장음표시 사용
191쪽
nec poterat sed latim occurrit , ct in pacis osculo recepit Episcopum, headem qua eum abiuraverat manu reduxit ad propriam sedem , cum totius exultatione Civitatis . Sed deinceps Λbbas cum Comite jam familiarius ih suavius loquens, paterne
eum monuit , ne ad tam impios h tam temerarios ausus ultra exurgeret, ne Dei patientiam tantis irritaret flagitiis, ne pacem factam in aliquo vio laret. Sicque post varia, s quae idem Auctor recenset, Guillelmus Ecclesiae reconciliatur, seque Sancti Patris dernardi voluntati subjecit. Et cum postea idem Cornes Ecclesiam turbare iterum inci-Peret, ilericos Sancti Hilarii e Civitate expuliLset, literis eum sanctus Abbas ad paenitentiam re-Vocavit. Qui tunc vere conversus, austerillimum vitae genus arripuit, christianae persectionis verti. cem summum attigit.
VI. Anno II s. g I. Eugenius huius nominis III. Pontifex Summus olim in Claravallem nachus, ct Sancti Bernardi discipulus, ex Abbate S. Anastasii deurbe universalisEcclesia Pastor constitutus, oves Christi mira prudentia ct sanctitate pa-Vit. Super cuius caput, dum Hostiam immaculatam offerret, divinus fulgor, de duae splendidissim'
columbae apparuerunt: ct post obitum multis miraculis clarus effulsit. De hac apparitione miraculo
192쪽
Episcoporum Legati ab ultimo pene oriente, la-horiosum iter per annum sex menses complentes, Summum Pontifitem Eugenium Viterbii adeunt, eiq; ex parte Ecclesiaeorientalis subjectionem omnimodam eum consultapdo homerentes, causas viae apud veterem Aulam aperiunt qubd inter ipsos&Graecos quaedam de ritu Sacrificii habitudo est inruibusdam, in aliis vero discrepantia Ponunt enim fermentatum panem, sicut illi aquam autem vino non admiscent, sicut nos, ct illi, Sc Romanus Pontifex gratanter suscipiens Λrmenorum Legatos, Misarum solemniis ac sacrificiis secretis adhibuit, diligenterque ea quae fiebant ibidem animadvertere monuit. Dum autem intenti sacro Altari adstarent , unes ex eis Pontificiali dignitate praeditus, sicut postmodum in plena Curia retulit in Beati Martini die octava , quando Dedicatio Ecclesiae Beati Petri Apostoli celebrari solet, summo apontifice Eugenio divina mysteria agente, splendido sulgore radium Solis super caput ejus coruscare, ain ipso duas columbas ascendentesct descendentes vidit. Cumque diligentius hac illacque oculos cir-
Cum ferret, nullumque aditum per quem lux illa transfunderetur, inveniret deificum hoc esse agnoscens, ac ad obedientiam Romanae Sedis amplius accensus,cunctis quae viderat aperuit. AtVenerabilis Pater Eugenius non suis hoc meritis attribuens, sed ipsius potius fide coelitus hoc sibi monstratum assi,mahat ut videlicet Ecclesia , a qua missus fuerat, Sacramentorum virtutem veritatis luce perfusam
193쪽
cognosceret, ac deinceps quali reverentia di sirma tractare deberet, addisceret. Hactenias Otho Dista, pus et uis verba etiam Casar Baronius refert m/vat. Eccl. tom. Ia UII. ranno ix q. i Beatus Wallenus Abbas Meilrosensis Ordinis Cister ciensis, in Natali Domini Missam celebrans, puerum Jesum in manibus sui
corona aurea gemmis stelliferis rutilante redimitu invidit qui sereno vultu blandoque manuum applausu caput hiaciem ejus contrectans demulcebat Squasi caput capiti,& os ori applicans,oscula crebrius
narrat verbιs: Quadam die sanctissimi Natalis Domini celebrans Missam mallenus in magna cordis contritioneis devotione, necnon ει consueto lachrymarum servore cum insta secreta Canonis Hostiam elevaturus deprompsisset verba, quibus panis transi substantiatur in Corpus Christi, intuens in sacramentum quod conficiebat, invenit in manibus suis non Hostiam sed infantulum speciosum serma prae filiis hominum, coronam quasi auream in manibus gestantem. gemmis stelliferis coruscantem Videbatur puerulus ille omni nive candidiot, ct dulciquo aminum visu vultuquesereno ct blando,qui manuum tactu aciem v caput ejus tangens contrectam. inenarrabili suavitate mulcebat. Ille ver inehriatus
a torrente voluptatis domus Domini, et pute an cebiam vinariam dulcissimi animarum sponsi Iro ,
194쪽
cxxxviii Praefatis ad Lectorem
si pedibus ac manibus Ungulis membris caelenis infantuli oscula numerose libavit , ac dilectum suum sibi totum desiderabilem dulcemis admirandum felici Misit experimento Tum deposita Hostia, divinus insantulus elevatis manibus cum Crucis imis pressione benedixit ei, ab oculis ejus disparuit: ni hilque ante se nisi Hostiam consecratam conspexit. miramνri aliud miraeuiam Auetam eunctis perspi-
ruam orsum ex eiusdem Saeramenti eneratiouenia in quodam canonicopatratum, tam venenosum animal
seribere. Die quadam Canonices quidam dealth ham, cum Miss.m celebraret in praesentia mallent, aranea quaedam in sanctu metalicem circa Aenui mi cecidit, metumque ingentem sacrificanti ob pericu- Ium vitae ex venenoso verme incussit. Et ouid ageret ignorans, tussi ac nutibus quibus modeste potuit Walienum accersivit, ct quod contigerat ostendit Walienus parumper secum deliberans, suse oratione, ac data benedictione servens fide Uzelo divini cultus,ut araneam cum sacro libamine confidenter sumeret, in nomine Domini praecepit , promisia vitae ct salutis indemnitate sacerdos statim malleni imperio paruit, ct quidquid in Calice continebatur, fideliter ac fiducialiter sumpsit. Id tantummod. tunc expertus est, qubd sordum animal visu nedum ea in gustu, nullum illi horrorem incussit, nullam
195쪽
nauseam , ac si nihil tale sumpsisset: at id ipse miraculo attribuit, quippe supra naturae consuetum ordinem. Verum manifestiora Deus parabat. Eadem enim die aliis post prandium sedentibus in Claustro. Canonicus ille residens cum caeteris, digitum sticare caepit, ct post modicam morulam tumor turgens in digito apparuit, ecce aranea rupta ante, viva egreditur, quae coram omnibus assistentibus d. mirantia hus , iubente malleno flammis comburenda tradita est. Hactenus Iosceli s. VIII. Anno II 4. m RPetrus Tolosanus, M nachus Claraevallensis, egre iis virtutibus, ac caelestibus revelationibus, omnibus admirandus effulsit. Qui intor caetera dona, nyspiritualem acceperat devotionis gratiam in oratione, praecipue ver in Dominici Corporis de Sanguinis consecratione unis de Fratres qui ei ad Missas ministrabant, satis super que mirabantur in eo redundantiam lachrymartim , qua totus ibidem affluere solebat. Dum autem Vir Beatus sacris Aharthus offerens vivifica Sacramenta adstaret, in ipsa perceptionis hora , tenenti in mani-hus sacrosanctum Domini Corpus apparuit in specie parvuli, parvulus ille speciosus serma prae filiis
hominum, verus Deus ct verus homo, Dominus navissee Jesus Christus ville mitis ct humilis corde, qui
seipsum sapientibus de elatis corde abscondera, parvulis verbievelare consuevit. Quod cum ille cetrneret tremefactus Astupens, Primitiis prae fulgore ac
196쪽
reverentia Majeitatis illius, claudebat oculos suos: non enim audebat respicere contra Deum, licet etiam tunc clausis oculis videbat eum , sicut apertis. Cumque declinaret vultum suum in alteram partem , aliquandiu maneret palpebris obductis . iacieque aversa videbat eum nihilominus sicut ante sepositum , aliquando super manum, aliquando super brachium suum , miro videlicet atque ineffabili modo, tanquam si alios oculos haberetis occipitio vel temporibus defixos, quibus eum intueretur. Hac autem tam dulci tamque mirabili revelatione, non semel aut secundb, sed frequenter atque innumeris vicibus ille Vir Dei laetificatus est. Plerumque enim Per qua tuor aut quinque menses singulis ciebus illi apparebat. Qubd si interdum solito amplius tardare videretur , tanta inerat ei cum Deo familiaritas, ct tanta de ejus pietate fiducia, ut ipsius Sacrificii consummationem protelaret, nec facile vellet illud explere, donec reddita sibi laetitia Salvatoris Dei consuetam benedictionem mereretur accipere. Hac Herbertus: qua etiam legumur in Exordio magno Ord Clytirc. lib., cap. IIX. Anno Iar 6. o B. Gode alcus de Vol men- steyne, Monachus Monasterii Hei sterbacensis ordinis Cisterciensis, cum aliquando in die Natalis Domini Missam inchoasset, v ad verba consecrationis perveniret, facta transsubstantiatione, non jam in manibus suis speciem panis sed Infantem pulcherrimum, in quem ct Angeli prospicere concupiscunt, tenuit
197쪽
ct vidit Hane visonem Caesarius p narra in hac verba Fuit apud nos Monachus quidam Godes, calcus nomine, de Castro Volmensteyne oriundus. Hic cum in die Natalis Domini Missam cum multa devotiones lachrymisi ut ei moris erat hinchoas' sit, scilicet , Puer natus es nobis, factaque transsu stantiatione, non iam in manibus suis speciem panis, sed Infantem pulcherrimum, im speciosissimum illum forma prae filiis hominum, in quem v Angeli prospicere concupiscunt, tenuit Uvidit cuius charitate succensus, ct mira pulchritudine delectatus,
complexus est eum ac deosculatus. Timens tamen moram propter circumstantes, super Corporale dilectum posuit: ct ille ut Milgia perfici posset, formam sacramentalem resumpsit. Quamdiu Beatust ille Monachus vidit speciem Insantis, nullam ibi vidit speciem panis, , e converse 'feri etiam idem Caesarius q) aliud miraeu neiusdem Godes tui, quia ejus item ferventem devotionem in aeram Chri corpus satis eommendat.Godescalcus,inquit,cum di equadam Corporale cum Sacrista nostro extendisset ad poliendum, illudqu per medium rupisset, u stos illud complicans in theca reposuit: postea autem illud explicans cum integrum reperisset, miratus
est valde,sanctitati praedicti Uiri illud adscribens. Hactenus Caesarius. ranno ias .B.Ida de Nivella,s quae in C
ea .6r apud eundem Mauriqdoc eit numi rima miri M.AOl. ci far ad diem, Decembr. . . . Dissilia πιν Orale
198쪽
iobio de Rameya Cisterciense Institutum amplex est, frequenter puerum Jesum videre,amplecti Mile osculari meruit. Frequante C. utique Christum post consecrationem, tanquam puerum pulcherri mum in sacrificio Missae contemplabatur. Cumquotimeret, ne serte minoris apud Deum esset meriti, quandoquidem ei haec frequens, mirabilis visio tanti Sacrameati praebuisset experimentum vidit eundem puerum Jesum venientem ad se qui ei an plexum Cosculum praehens dixit stria speciem Humanitatis mea subfrmapanis tibi , o dulcis amica mea, visibilem ostendo mox boreaci quasi δε ei maeredulitata ambigam, sed ut tibi notumfaciam,sumis amore, quantax Hsiicimdine aesin tui sim, Hactenus Henriquea in Monolog. Cisterc. XI. nno II '8. novimus t Monachum queradam Claraevallensem, Ultum sanctissimum. Hic ab adolescentia mundo renuncians quadragcsimum mMonasterio supergreditur annum ubi in omni sanctitates iustitia Deo serviens, etiam corporis in te gritatem magno Dei munere a matris utero conser vat, Accidit aliquando it die Dominica divinis interesset ossiciis in quadam Ecclesia Parochiali, in qua dicta tunc offerenda, cum iam ministratio panis ct calicis Sacrae mensa suisset imposita, protinus p ppruit ei Dominus Jesus , stans super eandem Aram informa parvuli valde formosi , ita manifeste atque morose , ut usque ad consummationem Sacrificu
199쪽
Propemodum visio perseveraret Verumtamen reinsbytere1usdem loci qui Missam celebrabat, homo inhonesta vitae atque flagitiosa erat. Quamdiu ergo Sacerdos ille, sive oblationes fidelium recipiendo. sive sermonem ut in die festo fieri solet ad populum proserendo, seu aliquid aliud faciendo, dorsum ad
Kltare habebat; tamdiu Sanctus Infans ante Calicem stabat. Quamdiu verbaacerdos ad Sacramentum K-ciem tenebat tamdiu Sacer ille parvulus, tanquam immundi Presbyter halitum abhorrens, longe remotus ab eo post Calicem consistebat. Quod cum Monachus ille conspiceret,compunctus est vehementer, ita ut inundatio lachumatum interdum a visione visum praepediret.Completa autem revelatione glorificavit Deum, qui sibi dignatus est talia demo strare. Et vere cognovit, quia distantia meritorum non facit differentiam Sacrificiorum: quoniam Sacramenti effectus nullatenus constat ex virtute αmerito Sacerdotis , sed ex institutiones gratia'
demptoris. Hactenus Henrisura.
XII. AnnoDomini ris .inomemoria nobis incidit Venerabilis Uve e Beati viri Simonis, Conversi in Monasterio Alnae indinis Cisterciensis qui ab annis teneris ibidem enituitus, ct longo vivens tem-P p pnetiae' miraculorum spiritu clarus, E clesiam sanctitatis sua fama replevit, Cistercium meritis. Multa quidem ide hoc viro Dei reseruntur satis magnifica, sed inter alia illud admirabile,
200쪽
sive quia singularius, sive quia patentius. Qubd cum quadam die accedens ad Altare Corporis Christi particeps futurus, casu Brtuito eadem ipsa Hostia quam
suscepturus erat,in terram decidisset,atque cum eam
vellet Sacerdos levare manu , ipso jubente, in pavimento ubi erat, relicta est, quamdiu supplex oraret, han suis peccatis existentibus ab ejus ore Christus refugisset, inter lachrymas . singultus percontaretur. Et ecce mirum die ut mostia exiliens, ad os orantis sursum evolavit atque ipsum ingressa, pacatum sibi Deum , neque aversantem , sed magis quaesiturum testata est nec cecidisse ut ab ipso deviaret, sed ut ostenderet magnete labiorum ejus toties trahi, quoties in oratione movebantur neque minus de caelo descensurum, quam de terra ascendere , ad ejus vocem semper pertrahendum. Hinc charitas Simonis erga Deum in dies augm intabatur, a quo se redamari per tot indicia, non poterat in dubium revocari. Hactenus Maurissu.