam retineant. Ita Pelianus Zechiiis,Cajet. SuareZ, Lestius, & alii, quos cit. Laym,su P. c. s. Monet tam on Comitolus i. I.resp. q. 69. si interruptio , quamvis jiilia , diuturna tamen fuerit, consultum esse repetitionem facere
saltem ab initio Nocturni, vel Psalmi, s id commode fieri possit. . Quod spestat ad tertiu , in recitatione quidem publica horarum
tempus a legitima consiletudine praescriptu servari debet, in privata autem, et ii laudabile sir, ut singulae horae suis temporibus, & inter vallis recitentur, ad vitandum tamen peccatum mortale sufficit, ut recitentur co intervallo, qliod est inter mediu noctis praecedentis, α sequentis .Qui enim intra illud tempus Horas recitaverit,sive initio, sive in medio, sive in fine, satisfacit substantiae praecepti, ut docet Tolet. l. 1 c. I.Lessius supra ,& alii communiter. Quamvis autem id citra peccatum mortale feri possit, nIhilominii, qui ex culpabili negligentia tempus Horis recitandis praescript si notabiliter Mnveri ret, peccati venialis reatum haud dubie incurreret, v. g. si absque ulla causa summo mane Horas omnes, etIam Uespertinas, Cominpletorium , aut poli meridiem Matutinum illius diei recitaret. Observat autem Lestius su p. ex consuetudine licitum esse Matutὼnum & Laudes recitare pridie, post Solis oecasum , iit Caiet. N var. & alii dicunt, imo etiam ante Solis occasum , post tempus Ueseperatum, & Completorii, ut docet S. Thomas quod lib. s .art.8. Ut de tibi haec absolvi solem in Ecclesiis hora iiuarta pomethdiana, lic tum erit privatim nodiurniim Officium seqtientis diei inchoare, ciri
Laudes adiungi, vel ab iIlo disjungi possunt, & in sequentem diem
diis ciri. Par νae autem hora non possunt dici pridie, sed solum post
524쪽
mediam noctem; possint tamen omnes usque ad Uesperas exclusive ob aliquam honestam causalia recit ri mane, teste Nararro supra , imo. si causa justa subsit, etiam Uesperae adiungi postiant, ut censet idem Lessus , & satis aperte colligitur ex cap I. de celebratione Nisiarum . Est autem justa causa, si quis perspiciat , se majori cum devotione , aut animi tranquill Rate horas mane recitare, vel si vereatur, ne in aliis temporibus occurrant occupationes, aut interpellationes, quae animum distrahant. Optime. & apposite Hugo deS.Victore dixit, ut resert Paludanus in .. dist. Is . horam orare providentiae esse , post horam negligentia , in hora obedientiis.
s. Quod denique ad 4. sipectat, in Concilio Lateranensi sub Innocentio III. cap. Dolentes , distincte praecipitur, ut Divinum ossicium nocturnum pariter , ct diurniam studiose, ae devote celebretiar.
Studiose quoad oseiam oris, ut Glossa Interpretatur, id est, ut verba debite proferantur, ut habetur in Concilio Basileensi sess. 1.cap.
si aliteν . Horae Canonicae, ut non gutture, vel inter dentes, seu deglu-siendo , ct Oncορando dictiones , vel verba, sed νeverent ex verbis diis
sinctis Ucium persοDatur . Qitam vis autem , si id ex inadvertent Ia, aut infirmitate aliqua, seli balbutie linguae proveniat, nullum sit peccatum; si tamen ex negligentia, aut culpabili praecipitatione, erit peccatum, veniale quidem , si non sit magnus excessus, mortale vero si haec omissio, & syncopatio syllabarum ad notabilem aliquam partem ossicii pertingat, quo casu recitans tenebitur id , quod imdebite prolatum est, repetere; ut docet Lessius cap. 37.dub. IO. Devote quoad opicium cordis., quod quidem requirit, ut attente , &reverenter ossicium recitetur . Cum autem multiplex esse possit attentio, vel ad sola verba, ut recte proserantur, vel ad verborum sensum,ut mente, S corde percipiatur, vel ad Deum, que ut praesentem recitans intuetur, ad eumque petitiones suas, & affectus dirigit , aut circa quem occupatur, veritates aliquas, aut Mysteria Fidei considerando,ut sic se ad ejuS amorem excitet; quaeritur , quaenam attentio
necessaria ut ad hoc, ut quis Horarum recitandarum obligationi satisfacia Quidam Doctores quos citat Lessus dub.i I. docent, primam attentione, quae est ad sola verba recte proferenda esse suffcientem; quibus etiam subscribit Tolet.l. 2. c. I 2.Alii tamen probabilius existi. inant, attentionem Illam esse quidem necessariam , non tam et solam sussicere, nisi adsit quoq; attentio ad sensum verboru, aut salte generalis aliqua attentio ad Deum, aut ad ea, quae Dei sunt. Ita Ioannes Gerson, Major, Solus, Nauar. , Cajet. SuareE, Lemus,& plures alii,
quos citat Larm. c. s.de Hor. can. quibus accedit auctoritas S. Doct. in A. dist. is. q. . a. a. q. q.ad a, Et haec sententia videtur magis tuta,
& in pr xi tenenda. Quis enim dixerit, eum satisfacere praecepto recitandi ossicium Divinum, qui animo sponte, & deliberate vanis
cogitationibus distracto, labii. solummodo 'eiba illius Ossicii pro.
525쪽
tulerit Ecclesia certe praeceptiim illi id imponendo MinistrIs suis, intenssit, ut ab Udis nomine totius popilli Chris Iani Deus laudexur, exoretur, Sc. Quomodo vero Deus laudari, vel exorari poterit ab iis, quibus ipse exprobrat, Isa. 29. Populus se ore Itio , ct labiis fuisglorificat me, eον autem ejus longe est a mep Unde etiam supra dicti Doctores , & nominatim L Thomas censet, distractiones illas v Iuniarias, & deliberatas esse peccatum mortile, quando notabiliter durant, seu cum quis in parte aliqua notabili Officii voluntarie,& deliberate distrahitur, aut quando advertens se distractionibus implicari, eas a se non abjicit. Quamvis enim Orationibus, ad quas nulla est obligatio, distractio quaevis. licet voluntarIa, excluso contemptu, non sat nisi peccatum veniale, ut docet Caietanus, Solus, Lessius, Salii apud Laym. supra , in iis tamen precibus , ad quas sub peccato mortali obligamur, distractio notabilis absentie peccato mortali admitti deliberate non potest. Neque dicas, Ecclesiam iudicare non posse de internis actibus, ergo nec illos praecipere ; quia , ut recte docet Lessius supra , E clesia potest praecipere actus internos , quando necessarii sunt , , ut actus externi ab ea imperati sint actus virtutis , alias Eeci sae praeceptis posset satisfieri per meram hypocrisim , & simula tionem, quod quam absurdum sit, nemo non videt. t 6. Ex his pater,ad debitam attentione in recitando Oscio requia si,ut verba scii debite proferantur auimo orandi,&lauda di Deu,
haec interim quidquam profanum sponte volvatur animo. Sponte, i quam, qui enim invitus distraheretur, non peccaret,& in ejus uxati Ne semper reperiretur attentio, si non actualis. i alte virtualis,ratione
primipmpositi,quod habuit inchoando Oisciumac haec virtualis aserentio, sicut in aliis actibus virtutis, sic etiam in oratione sciscit. Porro ad attentionem illam debitam non minimum conseri reverentia tum interior, qua excitat Fides, tum exterior, qtiae ex illa I -teriri procedit, consistitque in electione prudenti temporis, loci, de externae compositionis idoneae ad orandum. Quamvis enim exteri res illae circunilantiae ex libera cujusq; electio no pendeant, tamen maxime decet, ut is religionis actus cum tali gestu, & habitu corpo xis fiat, quo debitum nostrae erga Divinam Majestatem submissionis astectum protestemur. Neque ullus est, qui se non fateatur peccasse. si minus modeste, aereuerenter officium illud persolverit.
Est aut e praesertim cavendum, ne, dum quis Horas recitat, aliquas actiones simul exerceat, quae cum oratione censeatur omnino i
eompostibiles, quale est, v. g. scribere, aut quid simile facere. Fimri enim non potest, teste ipsa experientia, ut quis simul & orati ni, S scriptioni attendat. Imo tunc ab aliis quibuscunque actio, nibus exterioribus abstinere consultissimiun est., quae vel attentio nem minuere, vel reverentiae minus congruere censeantur.
526쪽
Bibus poemii subiaceant ii, Horas Canonicas reeitare omittunt . I. Ertum est ex eommuni Doctorum consensit, obligationem ad Horas Canonicas recitandas grave esse ,&sub peccato mortali ex suo genere, cum sit ex virtute religionis,& in Beneficiariis e iam ex virtute iustitiae.Ita S.Antoninus, Medina, Suarea,& alii apud
Larm. c.2. de Orat. n. o. Requiritur tamen omissio materiae notabilis , cujusmodi est integrum unius diei Oricium, vel aliqua integra
hora.Imo Nauar. cap. 7. de orati n. 6. ex illimat, omissionem tertiae partis unius parvae horae, v.g. unius Psalmi cum Ηymno, esse pecca tum mortale , quod tamen Lessio cap. 3 . dub.9. nimis dursi videtur. Iam praeter peccati mortalis reatum, quem incurrit is, qui totum
unius diei officium, vel aliquam notabilem illius partem recitare omittit, Concit. Lateranense sub Leone X. sess. s. speciali constitutione, quae postmodum a Pio v. renovata fuit, & explicata, ut supra initio hujus articuli dictum est , decrevit, ut quivis Beneficiarius, qui elapsis sex mensibus a consecutione Beneficii, sine legit, mo impedimento, officium Divinum recitare omiserit, pro te pore illius omissionis teneatur ad fructuum restitutionem. a. Ex qua quidem constitutione colligitur , eum, qui primis sex mensibus post adeptam Beneficii possessionem, officium non recit
verit, peccare quidem graviter, non tamen ad restitutionem tendiri , vi illius eonstitutionis. Quod si post illos sex menses elapsasati huc omiserit, tunc ad faciendam restitutionem obligabitur, pro rata illius omissionis. Unde qui per unum diem officium omisit , tenetur illius diei fructus restituere , qui Matutinum tantum misit , dimidiam partem , & sic servata proportione de aliis . Duae quidem restitutio facienda est fabricae , vel pauperibus sive illius loci, ubi Beneficium situm est, sive alterius. Quamvis aute Concilium omnes Ductus restimendos esse decim verit, recte tamen Sotus, Medina, Henriq. Tolet. Lessius.& alii apud Laym.c. s.de Hor.Can. docentatoc illius decretu intelligi posse cum
tali moderamine,ut Beneficiarii, qui praeter Horarum alia quoq; hvbent annexa onera, ea solummodo fructuum partem restituant, quae iudicio viri prudentis Horari Canonicarum recitationi , servata de-hita proportione,respodere censetur. aratione e. g: Tolet. existiamat,Curatu teneri ad restituendam tertiam partem fructuum, Med, na quarta suiscere dicit, Henrique&Einman. Sa quintam. Laym. mp. omnium optime censet, considerandam esse tum quantitatem onerum, & officiorum , quae Beneficiarius, sive Curatus, sive quilibet lius Praeter Horarum peruum praestare tenetur, ti reipsa praestat, quae
527쪽
auidem ossicia interdum tam multa, & gravia sunt, ut viri prvisentis arbitrio sextuplo, imo interdum decuplo superent ossicium
Horarum Canonicarum, tum etiam quantitatem redituum . Fi
ri enim potest , ut reditus illi interdum vix aequent justum vitae si penatum quod Beneficiario ob aliorum munerum praestati nem naturali jure deberetur. Quibus omnibus perpensis, majori eum aequitate determinari potest , quae restitutio ob supradictam Horarum omissionem Injungenda sit.
1. DRIma est gravis infirmitas, quae talis sit, ut sine magna disi
A euitare, aut eorporis periculo, Horariae preces recitari posse non videantur . Neque enim Eeclesia in ejusmodi casu obligare ii tendie , ut sumitur ex cap. Cisricus victum, dist. 9i. & docent Azor. Suar. Tolet. & alii apud Laym. c. 6. de Hor. Canon. In dubio autem, an talis sit infirmitas, quae excuset, iudicio Consessarii, vel Medi-Ci, aut alterius pii, & prudenris vIri standum est. Secunda est gravis, & repentina oceupatio, quae sine scandalo, vel notabili detrimento proprio, vel alieno omitti, vel differri ne-Queat, cum qua tamen ossicii Divini recitatio , moraliter loque alo, consistere non possit, v. g. si populi tumultus subito exortus smdandus sit, si Consessiones infirmortim excipiendae.. quae non nI si cum notabili periculo illorum disierri possint . Si tamen reci tatio illa intra eundem diem naturalem ab ite maxima dissiculis rate anteponi, vel postponi posset , id fieri deberet . Ita citati Auctores apud eundem Laymann. mpra. Tertia est recitandI impotentia . V. g. si quis iter saeIens in terris Infidelium, amittat Breviarium, nec alium reperire possit, haud dubie excusabitur, cum ad impossibilia nemo teneatur . Quaeres, utrum qui ob eausas supradictas integrum diei ossi cIum recitare non potest, teneatur saltem illius partem aliquam recitare, si possit. Navar. Azor. Rodriq. & alii apud Laym. exist niant, si v. gr. quis majorem saltem, vel praecipuam Officii partem, MatutM num cum Laudibus recitare possit, obligandum esse , non item si partem solum minorem, vel minus praeci ptiam, v . g. parvas Hora vel etiam Uesperas . mod quamvis probabiliter dici possit, prob bilior tamen videtur, & in praxi tenenda sententia suar. lib. 4. de , Hor. Canon. cap.78. n. 27. & Lum. su p. qui censent eum, qui com mode potest integram aliquam ossicii Ecclesiastici Horam recitare, teneri ad illam recitandam. Quod si dubitet, num possit unam h
ram integram recitare, certus si autem, se non posse omnes, prae
528쪽
esesiae non oblIgant cum tanto rIgore, ut materiam anxietatis,
Quarta denique causa excusans a recitatἰone Horarum est, squam do Beneficiarius nondum sacris Ordinibus initiatus nullos, vel adeo tenues fructus e Beneficio percipit, ut is mabilem aliquam partem sustentationis non praebeant, quintam v. g. aut sextam . Ita Sotus, Arragonius, Lemus , quos citat, & sequitur Laym. cap. I. de Beniae. Chod intelligendum est , dummodo non flet per Beneficia rium Ilium , quo minus Beneficii sui fructus percipiat, neque illos aliquando percepturus sit, ut seisius explicat idem Laym. Recte tamen monet Lessius lib. a. cap. 34. dub. gr. eos, qui tenues fructus e Beneficiis recipiunt, quamvis ad quotidianam Horarum recitati nem non obligentur, obligari tamen ad Horas illas aliquoties per annum recitandas, aut saltem ad aliquas alias preces , v. g. ad recitandum Officium parvum B. Virginis singulis diebus Dominicis, aut festivis:quod judicio pii,& prudentis Consessarii determinari debet .
tiplicantur reliqua 'uxta cat meas sanctiones aά Clericalis c vitae diseiplinam spectantia. ii. ν Oncilium Τridenti sess. 11. cap. I. de resor. totius discipi Inae M Ecclesiasticae summam paucis complecti volens, hoc decretum scitu, &observatu dignissimum condidit, quod integrum hic exscripsimus: Nihil est, Inquit, quod alios ρietatem , σ Dei
cultum absidue instruae, quam eorum vita, in exemplum , qui se Divino miniserio dedicarunt.Cum enim a robis, saeuii in altiore sublati locum conspiciantur, in eos , tanquam in speculum, reliqui oculos conjiaciunt , ex iisque fumunt a quod imitenιαν Puapropter sic decet omniario , Clericos in fortem Domini voeator itans , moresque suos omnes .mponere , ut Dabitu , gestu , incessu ue sermone, aliisque omnibus re-hus, nihil nisi Πανε , moderatum , de religione plenum prae se ferant , Wia etiam delicta, qua in ipsit maxima essent, effugia/μ 3 ut eorum a- mones cunctis afferane venerationem. Ciam igitur,quo m tiore in Eccle- Dei re utilitate , ct ornamento haec fiant, ita etiam diligentius sint, observanda; βdivit sanaa Srnodus , ni quae alias a Summis Pontificibus , ct a facris cineιliti de Cierieorum vita, honestate, cultu , doctrinaque istinendae, ae simul de luxu ,eomefationibur, choreis, aleis , ιusibus , ae quibuscunque crinii nibua, nee no das editaribus negotiis , fugiendis, copiose, ae salubViter sancita fuerunt, eadem in posterum iisdem poenis , vel απιονι bus . drvitrio Ordinarii imponendis , observe tur , nec appellatio excusationem hane , qua ad morum corremo
mm periiner , suspendat. Si qua vero ex iis in dasaetudinem abiisse
529쪽
eompererint , ea quam primum in 1 um revocari , ct ab omnibus accurate eustodiri 'deant, non 'bstantibus eo uel dinibur quibuscunque , ne subditorum neglectae emendationis ipsi condignas , Neo,inaice . ρ oenas persol anr . ,2. Ex quo quidem decreto illud prae caeteris habetur, hane suisse Coacilii mentem, ut quae olim circa vitam, mores, honestatemque Clericorum salubriter sancita suerant, eadem etiam nunc retiagiose observarentur, &si quae in desuetudinem abiissent, in pristi-Dum usum revocarentur, & ab omnibus accurate custodirentur.
Quapropter operae pretium duximus praecipuas ipsius Ecclesiae super reliquis Ecclesiasticae disciplinae partibus sanctiones excerpere , easque ex universo iure Canonico collectas sub unum veluti aspectum ponere, ut qui itis Christi Domini Clero adscriptus est, prae oculis habere possit, quid secundum ipsus Ecclesiae vota, & decreta in eo requiratur, ut sicut loquitur Apostolus Ephes. 4. digne
ambulet ea vocatione qua vocatus est . .
Majoris autem facilitatis, & perspicuitat;s gratia, quae dicenda supersunt, in breves titulos digessimus, & cuique unum, aut ait rum canonem attexuimus, aliorum praecipuorum decretorum, si quae sint, locis tantum breviter adnotatis. Quod facνἰs Ordinibus initiati perp/tuam eontinentiam I
l. λη Inistr; -liadiis Presbyteri , sve Diaconi ad DomMica Ga1V1 les eligantur Osticia , qui continentiam fervent. S. Lucius Papa dist. 8i. cap. Ministri. Nullus Subdiaconorum ad nuptias transire aliqua praevarisatione prasumat. Conc. Romanum sub S. Sylvestro ca. 8.Ca,eridum es his, Diaconis scilicet, & subdiaconis, ne quandoque sponsionis Iiιae immemores . ad terrenas nretias , aut furtia vos concubitus ultro recurrant , quod si forte fecerint, ni faerile- iii rei is Ecclesia habeantur extranei. Conc. Toletanum II. P. I. dem habetur quoque constitutum In Conc. Romano sub Nicolao II. ca. a. in alio Conc. Romano sub Callisto II. ca. ao. in Conc. Carthaginensi I. ca. 3. 8c . N in pluribus aliis . Quare S. Gregorius Papa lib. I. Epist. 62. sapienter edixit, uenullus ad ministerium Altaris accedax, nisi cuius casitas ante sceptum ministerium fuerit approbata. Qtroniam vero adeo sublimis , S ardua virtus Inter tot huius vitae illecebras , non nisi adhibita summa cautela, servari potest, ad evitanda pericula, sapienter ab Ecclesia provisum est. f
530쪽
Ne sacri Ecclesiae Gnistri in eadem domo eum famiait '
4. TNterdixit per omnia magna Synodus , non Episcopo , non PresbDI tero , non Diacono . nee alicui omnino, qui in Clero est, licere subintrodu&am habere mali erem, nisi forte ser materteram , aut eatrantum personas, qtiae sulpi onei effugiunt. Conc. Nicq num ea. r. Idem habetur in Cone. Aqui ranensi II.par. 3.ca. I I. Carthag. III. Ca. 7. Carthag. IV. ca.46. Aurelianensi III. ca . . Turonensi II. ca. Io.Τoletano IV ca. i. Arelatensi II. ca. g. Mirtensi c. 3. Antaliam ab eademansione , in qua Clericus manet , o lacuit remo eri. Agathenii ca.i I. Concilium autem Moguntinum habetur cap. Inhibendum est , extra. de cohabitatione Clericorum mulierum o prohibuit, Ne Sacerdos etiam mulieres illas,quas Canones concedunt, matrem,amitam,
o sororem feeum in eadem domo re ineat , quia instigante diabolo , ct in illis sibius peνpetrarum νeperitur, aut etiam in pedissequis earum. Cerre S Greg.Papa l. I. Ep.39. refert, quod B..Augustinus nec cnmsον ore ba tare consenserit , dicens: cum Is rore mea sunt, si rores meae no sint. Docti ergo viri cautela, magna nobis debet ese inseructio. Apposte S. Hier. Ep. ad Nepol. de vita Clericor. E spiriolum, ina
quit, tuum aus nunquam, aut raro mulierum pede1 xerant. Omnes pu
ellas , O virgines Christi aut aequaliter ignora, aut aerualiter dilige . e sub eodem tecto mauferis, nec in praeterita castitate considas . Nee Davide sanctior, nee Salomone sapientior potes esse, &c. AEgrotanta tiabi sanctus quilibet frater adsistat. Germana, Nel mater, &c. per u DR tibi minifrat,etitus vultum frequenter αι tendis,3cc. Caveto omnes snspiciones,o quidquid probabilirer singi potest , ne singattir , anted vita . Et in Epist. ad Oceanum, Prima , Inquit, tentamenta sunt Clericorum freminarum frequentes Meessus . Iste sexus reprehensibiles exhibet Clericos . siuid tibi re vera eum foeminis, qui ad Altare eum Domino fabularis in publico euncti, te in agro rustici, aratores, ae vinitores qmotidie lacerabunt, si contra depositum Dei cumfoeminis habitare contendis, &e. Mihi crede, non potes toto corde habitare eum Domino , qui feminarum accesbus copulatur. Porro quanto horrore crimen huic sacrae continentiae oppositum prosecuti sint SS Patres in Sacerdotibus,aliisq;altaris ministris hinc patet,quod eum variis Conciliis graves pqnae depositionis exilii,&c. ea de causa impositae fuerint,ln Conc.Eliberitano can. 8.summo quidem, sed tamen justissimo rigore sancitisi fuit, ut si quia Episcopus, Sa-ceνdos,aut Diaconue infandia hoe moechiae erime per et rarit,etia in sine vitae Corporis Christi communionet rivetur.Qtie rigore licet posteri
xibus saeculis Ecclesia ob causas jsstissimas remiserit, nihil tam ε haec Giu remissio de sacrilegii huius enormitate dimisuit, quod semper