장음표시 사용
511쪽
mas, tus,Sylvester, Suareae apud Laym. c.ult.de sim. s. . Qui etiam merito dubitat, utrum, quando Μonasterium dives est. licitum sit aliquid ejusmodi titulo sustentationis exigere.Certe S. Doct. in .dist.
aereipi potest Novitius, simoniacum ess aliquid exigerer cui subscribune
Caietanus, Victoria, Rosella, Armissa, Lessius, Suareae, δι alii apud
Taym.sup. Et Innoc.III. in Concilio generali Lateran . cap.64. habeturque e. Oniam, de simonia, penitus prohibuit, ne Moniales proialiis in carti im , & Monasterium suum. cooptandis, & admittendis pretium ullum recipiant, praetextu paupertatis, non quidem verae , sed fictae, & simulatae. Quamvis autem Lessus cit .cap. 3 s. dub. 32. T let. Iib. s. cap. 89. & quidam alii Theologi nitantur exculare praximillam, quae in omnibus ferme Monasteriis etiam ditissimis nunc vuget , ut in ea nonnisi mediante dote, ac pretio sub praetextu sustentationis pateat aditus; idem tamen Lestius fatetur , id esse verum avaritiae signum, & speciem 1imoniae redolere. S. Sequitur 4. nullam esse simoniam, quando calices, & alia vasa,& vestimenta sacra venduntur. aut emuntur, quia, ut ex communi
Τheolinorum consensu docet Suareae l. . c. . num. i 2. haec, & similia, quamvis consecrata, & cultui Divino dicata, remanent se per secundum se pretio aestimabilia, ac proinde vendibilia. Conseqcratio enim non nisi accidentaliter illis annectitur. Si tamen majori pxetio venderentur, quia consecrata sunt, tunc simonia cominmitteretur, ut docet Toletus supra, & satis per se patet.
Quod autem spectat ad simoniam, quae in Ibeneficiis Ecclesiasticis reperiri potest, ut facilius , 8c certius dignoici possit, in quibusnam
casibus ea contIngat, observationes aliquas ex magis communi, ει recepta Doctorum sententia hic breviter subjἰciemus. Prima est, nullam esse simoniam resignare Beneficium in lavorem terui cum clausula,2Uonalis er,non alias, quando ejusmodi resignatio fit in manibus Summi Pontificis, ut ex Rebufib, Navarro, & aliis docet Lessius c.3 s. diib. I . & satis ex communi usu , & praxi constat. Secunda : Di illam quoque esse simonia resignare Beneficium in marinibus ejiis de Summi Pontificis, reservata aliqua moderata pensione , ut docet idem Auctor dub.is. & ex communi usu satis patet. imo qui
vult resignare in favorem tertii sub onere alicuius pesionis, potest lu. cite cum illo transigere de illa, non quidem absolute, sed sub bene, placito Pontificis, alias, si absolute faceret, simoniam committeret. Quaeres, utrum is, qui resignat sub onere pensionis, ad faciliorem,& tutiorem illius solutionem, de hypotheca aliqua, aut fidejusione Im resignatario convenire licite possit.Respondetur possie,dumm do fiat sub ejusdem Summi PontificIs beneplacito, & illius auctorit se confirmetur, alias illicitum fore, ae simoniam redolere, ut do-- cer idem Leuius: qui etiam recte monet, in resignationibus quibus
512쪽
Gnque omne pastum de onere temporali, quod eἰ spiriti ali est annexum , licite fieri non posse abstrii e legitima auctoritate Suia perioris, quod maχime obiervandum est' 7. Teri Ia , resignat e , vel conferre genescium alicui In confidena Iam, id est ex intentione illum obligandi, ut post aliquod temptis propinquo, vel amico resignantis,aut conseretis, aut cuivis alteri re- signet, aut ut pensionem et eo alteri solvat. esse simoniam confidentiae mentalis r si vero pactu in intereedat, esse eonfidentiam simoni realis, quae poenas juris infert, ut docet idem Lessius dub. 36. &habetur in Pii V. Bulla, quam . refert Navarrus c. tali. IIo.Quaria est, Beneficia non posse licite permutarI sine Praelati auaooritate, & hane permutat onem non modo illicitam. esse, ac sim niam regolere , sed etiam irritam, ac Invalidam, ut habetur apud eundem Lessum dub. 37. Quaeres, utrum In peemutatione se Sciorum eum pensari possit filictuum inaequalitas. Respondetur , pos
se , dummodo id fiat ex lieentia. se auctoritate Sumini Pontificis vel reservando pensionem ex Beneficio, quod ampliores habet proventus, vel aliquid praeliando, quod ab ipso Mntifice tanquam iii sum, ερ licitum approbetur , ut docet idem Lessius iup. Quinta est, illum, qui habet ius in Be neficio aliquo, seu cui Beneficii eolutio segaeime facta est , posse pretio redimere vexatio anem injustam, si sorte quis illum a possessione capienda impediat nec in ea redemptione ullam committi simoniam , ut ex S. D ctore, solo, Navarro, se aliis docet Lessius dub. 18.
I. Doenae illae secundum juris dispositionem non in euerunturi nisi ob fimoniam comniissam in Religionis ingressu , or. dine, & Beneficiis.
Atque in primis excommunieantus fani dantes, quam recIpienteqaliquid simoniace pro ingressis Religionis, & qui sic admissi si int, non nisi ex dispεiatione Ordin rii in Monastetio illo manere possunt, ut
patet ex extravag Urbani IV.quae incipit, Sane non in vinea Domini.
Similiter is, qui confert Ordines simoniace, est ex eommunicatus,ot sabetur in extravag. Cum stestabile,de simonia, est etiam suspensus a collatione cujusvis ordinis, etiam Tonsurae, & as executione omnium munerum Pontifiealium, interdictus est etiam illi Ecclesiae angressus , & est suspensus a pereeptione fructuum omnium suorum Beneficiorum r. nullusque potest illum absol Vere, praeter Summum
Pontificem, etiamsi delictum sit occultum , ut habetur In Bulla xysti V. edita in male promostentes,& promotos. Quod intellitendum est
pro iis locis, in quibus Bulla illa piomulgata, di tecπta fuit; exseminas
513쪽
nim siquidem Lessiu dub. 2 . illanti plerisque In locis ignora. I, proindeque. non esse receptam'. 'Qui autem Ordinem ali vitem fimoniace susceperit, est exeommunitatus ipso facto , ut habetur cit. extravag. cim detestabia D, est etiam suspensus ab executione firorum Ordinum , ut ibi.
dem dieitur, per supra dictam Bullam Xysti U. privatur omnibus Dignitatibus, offens, Beneficiis, & effichur Inhabilis ad omnia,
nec ab alio, quam a Romano Pontifice absolvi posse dicitur. Denique qui Bentacium simoniace confert, aut conserti proculae. eligendo,praesentando, confirmado, commendando, est ipso facto excommunicatus, ut habetur ex et t. extravag. Cum detestabiti:qtiae pena etiam ibidem deeernitur contra illos,qui operam suam interponunt, ut Benehcru simoniace obtineatur,vel ut ordo simoniate cεferatur. Uui vero beneficium per talem simoniam aequirit, empso facto excommunicatus,& collatici,ae provisio Beneficii nulla est, nullum- extravaganti statuitur, ae insuper fit innab is ad idoneum Beneficium obtinendum, ut habetur cap. μα& eapite peia ultimo de electione. Quae penae similiter inflictae sunt eontra era , qui simoniam confidentiae committunt, ut iusius explicat Lessus dub.a6. Quaeres,utrum pretium simoniace acceptum sit tostliuendum .Realo3. & Io . & quidam alii Theologi existiment, nullam ad id esse obligationem 3 probabilior tamen,& tutior videtur sententia Adriani, Henrici, Sols, & plurimi rum atrorum Doctorum apud Lessum dub. 18.qus asserunt, pretium illud esse restituendum , uon quidem ei, qui dedit, sed Ecclesiae . vel pauperibus, ut ex S. Th. 8e aliis probat idem Lessius dub. I i.
Η iam PIlia SMonsillil riclentini decretum, in quo quis esset
univei sae Ecclesiae sensus 'per hac re,declaravit sess24. c. 7. his verin his : Cum Ecetesiastisur ordo pervertatur, quando unus pluritim Oscia Oeeupati s σηπe factis Canonibus cautum fuit, neminε oportere in dum bus Melesiis adscribi. Verum quoniam multi improbae eispiditatis asse ctu Di οι non Deum decipientes, ea , 'Ma bene constitutasunt, variis Itibtis illudere,ct plura simul Benonia obtinere non erubescunt, sapp. eta Gnodus debitam νε endis Ecelesiis disci linam restitueνe eupiens. deereto, quod 3n qui, cunqMe personis quocunque titulo, et xamsi Cardinatatus honore fulgeant, mandat observari, statuit . ut iapos erum unum tantum Benemium Ecelesiasticum singulis conferatust .
514쪽
que personalem residentiam non requirat, eidem conferet . Haecque non modo ad cathedrales Ecclesias, sed etiam ad alia omnia Beneficia tam Saecularia , 'uam Regularia quacunqΜe , etiam commendata, pertineant , cuiuscunque tituli , ae qualitaris existant .
Ex quibus Concilii verbis quaedam istitu necessaria , & Observatu dignissima colligerς possumus. Primum est , quod quamvis habere pIura Beneficia non sit Inlr Insece malum, alioquin nullo in casu super illis dispensari posset nota est tamen ex se omnino indifferens, sed ex genere eorum, quae deformitatem quandam. & inordinationem prae se serunt, cum Conc. dicat , pluralitate illa Ordinem Ecclesiasticu perverti, proindeque non nisi adhibitis certis circunstantiis cohonestari posset quae est expressa S. Th. doctrina quodl. 9. a. Is . cui communiter alii Theologi subscribui. 2.Secundum est, pluralitatem illam,praesertim in Beneficiis curam, animarum habentibus, eenseri illicitam , ut expresse declaratur iii Conc. Trid. Ioc. su p. cit. &In Conc. Lateran. sub Alex. III. c. I Quod etiam similiter intelligendum est de aliis qtiibuscunque in- . compatibilibus, quales sunt Dignitates, Personatus, ossicia , & alia omnia Beneficia, quae residentiam requirunt, quae quidem plura, simul retineri non possunt, quamvis unumquodque eorum seorsim ad vitam honeste uistentandam non stificiat, ut ex Concilii vem his satis constat. Est tamen verum , aliquando in ista pluralitate Beneficiorum incompatibilium Summum Pontificem dishensare posse , quando evidens, & nox ab Ilis Ecclesiae necessitas, aut uti-1itas id exigit, qua ratione S. Gregor. Martinum , Paulinum , Agnellum , & alios Episcopos duobus simul Episcopalibus pr. esse voluit. Verum de illa necessitate , & utilitate Ecclesiae, an talis sit , quae pluralitatem illam coram Deo excuset , penes ipsum Summum Pontificem esto iudicium 3. Teruum est, licitiam ese plura Beneficia compatibilia simul obtinere si ita iieeesse sit ad honestam vitae sustentationem, ut ex citata Concilii decreto habetur . Compatibilia autem Beneficia in diversis
quidem Ecelesiis censentur ea, quorum saltem alterum ad residemtiam personalern non obligat; in eadem autem Eccles a compatibLIia Beneficia dicuntur ea , quae non sunt uni sermia , seu quae ad easedem sinctiones minime concurrunt. Duo proinde in easu suprad, necessitatissimul retineri possunt, nisi alicuius specialis Ecclesiae constitutio, vel consuetudo repugnet, ut docet Navarrus, Lessius , N alii apud Laymannum traire. Io. c. g. de Benes. n. 6. Qualis aute sit honesta vitet sustetatio, cuius necessitas pluralitatε Illam Beneficiorum cora Deo exculet, prudentis, ac timorati viri judicio determinandum est,qui spectatis,& perpensis circunstantiis staturi conditionis, aetatis, personae,& aliis similibus id ex aequo,&
515쪽
ho diiudicare debet. Alia squidem censetur esse honesta vitae si alentatio reo uisita in Episcopo, alia in Sacerdote inferioris ordinis ratia item esse solet ratio victus In persona multum nobili, & illustri, alia in ignobili.Constat etiam, virum doctum, ingentiq; dotibus praecellentem, ac pro bono eommuni Ecclesiae laborantem uberiori an nona indipye, non quidem ad delicias, aut fastum, sed ad sustentandas eorporis vires, vel ad alia adjumenta necessaria comparanda . . 4. Quartum denique est , cessante causa rationabili, & justa, sive honestae sustentationis, sive necessitatis, aut utilitatis ipsius Ecclesiae ut supra dictum est θ illicitum esse plura Beneficia, quamvis compatibilia, simul retinere, nec ad id ullam Summi Pontifici, dis
pensationem posse sustragari, cum haec Beneficiorum qualiumcunque Pluralitas iuri natural Irepugnet, quando nulla iusta , & rati nabili causa eo nestatur. Ita sentit S. Bernardus Ep. a I. ad The baldum Campanis Comitem, &lib. 3. de consideratione ad Eugmnium c.6. &S. . cit. quodl.9 a.s. Ita etiam docent Paludatius, drianus, Gabriel, Silvester, Major, Caietanus, AZorius, Navarrus,& plures alii,quos citat, &sequitur Laymannus supra, quibus addere possumus Card. Beli. In Epist. ad Episcopum Tneanum nepotem suum , ubi, postquam dixit, sacros Canones horrere multἰplicit
tem Beneficiorum, addit, I heologos Parisienses post longam dis
Putationem anno 1238. doniisse, neminem posse duo Mnesicia, num fust eret ad eum alendum, obtinere sine peccato mortali. Caeterum an praeter Ecclesiae necessitatem, & utilitatem, & hon
stam vitae sustentationem, subesse possit aliqua alia causa justa, & r tionabilis,ob quam dispensatio super pluralitate Beneficiorum comis patibilium licite post talari, & valide impetrari queat, Doctorum judicio discutiendum relinquentes, hoc solum observamus, huic Beneficiorum pluralitati absque ulla legitima causa minime sustr pari consuetudinem, & usiim a multis introductum, cum ut recte monuit Bella inus admonitione ad Clement. VIII. uvis ille tanquam pravus, ει abusivus a Conc. Trid. sit abrogatus.
siffaliter se Zenosidiarii gerere deleans in expuia Adis Beneficiorum suorum reditibus .
i. ' Ria sunt genera bonorum, quae BeneficIar II possidere possitne, I Patrimonialia, quae Ips haereditate, vel industria, vel alio modo , quo Laici solent, sibi aco uirunt: Quasi Patrimonialia , quae
ipsis tanqua Clericis obveni ut,ob functiones aliquas Ecclesia1ticas , v.g. ob Missae celebrationem,concionem, cantum Ecclesiasticum, &c. mere Ecclesiastea ratione Beneficii alicuius, v. g. Canonicatus,
Decanatus, &c. percipiuntur . Et de bonis quidem Patrimonialibus Pari II. F cedi
516쪽
eertum est, Benesciarios, secundum doctrinam S. Th. a. r. qu.
Theologorum, libere disponere posse; cum ejusmodi bonorum v riam habeant dominium, perinde ac Laici. Neque enim per Ct ricatus, put Ordinis susceptionem fiunt dominii incapaces , neque se bonorum dominio abdicant. Pioindeque bona Patrimonialia pro libito expendere possunt, dummodo tamen In eis expendendis
nihil ab ipsis fiat, quod iustitiae. vel charitati repugnet. Idem quoque de bonis quasi Patrimonialibus dic I posse; censent Ioannes Maior Covarra Navarrus, Lestius, & alii, quos citat, & sequitur Laymannus su p. & etiam de bonis mere Ecclasiasticis, seu reditia
hus Beneficiorum . quoad eam partem tantum, quae congruae cuiusque sustentationi necessaria est. a. Difficultas igitur praecipua est de ea parte regἰtuum, &provem etdum Eeelesiasticorum, quae congruae, & honestae sustentationi minia me necessaria est ac proinde iss Beneficiariis superflua: de qua quaeritur. uualiter ab ipsis expendi debeat. Cuius quidem difficultatis resolutio pendere videtur ex altera quaestione , num scilicet Benesciarii habeant verum ,& proprium dominium illius partis fructuum , &Tedituum suorum,quae congruae,& honestae illorum sustentationi necessaria non est. De qua re duae sunt celebres Doctorum sententiae . Prior est Maioris, Paludant. Ivavarri λaliorum apud Lessumsit-sra, qui censent, Beneficiarios non esse dominos illius partis redundantis, sed tantum dispensatores, proindeque obligari ex justitia ad partem illam in plos usus expendendam; alias, si secus fecerint, non modo peccare mortalIter, sed etiam ad restitutionem obligari, id est teneri tantundem ex aliis bonis in pia Ophra impendere. Post rior sententia est eotum, qui docent, post erecta Beneficia, cael xosque proventus singulis titulis assignatos, Beneficiarios effici absolute dominos omnium proventuum, ita ut quamvis partem super- suam in profanos usus expendendo mortaliter peccent,n6 tamen ad
ullam restitutionem faciendam obligentur. Ita Sotus, Covarruvias, Franciscus Sarmientus.& alii quos citat,& sequitur idem Lessius sit p. Quamvis autem ambae illae sententiae psopter auctoritatem gravium, Rinsignium Theologorum , qui eas propugnant, & rationeS, quibus fulciuntur , sint valde probabiles; prior tamen, ut ipsemet Lessus fatetur, tutior est, & in praxi consulenda, licet damnari non debeat is, nec a Sacramento Poenitentiae arceri , qui posteri rem amplecteretur, nec ab illa recedere vellet. q. Caeterum sive Beneficiarii censeantur es e domaei redituum sum sum , sive solumnio do dispensatores, certum est. & apud omnes in consesso, peccaturos illos, si portionem illam redundantem in profanis usibus, aut in propinquis ditandis impendant. Quod aperte
constat ex Conc.Trid,sessus .c.i,deres. vd quidem caput,quoniam
517쪽
inulta super qllaellione, quam tractamus, continet observatu ilignis sima, quae quivis in Beneficiis, & Dignitatibus Ecclesiasticis eoibstitutus maxime ob oculos habere deberet, integrum hic lubjicii ius.
Sie ititur Concilium, Optandum inquit iis, Episcopale miniserium suscipian ea vero, quae de Episcopἴs dicuntur, de qiliabuscunque etiam aliis Beneficiariis intelligend i cste infra decla at
quae suae sint partes, agnoscant, aese non ad Propria commoda,non a s divitimaut luxum, sed ad labores fouisiitidines pro Deiglo νia v eatos esse intelligant.Nec enim sibilandis est,eT Fideles reliquos ad νε-Lgionem unoeenitaque Deiliu inflammandos praepositos suos vid vini non ea, quae mundistim , sed animarum Lalistem. ac coelestem ρια. trians cogitantes. me eum ad restituendam Eeclesiassicam disciplinam praecipua esse sancta Synodus animadvertar .admonet Episcopos omnes ut secMm ea sis e meditantes, factis etiam ipsis,ae vii. e aesionibus quota' est vetati perpetuum quodda praedicandigenus,se muneνi suo conformes ostendunt:in primἰs vero ita mores suos omnes eo m8onant,ist reliqui ab
eis frugalitatis,modestiae.conr Inentiae, ae,quae nos tantopere commendax
Deo ,sanctae humilitatis ex mela petere possint. si apropter exemplφ Patrum nostrorum in Concilio Carthaginensi , non solum jubet, ut
piscopi modesta sup ellemit, ct mensa , ac frugali victu eontenti sint,
merum etiam in reliquo virae genere, ac sola sua domo cavean/, ne quid apparear, quod a sancto hoc insiliuio sit alienum, quodque non fimis plieitatem, Dei gelum, ac vanitatum contemptum praeseserat . Omnim vero eis interdicit , ne ex reditibus Ecclesiae consanguineos , familia-ν ve suos augere studeant, cum er . O stolorum Canones prohibeant, ne res Ecclesiastitas, qua misunt, consanguineis donent , sed si ρ -- peves sint, iis ni pau8eribiss distribuant, eas autem non distrabant, nee dissipent illorrum causa' imo quam maxime potest, eos Sancta Synodus monet, ut omnem humanum hunc erga fratres, neρores , propinquinque carnis Uectum , unde multoriam malorum in Ecclesia seminar/um extat, Pentrus deponant . streae vero de Episcopis dicta sunt , eadem non solum νn quibuscunque neficia Ecclesiastiea, tam cularia, quam Regularia obtinentibus stro gradus fui conditiuna observari, sed O ad Sanctae imanae Ecclesia Caνdinates pertιnere, decernis 3 quorum eonsilio apsed Sanctissimum Romanum Pontificem eum universalis Ecclesia administratio nitatur, is fas videri pos β , non iis eι iam virtutum insignibui , ac vivendi disciplina eos tulere, qua merito omnium in se oculos convertant.
sit obligatis Beneficiariortim ad resident;am.
E entiae nomine inteli igitur assiduitas commoratisnIs In L loco Beneficii , ad obsequia Ecclesiastica personaliter reddenda. Unde colligitur, ut recte observae Sylveiler, verbo Rem, F f a den-
518쪽
d.-ia, Illum . qui in loco Beneficii commoraretur, sed nullium
unquam per se praestaret officium, cum posset, & aeberet, non censendum esse residere . resideritia igitur personalem eo modo inteIlsam oblIgantur In primis omnes habemes Beneseimuibus animaru cura ἰncumbit, in expresse declara ur in One.Trid.se I .c. I .de reform .his verbis: ctim pris eris υιπλ. mamiam sis ommbus,c'Gns araramaraenua comisa est,sves6M Gnosceve,Ace. 'κα -nia ab iis praestari, or Ampl.sti possunt qui gregios non iamigitant gna asstuns,sed misiscemorisνω more des Mur c clarat sancta Synodus,omnes cathedri
rai , o deceνnit. In illo tamen capite permittitur Episcopis singulis annis sive continue, sive interrupte, a suis Ecclesiis, sive Dioecesibus ex justa aliqua caiisa abesse per duos, aut ad summum tres menses x. Ex eiaem etiam capite colligunt Doctores, Curatos, seu Par chos, & quosvis alios Mneficium Ecclesiasticum curam animarum habens obtinentes, ab Ecclesiis, seu Parochiis per duos tantummodo menses fi ve continue, sive interrupte quotannis abesse posse , idque non nisi iusta aliqua ex eausa, & dummodo idoneos Uicarios ab Ordinariis approbatos substituant , ita ut grex ipsorum curae commissus nihil ex ejusmodi absentia detrimenti patiatur. Utrum aute hujus bimestris absentia causa per Episcopum appro. hari debeat, illiu ue licentia obtineri, non satis expresse declaravit Concilium. Lemnis approbatione illam, & licentiam Episcopi requLxi a jrmat loc. su p. cit. Navarrus vero c. 2s .n.ra . negat. Videtur a tem probabilissinia sentetitia Laym. qui hae in re tutissimum esse dicit cuiusque D.oecesis consuetudinem, & statuta Episcopalia sequi. Qui autem sue Episcopi, sive rati, ultra praefatum tempus a uaconcessum non resident, praeter culpam mortalem, quam iniscurrunt , etiam fructus pro tempore absenziae suos non faciunt, ut
habetur excitato decreto Concilii. Quod ramen Laymannus immelngi posse existimat eo solum casu, quo ex Pastorum absentia damnum aliquod notabile illorum Eccloar foret. 3 Quod spectat ad alios Beneficiarios, qui osse tum alIquod In Beelestis, quibus adscripti sunt, personaliter praestare debent, quales sunt ii, qui obtinent Dignitates, Canonicatus, Praebendas, vel postlones in Cathedralibus,vel Collegiatis Ecclesis, decrevit Concilium sest. 14. e.ixcieres ut illis non liceat vigore cujuslibet statuti, aut consuetudinis, ultra tres menses ab iis Ecclesis quolibet anno abesse, salvis nihilominus earundem Ecclesiarum constitutionibus, quae
519쪽
quae longlus servitium requirunt, alioquin pro temore absent avrivandos esse fructibus decernit ; super qua re legitima oujusque Ecclesiae conluetudo consulenda est, & servanda. Sunt autem quaedam causae, ob quas 4 iuturnior absentIa quorum. 'cunque Beneficiariorum etiam curam animarum habentium licita lreddi potest, quales sunt ut loquitur Concilium sess a a. e. r. Christia iacharitas, urgens necessitas , debita obedientia, ae evidens Helesiae , vel Reipublieae utilitas: quae tamen causae ut legitimae cenis' seantur , a Superioribus probari debent, nisi quando absentia contingit ob aliquod munus , & Reipublicae officium Episcopalibus, taut aliis Beneficiis adjunctum.
quanam requ3ramur dispositiones, ut quis eensearur idoneus ad Bense inm aliquod Ecclesiasticum . I. DRlma est , ut sit ex legitimo toro procreatus. Illegit;mus x enim cujuscunque B eneficii incapax est , nili cum eo dispei fetur. Dispensatio autem illa in Episcopalibus , & aliis Benetitiis curam animarum habentibus non nisi per Summum Pontificem dari potest: in aliis autem Beneficiis simplicibus etiam per Epilco-Pum . Ita habetur ex cap. I. de filiis Presbyterorum in o. Secunda est.. ut sit saltem prima Clerricali Tonsura initiatus, alias inhabilis censetur ad quodvis Beneficium . Id constat ex cap. Cum Deo a . de rescriptis, & cap. Ex literis in 6. de transactio Ribus. Requiritur praeterea, ut is, qui Ecclesiam Parochialem adeptu est, promoveatur ad Ordinem Presbyteratus intra annum a tempore paciscae possessiouis, alias spio iure Beneiicio illo privatus cenis lebitur. Ita cap. Liceat, can. I &cap. de elections In 6. Qui autem Dignitatem, Personatum, Praebetidam, Portionem , & aliud simile Beneficium in Ecclesiis Cathedralibus, vel Collegiatis obtinet, tenetur insta annum ordinem officio sibi proaprio convenientem suscipere, v. g. si ad Evangelium cantandum ratione osticii sui deputatus est, Diaeonatum iuscipere debet , si ad Misam celebrandam, Presbyteratum. In Ecclesiis tamen Cathea dralibus tenentur Canonici intra annum ad ordinem sacrum Presa byteratus, aut Diaconatus, vel saltem Subdiaconatus promoveri , 'ut statutum est in Conc. Trid. sess. az. c. q. & sess. 14. c. a. Qui vero Episcopatum adeptus est, nisi munus consecrationis intra tres menses susceperit, ad fructuum perceptorum restitutionem tenetur; dc,s totidem postea menses neglexerit, Episcopatu ipso jure privatus 'est , ex eodem Conc. Trid. less. 13. c. a. Tertia est, ut non sit eoniugio copulatus ut habetur c. a. & 8. do
Clericia conjugatis oc in Tri L sessa 1. c. . Unde si quia clericus Beri
520쪽
Deficii: in habens, Sc nondum sacro ordine initiatus MatrImolatii in contrahat ipso iure illud amittit, ut ex conimuni Doctorum com sensti & Ecclesiae praxi constat. 1. Quarta est . ut nulla sit Cei tira Irretitus, aut IrregularItate affectus. Collatio enim Benescii facta excommunicato excommunicatione majori, suspenso, interdicto, vel irregulari, iuilla est, &Lpso facto irrita, ut habetur ex c. P stulatis . de Clerico excommunicato, cap. Cum 8. de consuetudine, c. i. de postulati ne Praelatorum , S cap Tama 18. de edices ibus Praelatorum . . Quinta est, ut probis moribus, & doctrina sufficienti praeditussi. Id habetur ex cap. Cum in cunctis, de electione, & ex Conc. Τrid. sesi. 24 c. 12. Sexta denique est, ut habeat determinatam IntentIonem satus Ecclesiastici, ordinisque muneri suo necessarii, nec non in sust yto Beneficio sincere, & bona fide Deo inserviendi. Id constat ex c. Si per inordinata,& c. Gra i, de praebendis, S ex communi Theologo tum consensu docet Lesitus c. 34. dub. 26. Unde sequitur, illum peccare mortaliter, qui acceptat Beneficium aliquod absque recta , dc Deo grata intentione , sed solummodo ut fructus per aliquod tempus percipiat, v. g. donec studiorum cursum absolverit, vel opulentam uxorem Invenerit, ut ex Navarro, & aliis probat Lessiussu p. qui etiam docet , oundem. teneri ad restitutionem fructuum
perceptorum, nec posse beneficium illud licite retinere .
De Horariam Canonicarum recitatione ,
. Y TOrarum Canonicarum nomine ilitelliguntur publicae quae-H dam, ac determinarae preces horis diurnis, noctiirnisaue ab Ecclcsiasticis personis ex sacrorum Canonum decreto, Ecclesiae nomine . Deo persolvendae, quae etiam interdum ossicii Divini, vel Ecclesia ilici nomine significantur. Quatuor autem praesertim de Horarum Canonicarum recitat o ne quaeri solent. Primum est, quinam ad horas illas recitandas obligentur , secundum , quomodo horae illae recitari debeant, ut Obligationi illi satisfiat, tertium, quibus poenis subiaceant illi, qui recitare omittunt, qtiai tum denique, quae sint causae ab hac hor
rum recitatione excusant . . . t
Quaenam pers.na obligentur ad recitandas Horas Canonicas r. Orarum Canonicarum recitandarii obligatio ex trIpilai capta