Medulla theologica ex sacris scripturis, conciliorum, pontificumque decretis, & SS. patrum, ac doctorum placitis expressa, ... Auctore Ludovico Abelly episcopo ruthenensi ... Pars prima secunda Pars secunda complectens ea, quae ad Sacramenta, & mores

발행: 1735년

분량: 594페이지

출처: archive.org

분류: 그리스도교

501쪽

besii ex e. Si ruis Distastur, D. q 3.& e. D,qu , de sent exeomservat tamen Bonae quod si quis Censura aliqua lIgatus exerceresatine ordinis,ui gente travi aliqua necessitate, aut ad evitandu alia quodscandalum non incurreret ir=egulatitatent;sicut nec ille qui exi lorantia aut inadverrentia, vel oblivIone inculpabili id ε neefleae: Tertium est indignum, & indebitum lacrorum Ordimini exeraeit;um absque legitima Orfnatione, si quis v. g solemniter ministres in ordine aliquo sacro, que non nabet, ut si sacerdos ehdeceat actus Ordinis Episcopalis, si simplex Clericus Bapti siti si solemniter aduri

naetet. In his enim , &similibus casibus in eurritur irregularitis . Quartum est ferimen haeresia. Nam H aeretici onmes, & Apost fae a Fide, nec noli eorum fatuores , & defensores sunt irhegulares etiamsi sint occulti, ut habetur est c. aliquod, &c. presbya eνοι, dist. s. & etiam Haereticorum filii usque ad secundam gener iationem i quamvis ab errore parentum recesserint, & veram Fidem amplexi sint, ut habetur ex e. staturam de Haeretieis. Si tamen pasistentes eorum ante mortem Ecclesiae reconciliati fiterint,tunc quana ,

vis ipsi parentes etiam post haeresis abjectionem maneant irregulauere, filii taliten nullam ab iis contrahunt irregularitatem. 3. Qii intum denique est homicidium, & mutilatio. Quicunque nim alterum injuste quocunque modo occidit, & mutilat, vel illiua injustχoetisoni,vel mutilationi cooperatur, iussit, consilio, atthisio, aut alio simili modo: , si irregularis , ut suis explicat , de probat sciata c. mp. pun. 8.&Toletus l. s. e. 9 &seq.Neque fossum ineu fritus irregularitas ex homicidio voluntario,sed etiam ex casuali,quod accidit praeter intentione occidentis, si debita diligentia adhibita non fuit, quae si adhibita suisset, eiusmodi homicidium sequutum n5 suis set. Quod&similiter de mutilatione dicendum est. Quod quidem lanis exemplis riplicat Toletus iup.quae apud illi tui videli possunt.

l. Quatuor modis follisiotest irregularitas, nίmirum suscepit e

e ne Baptismi , professione Religiosi, ablatione, seu tem sone eausi, & dispensatione legitima. Per Baptismum tollitur quaevis irregularitas ex delicio urove niens, vel ut magis proprie loquamur per Baptismum sit, ut baptigatus nullam incurrat irregularitatem delictorum , quae ante Baptismum commisit. Non tollitur vero irregularitas, quae Mitutex defectu , si post Baptismum idem defectus remaneat. Per professionem Religiosam tollitur solummodo ii regularitas ex defeciu natalium proveniens quoad ordines, non vero quoad Praelaturas, ut habetui c. i. de filiis Presbyterorum.

502쪽

usertur etiam irregularitas ex desectu provenIens, lablata eatuis , ob quam fuerat inducta. U. gr. tollitur irregularitas ex de- ehu aetatis proveniens per adventum legitimae aetatis, &sic de

aliis, ut docet Bonae. q. s. Pun. 2. . i

x, Demum tollitur irregularitas per dissipensationem legitima. A me in primis Summus Pontifex pro suprema auctoritate, qua in mniversam Ecclesiam obtinet,dispensare potest in quavis irruularitate, quae iure humano introducta est, ut ex communi m. consensu docet Bon .pun. I.&constat ex his, quae dicta sunt m p. c. de Leg. . Episcopus etiam dispensare potest eu suis subditis in irregularita tibus provenientibus ex delicto occulto , idest ex delicto, quod non est publiciina, seu notorium in ratione delicti. E. g. si quis majori ex. . icommunicatione occulte ligatus publice eelebret,& se cotrahat IDνegularitate,poterit Episcopus in illa dispεsare,quia licet celebratio sit publica, delictum tamen non est publicum, ut explicat Bon. sup. Excipitur tamen irregularitas ex homicidio voluntario proveniens . & ex quocunque delicto deducto ad Forum contenti sum, a qua solus summus Pontifex dispensat; seut & a quavis ulla irregularitate, quae ex desectu aliquo provenit, ut ex communi Theologorum consensu docet Bonac. mp. q. 2. pun. 1.3. Potest nihilominus Episcopus dispensare eum illegitimo ad ΤΟ suram,& minores Ordines,sicut S ad Ben cium smplex. Ad ordianes vero sacros, & alia Beneficia, quae Ordinem sacrii requirunt, dispensare non potest, ut habetur eap. de filiis Presbyterorum in 6. Atque hactenus de Censmis Ecclesiae , ad majorem Dei gloririam, & ipsus Ecclesiae utilitatem . i

Statu Clericali, Ecclesiasica Hiera

chia disciplina.

NEquid eorum, quae personas divino cultui maneἰpatas speiactant, hoc in opere desideretur, hanc Appendicem in star cujusdam veluti supplementi ad illius calcem subiee, mus, in qua breviter adnotavimus. ea, quae ad Clerie lem flatum, & Ecclesiasticae Hierarchiae disciplinam pertinent, nec in aliis huius libri partibus eommode potuerunt explicari, ut quivis saeris Ordinibus initiatus, aut Ecclesiasticis ministeriis adscriptus ob oculos habeat, & uno veluti aspectu facilius intueriressit, quae sint muneris sibi impositi partes, quidve ratione cha, rati eris, aut Beneficii suscepti praestare teneatur.

503쪽

saevi Orrin 3 eQ rarιοπ habent. m vero sunt, quos nisaior nosteν mercenarios appellat Ioan. io.&e Soli ιενο illi vittis Mugis reri Tntνον re Hcumtur , quι a Dao leg t me voeati, Eeelesiastisam ut Dei bonori inserviaria, Crauibus quidem verbis monentur, quicunqite in Christi Donilia Clerum cooptari cupiunt, ut, antequam illius Sanctuariu ingrediampr, semo apud se perpendant, num se ad sublime illud vitae a Gnoream ut ait Apoll. Hebr. y .sed quo voeatur a Deo tanquam pon. .. R. facilius, ct certius quisque perspicere possit, eo deis rare Ree, num a Deo aeceperit ea, quae ad uinisteria sice Iea ite obeunda sequiruntiir. Sos enim vocavit, hos fluxu dictum riusdem Apostoli 1. r.3.)ι doneos escit Ministros noωi Testamen i Atque in primis debet attendere, num ulla Censura. Iroreula tale, aut alio simili impedimento sit obstrictus, num a liquibus pravIs IncIsnatIonibus, aut vitiis eum Cleliealis jit, ghtilitae diametro repugnantibus obnoxius sit, num lit. , MI, 2 tem sit adeptus, aut saltem ad illam adipiscendam idoneus iudiceaetur. Consideret preterea, quae fit eius mens, quod consItinn, quis

504쪽

een. ausculte Hon presibus importunis,aut aliorum interventu ani initia eius flectere nitaxur, nihil abscondat eorum, quae ab eo seir

Vns , sed totum se illius discretioni, di providentiae ρ Porro ad vocationem illam Divinam certius dignoscendam, fon-rili irimum notest.si quod a plerisque S iactorum factum legis diti ) dui Claricali militi, adscribi eu pix, paululum se a negotus cularibus, & mundi conversapione subducat, & in aliquo secen a - . ζ. ad via rationem .a seipso reposcat, & conscientiae

menter absiergat,ut purga o mentis oculo,adspirante coele s Te cim perspicere possit, quae sit in re tanta momenti Divina vi, imitas ad quod etiam viri prudentia consilio plurimum iuvara pol

Certe S. Paulus ad Apostolatum ipsus Christi Domini voce di ta, uri coelestibus gratiis usque ad miraculum perfusus, non si i Ananix i erνςntu Divinae volunxaφis sonsilium Vnovit,

ARTICULUS II.

D. Habitu , O Tonsur CuriςHi ε . - ., E his aliqua su p. tract. I. c. 7. sacraei ordinationis Θctri: '' i J riam e9plicantes delibavimus, quae quoniam non minim id enti esse censentur paulo accurati- , breviteritamen Atque in prim Istu; vi βιαι Clerici a laicis creti esse sebet in coversam ne bat dixit x Aouc situ, Papa Ep. ad Ecclesias per Galliam institutas circa a Drim.iset Ii a ct in tonsura,ct in omni habitu discreti apparerent xl his, pontifcIs verbis obiter colligi poIest,quam sit antiqluus ipsius Tonsurae clpricalis usus,que ab ipso etiam S. Petro incepi e testatur 'Pab alius ii de inst. ter. c. x. asseritque Sanctum illum Apostolum . . e/staret, diim pro redemptione n stra crucis patibulum subitur 2 a noscinda Iudaeorum gente aeutis spinarum aculeis 'Hie autem Tonipi a Clericalis duo praesei tim secundum Eccles ingiatum requirit, Primo, qt Clςrici comam non relaxenx, aut nu. elant, Giod in plurimis Conciliis sub anathemate prohibitum es.

I a zue in Concit. Barcinonensi sub Vigilio Papa ς n.

I cine Romano sub Gregorio II. cap. ult. Cons. Moguntino L sub Lhonerv azis Conc Tiburens s*b Formoso can. I. aliis: ,' , Secundo , ut in modum circuli, & coronae Tonsuram in capite gesserui quod ἰtiam plurimorum conciliorum decretis statutu repe.

505쪽

fione. Lateraiiensis sub Innocen. III. ca. I9. Cone. Oxoniensi sit bonorio III. ea. de habitu Clericorum, Conc. Ravennatis sub Honorio IV. rubrica 3.& Conc. Palentini sub Urbano VI. rubrica de Clericis conjugatis.

similiter etiam Clericalis habitus deserendi lex, quae In Iisdem Conciliis lata est, & in plurimis aliis etiam nostri huiusce taeuis eo

firmati, duo praesertim capita continet. Primum ipsius habitus materiam spectat, de qua in concit. Nicaeno II. can 6. id memorabili deereto constitutum suit, ut Episcopi, ct Curici ex seritas texturis v

viaium vestimentum non habeant , nec sistendidis vestibus exornent .

Quod etiam simili modo sancitum reperitur in Cone. Palentino e. 6.& in Conc. Lateranesi sub Leone X. in Bulla reformationis, & in Conc. Senonetis paulo ante Trid.& in Conc. Mediolanensi I. sub S.Carolo Borromaeo, in quibus, & plurimis aliis Conciliis tum Pr vincialibus , tum Dioecennis prohibitae sunt in privato habitu Cl sic ait sericae vestes, & lanearum solummodo usus universali propemodum Ecclesiae praxi approbatus fuit . ia. Secundum ejusdem Clericalis habitus formam respicit, viscit iacet vestes ejusmodi sint talares: quod habetur ex collectione aliqi orum canonum a S. Martino Bracharens At chiep. facta cirea ann. Domini 172.& in Conc. Rom. sub Zachariacan. 3 i. ae, ut alia plurima Concilia omittamus, demum in Conc. Senonensi ea.24.his verbis Vestes uent talares nee nimia amplirudineu uperstitie, nee plus aequo coinstricta nauibus Cleriealis Ordinii honestas,o modestia deprehedatur,fasus, iactantia,vel elationis vilium devimur.Praeterea ut vestes Cl ricales nigri sint coloris. Quamvis enim olis violaceus color apud quoscunque Clericos in usu fuerit c ut observat baron. ad an. a . n. 8.) nihilominus communis Ecclesiae uius obtinuit nunc, ut colore violaeeo Episcopis reservato, alii Clerici iusto, seu nigro uterenis tur , quod etiam in Conc. Mediolanensi I. ca. de Cierieor. vestitu ,& In onc. Burdesalens , ann. is 83.& Aquens, is 8s.constitutum est, quas quidem sanctiones Apostolica Sedes confirmavit.' His autem G ciliorum, adeoque Ecclesiae universae toties repetitis decretis omnes omnino Clericali milii Iae adscriptos costringi manifestum est.Quod quamvIs hisce ultimis teporibus, relaxata nonnihilhcclesiastica disciplina, no ita stricte exigatur ab iis, qui Clericali solummodo tonsura Initiati sunt; certum est tame,Clericos Beneficia, aut ossicia Ecclesiast Iea obtinΦtes, aut ordinibus Ecclesiasticis, prinsertiis sacris, Initiatos ad Tonsuram, di habitum clericalem stricte obligari. od Conc.Trid .ses x4. e.6.de resor.expressis his verbis declaravit. Omnes Ecclesiasticaeperonae,quat scunque exemptae, quae aut is saevis fuerint i Umtates,Personatus,mcia,autBeneficia qualiac

506쪽

datum non detulerint, per fuspensionem ab Ordinibus , ae Osthio re Fenesis , ac fructibus , reditibus , σ proventibus ipsorum Reno Piονum, nee non Ffemel eorrepti denuo 3n hoc deliquerint, etiam pex privationem Beneficiorum ei modi coerceνi possint, ct debeant. Ex cujus csecreti tenore sequitur,hodie Clericos Tonsuranti, & ha bitum Clericalem contemptui, aut n lectui habere fine gravi pee cato non posse, cum poena suspensionis generalis in illlus legis vi 'latores decernatur, quam non nisi ob peccatum aliquod strave d cerni ex ante dictis constat. Unde Navarrus ς Reginalgus , Ri cius, HenriqueΣ, & alii apud Bonae. disp. g. de sacram. Ordin. q. un. pun. ult. docent Clericum In sacris Ordinibus constitutum , aue. Ohtinentem Beneficium peccaturum mortaliter, si notabili aliquo' tempore Tonsuram. aut habitum Clericalem n6 deserat. Verum est Idem,in Concil.Mediolan.tit.de Clericorum vestitu, num. I 8. permitti, ut Clerici in itinere constituti breviori, & contractiori veste, quam vulgo Sotanellam vocant, uti possint, quod etiam concessum reperitur in Conc. Aquens an . Is 83. approbato a Xysto V. Summo Pontifice, necnon In Constitutioniblis Synodalibus Dioecesis Almnensis, &quarundam aliarum Diceceseon: sed tamen accipi debet eo sensu, ut solummodo in itinere , non vero domi, aut ruri, deambulationis gratia, licitum sit Clericis uti hae veste breviori, R contractiori, quae nihilominus talis est e debet, ut infra genua delabatur, quod in suprad. Cone . expresse declaratum est, ut ex

ejus forma Clericus a laico facile distingui possit.

De Beneficiis Ecclesiameis. I. Omine. Benefici Eceles assIcI inteIl Itur ius perpetuum percipIendi selictus ex bonis Ecclesiasticis propter aliquod CilicIum spirituale auctoritate Ecclesiae constitutum . Ita Lessius

lib. 1. de justit.& iure cap. 34. dub. I. 2.Sunt autem alia Beneficia Regularia. quae solis Regu Iaribus eo, Ierunt,& alia Saecularia quae solis Saeculam: bus eonseruntur . Item aisia sunt Beneficia dupheia, ni loquuntur Canonistae apud Rebustii min praxi pag 6. alia simplicia. Duplicia vocantur illa quae adjunctam habent aliquam administratronem, aut eminentiam In Ecclesia. qualia stini Beneficia curata, Archidiaconatus, Episcopatus ,&c. Ben ficia simplicia dicuntur illa, quae nullam administrationem, aut minentiam ejusmodi habent, sed tantum instituta sunt ad preces Deo sundendas, aliaque Divina officia obeunda, quales sunvCa-peIlaniae, &e. ut docet Navarr.& alii apud Less . mp. dub. a.

breviser praenotati ,ex variis ac Pluriuus,qua a Theologis clar

507쪽

Beneficia disputari solent, praecipua, & maxime scita necessaria, ex communi, & magis recepta probatorum Auctorum doctrina, hic breviter subjiciemus , &quaestiunculis aliquot e xplicabimus..

M praesentatione, seu nominatione patroni, & institutione Col- Iatoris, 2 .electione,& confirmat Ione, collatione libera , . resigna- 'tione in favorem altersus cum secuta col latione, . . permutatione. Praesentatio, seu nomInatio est personi alicujus idoneae per Patronum Episcopo, vel alteri, ad quem institutio, seu collatio pertiuet, imgitime facta exhibitio: Institutio autem est ipsius Beneficii, iuriumque illius collatio, & attributio. Et haec itistitutio , seu colIatio fierἱ solum potest per Ecclesiasticos, praesentalla veto etiam per Laicos. Electio in eo differt a praesentatione, quod electio sat a pluribus , ut a Capitulo, & a solis Ecclesiasticis, per suffragia , praesertimque i In Praelaturis locum habeat: praesentatio vero etiam ab una pers na, etsi Laica, &In quovis benescIi genere. Confirmatio vero esteollatio beneficii facta electo, scut institutio est eadem colIatis

facta praesentato, seu nominato.

Collatio libera dicitur, quando Beneficium solo Iure PraeIati da

tur, nec subest iuri Patronatus. Resignatio est . quando quis beneficium suum IIbere resignat, sea dimittit in manibus Collatoris in favorem alterius. Permutatio denique, quando haec resignatio fit causa permutandi benescii cum alterius beneficio. De quibus videri potest Lessilis svp. a. Quaeres, utrum beneficia sint semper dignioribus conferenda . Respondetur, quod licet is, qui resignat Beneficium in favorem alterius, non teneatur quaerere dignissimum,sed iussiciat, si dignus sieresgnatarius, electores tamen, praesentatores,& collatores tenentur semper, quantum in ipsis est , curare, ut dignHimis eonserantur B nescia , praesertim curam animarum annexam habentia, ut ex S. Thoma, & pluribus aliis Theologis docet Lessius supra, dubIo i 4.idque variis Ss. Patrum auctoritatibus fuse probat, ita ut peccet mortaliter is, qui eligit, praesentat, aut consert Beneficium , prae sertim curam animarum annexam habens, diu , praetermisib abseque ulla causa legitima eo, quinotabiliter dignior, & aptior vid tur, speraturque multo melius functurus ossicio. chio detiam confirmari potest ex Conc. Did .sess. 24. cap. Iaibi dicitur expreste , O Amnei,F singulos, qui ad promotionem prasiciendorum quomodocunqua

508쪽

ter Uiuoavertar, non quidem p bur, vel humos ambientium Doestionuγus , sed eorum exiremibns meritis, proiia uentre cur 'int. Dictum est, absque Misima causa, quia si v. g. Patronus praesemiet dignum , Collator conferre tenetur, etsi alios magis idoneos no- verte: item si beneficium ex institutione sua conferendum sit alicui ex certa familia , tunc enim aptissimo ex illa familia conserendum erit, non vero a I iis, etsi aptioribus. Quocunque autem modo Beneficium alἔquod obtineatur , cave dum est prae caeterissimon Iae peccatum , quod in praediet is omnibus obtinendi Beneficii modis reperiri potest, tam ex parte obtinentis, quam Conserentis, aut Patroni . De quo quidem peccato, quoniam nimis crebro evenire solet, paulo accuratius nobis asendum est.

quibus modis Amonia ium in aliis casibus , tum praesertim in Oblinendis Mnesiciis commitri ρο r. I. CImoniae peecatum a Simone Mago nomen accepit, eo quod o primus dona Spiritus Sancti pecunia emere voluerit, Act. 8.& ut loquitur S.Aug.tract. Io. in S.Ioan. Volebas emere Spiritum Samsum,quia volabat vendera Spiritum Sanctnm: ex quo factum est, ut peccatum illud, quo spirituale aliquid, aut spirituali annexum pecunia , aut aliqua re pretio aestimabili emitur, aut venditur, Simoinhia nuncupetur. Qi iam grave sit autem illud peccatum , patet tum ex objurgatione asperrima, qua S. Petrus erga praefatum Simonem usus est, tum etiam ex eo, quod c. deperiunων, r. q. I. appellatur

ecrabile flagitiam. Se .scutit de simon Ia dicItur, Simoniacam sem fui magnitudinε alios animae morbos inmine. &cap. sane I . dicitur, Instar publici criminis Lese Majestatii esse puniendam. . 2. Eu autem triplex simonia ut docet Toletus I. s.c. 86. ment i Is, conventionalis, Et realis. Simonia mentalis duplici modo comtingere potest: primo, cum quis deliberate vult emere, aut vendere aliquid spiritualer secundo , cum aliquid exterius sacit cum intentione emendi, aut vendendi aliquῖd spirituale sine ullo pacto externo, ut si quis obsequium praestet Praelato. aut Patrono hac inotentione, ut conseratur illi Deneficium in obsequii mercedem. Simonia conventionalis est, quando aliquod pactum externum

intervenit, quod tamen sive ex utraque parte, sive ex alterutra nondum executioni mandatum est.

Simonia realis est, quando ex utraque parte pactum executi nI mandatum est. Quocunque autem modo simon Ia committatur, est se per gravisismum peccatum.Non tamen incurruntur papae adversus simoniaco

509쪽

d retae, nisi propter simoniam realem, aut propter convention . item, quaei in confidentia reperitur, ur docet, probat Lessus sup . n. ar. & ex infra dicendis eatebit . Quoniam vero innumeris prope modis hoc peccatum ςommittitotest, quos singillatim persequi nimis prolixum sorex, proponemusic regulam Seneralem communiter a Theologi recepta.qua digno. Di poterit in quovis casu particulari, utrum simonia committatur, necne. Ad cujus faciliorem inpelligentiam supponimus I .nomine rei spi- situ alis, quae per simoniam vendi, aut emi dicitur, Intelligi a The ogis, ut recte observat Lessiius libro a. ca. 3s. dub. i. non id omne , aux solum quod est incorporeum, sed id quod est aliquid supernaturale, sive sit aliquid reale, sive aliquid morale tantum, sive in m dum actus, sue in modum habitus, ut sunt virtutes supernatura. les, Gratiae gr tis datae, aut gratum facientes, & sacr/menta, quivis usu ν potestatis a icujus supernaturalis, vel etiam id, quod est rei supernatii rati annexum, ut sunt senescia Ecclesiastica, &c. i supponinuas 3. pecuniam, aut aliquid pecunia aestimabile vario, aemultiplici titulo pro aliqua respirix uali dari posse , scilicet vel per

modum pretii ipsius rpi supernaturalis, vel per modum eleemosynae , di sustentationis, quae Ministro Ecclesiastico tribuitur , vel per modum oblat Ionis, quae Deo si in persona Ministri, vel per modum heralis ,& bratuitae donationis, aut deuIque per modum laudab,

lis consuetudinis ab Ecclesia approbatae. SuppHnimus a. ex communi. & recepta Theologorum doctrina,cu

ius probatio videri potest apud Lessitim sup. diib. . duplicem esse sim Diam, alia jure Divino , aliam iure humano, & Ecclesi istico prohibi. E g. aeditio quaevis, aut emptio rei ipiritualis iii pernaturalis est simonia jure Divin0 prohibita,ut ex variis Scripturae locis probas LeGsus venditio autem, vel emptio rei alicujus temporalis, quae alices. rei spirituali annexa est,u.g. emptio, aut venditio Beneficiorum, quo ad partem temporalem, simonia est Ecclesiastico jure vetita, quia, Midem Lessius suis declarat, quamvis ius ad percipiendos fructus Beoneficii materialiter, di seorsim a quovis Offcio spirituali, & sacr' consideratum sit aliquid temporale, quod proinde Divino jure nouest iuvendibilet Ecclesiasticis tamen legibus, quae ab eodem Lessio,& aliis Doctoribus isse citantur, ob reverentiam rei spiritualis 3m y nexae prohibitum fuit, ne tale ius vendi posset. Unde sicut ηcclesia potest decreto aliquo suo locum materialem Divino cultui 4icatum reddere immunem, ita ut qui violat immunitatem illam Ecclv M-ςo jure introductam, peccet contra virtutem religionis, ad que peccarum sacrilegii committat: ita rem temporalem rei spirituali nexam propter annexionem illam potest a venditione reddere insemunem, ita ut si vendat , aut ematur pretio aliquo temporali ,

510쪽

4. His suppositis,ad dignoscendum, in quibus casibus simoniae rabesancultatur,vel n6 Incurratur, generalis regula haec esto. Quotiescuq aliquid spirituale,vel spirituali annexu,eo sensu,qui supra explieatus est,emitur,aut venditur, id est quotiescuque pro tali re accipitur,aut datur aliquid pecunia aestimabile,tanqtiam illius pretium,toties peccatv simoniae committitur; secus vero,si alio titulo detur, vel accipi tur. Tune enim perpendendum est , qualis sit ille titulus, an verus,&Iegitimus, an vero sucatus , & ad palliandam simoniam appositus . Ex quo intelligῖtur , ad ration simoniae duo praesertim requiri . quorum unum est pretium, qualis est pecunia, aut quidvis aliud pretio aliquo aestimabile, quale est munus a lingua, vel a manu, vel ab obsequio, ut communiter docent Theologi; alterum est vGuti merces, scilicet res aliqua spiritualis', aut spirituali annexa, quae tali pretio aestimatur, eoque venditur, . aut emitur . Unde quoties cunque haec duo simul concurrunt, toties committitur simonia ssi vero vel imum illorum desit, non committitur. Ex ante dictis sequitur I. non esse simoniam,si pretium aliquod,vel merces recipiatur pro munere docendi scientiam siqua naturali industria comparabilem, quia ejusmodi scientia non est quid superna

turale,&praeterea,ut recte observat Alensis 2.p. Is 8. nu. 3. merces ILIa proprie loquendo non tam datur pro doctrina , quam pro labore docendi, qui est pretio aestimabilis. Qua ratione etiam licite merces aliqua honesta pro tradenda Theologiae Doctrina dari, & accipi potest ratione laboris, qui in scientia adeo sublimi, & ardua recte explicanda non nisi maximus esse potest, quique proinde ipsius eor voris νires valde exhaurire solet: auod etiam docent Adrianus, Caietan., Victoria,Sotus, SuareΣ, & alii apud Layman. c. . de fim. g. 4. 1. Sequitur a. neq; etiam committi simoniam , si Sacerdotes stipendium, seu honorarium accipiant pro celebrationibus Missarum, ex quiis mortuorum, aliisque functionibus Ecclesiasticis , quando illud mon datur per modum pretii, sed per modu eleemosynae, & sustent tionis, aut laudabilis consuetudinis ab Ecclesia approbatae. Unde

edat,oqui Alrari defervisit, cu Altasti partieipant: Sic.ad Apostolica audientia,de simonia,expresse habetur, quod quavis Sacerdotibus, leClericis pro hii,& similibus pecuniam exigere, & extorquere proliis hitu si, laici tamen laudabilem consuetudinem pia erga sanctam Ecelesiam devotione introductam infringere non debent, sub praete tu canonicae pietatis, sed per Episcopum ad id possitnt compelli.' Sequitur il . nullam quoque committi simoniam, quando pro dote puellae,quq vitanti Religiosam vult profiteri,'aliquid ab ea,vel ab ejus parentibus accipitur, cum id accipiatur per modsi sustentationis.S Cus vero, si praecise pro ipsa susceptione ad statum Religiosu aliquid

SEARCH

MENU NAVIGATION